Πίνακας συμμετοχής

Σκοτωνει. Το καλυτερο σου στα αυτια μου.

Ωραίο παίξιμο. Τα έγχορδα χρειάζονται μικρότερη φράση. Δώστους χρόνο να αναπνεύσουν και να την τελειώσουν αργά. Όχι πολλές νότες. Ωραίο μπάσιμο με τύμπανα και κορύφωση στο 1.39. Απο το 2.20 ξεκινά το πρόβλημα όπου η εισαγωγή που επιχειρείται είναι άψυχη καθώς και το σόλο με την κιθάρα που καταλήγει σε απλό γέμισμα. Τελειώνεις λίγο απότομα μα το κομμάτι σου είναι ωραίο και ταξιαδιάρικο.

Για "από το πουθενά" είναι τέλειο! Αν θες να κάνεις ένα δεύτερο πέρασμα στις συνοδείες τώρα αφού έχεις γράψει το ουσιώδες (κατ' εμέ (τις σόλο κιθάρες (και έβγαλες την ψυχούλα σου))), μπορείς λίγο το μπάσο στην αρχή να του βάλεις δυο τρεις νότες ακόμα (εγώ την πάτησα και νόμιζα ότι θα είναι 4 αλλά είχε αίσθηση 6άρι όταν μπήκαν και τα τύμπανα), και τα βιολιά εγώ προσωπικά θα τα κράταγα ως είναι, θα τα χαμήλωνα λιγάκι , και θα έβαζα άλλο ένα σετ (σαν να ήταν divisi ας πούμε) να παίζουν έστω και τις ίδιες νότες πιο ρυθμικά, και να υπογραμμίζουν τα κρατημένα π.χ. (|x----xx----x| ή |x-xx-xx-xx-x| για περισσότερη ένταση (ρυθμική εννοώ όχι ήχου))

Μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Και καλά και όχι τόσο καλά. Τα βιολιά παρα-ακούστηκαν κατά την ταπεινή μου γνώμη. Έτσι όπως είναι το κομμάτι, δεν θα έπρεπε να ακούγονται σε ολόκληρο. Θα μπορούσαν να είναι μια πολύ καλή επιλογή για να ξεχωρίζουν τα μέρη, αλλά μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα ... - θα ήθελα την αρχική μπασογραμμή λιγότερο κοινότοπη (εύκολα αλλάζεις μια-δυο νότες). - θα ήθελα ΘΕΜΑ, ΘΕΜΑ του κιαρατά λέμε, που δεν έχει. Όμως ... - είναι Moore style, και ψοφάω για τέτοια (άκουσε πάλι τον Gary να δεις για ποιο λόγο έχω τις παραπάνω ενστάσεις). - ο ήχος της κιθάρας είναι σούπερ φοβερός, το ίδιο και το φραζάρισμα.

--------------------------------------------------------------------------------------- Σαν χτες ήταν πριν 12 χρόνια που έφυγε από κοντά μας άδικα ο Γιώργος. Ο Γιώργος έγραψε το κομμάτι αυτό το 1985. Εγω απλώς έκανα μια προσπάθεια να το ξαναζωντανέψω. Νομίζω αξίζει να το θυμηθούμε στη μνήμη του.

Έτσι σε θέλω, μπαχική σχολή. Γράφε! Γράφε!

Δεν απολογούμαι. Αναφέρω το ιστορικό (ο γραπτός λόγος εύκολα παρερμηνεύτεται). Ισα ίσα που περιμένω κι άλλες τεχνικές συμβουλές/ανάδειξη προβλημάτων. Δεν πρόκειται να πειράξω αυτό το κομμάτι, πλεόν, αλλά μπορώ να τις εφαρμόσω στο επόμενο...

οι 4 νότες του μπάσου θα μπορούσαν να είναι το (απλοϊκό) θέμα. Ή οι δυο φράσεις της κιθάρας. Υπάρχει ναι έντονη χαλαρότητα (αυτά τα λέω για τον φούζιο) που φαίνεται να είναι αυτοσκοπός. Γι αυτό είπα μου θύμησε το In the skies όπου τα θέματα είναι σχεδόν δευτερεύοντα και μόνο επαναλαμβανόμενες φράσεις και το μόνο που μένει είναι η έκφραση της κιθάρας. Για τα βιολιά θα έλεγα ότι είναι σε καλό δρόμο γιατί ο Γιώργος σχετικά πρόσφατα αποφάσισε να τα χρησιμοποιεί (απ το πουθενά - να τα λέμε αυτά) και ακόμα δεν έχει βρει τη φόρμα τους. Εγω έκρινα το όλο πράγμα όχι απόλυτα, αλλά σε συνάρτηση με ποιός το παρουσιάζει και τι δρόμο έχει τρέξει μέχρι εδώ. Αν και, ξαναλέω, το άκουσα και το ευχαριστήθηκα όπως είναι χωρίς να το βάλω στο κρεβάτι του Προκρούστη και να ψάχνω το ένα και το άλλο.