Αφού αποταστάθηκε η τάξη και η αναγνώριση του αγώνα μου υπέρ των φλατς, μπορώ να κάνω την επιβεβλημένη ακρόαση.
Εκτός από τα τύμπανα που μου τρέχουν τα σάλια (βέβαια μόνο στην εισαγωγή, μετά κάπως σε σημεία πέφτουν πιό πίσω από όσο θα ήθελα) θα πρέπει να πω ότι ο τελε ήχος είναι ΣΑΦΩΣ καλύτερος, πιό γεμάτος και πιό ψωμωμένος. Πολύ καλύτερο αποτέλεσμα από τις 10-38, ΚΥΡΙΩΣ διότι οι νότες με το χτύπημα της πένας αλλάζουν pitch στις 10-38. Κάτι που δεν γίνεται εδώ.
Το κομμάτι πολύ καλό. Αυτό μάλιστα ιδιαίτερα θα ταίριαζε για κινηματογράφο ή ντοκ.
Ωραία η αλλαγή στο φινάλε. Πολύ μάλιστα.