Πίνακας συμμετοχής

Είμαι σχεδόν σίγουρος πως ο Μικρούτσικος θα το προτιμούσε έτσι.

Προσωπικά σκέφτηκα κάποια στιγμή να βάλω λίγο πιο λεπτές στο λάιβ και να πάω από 12 σε 11. Ούτε στο λάιβ τις άντεξα. Τις πέταξα. Καλομαθαίνεις με τον γεμάτο ήχο των 12 και όλα σου φαίνονται ντενεκες μετά. Προτιμώ να μου φεύγει ο κωλος για να σηκώσω ή να κάνω σλαιντ για προσομοίωση του σηκωματος, παρά να υποφέρω όλο το λάιβ με το ντενεκε. Δεν αντιδρά και το όργανο στα χέρια σου σαν ακουστική κιθάρα με 10αρια. Αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Έπαιζα κατά καιρούς (από ανάγκη λόγω συνθηκών) με τη strat plus που έχω βάλει γέφυρα fishman με piezzo, στην οποία έχω 10-46. Τι να πω τώρα; Ο ήχος σαν την Taylor με piezzo αλλά πιο λεπτός όπως ειπα. Εβαζα διάφορες μ@λακιες από τα εφφέ και τα eq για να τη φέρω κάπως. Η αντιδραση όμως του οργάνου; σαν να παίζεις Σοπέν σε farfisa. Πώς να σε βοηθήσει να αποδώσεις; .

Καλησπέρα στην ομάδα! Θα ήθελα να επισημάνω αν και πρέπει να έχει ξανά συζητηθεί,τις τιμές που ορίζει ο κάθε ένας μας για την πώληση ενός μουσικού οργάνου! Αρχικά να πω ότι είναι δικαίωμα του καθενός να πουλάει όσο θέλει!Αλλα με ποια λογική να πουλάει κάποιος ίδια τιμή με καινούργιο πολλές φορές πάνω από ένα καινούργιο και άλλες 20€ η 50€ μόνο κάτω. Προσωπικά κοιτάζω μπάσα και με κάποιους αλήθεια απορώ!Μετα θα σου πουν δεν υπάρχει αγοραστικό κοινό.Αυτό η στοχεύουν σε κάποιον αδαή? Π.χ Warwick rock bass streamer 600€.Και μιλάω για αυτό που κυκλοφορεί στο Ελληνικό εμποριο και όχι του thomann. 600€??? Αλήθεια τώρα ρε φίλε? Ποιος έχει παίξει πάνω? Ο Wooten του Αιγαλεου. 300 το πείρα καινούργιο! Γιατί? Και αν ήταν μόνο μια περίπτωση οκ.Αλλά είναι πολλές! Κάντε πρώτα ένα έλεγχο αγοράς πριν πουλήσετε!

με πρόλαβες... αυτό είχα ξεκινήσει να σου γράφω συν ένα ειδικό πεταλάκι όπως το πολύ καλό Zoom AC3...? τώρα γενικά για το performance, προσωπικά πιστεύω ότι έχοντας στο μυαλό σου όλες τις εναλλακτικές που σου πρόσφεραν οι φίλοι μας, μετά την επιλογή του playlist και ξεκινώντας τις πρόβες, τα ίδια τα κομμάτια θα σου δείξουν τον δρόμο... αντιμετωπίζοντας και κάποια όπου χρειαστεί πέραν του duo ac guit (χωρίς αυτό να γίνεται αυτοσκοπός), θα ανανεώνεται ανά στιγμές το άκουσμα σας τονώνοντας και το ενδιαφέρον του κοινού καθ όλη όλη την διάρκεια της κάθε εμφάνισης... ξεκινώντας κάποτε από μπουατίστικα σχήματα την σχέση μου με τα live, αυτό που είχα καταλάβει από το feedback με το κοινό, ήταν η σημαντικότητα των εμβόλιμων εναλλαγών... πχ τότε δεν είχαμε καχόν αλλά χρησιμοποιούσαμε διάφορα κρουστά... πολλές φορές χτυπώντας παράλληλα και ένα ντέφι με το πόδι σε κάποια ρυθμικά... σε άλλα ο ένας έπαιζε ακουστικό μπάσο (τώρα υπάρχει και η ευκολία των ac guitar style μπάσων)... σε άλλα κάποιες εύκολες μελωδίες εισαγωγής με μελόντικα... το αυτόν με απλές φλογέρες... αν παίζεις έστω και λίγο φυσαρμόνικα κι αυτό θαταν μια ευχάριστη νότα στο όλον... τώρα αν προσθέσεις και τα διάφορα σύγχρονα εφφέ και τα seq οι δυνατότητες πολλαπλασιάζονται... η φαντασία σου παίζει δημιουργικά τον πρώτο ρόλο... δεν θα ξεχάσω ποτέ βέβαια και τα χαρακτηριστικά ανέκδοτα του φίλου Χρήστου Γιαννόπουλου ή τα σκετσάκια του δευτεροπεθερού μου Θάνου Ανδριανού αλλά αυτά χρειάζονται άλλα τάλαντα...? anyway... θα το δεις και στην πράξη... καλή τύχη στο εγχείρημα Γιώργο... ΥΓ. παρεμπιπτόντως ένα "σχετικώς άσχετον" όμως υπέροχον και διδακτικόν δι όλους μας, βιντεάκι της pixar που θυμήθηκα...

Πάντως βλέπω ότι υπάρχουν πάνω από μια εκδόσεις RockBass Streamer. LX, NT και Standard, και κυμαίνονται από 600 μέχρι και 1100. Σίγουρα θα υπάρχουν προσφορές που μπορεί κάποιος να το πάρει πιο φθηνά, αλλά 600 δε μου φαίνεται υπερβολική τιμή - τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να αρχίσουμε να βγάζουμε θεωρίες ότι κάποιος πάει να βγάλει υπερ-κέρδος από ένα τέτοιο προϊόν. Σίγουρα θα υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, αλλά στη συγκεκριμένη δε νομίζω.

Πλάκα έχει! Το mixing είναι λίγο πίσω, το ταμπούρο λίγο χάνεται αλλά οκ, μικρό το κακό. Περίμενα το epic solo ένα προς ένα και απογοητεύτηκα βέβαια...

Μια χαρά βιντατζιά ξαναβαμμένη φαίνεται. Οι τρύπες θα μπορούσαν να είναι απο κάποιο ανάγλυφο λόγκο που προστέθηκε αργότερα και τελικά βγήκε. Το μέγεθος και η αίσθηση του μπράτσου, ο ήχος και τα ποτς εσωτερικά θα φανερώσουν κατα πολύ την ηλικία του οργάνου, αν και λίγη σημασία έχει αν η κιθάρα παίζει και ακουγεται ωραία - και δεν την αντιμετωπίζεις ως επένδυση και μόνο.

Συμφωνώ και επαυξάνω! Και αν τη συνηθίσεις έχει και άλλα καλά πχ καθαρίζει εύκολα και δεν αφήνει λεκέδες στο κσύλο! (μη βαράτε κάποιοι λένε ότι έχει και καλύτερο ήχο γιατί κρυσταλλώνεται και γίνεται πιο σκληρή από τηνε τάητμπόντ τζεμις μποντ)

Με το καλό το σχήμα!! Νομίζω πως ο συνδυασμός κρουστά - κιθάρα με εφέ είναι το καλύτερο. (being there done that) Με δύο κιθάρες κινδυνεύει να εγκλωβιστεί το πράμα (πόσο μάλλον αν η άλλη κιθάρα δεν είναι στο επίπεδό σου) τόσο σαν ποικιλία ήχων αλλά και ηχοχρωμάτων/ρυθμών. Θεωρώ δεδομένο οτι τα εφέ θα χρησιμοποιηθούν δημιουργικά/υποστηρικτικά για τα κομμάτια και όχι απλά επιδερμικά.......εφετζίδικα (και το εφετζίδικο φυσικά όπου χρειάζεται ευπρόσδεκτο). πχ ένα σήμα (κιθάρας) σπασμένο σε 2 (με A/B pedal) όπου στο Α έχεις δρομολογήσει ένα delay με volume pedal πριν, και το Β μόνο τη κιθάρα σου, είναι μια ωραία περίπτωση του να τροφοδοτείς ελεγχόμενα στο delay πχ μια συγχορδία/φράση η οποία θα σε ακολουθεί ανάλογα τις ρυθμίσεις (και έτσι θα έχεις και πολυρυθμίες αν το επιθυμείτε) Επίσης, πάλι σε A/B setup, τα freeze πετάλια λειτουργούν πολύ πολύ ωραία αν τα χειριστείς καλά (αυτή τη φορά με volume pedal μετά το freeze) με αποτέλεσμα να έχεις "violin like" swells. Αν φυσικά βάλεις και octavers στο παιχνίδι το φάσμα του τονικού σου ύψους θα διευρυνθεί κατα πολύ. Με αυτό το setup φυσικά φεύγεις απο τη travel light φιλοσοφία αλλά......απο εσας εξαρτάται και τις ανάγκες σας. Ένα επίσης χρήσιμο στοιχείο κατα τη γνώμη μου θα ήταν να υπάρχουν δύο ενεργές φωνές στο σχήμα και όχι μια. Έτσι προσθέτεις ακόμα περισσότερα layers στη διάθεση σου για να γεμίζει ο ήχος ανάλογα το κομμάτι (δε βλέπω σε τι διαφέρει ένα μονόφωνο string pad απο μια φωνή).

Το Αιγάλεω δεν κλίνεται. Του Αιγάλεω είναι.

Έχω αναπτύξει τρομερή αντίληψη στη χρήση του capo για οικονομία δυνάμεων. Έχει και καλύτερο ήχο. Αντίληψη εννοώ για την επιλογή του τάστου που θα μπει, αναλογα την κλίμακα του κομματιού κλπ. Επίσης το να διαβάζεις και οδηγό και να παίζεις αλλά shapes από open chords από αυτά που διαβάζεις. Ολόκληρη ιστορία, που να γράφω τώρα. ΥΓ βασικά αυτό χρησιμεύει πολύ και στην ηχογράφηση. Όταν ντουμπλαρω κιθάρες, ενίοτε δεν τις παίζω ίδιες. Στη μια βάζω capo και παίζω σε άλλες θέσεις. Τρομερος πλούτος σε συχνότητες.

Και αν είναι λάιβ η φάση, με μόνιτορ αντί για in ear που ακούς τα πάντα και βάζεις και κάνα τονο ψεύτικο ογκο από εφφέ και eq, τρώγεται.

Αυτό βοηθάει λίγο για να γίνει πιο ανεκτό.

Όσο πιο λεπτές υπάρχουν με οσο πιο χαμηλό άξιον γίνεται. Δεν με ρωτησες αν θα ακούγεται και καλά βέβαια.

Το καλύτερο σχόλιο που έχω διαβάσει όσο είμαι στο Noiz. Μου φτιαξες τη νύχτα ρε φχιούζιον!

Δεν ξερω για αλλους αλλα προσωπικα παιζω με κιθαρες που φορανε απο 9αρια μεχρι 12αρια. Δεν ειναι συνηθεια, ειναι αναγκη (για συγκεκριμενα παιξιματα, κουρδισματα και ηχους). Κι εδω διαφωνω. Απαλο ερωτα κανω κι εγω (αποδειξη οτι αλλαζω ταστα καθε 20-30 χρονια, αν και αυτο αποδεικνύει μαλλον το μαλακο πατημα του αριστερου. Αποδειξη ειναι πιο σωστα, οτι φοραω μαγνητες πιο Hot κι απο τους texas και ο ηχος δεν ειναι λες και σφαζεις γουρουνι). Γινεται απαλος ερωτας λοιπον και σε 12αρια. Μερικες φορες ομως που θα χρειαστει να βαρεσω καμια ξυλια στο κωλο, θα κανει το 38αρι στο μπασο βαθιες επικυψεις και αλματακια επιτοπου. Βασικα λοιπον η χορδη πρεπει να αντεχει και να παιζει καλα, απο 0 δυναμη εως 100. .

Αυτο που δε μου αρεσει γενικοτερα ειναι να ανεβαζουμε κομματια και να μην λεμε κατι για αυτα η τουλαχιστον ενα καλησπερα,δεν μπορω να μην παραδεχτω ομως οτι ο στιχος και η ερμηνεια ειναι καθηλωτικοι.Συγχαρητηρια

Συγχώρα με Νέστορα, αλλά δεν το πιστεύω. Ο στίχος είναι καραμπίνα και είναι ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΣ.

Δυστυχως δεν απανταει. Μονο ανεβαζει. Εχω δηλωσει θαυμαστης απο παλια.

Πολλά μπράβο και από μένα. Φαίνεται ότι είσαι εσύ πρώτα απ όλα δεμένος μ αυτό που δημιούργησες και με την ιστορία που είπες. Είναι μερικές φορές που κάποιοι λυπημένοι στίχοι σε κάνουν να χαμογελάς, γιατί βγάζουν κτ αληθινο. Έτσι ένοιωσα και τώρα.

Πολλα μπραβο. Σουπερ ερμηνεια.

Καταπληκτικό! Αρρώστησα με τους στίχους, συγχαρητήρια!

Φανταστική ερμηνεία, να σου σηκώνεται η τρίχα.

Ρε συ atreu πρωί πρωί μ'έριξες στα βάθη της αβύσσου.... Αυτό το "Χλωμή η κυρά μου ουρλιάζει « φέρτον πίσω », μα πως να δέσω δέρμα σε σκιά" με γάμησε.... Θά'θελα κι εγώ να γράφω τέτοιους στίχους! Άλλα διαβάζεις, άλλα καταλαβαίνεις, άλλα εννοούν.. Φανταστικοί! Παρ'όλο που δεν θα γίνεις πλούσιος και διάσημος από τα ποιήματα σου εν ζωή ??(κάτι σαν τους καταραμένους ποιητές...) και από τις μελωδίες-τραγούδια σου, σίγουρα αξίζεις μια κάποια αναγνώριση, ασχέτως εάν την θες ή όχι... Εύγε. Δεν μιλάω για πιάνα, ενορχηστρώσεις, παραγωγές (που είναι μια χαρά...) αλλά η ερμηνεία και οι στίχοι σου υπερκαλύπτουν τα πάντα...

www.musica-ferrum.com Ο λόγος που αναφέρω την καινούρια ιστοσελίδα δεν είναι μόνο γιατί είμαι περήφανος, αλλά επίσης γιατί την έφτιαξε με πολύ μεράκι και γνώση, ο Ηλίας Αυδίκος, αλλιώς γνωστός ως elavd, εδώ στο noiz! Ειμαστε γνωστοί από τα Γιάννενα, και όταν είδα ότι κάνει τόσο καλή δουλειά, φυσικά του ζήτησα να φτιάξει την καινούρια σελίδα, και πέτυχε ΔΙΑΝΑ! Καινούρια έργα, συνεργασία με τον μεγαλύτερο διανομέα μουσικών βιβλίων, κλπ...

Αλέξανδρε, Να είσαι καλά. Τα στέλνω όλα στον Ηλία για σχολιασμό και περαιτέρω δουλειά ίσως! :) Το παιχνίδι, περιμένω το νέο build με τα καινούρια γραφικά! ^_^

αμα κλείσουμε τα μάτια πως θα βλέπουμε τι παίζει βρε....?

Θεός φυλάξοι!

Παιδιά δεν είναι ιός, όντως έκανα metal διασκευή το "Άνοιξη", ανοίξτε το άφοβα ? Είπα να δοκιμάσω και μερικές νέες ιδέες στο στήσιμο/editing σε σχέση με τα προηγούμενα cover μου, οπότε εννοείται πως προτάσεις παρατηρήσεις και κράξιμο είναι ευπρόσδεκτα από το κατάστημα.

Επισης roland ac 30, ac 60, ac 90. Ειναι πολυ καλοι. Ειχα εναν και ακκμα τον θυμαμαι. Δινεται 1 και στις αγγελιες νομιζω

Βασική ερώτηση: ποιο είναι το budget? Ο σχεδιασμός αυτού του τύπου καρέκλας λέγεται bucket και βγαίνει από τα καθίσματα στα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Λόγω αυτού λοιπόν, είναι φτιαγμένα με συγκεκριμένου τύπου "ανατομία", έτσι ώστε να κρατάνε σταθερό και να αγκαλιάζουν τον "οδηγό". Αυτό νομίζω είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θέλουμε για το παίξιμο μουσικής. Επίσης, τείνουν να είναι πολύ ακριβές μόνο και μόνο γιατί έχουν το "gaming" στον τίτλο. Δεν είναι απαραίτητα βολικές και σίγουρα δεν κρατάνε πολύ. Στην πραγματικότητα, ειδικά οι κάτω των 300 ευρώ είναι απαράδεκτης ποιότητας, τύπου κρατάνε δε κρατάνε δυο χρόνια, και πολλά λέω. Τα μπράτσα είναι απαγορευτικά για κιθάρα. Εγώ που έχω μπράτσα στην καρέκλα μου δε μπορώ να παίξω, εκτός αν κάτσω έξω έξω. Προτιμώ ένα σκαμπό που είχα πάρει από τα jumbo 10 ευρώ. Τώρα αν όντως θες να πάρεις καλή καρέκλα gaming, η καλύτερη επιλογή είναι η Secretlab. Βγαίνουν σε διαφορετικά μεγέθη (βασισμένες στα κιλά), έχουν πτυσόμενα μπράτσα, και διάφορα, πολύ προσεγμένα σχέδια. Βγαίνει και σε PU Leather, και σε ύφασμα, και σε Napa Leather (πολύ ακριβό). Δυστυχώς είναι αρκετά ακριβές και σίγουρα δε θα τις βρεις Ελλάδα για δοκιμή. Βέβαια έρχονται χωρίς επιπλέον κόστος κατευθείαν από αυτούς. Άλλη επιλογή ίσως είναι η Anda Seat, αλλά δε τις έχω ψάξει και πολύ. Έχουν καλές κριτικές, είναι πιο φθηνές και σίγουρα θα τις βρεις κάπου Ελλάδα. Μακριά από Unbranded, και μακριά από καρέκλες του Πλαίσιο. Γενικά μακριά από το Πλαίσιο βασικά.

«Δεν υπάρχει ωραιότερο όργανο από μια κιθάρα, αν ίσως εξαιρέσουμε τις δύο» (Φρειδερίκος Σοπέν)

Καλός ο απο πάνω αλλά εγω αναφέρθηκα σε εσένα τον ίδιο ή μια γυναίκα. Δεν έχει νόημα να βάζεις 2 αντρικές φωνές, συχνοτικά αλλά και ουσιαστικά όταν δεν υπάρχει διάλογος στον στίχο. Αυτά ως προς τα της παραγωγής. Επειδή επίσης δουλειά μου ήταν στα 90'ς να διαλέγω μουσικές για να παίξουν στο ράδιο, να διευκρινίσω πως αυτό έχει άλλα κριτήρια. Η κριτική που κάνω εδω είναι επι του τεχνικού μέρους. Το υποκειμενικό όπως το βλέπουν τα παιδιά παραπάνω, μπορεί να σε βοηθήσει και μπορεί όχι. Οι παράμετροι που επιλέγονται μουσικές στο επαγγελματικό ράδιο έχουν να κάνουν με το ρεπερτόριο τους όπως το ορίζουν εκείνοι ή και την διαφορετικότητα ενός ακούσματος που ξεχωρίζει (πάντα μέσα στο ύφος του σταθμού). Π.χ. το πασίγνωστο Sultans of swing είναι γεμάτο κιθάρες αλλά πολλές άλλες επιτυχίες ακολουθούν την πεπατημένη με λιγότερες. Ισως γιατι οι κιθάρες πρέπει να προσθέτουν κάτι και να μην είναι αδιάφορες. Το Sultans of swing δεν θα μπορούσε να παιχτεί χωρίς τις κιθάρες, έτσι δεν είναι; Κάνουν ένα statement και είναι αναπόσπαστο στοιχείο της σύνθεσης. Νομίζω πως αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε όταν μειξάρουμε. Τις έγραψα όλες τις κιθάρες. Τώρα πόσες και ποιές να αφήσω;

Και οι δύο συνδυασμοί γίνονται αλλά στο συνδυασμό μια κιθάρα - κρουστα θα πρέπει να δουλέψεις λίγο παραπάνω το transpose στα διάφορα μέρη του κομματιού από ηλεκτρικά σε ακουστικά ώστε να μην "αδειάζουν" Εγώ αν είχα να επιλέξω αυτό θα έκανα...αλλά αυτό αφορά τη δική μου αισθητική.Δεν υπάρχει σωστό η λάθος αρκεί να βγει καλό το αποτέλεσμα.Απλα θέλουν διαφορετική προσέγγιση.Βεβαια από την άλλη το δύο κιθάρες χωρίς κρουστά προϋποθέτει να ξέρετε τα κομμάτια με κλειστά μάτια γιατί δεν θα μπορείς να "κρέμεσαι" στον ντράμερ όπως συχνά συμβαίνει σε full band καταστάσεις....

? Και στη 2η κιθάρα θα μπορούσε να μπει στο 6. Έχουμε φύγει από το θέμα όμως, κλασσικά.?

Εξαιρετικο βίντεο.

Μακράν η καλύτερη κόλλα (ειδικά για σπασίματα). Και τα όποια λάθη, τα συγχωρεί εύκολα.

Ένα drum machine.

Καλή αρχή στο νέο σχήμα.μπορεις να κάνεις λούπες με καχον κλπ.. για να παίζει και ο μπασιστας έγχορδο.

Μετά από πρόβες επί προβών (καμιά δεκαριά τουλάχιστο) είπα να κολλήσω ταστιέρα με hot hide glue για πρώτη φορά. Ήξερα ότι έχω σαράντα μόλις δευτερόλεπτα οπότε με συντονισμένες κινήσεις 1. Έδεσα από πριν τον κόμπο του rubber band στο headstock 2. Έβαλα το μανίκι από τον τένοντα στη μέγγενη. (Διπλοταινία και φελλός και στα δύο σαγόνια). 3. Με τον χάρακα είδα ότι έχω ελαφρύ back bow οπότε ανύψωσα το μανίκι βάζοντας διαδοχικά διάφορα κομμάτια κσύλου κάτω από το headstock μέχρι να πετύχω τουφέκι μανίκι. 4. Ζέστανα νερό στον βραστήρα. 5. Έβαλα την κόλλα στο υδατόλουτρο το άναψα και προσέθεσα το νερό και ένα μεγαλούτσικο πινέλο που με μια χεριά έπιανε όλο το πλάτος της ταστιέρας. 6.Με το heat gun ζέστανα από μακριά με προσοχή τις δύο επιφάνειες προς κόλληση. 7. Πέρασα τις πινέζες στην ταστιέρα. 8. Άπλωσα δυο φορές την κόλλα με το πινέλο όταν ήταν πια έτοιμη (62 βαθμοί περίπου). 9.Αμέσως κάρφωσα την ταστιέρα και πιέζοντας με το χέρι τύλιξα το rubber band. Ο καλύτερος χρόνος που είχα πετύχει στις πρόβες ήταν 35 δεύτερα οπότε ήμουν οριακά. Το πέτυχα όμως. Τύλιξα και τα υπόλοιπα λάστιχα , καθάρισα το σλοτ του zero fret από κόλλες και λογικά Παρασκευή πάλι με hot hide glue κολλάω μανίκι στο σώμα! Έμπνευση αποτέλεσε το παρακάτω Stew Mac video με τον αξεπέραστο Dan Erlewine. Χάρηκα πολύ που τα κατάφερα με την πρώτη αν και έκανα ξαναλέω πολλές πρόβες μέχρι να πετύχω τις κινήσεις σωστά. Από δω και πέρα σε όργανα με traditional rod θα κολλάω την ταστιέρα έτσι. Ήταν και ένα βήμα ακόμη προς την πολυπόθητη 335!

Είπαμε να παίζουμε σε γρήγορη ταχύτητα, αλλά αυτό .... παραπάει. Ο Jimmy Rosenberg σε μεγάλες φόρμες. Όποιος μπορεί να αντέξει σε τέτοιες ταχύτητες ..... ας το ακούσει. Ειδικά στο τέλος γίνεται ο κακός χαμός.

Επηρεασμένος από το πάνω πόστ αναρωτιέμαι αν έχει δει κανείς αυτό το playlist

Έχεις απορίες σχετικά με κιθάρες? Με ενισχυτές? Με πετάλια? Κανένα πρόβλημα. Πάρε τώρα τηλέφωνο στο 1038 και θα σου λύσουμε όλες τις απορίες. 1038 Ο αριθμός που έψαχνες. Τώρα .... και για Telecaster. 1038 και ..... σόλαρες. Από διαφήμιση στην Tele-όραση.

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση βέβαια .... Εγώ μίλησα για σύνταξη. Κοίτα να δεις που θα μπει τώρα ο cos και θα πει ότι μας κόβουν τις συντάξεις.

Και σενα αρεσει, οποτε ανεβαζεις κατι...

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ.

έχοντας διαβάσει τους στίχους, δεν θέλω να ακούσω το κομμάτι. Φοβάμαι ότι, ό,τι και νάναι δε θα μου μπαλαντζάρει τους στίχους.

Όλα θέλουν. Ακόμη και το Guv'nor (που είχε ο Gary Moore στο still ... LP) πάνω σε hot Marshall το έριξε. Και βέβαια αν δεν μπορείτε έτσι, δοκιμάστε το με ένα EP booster μετά και ...