Πίνακας συμμετοχής

Πολυ καλος ο ηχος. Ο,τι πρεπει για το κομματι. Πετυχες πολυ καλες ρυθμισεις. Και, ενοοειται, οτι η κιθαρα ειναι κουκλα!

θέλει δουλίτσα. Αλλά σε γενικές γραμμές κοντεύεις

τα πάντα όλα

δεν ξέρω κανένα καλύτερο από αυτό https://www.belden.com/products/cable/audio-cable

https://www.thomann.de/gr/sommer_cable_the_spirit.htm https://www.dbsounds.gr/Sound-Lights/Cables/Cables>Instrument Cables/Sommer-Cable-The-Spirit

Έχω τα συγκεκριμένα edifier και μου αρέσουν αρκετά αλλά δυστυχώς δεν έχω εμπειρία από πραγματικά καλά ηχεία τύπου monitor ή άλλα, οπότε δεν είμαι πολύ αντικειμενικός. Για χαλαρή ακρόαση σε σαλόνι πιστεύω είναι ιδανικά καθώς το Bluetooth τα κάνει πολύ εύχρηστα για σύνδεση με κινητά, tablet κ.λπ. και μετά spotify μέχρι να βαρεθείς (εγώ έτσι τα δουλεύω). Ένα αρνητικό που θα μπορούσα να πω είναι ότι σε μεγάλη ένταση τα μπάσα ψιλό μπουκώνουν, εμένα γενικά δεν μου αρέσουν τα έντονα μπάσα, τα έχω χαμηλά και είμαι ευχαριστημένος. Γενικά είμαι αρκετά ευχαριστημένος

Ζορικο σολο. Συνεχισε να το δουλευεις. Πολυ καλος και ο ηχος.

https://www.plaisio.gr/tileoraseis/home-audio/hi-fi-party-speakers/sony-high-power-audio-system-gtkxb5b_2593858

+1000 για edifier Εχω αυτα παραπανω απο χρονο και ειμαι απολυτα ικανοποιημένος ειδικα για τη τιμη τους.. https://www.skroutz.gr/s/6268192/Edifier-R2000DB-Black.html Στην αρχη ειχα παρει ενα soundbar στην ιδια τιμη και η ενταση κ η ποιοτητα ηταν άθλια! Παλι καλα που μου βγηκε ελαττωματικό κ το αλλαξα και πηρα αυτα! Εχω συνδεσει τηλεοραση με optical, laptop μεσω εξωτερικης καρτας ηχου με rca και κινητο με Bluetooth!

Μια και πιάσαμε τις δημοσκοπήσεις.... Ξεκινάω. Στα 17. Μια απομίμηση stratocaster γιαπωνέζικια Diamond. edit συμπληρώνω. Από τον Ανθομελίδη στην Εγνατία. Η κιθάρα υπάρχει. Την έχει ένας φίλος. Και ίσως για την τιμή των όπλων πρέπει να την ξαναποκτήσω

Δηλαδή δεν τρως ΦΑΓΗΤΟ?

Να πω και εγώ! Squier HM. Την έδωσα κάποια στιγμή για άλλη αγορά (στα φοιτητικά μου χρόνια). Ξαναπέτυχα μια πρόσφατα και την τσίμπησα. Τώρα προσπαθώ να συνηθίσω ξανά το floyd 20κάτι χρόνια μετά!

Vintage κε κσερό πσομί! Κι εγώ μια early 60s Teisco Starway MJ-2 πήρα με τα λεφτά που έβγαλα απο το συνεργείο αυτοκινήτων στις διακοπές μου. Πήγα στο Piano House με τη γυναίκα του αφεντικού που πλήρωσε μετρητά τον πόθο που κρεμόταν στον τοίχο με τις κιθάρες. Η φωτό είναι 1973 στη Zambia και δυστυχώς δεν έχω άλλη για την κιθάρα, ούτε βρήκα ίδια στο δίκτυο. Πολύ καλή κιθάρα, βούτυρο ταστιέρα αλλά την έδωσα για μια Yamaha SG-5 1968 καινούργια. Και μετά ακολούθησε το χάος.

1960s Teisco Del Ray WG-4L 14 ετων, δωρο απο τον παππου μου (μουσικος) Πριν απο αυτη ειχα ξεκινησει 4 ετων με δανεικο απο μπαμπα, τριχορδο μπουζουκι (κατασκευη ΖΟΖΕΦ παρακαλω) και 10 ετων μεταπηδησα στην ηλεκτρικη με μια δανεικια απο παππου, EKO σκαφος.

Samick Greg Bennett Interceptor 4 Electric Guitar

@SibLtδεδομένου ότι στη χώρα μας μέχρι μια σύζυγο επιτρέπεται να έχει, και δεδομένου ότι έχω κάνει πρόταση, υιοθέτησης παρακαλώ, πριν από σένα, θα σε παρακαλούσα να πάρεις νουμεράκι και να αναμένεις. Εμείς δηλαδής πσυχούλα δεν έχουμε;;

Με το καλό να παραλάβεις. Αν μπορείς γράψε και καμιά γνώμη για να δούμε αν συμπίπτουν οι απόψεις των μελών

Αν αυτά τα μαγειρεύεις εσύ να σου πω δυο πράγματα 1. Έχω πολύ μεγάλη προίκα 2. Με παντρεύεσαι; ΥΣ. Θα σου επιτρέπω να παίρνεις όσες tele γουστάρεις χωρίς σχόλια

Της αγκινάρας το κάγκελο αυτή τη περίοδο. Ομελέτα με αγκινάρες.

εντάξει, το τερματίσατε νομίζω. Κατά τη γνώμη μου, το ζήτημα δεν είναι Gibson ή Fender παιδιά, αλλά ποια σου πάει καλύτερα γι' αυτό που θέλεις να κάνεις κάθε φορά.

1) Παρομοίως 2) American Standard Stratocaster ...

Τώρα μπορείτε να προσθέσετε στο προφίλ σας εδώ, τη σελίδα με τις αγγελίες σας στο smart.noiz.gr. Έτσι μπορείτε να δει ο καθένας τι πουλάτε αλλά και να τον κατευθύνετε για να σας αξιολογήσει. Συμπληρώστε στο εδώ προφίλ το link απο τις αγγελίες που θα αντιγράψετε ως εξής: 1. Απο το προφίλ σας πάτε σε μια αγγελία σας και επιλέγετε "Όλες οι καταχωρίσεις" 2. Αντιγράφετε την διεύθυνση url 3. Επιλέγετε 'Επεξεργασία προφίλ" στο Προφιλ σας εδώ και την προσθέτετε στο ειδικό πεδίο Smart noiz του Bio.

and it's been downhill ever since ΝΑ τα λΑΙμε και ΑΦΤΑ

1) Eko ακουστική. 2) Gibson custom L5. 3) Fender Telecaster '68 ...

1998.(18 χρόνων εγώ τότε...) Oικογενειακος μας φίλος και φωναρα τραγουδούσε σε ένα μαγαζί στον Πειραιά την "Κοκκινιώτισσα" και με την ορχήστρα του σε διάφορους γάμους και events ανά την Ελλάδα.Παρέα στην παρέα γνώρισα τον κιθαρίστα της μπάντας και εντυπωσιάστηκα και κόλλησα στην παρέα τους....πήγαινα στις πρόβες τους...εβλεπα καινούρια πράγματα. Ηταν και η περίοδος στο λύκειο που αν δεν ήξερες απ' έξω τους στίχους του Enter Sandman έτρωγες αποβολή....οπότε βρέθηκα σε ένα μουσικό περίγυρο πρωτόγνωρο και μου άρεσε (δεν είχαμε κάποια μουσική παράδοση στην οικογένεια) και κάπως έτσι μου μπήκε το μικρόβιο για την κιθαρα.Ο οικογενειακός μας λοιπόν φίλος μου έκανε δώρο μια Squire Affinity Strat κόκκινη αγορασμενη από τον Ζοζέφ.(είχαν κάποια έκπτωση από εκεί) Εκεί ξεκίνησα να μαθαίνω.Εκτοτε πέρασαν κάμποσες από τα χέρια μου Άρχισαν τα χρατς χρουτς από τα άθλια ηλεκτρικα....κουρδισμα δεν κρατούσε ούτε για αστείο....οι single coils σφύριζαν κάθε φορά που έπαιζα με το gain του ενισχυτή στο 11....της έριξα και το φταίξιμο για την κουλαμαρα μου ...και έτσι μόλις αγόρασα μια άλλη τότε που με καλυπτε....(ΔΗΛΑΔΗ ΗΤΑΝ ΜΑΥΡΗ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΗUMBUCKERS οπότε μπορούσα να παίξω το Seek And Destroy και να το παίξω και κακός ταυτόχρονα!!!!!) αυτή εγκαταλείφθηκε....απαξιώθηκε και έφτασε στο όριο ακόμα και να πεταχτεί στα σκουπίδια... Τότε γύρω στο 2013 που είχε πήξει και λίγο το μυαλό... έγινε το κλικ και λέω πάμε για ένα γερό upgrade αλλιώς θα μου πιάνει μόνο χώρο... Της άλλαξα ηλεκτρικά... hardware....μαγνήτες....(βασικα...τα πάντα.Μονο το neck plate κράτησα ίδιο επειδή αναγράφει το serial number).O πατέρας μου έκανε refinish και του ζήτησα να μου την υπογράψει (καθ όλη αυτή τη διαδικασία κάποιοι συμφορουμιτες βοήθησαν πολύ με συμβουλές) και πλέον είναι το αγαπημένο μου όργανο.Ξερω ότι δεν είναι το πιο επιδέξιο από τα "παιδιά" μου αλλά το αγαπάω περισσότερο απ' όλα :-)

Καλά μην παίρνεις όρκο! ?

Ασχολούμαι με τη μουσική πάνω από 15 χρόνια, αλλά ποτέ δεν είχα αγοράσει το δικό μου όργανο. Πριν 2 χρόνια αποφάσισα να πάρω κάποια στιγμή μια κιθάρα γιατί πάντα ήθελα να μάθω και να γίνω πραγματικά καλός. Μετά από αρκετό ψάξιμο και αποταμίευση, πέρσι το καλοκαίρι τη βρήκα και την πήρα. Δύο μήνες μετά έκλεισα τα 29. Είναι 7χορδη, τύπου Superstrat και δε την αλλάζω με τίποτα. Η επόμενη αγορά θα είναι Gibson LP Axcess, haters gonna hate.

κΟρεκΤεντ

Μια προσπάθεια γιa το solo του time (Pink Floyd) Τότε που είμασταν ελεύθεροι Κάποια στιγμή πρέπει να το ολοκληρώσω ?

Απο Μοναστηράκι μια μεταχειρισμένη Slammer by Hamer stratocaster sunburst με pearl καπάκι και δύο humbuckers (που να βρεις φώτο για αυτό το πράμα) κοντά στα 50-60000 δρχ. Η επιλογή έγινε ξεκάθαρα με βάση την εμφάνιση γιατί.......ούτε πως την κρατάνε δεν ήξερα. Έγινε αλλαγή μέσα στο πρώτο 6-8μηνο γιατί είχε κάτι σφαγμένα τάστα, που φυσικά δεν είχα παρατηρήσει, και μετά τη παρότρυνση του δασκάλου την πήγα για επιδιόρθωση εκεί που την αγόρασα, εκεί ο τύπος την λίμαρε με λίμα που λογικά χρησιμοποιούν και για απόδραση απο το αλκατραζ.......μη πω τη την έκανε τη ταστιέρα και φάω κάνα ban...

https://smart.noiz.gr/details.php?id=482269 Αυτό, χωρίς δεύτερη σκέψη. Και θα σου περισσέψουν και χρήματα, αν θελήσεις να αλλάξεις δέρματα. (Όχι, δεν το πουλάω εγώ ούτε ξέρω τον πωλητή).

Jackson D-10, φτηνη Κορεατική αγορασμενη κάπου στο 2000, γύρω στα 17 μου. Σάββατο πρωί, εχω κάνει βόλτα σε όλα τα μαγαζια του κέντρου της Αθήνας, θέλω κάτι σε superstar και έχω μαζί μου 130.000 δραχμες μαζεμένες με κόπο. Εχω συναντήσει ότι αντιδράσεις μπορείτε να φανταστείτε απο τους πωλητές και έχω απογοητευτεί γιατί δεν βρίσκω κάποια που στα δικα μου μάτια να "αξίζει". Μπαίνω στο τελευταίο κατάστημα της λίστας μου (νομίζω 5ο συνολικά) βλεπω διάφορες, μου αρέσει, έχει ότι θέλω, ρωτάω τιμή και αφου παταει διάφορα νουμερα στο κομπιουτερακι μου λέει "135.000". Σοκ εγώ δεν μιλάω για μερικά δευτερόλεπτα και με κοιτάει με απορία ο πωλητής. Του εξηγώ απογοητευμένος ότι έχω μόνο 130.000 και η απαντάει "έχεις άλλα λεφτά για εισητήριο να πας σπίτι σου;" "οχι" και τελικά τη πήρα και μου έδωσε και εισητήριο για την επιστροφή. Ο διαλογος έχει και άλλες ατακες που δεν θυμαμαι, αυτό που έγινε είναι προφανώς μου έκοψε τις 5.000δρχ αλλα με "κέρδισε" η φάση με το εισητήριο. Νομίζω τελικά ότι όσο δουλευε σε αυτη την εταιρεία πρέπει να αγόρασα άλλη μια κιθάρα, έναν ενισχυτη, ζώνες πένες και πήγα και δύο φίλους μου να αγοράσουν κιθάρες.

Ηλικία 15-16, δώρο από την μητέρα μου, Cyclone by EKS (κοντρα πλακέ μαιμουδιάρικη superstrat με χερούλι Steve Vai style κοκ) αγορασμένη από τον Peter στο Rockpile (μαζί με έναν Marshall Lead 12). Προφανώς δεν την επέλεξα κάν εγω, δεν είχα κανένα κριτήριο ούτως ή αλλως τότε, η μονη κιθάρα που είχα αγγίξει ήταν μια δανεική Samick (από οτι θυμαμαι) Les Paul knock off ενός ανθρώπου που μου την είχε δανείσει για μερικούς μήνες. Κάπως έτσι ήταν απλά θυμάμαι οτι η δική μου ήταν ασπρη ξέξασπρη:

Αφου δεν εχετε βαλει κλασσικες βαζω την πρωτη μου ηλεκτρικη σε ηλικία 15-16 αν θυμαμαι καλα! Ειναι μια epiphone 1986 explorer! Φωτο απο internet διοτι δεν υπάρχει πια!

Όλες έτσι τις πηγαινοφέρνω... Μόνο μια έχω set neck και θα την φέρω στην Ελλάδα μόνο όταν αποφασίσω να επιστρέψω οριστικά και μετακομίσω μια και καλή... Επίσης φίλε Δήμο, νόμιζω ότι το έχω ξαναγράψει, ότι είναι μια κιθάρα Stagg, pre-lawsuit era. Είχα εκπλαγεί όταν την πήγα σε μάστορα το 2012, μια και ήταν το μόνο όργανο που δεν πούλησα μέσα στην βαθειά κρίση, αλλά το κράτησα για λόγους συναισθηματικούς και επειδή δεν πίστευα ότι θα έπιανε σοβαρά χρήματα όπως τα άλλα όργανα που πούλησα τότε, η Τελεκάστερ μου , ο τουιν Ριβέρμπ ή η 12χορδη ovation που είχα. Ο guitar tech την "εγδυσε" για να δει ηλεκτρικά κλπ, βάλαμε καινουρια τάστα και Klyson locking tuners, γιάτρεψε τις τρύπες με καβίλλιες από μαόνι, γενικώς με πρόσεξε ιδιαίτερα και ο λόγος ήταν ότι την καραγούσταρε και με είδε στην απελπισία και χωρίς λεφτά και είχε σκοπό να την αγοράσει. Μου πρότεινε λοιπόν να την πάρει για 1.500 ευρώ *το 2012 έτσι; Του είπα όχι γιατί ήταν η μόνη κιθάρα που μου είχε απομείνει... Μετά μου πρότεινε 1500 και μια άλλη κιθάρα των 500 ευρώ... Όταν με είδε αμετανόητο τον ρώτησα γιατί τόσα πολλά για μια Stagg, μου είπε ότι είναι όλη ένα κομμάτι μαόνι και ότι έχει φοβερό ήχο (thanks για την πληροφορία). Όταν απόρησα και του είπα "τι μασίφ μαόνι μου λες, η 70s Ibanez Les Paul του κιθαρίστα μου (ίσως η καλύτερη LP που έχω παίξει ποτέ) είναι δυο φορές πιο βαριά από τη δικιά μου", μου απάντησε ότι είναι ασιατικό μαόνι και ότι θα πλήρωνε όσο όσο για ένα τέτοιο όργανο. Σημερα, φοράει στο bridge έναν Dragon ΙΙ ... και στο neck κράτησα τον DiMarzio dual Humbucker, Alnico 5, που είχα , ο οποίος είναι handcrafted by Larry DiMarzio himself (!) όπως μου απάντησαν από την εταιρία που τους έστειλα φωτος ρωτώντας τι στα κομμάτια είναι αυτό. Γενικά μιλώντας είναι ένα εξαιρετικό όργανο σε ήχο, με καταπληκτικό intonation (σε πολλά watt, αρπάζει feedback στη νότα όπως οι κιθάρες που έπαιζε ο Zappa! , αξιόπιστο και με έχει βγάλει σε καμια200αρια συναυλίες από τα '80s μέχρι σήμερα κα ακόμη με βγάζει - και όλοι απορούν όταν βλέπουν π.χ. να παίζω με Stagg και Squier στο εξωτερικό... :) Ο μαγνήτης με το Sun Logo της DiMarzio που είχα πάρει από το Do Re Mi στα '80s και μου βγήκε χρυσάφι :) https://www.tdpri.com/threads/dimarzio-humbucker-with-sun-logo.396075/?fbclid=IwAR196x5_t0RgrwIvtqFMLEs39SVBcjam-1CdPAhI3SIP-iQH2kt5K28GgQk

Ό Μιχάλης βλέπει μακριά.... Πως αλλιώς θα την μετέφερε με το αεροπλάνο! Γνωστό το πρόβλημα με το headstock των LP.....!

Στα 14, μια Sanox απομίμηση Strat, 13.000 δραχμές. Δούλεψα ένα καλοκαίρι σε φαστ φουντ και τα μάζεψα. Της είχα καταργησει το τρέμολο και είχα βάλει μέσα hand made distortion με μπαταριούλα, που ακουγόταν απαίσια, όπως και η κιθάρα. Την πούλησα ένα-ενάμισι χρόνο μετά σε έναν μαθητή του Δρόλαπα, που είχε ενθουσιαστεί. Και με 15.000 δραχμές, αγόρασα μτχ την '70s Japan Les Paul που έχω μέχρι σήμερα. Αυτήν θεωρώ ουσιαστικά και την πρώτη μου κιθάρα. Η παρακάτω φωτό από τα early 90s, στο ΣΕΦ, όπου της είχα αλλάξει τα φώτα - την είχα τρυπήσει και είχα βγάλει 4 διακόπτες για τους Dual DiMarzio που είχε και της είχα περάσει ασπρομαυρες αυτοκόλλητες ρίγες. Οι ρίγες αφαιρέθηκαν εύκολα όταν αποφάσησα να την αποκαταστήσω, αλλά οι τρύπες χρειάστηκαν ουσιαστικά δουλειά μάστορα για να μη φαίνονται (δεν ήθελα βλέπεις να την ξαναβάψω γιατί έχει φυσικό relic 45ετίας πάνω κάτω!) Σήμερα Και εδώ, ανάμεσα στα knobs, φαίνονται οι τέσσερις τρύπες από τους διακόπτες που είχα βγάλει... (η φωτό είναι από το τελευταίο της ταξίδι, που την πήρα μαζί μου στο αεροπλάνο, λυμένη μέσα στο backpack μου) Και πλέον στα volume knobs της έχω βάλει αυτά τα "τρακτερωτά" γιατί παίζω πολύ με το volume και όταν ιδρώνουν τα χέρια είναι κομματάκι δύσκολο να μη σου γλιστράνε...

εγω τι να πω που έπαθα το ίδιο στα 40....?

Στα 25 με δικά μου χρήματα από δουλειά αγόρασα ηλεκτροακουστική applause by ovation που δεν έκανε ούτε για κούτσουρο. Ήμανε άσχετος όμως και πήρα ότι μου πασάρανε. Μετά από 2 χρόνια όμως πήρα fender Strat, την καλύτερη κιθάρα του κόσμου ντε, και από τότε είμαι τρισευτυχισμένος

TELEmarketing!

16 ετών με δικά μου χρήματα ( χαρτζιλίκι προφανώς ) αγόρασα από τον Μεταλλίδη στο Νέο Ηράκλειο μια στρατοκαστερ που τις έφτιαχνε ο ίδιος ο άνθρωπος , καθαρά entry level Το μπράτσο είχε καταστραφεί με τα χρόνια και με την βοήθεια του φίλου πλέον @HellFire της κάναμε ένα extreme makeover και είναι ακόμα στην κατοχή μου ως η μια από τις δυο κιθάρες μου , της βάλαμε και bareknuckle true grit single coils και είναι απλά υπέροχη

Ελα έλα να βλέπω κι άλλους, όχι μόνο ψήφους. Πληροφορίες και υλικό λεμε!

1979 το καυσόξυλο που κρατάω.. 1980 η κοκκινωπή Aria... 1982-3 η Yamaha Sg 2000... 1984 η ακουστική Yamaha... 1989-90 το Kumica μπάσο.... Αυτά μέχρι το 2011 που πούλησα την Sg 2000 και αγόρασα μια Stratocaster. Αυτές είναι όλες οι κιθάρες που είχα στην κατοχή μου εδώ και 42 χρόνια και εδώ που τα λέμε δεν "χρειάστηκα" κι άλλες....

Αυτός ρε είναι ΜΠΟΥΛΗΣ ,νηπιαγωγείο πάει ακόμα, δεν τον αφήνει η μαμά του να παίζει με ανΤρικα εργαλεία. Σε λίγο θα μας βγάλεις και τίποτα βρεφικουςΣταθμοΙ με Les Paul και μπεμπιλινο

Ακόμα και ένας να σωθεί από την Tele-μάστιγα είναι κέρδος για τον κόσμο.

Νηστεία και σήμερα. Οσομπουκο 18 ώρες στο slow cooker. To eat the mother and to not give to the child...