Πίνακας συμμετοχής

Εγώ νόμιζα ότι στη στείλανε τσάμπα από την Fender λόγω του λάθους στην ταστιέρα της άλλης. Καλόπαιχτη.

ονειρο...!!

Προσεξε μην κολλησεις, τωρα στα γεραματα, με τις καινουριες! Μεγειες!!

Να εχεις υποψη σου οτι θελει χρονο και ωριμασει η φωνη μεσα σου. Μην βιαζεσαι για αποτελεσματα. Οταν ημουν στα 20 μου, τραγουδουσα συνεχεια. Αργοτερα εκανα και μαθηματα/ασκησεις. Διαφορά ειδα, αλλα σχετικα μικρη, καθως μονος μου ειχα φερει τη φωνη μου ικανοποιητικο σημειο. 15 χρονια μετα, που σταματησα να ασχολουμαι με τη μουσικη, και τραγουδουσα 5 φορες το ετος, εκανα πραγματα που δεν μπορουσα να κανω νεοτερος. Δουλευα διαφραγμα, ειχα καλυτερο ελεγχο, και καλυτερο ηχο. Επισης, ειχα και βιμπρατο, κατι που μικροτερος δεν ειχα. Ηθελα, απλα, τον χρονο μου. Καποιοι δεν χρειαζονται πολυ χρονο, καθως ειναι φυσικα ταλεντα. Καποιοι αλλοι στα 15 τους ειναι ετοιμοι.

Το δικό μου Flashback X4 (1η έκδοση) έχει 3 presets, διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή με ένα πάτημα του ποδιού. Το Flashback 2 X4 τώρα, έχει 6 presets αντίστοιχα.. Εκτός αυτού, συγκριτικά με το απλό Flashback 2, έχει παραπάνω θέσεις για TonePrints, και όχι TonePrints (αυτά είναι διαθέσιμα όλα για όλα τις εκδόσεις Flashback, και για το Mini ακόμα).. Γενικότερα, πρόκειται ουσιαστικά για 3 Flashback σε 1 πετάλι. Οπότε όποιος χρειάζεται πολλά delay πετάλια ή presets, τον συμφέρει πάρα πολύ το X4, γιατί είναι χοντρικά σαν να παίρνεις 3 πετάλια στην τιμή του 1,5. Γενικά στο site της TC Electronic έχει ό,τι πληροφορία πιθανά χρειαστείς. Αν δεν έχεις καταλάβει ακριβώς τι είναι και πώς χρησιμοποιούνται τα TonePrints, ρώτα με ο,τι θες.

αν είναι να κοπούν πρέπει να τσακιστούν πρώτα

Με εντυπωσίασε τόσο πολύ η AO 70s custom που οταν εμφανιστηκε σε τιμη χώμα στο online shop του ΝΑΚΑ η Fender AO 60s Thinline Telecaster....αϊ κουλνΤ νοτ χελπ μαϊσελφ...? ΑΨΟΓΗ κιθαρα ΚΑΙ αυτη κατασκευαστικα....η Fender εχει σοβαρεψει πολύ ...δεν εχω ξαναδει τετοια ποιοτητα κατασκευης σε κιθαρα της...οσο στις 2 αυτες ΑΟ. Το set up δε..επισης τέλειο..... Βαρος?πΓιο βαρος? 2,95 κιλά (6,3 pounds)! Και οι μαγνητες του Tim Shaw για ακομα μια φορα σκοτώνουν! Ενα μεγαλω ευχαριστω στα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ παιδια του ΝΑΚΑ που με σκλαβωσαν με την ευγενεια τους (και την αποτελεσματικότητα τους). α...ετσι καπως ακουγεται ?

Χεχεχε ΑΥΤΟΣ ήταν ο λόγος που έγινε αυτή η κιθάρα, δεν έκατσα ακόμη να βγάλω το σόλο όμως, για αυτό και έπαιξα το gimme three steps! Κάποια στιγμή θα το βγάλω για να ταιριάξει γάντι!

Καλά κάνει Γιώργο και παίρνει καινούριες, τι να μείνει με τις παλιατζούρες που είχε μέχρι πρότινος; Νίκο αδερφέ προχώρα, πάρε καινούριο πράμα και ξεφορτώσου τις γριές (μπας και τις τσιμπήσει κανείς από ‘μας ?)

=τυλίξαν σε μια κόλλα χαρτί αν πάρεις και την Brent Mason που έχουν στο On line κατάστημά τους θα έχεις να κάνεις μαζί μου.... ΟΥΡΑΝΙΑ....ΤΟ ΔΙΚΑΝΟ !

@yameth αφεντικο με προβληματίζεσαι... ? η συνεχεια εδω...

Είδα τα βίντεο και το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι αυτά δεν είναι ασκήσεις για να ξεκινήσει κανείς. Όπως λέει και στον τίτλο του δεύτερου, είναι για περεταίρω ενδυνάμωση, όχι τόσο για κατανόηση. Μου φαίνονται λίγο πιο προχωρημένες απ'ότι χρειάζεσαι αυτή τη στιγμή. Φαίνεται και στον τρόπο που μιλάει ο τύπος. Δεν προσδιορίζει ακριβώς τι κάνει και γιατί το κάνει, και δε καθοδηγεί με συγκεκριμένο τρόπο. Επίσης τα λέει με τόσο γρήγορο τρόπο που καταντάει αγχωτικός. Ένας καθηγητής πρέπει να είναι και καθοδηγητής μαζί, κατα τη γνώμη μου. Το καλό με αυτό είναι ότι βρήκες μάλλον τη διαφορά του head voice, γιατί στην άσκηση head χρησιμοποιείς όντως head. Δε νομίζω να χεις κλείσει κανένα world tour οπότε πάρε το χρόνο σου και μη σκέφτεσαι τους 2 μήνες!

Εγώ προτιμώ ....

Δεν υπάρχει και εικονίδιο αγκρρρρ!

Απλα κορυφη ...... (το αρωμα για να μην παρεξηγηθουμε)

εγώ είχα παλιά το digidelay της digitech, ωραίο ήταν, δεν το πολυχρησιμοποίησα όπως άλλωστε όλα τα πετάλια που είχα, βασικά λίγο χρώμα έδινα και τίποτε άλλο στο τέλος το έδωσα σε ένα τύπα που έπαιζε κλαρίνο (true story).

αυτό δεν είναι σαν μπαταρία αυτοκινήτου;

ΚατσεΤε να καΜω και μια ρετροσπεκτιβα απο τα ντιΛεγια που εχουν περασει απο τα χερΓια πόδΓια μου: 1. BOSS DM2 : θαυμασιο αν και λιγο θορυβωδες 2. ΒΟSS DΜ3: το καλυτερο αναλογικο delay που εβγαλε η Boss 3. BOSS DD3: all time classic στον πΣηφιακο ηχο 4. ROCKMAN ECHO (δεν ειναι πεταλι αλλα το χρησιμοποιούσα με on/off looper): το καλύτερο delay EVER αλλα δεν ειχε ,φυσικα ,tap tempo παρόλα αυτα εχω μετανιώσει που το εδωΚα 5. YAMAHA E1010 (δεν ειναι πεταλι αλλα το χρησιμοποιούσα με on/off looper): Φοβερος ηχος αλλα ελαχιστα ms. 6. DIGITHECH DIGIDELAY: Τρελλό value for money & tap tempo ,ακούγεται πολύ αναλογικό 7. VISUAL SOUND H2O: Εξαιρετικο chorus...τυπικό digital delay nothing to write home about 8. IBANEZ AD9: Ισως το καλυτερο αναλογικο slap back delay ever 9. AKAI HEADRUSH (το παλιο): Τρελλό value for money ,ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ all around delay με απιστευτες δυνατοτητες 10. ΕΗΧ Memory toy: τραγικη ποιοτητα κατασκευης,χαλασε μεσα σε μια εβδομαδα, καλος ηχος 11. ΕΗΧ Memory Man (το παλΓιο): ηχαρα αλλα πολύς θόρυβος 12. T-REX REPLAY BOX: Εντυπωσιακο all around digital delay ( ενα απο τα 3 που εχω αυτη τη στιγμή) 13. IBANEZ ES (το παλιό): Οτι πιο κοντινο στο Rockman αλλα με tap tempo,chorus & 1 sec delay, κανει και τρέλλες ....( ενα απο τα 3 που εχω αυτη τη στιγμή) 14. ΤONELAB SE (εφΙμοσ Μνια μια και για 10 χρονια το tape delay της ηταν το...μοναδικο delay που χρησιμοποιούσα):απλα υπέροχο 15. Strymon El Capistan: δεν μου αρεσε απο τα λιγα πεταλια που μου ακουγονταν "πσηφιακιλα" 16. MXR Carbon Copy: πολύ σκοτεινό για τα γούστα μου 17. ΧVIVE V5: εξαιρετικο ηχητικα...απο τα καλυτερα analog delay emulations που εχω ακουσει ...αλλα ...χαλασε (οπως και ολα τα Xvive που ειχα) ,το εχω κρατησει γιατι εχει κολλησει σε ενα ενδιαφερον slap back setting το οποιο χρησιμοποιω ως ψευτοreverb...( ενα απο τα 3 που εχω αυτη τη στιγμή) 18.Guyatone Flip Tube Echo : πεταλαρα αλλα μανουρΓιαρικο.

Καλα...Εγώ δεν ειδα καμία σπαλομπριζολα αντί για πατσά...εγώ είδα να παραγγέλνεις Φεράρι με μαύρα δερμάτινα καθίσματα και να σου έρχεται Φεράρι με μπέζ δερμάτινα καθίσματα....κοινώς....άλλο παρήγγειλες και άλλο σου ήρθε... Και όσο μπορούμε να πούμε ότι είναι unique...άλλο τόσο μπορούμε να πούμε ότι είναι spec INCORRRCT.Προσωπικα θα ξενερωνα τη ζωή μου αν άνοιγα το κουτί και έβλεπα τέτοιο λάθος και θα άρχιζα τους ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΗΔΕΣ αλλά περί ορεξεως....σημασία έχει ΕΣΥ πως το πήρες και όχι όλοι εμείς μιας που εσύ ΠΛΕΡΩΣΕΣ και αφού εσένα δεν σε πειράζει τότε εμάς μας περισσευει :-)

Μάχιμη. 5 λεπτα να μπουν 010-038 χορδΑΙ και 3 ώρες να βγάλω το πλαστικό από το pickguard ? Μια και είναι η πρωτη καινουργια κιθαρα που αγοραζω από το 1995 (προτιμω τις μεταχειρισμενες κιθαρες φανατικα) σκέφτηκα να γραψω & μια κριτικη…. Ξεκιναμε λοιπον: -ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ: Η κιθαρα είναι οντως εντυπωσιακα κατασκευασμενη για κιθαρα παραγωγης…. H ενωση μπρατσου σωματος είναι airtight, τα ταστα αψογα τοποθετημενα,leveled & crowned,τα κλειδια aligned ,η γεφυρα ολοϊσια και το ,τεραστιο, pickguard 100% στην σωστη θεση του (όλα αυτά ΜΑΖΙ να είναι σωστα δεν είναι και κατι που ευκολα βλεπεις σε Fender :) ) Tο φινιρσμα ,το οποιο είναι full nitro στο πίσω μέρος του μπρατσου και poly undercoat /nitro topcoat στο σωμα είναι αψογο και λεπτο (καμμια σχέση με τα πολύ παχια φινιρισματα παλαιοτερων reissue) . Η κιθαρα….ΜΥΡΙΖΕΙ υπεροχα! ? Eίναι βεβαια «ιστορικα ανακριβες» μια και οι original εχουν 1 ποντο poly finish.. Ιστορικα ανακριβες είναι και το….ΒΑΡΟΣ της κιθαρας ,το οποιο προς μεγαλη μου εκπληξη είναι ΠΟΛY χαμηλο στα 6.9 pounds (σε σχεση με τo πολύ μεγαλο βαρος των original και σιγουρα η ελαφρυτερη ALDER κιθαρα που εχω δει ποτε και εχω δει…χιλιαδες..) . Tο σωμα είναι 2 piece alder και εχει το ΣΩΣΤΟ σχημα (σε αντιθεση με τις original που εχουν το λαθος σχημα που εχουν ολες οι 70s tele ,μετα το 73,με το pronounced “notch” στο πανω μερος του σωματος) βεβαια ΚΑΙ αυτό το κανει…ιστορικα ανακριβες (αλλα βεβαια ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ποιο ομορφο) και ,επισης πολύ σπανιο, είναι σχεδον 1 piece (το 85% της κιθαρας είναι ένα κομματι με ένα off center επιπλεον κομματι στο πανω μερος) Η ιστορικη ανακριβεια συνεχιζεται με το 9αρι radius & τα 6105 ταστα (οι original ειχαν 7αρι radius & vintage ταστα) αλλα αυτό βεβαια ενισχυει το playability της κιθαρας….και την κανει πιο accessible στον μεσο παικτη…..που του φταιει το vintage radius & frets για την…αμπαλια του ?… Eυτυχως τα ταστα ΔΕΝ είναι «πραγματικα» 6105 (τα οποια δεν συμπαθω ιδιαιτερα λογω του υπερβολικου υψους τους και μειωμενου παχους τους) είναι λιγο πιο χαμηλα και λιγο πια παχια. Το μπρατσο εχει αρκετο παχος και δεν είναι οδοντογλυφίδα (το αμερικανικο παχυμετρο μου βγαζει 0,85 της ιντσας στο πρωτο ταστο και 0,92 στο 12ο) ,εχει ένα mid 60s feel ,c shape αλλα με περισσοτερα shoulders ,σιγουρα όμως, και αυτό, δεν εχει το ιστορικα σωστo «βαθυ» U neck των early 70s. Παντως «γεμιζει» ευχαριστα το χερι χωρις να είναι ιδιαιτερα παχυ αλλα και χωρις να…ψαχνεις να το βρεις και μετα από 30 λεπτα παιξιματος να εχεις παθει κραμπα αν παιζεις ρυθμικη κιθαρα, όπως είναι τα περισσοτερα μοντερνα λεπτα c shape μπρατσα Για να τελειωσουμε με τα…ιστορικα….η κιθαρα φοραει τα σωστα ιστορικα F Tuners τα οποια είναι και…ιστορικα…ΑΘΛΙΑ ? τυλιγεις τις χορδες και κανεις την προσευχη σου μη σου μεινει το tuner στο χερι ….τοσο φρικτη αισθηση εχουν (το high E ήδη πνεει τα λοισθια αλλα εχω ηδη….. αλλα 4 αναπληρωματικα και η Fender θα μου στειλει αλλα 6 καθως και το κλειδι για το TR μετα το email που τους εστειλα) …αλλα οποιος ειχε Fender κατασκευης από το 1967 μεχρι το 1983 τα εχει συνηθισει….. (ευτυχως που τα κλειδια δεν είναι υπευθυνα για τα ξεκουρδισματα ετσι κι αλλιως ενώ αυτό που είναι,δηλ. το NUT, είναι ΤΕΛΕΙΑ κομμενο) Η κιθαρα ηρθε με 010-046 χορδες …η οποιες ακομα και με το traditional non intonated three saddle σετ εχουν σχεδον τελειο intonation στο 12ο….φυσικα με τις 010-038 το intonation εγινε 100% τελειο. Μια και τα 70s steel notched saddles ειναι και τα αγαπημενα μου ,γιατι δεν αφηνουν τις χορδες να γλυστρανε , δεν θα τα αλλαξω . Τελειο ηταν και το factory set up σαν να το ειχα κανει …εγω…με μηδενικο relief και medium low action. -ΗΧΟΣ Με το που εβαλα την κιθαρα στον tweed deluxe ανταμείφθηκα άμεσα με ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ηχο στον bridge μαγνητη,λιγο πιο ψωμωμένο από έναν τυπικο low output vintage tele (τον μέτρησα στα 7,6 Κ) αλλα με μπολικο twang και σκασιμο. Και…φθανουμε στον ΛΟΓΟ που οι περισσοτεροι θα παρουν αυτή την κιθαρα (ή θα δωσουν 230 ευρω να παρουν τον neck μαγνητη) δηλ. τον CUNIFE WR neck pickup… Είναι ενας humbucker neck μαγνητης που ΔΕΝ παραμορφωνει ,δεν λασπωνει και εχει το ιδιο definition με έναν καλο single coil μαγνητη…. Ο tweed deluxe (που αντιπαθει τους διπλους μαγνητες) τoν δεχεται αδιαμαρτύρητα και δεν μπουκωνει ,ουτε παραμορφωνει..ενω αν κλεισεις τα ματια νομιζεις ότι παιζεις έναν low output P90 μαγνητη χωρις θορυβο….ΑΚΡΙΒΩΣ ιστορικα σωστος λοιπον ? ο μαγνητης, όπως κάθε vintage WR μαγνητης που εχω παιξει…. (η κιθαρα εχει τα ,σωστα ιστορικα,250Κ volume pots & 1000K tone pots) Τον μετρησα στα 10.8Κ και ειναι μια τρανη αποδειξη του "Bill Lawrence's statement" ( "DC Resistance is NOT output") Όπως ηρθε από το εργαστασιο ηταν σωστα μπαλανσαρισμενος με τον bridge στη μεσαια θεση και δεν ειχε μεγαλυτερη εξοδο όταν αλλαζες θεση … ακουγονταν δε ,όπως ηδη ειπα,θαυμασια . @fusiongtr Προφανως η Fender εχει ακολουθησει τις οδηγιες setup του φιλου μου Telenator (που ηταν ο μοναδικος κατασκευαστης custom made αυθεντικων cunife WR μαγνητων για πολλα χρονια αφου σταματησε η Φεντερ να τους φτιαχνει ) για το τελειο clarity & σε punch,ο μαγνητης είναι ΠΟΛΥ ευαισθητος στις μικρες αλλαγες υψους. https://www.tdpri.com/threads/how-to-adjust-a-cunife-wide-range-humbucker.715465/ Η ΜΕΣΑΙΑ θεση (στη οποια προσωπικα «ζω» κατά το 90% του χρονου όταν παιζω με tele )είναι απλα ΘΕΪΚΗ ηχητικα, ο συνδιασμος των 2 μαγνητων είναι απλα εκπληκτικος Εν κατακλείδι: PROS: Εξαιρετικη ποιοτητα κατασκευης,μεγαλη ευελιξια στον ηχο,φανταστικος neck μαγνητης,ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ neck μαγνητης ? ,ολες οι εξυπνες ιδεες της CBS εποχης (3 bolt neck,bullet TR head adjustment,tilt) ΑΨΟΓΑ εκτελεσμενες,θαυμασιο set up/playability ,,nitro finish,φανταστικη χλιδατη vintage βαλιτσα ,ελαχιστο βαρος (η συγκεκριμενη για τις άλλες δεν παιρνω ορκο) ,ΚΟΥΚΛΑΡΑ. CONS: Αθλια F Tuners (το γνωριζουμε αυτό όμως από την αρχη) , ιστορικες ανακριβιες καποιες για να … “βελτιωθει” το playability (9αρι radius,6105 frets) …..και κάποιες να βελτιωθει το feel/εμφανιση (nitro finish,σωστο σχημα σωματος ),πολυ περιορισμένο χρωματολογιο ΕΓΚΛΗΜΑ: ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ ? ……. (για τους γνωστους λογους οι περισσοτεροι που θα ηθελαν μια κιθαρα σαν και αυτή θα την ηθελαν σε μαυρο χρωμα :) ) Τελικο συμπέρασμα: Μια θαυμασια κατασκευασμενη και ευελικτη tele ,highly recommended για καποιον που ψαχνει μια «καλή» και ιδιαίτερη tele σε ΣΩΣΤΗ (όχι όμως χαμηλη) τιμη. Ο WR neck μαγνητης ΤΑ ΣΠΑΕΙ.

Αποστολή εξετελεσθη. Είπα να πω τις εντυπώσεις μου μιας και το είχαμε ανοίξει το θέμα. Οι tv Jones classic μπήκαν. Τα καινούρια ποτενσιομετρα μπηκαν με 50s wiring. Μόνο knobs για Tone και volume περιμενω ακομα γιατί τα προηγούμενα δε ταιριαζαν Ένα έχω να πω. Ο ήχος όσο κατάφερα κι έπαιξα μέχρι στιγμης είναι όνειρο........ Πραγματικά μ έπιασαν τα χαμόγελα μόλις έπαιξα την πρώτη πενιά. Αποκάλυψη.... Ισσοροπημενος ήχος σε όλες τις θέσεις. Μικροαλλαγές ίσως σήκωμα κατέβασμα σε κάποιους πόλους μπορεί να προκύψουν αλλά είναι νωρίς ακόμα. Οι πρώτες χορδές που μπήκαν είναι flat pyramid 11 48. Είναι αληθεια ότι δεν είναι για όλα τα είδη αλλά ο ήχος είναι τόσο ωραίος που μου φαίνεται ότι θα τις κρατήσω γι αυτή την κιθάρα. Είναι πολύ μαλακή η αίσθηση στα χερια που δε θες να σταματήσεις να παίζεις. Ο ήχος συνολικά σκίζει στα καθαρά. Ταιριάζει πολυ με delay, trem, reverb pedals. Με slide και ebow απογειώθηκε. Από βρώμικα λόγω και flatwound χανει στο tubescreamer αλλά με το rat και το fuzz με πήγε αλλού με θετικό πρόσημο. Και με λιιιγο διαφορετικές ρυθμίσεις. Είπαμε οι flat δεν είναι για ολα τα είδη αλλά δεν νομίζω ότι είναι μόνο για jazz. Άσε που έχω 2 3 σετ φλατ από ανταλλαγές του νοιζ στα συρτάρια. Έχω και dogal 11 46 αλλά δε το άνοιξα ακόμα. Τις 10αρες τις φοβάμαι με το ατσαλο παίξιμο μου. Το μόνο αρνητικό είναι ότι σε κάποιες χορδες δεν διατηρήθηκε το intonation και στην ρε χρειάζεται μεγαλύτερος κύκλος στο κούρδισμα. Αλλά αυτό διορθώνεται....... Επισης το Les Trem της duesenberg έφυγε και νομίζω ότι έπραξα σωστά. Παρ όλο που από τη μια φωνάζει η κιθάρα ότι την θέλει την τρεμολια της, από την αλληο τόνος έγινε πιο σταθερός. Και με το Les Trem δεν τα βρήκαμε. Αν βρεθούν λεφτά για b7 bigsby και string spoiler αργότερα το βλέπω. Υπολογίζοντας φυσικά και ότι η κιθάρα είναι ήδη βαριά. Επίσης μέχρι στιγμής το 50s wiring δεν μου λειτουργεί και ιδιαίτερα, δεν καθαρίζει όπως η τελε με το treble bleed αλλά δεν με χαλάει κιόλας. Η κιθάρα με τους tv Jones με πάει όντως όπως είχατε πει σε άλλο παίξιμο από μόνη της. Πείραγμα μόνο στο tone του bridge και ελαφρύ κατέβασμα στα volume αν χρειάζεται κι αυτό. Θα πρότεινα μάλλον τελικά αν το επιχειρήσει κάποιος με tv Jones σε 335να έβαζε 2 volume, ένα master volume κι ένα tone. Αυτά............ Έρχεται το σκ για πιο ολοκληρωμένο παίξιμο........ Και με την τελε στη γωνιά της παραπονεμένη για λίγες μέρες. Και μια αναμνηστικη

Δύο δεδομένα από φυσιολογία και μια ταινία για να καταλάβεις: 1. Η αίσθηση της όσφρησης ήταν και παραμελημένη χρονικά και ιδιαίτερα δύσκολη προς επιστημονική μελέτη. Μόνο πρόσφατα μελετήθηκε, σε σημείο που δόθηκε και βραβείο Nobel ακριβώς για το 'ξεκλείδωμα' μερικών μυστικών. 2. Το οσφρητικό νεύρο είναι το πλησιέστερο προς τον εγκέφαλο. Γι' αυτό τα αρώματα φέρνουν φέρνουν τις πιο ζωντανές αναμνήσεις, από τα κεφτεδάκια τις μαμάς μέχρι τις γυναίκες της ζωής μας. 3. Και φυσικά το βιβλίο που ανάφερες έγινε η εκπληκτική ταινία Perfume: The Story of a Murderer (2006) (https://www.imdb.com/title/tt0396171/) . Από αυτήν ερωτεύτηκα την Rachel Hurd-Wood. Το "φτωχό" σου μυαλό και διάβασε το βιβλίο και κατάλαβε ότι το θέμα έχει και βαρύτητα και ιδιαίτερη σημασία. Αυτό για μένα σημαίνει ότι δεν είναι και τόσο "φτωχό". Θα χαιρόμουν ιδιαίτερα να σε είχα φοιτητή στο εργαστήριο, είμαι σίγουρος ότι θα μου έκανες πολύ καλές και εύστοχες ερωτήσεις :-)

Βασικά, οι χορδές μπάσου δεν πρέπει να αλλάζονται ΠΟΤΕ

Later...