Πίνακας συμμετοχής

Στίχοι: Γιώργος Γκανέλης Φωνητικά: Εύα Κορνάρου, Γιώργος Κουρμούλης Μουσική/παραγωγή: Γιώργος Κουρμούλης ΚΑΠΟΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ Κάποια Τετάρτη θα σε δω μετά από χρόνιαέξω απ’ το σπίτι μου μονάχη να περνάςχωρίς ψυχή και με λυμένα τα κορδόνιακαι ένα σύννεφο στο χέρι να κρατάς. Κάποια Τετάρτη σε μια έρημη πλατείατη μοναξιά σου θα τη βγάζεις στο σφυρίείναι η ζωή αλλού και όχι στα βιβλίακι ο ουρανός από καιρό αιμορραγεί. Κάποια Τετάρτη σ’ ένα κόκκινο φανάριθ’ ανταμωθούμε ανταλλάσοντας ματιέςμίσος κι υδράργυρο θα στάζει το φεγγάριπάνω στην άσφαλτο θ’ ανάβουνε φωτιές. Κάποια Τετάρτη σε υπαίθρια συναυλίαμέσα στο πλήθος και λιωμένη απ’ το ποτόθ’ αναπολείς την περασμένη εφηβείακι η μουσική θα σου θολώνει το μυαλό. Αυτό το βράδυ γίνε ήλιος ανατέλλωνκι έλα να ζήσουμε για πάντα το παρόνγια μας δεν έχει παρελθόν ούτε και μέλλονάσε στην άκρη τα γινάτια των καιρών.

Ένα καινούριο τραγουδάκι μας. Να πω την αλήθεια δεν σκεφτόμουν να το ανεβάσω εδώ, γιατί το είδος του δεν πολυσυνάδει με ότι έχουμε συνηθίσει να ακούμε στο Νόιζ. Τελικά ενέδωσα στις Ερινύες.. Έχει πέσει πολύ δουλειά και από τους τρεις μας που δεν φαίνεται λόγω αφαιρετικής παραγωγής, με πολλές αλλαγές στα όργανα και στην φωνή για να πάρει αυτήν την τελική του μορφή. Προσωπικά έμεινα πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, εάν εξαιρέσουμε την μίξη-mastering-παραγωγή του που ακόμη δεν δύναμαι να την κάνω σωστά. Σύνθεση, στίχοι, φωνή: Νίκος Φράγκος Πιάνο: Νίκος Αραβανής Κιθάρες, μπάσο, τύμπανα (προγραμματισμός), παραγωγή: Φώτης Τσίγγος Η μίξη και το mastering έγιναν στο @studiotsiggos...

Bad Monkey -> POG-2 ->TC Alter Ego delay V1 -> EQD Dispatch Master -> Jamman Looper XT. Τρία layers ήχων με κιθάρα Stagg LesPaul + DiMarzio pickups. Επέστρεψα πάλι στο παλιό σπίτι και θυμήθηκα αυτό το κομμάτι που είχα κάνει για τότε. I hope you like it.

Μελοποίηση του ποιήματος "Μνήμες" του Γιώργου Γκανέλη, τον οποίο και ευχαριστώ ιδιαιτέρως. Στην αφήγηση ο Φώτης Τσίγγος. ΜΝΗΜΕΣ «Θυμήσου τα ωραία καλοκαίριαπου έκανες βουτιές στον ουρανόζωγράφιζες καράβια στο κενόκαι φύτευες τον ήλιο στα παρτέρια. Θυμήσου του φθινόπωρου τα βράδιαπου έσταζαν σκουριά και καταχνιάκλεισμένη μες στο σπίτι απ’ τις εννιάψηλάφιζες του τοίχου τα σκοτάδια. Θυμήσου του χειμώνα τα ταξίδιαπου κάναμε στις πίστες του χιονιούμετά στον καναπέ του σαλονιούσκαρώναμε ακατάλληλα παιχνίδια. Της άνοιξης θυμήσου τον αέραπου μύριζε αλκοόλ και γιασεμίη νύχτα σπαρταρούσε από ηδονήκαι άπλωνε τα δίχτυα της η μέρα.» «Γιατί δεν πας απέναντι να βρεις τη μοναξιάγιατί μετράς τον έρωτα με μνήμες και χαρτιά;Ποιος είπε πως οι όμορφες στιγμές θα διαρκούνμες στην αιωνιότητα και θα μας κυβερνούν;»