Πίνακας συμμετοχής

Ενα κομματακι που φτιαχτηκε μεταξυ Νεου Κοσμου-Παγκρατιου. Οχι οτι εχει και καποια σημασια....

Οι Lobistas ξαναχτυοπύν με funk διάθεση και πιασάρικο ρεφρέν. Τα 200 χρόνια πλέον χρόνια μοναξιάς, χωρίς botox και χρήμα. Οι συντελεστές στο description του video.

Ποίημα του Γιώργου Γκανέλη το οποίο επέλεξε ο ίδιος να μελοποιήσω. Ο Γιώργος Γκουρμούλης έβαλε τα φωνητικά και την υπομονή του και ανέβηκε εδώ πριν 2 χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα το επέλεγα ποτέ για μελοποίηση !! Ίσως κάποιος άλλος θα έπρεπε με μουσικά προσόντα και εμπειρία και καλύτερα μηχανήματα - software. Μετά τα πρόσφατα συνταρακτικά γεγονότα ήρθαν στη σκέψη μου οι στίχοι του...και ειδικά το τελευταίο τετράστιχο. Το έπιασα ξανά λοιπόν , το δούλεψα λίγο παραπάνω και το ανεβάζω εκ νέου με τη σύμφωνη γνώμη του ερμηνευτή . Ερμηνεία : Γιώργος Κουρμούλης. ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟ ΜΙΣΟΣΚΟΤΑΔΟ Μείναμε μόνοι στης Ιστορίας το μισοσκόταδο ένας αντάρτης αλήτης άνεμος μας τυραννά κρύες εξέδρες χάσκουνε μέσα σε άδειο γήπεδο έξω απ’ το σπίτι μου μια λιμουζίνα τώρα περνά. Χώμα και λάσπες στα πεζοδρόμια που πατήσαμε όλοι οι ρήτορες στους ιππόδρομους λογομαχούν αυτά που θέλαμε μας τα πήραν και δεν τα ζήσαμε και στα μπαλκόνια οι κλειδοκράτορες βωμολοχούν Πλήθη αιχμάλωτα στο κυνήγι της κατανάλωσης πανηγυρίζουν κρατώντας λάβαρα ρωμαϊκά τα όνειρά μας σε εργοστάσιο εμφιάλωσης για να ξεπλύνουν κάτι πανάκριβα μωσαϊκά Όλοι οι δρόμοι μάς οδηγούνε σε σανατόρια πνεύμονες άρρωστοι από την πίσσα της εποχής σήμερα άνοιξαν δυο καινούργια εστιατόρια και οι πελάτες τα επισκέπτονται πανευτυχείς Τρύπιες σημαίες μες στην ομίχλη να κυματίζουνε ασθενοφόρα την ησυχία μας καταπατούν ιδέες σάπιες σ’ ουρανοξύστες να ανεμίζουνε κάθε χαράματα οι ενοχές μας υπνοβατούν. Φίλοι χαθήκαν χωρίς ν’ αφήσουν ένα σημείωμα κι οι έρωτές μας εξαϋλώθηκαν σε μια βραδιά η Ιστορία είναι της νύχτας φτυστό ομοίωμα που ‘χει στη σάρκα της μιαν ανυπόφορη μυρωδιά. Καλή ακρόαση !

"Great Hopes: Chase" is a track of electronic music. It could very well be a sountrack. It was created using synthesizer sounds and was written in 2013. If you like this track, you may visit my website and download 8 hours of FREE John Tzinieris music: www.johntzinieris.com Enjoy the music!

Και ελαφρύ και εύπεπτο. Φτιαγμένο πριν περίπου 25 χρόνια. Θα μπορούσε να έχει και λόγια, τελικά μπήκαν κάποια όργανα μπροστά που παίζουν τις μελωδίες. Μου θυμίζει πολλά τυπικά ελληνικά κομμάτια, μπορεί και σε κάποιο σημείο να έχω κατακλέψει ορισμένα ή τουλάχιστον να έχω πάρει τις ιδέες τους. Ως παραγωγή είναι πολύ απλό, General Midi όργανα. Το βαφτίζω ολοκληρωμένο και το μοιράζομαι μαζί σας για οποιοδήποτε σχόλιο. Προαιρετικά, η ακρόασή σας μπορεί να συνοδευτεί από ένα ποτηράκι ρετσίνα (όταν ακούσετε θα... καταλάβετε....) ΥΓ θυμάμαι ότι όταν το έφτιαχνα / έγραφα / συναρμολογούσα είχα στο μυαλό μου την Γλυκερία (ως υποθετική φωνή ερμηνεύτριας) για να μπορώ να κατευθυνθώ προς τα κάπου.

Καλησπερα παιδια, καινουργιος στο φορουμ :) Ειδα οτι εχει την καρτελα της μουσικης και ειπα να τη δοκιμασω για shameless self-promotion και ιδανικα, για feedback απο τον κοσμο! Οπως λεει και ο τιτλος ξεκινησα να μαθαινω Modes για να δημιουργησω κατι διαφορετικο, βασικος στοχος η πιο πλουσια συνθεση/αυτοσχεδιασμος. Το κομματι αυτο ειναι το 3ο απο μια σειρα κομματιων που εγραψα ακριβως για να μαθω να χρησιμοποιω τους τροπους. Ξεκινησα με ακουστικο ιντρο, μετα ροκ και πηγα (προφανως) σε μεταλ. Οποιος θελει θα βρει το λινκ της playlist στο description του βιντεο αν ενδιαφερεται. Θα χαρω πολυ να ακουσω πως σαν φαινεται το κομματι σαν συνθεση και σαν μιξη. Καλη ακροαση!

μεταμεσονύκτιο coverάκι με το κουνιαδάκι μου για ξεσκούριασμα...?

Στίχοι/Αφήγηση: Φώτης Τσίγγος Φωνητικά: Απόστολος Βαϊνάς Μουσική/παραγωγή: Γιώργος Κουρμούλης Στίχοι: Εδώ, στο αυτοκίνητο μου μέσα δεν θέλω πια να λυτρωθώ να δω, όλη την ζωή μου να φεύγει δίχως γυρισμό. Δεν μπορώ πια να αναπνεύσω,να σωθώ θέλω πλέον στην δειλία να δωθώ δυναμώνει η φωτιά γύρω μου αργά είναι τα τελευταία μου δεσμά Ακούω σειρήνες από μακρυά η σιωπή της νύχτας σπάει ξαφνικά κόκκινα φώτα, κόκκινα σαν αίμα όλα μου φαίνονται σαν ψέμα. Φωνές σαν σε όνειρο ακούω βήματα βιαστικά που πλησιάζουν να με σώσουν, θέλουν να πιστεύουν μα είναι αργά, νιώθω πια το κρύο. Σπασμένα φρένα στην στροφή σενάριο φθηνό χωρίς πλοκή ο δρόμος ήτανε στενός μα το κατάλαβα αργά,ο θνητός. R... Πες μου εσυ αν το πρωί αργεί μια στιγμή αν είναι αρκετή να στερέψει η ζωή από χάδι από φιλί.

Εντάξει, είναι λίγο προσωπικό. Πολλοί όμως από εμάς έχουμε από έναν ή περισσότερους (γιούς). Αν τυχαίνει να είναι και καλιτέχνης και μάλιστα εικαστικός, θα του ταιριάξει όμορφα. Χαρείτε το και γιατί όχι, χρησιμοποιήστε το !

Έχει βέβαια και λίγη ζάχαρη ο "καφές" ...ζωηρεύει κάποια στιγμή πριν το τέλος ... και τέλος ! Μια ερασιτεχνική δουλίτσα ακόμη .. Καλή ακρόαση !

Μελοποίηση του ομώνυμου ποιήματος της Άννας Πετράκη από την ποιητική της συλλογή "Το Φίλημα των Λυγμών" (ΚΑΚΤΟΣ). Η μουσική, ενορχήστρωση, εκτέλεση και παραγωγή ήταν η δική μου συνεισφορά. Η φωτογραφία ανήκει στον Sergio Souza και προέρχεται από το Unsplash.