Πίνακας συμμετοχής

Μπράβο Γιώργο.πολυ ωραιο

Σούπερ,εκτελεση,ηχος

Έχω κολλήσει αυτές τις μέρες στο netflix και βλέπω star trek από τα original και βάλε. Τα theme του star trek και του star wars είναι τα αγαπημένα μου. Και είπα να παίξω λίγο σήμερα το θέμα του TNG ................................ Εξασκούμαι τώρα δυο ώρες μπας και το βγάλω. Παλιά το έπαιζα τέλεια αλλά..................................... Θέλω δουλειά ? μιας και έχω παρατήσει να παίζω πάνω από 15 χρόνια Έβαλα μπας και κάτσει και το βγάλω και το παίξω αλλά δεν προς το παρόν, μέχρι εδώ έφτασα. Και είπα να το βάλω να το δείτε τι έχω κάμει μέχρι στιγμής πριν πάω για ύπνο ? να ακούσω απόψης. Το ξέρω πως κανονικά είμαι τέλειος, μεγάλος παιχταράς και συνθέτης αλλά τι να το κάμεις φίλε μου. Θέλει εξάσκηση συνεχή το όργανο και αν τ' αφήσεις σ αφήνει. Τέλος πάντων, σας καληνυχτω μουσικά και θα προσπαθήσω να το παίξω τέλεια και να το βάλω. Πάρτε το τώρα έτσι και γελάστε. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ

Μιας και πήραμε εργολαβία τον Santana, πάρτε άλλο ένα cover. Europa.mp3

Τι θα γινει ρε παιδια, ουτε ενα θεμα εις μνημην του Λεωνιδα? 10/08/1909 - 21/03/1991

Και η δικη μου οικογενειακη φωτο, με το νεο μελος στα δεξια...

Ολα τα σκέφτεσαι.

Θεός σχωρεστον ?

ένας πόντος μπορεί να κάνει τη διαφορά

εδω παιζει μπλουζΣ ΜΠΕΝΤΣ σε 7αρι radius με vintage frets & με 1 ΠΟΝΤΟ action στο 12ο, στην νοηματικη θα κΟλοΣΕΙ?

Ω ρε φίλε, και έπαιζες μουσική στην νοηματική?

Άχορδη?

Έχω πάρει όμως και μια μουγγή. ?

ε μα, πρώτα ερεθίζει το οπτικό νεύρο κ ύστερα πας να πιάσεις τη κουβέντα, όχι το ανάποδο....

εΤσι πρεπει. ? 57/62, the best

Αντί για κιθάρα - κιθάρες, θα ποσταρω tattoo

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρων ο ήχος και η διαμόρφωσή του. Πάντα μου άρεσε οτιδήποτε κάνει ένα σύνθι να ακούγεται περισσότερο "organic", ενώ ταυτόχρονα ξεφεύγει από την προσπάθεια μίμησης ενός συγκεκριμένου φυσικού οργάνου. Έχω όμως έναν προβληματισμό, λίγο off-topic: Έστω (λέμε, υπόθεση εργασίας) ότι ένα τέτοιο όργανο έβγαινε στα λέιτ σέβεντιζ. Θα ήταν γκέιμ τσέιντζερ και πάω στοίχημα ότι θα έβγαινε κάποιος δίσκος (Vangelis, Pink Floyd, Alan Parsons, οτιδήποτε....) ο οποίος μπορεί να έκανε χέβυ γιουζ του συγκεκριμένου. Τότε, θα έμενε κάτι για τις επόμενες δεκαετίες. Τώρα όμως, με τόση "πληροφορία" στα αυτιά μας, με τόση πολλή και καλή και κακή μουσική που έχουμε δημιουργήσει και ακούσει, τί μπορεί να φτιαχτεί που να έχει αξία και να αξιοποιεί ουσιαστικά τις δυνατότητες αυτές; Αν με καταλαβαίνετε.....

Δες το παρακάτω βίντεο.

Πολύ καλύτερο ήχο (πιο παχύ, λιγότερο ευκρινή... με λίγα λόγια πιο ροκ! ) και το σημαντικότερο, περισσότερες δυναμικές που απογειώνει το παίξιμο σου και σε εμπνέει την ώρα που παίζεις πως τα λέω ο πούστης....

Και ο Κατάνα (H...) Γιώργο. Εγώ πάλι θα πρότεινα στον Λεωνίδα αυτόν... https://www.thomann.de/gr/marshall_dsl20hr.htm Λάμπα στα 20watt που μόνο λίγα δεν τα λες για όλες της χρήσεις, εκτός σταδίων βέβαια... Αλλά για πες μας βρε Λεωνίδα γιατί τρανζίστορς και όχι λάμπες στις επιλογές σου; Και για να θες κεφάλι έχεις κάποια καμπίνα, ποιά είναι αυτή;

Σήμερα, παραδόξως, αισθάνομαι 73 χρόνια νεότερος Ετοιμάζω τις συστατικές και τις αιτήσεις για το μεταπτυχιακό. Leidεn, Ουτρέχτη, Λονδίνο (Άμστερνταμ ή Βερολίνο); Law and finance? Αλλά δεν είμαι σίγουρος Ισως γιατί προτιμώ τις strat έναντι των tele Και τους Beatles έναντι των Stones Για ένα μόνο είμαι σίγουρος I don’t like Mondays

Και με ΠΟΙΟΝ θα τα μιλάει? Το Βερολινο έχει πλεον λιγοτερους Γερμανους απο οσους Εγγλεζους εχει το Λονδινο..? Εξω απο την πλακα ως κατοικος Βερολινου επι σειρα ετων (και τωρα περναω μεγαλα διαστηματα εκει επειδη εχω σπιτι) ειδικα για φοιτητες δεν "χρειαζονται" (σχεδον ολα τα μεταπτυχιακα ειναι στα Αγγλικα) ενω εχω και πολλους φιλους που ζουνε και εργαζονται χρονια στο Βερολινο στο bread & butter industry του (IT δηλ.) και ακομα ουτε καλημερα δεν εχουν μαθει να λενε ? (ξεφτίλα βεβαια γιατι το να ζεις σε μια χωρα για χρονια και να μη γνωριζεις τη γλωσσα ειναι τραγικο) Οποτε για φοιτητες ειναι ταμαμ....ετσι κι αλλιως ο...Landlord σου μαλλον Ρώσσος.... ολιγαρχης θα ειναι ? οποτε θα το σπηκαρει το αγγλικο ... (η συντριπτικη πλειοψηφια των κτιριων στα οποια νοικιαζονται διαμερισματα ,ειδικα στο ανατολικο που συνηθως προτιμουν οι φοιτητες εχουν αγοραστει μπιρ παρα απο τους "μιλημένους" μολις επεσε το τοιχος...) Ειναι ακομα φθηνο (οχι βεβαια οπως το 90 που πρωτοπηγα αλλα σε συγκριση με ολες τις μεγαλες Γερμανικες πολεις της ...δυσης εχει τις μισες τιμες) και εχει εκπληκτικα χαλαρη ζωη χωρις αγχος και τρεξιμο. Ενα ακομα τεραστιο ΣΥΝ του ειναι οτι ΔΕΝ εχει πολλους ΕΛΛΗΝΕΣ ("οργανωμένη" δηλ. "ελληνική κοινότητα" ) ...? αλλα ,που ειναι και το σημαντικοτερο ολων, δεν εχει....και "ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ" ?

Αντίθετα με τις περισσότερες νύχτες που ο Θεός μιλούσε στον Μότσαρτ, ο Εωσφόρος έσκυψε και ψιθύρισε στο αυτί του απόψε: Γράψε κάτι για εμένα. Γράψε ότι ανώτερη απόλαυση για τον άνθρωπο από μια καλή αφόδευση δεν υπάρχει. Γράψε για τη μηδαμινότητα της ύπαρξης. Για τον χαμό της νιότης.Ο Μότσαρτ ξύπνησε κεφάτος και απολαμβάνοντας μια ζεστή σοκολάτα συνέθεσε το 23ο κονσέρτο του για πιάνο. Η έναρξη χαριτωμένη, σχεδόν αόρατη, από ένα ιδιοφυές χέρι που στάζει μηχανικά μελάνι στο χαρτί.Στην δεύτερη κίνηση adagio παρουσιάζεται ο Εωσφόρος. Ακούγεται μεγαλόπρεπος και σαγηνευτικός. Δε διαφέρει πολύ η φωνή του με τη φωνή του Θεού. Ανορθόδοξα, εκφράζει λυγμό. Νοσταλγία για τους ουρανούς. Βαθιά ανάγκη επανένωσης με το θείο. Στην δεύτερη πράξη ο Μότσαρτ περιγελά τον Διάβολο. Στην τρίτη ξεκινά πάλι ο λυγμός του Εωσφόρου μα με κάτι που συμβαίνει μόνο στη μουσική ταυτόχρονα εκθέτοντας δύο παράλληλους διαλόγους ο Θεός απαντά στον Εωσφόρο, όχι αυστηρά. ούτε με αποστροφή: Είσαι ο αγαπημένος μου γιος. Η φωνή του είναι ακόμα πιο σαγηνευτική από αυτή του Εωσφόρου. Εδώ το adagio από την εκθαμβωτική Khatia Buniatishvili:

Αν και διαβάζοντας τον τίτλο και τον ΟΡ, ο νους μου πήγε στις ψησταριές.

Καλά και εγώ δεν τρελαίνομαι αλλά θα το βάλω χωρίς ούτε ένα λάθος το τρίτο ?

Θα πάρω. Όταν πάρεις κι εσυ καμία Tele.

Παρε ρε συ και καμμία 62 reissue! ?

Me too.

Oφου,οφου κατι χοχλιδακια!

Μπράβο cos_dr! Είσαι παιχταράς, δεν μας νοιάζουν τα λάθη :)

Του τις αφιερώνω και ειδικά την δεύτερη μια και ως γνωστόν he did it right the FIRST time! :)

Έκλεψα μια ωρίτσα να εξασκηθώ κι άλλο. Είμαι πολύ κοντά ? Είναι αξιοθαύμαστο το πως λειτουργεί η μυϊκή μνήμη ιδιαίτερα σε κομμάτια με πολλές συγχορδίες και εναλλαγές. Μου θύμισα τα νιάτα μου.? Άντε θα το βάλω ξανά όταν το παίξω άψογα, θα τον σκίσω εγώ τον γιαπωνέζο? Και θα βγάλω κι άλλα. Θα βγάλω και το star wars γιατί όχι, τσάμπα είναι. χαχαχαχχχαχαχχα Πως το βλέπετε, καλά το πάω, υπάρχει ελπίδα? χαχχαχαχαχαχαχαχαχαχχα

όχι μόνο ενδιαφέρουσα, €15 = €0

Μοσχαράκι γιουβέτσι και σαλάτα.

ενοψη των 200 χρονων απο την εθνικη παλιγγενεσια,και αφου ειδα το συγκλονιστικο εξωφυλλο του ΒΗΜΑgazino και με επιασε μια συγκινηση(μην πω που με επιασε ομως....)ειπα να κανω κατι σαν κλεφτικο σε λαδοκολα. Υ.Γ:πραγματικα με αυτο το εκτρωμα του περιοδικου ετριξαν τα κοκαλα των ηρωων...

Παντζάρια, σκορδαλιά, "καβουροσαλατα" (σουριμιτουκιραταδενεχομελεφτα) & σούπερ σαλάτα συνοδεία Παπαϊωάννου chardonnay οφκορσ

Είμαι στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσω την ολοκληρωμένη διδακτορική διατριβή μου, στην οποία απονεμήθηκε ο αξιολογικός βαθμός "Άριστα", σχετικά με τον John Williams. Τίτλος της: Η κινηματογραφική μουσική του John Williams (1975-2018): μελωδία, αρμονία, μορφολογικά πρότυπα και θεματική ενότητα. Η παρούσα διατριβή στοχεύει στην σκιαγράφηση του στυλ του John Williams, όπως αυτό φαίνεται μέσα από τα κινηματογραφικά του θέματα (αναλύθηκαν 500 θέματα στον αριθμό από ένα δείγμα 71 ταινιών), και απευθύνεται κυρίως σε μουσικούς, μουσικολόγους και συνθέτες, ενώ για πρώτη φορά στην ακαδημαϊκή και γενικότερη βιβλιογραφία αναλύονται θέματα που αποτελούν μεταγραφές από τα αυθεντικά σκίτσα και παρτιτούρες του συνθέτη. https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/frontend/el/browse/2926491?fbclid=IwAR37B8e8XXsHgLUph3rVaIULsq8q0v7o9SBczlJlBKbJUJOZa3FRYzM6Bd0#contents ZACHAROPOULOS+DISSERTATION.pdf