Πίνακας συμμετοχής

Είμαι στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσω την ολοκληρωμένη διδακτορική διατριβή μου, στην οποία απονεμήθηκε ο αξιολογικός βαθμός "Άριστα", σχετικά με τον John Williams. Τίτλος της: Η κινηματογραφική μουσική του John Williams (1975-2018): μελωδία, αρμονία, μορφολογικά πρότυπα και θεματική ενότητα. Η παρούσα διατριβή στοχεύει στην σκιαγράφηση του στυλ του John Williams, όπως αυτό φαίνεται μέσα από τα κινηματογραφικά του θέματα (αναλύθηκαν 500 θέματα στον αριθμό από ένα δείγμα 71 ταινιών), και απευθύνεται κυρίως σε μουσικούς, μουσικολόγους και συνθέτες, ενώ για πρώτη φορά στην ακαδημαϊκή και γενικότερη βιβλιογραφία αναλύονται θέματα που αποτελούν μεταγραφές από τα αυθεντικά σκίτσα και παρτιτούρες του συνθέτη. https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/frontend/el/browse/2926491?fbclid=IwAR37B8e8XXsHgLUph3rVaIULsq8q0v7o9SBczlJlBKbJUJOZa3FRYzM6Bd0#contents ZACHAROPOULOS+DISSERTATION.pdf

Παϊδάκια κοτόπουλο,στη σχάρα,μαριναρισμένα, απο το βράδυ.

Λόγω τεχνικού κολλήματος χτες το βράδυ η σελίδα έχασε τη φόρμα της. Οσοι είχατε τη σκοτεινή εμφάνιση δεν το καταλάβατε καθώς δεν επηρεάστηκε. Το πρόβλημα διορθώθηκε και η σελίδα επανήλθε στην default κατάσταση. Οσοι επιθυμείτε μπορείτε να επιλέξετε την εναλλακτική εμφάνιση απο το κατω μέρος της σελίδας. Ζητώ την κατανόηση σας. Ευχαριστώ.

Χαχαχα! Και μια από σπανακόπιτα,της μάνας. Με καυκαλήθρα, μυρώνια και λίγο πράσσο. Εννοείται,με φέτα.

ΠΣαρι ΓΛΩΣΣΑ φιλέτο με κάρυ. Ρύζι μπασματι φυσικά για να το συνοδεπΣουμε αξιοπρεπώς.

@cigaret13 Απλά πας στο χασάπη και δεν του λές,ένα κοτόπουλο σε μερίδες. Του ζητάς, κοτόπουλο παϊδάκια, για τη σχάρα.Λίγο πιο <<ψιλοκομμένα>>. Εννοείται ότι <<ανατομικά>>δεν είναι παϊδάκια όπως του αρνιού. Για την ιστορία η μαρινάδα ήταν μπύρα,καπνιστή πάπρικα,μουστάρδα και λίγο σκόρδο. Άντε, λάδωσα το κουνητό!

Ευχαριστώ πολύ. Φυσικά και όχι. Γι' αυτό το έβαλα εδώ. ?

Τι drive..... Με την οθόνη κόντεψα να τρακαρω....αληθώρησα! Κόσμια το έθεσες.... Εγώ ακόμα να συνέλθω Στη γωνιά μας περίμενες ε;

σκ@τ@ τα έκανα με τις παραθέσεις...

Επειδή εγώ τραγουδάω στ' αγγλικά, το λέω έτσι: Ι 'm climbimg on the mountain and i 'm telling you i luv you fαck you

Ντάξει, μεγάλο respect. Χίλια μπράβο!!! (εννοείται κατεβάστηκε και είναι έτοιμο προς κατανάλωση)

Μπράβο και σ' ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.

@gmoukou Είχα προειδοποιήσει.

NFT (non-fungible token) είναι στην ουσία ένας νέος τρόπος πιστοποίησης άυλης τέχνης με την βοήθεια του blockchain. Το NFT αντιπροσωπεύει την ιδιοκτησία ενός, συνήθως, ψηφιακού έργου τέχνης, του οποίου η αξία ορίζεται από ένα cryptocurrency το Ethereum. Υπόσχωμαι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Το blockchain είναι στην πραγματικότητα μια αποκεντρωμένη λίστα ιδιοκτησίας (τεφτέρια που το ένα τσεκάρει το άλλο), στην οποία με έναν ευφυέστατο τρόπο κωδικοποίησης αποδεικνύεται η μοναδικότητα και η ιδιοκτησία ψηφιακού περιεχομένου. Αυτός είναι ο τρόπος που το έχω εγω στο μυαλό μου, θα βρείτε πολλές αναφορές και εξηγήσεις στο google. Στο θέμα μας, Τους τελευταίους μήνες γίνεται ένας χαμός με τα NFTs, ειδικά στον χώρο των εικαστικών τεχνών αυτή την στιγμή γίνεται μια επανάσταση. Καλλιτέχνες βλέπουν τα έργα τους να αποκτούν αξία εκατομμυρίων μέσα σε μερικές ημέρες και να δημοπρατούνται σε εξωφρενικές τιμές. Είναι φούσκα; -Ίσως Θα περάσει; -Δε γνωρίζω Αυτό που εγώ πιστεύω είναι ότι είναι ο καλύτερος τρόπος πιστοποίησης ιδιοκτησίας για ψηφιακό περιεχόμενο και ότι από εδώ και στο εξής θα γίνει κανόνας. Εμένα τι με νοιάζει; - Εάν είσαι καλλιτέχνης που πιστεύεις ότι η μουσική σου ή η ψηφιακή τέχνη σου είναι σημαντική και θα αναγνωριστεί, τώρα μπορείς να ορίσεις την τιμή εκκίνησης του έργου σου και να το μοιραστείς με τα πλήθη. Εάν απο την άλλη είσαι συλλέκτης, μπορείς να διαλέξεις το έργο της αρεσκείας σου και να επενδύσεις σε αυτό. Δήλωση αποποίησης ευθύνης Δεν είμαι οικονομικός σύμβουλος και σε γενικές γραμμές λεω και καμία μπούρδα. Κάθε μετατροπή σε κρυπτονομίσματα έχει κίνδυνο απώλειας χρημάτων. Σε κάθε περίπτωση αυτή την εποχή τα κρυπτονομίσματα είναι στο θεό και η μετατροπή και μόνο σε NFT έχει αυξημένο κόστος (ναι κοστίζει). https://www.musictech.net/news/artists-selling-music-nft-making-millions/

εξ απ ανέκαθεν

ΦΟΒΕΡΟ live. Όσοι είστε του είδους απολαύστε το!

Φακές σήμερα για αποτοξίνωση. Φακές σουπέ μάλιστα γιατί μπορεί να έχει μπει η άνοιξη αλλά στο άνευ βορινής κάλυψης σπίτι μας έχουμε ακόμα Γενάρη....

Και λίγο πιο πάνω και αριστερά στο μικρό παρκάκι με εκείνη την σάπια ακουστική με το σχοινί για ζώνη (και action στον Θεό) να παίζει το solo του "i'm going home" νότα προς νότα...

Όχι ρε sir, με απογοητεύεις ασούμε. Fuck θα πεις .... γμτ μου!

Θα το έλεγα εγώ, αλλά από τότε που γνώρισα επιτυχία με το miss you, λέω να μην τραγουδάω ελληνικό στίχο.

My name is Παστίτσιός, Αχταρμάς Παστίτσιός ?

Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια (εύχομαι σε ακαδημαϊκή καριέρα). Φαντάζομαι δεν έχεις πρόβλημα να κατεβάσουμε το pdf της εργασίας.

Εύγε δόκτωρ! Το κατέβασα να το διαβάσω όλο σίγουρα!

Να'σαι καλα. Εχω διαβασμα.

Κι εσείς,πολλάκις!

Μας τσάκισες ...

Χρώματα κι αρώματα!

Συγχαρητήρια! Να είσαι πάντα καλά με πολλές επιτυχίες!

Συγχαρητήρια και εις ανώτερα! Θα προσπαθήσω να τη διαβάσω, αν και προβλέπω ότι θα πέσω στα πολύ βαθιά.

Ευχομαι τα καλυτερα

Don't read noiz and drive ....

Παναγία μου θα τρακάρουμε! @Αετόςδείξε τους ποιος είναι ο αρχηγός. Μην αφήσεις πίσω επιζώντες!

ΕΠΟΣ η δουλειά σου ....

Γατάκι....

Πού'ναι το ψάρι....;?

μπρετζόλα

Άντε γειά.

Πωπω, ηχάρες.

Πολλές κούκλες εδώ μέσα - και η από πάνω Squier απλά ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ!! «Η» κιθάρα ως γνωστόν δεν υπάρχει Η αγαπημένη μου ηλεκτρική είναι η πρώτη μου - μια blackie Strat American Std με ένα λαιμό σαν βούτυρο - δεν θα την αποχωριζούμουν ποτέ και για τίποτε - αλλά, πως θα ζούσε κανείς μόνο με μονούς, όποτε... έχω και άλλες αγάπες - στο πνεύμα του νήματος όμως θα ποστάρω την παρακάτω - ειδικά γιατί ήταν η δυσκολότερη απόφαση για αγορά ever - η 36 άτοκων δόσεων 000-28, ιδανική για πεντάλεπτα finger picking

Κανονικα ομως. Ειναι,πιθανοτατα,ο αγαπημενος μου ροκ κιθαριστας. Λυκειοπαιδο θυμαμαι,πριν παω σχολειο ακουγα κανα δυο δισκους του και μετα εφευγα. Δεν τον αντιμετωπισα ποτε σαν μπλουζ,για του λογου μου παντα ηταν αυτο που επαιζε στο Victims,το Dirty fingers κλπ. Και τα μπλουζ του,ειναι ροκ,παιγμενα με τον δικο του τροπο. Μια μικρη ιστοριουλα(ξερει ο Φασιονας). Ειχα μια Στρατ πανω απο 15 χρονια και γενικως οπως και τωρα δεν ασχολουμουν με οργανα. Δε με ενδιεφερε ποτε το θεμα. Δεν κοιταζα,δεν εψαχνα,μονο κανα χρωματακι αν μου αρεσε και τετοια. Πως κανουν οι γυναικες με τα φουστανια,"αχ τι ωραιο που ειναι",καπως ετσι. Τοσο αδαης και ασχετος. Μια μερα μου στελνει ο Φασιον μια φωτο με μια κιθαρα τυπου 335 που πουλιοταν στο Ebay και του λεω χωρις ιδιαιτερο λογο και αιτια"χτυπα τη". Μου λεει "σιγουρα,γιατι?" Δεν ηξερα γιατι και πως,δεν υπηρχε καποιος λογος μετα τοσα χρονια να παρω κιθαρα και χωρις εκεινη την περιοδο να παιζω,σχεδον καθολου. Μπινταρει κανοντας καποιο λαθος και λογω αυτου την παιρνουμε την κιθαρα. Το ιδιο βραδυ,σε αθλητικο μαλιστα σταθμο,ακουω οτι πεθανε ο Μουρ. Μου ηρθε καπως ολο αυτο. Θα πεις "τι μας τα λες ρε φιλε ολα αυτα,τι μας νοιαζει?" Καθε φορα που ακουω κατι καινουριο,δικο του,με πιανει αυτη η ιδια συγκινηση ρε γμτο. Το γηρας πιθανα......