Πίνακας συμμετοχής

Άλλη μια συμμετοχή μου (όχι τόσο διεκπεραιωτική όσο η προηγούμενη) σε διαγωνισμό, αυτή τη φορά στον Marvin Hamlisch International Composing Competition 2020 - 2021 στη κατηγορία Film/Media Scoring ντύνοντας μουσικά το μικρού μήκους animation Bacchus (2018) που δημιουργήθηκε στο Animation Workshop του VIA Univercity (Δανία). Μπορεί να μη πετύχαμε και δω, αλλά σίγουρα είναι πολύ όμορφα δημιουργική η φάση (αν εξαιρέσεις τα &#^$ deadlines....)

Η πρωτη μου αγαπη και μοναδικη, κυριως για συναισθηματικους λογους. Fender USA Strat Plus 1997 Την πηρα δοκιμαζοντας αναμεσα σε πολλα ιδια μοντελα απο το υπογειο stock του Στολλα στη Πατρα το φθινοπωρο του 1999 Δεν ξερω τι ΚΣυλο ειναι το σωμα οποιος ειναι γνωστης ας μου πει.... Το μανικι maple/rosewood, locking tuners και φορουσε 3 lace sensors gold μονους. Εχουν περασει παμπολλα σετ απο πανω της και τελικα κατεληξε με tonerider classic blues. Εχει γραψει απειρες ωρες σε μαγαζια και στουντιο μεχρι το 2013 Μπαρουτοκαπνισμενη και δεν εχει πει οχι πουθενα. Απο το 2013 που εκλεισε το μαγαζι που δουλευα, δεν εχει παιξει καθολου...με λυπει πραγματικα...δεν θελω να πιστεψω οτι δεν θα βγει αλλο σε live. Θελω να αναβαθμισω το τρεμολο για να σκαει περισσοτερο (φουλ steel ) κλπ Ειχα γυρω στις 15 αναμεσα τους ej signature, 4 rockinger parts, prs se, godin freeway, hondo LP και αλλες που εχω ξεχασει. Ποτε δεν ενιωσα οπως με αυτη και ουτε προκειται...παντα παρεουλα με τον mark iii, ελπιζοντας... Να ειστε ολοι καλα.

@Superfunk @gmoukou @odis13 Θα σας δείξω εγώ!Θα δείτε τι θα πάθετε!

Εδώ και πολλά χρόνια αυτή. Την έχω ξαναποσταρει σε κάποιο θέμα για τελεκαστερ εδώ πριν χρόνια. Ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε κάνοντας αλλαγές που προέκυπταν από ανάγκη πάνω σε μια fender am.standard του 1997. Φοράει μπράτσο allparts maple fat με 6150, γέφυρα JoeBarden και NickSilver pickups Django. Έχει παίξει σχεδόν σε ότι ηχογράφηση έχω κάνει, και στα περισσότερα live. Επίσης είναι η κιθάρα πάνω στην οποία αισθάνομαι καλύτερα. Η πρώτη επιλογή που σηκώνω από το stand με τις ηλεκτρικές.

Aν δουλεύει στο Μπρίστολ το rode, ο άλλος πρέπει να ζει στη χαμένη Ατλαντίδα για να μη του λειτουργεί.

Οι κιθάρες που χρησιμοποιώ πιο πολύ και έχουν φάει πάρα πολλές ώρες στο πάλκο χωρίς να με προδώσουν είναι αυτές οι 2. 1. Gibson SG Standard Limited edition 2011 2. H custom strato -tele φτιαγμένη απο την συμφορουμητη και φίλο Argytar.

Αν είχα μία κιθάρα θα ήταν αυτή ? καμμία άλλη, ή ίσως η επόμενη 335 style κατασκευή μου

Έκανα μια μικρή τράμπα στα ranks των μελών για να είναι πιο συμπαθητικά, ανάλογα με τη συμμετοχή στη σελίδα και που έχουν απο μικρότερη σε περισσότερη, ως εξής : Artist Musician Rock Star Noizholic Μετά τα 2500 ποστ free to choose αν το επιθυμείς. Δεν χρειάζεται να κάνετε εσείς κάτι, γίνεται αυτόματα.

εμένα ειναι αυτή. την είχα ανεβάσει όταν είχα πρωτογραφτει στο νοιζ σε θεμα "δείξτε την τελε σας" και μου είχε κάνει εντύπωση ότι και άλλοι άνθρωποι δεν έχουν μόνο στρατ. δεν είναι η καλύτερη τελε που έχω πιάσει στα χέρια μου, δεν την επέλεξα ανάμεσα σε πολλές, ιν φακτ την είχα πάρει επειδή δεν την παρέλαβε κάποιος που την είχε παραγγείλει σε ένα κατάστημα της Αθήνας το 2001 (?) και είχε καλύτερη τιμή. Είναι american standard του 1999. Έχει παίξει σε όλες τις ηχογραφήσεις που έχω κάνει, και σε ηχογραφήσεις και λάιβ φιλων μου. είναι η κιθάρα που καταλαβαίνω πολύ καλύτερα από όλες τις άλλες και είναι αναντικατάστατη ενώ δεν έχω κανένα δέσιμο με κανένα άλλο αντικειμενο. έχω βάλει έναν lollar στην bridge θέση και ένα killswitch.

Κάποιοι λεν' ότι ήταν μέρος της νότιας Κρήτης......

Ευχαριστώ που δεν μπορώ να ξαναγίνω καλλιτέχνης... είναι πια πίσω αυτό εναλλακτικά: Artist [0 αναρτήσεις] Dummy [απο 1+ αναρτήσεις] Noizholic Musician Mumm-Ra [50.000 +]

Αν και οι περισσότεροι ειστε παραδοσιακοί με tele, strat κλπ θα τολμήσω να κανω τη διαφορά με μια Ibanez prestige 2570 vsl του 2004 η οποία με συντροφεύει από τότε έχοντας κάνει πολλά λάηβ και ηχογραφήσεις. Γύρω στο 2005 εγκατέστησα το fernandes sustainer και το tremol-no (απο το οποίο έχω παράπονα βέβαια κάποια στιγμή θα αντικατασταθεί με ξύλινο τάκο). Με τον καιρό έφυγαν όλοι οι μαγνήτες και βρεθηκα με έναν high output στην μεσαια θέση, δεν θυμαμαι καν ποιος ειναι, και ένα 59 custom hybrid στη γεφυρα https://www.seymourduncan.com/single-product/59-custom-hybrid Μετα απο τόσα χρονια έχω να πω ότι έχω συγκλονιστεί ότι ο πενταθέσιος διακόπτης και το volume pot δεν έχουν χαλασει (!!) ούτε παρουσιαζουν ενοχλητικά χρατσα - χρούτσα. Επίσης η κιθάρα αποκτήσει ένα relic που μου αρέσει. Τέλος είναι τόσο μοναδική στις μόντες που αν ποτε την δειτε εκεί έξω χωρίς εμένα τότε πιθανότατα μου την έχουν κλέψει! ?

Dean Chicago Flame Flame Maple Top • Mahogany Body • 24-3/4” Scale • 1-11/16” Nut • Set Mahogany V Neck • Ebony Fingerboard • Abalone Dot Inlays • Single Ply Cream Body & Neck Binding • Grover Tuners • Chrome w/ Gold Plate & Output Jack Hardware • Tune-O-Matic String-Through Bridge • DiMarzio® Super Distortion Bridge & Neck Pickups Αγορά δεύτερο χέρι πριν έξι χρόνια και απόλυτη σχέση αγάπης/μίσους. Την πούλησα μια φορά, την ξανα-αγόρασα από τον ίδιο, δοκίμασα λίγο αργότερα να την ξαναπουλήσω αλλά το μετάνιωσα τελευταία στιγμή (δεν ξέρω τι σκεφτόμουν, μην ρωτάτε). Ο προηγούμενος είχε αλλάξει τα grover tuners σε gibson deluxe που θα πάρουν πόδι σε λίγο και εγώ άλλαξα τους μαγνήτες σε Railhammer αρχικά και πλέον σε Axesrus Model 24/Wraith για full power. Αγαπημένη πλέον, πανάλαφρη, ελπίζω να μην με αφήσει ποτέ....? D

Έρωτας με την πρώτη ματιά. Ένιωσα κιθαριστής και όχι χορδοκρούστης από το πρώτο δευτερόπλεπτο. Η κιθάρα που όταν με βλέπουν φίλοι να λένε , τώρα σοβάρεψαν τα πράγματα. Δεν είναι η πιο ακριβή, δεν είναι η πιο αιθέρια δεν είναι η καλύτερη. Αλλά είναι η μία ;) Michael Kelly Patriot Limited Κελεμπέκι μαόνι κελεμπέκι μαόνι φίλντισι και πάει λέγοντας. Σερβάντα.

Αυτή είναι η δικιά μου. Μια Gibson R7 aged απο Tom Murphy από το 2006. Την πήρα μεταχειρισμένη στην όταν έμενα Ολλανδία. Αν και Tom Murphy aged, είχε πάνω της κάποιες μετατροπές και δεν ήταν αυτό που λέμε stock. Πάντως αν και «πειραγμένη» οι αλλαγές μου άρεσαν (όχι όλες….έκανα και εγω μερικές). Είχε πάνω: Aλλαγμένα period correct (57’) inlays από Dave Johnson Κάτι period correct πλαστικά Voodoo PAFs 58 Είχα ένα θεματάκι με τον ήχο όμως στο neck μαγνήτη και έβαλα έναν Kloppmann 58. Αφού εμπλεξα με αλλαγές, άλλαξα και τα pots με RS, και έβαλα και κάτι original vintage Sprague, PIO bumblebee caps που είχα στοκ απο ένα άλλο project. Βάρος λίγο πάνω από τα 4 κιλά, στα 4.040 Το αποτέλεσμα μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι η βασική μου κιθάρα από το 2011 που την έχω, και αν και έχουν περάσει διάφορες από τα χέρια μου, είναι αξεπέραστη. Δεν νομίζω να τη δώσω ποτέ.

Αν και εχουμε ανοιξει thread με το gear μας και την ανανεωση του εδω θέλω να παρουσιάσετε ΤΗΝ κιθαρα σας.... Ποια ειναι δηλαδη η κιθαρα που εχει "μεινει μαζι" σας μεσα στα χρονια,που ποτε δεν θα πουλήσετε και που συνήθως παιζετε με αυτη (η παιζετε σχεδον ΜΟΝΟ με αυτη και ας εχετε...πολλες....) ? Ποια ειναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ κιθαρα που θα κρατουσατε αν επρεπε να κρατήσετε μόνο μια κιθαρα απο τη συλλογη σας (άν έχετε βεβαιως συλλογή)? Ξεκινάω με την δική μου.... Είναι μια partscaster που έφτιαξα πριν 25 χρόνια περίπου από ένα ακόμα πιο παλιό (πρεπει να είναι σήμερα 35 ετων περιπου) Warmoth μπρατσο που είχα σε μια άλλη partscaster της οποιας πουλησα το σώμα και ενα σωμα Mark Jenny με τα πάντα επανω (μαγνητες,pickguard,ηλεκρονικα,γέφυρα) που αγορασα σε γελοία τιμή (νομιζω 200 δολλάρια με τα μεταφορικα από το φόρουμ των τελεκαστερακιδων στις ΗΠΑ) . Το μόνο που έχω αλλάξει πάνω της ειναι η γέφυρα πριν 3 χρόνια μια και ερωτεύτηκα τις Gotoh modern γεφυρες και πλεον τις χρησιμοποιω αποκλειστικα. Είναι η ελαφρυτερη τελε που εχω παιξει (6,6 pounds με vintage γεφυρα,6,8 με την Gotoh) και οι μαγνητες της ειναι απλά..εξωφρενικοι....twangy αλλά και γεμάτοι ,ζεστοί αλλά και bright....τα κάνουν όλα και συμφέρουν.... Απίστευτα ευέλικτη κιθάρα και φυσικά με έχει συνοδέψει σε όλα σχεδόν τα live μου τα τελευταία 25 χρόνια και έχει και την πρωτοκαθεδρία στις ηχογραφήσεις μου όταν γράφω με tele. Specs: Neck:Warmoth total vintage construction, flat-sawn maple,Boatneck (1'' all the way),7 1/4'' radius,6150 medium jumbo (21) frets,brazillian rosewood fretboard,bone nut,Kluson Tuners) Body: MJT swamp ash, thinline, full nitro relic,fiesta red finish Pickups: James LeClair ,custom wound vintage tele. Electronics: stock post 1966 tele wiring ,electrosocket jack.

είχα ένα ολόϊδιο...γύρω στο 1988 με Hercules και 640Κ με 8088 δείτε τι γρήγορα που φορτώνουν τα windows και ....τι πολλά πράγματα κάνουν. Όταν βγήκαν τα θεωρούσαμε ένα άχρηστο gadget

Κοίτα όπως λέει και ο Marco Pier White "O λόγος που σας αρέσουν περισσότερο τα φαγητά στα καλά εστιατόρια από αυτά στο σπίτι σας είναι γιατί έχουν 2 φορές περισσότερο αλάτι, 3 φορές περισσότερο ζωμό και 4 φορές περισσότερο βούτυρο από αυτά που φτιάχνετε εσείς σπίτι σας" :)

Μια κουταλιά του γλυκού αρκεί Όχι δεν αλλάζει ,το Α και το Ω είναι από τη στιγμή που θα κάνεις το αρχικό ελαφρύ ανακάτεμα και αρχίσει να κοχλάζει, το σκεπάζεις ,χαμηλώνεις τη φωτιά στο ελάχιστο και δεν το αγγίζεις ξανά. Κύβος Maggi :) Κοιτά για να είμαστε σοβαροί χωρίς ζωμό μαγειρική δεν γίνεται, μπορείς να φτιάξεις ζωμό, άπειρες συνταγές στο γιουτιουμπ,αν έχεις όρεξη και χρόνο και να τον βάλεις σε παγωθηκες στην κατάψυξη και να τον χρησιμοποιείς. Επίσης στα καλά μπαχαρικαδικα μπορείς να βρεις και ποιοτικότερο ζωμό σε σκόνη...

Σωσ τόστ. Δικό σου.?

Αστέρι του πενταγράμμου δηλαδή. Όπως λέμε ροκ καταστάσεις?

Εγώ το φτιάχνω εντελώς διαφορετικά (χωρίς βούτυρα, λάδια, κύβους, βάζω άλλη αναλογία νερού/ρυζιού, δεν σκεπάζω το σκεύος, κλπ) αλλά το πιθανότερο είναι να μην αρέσει σε πολλούς έτσι. Όμως ... 1. Αυτό σίγουρα δεν αλλάζει, μην φοβάσαι. 2. Ούτε εγώ. Ένας φθηνός τρόπος (να βράσεις ένα κομμάτι κοτόπουλο και να κρατήσεις τον ζωμό) είναι τα πλατάρια, που δίνουν λύση και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις. Παίρνεις πλατάρια κοτόπουλου (είναι πάρα πολύ φθηνά γιατί έχουν ελάχιστο "ωφέλιμο" κρέας) και τα βράζεις (γίνονται σε ελάχιστο χρόνο γιατί δεν έχουν όγκο κρέατος). Με τον ζωμό από το βράσιμο κάνεις δουλειά. Αν έχεις και ζωάκι θα σε ευγνωμονεί αν του τα δώσεις να τα φάει μετά.

Το πρώτο μου ήταν 486/40 + math coprocessor + EGA οθόνη με 16 χρώματα. Προσπαθούσαμε με dither να δούμε πιο όμορφα τα picz από τις BBS (π.χ. τα τρία πουλάκια) . Το photoshop δεν έτρεχε σε EGA. Αργότερα που ήρθαν οι VGA μπόρεσα να τρέξω και PS και Quark Xpress. Μετά ήρθε το Trumpet TCP/IP stack και το διαδίκτυο. Μέχρι τότε δουλεύαμε σε Apple ][, Spectrum, Amstrad 128 και BBC. Να προσθέσω ότι αρχικά δεν υπήρχε audio. Μετά ήρθε η Creative και οι μεγάλες κάρτες ISA που είχαν και IDE controller και πρόσθετα μνημάκια για soundfonts και midi playback με το soft synth της Yamaha.

Εναλλακτική για το Rock Star σε Virtuoso, είναι ωραία λέξη :)

τιιι δεν είναι?

Μόνη ένσταση αυτό το "Rock Star". Είναι - πως να το πω - σαν να είναι rock site το noiz, δίνει δηλαδή μουσική κατεύθυνση, και δεν το θεωρώ σωστό. Τώρα θα μου πείτε "άσε μας ρε μάστορα τώρα" και θα έχετε δίκιο ....

Κ οι emg εχουν αυτα ακριβως τα χαρακτηριστικα. Δεν ειναι ομως αρκετα straty (οπως κ οι lace).

ειναι οι πλεον αθορυβοι ΜΟΝΟΙ μαγνητες (υπαρχουν και πληρως αθορυβοι "μονοι" ,δηλ. σε μεγεθος μονου, μαγνητες αλλα ειναι humbuckers) https://lacemusic.com/collections/7/products/lace-sensor-gold-single-coil-pickup-3-pack Για εμενα ειναι οι ωραιοτεροι strat μαγνητες ever....ειδικα αν παιζεις με αρκετα modulation,delay,reverb effects....και φυσικα οι μονοι μαγνητες που δεν "τραβανε" τις χορδες κανοντας την κιθαρα να υποφερει απο...."στρατιτιδα".

τώρα είμαι με λαπτοπ

Πολλα μπραβο και γι'αυτη τη δουλεια!

ωρε αφηκετε Τσι μαγνητες ήσυχους!! ? χιερ ιζ μαϊν...μαζι με την thinline tele μου θα μπορουσε ανετα να ειναι οι μοναδικες κιθαρες μου

Κ εμενα η αγαπημενη και αυτη που μενει παντα πισω ειναι μια strat plus του '89! Με 57/62 μαγνητες!

Τηγανια καντονεζικο bacon (air cured, με soy sauce μελι και ροδονερο (!)) με πιπεριες κρεμμυδακια φρεσκο τσιλι κλπ κλπ. Το εχω κανει και σε ελληνικη βερσιον με απακι και τελειωμα λευκο κρασι, λεμονι, ριγανη. Killer.

Να κατσεις στα αυγα σου

Μεγάλε αν ξαναρχίσεις τα "Να,κατι τετοια γραφετε και μετα ντρεπομαι να γραψω και του λογου μου και να πω πως το ακουω,ως αδαης περι τα μουσικα" θα αρχίσουν να φεύγουν μούτζες κι απο'δώ σαν F16! Ξαναμαναμπράβο. Φανταστικός, όπως πάντα!

Και επειδή ημεθα στην ανάπτυξη τσίμπησαμεν και το κατιτίς μας το βραδάκι...μαζι με μια κρασαρα

Δεν πρόλαβα φωτό. Όποιος καταλάβει κατάλαβε.

Παρακαλώ .... πιάστε καμιά πετσέτα, γιατί αν σας πέσουν τα σάλια στο πάτωμα θα φωνάζει η σύζυγος. Κυρίες και κύριοι σηκωθείτε τώρα από καρέκλες, πολυθρόνες, ντιβάνια, κρεβάτια, μπαούλα και ψαροκασέλες ..... Για τους εραστές του λάχανου.... Λαχταριστοί με αυγολέμονο .... ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ..... Στην κατσαρόλα ... Στο πιάτο ανφάς ...... και προφίλ.

μεταμεσονύκτια movie time πολύχρωμη τονοσαλάτα, με άνηθο και αρκετά πέραν της αντοχής του μέσου ανθρώπου καυτερό τσίλι σε σκόνη (στο δικό μου πιάτο), με συνοδεία ψημένων κουλουρακίων Σαλονίκης και κόλα με στέβια και φυσικό μεταλλικό νερό...?️?️?

Αυτή. Jazzmaster AVRI με Lollar Charlie Christian για neck και επίσης κάποιον Lollar για bridge που τώρα ξεχνάω ποιος είναι. Αυτή θα μπορούσε άνετα να ειναι η μόνη κιθάρα που έχω.

Guild F-130, η μοναδική πλέον ακουστική που διαθέτω. Αγοράστηκε περίπου το 2013-2014 και ομολογώ ότι κάποια στιγμή πρέπει να τοποθετήσω ένα tortoise pickguard.

Με ταλανιζει παντα αυτη η συζητηση, γιατι υπαρχουν 2 κιθαρες απο οσες εχουν περασει απο τα χερια μου που διεκδικουν αυτο τον τιτλο και οσο και να σπαω το κεφαλι μου δε μπορω να αποφασισω ποια απο τις 2 ειναι η "μια". Οποτε θα λυγισω και εγω τους κανονες και θα βαλω και τις 2 ?. Χωρις να ειναι απαραιτητα οι κιθαρες που παιζω περισσοτερο (in fact εδω και 2-3 χρονια δεν παιζω σχεδον καθολου ηλεκτρικη κιθαρα, μπορει να τις ακουμπαω και 1-2 φορες τον χρονο πλεον). Στα δεξια, Framus Diablo Pro του 2007 - ηταν η πρωτη μου καλη κιθαρα, αγορασμένη οταν ήμουν ακομη στο Λυκειο με ο,τι οικονομιες ειχα στη ακρη. Μια περιεργη κιθαρα για πρώτο αποκτημα αλλα ηταν η κιθαρα που ειχα λιωσει να παιζω τοτε που μελετουσα αρκετα, η κιθαρα που επαιζα στα πρωτα jam session και στα πρωτα live ως φοιτητης. Ηταν εξαλλου για καποια χρονια η μια και μονη κιθαρα μου, οποτε περνουσα απειρες ωρες μαζι της. Συναισθηματικα λοιπον εχει μια ιδιαιτερη αξια για μενα και δε σκοπευω να την αποχωριστω any time soon. Στα αριστερά, NS Telecaster - partcaster, το σωμα (swamp ash) και το μανικι (maple/εβενος/12'') ειναι απο την WD, μαγνητες Harry Haussel (50's set). Tη συναρμολογηση αλλα και το βαψιμο το ειχε κανει ο Σταυρος Ντουκας. Αυτη η κιθαρα ειχε ερθει επι φοιτητικων χρονων να εκθρονισει την Framus, μιας και οσο και να την αγαπαω τα γουστα μου ηχητικα και παικτικα ειχαν παει σε πιο vintage μονοπατια και μια tele ηταν διακαης ποθος. Λιγο το οτι η συγκεκριμενη ως partcaster ειναι sort of one of a kind, λιγο το οτι για αρκετα χρονια μετα ηταν η βασικη μου κιθαρα, λιγο το οτι 10 χρονια μετα δε θα αλλαζα τιποτα πανω της γιατι μου εχει κατσει γαντι from day 1, ε εχει γινει contender σοβαρος για την κιθαρα που δε θα ηθελα να αποχωριστω ποτε. Το αστειο οπως ειπα ειναι οτι δεν παιζω σχεδον καθολου ηλεκτρικη κιθαρα πλεον, εχω στραφει στο ακουστικο παιξιμο και εκει μολις πολυ προσφατα απεκτησα μια κιθαρα πολυ ιδιαιτερη, που σαν να μπαινει φορτσατη για τον τιτλο της "μιας"...αλλα ειναι νωρις ακομα. Εκεινη θα την δειτε σε αλλο thread συντομα οποτε βρω χρονο για μερικες φωτο και clips.

Η πρώτη και μοναδική μου ηλεκτρική. Fender hw1 strat αγορασμένη καινούρια το 2008. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα άλλαξα μαγνήτες σε kinman noiseless αλλά έφυγαν γρήγορα και αντικαταστάθηκαν από fralin vintage hot. Επίσης έχω περάσει από φάσεις bridge decked, floating, ξανά decked, διάφορα ελατήρια και πάει λέγοντας, ώσπου κατέληξα σε floating με 3 ελατήρια. Πάντα κάτι με χάλαγε όμως. Έτσι πέρασα κατά καιρούς από διαφορά μαγαζιά και δοκίμαζα διάφορα fenderοειδή χωρίς να μου κάνει κάποιο κλικ. Η μόνη που μετάνιωσα που δεν αγόρασα ήταν απ’ τις πρώτες fender roadworn 50 tele 2t sunburst στην αστεία τιμή των 850 ή κάπου εκεί κοντά, από ελληνικό μαγαζί, μετά ξέφυγαν οι τιμές τους. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε όταν άλλαξα το άβολο για τα γούστα μου fender modern C μπράτσο, σε warmoth boatneck all vintage. Από ηλεκτρικά έχει μπει treble bleed και no load tone pots. Μετά και από το εξαιρετικό setup από εξαιρετικό τεχνικό η κιθάρα έγινε άλλο όργανο. Η σιγουριά που νιώθω κάθε φορά που την πιάνω και γενικά όλο το feel δεν περιγράφεται. Άσε που ανακαλύπτω ξανά τους μαγνήτες και ειδικά τον middle και τον bridge με λίγο χαμηλωμένο το tone. Νομίζω έχει αλλάξει και ο ήχος προς το καλύτερο ή ίσως και να φταίει το πολύ καλό setup του μάστορα. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι πέρασα τα ποιο ενεργά μουσικά μου χρόνια με το άβολο μπράτσο και πλέον δεν ασχολούμαι όσο θα ήθελα.

Να και η δικιά μου. Gibson lp studio emg 81/85

Αυτό εδώ το τίμιο ξύλο Το πόθησα σφόδρα το 2004, κατάφερα να το αποκτήσω τέλη του 2005 μετά το τέλος των Πανελληνίων, το αγάπησα και με αγάπησε και αυτό. 15 και πλέον χρόνια μετά, η αγάπη μας εξακολουθεί να δυναμώνει μέρα με τη μέρα και ας της έχω αλλάξει τα φώτα κυρίως λόγω των πιο μονίμως φουλ ιδρωμένων χεριών του πλανήτη. Fender Showmaster HSS FR Έτος κατασκευής: 2003 Χώρα κατασκευής: USA Σώμα: Alder Μανίκι: Maple Ταστιέρα: Rosewood Τάστα: 24 Dunlop Jumbo Frets Γέφυρα: Original Floyd Rose Locking Tremolo Μαγνήτες: DiMarzio Evolution Bridge | Fender Noiseless Middle | Seymour Duncan Little '59 Neck

Εχω 2 ηλεκτρικες 1 μπασο, 1 ακουστικη(το πιο παλιο μου ειναι), ενα συνθ. Εχουν περασει απι τα χερια μου αλλες 2 φτηνες ηλεκτρικες. Αυτο που δε θα δινα ειναι η tele γιατι εκανα πολλες οικονομιες για να την αποκτησω και εχω δεθει μαζι της. Επισης ειναι πολυ πιο ανετη στα χερια μου απο οτιδηποτε αλλο. Και με ηχαρα. Αν αλλαξω κτ καποια στιγμη αλλαξω κτ θα να μονο ο πανω μαγνητης. Ειναι μια ντουκας telecaster. Μαγνητες fralin a3 και ο πανω ειναι custim paf a2 with split coil. Σωμα μαονι. Αυτη τι κιθαρα ειναι. Δεν ειναι απο ξυλο. Αν δε σου κανει κοπο περιεγραψε λιγο τι ηχο βγαζει. Τις χαζευα μια μερα

Πφφφφ...πολύ δύσκολη ερώτηση καθώς για μένα οι κιθάρες μου δεν είναι τόσο "εργαλεία" της δουλειάς μου αλλά συνδεδεμένες με σημαντικά γεγονότα....(γέννηση παιδιών...πατέρας...κτλ...) Υπό αυτή την οπτική δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω μια...από τις 9 που έχω τώρα στην κατοχή μου...για διαφορετικούς λόγους οι παρακάτω είναι σημαντικές για μένα και δεν θα τις έδινα... 1995 squier Affinity 2011 Gibson Les Paul Classic Custom Antique Natural 2014 Trussart Style StellaCaster 2017 F16 TelAIRcaster