Πίνακας συμμετοχής

Μοσχαράκι (απο Ελασσόνα περιΚΑλΩ) λεμονατο σπέσιαλ και το...απαραπανΟυ αναφερόμενο πιλάφι

5β) όταν κοιτάς τι κάνεις εσύ μόνο και δεν παρακολουθείς τι κάνουν οι αλλοι

Η θυγατέρα σε άλλο ένα jazz standard cover που ηχογράφησε πριν λίγες μερες.

Δεν το μπορώ το λάχανο με τίποτα. Μονο στους λαχανοντολμάδες μ'αρεσει. Τι μ'αρεσει δλδ, τους σκιζω. Σήμερα έτοιμο. Μια φορά την εβδομάδα ή μια φορά κάθε 15, το κάνουμε το παραστράτημα. Τυλιχτό με γύρο κοτόπουλο και πίτα ολικής. (Οι πατάτες φυσικά εκτός παιχνιδιού).

Τα λάθη που κάνουμε πολλοί μουσικοί και μας διαφεύγουν είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά πολλές φορές και ξεχωρίζουν τον ολοκληρωμένο παίκτη απο τον "ερασιτέχνη". Ποια είναι αυτά; 'Οταν δεν έχεις καλό ήχο. Ο ήχος σου εξαρτάται απο τα χέρια σου και πρέπει να τον βρεις πάνω στο όργανό σου. Όταν το παίξιμο σου στερείται σιγουριάς μέσα στην μπάντα. Όταν μαθαίνεις κάτι στο περίπου και όχι ολοκληρωμένα. Όταν παίζεις κυρίως γρήγορα. Ταχύτητα δεν σημαίνει απαραίτητα γρήγορα αλλά να μπορείς και αργά. Εκει χωλαίνουν οι μπάντες. Όταν παρακολουθείς τι κάνουν οι άλλοι και χάνεσαι σε αυτά αντι να επικεντρώνεσαι στο τι κάνεις εσύ. Η ακατάσχετη πολυλογία στο παίξιμο. Το να εστιάζεις στο gear και όχι στον ήχο σου. Τον δικό σου ήχο που δεν θα στον φέρει το καινούργιο γκάτζετ. Σίγουρα κάποιο αναγνωρίζουμε σε εμάς. Δείτε τι ωραία τα εξηγεί στην πράξη ο εξαιρετικός Stephen Taylor (δυστυχώς στα αγγλικά) για τους ντραμερ. Όποιος τον ακούσει θα ωφεληθεί πολύ. Ισχύουν για όλα τα όργανα.

ΘΕς ΓΥαΛΙΑ. ? Εξω απο την πλακα, αφου καραμελωσω το κρεας καλα με clarified butter προβειο & το αφαιρεσω απο την κατσαρολα στο ιδιο λιπος που εχει μείνει καραμελωνω και τα κρεμμυδια ,βαζω και λιγο σκορδο και σβυνω με λευκο κρασι αλλα και 2 κουταλιες του γλυκου Worcestershire sauce, μετα προσθετω ξανα το κρεας και 1,5 λιτρο ζωμο κοτας, μετα απο 2 ωρες χαμηλου βρασιματος αφαιρω το κρεας και μπημαρω τα κρεμμυδια μαζι με το ζουμι της κατσαρολας οποτε παιρνει ενα αρκετα σκουρο χρωμα η τελικη σαλτσα και μοιαζει με gravy (και λογω του καραμελωμενου κρΟμυδιου και λόγω του ζωμού και λογω της αντζουγοσαλτΣας). Αυτο βοηθαει και στο δεσιμο της σαλτσας μια και δεν χρειαζεται ουτε αλευρια ουτε corn flower. Κανονικα το να βαζεις πατατες στο σουβλακι επρεπε να ειναι κακουργημα...τιμωρουμενο με τουλαχιστον 6 ετη ΒηΓκανιζμΟΥ.

ό,τι απέμεινε από το λάχανο με κρέας που έφτιαξε η σύζυξ

αμα σε ανεβάζουν στη σκηνή και δεν έχεις μαζί τα εργαλεία σου, βολεύεσαι όπως όπως....

Το WD 40 εχει λαδι για λιπανση και δεν κανει για αυτη τη δουλεια.Ψαξε σε καταστημα ηλεκτρονικων για contact spray (contact cleaner) και καθαρισε ολα τα pots σε πρωτη φαση.

30 λεπτά? Γιατί? Θα ψΕσις αρνί? :)

Γι' αυτό υπάρχουνε οι βοηθοί ασούμε. Το θέμα είναι να έχεις πολλές κιθάρες. Για να παίρνεις μετά μια κουρδισμένη, μέχρι να την κουρδίσει ο παλικάρης.

Θα σε ενημερωσω οταν φτιασω Βερολινεζικο Sauerkraut & Kohlrouladen (ΚΑΝΕΙΣ δεν "εχει" το λαχανο οπως οι Πρώσοι)

Διαβάζω συνέχεια τις αγγελίες αντί να παίζω

Βρε Νίκο, γράφεις λεμονάτο, αλλά εγώ το βλέπω για κοκκινιστό. Τι γίνεται? 1. Τρελαίνομαι για λάχανο. Να φανταστείτε ότι στους λαχανοντολμάδες, τρώω μόνο τα λάχανα με το αυγολέμονο, και αφήνω το κρέας για τους άλλους. Και λαχανόρυζο και τα πάντα όλα. 2. Δεν τις γουστάρω τις πατάτες στο σουβλάκι. Σου τρώνε χώρο από τον γύρο, την ντομάτα και το κρεμμύδι.

Λίγη γέμιση μεν.... Χειροποίητο φύλλο δε

όπως καταλαβαίνεις, αυτό το να μην πατήσεις πάνω του είναι πολύ ρίσκυ γιατί πρέπει να βρεις μια καλή ισορροπία ανάμεσα στην απόσταση από το αρχικό και τον εκτροχιασμό εντελώς απ αυτό, και ίσως αυτό είναι που θέλουν να ελέγξουν.

Ε καλά, αυτά ασούμε τα παίζουμε στα δάχτυλα στην κυριολεξία όμως.

στην αρχή είπα ωχ.... μετά...φτηνά τη γλυτώσαμε ! Βασικά ευχαριστώ (ούμε) για τα καλά λόγια. Στην ουσία τώρα, οι απαιτήσεις των πανεπιστημίων, ιδίως στα covers για jazz standards είναι ο καθαρός αυτοσχεδιασμός (όπου αφήνουν ουσιαστικά απόλυτη ελευθερία να κάνει η φωνή ό,τι θέλει) και γενικά να αποφύγεις όσο το δυνατόν το ορίτζιναλ. Δηλαδή να μην πατήσεις επάνω του. Ακόμα περισσότερο "να το κάνεις δικό σου". Αυτές είναι οι επι λέξει οδηγίες όταν υποβάλλεις αίτηση και αν δεν κάνω λάθος και των δασκάλων και καθοδηγητών στη φάση αυτή. Είχα και εγώ ανάλογες ενστάσεις, αλλά τις ξεπέρασα διαβάζοντας τα pdf με τις οδηγίες και ακούγοντας τις 10άδες εκδόσεις στις πρόβες. Το backing ειλικρινά δεν ξέρω από πού είναι, μπορώ να ρωτήσω, αλλά το βρήκε μόνη της, όπως άλλωστε μόνη της έκανε και όλες τις επιλογές των κομματιών, μίξεις, στάθμες, και ενορχηστρώσεις όπου υπήρξαν σε άλλα. Εγώ ήμουν απλώς ο button pusher. Στο κάτω κάτω είναι στο δικό της γήπεδο... Για τη Sade δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα.

Το επομενο βημα, να ξερεις, ειναι τα λαστιχα.

Πιο κοντά στους van halen δεν έχω ακούσει.

ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ ΑΚΟΜΑ, σου λέω ότι είναι από τα κομμάτια με τα οποία λιώνω, πολλά χρόνια τώρα. EDIT: Λοιπόν το άκουσα. Λέω από πριν ότι δεν είμαι αντικειμενικός, γιατί με το κομμάτι αυτό έχω ένα κατιτίς. Θα έλεγα ότι η προσπάθεια που έκανε για "εκμοντερνισμό" του, αλλού είναι επιτυχημένη και αλλού όχι. Ειδικά στους χρόνους. Μπαίνει πολύ νωρίτερα σε κάποια σημεία (με αποτέλεσμα να καθυστερεί σε στίχους και νότες ακατάλληλες, τραβώντας τες, για να φτάσει να είναι ξανά μέσα στον χρόνο), και πολύ αργότερα σε κάποια άλλα (με αποτέλεσμα να τρέχει τα λόγια για να προφτάσει τον χρόνο). Καταλαβαίνω ότι είναι jazz standard και του αλλάζουμε τον αδόξαστο, εννοείται. Απλά λέω την δική μου μη-αντικειμενική άποψη. Όμως σε κάποιο σημείο που κατεβαίνει χαμηλά, μου άρεσε πάρα πολύ, καθώς και οι δικές της πινελιές στην μελωδία, ήταν πολύ καλές. Επίσης, η φωνή της είναι σκέτο βελούδο, πραγματικά βελούδο. Αυτό το κομμάτι, θέλει λίγο .... κατεστραμμένη απελπισία στην ερμηνεία, αυτό είναι ασήμαντο όμως. Ένα τελευταίο. Το backing από που είναι? Γιατί στο τελευταίο ρεφραίν, παίζει ταυτόχρονα σόλο το σαξόφωνο πάνω στην φωνή της. Δεν το θεωρώ σωστό. Μπορεί βέβαια να το έκανε και η Billie έτσι σε κάποια εκτέλεση, δεν ξέρω. Όμως .... η κοπέλα ΣΚΟΤΩ dim. Αυτό το βελούδο της, ανασταίνει και πεθαμένο, και ο τρόπος που κρατάει τις νότες, συν το βιμπράτο της, είναι θάνατος. Εγώ θα της προτείνω να τραγουδήσει κάτι από Sade, νομίζω θα είναι ταμάμ. Ειδικά κάποιες μπαλάντες της. All in all, ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ. Και μόνο αυτό που προσπάθησε, θέλει άντερα. Να της το πεις αυτό!

the THUMB

Παιχταράδες ....

Η ερώτηση είναι......αν ήθελες, θα μπορούσες;

Ψαχνω το θεμα με τη μάσα στις κατηγοριες το φορουμ Ψαχνω στο "Περι Ανεμων", ψαχνω στο "Παρουσιασεις - Δοκιμες", ψαχνω στο "DIY", ψαχνω στο "Show Off". Που στο διαλο ειναι?

Έλα τώρα ..... Σιγά μην κουρδίσω κιόλας ....

Διάολε πέφτει πολύ βαρύ ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΦΑΓΗΤΟ μετά απο αφτο το ποστ ?

Βρισκεται διασπαρτο στο web αλλα αξιζει να δειτε οσα κεφαλαια βρειτε...καλο ψαξιμο.... https://ultimateclassicrock.com/tom-petty-guitarist-mike-campbell-gives-video-tour-of-his-guitar-collection/ https://www.rollingstone.com/music/music-news/mike-campbell-the-guitars-documentary-chapter-6-181808/

Αυτό ακριβώς το διαφορετικό όργανο καμμια φορά σου προσαρμόζει και το παίξιμο, ειναι μια ευκαιρία να δείς τη έκφραση διαφορετικά που ξέρεις μπορεί μετά από το live να αγόρασε καμμιά σούπερ Στράτ?

Και χωρίς κιθάρα μάλιστα. Μ' ένα μαντολίνο προσπάθαγε ο φουκαράς ....

2:33 "πάρε αυτό το πράγμα από πάνω μου" Insane πάντως ο Τζορτζ....

εμ, ο άλλος κράτησε για τον εαυτό του την μπαχατέλα την εστζι

Από την εποχή που τα "παλιάς κοπής" όντα άκουγαν τα βινύλια ολόκληρα, μπρος και πίσω, και πολλές φορές - Κανείς που τους γουστάρει? Καλησπέρες φίλτατοι

Ειχα μερικα βινύλια (Aqualung, Thick as a Brick, Too Old to Rock 'n' Roll - Too Young to Die, Songs from the Wood, Heavy Horses), αλλα αυτο που ειχα λιωσει ηταν το Live Bursting Out, με τον Barriemore Barlow στα τυμπανα να μου παιρνει τα σωβρακα με ολη του την παρουσια στο Live, αλλα ειδικοτερα με αυτο το ανεπαναληπτο pattern και brake στο No Lullaby. (απο το 1'.02")

Απο τις πιο αγαπημενες μου μπαντες και ενας απο τους πιο underrated κιθαριστες ever (Martin Barre).Εχω ολα τους τα LP απο το πρωτο μεχρι το Stormwatch, μετα σταματησα να τους παρακολουθω.

Σπουδαίο LP είναι και το Stand Up παιδες, αν και ελαχιστα θυμιζει rock συγκρόητμα. Πολυ παραξενο που πήγε στο νουμερο 1 του chart στη Μεγ. Βρετανία.

Έπρεπε να ρωτήσεις ποιος δεν..., ώστε να εμφανιστεί ο Superfunk.

Α΄τάξη του Γυμνασίου ...( και έχω το βινύλιο ..από τότε ) το L.P τους ''Heavy Horses''...

Δεν "καταφερα" ποτε να διαβασω κανενα λογοτεχνικο βιβλιο, αν και υπηρχε μεγαλη συλλογη στην βιβλιοθηκη. Μετα την πρωτη σελιδα, εβρισκα (και βρισκω ακομα) ανουσιο το να συνεχισω. Προτιμουσα να διαβασω κατι επιστημονικο, κατι που θα μου μεταφερει πληροφορια, ή να ξεφυλλιζω καποιο τομο εγκυκλοπαιδειας. Η λογοτεχνια δεν ειναι για ολους.

Αηδονόπιτα - Ισίδωρος Ζουργός Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος - Γιάννης Αγγελάκας Μουσική και φαντασία - Άαρων Κόπλαντ Μουσική ποιητική - Ιγκόρ Στραβίνσκι

Το ίδιο έκανε και σε μένα ο blackstar μου τελικά δεν ήταν η λάμπες ήταν τα ποτενσιόμετρα είχαν πιάσει σκόνη και μου έκανε χρατς χρους με αυξομείωση έντασης. Με W40 στις επαφές όλα καλά.