Πίνακας συμμετοχής

Στα πλαίσια της προετοιμασίας για τις ακαδημαϊκές σπουδές η θυγατέρα έφτιαξε αρκετά βίντεο τον τελευταίο καιρό σύμφωνα με τις απαιτήσεις των ιδρυμάτων. Ενα από αυτά είναι το γνωστό σε όλους Spain του Chick Corea (ένα κομμάτι που είχα κάνει και εγώ διασκευή ...40 σχεδόν χρόνια πριν με τους A priori). Το ενδιαφέρον είναι ότι αφ ενός η ίδια όταν το διάλεξε δεν γνώριζε το γεγονός αυτό και αφ ετέρου τις μέρες που ολοκληρώνονταν η διαδικασία έφτασε η θλιβερή είδηση για την απώλεια του μεγάλου συνθέτη.

@Superfunk Έλα πάρε και δύο δικες μου φώτο από στρόλλ σε ούρμπαν βραδυνό τοπίον.....στον αστικο ιστό ?

Παρακολουθώ τι γίνεται εκεί έξω και σχεδόν κάθε μέρα μένω άναυδος με το ταλέντο που υπάρχει. Σε όλα τα μουσικά όργανα, αλλά ας μην το απλώσουμε, ας μιλήσουμε για κιθαρίστες, για νέους κιθαρίστες. Ichika Nito Tim Henson Plini Roessler-Holgate Jakub Zytecki Mike Dawes Matteo Mancuso ....... Αλλά οι 2 πρώτοι με έχουν ενθουσιάσει, δεν ξέρω ποιός είναι καλύτερος και δεν μιλάω τεχνικά, υπάρχουν πολλοί τεχνικοί κιθαρίστες, μιλάω για νέο πράγμα, νεο ήχο, διαφορετική προσέγγιση. Την πρώτη φορά που άκουσα το G.O.A.T. των Polyphia ήταν όπως η πρώτη φορά που άκουσα στα 13 van halen, ναι, τόσο πολύ. Εάν μου ζήταγε κάποιος να ψηφίσω τον πιό επηρεαστικό νέο κιθαρίστα θα φώναζα Tim Henson. Αλλά κανένας δεν με ρώτησε και σίγουρα έχει μικρή σημασία η γνώμη μου γι΄αυτό πείτε εσείς. Ποιός λείπει κατά τη γνώμη σας απο την λίστα; Ποιός θα επηρεάσει περισσότερο τη νέα γενιά;

Βλέποντας τις εικόνες από τα αρθρα αποπάνω με τις πολυκατοικίες κόντεψα να πάθω κρίση πανικού μόνο αναγούλα προκαλεί το θέαμα με τις πράσινες τέντες , το γκρι χρώμα , τα γκραφιτι και η βρώμα του κέντρου καμία άποψη , μόνο αηδία

γτ τις πλημμύρες που τις πας; τις πυρκαγιές; έχω συγγενείς στο Νέο Βουτσά και από τότε που κάηκε φάνηκε η εντελώς άναρχη και παντελώς ακαλαισθητη οικοδόμηση της περιοχής που οχι μονο καταστρέφει το τοπίο αλλα πολύ περισσότερο στοιχίζει σε ζωές. Βέβαια και η καταθλιπτική εικόνα του κέντρου δεν ειναι η απάντηση. Μεγάλωσα και έζησα χρόνια και χρόνια στο κέντρο και μόνο θλίψη μου προκαλεί όταν επιστρέφω. Είναι μεν σειφ από χιόνια αλλα οχι για την ψυχική υγεία. Η Αθήνα πιο πολύ μοιάζει με την Τεχεράνη πάρα με ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Και το λεω σαν Αθηναίος.

Εγώ δεν ξέρω να ντυθώ έτσι και δεν ταιριάζει και στην ιδιοσυγκρασία και το background μου αλλά ζηλεύω με την καλή έννοια. Είναι ένα ντύσιμο επιτηδευμένο που κάποιοι το κάνουν να μοιάζει ανεπιτήδευτο... είναι άλλοι που μπορείς να καταλάβεις ότι τους κόβουν τα λουστρίνια και είναι γελοίο

Θα αναφέρω κάποια ονόματα που μπορεί να θεωρούνται περισσότερο "παλιοί"... Αυτός εδώ πάει το πράγμα πολύ μπροστά μια δεκαετία τώρα, σε ό,τι έχει να κάνει με τους μουσικούς απογόνους της solo ακουστικής fingerstyle προσέγγισης του Michael Hedges (και ο Mike Dawes σιγά σιγά ακολουθεί, με τον Andy McKee να είναι επίσης μια παρουσία άξια αναφοράς). Επίσης αν πάμε μια δυο γενιές πίσω, αλλά με πολλή παραγωγή μουσικής την εποχή που ζούμε (με λίγα λόγια είναι στο prime του ο άνθρωπος), κυκλοφορεί τρομερά όμορφα και μουσικότατα πράγματα το "παίζω μπάσο και κιθάρα μαζί" τέρας ονόματι Charlie Hunter. Σε πιο ας πούμε mainstream καταστάσεις, υπάρχουν οι νέοι άρχοντες του Nashville... Και οι νέοι αρχόντοι των μοντέρνων jazz trios... Όλοι οι παραπάνω είναι ονόματα που έχουν κάνει αυτό που δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής ο Mateus Asato, να βγάλουν δηλ. δικές τους δουλειές με πολλή ωραία προσωπική αισθητική (κατ'εμέ βέβαια σε ό,τι έχει να κάνει με αισθητική, σαφώς ο Asato έχει επηρεάσει μια ολόκληρη νέα γενιά κιθαριστών με τη λογική φρέσκες μουσικές ιδέες σε βίντεο διάρκειας ενός δύο λεπτών, μιας που βρισκόμαστε σε μια τέτοια εποχή - αλλά κι εγώ περιμένω πώς και πώς την πρώτη του "κανονική" δουλειά). Έξω από προσωπικές δουλειές και δημιουργίες τώρα, για το fun του πράγματος, βάζεις Ben Lacy να παίζει ό,τι θέλει στον καναπέ του, στο δρόμο ή στην καρεκλίτσα ενός μπαρ και γουστάρεις... Υ.Γ.: Ο Julian Lage αναφέρθηκε ήδη, που είναι η πεμπτουσία της μουσικότητας, και φέρνει κάτι από Ted Greene η φάση του, όπως και ο Matteo Mancuso, που είναι το νέο αυτοσχεδιαστικό σημείο αναφοράς, και μένει να δούμε αν έχει να δώσει και κάτι μουσικά, πέρα από το να μας παίρνει τα μυαλά με τους "παππάδες" του.

Ακολουθώ το σωστό παράδειγμα.

Δεν ξέρω, μπορεί να γέρασα και να τα απαξιώνω όλα ή να γέρασα και να τα καταλαβαίνω καλλίτερα, αλλά όταν ακούω για "αστικά τοπία", “στέκια” και "ρυθμούς μεγαλούπολης", είναι σαν να διαβάζω εμετικές μπούρδες στη LIFO. ?

Δόξα τω Θεω. Μονο με διαζύγια δουλεύω ?

Την "παραμύθα" του κέντρου την είχα φάει και εγώ στο παρελθόν. Νόμιζα ότι θα περιφέρομαι στους νυχτερινούς δρόμους του Παρισιού όπως η Jeanne Moreau στο Ascenseur pour l'échafaud ή ότι θα διασκεδάζω σε clubs σαν το Martey's που πήγαινε ο Αlain Delon στο Le samurai.....τρομάρα μου. Δυστυχώς στην ΕΠΟΧΗ που ζουμε, αυτό το lifestyle εχει πεθάνει ανεπιστρεπτί.....μόνο κακοντυμένες -κακόγουστες σκατόφατσες βλέπεις στα κέντρα της καθε πολης (εξαιρώ το Μιλάνο) και τα μαγαζία είναι μόνο για .......φρεντο εσπρέσσο. Τωρα θελω να μενω ΜΟΝΟΣ σε κανα βουνο ή σε καμία παραλια και να μην βλεπω κανέναν. ....παρά μονο τα μηχανήματα και τα studios μου.

ΜπρεΚφαστ δεν έχω βάλει ακόμα... Πλάκα κάνω δεν τρώω ποτέ πρωινό... :)

Να μου το χάριζαν θα το πούλαγα. Μιλάμε για μια περιοχή που η σχέση πράσινου προς τσιμέντο παλιάς κοπής (που λέει κι ο gvour) δεν παλεύεται. Για μένα το μπαλκόνι είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα σε ένα σπίτι, όπως και η άπλα/χώρος στον δρόμο. Αν βγω σε βεράντα και δώ το απέναντι διαμέρισμα στα 10 μέτρα, ή "απολαμβάνω την υπέροχη θέα του ατέλειωτου τσιμέντου και των κεραιών τηλεόρασης" .... καληνύχτα. Θα πάθαινα κρίση κλειστοφοβίας και πανικού μαζί.

Νομίζω ότι ο εξωγήινος Julian Lage είναι μια σπουδαία περίπτωση νέου κιθαρίστα και μουσικού. https://youtu.be/g-WNfhojGRg

Για μένα σίγουρα ο Plini, θεωρώ ότι πήγε μπροστά την κιθαριστική μουσική σε μία κατεύθυνση που δεν είχαμε δει ακόμα, τουλάχιστον σε metal σκηνές. Ο άλλος που θεωρώ ότι ξεχώρισε και δεν έχει αναφερθεί είναι ο Daniele Gottardo. Έβγαλε 2 εξωφρενικά albums πριν μερικά χρόνια, αλλά μετά χάθηκε. Δεν ξέρω τι του συνέβη, αλλά εμένα με επηρέασε πολύ στο πώς βλέπω τη μουσική αλλά και την κιθάρα μέσα σε διαφορετικά concepts. Τελευταίος που δεν έχει αναφερθεί είναι ο David Maxim Mimic. Πέρα από τα πολύ ωραία soundscapes που δημιουργεί, έχει ένα περίεργο "Βαλκανικό" θα έλεγα phrasing, το οποίο είναι σίγουρα κάτι διαφορετικό από όσα έχω συνηθίσει. Τρομερές ενορχηστρώσεις επίσης. Ακούω πολλούς απ'όσους έχουν ήδη αναφερθεί, όπως ο Nick Johnston που επίσης πήγε αλλού την όλη φάση με τα instrumental, o Mateus Asato που έχει πάρα πολύ ωραίο feel (αν και ακόμα δεν έχει βγάλει κάποια ολοκληρωμένη δουλειά) και ο Mancuso, ο οποίος πραγματικά έχει απόλυτο έλεγχο πάνω στο όργανο και με σχετικά ανορθόδοξο τρόπο. Γενικά η νέα γενιά έχει σπουδαίους καλλιτέχνες, αρκεί να θέλει κανείς να τους ακούσει.

Προσθέτω με τη σειρά μου κάποια ονόματα νέων κιθαριστών ( για μένα κάτω των 40 είναι νέοι ) Mateus Asato Jared James Nichols Nick Johnston Christone Ingram Πάντως στους Polyphia παίζει κι άλλος κιθαρίστας , ο Scott LePage Γενικά όμως αυτά τα prog στυλ δεν μου έχουν κάνει κλικ ακόμα . Ούτε ο Plini αλλά σαφώς λίγο πιο ενδιαφέρον μουσικός για τα γούστα μου

Παραδοσιακά και ελαφρά αποΠσε :τραχανάς με λίγο κοτοπουλακι και ένα υπέροχο λευκό Αβαντις

Τα χαμηλα με ζορισαν λιγο για να βγουν σωστα, αλλα τελος καλο, ολα καλα. Ειναι εξαιρετικο το κομματι του Φανη, και επρεπε να το παλεψω και εγω οσο μπορουσα για ενα αξιοπρεπες αποτελεσμα.

Πολύ ωραία σύνθεση Φάνη και ωραίοι στίχοι! Γιώργο ξέρω πολύ καλά πόσο το πάλεψες το κομμάτι. Τελικά το κατάφερες! Το έφερες εκεί που το ήθελες.Οι χαμηλές είναι σωστές και στις ψηλές πετάς! Μπράβο σας παλικάρια υπέροχη συνεργασία!

μιά χαρά. Βελτιώθηκε πολύ από αυτό που άκουσα χτες και σήμερα

Και κοντοβρακι και καρώ και αξυριστος(?)... Και τα 3 θα ειναι ποινικα αδικηματα στην νεα δημοκρατια της Βαϊμαρης που θα ιδρυσουμε με τον @LK οταν τον παρω μαζι μου στη Fassanenstrasse μολις συνταξιοδοτηθω και αποσυρθω εκει... Ακομα και για πΣωνια στο μαναβη να κατεβαινουμε θα ειμαστε ντυμενοι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ετσι

@LKΠολύ ωραίες φωτογραφίες. Η αλήθεια είναι πως, αν βγείς καλοντυμένος, έξω,σήμερα,σε κοιτάζουν λίγο περίεργα. Εμένα, μου αρέσουν πολύ τα καπέλα και οι τραγιάσκες. Παλιά με κοιτούσαν περίεργα,με την τραγιάσκα,τώρα,που έγινε μόδα με τους "Peaky Blinders"νομίζουν ότι πας να μιμηθείς το στύλ. Την πρώτη μου τραγιάσκα, την αγόρασα, στα δεκαεννιά.

Πρωινή βόλτα στη γειτονιά.... Δεν το λες και ασΚημο το urban τοπίο..

Φυσικό αέριο κι εσύ?

Θυμαμαι ετρωγα σε ενα μαγειργιό στο καρακεντρο της Θεσσαλονικης, όχι από αυτα τα τουριστικά, αλλά ενα που ηξερες και γιατι πήγαινες και τι θα φας, και ο μαγαζάτορας ΟΤΑΝ ζητούσες τον λαγαριασμό στον έκανε on the fly (όχι απο φολκλόρ αλλά γιατί .......ετσι ....)με μπικ στο χάρτινο τραπεζομάντηλο του τραπεζιου σου (που καθόσουν) . Τωρα σου έρχεται ή άλλη ΜΟΝΗ της με το pda και σου λέει "Μπορείτε να με πληρώσετε γιατι θελω να κλείσω ταμείο;". Σιγά μην συντάξεις και ανάλυση ισολογισμού........μωρη.....και μου λετε να βγω να χαρω την πολη και τον αστικό ιστό.....?

1. Σύμφωνοι, θέμα γούστου 2. Λάθος κάνεις εδώ. Αν δεις κάποια clinics του Αμπάση, και μιλάω για live, ζωντανά με κόσμο, και δεις αυτά που δείχνει και μετά παίζει, είναι εξωγήινα. Και στα ρυθμικά τους (μόνος του παίζει), και στην τεχνική, και στην εγκεφαλικότητα, είναι να τρελαίνεσαι. Το να μην σε αγγίζει αυτό, είναι απόλυτα αποδεκτό (ούτε εγώ τρελαίνομαι), αλλά το να λες κάτι τέτοιο, και να υποστηρίζεις ότι είναι και αντικειμενικό .... ε όχι, είναι λάθος. 3. Μιλάς για το προσωπικό σου γούστο προφανώς. Γιατί αν ακούσεις τον Alex Machacek, τον Tim Miller, κλπ, ..... Μπορεί φυσικά (το πιθανότερο) να μην σου αρέσουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν καλές μουσικές.

Άμα κάνουν καλή μουσική, θέλουμε. Αν είναι να κάνουν επίδειξη περφεξιονισμού, ... θέλουμε να τους δούμε στο πρόγραμμα του Medrano.

Mε εχετε καψει,τι αλλο να πω. Καμενος ημουν βεβαια,ανεκαθεν.

Καινουργιες ειναι οι χορδες που δεν εχουν ακομη φορεθει. Υπογραφή SF ΥΓ αναλαμβανω την οποια ευθυνη αν ο φερόμενος ως υπογραφων εχει αντίρρηση.

Έρχεται μια φυσική καταστροφή και σου θυμίζει πως οι παλιές τεχνολογίες , ακόμα και ξεπερασμένες να θεωρηθούν, ΔΕΝ πρέπει να παροπλίζονται ποτέ, αλλά να συνεχίσουν να υπάρχουν έστω και ως εφεδρικές. Παραδείγματα: η ευρυζωνική τηλεφωνία, μπορεί να σημαίνει ταχύτητα στο internet, αλλά αν κοπεί το ρεύμα…..πάει και το τηλέφωνο. Τα βραχέα (που πάνε για κατάργηση) ως συχνότητα……αν κοπεί το ρεύμα, έχεις τουλάχιστον με δυο μπαταρίες ένα μηχάνημα (τρανζιστορ) για έναν μήνα τουλάχιστον να ενημερώνεσαι και να διασκεδάζεις, Ο λιγνίτης…....τι θα γινόταν αν ηλεκτροδοτούμασταν ή θερμαινόμασταν μόνο με ΑΠΕ; Αν δεν υπήρχε σε πολλά σπίτια κάποιο τζάκι, έστω και καταρχήν ως διακόσμηση…..θα είχαν ξεπαγιάσει πάρα πολλοί (στο τζακι μπορεις να μαγειρέψεις κιόλας) . Το παλιό ντεπόζιτο νερού, σου εξασφάλιζε μια αυτονομία υδροδότησης. ……και πολλά άλλα.

Να πάρεις να δοκιμάσεις και πράσινο κάρυ (paste) ταυλανδεζικο που είναι turbo pro αλλά και το πιο γλυκό ιαπωνικό (Αυτό που μοιάζει με μπάρες σοκολάτας), έχουν ενδιαφέρον.

Σήμερα έχω fuck-yes, with a twist (σπυρωτές, πηγμένες στο κάρυ) με ψιλοκομμένο κρεμμύδι και κουνουπίδι. Πάντα στο γνωστό κατσαρόλι που χρησιμοποιώ για πιάτο σε τέτοια φαγητά. Από όταν ανακάλυψα τι κάνει το κάρυ στην κλασσική συνταγή για fuck-yes, δεν μπορώ χωρίς αυτό πια. Πραγματικά είναι άλλο φαγητό, δεν υπερβάλλω. Καλή η δάφνη και το σκορδάκι, αλλά σαν το κάρυ δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Μου αρέσει να τις κάνω σπυρωτές (με τις σούπες δεν τα πάω καλά), και να τις συνοδεύω με διάφορα. Και ο κράσος πάλι θα είναι αρκετός, μαζί με τον φέτο, και ο κουνούπιδος (που συνοδεύει τις fuck-yes) θα συνοδευτεί επίσης με τζάτζικο.

Και εμενα το retirement plan εξοχή προβλέπει ?

Έχεις δίκιο σε όλα. Ήταν βιαστικό και όπως ναι.Σε μελλοντικό χρόνο θα γίνει remake. Έλλειψη χρόνου ,στάση ποιότητας! Γιάννη ευχαριστώ για τον κόπο και τις υποδείξεις..

Να είσαι καλά John!

Βραδυ εχω να βγω απο το 2013 που γεννηθηκε ο μικρος. σε μπαρακι εχω να παω απο το 2013 που γεννηθηκε ο μικρος ?

Αυτονομη θερμανση, μην ξαναεχουμε καμια διακοπη ρευματος παλι. Ειναι απο τις αρχαιοτερες τεχνολογιες που λεει και ο @LK.

Συμφωνώ. Άρα εγώ είμαι σε στρατηγικό σημείο γιατί ειμαι κοντά σε όλα αυτά και έχω και μια ωραία θέα από το μπαλκόνι, το ευχαριστιεμαι και έχω και άλλα δύο στρατηγικά σημεία σαν βάσεις με πλήρη εξοπλισμό για επιβίωση/διαβίωση σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και γνώσεις και εμπειρία από αντιμετώπιση καθε είδους καταστροφής και προβλήματος υγείας σε προνοσοκομειακο επίπεδο, μέχρι και να κυνηγήσω την τροφή μου, τα πάντα. Το μόνο που μένει είναι να μην με πατήσει κάνας παππούς που δεν βλέπει στο κέντρο που οδηγώ μηχανή, γιατί είναι κρίμα ένα ταλέντο σαν εμένα, που έχει σώσει τόσες ανθρώπινες ζωές, ξέρει να επιβιώνει και να χρησιμοποιεί τα πάντα, να φτιάχνει τα πάντα, να τα αποκαθιστά, έχει πρόσβαση ακόμα σε υπηρεσιακούς πόρους, να έχει τελικά ένα άδοξο τέλος. Να πεθάνει ως καθημερινός απλός κοινός άνθρωπος από μια απλή, συνήθη αιτία, όπως όλοι οι άλλοι. Χαχαχαχαχαχαχα.

γενικα όπως το διαβάζω το θέμα τπυ Λάκη παιδιά το ψήνουμε να επαναφέρουμε και την τρίηρη. Γτ αμα δεν εχεις κάνει κουπί Σαλαμινα-Περαμα.....

Αυτό δεν είναι telecaster switch. Αυτο είναι accident waiting to happen . Πάρε έναν κανονικό να κάνεις δουλειά και να μη σου χαλάσει σε ένα χρόνο. https://www.guitars.gr/product/3-way-switch-for-tele/ https://m.thomann.de/gb/fender_3weg_schalter.htm

Θα έπρεπε οι συμμετέχοντες,να είχαν ζυγιστεί,στην αρχή του νήματος και να ξαναζυγιστούν,σε τρείς μήνες πάλι. @gvourΣόλο μπριζόλα!

@gmoukouΤα έκαψα χτές, στο χιόνι. Και σήμερα,ανάβαση Ακρόπολη-Αναφιώτικα!

Με εχετε καταστρεψει με αυτο το νημα. Με αναγκασατε να μαριναρω τις μπριζολες,ετσι για αλλαγη και να βαλω να μουλιασω ρεβυθια. Ειχα να φτιαξω ρεβυθια 5-6 χρονια. Οσο παω γονατιζω.

Μόλις είδα τον τίτλο σκέφτηκα 4 ονόματα, Tim Henson, Ichika Nito, Jason Richardson και Tosin Abasi. Οι 2 πρώτοι είναι αυτό που αρκετοί αποκαλούν "instagramικοί" κιθαρίστες, αν και εγώ διαφωνώ με τον όρο. Τους λένε έτσι γιατί ήδη έχουν αρχίσει και επιρρεάζουν φουλ τη νέα γενιά, γιατί πλέον όλοι στα social media παίζουν μικρά κλιπς σε τέτοιο στυλ. Και οι 2 τελευταίοι είναι καθαροί Prog Metal, και έχουν πάει το είδος σε άλλο επίπεδο. Εγώ άκουσα πριν κανα χρόνο το O.D από Polyphia και είχα πάθει την πλακάρα μου. Μετά άκουσα και το G.O.A.T, Goose, Crush και άλλα. Δεν είχα λόγια.