Πίνακας συμμετοχής

Όλα τα έχω ακούσει αλλά και φάλτσα η δικιά μου, εντάξει δεν το περίμενα.

Κατι δεν κανετε σωστα......? Δια αποφυγη αεριων (και για καλυτερη πΕπΣΗ) εις την φασΟυλαδα και ολα τα οσπρια: -Μουλιαζομεν τα οσπρια 12-14 ωρες σε νερο με λιγο αλάτι -ΞΕΠλενονουντΑσΑΜΕΝΑτα καλα κατω απο αφθονο τρεχουμενο νερο -Τα βαΝουμε να βρασουν σε μπολικο ΚΡΥΟ νερο... -Μολις παρουν μια βραση τα βραζουμε για 5 λεπτα και μετα τα ΣΟΥΡΩΝΟΥΜΕ στο τρυπητο και ΠΑΛΙ ξεπλενουμε καλα κατω απο αφθονο τρεχουμενο νερο -Τα ξαναβαζουμε να βρασουν σε κρυο νερο και μολις σχηματισθουν οι ΑΦΡΟΙ τους ξαφριζουμε.... -Καθε φορα που ξαφριζουμε προσθετουμε και ενα ποτηρι κρυο νερο και συνεχιζουμε το βρασιμο -Οταν σταματησουν να σχηματιζονται αφροι συνεχιζουμε κανονικα το βρασιμο -ολα τα παραπανω σε ΧΑΜΗΛΗ φωτΓια Free THE fASUL from the CLAN !!! ?

Ένα από τα bitcoin wallets που έχω από παλιά, είναι το Xapo, το οποίο έχει γίνει πια μόνο mobile wallet. Εγώ δεν έχω smartphone, και έτσι δανείζομαι αυτό της μάνας μου για τις συναλλαγές με το Xapo. Κάποια στιγμή λοιπόν (αργά το βράδυ), έκανα κάποια συναλλαγή, και μετά έδωσα το τηλέφωνο στην μάνα μου, που είχε ξαπλώσει, ξεχνώντας ότι θα μου έστελναν στο τηλέφωνο μήνυμα επιβεβαίωσης. Δεν περνάει κανένα μισάωρο, σηκώνεται η μάνα μου κάτασπρη σαν το φάντασμα, και έρχεται στο δωμάτιο με το τηλέφωνο στο χέρι. "Για κοίτα παιδί μου τι είναι αυτό? Μου ήρθε ένα μήνυμα απ' τον Χάρο" μου λέει ..... Έπεσα κάτω από τα γέλια.

Μας εχει κανει να παραμιλαμε ο Αποστολος....?

Πολλά κιλά καλλιτέχνης...

O gkourmoul1 είναι καλλιτεχνάρα και μεγάλη καρδιά!

ΦΑΣΙΟΝ ο λαός ζητά να μάθει. Μη ντρέπεσαι. Ξεδιπλωσου. Γιατί καλή η παζαριζου του Νέστορα αλλα σα τη Κουλιανου στα ντουζενια της δεν έχει.

και ως άντρας ή μάλλον καλύτερα ο ΦΑΣΙΟΝ που έχει παρελθόν με τη Κουλιανου.

Τα λεΓει ο ανθρωπΑς μια χαρα εδω

Απο φωνητικα δεν κατεχω πολλα, μονο οτι ακουω δηλαδη, κι απο οργανα επισης δεν ειμαι κι ο Τσαικοφσκι, μια κιθαρα γρατζουναω, αλλα φαλτσα την Παπαριζου δεν την λες με την καμμια.Αλλα πραγματα μπορεις να πεις γι αυτην (πχ λεω εγω τωρα οτι τα τραγουδια της ειναι μαπες) αλλα φαλτσα???

...

1) ο χώρος σου είναι μεγάλος και σίγουρα (και κατά κανόνα) ασχέτως έντασης "ζητάει" να αλληλοεπιδράσει με ένα καλό ζευγάρι 8άρια προσφέροντας πιο ισορροπημένη απόδοση στο φάσμα από ένα με 5άρια... τα δεύτερα (πλην εξαιρέσεων) δεν "κατεβαίνουν" αρκετά χαμηλά, δημιουργώντας την ψυχοακουστική εντύπωση ότι είναι τονισμένα μεσουψηλά... αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να σταθούν και μόνα τους σε ερασιτεχνικό επίπεδο σε near field θέση, αλλά όταν θα αποτελούν το μοναδικό ηχείο προτιμάται να τοποθετούνται σε μικρούς χώρους όπου "φορτίζοντάς" τους πιο εύκολα, φαντάζουν μεγαλύτερα και ξεγελούν ως προς την αίσθηση του όγκου που δημιουργούν... στην δική σου περίπτωση και σε μια μέση ένταση (όχι απαραίτητα υψηλή) η διαφορά θα είναι εμφανέστατη... αν λοιπόν το οικονομικό δεν είναι πρωταρχικός παράγοντας θα σου πρότεινα να κινηθείς σε κάποιο 8άρι άντε 7άρι (το οποίο συνήθως είναι 6,5άρι? )... τώρα αν μπορείς να ανέβεις κατηγορία (αρκετά όμως) και γίνεις ευτυχής κάτοχος κάποιου HEDD Type 05 MK2 παραδείγματος χάρην, έ εντάξει το μέγεθος εκεί όντως δεν θα σε απασχολήσει ιδιαίτερα και το 5άρι κοιτά αφ υψηλού πολλά 8άρια...? 2) σε θέση ακρόασης στην κορυφή του ισοσκελούς τριγώνου (και σε ύψος όπου τα αυτιά είναι σε νοητή ευθεία με το κάτω μέρος των μονάδων των υψηλών περίπου), θεωρητικά (και εν πολλοίς πρακτικά) βρίσκεται το πολυπόθητο sweet spot όπου τα ηχεία θα αποδώσουν το μέγιστο... τώρα ειδικά σε near field υλοποιήσεις (ανάλογα και την ποιότητά τους) το εύρος του sweet spot διευρύνεται κατά ένα ποσοστό και στον οριζόντιο και στον κάθετο άξονα επιτρέποντάς μας να μην παίζουμε το στρατιωτάκια ακούνητα κατά την μίξη... προσοχή όμως... αν ξεχαστείς και μείνεις σκυμμένος μπροστά στο γραφείο χωρίς συχνές "επιστροφές" για check, το mix θα βγει τελείως λάθος μια και η αίσθηση κυρίως χαμηλά (και ειδικά αν ακουμπάς στο γραφείο) θα απέχει από την πραγματικότητα... ως προς την ακρόαση από την άλλη τα γνωστά περί κολοκυθόπιτας... γενικά πάντως σε κάθε περίπτωση κάνουμε αναπόφευκτους συμβιβασμούς και μαθαίνουμε να ζούμε με αυτούς... 3) για το λόγο που προτιμάται το 7άρι από το 5άρι yamaha βλέπε το "1)"... για την περίπτωσή σου όμως προσωπικά θα πρότεινα να κινηθείς λόγω χώρου (αλλά και ποιότητας) ανάμεσα στο must Yamaha HS8 και το αντίπαλον δέος του (και δική μου αδυναμία πλέον στην κατηγορία καθότι πιο "μουσικό") Tannoy gold 8... τώρα αν το οικονομικό δεν το επιτρέψει όπως έχω γράψει και παραπάνω όποιο και από τα μικρότερα που ανέφερες να διαλέξεις θα έχεις κάνει μια πολύ καλή επιλογή μόνιτορ ηχείου για τα χρήματα που θα ξοδέψεις... πάντα καλό θα ήταν να ακούσεις πριν καταλήξεις μια και μιλάμε για ισοδύναμες επιλογές με διαφορετικό χαρακτήρα (πάντως το hi fi άκουσμα που σου άρεσε είναι πιο κοντά στα JBL και Tannoy, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει απαραίτητα κάτι παραπάνω μια και αλλάζουν οι συνθήκες και δεν έχεις ανάλογο σημείο αναφοράς)... 4) η σειρά ΜR της Mackie που αντιστοιχεί στην κατηγορία που αναφερόμαστε (η πτωχή πλην τίμια έκδοση της κλασικής HR) είναι πολύ κοντά σε απόδοση με αυτά που συζητάμε και αποτελούν και αυτά μια ικανοποιητική εν δυνάμει πρόταση... απλά κάθε φορά πρέπει να περιοριζόμαστε σε αυτές που κερδίζουν έστω στα σημεία όπως καταλαβαίνεις... επειδή όμως και το "μάτι" ως κριτήριο έχει τον λόγο του, πάλι καταλήγουμε στην (δύσκολη δυστυχώς στην πράξη) προτροπή του να ακούσεις πριν αγοράσεις...

Παίρνω αφορμή απο την ανάρτηση του αγαπητού @npap και ειδικά απο το υστερόγραφο του για να υπερθεματίσω και να πω οτι εκείνο που μου λείπει αφάνταστα σε αυτά τα talent shows είναι η προσωπική υπογραφή των συμμετεχόντων, η διάθεση τους να προτάξουν μια βαθύτερη καλλιτεχνική ανάγκη και όχι απλώς να δείξουν τεχνικές και άλλες δυνατότητες. Θα ήθελα να δω κορίτσια και αγόρια να παρουσιάζουν δικά τους τραγούδια, ανεξάρτητα απο εκτελεστικές ικανότητες, θα ήθελα να μας θυμίζουν πως αυτό που μένει και αξίζει είναι η μουσική. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο φαντάζομαι πως πρέπει πρώτα ν' αλλάξουν οι κριτές, οι παραγωγοί, το κανάλι, η χώρα η ίδια...

long version: Πρέπει να απαγγέλεις περισσότερο, ντε!! Έχεις αραιώσει πολύ τις αφηγήσεις σου, γενικότερα. Πρέπει να σε ακούμε περισσότερο. Σταμάτα να ακούς τη μουσική για γίνε ένα με τη μουσική, απλά με το να μιλάς...

Ειλικρινά δεν κατάλαβα τι εννοείς....

Εδώ ακούω αυτά που ανεβάζει ο gkourmoul1, τα δικά σου δεν θα ακούσω....; ?

Αν σε έχει βολέψει το M-Audio 88 ίσως να σου είναι πιο "γνωστό" το αντίστοιχο 49άρι. Το ΜΚ3 είναι σχετικά καινούργιο οπότε δε θα βρεις πολλά reviews. Γενικά σίγουρα είναι καλύτερο το να δοκιμάσεις, αν και πού και πώς με αυτή την κατάσταση... Από αυτά ξέρω ότι το Alesis V49 είναι καλό για την τιμή του, αν και στα 100 ευρώ μη περιμένεις να σου κρατήσει κάτι για χρόνια, ειδικά αν το πηγαινοφέρνεις συνέχεια.

αρπακτικά φίλος. τι να κανς; να κάτσεις να μαλώσεις;

Το νεκταρ παρε το εχουμε αρκετοι εδω

Nektar SE49. Πολύ καλό για την κατηγορία του.

τΙ? ΜΑΓΙΡΕΒΕ για την Κουλιανου ο ΦΑΣΙΟΝ? ΠοτενεΣ? για ΠΕ,για ΠΕ.....

https://www.ebay.com/itm/Wide-Range-Humbucker-to-P90-Soapbar-Pickup-Adapter-Ring-PRA-P90-1ply-White-/324131225191

Οι widerange εχουν μεγαλυτερο μεγεθος σε σχεση με του κοινους humbuckers. Αρα δεν μπορεις να βαλεις p90 σε μεγεθος humbucker. Εαν δεν υπαρχουν p90 σε τετοιο μεγεθος (δεν τους εχω πετυχει καπου), τοτε μπορεις να ρωτησεις εναν κατασκευαστη που φτιαχνει χειροποιητους. Στειλε ενα mail στο Tiho (q pickups) μπας και μπορει να σου φτιαξει. Oι ac4 p90 που φτιαχνει ειναι απλα σουπερ.

Πάντως αν κάνουμε επιτροπή εδώ μέσα, μια θέση αριστείνδην θα την πάρω εγώ. Όχι επειδή είμαι αυστηρός, αλλά επειδή έχω τη μεγαλύτερη επιτυχία ως τραγουδιστής.

Τέτοιου είδους τηλεοπτικοί διαγωνισμοί δεν έχουν σχεδόν κανένα αντίκτυπο ούτε στον καλλιτέχνη, ούτε στο κοινό. Άσχετα από το αν είναι ''φθήνια'' ή όχι, δεν έχει σημασία αυτό. Το να είσαι απλά καλός (ή εξαιρετικός, ή άριστος) ερμηνευτής από μόνο του δεν λέει κάτι. 'Αμα είναι έτσι, να γίνει και ένα show ''The Guitar'' ή ''The Drummer'', να βάλουμε κάτι 8χρονα από την Ασία να παίζουν τις ''κάλτσες τους'', να βγάλουμε νικητή και να τα βάλουμε να φτιάξουν τους νέους Zeppelin ή Stones... αυτά είναι αστεία πράγματα. Τώρα, αν ο σκοπός τους είναι να δουλέψουν μισή σεζόν μεροκάματα στης Ζουγανέλη ή στου Mουζουράκη και μετά από ένα χρόνο που θα βγει το επόμενο Voice να ξαναβγουν στην αφάνεια, άλλο αυτό. Ο Παντελίδης έγινε πασίγνωστος από αυτοσχέδια βίντεο που ανέβαζε στο YouTube, και σιγά σιγά γιγαντώθηκε και ήρθαν όλα τα άλλα (δισκογραφικές κτλ). Παλαιότερα, οι μπάντες παίζανε όπου να'ναι, και κοιμόντουσαν στο βανάκι τους ο ένας πάνω στον άλλο. Άλλες εποχές τότε, άλλες τώρα, σήμερα θα υπάρχει ένας ''αντίστοιχος'' τρόπος, το να κερδίσεις σε έναν τηλεοπτικό διαγωνισμό πάντως σίγουρα δεν είναι αυτός ο τρόπος.

καλά τα λέει, αλλά μιλάμε για προγράμματα που είναι παγκόσμια franchise σε 150 χώρες και σίγουρα αυτό που γίνεται στη Ζιμπαμπουε (αν γίνεται) δεν θα έχει σχέση ούτε με το δικό μας ούτε με το αμερικάνικο ούτε με της Αγγλίας όπου είναι ο γενήτορας της σύγχρονης μοντέρνας μουσικής. Σίγουρα έχει κανόνες και σίγουρα μαρκετίστικα κλισέ που πρέπει να ακολουθηθούν που κάνουν τον σοβαρό κόσμο να αηδιάσει. Αλλά σε κάποιες χώρες όπως αυτές το επίπεδο είναι πανυψηλο στο είδος αυτό. Όταν σε μια χώρα γιορτάζει η βασίλισα (έστω ο ανώτατος άρχων) και μπορεί να βγαίνει στη σκεπή ο Brian May και να παίζει τον εθνικό ύμνο ή όταν στους Ολυμπιακούς αγώνες ΟΛΟ το πρόγραμμα είναι αφιερωμένο στην ποπ μουσική σίγουρα σημαίνει πολλά. Με αυτά τα κριτήρια θεωρώ ότι το δικό μας voice είναι (ευγενικά) χαμηλότατου επιπέδου (και μη μου αρχίσετε τώρα για τις αναλογίες κλίμακας, η ποιότητα είναι μία, πχ στη συνοδευτική μπάντα - στο εγγλέζικο η συνοδευτική μπάντα ακούγεται σαν τους Led Zeppelin και στο ελληνικό σαν επαρχιακό σκυλάδικο- ή στους κριτές που έχουμε ή καταδέχονται να πάνε. Επίσης θεωρώ ότι δεν το φτιάχνουμε στα μέτρα μας ούτε πρέπει να το φτιάχνουμε στα μέτρα μας με το να γυρίζουμε στη μέση του διαγωνισμού την τραγουδίστρια που ήρθε τραγουδώντας Janis Joplin και δίνοντάς της να πει Μαρίκα Νίνου, ούτε το παιδί που ήρθε τραγουδώντας Θέμη Αδαμαντίδη να διαγωνιστεί με έναν που ήρθε με whole lotta love και να λενε από μισό κουπλέ Morning has broken. Το παιχνίδι έχει ένα στυλ και θεωρώ ότι πρέπει να διατηρηθεί, ΑΝ θέλεις να το προβάλεις και συ. Το να το φέρνουμε στα μέτρα μας και οι μισοί να τραγουδάνε Πάριο και οι άλλοι μισοί βεργούλες εμένα με ξεπερνάει.

Αυτά γράφεις του αγίου V. (μεγάλη η χάρη του) και φρίττει η κυρία σου και με το δίκιο της. Δεν έχεις δει καμια ρομαντική κομεντί ρε παιδάκι μου κι εσυ, να πάρεις μια ιδέα; Μόνο fuzz δεν της πήρες για δώρο... Λουλούδγια next time.?

ποια η διαφορα και η αξια λοιπον της ΚΛΑΣικης εναεργειας και απενοχοποιησης της διαφορετικοτητας των οσπριων???

Και πως να το πεις αυτό που τα ακόρντα παίζονται με fuzz και η κιθαριστική μελωδία με καθαρό americana ήχο; Ευρηματικό και μάλλον κατι σαν αυτά τύπου post rock, post mortem που αναφέρει ο δημιουργός αλλά δεν έχει καμία σημασία. Πολύ καλό.

Εφόσον το τωρινό μικρόφωνο έχει βγάλει (πιθανόν) πρόβλημα και μπορείς να πάρεις στη θέση του καινούργιο, τι ακριβώς έχεις να σκεφτείς; Όλα τα αντικείμενα που βγαίνουν από ένα εργοστάσιο δεν είναι κατ'ανάγκην ολόιδια μεταξύ τους.. Εγώ θα το άλλαζα σίγουρα αν μπορούσα!

Σπύρε αυτό δεν είναι ψυγείο.... επανδρωμένο και οπλιζμένο Γερμανικό tiger είναι, έτοιμο να ξεχυθεί στο Κούρσκ!!! Εύχομαι να αντέξει η γραμμή Μαζινό σου

Αρα διαιτα (σωστη διατροφη) σε συνδυασμο με γυμναστικη. Αψογος Χθες ημουν υπερηφανος που δεν εφαγα φαγητο ή κατι παχυντικο για βραδινο. Ουτε ενεδωσα στον πειρασμο της συζυγου με την απογευματινη καρμποναρα. Εφαγα γιαουρτι και λιγο φρουτο. Παει 23.30 και πεινασα. Σηκωνομαι να φτιαξω ενα χαμομηλι με λιγο μελι, να ξεγελασω την πεινα. Ανοιγω μικροκυματα για να ζεστανω το νερο στη φλιτζανα, και τι δω... Ηταν μεσα η πιατελα με την υπολοιπη καρμποναρα. Αποθετω φλιτζανα, πιανω πιρουνι, και τα υπολοιπα ειναι ιστορια... Κατα καιρους με πιανει και ξεκινω διατροφη με μπολικη γυμναστικα και 20 κιλα μειον. Μετα σταματω, χαλαρωνω, και τα ξαναπαιρνω σιγα σιγα...

έτσι ακριβώς Ηλία... πέραν του όποιου "(καλλι)τεχνικού" αποτελέσματος (που πάντα έπεται θεμιτά κρινόμενο) πρέπει η προαίρεση ήδη να έχει παραδοθεί στην "ψυχή" της μουσικής... την πηγαία έκφραση του ακατέργαστου συναισθήματος... του αυθόρμητου και νηφάλιου... πριν το ζαλίσουν τα "φώτα της ράμπας" και το αρχίσουν στα σφηνάκια εφήμερης δόξας οδηγώντας το ενδεχομένως κάποτε σε στοχασμούς ανάλογους του «Δεν έχω επιτυχία επειδή είμαι αλκοολικός ή είμαι αλκοολικός επειδή δεν έχω επιτυχία;»... τώρα περί "αλλαγής" αυτών που κινούν τα νήματα, έχοντας κατά καιρούς στο περιβάλλον μου αρκετούς συμμετέχοντες κάποτε με τον ένα ή άλλο τρόπο στους Αγώνες ελληνικού τραγουδιού Κέρκυρας, σε σκόρπιες συζητήσεις μαζί τους, στην κοινή απορία μου-ευσεβή πόθο πότε θα ξαναγίνει κάποιο ανάλογο event ώστε να με αγγίξει πάλι η συλλογική βαθύτερη καλλιτεχνική ανάγκη που πλανιόταν στην ατμόσφαιρα, η απάντηση ήταν περίπου η ίδια... μάλλον όταν γεννηθεί ο επόμενος Μάνος...

Ποπ δεν το λες, γ@μάτ0 όμως είναι.

Από τα πιό αγαπημένα μου ποιήματα,του Τάκη Παπατσώνη. ΠΡΩΤΕΣ ΧΛΟΕΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ Οι πρόδρομοι όλοι στο προσκλητήριο απόψε παρόντες· η ψύχρα, η υγρασία, η σκοτείνια, όλη η κρυμμένη άνοιξη εδώ κάτου, τόσο χαμηλά, στο σβώλιασμα του χώματος, στο μέστωμα του αγριολούλουδου, κι ο ακαταπόνητος χτύπος της καρδιάς, (γιατί χτυπάει αυτή η καρδιά;) χίλιες εικασίες η κάθε σφυριά της κι άλλες τόσες αβεβαιότητες: ένας τυφλός δεν είναι πιο αβέβαιος ακούοντας να δουλεύει το σκεπάρνι, αν τάχα ο εργάτης φυτεύει τα νέα του δέντρα, ή αν ανοίγει βιαστικά μνήματα στις χλόες.

Ακριβώς στο λινκ που παρατίθεται είναι το επεισόδιο όπου έχω συμμετοχή. Η άποψη μου αφορά το πνεύμα και το στήσιμο της εκπομπής, επ ουδενί την καλλιτεχνική αξία των συμμετεχόντων. Το γιατί και πως εγώ πήγα και τι ακριβώς είδα και ένοιωσα δεν αφορά την συζήτηση, δεν το κρατάω μυστικό πάντως, αν χρειαστεί μπορώ να επεκταθώ, δεν το επιθυμώ όμως. Δέχομαι να μην αμφισβητήσω κάποιες ενδεχομένως καλές προθέσεις στο ξεκίνημα της εκπομπής και αντιλαμβάνομαι πως για πολύ κόσμο κάποιες φορές υπήρξε η καλύτερη παρέα, αναφέρομαι όμως σε αυτά που ήμουν αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυς και κυρίως στο ξεφτυλίκι των πρόσφατων ετών. Τώρα για την εκπομπή του Πορτοκάλογλου, δεν έχω άποψη γιατί δεν την βλέπω, κάποιες στιγμές που είδα μερικά αποσπάσματα τυχαία πάντως, μου άφησε την εντύπωση καλοστημένης παραγωγής, όσο μπορώ να κρίνω αιώνες μακριά απο την σκυλοποπ αισθητική εκείνης του Παπαδόπουλου.

Του έχουν κλέψει, τη μισή κιθάρα και δεν το έχει καταλάβει... Πέρα απ' την πλάκα,ωραίος παίχτης.

Σεμνά....

Γειά χαρά σε όλους! Στο video θα βρείτε ένα lick που συνδυάζει Φυσική, αρμονική και μελωδική μινόρε, με sweep και alternate picking. Επίσης θα βρείτε τη θεωριτική ανάλυση για το lick. Στην περιγραφή του βίντεο υπάρχει link για FREE TAB και Guitar Pro. Καλό απόγευμα!

Βασικά Ούτε τον ενδιαφέρει, και δικαίως...

Εγώ ακούω απλά υπέροχη προχωρημένη ποπ μουσική με ατμόσφαιρα και εξαιρετική αισθητική. 10 στα 10.

Αφού δεν ανεβάζει ο Σέμης τα κομμάτια του, το κάνω εγώ. Οι εκτελεστές λίγο πολύ φαίνονται στο βίντεο.

Ε τα ΔΙΚΑ τους παίζουν. Βάλε τους να παίξουν 10 ώρες με τον Χριστοδουλόπουλο να δω τι πΣαρια πιάνουν :) Τι σου κάνει εντύπωση? Που η συντριπτική πλειοψηφία των 15χρονων στις χορωδίες στο Χάρλεμ τραγουδάνε σόουλ και μπλουζ 50 φορές καλύτερα από την Ιωάννα, την Αλεξάνδρα και την Ζουγανέλη? Πάω στοίχημα πως οι 3 παραπάνω αναφερόμενες κύριες σκίζουν και την Christina Aguilera αν διαγωνιστούν στο "Άναψε το τσιγάρο δωσΜουφωτΓια" :) Έκαστος στο είδος του και ο Λουμιδης στους καφέδες.

Δε θέλω να γίνω ο party pooper αλλά εξακολουθώ να μη το βρίσκω αστείο. 'Οχι αυτό που λετε αλλά το όλο ζήτημα. Μου φαίνεται μακάβριο και ανώμαλο.

Λάθος μάθημα πήρες.