Πίνακας συμμετοχής

Ενα μπλουζ λιγο πιο γκαζωμενο,ενεκα της αυριανης.

Ενα ρομαντικΙστικο κομματι δια την σημερινη ημερα... Χρόνια πολλα και ερωτικα!

χελλοου νοιζ φρεντσ ένα κομμάτι που μόλι; ανεβάσαμε στο YouTube, προιόν της μανιοκαταθλιπτικής καραντινάτης πραγματικότητας που βιώνουμε...εμένα μου βγάζει όλη αυτή την δυστοπική γλυκόπικρη, μελωδικά παράφωνη αίσθηση απομόνωσης των τελευταίων μηνών...υποθέτω κατατάσεται στο γενικότερο post punk, post rock, dark wave ιδίωμα αν υπάρχει κάτι τετοιο. Hope you'like it

Μια ροκ μπαλαντίτσα.... Στίχοι/Απαγγελία: Φώτης Τσίγγος Πλήκτρα: Νίκος Αραβανής Παραγωγή: Γιώργος Κουρμούλης Στίχοι: Στο διπλανό μου σπίτι τα φώτα σβήνουνε στις δέκα αμίλητοι ο άντρας κι η γυναίκα σηκώνονται νωρίς, για την δουλειά γυρίζουν στην φωλιά τους, το σούρουπο αργά βλέμματα θλιμένα, όνειρα χαμένα και πάλι εκεί στις δέκα, όλα σκοτεινά. Έχουν δυο παιδιά, δυο ήσυχα παιδιά που τους 'δώσαν την δική τους την σκιά αόρατα κι αυτά σε έναν κόσμο εικονικό κοινός για όλους κι αυτό είναι βολικό. Κάποιες στιγμές, το νιώθω, πνίγονται θέλουνε να βγούνε από την θλίψη να αρχίσουνε να λύνονται πριν η ημερομηνία λήξει κάποιες στιγμές, την βλέπω , στα μάτια τους μια λάμψη ίσως διαρκεί για λίγο, μα είναι η αρχή και υπάρχει. Κι εγώ εδώ πίσω απ'τα στόρια παρέα με τα κομμάτια μου τα σκόρπια μόνος σ'ένα δωμάτιο σκοτεινό έχοντας πολλά να φοβηθώ. Ξημερώνει,πρέπει να ετοιμάσω πρωινό να πλυθώ και να ντυθώ να μην αργήσω στην δουλειά, μια ζωή που ξεψυχά.

To ακόλουθο άσμα (?) το παρουσίασα εδώ πριν δυο χρόνια νομίζω, αλλά δυό χρόνια είναι τεράστιος χρόνος για έναν μαθητευόμενο μάγο, οπότε θεώρησα καλό να το χτενίσω και να το ευπρεπίσω με τις σύγχρονες και εξελιγμένες γνώσεις που απέκτησα τα τελευταία χρόνια. Αλλωστε ήταν λίγο υποτονικό από όσο θυμάμαι. Enjoy ! (τώρα αυτό το τελευταίο το ψιλοκόβω για δύσκολο...αλλά ...ΟΚ)

Ούτε Λεπτό Παραπάνω Με ένα μπαλόνι στον ουρανό ψηλά θα ανέβω να ανασάνω. Όλα τα λόγια σα θα πετώ εκει επάνω να τα φωνάξω. Την άδεια πόλη θα χαιρετώ τις γκρίζες στέρνες θα τις ξεχάσω. Λύνω τον κόμπο απ΄ τον λαιμό με μία ανάσα να τον ξεράσω Φύγε στ΄ αλήθεια να με βρω μια μέρα ακόμα δεν χάνω τον χρόνο απόψε σταματώ ούτε λεπτό παραπάνω Φύγε στ' αλήθεια στο ζητώ το λάθος μου άσε να κάνω δρόμος που φτάνει ως εδώ ούτε λεπτό παραπάνω Μ' ένα σεντόνι σαν τον τρελό μακριά θα φύγω για να προλάβω την μαύρη νύχτα και το θεριό σαν μπουρλοτιέρης να ανατινάξω Φυγε στ΄ αλήθεια να με βρω μια μέρα ακόμα δεν χάνω τον χρόνο απόψε σταματώ ούτε λεπτό παραπάνω Φύγε στ' αλήθεια στο ζητώ το λάθος μου άσε να κάνω δρόμος που φτάνει ως εδώ ούτε λεπτό παραπάνω

Συμμετέχουν : Κλαρινέτο , Πιάνο , Μπάσο , Μαντολίνο, Strings, Celeste , Ακκορντεόν (2) , Κιθάρα , Drums

Ενα κομμάτι αφιερωμένο στη μνήμη ενος παλιού καλού φίλου που χάθηκε πρόσφατα. Γραμμένο αποκλειστικά με stratocaster που ηταν και η λατρεμένη του κιθάρα....