Πίνακας συμμετοχής

Φυσικα .. ή

Φτιαχτα

Σημερα το μενου ειχε πατατουλες baby με λαχανικα και λουκανικακι καλαματας στο φουρνο. Συνοδεια με 2-3 ποτηρακια merlot

Το ενα σακουλι εχει σταμναγκαθι (ή ραδικι) για βρασιμο, και το αλλο για σαλατα. Σημερα χρησιμοποιηθηκε το 2ο. Αρα το αρνακι εγινε ψητο...

Αρα διαιτα (σωστη διατροφη) σε συνδυασμο με γυμναστικη. Αψογος Χθες ημουν υπερηφανος που δεν εφαγα φαγητο ή κατι παχυντικο για βραδινο. Ουτε ενεδωσα στον πειρασμο της συζυγου με την απογευματινη καρμποναρα. Εφαγα γιαουρτι και λιγο φρουτο. Παει 23.30 και πεινασα. Σηκωνομαι να φτιαξω ενα χαμομηλι με λιγο μελι, να ξεγελασω την πεινα. Ανοιγω μικροκυματα για να ζεστανω το νερο στη φλιτζανα, και τι δω... Ηταν μεσα η πιατελα με την υπολοιπη καρμποναρα. Αποθετω φλιτζανα, πιανω πιρουνι, και τα υπολοιπα ειναι ιστορια... Κατα καιρους με πιανει και ξεκινω διατροφη με μπολικη γυμναστικα και 20 κιλα μειον. Μετα σταματω, χαλαρωνω, και τα ξαναπαιρνω σιγα σιγα...

Παίρνω αφορμή απο την ανάρτηση του αγαπητού @npap και ειδικά απο το υστερόγραφο του για να υπερθεματίσω και να πω οτι εκείνο που μου λείπει αφάνταστα σε αυτά τα talent shows είναι η προσωπική υπογραφή των συμμετεχόντων, η διάθεση τους να προτάξουν μια βαθύτερη καλλιτεχνική ανάγκη και όχι απλώς να δείξουν τεχνικές και άλλες δυνατότητες. Θα ήθελα να δω κορίτσια και αγόρια να παρουσιάζουν δικά τους τραγούδια, ανεξάρτητα απο εκτελεστικές ικανότητες, θα ήθελα να μας θυμίζουν πως αυτό που μένει και αξίζει είναι η μουσική. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο φαντάζομαι πως πρέπει πρώτα ν' αλλάξουν οι κριτές, οι παραγωγοί, το κανάλι, η χώρα η ίδια...

Καλησπέρα, δείτε παρακάτω τι έμεινε από τον κρασάτο κόκορα με χοντρό μακαρόνι που μαγειρέψαμε σήμερα

Είναι περισσεύματα από την περσινή Καθαρή Δευτέρα. Φέτος θα τα τελειώσει.

Aυτα ειναι,πλουτος! Ρεει το χρημα αφθονο.

Eκανα report στη διευθυνση να κοπει το νημα,να κλειδωθει παραυτα. Ας μιλησει ο Γιαμεθ αν λεω ψεμματα. Πρωτα απο ολα σκεφτηκα τον @Spyros Delta και οχι τον εαυτο μου. Δεν ειναι πραγματα αυτα. Βλεπω,βλεπω,μου ερχεται να ανοιξω το ψυγειο και να τα φτιαξω ολα,οτι εχει μεσα. Αλητες........ https://www.youtube.com/watch?v=0kM7Sz2QAgs

Καταγγέλλω τον @gmoukou και τη διεύθυνση,για σύναψη κρυφής συμφωνίας,με ινστιτούτο αδυνατίσματος! Δεν είναι, θεωρία συνωμοσίας!

Θα φαμε καλα σημερα...

Μερικές φορές,καλύτερα να μασάς,παρά να μιλάς.

Καλά,άμα είναι έτσι,πιστεύω κι εγώ στον Άγιο Βαλεντίνο.

Σπύρε αυτό δεν είναι ψυγείο.... επανδρωμένο και οπλιζμένο Γερμανικό tiger είναι, έτοιμο να ξεχυθεί στο Κούρσκ!!! Εύχομαι να αντέξει η γραμμή Μαζινό σου

Κι ομως δεν παρασυρομαι. Αν και δεν ειπα οτι κανω διαιτα. Χανω κιλα αργα και σταθερα (18 κιλα απο τον Οκτωβριο) μονο επειδη τρωω κανονικες μεριδες πλεον, αποφευγω υδατανθρακες και αρχισα περπατημα. Ποτα ,γλυκα, ζαχαρη γενικα ετσι κι αλλιως δεν καταναλωνα. Μονο τα σιροπιαστα χτυπαγα. Τωρα με μετρο. .

Πως φαινεται αυτος που κανει διαιτα... Εχει ψυγειο γεματο.

Παρε μια τωρινη, απαιτητικιε

Ωραίο θα ήταν ένα τέτοιο show αλλά πλέον δεν μιλάς για τραγουδιστές/εκτελεστές (the Voice) αλλά δημιουργούς και τραγουδοποιούς. Θα ήταν όντως ενδιαφέρον κατι τέτοιο. Σε γενικές γραμμές πάντως η άποψη μου πάντα ήταν και την μετέφερα ως κανόνα και σε όσους συνεργαζόμουν στα ράδια, "ποτέ μην υποτιμάς το κοινό". Ισχύει για κάθε μέσο αυτό. Συνήθως λίγοι είναι αυτοί που επικοινωνούν με τους σταθμούς τηλεφωνικά ή γραπτά και είναι μια μειοψηφία με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (για να μη γίνω κακός), που δεν εκπροσωπούν την σιωπηλή πλειοψηφία που ακούει - διαβάζει - παρακολουθεί. Οπως στα περισσότερα πράγματα στη ζωή. Όμως πάντα υπάρχει κοινό που θα φάει ότι τους ταΐσεις. Ακόμα και σκατά. Οι υπόλοιποι είτε αδιαφορούν είτε επιλέγουν κάτι καλύτερο.

Πανέμορφη κιθάρα θα προκύψει, εύγε. Κάπως έτσι είναι και οι δικές μου παρτκάστερς, βάζω πάντα 11άρια σετ και όλα δουλεύουν και ακούγονται ρολόι. ΥΓ. Αν θελήσεις να τη δώσεις, σφύρα σε 12μετρο να σε ακούσω! ?

Ακριβώς στο λινκ που παρατίθεται είναι το επεισόδιο όπου έχω συμμετοχή. Η άποψη μου αφορά το πνεύμα και το στήσιμο της εκπομπής, επ ουδενί την καλλιτεχνική αξία των συμμετεχόντων. Το γιατί και πως εγώ πήγα και τι ακριβώς είδα και ένοιωσα δεν αφορά την συζήτηση, δεν το κρατάω μυστικό πάντως, αν χρειαστεί μπορώ να επεκταθώ, δεν το επιθυμώ όμως. Δέχομαι να μην αμφισβητήσω κάποιες ενδεχομένως καλές προθέσεις στο ξεκίνημα της εκπομπής και αντιλαμβάνομαι πως για πολύ κόσμο κάποιες φορές υπήρξε η καλύτερη παρέα, αναφέρομαι όμως σε αυτά που ήμουν αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυς και κυρίως στο ξεφτυλίκι των πρόσφατων ετών. Τώρα για την εκπομπή του Πορτοκάλογλου, δεν έχω άποψη γιατί δεν την βλέπω, κάποιες στιγμές που είδα μερικά αποσπάσματα τυχαία πάντως, μου άφησε την εντύπωση καλοστημένης παραγωγής, όσο μπορώ να κρίνω αιώνες μακριά απο την σκυλοποπ αισθητική εκείνης του Παπαδόπουλου.

Οχι βεβαια, εχουμε και μαγειρες και μοντελα

de politismik κουλτουρ εκει στον νοτο ....καλα και οι νοτιοι το παλευουν !!!......να πας ισραηλ για σαββατοκυριακο και να φαγωθει η γυναικα...... παμε εξω ......να δουμε τον τοπο ...... τι ηρθαμε ??? ....παμε στην πλατεια να περπατησουμε να χαζεψουμε !........ αντε παμε να φαμε τωρα !!....τους ειδαμε !!...... πηγαινε απεναντι στο ρεστοραν !!...παραγγειλε κι ερχομαι !........

Το εμπεδωσαμε. Ο Στελλαρας ειναι καλυτερος απο τον Τομ.

Το child in time?

ΡομαντσιΚουνε που λένε και στην αγαπημένη χώρα της συζύγου μου.... Οπότε paella περιποιημένη και ένα ωραίο extra dry rose prosecco! Δια το τέλος παραδοσιακή μπλακφορεστ που έτρωγα από μικρουΝοσστοχωρΓιο

Πώ,πώ!Κατσικάκι με σταμναγκάθι στη γάστρα.

Tι να εξηγεί κανείς τώρα... Το αγαπημένο μου πολωνικό συγκρότημα, με χάλια προφορά (πήραν και Grammy αν θυμάμαι καλά, αν και δίγλωσσοι στα άλμπουμ τους) To αγαπημένο μου ισλανδικό, με χάλια προφορά (διεθνές συμβόλαιο) H Αλεξάνδρα Σιέτη με τους Souled Out

Σταμναγκαθι? Αυτα ειναι Τζορτζ.

Μας διέλυσες. Καλοφαγωτα!

Αφού δεν ανεβάζει ο Σέμης τα κομμάτια του, το κάνω εγώ. Οι εκτελεστές λίγο πολύ φαίνονται στο βίντεο.

Συνέχεια με το μπράτσο που είχε κοπεί πολύ καιρό πριν το γνωστό λογότυπο με την πορτοκαλί bumpiga συνέχεια και στη ταστιέρα παλίσανδρος από ένα παλιό κομμάτι που το φυλάω για τις εξαιρετικές περιπτώσεις με διπλό binding

Νομίζω ότι είσαι λίγο υπερβολικος ,όσον αφορά την Ζουγανέλη και φυσικά την Παπαρίζου (Η οποία είναι θηρίο ως τραγουδίστρια) . Δεν μου αρέσει η μουσική και τα τραγούδια τους αλλά και οι 2 είναι σαφώς καλύτερες τραγουδιστριες από την Αλεξάνδρα και την Ιωάννα και τεχνικά και ερμηνευτικά. Απλά τραγουδάνε μπούρδες. Επίσης από το λίγο που έχω δει είναι και ευγενέστατες και εξαιρετικά υποστηρικτικές και παθιασμένες να βοηθήσουν. Ο Μουζουράκης, τον οποίο προσωπικά δεν αντέχω, δεν είναι φυσικά κατά καμμία έννοια μεγαλος τραγουδιστής αλλά ,για κάποιο λόγο,πετυχημένος character ενώ ο Σάκης παίζει μπάλα εντελώς άλλου και σε άλλα επίπεδα μια και είναι απλά ίσως ο μοναδικός, μετά την Βουγιουκλάκη, star στην χώρα. Σε αυτά τα επίπεδα δεν ενδιαφέρει αν κάποιος είναι ο καλύτερος τραγουδιστής, αν και ο Σάκης,με πολύ σκληρή δουλειά φαντάζομαι, έχει γίνει αξιοπρεπέστατος,τονικά άψογος και πολύ "έξυπνος" τραγουδιστής

Θ' αρχίσω από τα κακά και ... 1) Ο ήχος ήτα λίγο πιο οξύς απ' ότι θα ήθελα. ...θα συνεχίσω με .. 2) Ωραίο και ανορθόδοξο μπλουζ κομμάτι. ...και θα καταλήξω με .. 3) Πρέπει να είναι από τα καλύτερα σόλος που έχω ακούσει εδώ μέσα.

Από τα πιό αγαπημένα μου ποιήματα,του Τάκη Παπατσώνη. ΠΡΩΤΕΣ ΧΛΟΕΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ Οι πρόδρομοι όλοι στο προσκλητήριο απόψε παρόντες· η ψύχρα, η υγρασία, η σκοτείνια, όλη η κρυμμένη άνοιξη εδώ κάτου, τόσο χαμηλά, στο σβώλιασμα του χώματος, στο μέστωμα του αγριολούλουδου, κι ο ακαταπόνητος χτύπος της καρδιάς, (γιατί χτυπάει αυτή η καρδιά;) χίλιες εικασίες η κάθε σφυριά της κι άλλες τόσες αβεβαιότητες: ένας τυφλός δεν είναι πιο αβέβαιος ακούοντας να δουλεύει το σκεπάρνι, αν τάχα ο εργάτης φυτεύει τα νέα του δέντρα, ή αν ανοίγει βιαστικά μνήματα στις χλόες.

δεν ξέρω για σας ρε φίλοι (σέβομαι όλες τις απόψεις), αλλά για μένα τώρα στα γεράματα, το μόνο που κάνει κούκου στο μουσικό μου συναίσθημα είναι το στοιχείο της "έκπληξης" στο οποιοδήποτε επίπεδο... έτσι λοιπόνε, από ένα ακόμα -ανάμεσα στα αμέτρητα παγκοσμίως- κανιβαλισμένο άγουρο ταλεντο προς τηλεοπτική (κατ)ανάλωση (που συντόμως θα πεταχθεί -κατά κανόνα- ατάκτως δίπλα στα άλλα που πέρασαν αναλόγως εκθειαζόμενα από τα πλατώ πριν από αυτό, να δυστυχεί αναπολώντας το γουορχολικό πεντάλεπτο δημοσιότητας του), θα μου κινούσε περισσότερο το ενδιαφέρον ένα εβραιουπερορθόδοξο pink floyd tribute σε μια πλατεία σα κάτου...? αυτό φυσικά συμβολικά και δεν σημαίνει ότι δεν εύχομαι τα καλύτερα στο κορίτσι (παρεμπιπτόντως μου άρεσε πολύ η χροιά της)... έτσι κι αλλιώς την όποια εξέλιξή της πέραν του όποιου ταλέντου θα την καθορίσει αυτό που έλεγαν οι παλιοί απλά (κι όχι απλοϊκά) "άστρο"... κι αυτό σαν "κοινωνικοπολιτικομεταφυσική" έννοια υπερβαίνει την ενίοτε κουτσομπολίστικη (ε ναι συχωράτε με κάποιες φορές την υπερτιμούμε την καναπεδάτη άποψή μας) "κριτική" επί παντός... ΥΓ. στην σύγχρονη κοινωνία της υπερπληροφόρησης και της εύκολης έκθεσης ο ανταγωνισμός πια είναι τεράστιος... κάποτε στο πάλαι ποτέ "Να η ευκαιρία" ο Αδαμαντίδης π.χ. ήταν σαν μύγα που έκανε σέρφινγκ στο γάλα... αν έβγαινε τώρα σε ένα από τα πολλά πιστεύετε ότι θα ήταν το ίδιο?...

Ο @matawan την έχει δει φίρμα και ζητά πολλά λεφτά οπότε πρέπει να μαζεΠσω κάνα φράγκο για να τον πληρώσω ώστε να γραΠσει κάνα τρακΣ,κάτι φτιάχνουμε πάντως, στο φούρνο ινε...

Ο Ιγκάνο ήταν τεράστια αγάπη όταν ήμασταν μικροί! Ειδικά αυτό το μουσικό κομμάτι ήταν και είναι εκπληκτικό. Το cover είναι εξαίσιο, συγχαρητήρια!

Στα τελευταια σου εχεις διατηρησει το "αρωμα" αυτων που παιξατε με τον matawan,ετσι νομιζω τουλαχιστον . Και μου αρεσει πολυ. Παρα πολυ ωραιο.

Η εταιρία που προσφέρει το συμβόλαιο λέγεται Universal/Minos/EMI και δεν είναι ελληνική ούτε περιορίζεται σε εγχώριο ρεπερτόριο. Το αν το ταλέντο κριθεί και προταθεί ως άξιο για διεθνή καριέρα είναι άλλο θέμα.

Η κιθάρα όλα τα λεφτά και ως προς τον ήχο αλλά και ως προς το τι παίζει. Συμφωνώ με τον Φώτη, θυμίζει αρκετά Πανούση χωρίς όμως οι στίχοι να φτάνουν στο επίπεδο των ευφάνταστων πονημάτων του αξεπέραστου Τζιμάκου. Οι κιθάρες όμως είναι επιπέδου Δρολαπα. Sir, τα Σέβη μου

Φίλος, έπρεπε να ντρέπεσαι!! Τι είναι αυτά ρε; Υπόψιν θα σου στείλω τον λογαριασμό της ψυχολόγου μου....Να ξερ'ς είναι ακριβή αλλά μάλλον τα αξίζει.... Κάπου άκουσα και μια δυο κακές λεξούλες.....shame on you!?

Πιο δυνατο και απο διπλο εσπρεσο! Κομματαρα!!

Το μενου σημερα ειχε spam fried rice. Ναι, spam. Ολα τα χειροτερα μερη του γουρουνιου σε ενα μικρο κουτακι. Αλλα για καποιο λογο, υπαρχουν αυτες οι μερες που ξυπνας και ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ κατι σαπιο. Σημερα ηταν μια τετοια μερα, and spam fried rice does the trick, ειναι μαλλον και ενα κλικ πανω απο παραγγελια McDonalds ? Προφανως η συνταγη παρακατω μπορει να γινει με σχεδον οποιονδηποτε συνδυασμο κρεατικου/λαχανικου θελουμε. Πρωτα, το ρυζι - το ρυζι για fried rice πρεπει να ειναι κρυο και σχετικα ξηρο. Ιδανικα, πρεπει να ειναι μπαγιατικο απο την προηγουμενη μερα. Αν οχι, πρεπει να μαγειρεψεις το ρυζι και μετα να το απλωσεις σε κανα πιατο πχ ωστε να κρυωσει/στεγνωσει ωρες πριν το χρησιμοποιησεις. Αν ριξεις "φρεσκο" ρυζι στο τηγανι με τα υπολοιπα υλικα απλα θα γινει κατευθειαν λασπη. Δευτερο, το αυγο (fried rice χωρις αυγο ειναι αμαρτια). Πολυ απλο, χτυπαμε 2-3 αυγα και τα κανουμε ενα γρηγορο scramble. None of the Gordon Ramsey creamy scramble eggs please, εδω θελεις μικρα firm nuggets αυγου. Το βαζουμε στην ακρη οταν ειναι ετοιμο. Στο τηγανι τωρα ξεκιναμε με το κρεατικο (spam για τους τολμηρους ?) και αφου σωταριστει λιγο προσθετουμε τα υπολοιπα λαχανικα μας. Επιβαλλεται νομιζω το σκορδο, κρεμμυδακι και ginger, απο εκει και μετα οτι υπαρχει στο ψυγειο μπορει να ψιλοκοπει και να μπει - σημερα ειχα πιπερια κοκκινη (romano, θυμιζουν λιγο τις Φλωρινης), φρεσκο τσιλι και pickled bamboo shoots. Με το που σωταριστουν ελαφρα βαζουμε στο τηγανι λιγο νερο, soy sauce, oyster sauce, μια πιτσιλια κρασι (παραδοσιακα rice wine αλλα και ενα κλασσικο λευκο κανει επισης μια χαρα δουλεια) και αλατοπιπερα και αφηνουμε τα υλικα να κανουν braise μεχρι τα υγρα να εξατμιστουν και να μεινουμε με λιγη σαλτσα στο τηγανι. Εχει σημασια εδω να εχει γινει το reduction γιατι αυτο το υγρο θα καταληξει στο ρυζι μας και δε θελουμε να ειναι σε βαθμο που θα το λασπωσει. Σε καθαρο τηγανι τωρα, λιγο λαδι ισα να μη κολλησει το ρυζι και ξεκιναμε το τηγανισμα - πρωτα το μπαγιατικο ρυζι, με μπολικο ανακατεμα για να τσιγαριστει ολο και να σπασουν τυχον σβωλοι. Με το που ξεκινησει το ρυζι να τσιτσιριζει και να γινετε ισως λιγο cripsy τοτε προσθετουμε τα braised υλικα που ετοιμασαμε πριν, μαζι με τη δεμενη σαλτσα τους - δε χρειαζεται να προσθεσουμε extra soy sauce ή αλλο seasoning σε αυτο το σταδιο. Ανακατεμα, προσθετουμε και το αυγο, τελικο ανακατεμα και ετοιμο.

μετά απο αρκετό καιρό και με τις συζητήσεις ακόμα φρέσκιες για τον κρυπτονίτη-Καορίτη που πρέπει να περιέχει μια 335 για να παίζει καλά είπα να συνεχίσω το κιθαρόνι μπας και το ακούσουμε σύντομα? σειρά λοιπον με τα σκαψίματα για το μπράτσο και τους μαγνήτες Το στιβαρό makita επι το έργω, με το σκάψιμο φάνηκε και η ραχοκοκαλιά κάτω απο τα καπάκια, τα ελάτινα bracing εντζόι

Εντάξει, αυτή τη φορά είπα να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό για το τελευταίο μου cover. Έτσι έδωσα μια "metal πινελιά" στο intro ενός από τα πιο αγαπημένα μου anime όταν ήμουν μικρός, του τεράστιου Kabamaru. Ελπίζω να σας αρέσει η διασκευή, όπως πάντα θα χαρώ να δω σχόλια και παρατηρήσεις. Cheers