Πίνακας συμμετοχής

Ένα τραγούδι μου που καταγράφηκε χάρη στην βοήθεια των φίλων μουσικών Nikos Vargiamidis, Giorgos Smirnis και του Oleg Chaly που επιμελήθηκε την ενορχήστρωση και την παραγωγή. Μastering: Ioannis Tsougkouzidis. Ευχαριστώ θερμά.

το νου σας ΡΕΜΑΛΙΑ... μου βγήκατε όλοι υποψήφιοι για το master chef εδώ μέσα και γω με το ζόρι βράζω αυγό... κανονίστε ρε να με χωρίσετε... να σας πάρει χαμπάρι η Σοφία και να μου αρχίσει τα: "... ψιτ γατάκι... κοίτα τους φίλους σου... όλοι μια χαρά μαγειρεύουν... όχι σαν εσένα τον ανεπρόκοπο που με παραμυθιάζεις τόσα χρόνια με πολύχρωμες κοτοσαλάτες και funny face πιατάκια..." εντροπή σας ορέ... χαλάτε την πιάτσα και με βλέπω στα γεράματα να κάνω cover στις συνταγές σας... ??

Σε 8" πιάτο τρώω το φασόλι αλλά δεν έχω πολύ μπάσο.

Παραδοσιακά σήμερα.

Εγω δεν ειπα οτι μαγειρευω. Μονο τα τρωω.

Τελικά έφαγα μόνος αργά και έκανα μύδια με λινγκουίνι(α). Συνοδεία Αγιωργήτικου και η ζωή είναι ωραία!

Σημερα ειχα βγει για δουλειες οποτε λιγος ο χρονος για το μαγειρεμα - υπηρχε το red braised αρνακι απο χτες, εφτιαξα ενα ρυζι και ενα stir fried bok choy στα γρηγορα και γιναμε. Υ.Γ. 1: Καλο το bok choy (ξεχαστηκα και το παραβρασα δυστυχως σημερα) αλλα δινω το μισο μου βασιλειο για μια κατσαρολα χορτα βραστα με μπολικο λαδολεμονο. Δυστυχως εδω πανω (Αγγλια) ζοχους, αντιδια κλπ δε βρισκεις ουτε με σφαιρες...

Και καπάκι

Χθές, μάζεψα,τα πρώτα σπαράγγια. Με τέτοια ζέστη,βγήκαν πιο νωρίς φέτος. Με δυό αυγά,από αλανιάρες...

Δοκίμασε να το φας σε 4 δωδεκάρια, θα εκπλαγείς από τον όγκο.

Δεν εβαλα φωτο απο το πιατο. Η κατσαρολα ειναι.

Δίαιτα σήμερα.... (Καλά....το βράδυ έχει τεικαγουει πιτογυρα πρέπει να στηρίξουμε την τοπική οικονομία... )

να δεις τι έκανε ο Φώτης @cigaret13 επί ΠΑΣΟΚ. Το γέμιζε, έδινε μπουρμπουαρ στο παιδί και πέταγε και πιατελα γαρύφαλλα στην αντλία ?

Και η μονάδα μέτρησης της βενζίνης είναι το λίτρο, αλλά όλοι λένε "βάλε ένα 20άρικο".

Εσύ κάνεις την "βρώμικη" δουλειά, δεν μπορείς να τα κάνεις όλα.

Το βράδυ ελαφρά. Μαρούλι από κήπο με αβοκάντο και λεμονακι.

Με την ΙΝΤΣΑ .. Για να σε δούμε και εσένα....

Με το μέτρο τρώτε σπίτι σας; Εχω λυσσάξει στη πείνα με αυτά που βάλατε αλλά ετοιμάζω ρεβανς και θα ανεβάσω στο τέλος.

Όποτε πρέπει να μετατρέψω σε ίντσες μετράω σε τηλεοράσεις.

Εγώ είχα πει σε μια Σκωτσεζα στα νησιά Φουρνοι της Ελλάδας ότι την έχω 30 πόντοι, την κλίμακα στον μπαγλαμά , και νόμιζε ότι έλεγα 30 ίντσες... Ακόμα τρέχει να γλυτώσει.

Είχα πει λίβρες μια φορά μπροστά σε μια ΝεοΫορκέζα στα νησιά Σααρεμαα της Εσθονίας και με κορόιδεψε ότι κανείς δε το διαβάζει έτσι. Πάουντζ λέει τα λέμε. έκτοτε τις κιθάρες και δη τα σώματά των τα μετράω σε γραμμάρια λόγω της μεσούΟύούλας μου. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία για μια άλλη φορά.

δυνατό θέμα. είπαμε τπτ για συνταξιούχους του δημοσίου εδω; ?

@Spyros Delta Αν και ξες οτι σε εκτιμαω,με αυτα που εβαλες τελικα δεν εισαι καλος ανθρωπος,παιζεις με τον πονο μας...... Τι να πω τωρα.....

Με βλέπω να την βγάζω με σάντουιτς το βράδυ. Με ψητό φιλέτο σολωμού, ντοματούλα, κρεμμυδάκι και ρώσικη. Κουνουπίδι για σαλάτα, και φυσικά το απαραίτητο κρασάκι.

Οι ετεροαπασχολούμενοι και η κατοχύρωση του μουσικού επαγγέλματος Παράλληλα με τα επίκαιρα προβλήματα των μουσικών τρέχουν και πάγια αιτήματα του κλάδου: συλλογική σύμβαση, ασφάλιση, το ύψος των αμοιβών (μεροκάματα, ηχογραφήσεις, μαγνητοσκοπήσεις, συγγενικά δικαιώματα), εργασιακές συνθήκες κλπ. Ανάμεσα στα προβλήματα αυτά, η αυξημένη ανεργία (λόγω των περιοριστικών μέτρων) αναδεικνύει και το πρόβλημα της κατοχύρωσης του μουσικού επαγγέλματος, όπως φαίνεται να οξύνεται από την απασχόληση στο χώρο πολλών μουσικών που ασκούν άλλο κύριο επάγγελμα (ετεροαπασχολούμενων). Παρόλον τον έντονο προβληματισμό των επαγγελματιών που το κύριο εισόδημά τους προέρχεται από την μουσική, οι ίδιοι δεν το έχουν διερευνήσει αρκετά ώστε να προτείνουν ψύχραιμες και ρεαλιστικές λύσεις. Έτσι, ο σχολιασμός σχετικών αναρτήσεων στην ομάδα (https://www.facebook.com/groups/mousikoisekrisi/permalink/879566529467104/) και (https://www.facebook.com/groups/mousikoisekrisi/permalink/880202449403512/) δείχνει πως οι δύο πλευρές παραμένουν αμοιβαία καχύποπτες και συχνά εμπαθείς. Πριν λύσουμε το ζωνάρι μας κι επειδή σε συζητήσεις των Μουσικών σε Κρίση με τον ΠΜΣ το θέμα μάς έχει απασχολήσει επανειλημμένα, μπορούμε να ορίσουμε ένα πλαίσιο συζήτησης με κάποια δεδομένα. Το μουσικό επάγγελμα δεν ανήκει στα ρυθμιζόμενα (δηλαδή «κλειστά»), κι αυτό με βάση οδηγίες της ΕΕ (https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32018L0958&from=EN) όπως ενσωματώθηκαν στην Ελληνική νομοθεσία (https://www.taxheaven.gr/law/3919/2011). Η κατεύθυνση αυτή εκφράζει την πολιτική της ΕΕ για τον ανταγωνισμό και τις ίσες ευκαιρίες πανευρωπαϊκά αλλά και την νεοφιλελεύθερη άποψη για την οικονομία - που δεν είναι του παρόντος να σχολιάσουμε. Για τα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα όπως οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι αρχιτέκτονες, οι ηλεκτρολόγοι εγκαταστάσεων, οι αυτοκινητιστές κά, απαιτείται άδεια ασκήσεως ή κάποιας μορφής πιστοποίηση για λόγους δημόσιου συμφέροντος. Αυτά δεν ζητούνται από τους διαφημιστές, τους σκηνοθέτες, τους μουσικούς, πρόσφατα τους συμβολαιογράφους, τους ηθοποιούς κοκ, αφού οι λόγοι αυτοί δεν συντρέχουν. Αν για την πρόσληψη σε μια συμφωνική ορχήστρα ή κρατικό Ωδείο, είναι απαραίτητα κάποια τυπικά προσόντα (πτυχία και διπλώματα), είναι γιατί πρέπει να εξασφαλίζεται η επάρκεια των υποψηφίων για την κάλυψη της θέσης - ένα δημόσιο συμφέρον. Η υπόλοιπη αγορά μουσικής εργασίας είναι ανοιχτή για όποιον θέλει να σταδιοδρομήσει σ’ αυτήν και μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της. Μάλιστα το Δημόσιο επιτρέπει ρητά στους υπαλλήλους του να συμμετέχουν σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες και να αμείβονται γι’ αυτές (https://www.taxheaven.gr/law/3528/2007) Ας υποθέσουμε όμως πως το μουσικό επάγγελμα κατοχυρώνεται (δηλ κλείνει) και η άσκησή του ρυθμίζεται από έναν κατά νόμο αρμόδιο Σύλλογο - έστω ότι αυτός είναι ο ΠΜΣ. Η σωματειακή ταυτότητα είναι προαπαιτούμενο για να εργαστεί κάποιος σαν μουσικός. Ποιες θα είναι οι προϋποθέσεις για να την αποκτήσει κάποιος; Τα τυπικά προσόντα; Με εξαίρεση τους κλασικούς, η συντριπτική πλειοψηφία των μουσικών είναι εμπειρικοί και αυτοδίδακτοι. Σήμερα, με την βοήθεια των νέων τεχνολογιών και του διαδικτύου, ο αυτοδίδακτος έχει πρόσβαση σε άφθονη πληροφορία, δεν είναι αυτό που παλιότερα ονομαζόταν «πρακτικός». Έστω πως η δεξιοτεχνία ή η θεωρητική κατάρτιση, ως ουσιαστικά προσόντα που αποκτήθηκαν μ’ αυτούς τους τρόπους, μπορούν να αξιολογηθούν με μια συνέντευξη από επιτροπή. Αλλά σε ποιο επίπεδο και σε ποιο μουσικό είδος πρέπει να ελέγχονται για να είναι ασφαλή κριτήρια αποδοχής σε επαγγελματικό σωματείο - και μάλιστα προαπαιτούμενα για άδεια άσκησης επαγγέλματος; Ένας παραδοσιακός ή λαϊκός μουσικός δεν χρειάζεται μουσική γραφή και ανάγνωση, ένας ποπ, ροκ ή τζαζ μουσικός δεν χρειάζεται τους λαϊκούς δρόμους. Η μεγάλη κοινότητα των δημιουργών χιπ-χοπ (beatmakers, παραγωγοί και ράπερς) που κυριαρχούν στην διαδικτυακή δημόσια εκτέλεση, δεν θεωρούνται (και κυρίως δεν αισθάνονται οι ίδιοι) μουσικοί με την ακαδημαϊκή έννοια. Και φυσικά οι μουσικοί του δρόμου, του πανηγυριού, της ταβέρνας, της λαϊκής μουσικής σκηνής δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού. Επιπλέον, συχνά οι ίδιοι μουσικοί εργάζονται σε περισσότερους χώρους: ένας πνευστός μπορεί να παίζει εμβατήρια με δημοτικές φιλαρμονικές, λαϊκοπόπ σε μεγάλες πίστες, τζαζ σε μουσικές σκηνές, ενώ διδάσκει και σε ωδεία. Ένα ομοιοεπαγγελματικό σωματείο δεν μπορεί να επιλέγει τα μέλη του με βάση τις καλλιτεχνικές τους επιδόσεις, προτιμήσεις ή επιλογές, λύνοντας ένα εργασιακό πρόβλημα με καλλιτεχνικούς όρους. Θα αφήσει εκτός επαγγέλματος μουσικούς από τους πιο δραστήριους τομείς της αγοράς, εμποδίζοντας έμμεσα και την κοινωνική λειτουργικότητα της μουσικής και κάθε λογής νεωτερισμό που δεν αναγνωρίζεται ως «έγκυρο» μουσικό είδος. Αν η αποκλειστική ενασχόληση θεωρηθεί ασφαλές κριτήριο, ο μουσικός με την εγγραφή του στο Σωματείο δεσμεύεται πως δεν θα ασκεί άλλο επάγγελμα πλην της μουσικής. Θα αποκλειστούν καλλιτέχνες που έχουν ή αναγκάζονται να έχουν άλλο κύριο επάγγελμα. Εδώ υπάρχει μια ιστορικότητα: ο Γιώργος Σεφέρης ήταν διπλωμάτης, ο Κωσταντίνος Καβάφης δημόσιος υπάλληλος. Ο Θανάσης Παπακωσταντίνου μηχανικός, ο Αργύρης Μπακιρτζής αρχαιολόγος, ο Θωμάς Κοροβίνης φιλόλογος, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης αρχιτέκτονας. Αυτός είναι ο κανόνας στα καλλιτεχνικά επαγγέλματα - συζητείστε το με φίλους ηθοποιούς, χορευτές, τραγουδιστές, εικαστικούς ή στιχουργούς. Με τις σημερινές συνθήκες, περισσότερα από τα μισά εγγεγραμμένα μέλη του ΠΜΣ έχουν πρωϊνή ή άλλη δουλειά, είναι δηλ ετεροεπασχολούμενοι. Αν το σωματείο τους αποκλείσει από το επάγγελμα, διχάζει την μουσική κοινότητα και πάει περίπατο η ενότητα, οι διεκδικήσεις, η συλλογικότητα και όλοι καταλαβαίνουμε ποιος επωφελείται τελικά. Ίσως θα μπορούσε η εγγραφή στο Μητρώο Καλλιτεχνών να είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Έχουν γραφτεί όλοι και τα στοιχεία μπορούν να διασταυρωθούν με τον ΕΦΚΑ και την εφορία, έχει γίνει δηλ μια πρώτη χαρτογράφηση του χώρου. Το θέμα όμως είναι, πόση εμπιστοσύνη εμπνέει ένας κατάλογος που οργανώθηκε ερήμην των καλλιτεχνών και των σωματείων τους και με φανερή προχειρότητα. Καταρχάς, δεν λαμβάνεται υπόψιν η πολυπλοκότητα στις εργασιακές σχέσεις ούτε η αλληλοκάλυψη των ειδικοτήτων, ένα χαρακτηριστικό του μουσικού χώρου και γενικά των δημιουργικών βιομηχανιών. Γίνονται άκυρες διαφοροποιήσεις: διαχωρίζεται ο μουσικός ορχήστρας από τον μουσικό νυχτερινών κέντρων και τον μουσικό του δρόμου ή οι λυρικοί τραγουδιστές με κριτήριο την τοποθέτηση της φωνής τους. Έχουν αποκλειστεί εκ προοιμίου οι ετεροαπασχολούμενοι καλλιτέχνες (η πέτρα του σκανδάλου δηλαδή) παρόλο που βρίσκονται νόμιμα στην αγορά εργασίας και υπάρχει σχετική συζήτηση σε εξέλιξη. Αλλά το πιο βασικό είναι ότι δεν ορίζεται επακριβώς ο σκοπός του Μητρώου. Αναφέρεται αόριστα πως η δήλωση θα αρχειοθετηθεί ώστε χρησιμοποιηθεί για το «δημόσιο συμφέρον». Αν αυτό υπαγορεύει την εργαλειοποίηση του Μητρώου, κανείς δεν εγγυάται πως το συμφέρον αυτό θα είναι τελικά και των καλλιτεχνών. Μην ξεχνάμε πως ακριβώς η έννοια του δημόσιου συμφέροντος καθορίζει την ένταξη των επαγγελμάτων στα ρυθμιζόμενα ή στα ανοιχτά. Θα διαχωριστούν τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα με ποιοτικά κριτήρια; Με φορολογικά; Με εργασιακά; Μήπως κατακερματιστεί ο χώρος στην λογική του διαίρει και βασίλευε; Με το Μητρώο ως έχει, ο καλλιτέχνης δεν ξέρει που και γιατί γράφεται ενώ η δομή και η ακρίβειά του ελέγχονται. Αν (κι αυτό είναι ένα μεγάλο αν) αναμορφωθεί με την συνδρομή των καλλιτεχνικών σωματείων και ομοσπονδιών ίσως μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατοχύρωση του επαγγέλματος. Πόσο όμως τελικά η απασχόληση ερασιτεχνών μουσικών σε επαγγελματικούς χώρους πλήττει θεσμικά το επάγγελμα - σε βαθμό που να ζητείται η κατοχύρωσή του; Πρέπει να σκεφτούμε αν το πρόβλημα είναι όντως οι χαμηλόμισθοι ετεροαπασχολούμενοι ή τελικά οι χώροι που τους απασχολούν. Οι χώροι αυτοί δεν έχουν δυνατότητα να προσφέρουν τις αμοιβές, την ασφάλιση ή τις εργασιακές συνθήκες που θεωρητικά στερούν οι ερασιτέχνες από τους επαγγελματίες. Αν ένας επαγγελματίας θέλει να δουλέψει στα μαγαζιά, στις συναυλίες ή στις ηχογραφήσεις αυτές με την ίδια (χαμηλή) αμοιβή, χωρίς ασφάλιση και σε ερασιτεχνικές συνθήκες, δεν τον εμποδίζει κανείς. Αν ελπίζει στην διαπραγμάτευση μεγαλύτερης αμοιβής και ασφάλισης, πρέπει να υπολογίσει πως η μουσική στους συγκεκριμένους χώρους θεωρείται έξτρα παροχή, ένα κομφόρ. Με τον ερασιτέχνη εκτός αγοράς εργασίας, οι επιχειρήσεις αυτές θα προτιμήσουν την ηχογραφημένη ή την καθόλου μουσική αντί της ζωντανής. Έτσι, δεν θα δουλέψει κανείς, επαγγελματίας ή ερασιτέχνης, με όποιες συνέπειες έχει αυτό στην πολιτιστική ζωή του τόπου. Ο ερασιτέχνης μουσικός δεν στερεί την θέση εργασίας από έναν επαγγελματία, αλλά στην ουσία δημιουργεί ο ίδιος μία, σε ένα περιθώριο (με την πρακτική έννοια) του επαγγέλματος. Ίσως μάλιστα το «περιθώριο» αυτό να αποτελεί και την ύστατη, μοναδική λύση για χώρους που η κρατική και ιδιωτική επιχειρηματικότητα έχουν ξεχάσει. Στο σύνολο της ελληνικής επαρχίας, η ερασιτεχνική πρωτοβουλία είναι η μόνη πολιτιστική διέξοδος, λόγω της άνισης γεωγραφικής κατανομής μουσικών δομών και υπηρεσιών, της ανυπαρξίας πολιτικών ανάπτυξης κοινού και της αποτυχίας των εκπαιδευτικών θεσμών να προάγουν την μουσική παιδεία. Είναι διαφορετικό (και πιο συχνό) το φαινόμενο μουσικών, ετεροαπασχολούμενων ή όχι, που διαγκωνίζονται για μια θέση με αθέμιτο τρόπο, δουλεύοντας ανασφάλιστοι και ρίχνοντας τις αμοιβές τους σε βάρος των ίδιων και του συνόλου. Υπάρχουν επαγγελματίες μουσικοί που δουλεύουν μέχρι και αμισθί σε θέσεις για τις οποίες άλλοι πληρώνονται. Ενώ δηλ υπάρχει το οικονομικό περιθώριο, ο κακώς εννοούμενος ανταγωνισμός το περιορίζει - έως και το εκμηδενίζει - σε επιχειρήσεις που μπορούν και αμείβουν όλους τους καλλιτέχνες όπως πρέπει (μεγάλες πίστες, ραδιοτηλεόραση, διαφήμιση, θέατρο κλπ). Πιστεύουμε πως ο μουσικός που εργάζεται νόμιμα, ερασιτέχνης, ετεροαπασχολούμενος, πολλαπλής απασχόλησης ή επαγγελματίας πρέπει να έχει την στήριξη σωματείου και συναδέλφων με την προϋπόθεση πως ο ίδιος την εκτιμά, σεβόμενος τον επαγγελματικό κλάδο που του την προσφέρει. Πρέπει να απαιτεί τα κεκτημένα, αμοιβές, ασφάλιση, συνθήκες... Η επαγγελματική κατοχύρωση που αναζητούμε, δυστυχώς επαφίεται σ’ εμάς τους ίδιους. Και λέμε δυστυχώς, γιατί σ’ ένα χώρο που το τυπικό προσόν δεν λέει και πολλά πράγματα (κι αυτό γιατί η μουσική εκπαίδευση είναι αυτό που είναι), δεν προσέρχονται όλοι με σεβασμό σ’ ένα καλλιτεχνικό ιδεώδες ή επαγγελματική δεοντολογία. Χρειάζεται επίγνωση, αυτοπειθαρχία και συλλογική συνείδηση. Η επιτυχία δεν είναι μια τρύπα που για να μπεις πρέπει να βγάλεις τον άλλο από μέσα. Αν απομονώσουμε τις αθεράπευτες περιπτώσεις, θα εκλείψουν και οι καιροσκόποι και οι συνθήκες που τους ευνοούν. Οι ερασιτέχνες και η ετεροαπασχόληση δεν είναι το πρόβλημα, οι κακοί επαγγελματίες είναι.

Άσε... Ενώ είμαι φαγωμενος (χόρτα, τυράκι, παξιμαδακι) με το που το είδα λύγισα άσχημα. Τι βασανιστηρια και βλακείες... Μια ομελέτα με σπαράγγια αρκεί για να αποσπάσεις τα πάντα!

Γαματο!μπράβο σας

οι μονάδες μέτρησης είναι συμφωνημένες για να συνεννοούμαστε και επειδή είναι ορισμένες, ΘΑ συνεννοηθούμε. Το πολύ να χρειαστεί να κάνουμε έναν πολλαπλασιασμό ή μια πρόσθεση. Άρα, όλες οι μονάδες είναι καλές και δεν τίθεται θέμα καλυτεροτητας/βολικοτητας ενός συστήματος έναντι άλλου. Και γενικά δεν είναι όμορφο να βρίζουμε τις μονάδες των άλλων. Αν μεγάλωσες και ζεις στην Αθήνα αλλά όταν πιάνεις μια κιθάρα καταλαβαίνεις πόσες λίβρες είναι, ίσως έχεις υπερδυνάμεις. Γιατί είτε υπολογίζεις σε κιλά και πολλαπλασιάζεις με το 2,2 ή χειρότερα χαράμισες 2 σλοτς γνωστικής δεξιότητας για να πραγματοποιείς ΜΙΑ μέτρηση. Κάποιοι πιστευουν ότι είθισται κάποια πράματα να τα μετράμε όπως "πρέπει". Αυτό το "πρέπει" είναι αντικείμενο της ιστορίας της τεχνολογίας (ή της επιστήμης) και όποτε με απασχόλησε για να το ψάξω, βρήκα ότι το ταδε επιλέχθηκε τυχαία ή "για ιστορικούς λογους". Τυχαίνει να γνωρίζει κανείς γιατί στις κιθάρες επικρατεί το imperial system? Υποθέτω ότι προκύπτει από τη γεωγραφική έδρα των κολοσσών του χώρου, αλλά δεν μου αρκεί, θέλω κάτι πιο πικαντικο. ΥΓ. Δεν γνωρίζω επίσης αν τα αμερικανικά αυτοκίνητα που προορίζονται για Ευρώπη μετράνε την ταχύτητα σε mph. Γενικά, πως φέρνω Dodge Viper από Αμερική?

Συγχαρητήρια Ηλία, μας ταξίδεψες

Πάντως αυτή η ίντσα, πολύ φοριέται γενικώς. Από βύσματα, μέχρι εργαλεία. Ειδικά στα εργαλεία γίνεται ο κακός χαμός. Παξιμάδια, βίδες, κατσαβίδια, κλειδιά, άλεν, σωλήνες, κλπ.

Εγώ τοτενες ημΑνε ήδη 50 χρόνια πεθαμένος.

Αντίντας είδα για πρώτη φορά όταν με επισκέφτηκαν τα εγγόνια μου στο γηροκομείο.

Εγώ δεν έχω καλή σχέση. Έχω χάσει δουλειές γιατί είχα την άρνηση να παίξω με arranger, έχω χαλάσει σχέσεις που έφτιαχνα playback για το live χωρίς κιθάρα και πλήκτρα για να μην γίνει ανεξάρτητος ο τραγουδιστής, drums, κιθάρα και μπάσο έχουν χάσει πολλά μεροκάματα και γενικά έχει πέσει το επίπεδο στον πάτο στα live από πλευράς αισθητικής και μουσικής βέβαια. Επιχειρήσεις θέλουν 3 άτομα max και εννοείται πως θα βάλει μια κονσέρβα με intro main fill end, μια φωνή και ένα μπουζούκι / σαξόφωνο (λέμε τώρα) / κιθάρα. Εννοείται πως υπάρχουν φοβεροί μουσικοί που παίζουν απίστευτα με ένα αρμόνιο αλλά και πάλι δεν παίζουν αυτοί πάντα, αλλά το αρμόνιο. Με εξαίρεση κάτι φοβερά lead σόλα με σαξόφωνα, κιθάρες κτλ που θα μπορούσε να είναι κιθαρίστας ο τύπος αλλά δεν είναι το real thing. Στην επαρχία που ζω τα εγω τα τελευταία 3 χρόνια δεν υπάρχει ορχήστρα. Ζούσα στο νησί μου μέχρι τα 17 και γύρισα στα 34. Η μουσική είναι μέρα με τη νύχτα, δηλαδή σχήματα λαϊκά με αρμόνιο μόνο, και το καλοκαίρι εμφανίζονται ρεμπέτικα κιθάρα μπουζούκι φωνή, καθόλου ξένο ρεπερτόριο. Από την άλλη μου την έχει βαρεσει στα νεύρα που δεν υπάρχει ένας κιθαρίστας και ένας drummer που να έχει ασχοληθεί με jazz/soul/funk κτλ που είμαι στο όριο να αγοράσω εγώ αρμόνιο!! Απίστευτα πράγματα

Αυτό ισχύει εδώ και 10 χρόνια τι ανακάλυψες τον τροχο? εννοείται ότι θα πας max 3 άτομα με ΔΙΚΟ σου ήχο, βάσεις, καλώδια, πολύπριζα κτλ από τη στιγμή που θα μπει ικα/ένσημο πόσα θα δώσει ένα μαγαζί για λάιβ? πόσο δηλ να του βγει ο μουσικός? συν ότι θα φαει θα πιει και κατι με μια τιμη πχ 50/άτομο + ένσημο μουσικού 24 + φαγητό ποτό= ένα 100ρι ο μουσικός 3 άτομα 300 ευρω. το ρεπερτόριο δεν έχει σχέση με το αν θα παίξεις με arranger, εγώ παίζω απο λαικό μέχρι blues, χορευτικό, remix, jazz δημοτικά, νησιώτικα.... ό,τι θες! εάν μπορείς να παίξεις με full band θα μπορείς και με arranger επίσης ο όρος " αρμόνιο" αναφέρεται σε παιδικό παιχνίδι, ο όρος arranger είναι πιο σωστός. η μέθοδος του sampling και του compression τα τελευταία χρόνια έχει βοηθήσει πάααααρα πολύ ολόκληρη ορχήστρα να σαμπλαριστεί και να παίζεται από ένα όργανο και έτσι θα πάει η δουλειά στο μέλλον. το αν δεν σoy αρέσει είναι δική σου επιλογή παίξε με γιουκαλίλι αν θες η αγορά φτιάχνει δυστυχώς τον νόμο προσφοράς-ζήτησης.... για να κρατηθεί σχήμα fullband θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστο εβδομαδιαία παρουσία σε μαγαζί ώστε να υπάρχουν και πρόβες και να είναι δεμένο το σχήμα, δίνει κίνητρο, αλλιώς θα ακούγεται μια παραφωνία και μισή αλλού θα βαράει ο ένας αλλού ο άλλος.... ίσως να το έβλεπες με μια 2η ματια? (και τρίτη) από το να κάτσεις να χάνεις δουλειές?....

Αυτό έχει ξεκινήσει ΜΟΝΟ για τις tele,μια και κάποια στιγμή είχε βγει ο μύθος ότι μόνο οι ελαφριές tele ήταν καλές.... Οπότε όλοι έψαχναν,στην Αμερική ,αυτό που είχε πει ο Danny Gatton (" under 7.5 lbs is fine"**). Εγώ όταν.....παρΑσυρμενος ζύγιζα τις tele μου για να δω αν....είναι καλές....βαρΓιομουν να κάνω το conversion από κιλά σε lbs οπότε έβαζα κατευθείαν τη ζυγαριά σε lbs.... Φαντάζομαι ότι το ίδιο έκαναν και οι υπόλοιποι ΕυρωπΕη τελεκαστεραδες. :) τις υπόλοιπες κιθάρες μου δεν τις έχω ζυγισει ποτεΣ **το οποίο και αυτό είναι μούφα μια και ,παρά τον μύθο, οι περισσότερες blackguards από τα early 50s ήταν γύρω στις 8 lbs...όσες έχω παίξει προσωπικά τα είχαν τα κιλά τους....οι mid/late 50s whiteguards ήταν όντως πιο ελαφριές...

Αυτό είναι για παπί. Με 5 στο αμάξι δεν πας ούτε μέχρι το σπίτι.

μπα... λένε: εγώ 5 έβαζα, 5 βάζω

δε νομίζω οτι αυτό βγάζει νόημα. αμα δηλαδή γράψεις μια γραμμή μια ίντσα, οι προεκτάσεις δεν εκτείνονται στο άπειρο; και το imperial είναι γραμμικό σύστημα οπότε καμια διαφορά δεν εχει στην ουσία. παλι ίσα διαστηματα θα έχεις αν ζωγραφίζεις μια γραμμές ανά μια ίντσα.

απλά υπέροχο... να το θεωρήσω προπομπό και να ελπίζω σε ένα άλμπουμ στο αυτόν ύφος?...

Δράττομαι της ευκαιρίας με αυτό το Post να πώ πως η μονάδα μέτρησης για τους ξηρούς καρπούς είναι το γραμμάριο και όχι το ευρώ. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που με εκνευρίζει περισσότερο από το να ακούω π.χ. "βάλε μου φιστίκια αιγίνης για 2 ευρώ" ή " σπόρια μαύρα με αλάτι για ένα ευρω". Ελπίζω να βοήθησα .

Κι εμεις δεν τις τηγανιζουμε πια τις μελιτζανες και τις πατατες στο μουσακα. Τις ψηνουμε στο φουρνο. Μη σου πω οτι ειναι καλυτερα κι απο γευση και δεν βλαστημας στην χωνεψη. Οπως και τα σουτζουκια (το σημερινο φαγητο), δεν τα τηγανιζουμε. Τα ψηνουμε στο φουρνο. Κι αν ειμαστε στο "κρατει" για να χασουμε κανα κιλο, δεν τα βαζουμε και σε σαλτσα.

Εαν η μοσχαρισια δεν εχει λιγο αιματακι, μου καθεται στον λαιμο.... Στη χοιρινη μολις ξεραθουν τα λιπη, ειναι ετοιμη (δυνατη φωτια και δυο γυρισματα θελει). Το μονο που γουσταρω καμμενο ειναι το ψωμι (με λαδοριγανη) στη σχαρα.

Μωρέ η φωτο είναι μια χαρά. "Καλοψημένη" (δηλ.σολα) μπριζόλα δεν είναι μια χαρά.....

ΠεΖμουτορα ότι αυτή η μπριζολαρα ΔΕΝ είναι ψημένη medium rare ναφτοκτονισο

Zivory custom pickups: https://www.zivorycustomguitars.com/pickups Dominger custom pickups: http://www.domingerpickups.com/index2.html#order Engine pickups: https://www.facebook.com/ENGINE-PICKUPS-Handmade-guitar-pickups-200830603651/ Vintage inspired pickups: https://www.vintageinspiredpickups.com/?fbclid=IwAR3VW5ebkJN5Y0VhAjlACdY-y9-6EwW9tLvjaXn4ebl91e11xSBdjBKZUvE 8 Bomb custom pickups: https://www.8bombcustom.com/pickups Sonic pickups: https://sonicpickups.com/?fbclid=IwAR3vaJcJHAAMT8EDIaoSIF0OvQtMBfS2euds4l_pVswjYjChvOVV4jHmb20 ZR guitar pickups: https://www.zrguitarpickups.com/?fbclid=IwAR1Lx1M1syvaXz-lOlxuIqobyGrfhpHcnjd65qN1cDGWhJDE1yPjJEgoaD8 Colmax pickups: https://colmaxpickups.com/?fbclid=IwAR28vxj7lQ-M2nIj7PY9TFcoPfm0yMtoJpp25B9JtzecS3HbQDDmRzIEV2I Piedmont pickups: https://www.facebook.com/scottcedartown/ Kolev custom guitar pickups: https://www.kolevcustompickups.net/?fbclid=IwAR0z973m8iV2BpZ6UqZu_NO8ZqVoF-z3veTHiy5j3V_vc9kOBtnDUT4JcXc Ballestone pickups: https://www.ballestone.com/?fbclid=IwAR3paZCBhbFEGR_T1tOXi99Dy_zhkadccCfLuJqas4a6-4mRd7k8RAvCwTA Warp core pickups: https://www.warpcorepickups.com/?fbclid=IwAR01wZFxziGP7-oi8cTLlaZRAeGr4CUE3WA8Np_uhuu_MmCjhxoQgn0YyCA

Ειδικά αν βάλεις και 2 διαφορετικά ηχεία είναι σαν να έχεις 2 εντελώς διαφορετικές καμπίνες, όντως καλή φάση!!!

σου απανταω εδω διοτι το thread το ανοιξα για να παρει ιδεες η καποια πληροφορια οποιος χρειαστει οπως πηρα και γω και με βοηθησαν σε ξενα φορουμ...οποτε μπορει στο μελλον να εχει καποιος την ιδια απορια με σενα δεν χρησιμοποιω καποιο ειδικο καλαι και το εχω παρει απτην ελλαδα απτο γνωστο μαγαζι για ηλεκτρονικα στην αθηνα