Πίνακας συμμετοχής
Δημοφιλές περιεχόμενο
Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 02/06/21 σε όλα
-
Έχουν βγει όλοι οι βλαμμένοι χωρίς μάσκες στο δρόμο οπότε σήμερα δεν ξεμΥταΓω. Άπλετος χρόνος λοιπόν για μπελαλιδικα φαγητά. Μόλις βγήκε το ιρανογαλλικο ποίημα από το φούρνο. Μουσακάς ο οθωμανικός! Εγώ τον καΜω διαφορετικό και πΓιο ελαφρύ: Για ένα μεσαίο ταψί: Κόβω σε μικρούς κύβους 3 μεγάλες μελιτζάνες,2 κολοκύθια,2 πιπεριές Φλωρίνης και 3 μεγάλες πατάτες .Επίσης ψιλοκοβω και 2 κρεμμύδια. Τα βάζω στο ταψί, τα περιχύνω με ελαιόλαδο,προσθέτω μια κουταλιά πολτο σκόρδου,αλάτι,πιπέρι, καπνιστή πάπρικα, κολιαντρο τριμμένο, κύμινο, θυμάρι βάζω γάντια και κάνω καλό μασάζ ώστε να πάει το λάδι και τα μπαχαρικά παντού. Βάζω το ταψί σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 μέχρι να ψηθούν και πάρουν χρώμα τα λαχανικά. Στο μεταξύ ετοιμάζω τον κιμά: Τον ριχνω σε ελάχιστο ελαιόλαδο και τον σωταρω ΚΑΛΑ μέχρι να φύγει όλο το νερό και να άρχισε να "τραγουδά " και να βγάζει τα λίπη του ,όσο πιο πολύ τον καραμελωσουμε τόσο πιο νόστιμο θα γίνει το φαγητό. Μόλις καραμελωσει καλά τον αφαιρώ από την κατσαρόλα και στο ίδιο λαδι/λίπος που έχει μεινει σωταρω 2 κρεμμύδια, προσθέτω 1 κουταλιά πολτο σκόρδο ,κύμινο,1 στικ κανελα ,ΛΙΓΟ αλάτι και αρκετο καυτερο μπουκοβο και μόλις αρχίσει να καραμελωνει μια μεγάλη κουταλιά της σούπας πελτε. Σωταρω ΚΑΛΑ τον πελτε ώστε να ξεπικρισει και να πάρει ωραία καπνιστή γεύση και μετά σβήνω με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, της προκοπής, προσθέτω τον κιμά, 2-3 κουπες βραστό νερό και εναν κύβο μοσχάρι και βράζω σε χαμηλή φωτιά μεχρι να έχω ένα ωραίο ΠΗΧΤΌ μίγμα χωρίς νερά. Φτιάχνω την μπεσαμελ ΚΑΝΟΝΙΚΑ με την παραδοσιακή συνταγή με βούτυρο και όχι φυσικά με έτοιμα φακελάκια και αλλες τέτοιες αηδίες. Μόλις γίνει προσθέτω 2 κρόκους αυγών ,μοσχοκάρυδο και 2 κουταλιές της σούπας τριμμένη παρμέζανα. Ήρθε τώρα η ώρα της συναρμολόγησης: Βγάζω τα λαχανικά από το φούρνο. Ρίχνω 2 γεμάτες κουταλιές από τη μπεσαμελ στον κιμά και ανακατεύω. Στρώνω τον κιμά πάνω από τα λαχανικά. Στρώνω τη μπεσαμελ πάνα από τον κιμά. Ρίχνω 3-4 κουταλιές σούπας παρμεζάνα πάνω από τη μπεσαμελ. Ρίχνω πάλι το ταψί στο φούρνο στους 200 για 50 λεπτά μέχρι να ροδίσει ωραία. Βγάζω το ταψί και αφήνω να κρυώσει για τουλάχιστον μια ώρα πριν κόψω κομμάτι... Ο μουσακάς αυτός είναι πιο ελαφρύς από τον παραδοσιακό που τηγανίζουμε φέτες λαχανικών και έχει και το συν ότι σε κάθε μπουκιά έχει όλα τα λαχανικά μαζί....8 βαθμοί
-
7 βαθμοί
-
7 βαθμοί
-
οι μονάδες μέτρησης είναι συμφωνημένες για να συνεννοούμαστε και επειδή είναι ορισμένες, ΘΑ συνεννοηθούμε. Το πολύ να χρειαστεί να κάνουμε έναν πολλαπλασιασμό ή μια πρόσθεση. Άρα, όλες οι μονάδες είναι καλές και δεν τίθεται θέμα καλυτεροτητας/βολικοτητας ενός συστήματος έναντι άλλου. Και γενικά δεν είναι όμορφο να βρίζουμε τις μονάδες των άλλων. Αν μεγάλωσες και ζεις στην Αθήνα αλλά όταν πιάνεις μια κιθάρα καταλαβαίνεις πόσες λίβρες είναι, ίσως έχεις υπερδυνάμεις. Γιατί είτε υπολογίζεις σε κιλά και πολλαπλασιάζεις με το 2,2 ή χειρότερα χαράμισες 2 σλοτς γνωστικής δεξιότητας για να πραγματοποιείς ΜΙΑ μέτρηση. Κάποιοι πιστευουν ότι είθισται κάποια πράματα να τα μετράμε όπως "πρέπει". Αυτό το "πρέπει" είναι αντικείμενο της ιστορίας της τεχνολογίας (ή της επιστήμης) και όποτε με απασχόλησε για να το ψάξω, βρήκα ότι το ταδε επιλέχθηκε τυχαία ή "για ιστορικούς λογους". Τυχαίνει να γνωρίζει κανείς γιατί στις κιθάρες επικρατεί το imperial system? Υποθέτω ότι προκύπτει από τη γεωγραφική έδρα των κολοσσών του χώρου, αλλά δεν μου αρκεί, θέλω κάτι πιο πικαντικο. ΥΓ. Δεν γνωρίζω επίσης αν τα αμερικανικά αυτοκίνητα που προορίζονται για Ευρώπη μετράνε την ταχύτητα σε mph. Γενικά, πως φέρνω Dodge Viper από Αμερική?5 βαθμοί
-
Μεγαλη αγαπη το μαγειρεμα, μπορω να φαω ολο το ΣΚ μου στην κουζινα ανετα. Μαγειρευω/τρωω πανω κατω τα παντα, αλλα ειδικα στην κινεζικη κουζινα (και δη του Sichuan) εχω τεραστια αγαπη και φτιαχνω πιατα απο εκει παρα πολυ συχνα πλεον. Σημερα ειπα να φτιαξω 2 πιατα, να υπαρχει φαι στο ψυγειο και για τις επομενες μερες. Το ενα ειναι αρνακι red braised, σιγομαγειρεμενο μεσα σε ενα απλο κινεζικο master stock (ζωμος κοτοπουλου, soy sauce, καρδαμο, κανελλα, γλυκανισος, ζαχαρη, ρυζοκρασο, μαυρο ξυδι, αποξηραμενο πορτοκαλι, σκορδο, τζιντζερ, κρεμμυδακι και φρεσκο chilli). Αυτο θα ειναι ετοιμο αργοτερα το απογευμα, μαζι με ενα ρυζακι και λιγη σαλατα στο πλαι ο,τι πρεπει για dinner. Το αλλο ειναι salt and pepper chicken. Oρεκτικο/side περισσοτερο, γιατι ειναι κυριως τηγανητο κοτοπουλο οποτε ισως οχι και η καλυτερη ιδεα να κατσεις να φας ενα πιατο ξεροσφυρι. Ειναι πολυ ευελικτο πιατο αυτο, μπορει να γινει με κοτοπουλο (σημερα εβαλα στηθος, το μπουτι κατ'εμε δουλευει ΠΟΛΥ καλυτερα αλλα ειχε ξεμεινει ο χασαπης), με λεπτες λωριδουλες μοσχαρι, με παιδακια χοιρινα, με καλαμαρακια (ειδικα με καλαμαρακια ειναι καταπληκτικο), ή αμα θες να νιωσεις εξτρα Βρετανος το κανεις απλα και με πατατες τηγανιτες αντι για κρεας (μεγαλο χιτακι εδω πανω τα salt n pepper chips, a staple of take away cuisine). (cont.) Πρωτα καβουρδιζουμε στο τηγανι ενα μειγμα απο χοντρο αλατι, πιπερι και πιπερι sichuan. Με το που αρχισει να μυριζει εντονα το βγαζουμε σε ενα γουδι και το τριβουμε. Μετα τηγανιζεις το κρεας - παντα κομμενο κομματακια, παναρισμενο με cornflour (γινεται πιο τραγανο και δεν ρουφαει σχεδον καθολου λαδι, βεβαια θα κανει ολη την κουζινα σας κατασπρη but such is life) και τηγανισμα σε βαθυ καυτο λαδι. Πρεπει να καει το λαδι και τα κομματια να ειναι μικρα για να μαγειρευτουν γρηγορα και να μη ποτισουν λαδι. Με το που τηγανιστουν τα βγαζουμε σε ενα πιατο με μια χαρτοπετσετα να ρουφηξει το λαδι (αν γινει σωστα η χαρτοπετσετα θα επρεπε ισα να λαδωσει, αν καταληξει να γινει μουσκεμα λες και ειχε τυλιξει αμφιλεγομενης ποιοτητας πιτογυρο τοτε κατι πηγε πολυ λαθος). Καθαριζουμε το τηγανι, βαζουμε ελαχιστο λαδακι και τσιγαριζουμε κρεμμυδι, κρεμμυδακι φρεσκο, πιπερια, σκορδο και τσιλι, ψιλοκομμενα. Με το που παρουν χρωμα φερνουμε ξανα στο τηγανι το κρεας, αλατωπιπερωνουμε με το αλατοπιπερο που φτιαξαμε πριν και ετοιμοι. Εξαιρετικο για μεζεδακι με μπυρα ή για ορεκτικο, προφανως ακαταλληλο για διαιτα ?5 βαθμοί
-
5 βαθμοί
-
Ούτε εγώ εχω πια ακριβά όργανα. Την είδα και λίγο υπαρξιακά - σε φάση, τι να τα κάνω, όταν τα gigs που θα παίξω πλέον είναι σε μάλλον περιορισμένο κοινό. Δεν ξέρω, αλλά άρχισε να μου φαίνεται κάπως το να βγαίνω π.χ. σε ένα street party να παίξω με κιθάρα των 2 χιλιάδων και πεταλια των 300 ευρώ. Ετσι, έχω καταλήξει σε κάτι moderate για τα κυβικά μου - κιθάρες μεσαίου κόστους, προσπαθώντας να καλύπτω τις ηχητικές μου απαιτήσεις. Δυο Squier Strat CV: upgraded με locking tuners και καλά tremoloblock, saddles κλπ , η μια με mini humbuckers και η άλλη με single coils. Και τις δυο τις αγόρασα από συμφορουμίτες για 180 και 280 ευρώ Les Paul (Stagg) (η πρώτη μου κιθάρα), upgraded επίσης με locking tuners και Di Marzio Dual humbuckers, κόστος 15.000 δρχ και 17.000 οι μαγνήτες ΤΟΤΕ από το Do Re Mi . Όλα αυτά τα χρόνια της έχω αλλάξει μια φορά τάστα Les Paul (Spear) βιετναμέζικη ! Σετ νεκ, με P90 - όλα στοκ, και ισως η καλύτερη κιθάρα που έχω αγοράσει ποτέ για 100 ευρώ! (σε ένα χωριό έξω απ τη Λιέγη, από έναν πιτσιρικά που μάλλον ήθελε κάτι πιο heavy metal). Εχει εντυπωσιακά καλό ήχο και με έχει βγάλει λάιβ σε φεστιβαλ, που μετά με ρωτούσαν τι κιθάρα είναι αυτή, γιατί δεν την είχαν ξαναδεί :) Tele custom made (κάποιοι ίσως τη θυμάστε που την είχα ποστάρει, με 1 P90 και δυο single coils), που όμως την ανταλλάσσω, γιατί δεν με εμπνέει και έτσι ενέδωσα στην πρώτη custom ανταλλαγή με μια αξιόλογη συναρμολογημένη strat (πάλι!) από παλιά Fender parts , μανίκι, locking tuners planet waves κλπ. Aξία ανταλλαγής 600 ευρώ που είχα δώσει λίγα λίγα αρχικά για την τέλε... Η συλλογή μου:5 βαθμοί
-
5 βαθμοί
-
Την ομελετα του μωρου που δεν την εφαγε τρωω. Και με αλατι after.παλι καλα γιατι τα καλυτερα αυγα του μικρου μ8νο στην παρανομια τα τρωμε. Η γυναικα τα "προστατευει".... για το καλο του παιδιου...5 βαθμοί
-
Το βάρος των κιθαρωνΕ το μετράμε ΠΑΝΤΑ σε imperial units. Τα κιλά είναι για πΣαρια,περτιΚαλια και κρΟμμυδια5 βαθμοί
-
4 βαθμοί
-
4 βαθμοί
-
Έχει πάει αλλού η κουβέντα αλλά εγώ επανέρχομαι στο συμπέρασμα του αρχικού ποστ: Δεν μπορούμε να βγάζουμε γενικευμένα συμπεράσματα για τιμές/μάρκες όταν έχουμε παίξει με μία κιθάρα μιας κατηγορίας. Προσωπικά όλες αυτές τις γενικεύσεις περί ακριβών/φτηνών τις ακούω ούτως ή άλλως βερεσέ αλλά αν είναι να δώσω βάση σε γνώμες ανθρώπων, θα είναι σε κάποιους που έχουν περάσει από τα χέρια τους ΠΟΛΛΑ όργανα όλων των κατηγοριών.4 βαθμοί
-
Ότι λέει ο τίτλος. Καλό θα ήταν να παραθέτουμε φωτογραφίες και συνταγές (αν υπάρχουν και δεν είναι ντελιβερι) γιατί ωραία είναι να χορταίνει το μάτι αλλά να μαθαίνουμε και τίποτις καινούριο να γεμίζει η κοιλιά. Εγώ χθες βράδυ Sicilian Style πίτσα με ζυμάρι 24ωρης ωρίμανσης, μοτσα(τ)ρέλα, ντοματούλα (όχι μαγειρεμένη), ντοματίνι και βασιλικό. Πριν τη φώτο να πω οτι ποτέ δεν ήμουν φαν της παχιάς ζύμης στην πίτσα, σκληροπυρηνικώς το άκρως αντίθετο, αλλά με τη συγκεκριμένη έπαθα μεγάλη πλάκα. Προσοχή, θέλει πολύ λάδι η συνταγή. Για τη συνταγή ακολουθήστε κατα γράμμα τον παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=ENbAEm2kiPA3 βαθμοί
-
Μελοποίηση του ποιήματος "Άρνηση" του Γιώργου Γκανέλη. (Τελικό μίξ) Φωνητικά και ηλεκτρική κιθάρα : Γιώργος Κουρμούλης. Εκτός από τις βελτιώσεις στα φωνητικά και σε άλλα στοιχεία , τροποιήθηκε εντελώς η drums μετά από την ευγενική συμβολή του φίλου Φώτη Τσίγγου (cigaret13). Ελπίζουμε να σας αρέσει το σύνολο της ερασιτεχνικής μας δουλειάς ! ΑΡΝΗΣΗ Απαίτησα λιγάκι απ τη ζωή μου μια όαση με καθαρά νερά συνάντησα τη νύχτα της ερήμου στον άνεμο να δίνει μαχαιριά. Απαίτησα το τέλος του χειμώνα μια άνοιξη με διάφανο κορμί συνάντησα στο μπαρ ένα θαμώνα μεσάνυχτα μονάχος να θρηνεί. Απαίτησα στον ύπνο μου τα βράδια τα όνειρα να γίνονται λευκά συνάντησα ατέλειωτα σκοτάδια να πνίγουν της ψυχής μου τον νταλκά. Απαίτησα ένα ολόγιομο φεγγάρι του δρόμου να φωτίζει τις σκιές συνάντησα της μνήμης το κουφάρι να λιώνει απ του καιρού τις χαρακιές. Απαίτησα να έρθεις πιο κοντά μου να πιω του έρωτά σου το φιλί συνάντησα μια άρνηση μπροστά μου το βλέμμα σου να γίνεται απειλή. Καλή ακρόαση !3 βαθμοί
-
Κι εμεις δεν τις τηγανιζουμε πια τις μελιτζανες και τις πατατες στο μουσακα. Τις ψηνουμε στο φουρνο. Μη σου πω οτι ειναι καλυτερα κι απο γευση και δεν βλαστημας στην χωνεψη. Οπως και τα σουτζουκια (το σημερινο φαγητο), δεν τα τηγανιζουμε. Τα ψηνουμε στο φουρνο. Κι αν ειμαστε στο "κρατει" για να χασουμε κανα κιλο, δεν τα βαζουμε και σε σαλτσα.3 βαθμοί
-
Σ'ωραίος! Ρίξε και μια συνταγή να γουστάρουμε (αν δεν την έχεις κατοχυρωμένη ) Μπα μη το λές, δεν είναι η πλειοψηφία των Κρητικών έτσι. Ο πεθερός μου αν δει τη μοσχαρίσια με αιματάκι θα οπλίσει καραμπίνα χωρίς δεύτερη σκέψη.... @Spyros Deltaμίλα μας πρόστυχα! Όντως έργο τέχνης!3 βαθμοί
-
Μετά το μεσημεριανό καπιταλιστικό όργιο :) ακολουθώ τον @cos_dr στις απλές ,λαϊκές ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΕΣ γεύσεις :) Φάβα Σχοινούσας ,ανώτερη όλων ακόμα και της Σαντορίνης, με καραμελωμένα κρεμμύδια και ρύζι. Και το υπόλοιπο θεικο Παπαϊωάννου φυσικά :) Tip: Η φάβα απογειώνεται αν την κάνετε με τη συνταγή μου :) : Στην κατσαρόλα σωτάρετε μέχρι να καραμελωσουν 2 μεγάλα κρεμμύδια με ελάχιστη ζάχαρη, κύμινο, καπνιστό πιπέρι,τριμμένο ή σπασμένο στο γουδι κολιαντρο και λίγο αλάτι. Εντωμεταξύ πλένετε ΚΑΛΑ τη φάβα (φάβα όχι φτηνό σπασμένο μπιζελι,προτιμήστε κατά σειρά φάβα Σχοινούσα,Σαντορίνης ή Φενεου. Μόλις καραμελωσουν τα κρεμμύδια ρίχνετε και την φάβα και την σωτάρετε 1-2 λεπτά. Ρίχνετε βραστό νερό, περίπου 1,5 λίτρα για 500 γραμμάρια φάβα ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ, 1 κύβο ζωμό κοτόπουλο ή λαχανικών, χαμηλώνετε πολύ τη φωτιά και βράζετε για 45 λεπτά με κλειστό καπάκι. Μετά ανοίγετε το καπάκι και με το beamer αλέθετε καλά. Συνεχίζετε τον βρασμό με ανοιχτό το καπάκι Αλλά 20 λεπτά μέχρι να πήξει αρκετά ώστε να γίνει σαν πηχτή βελουτέ σουπα (όταν κρυώσει θα πήξει εντελως). Τα όσπρια τα τρώμε ΠΑΝΤΑ με ρύζι και φυσικά δεν τα τρώμε την ημέρα που τα φτιάχνουμε αλλά την επόμενη αν θέλουμε την απόλυτη γεύση. Γκουτεναπετιτ!3 βαθμοί
-
Αφού δεν μπορείς να βρεις διαφορές σε μια "φθηνή" και μια "ακριβή" κιθάρα, πίστεψε με..., είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος!3 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Δυσκολεύεις την ζωή σου μου φαίνεται. Όπως είσαι, πετάς στην πίτα και ψητό μανίταρο με ριγανίτσα, ψητή μελιτζάνα σε φέτες, και ψητές πιπεριές, από πάνω ανθότυρο, και γίνεται κόλαση, και διαιτητική μάλιστα.2 βαθμοί
-
Εαν η μοσχαρισια δεν εχει λιγο αιματακι, μου καθεται στον λαιμο.... Στη χοιρινη μολις ξεραθουν τα λιπη, ειναι ετοιμη (δυνατη φωτια και δυο γυρισματα θελει). Το μονο που γουσταρω καμμενο ειναι το ψωμι (με λαδοριγανη) στη σχαρα.2 βαθμοί
-
ολοκληρωσες τη μουσικη σου παιδεια κ τις μεταφυσικες σου αναζητησεις κ ηρθε επιτελους η ωρα να ασχοληθεις με τα προβληματα αυτου του γηινου κοσμου. ΠΑΣΟΚ ΣΩΣΕ ΜΑΣ.2 βαθμοί
-
Μωρέ η φωτο είναι μια χαρά. "Καλοψημένη" (δηλ.σολα) μπριζόλα δεν είναι μια χαρά.....2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Συνταγή. Πας στον κρεοπώλη σου και του λες να σου δώσει μερικές ζουμερές σπαλομπριζόλες. Στην συνέχεια, σπίτι σου πλέον, βάζεις κάρβουνα στην ψησταριά τα ανάβεις, περιμένεις να "ασπρίσουν" και ρίχνεις τις μπριζόλες στην σχάρα, περιμένοντας να ψηθούν τις γυρνάς 2-3 φορές και τις βγάζεις. Προσοχή μόνο και μόνο τότε προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και ρίγανη. Εναλλακτικά αγοράζουμε τις μπριζόλες το προηγούμενο βράδυ, παίρνουμε ένα μεγάλο τάπερ ρίχνουμε μέσα ελαιόλαδο, κομμάτια κρεμμύδι-πιπεριά-λίιιιγο σκορδάκι και φυσικά τα κρέατα, τα ανακατεύουμε και το αφήνουμε στο ψυγείο όλο το βράδυ να μαριναριστεί! Και μην ξεχνάμε το παλιό ρητό του σοφού μας λαού...: Ψάρι ωμό, κρέας ψημένο!2 βαθμοί
-
Δεν εννοώ αυτό φυσικά. Λέω πως αν τα κάνεις όλα αυτά, θα πλησιάσει πολύ σε μια ακριβή και στα περισσότερα σημεία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Έίχα μια Stratocaster Custom shop του 2χίλιαρου (εκείνη την εποχή), και μια Haar Ολλανδική αρκετά καλής ποιότητας του χιλιάρικου. Τώρα έχω μια partscaster με MJT, μπράτσο παραγγελία, καλά ηλεκτρικά κλπ που μου πήγε 700. Και οι 3 ήταν στο ίδιο επίπεδο ως όργανα. Και είχαν και οι 3 τα 3 χαρακτηριστικά που λέω. Γι αυτό και οι 2 πρώτες έφυγαν και έμεινα με την partscaster. Είχα και απο μια ανταλλαγή μια μεξικάνικη στρατ με κάτι active ηλεκτρικά του χιλιάρικου περίπου που την έστειλα αμέσως. Ε, ήταν βαριά, τα ηλεκτρικά δεν έβγαζαν αυτό που έπρεπε για στρατ, και η ταστοδουλειά δεν ήταν σαν της Haar πχ. Θέλω να πω πως η τιμή δεν είναι πάντα συνώνυμο καλής δουλειάς στην κατασκευή.2 βαθμοί
-
οχι παντού. άμα μπεις στο τελεκαστερ φόρουμ λένε: "πολλές λίβρες μακακας" ή "την έχω πολλές ίντσες την...κιθάρα μου".2 βαθμοί
-
Αν κάποιου του βγαίνει εύκολα ή αυτόματα η παραμόρφωση δεν θα έχει πρόβλημα ακόμα και μετά από καιρό χρήσης, αν όχι τότε θα πρέπει να αποκτήσεις εμπειρία σε καθαρό ήχο, να στρώσεις την τεχνική σου και μετά με το σταγονόμετρο θα προσθέτεις μέχρι το σημείο που σε παίρνει. Επίσης μπορείς να βρεις συγκεκριμένα σημεία του κομματιού/φράσης που θα το χρησιμοποιήσεις και όχι να το έχεις στο 100% Ο συγκεκριμένος νομίζω ότι έχει λάθος τεχνική πράγμα που φαίνεται ειδικά στο 5.33 που είναι απαιτητικό μέρος και η φωνή του γίνεται ασταθής και μάλιστα στην κατάληξη της φράσης κατεβαίνει αναγκαστικά λόγο υπερβολικής κόπωσης. Παίζει και κιθάρα ταυτόχρονα οπότε ένας παραπάνω λόγος που καταπονεί τη φωνή του. Μικρός είναι δε θάχει πρόβλημα για αρκετά χρόνια ακόμη αλλά κάποια στιγμή σίγουρα θα καεί, προς το παρόν τραγουδάει πολύ ωραία πάντως. Άνοιξα το βίντεο σε νέο παράθυρο και είδα ότι το βίντεο είναι πριν από 6,5 χρόνια, οπότε λέω για να δω πως εξελίχθηκε και βάζω το In The End που είναι ο ορισμός της παραμόρφωσης...Έχει όντως ψιλοκαεί, ακούγεται πολύ ελαφριά βραχνάδα, το γρέζι είναι ελάχιστο και απότι καταλαβαίνω ακόμα και γιαυτό ζορίζεται, η φωνή του έχει αδυνατίσει σαν χροιά και φαίνεται ειδικά στις ψηλές ενώ μετά από 7 χρόνια μάλλον το αντίθετο - αν - θάπρεπε να γίνει. Συγνώμη και αν κούρασα2 βαθμοί
-
Ένας Ολλανδός κιθαρίστας που τον ανακάλυψα πρόσφατα αν και είναι αρκετά μεγάλος πια. Απίστευτος bop κιθαρίστας, ακούστε το break του στο 1:26 !!!!!!!!2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Εσυ μαεστρο να ξες(επειδη ειπες οτι σε ειχα λιωσει καποια στιγμη με κατι)οτι με ειχες διπλολιωσει με τη φωτο που ειχες βαλει παρεα με την Πιτσα.1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
Πέραν του κομματιού που ερμηνευτικά σε όλα τα μέρη είναι τέλειο και πολύ ωραίο και τι να πω, υποκλίνομαι, θέλω να πω πάλι για την εξαιρετική παραγωγή στα κομμάτια σου. Σαν να έβαλα δίσκο να ακούσω, το ηχητικό αποτέλεσμα είναι ΘΕΑΜΑΤΙΚΟ. Επαγγελματίας ρε παιδί μου. Τι να πω πραγματικά. ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
Όχι Long Go Stuff φίλε μου , εσύ γράφεις Long Term, όπως λέμε εμείς στο Linux για τις πολύ σταθερές εκδόσεις λογισμικού μακράς υποστήριξης !!! Λοιπόν είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι σαν και σένα με τέτοια μουσική δημιουργικότητα , επινοητικότητα και στο φινάλε ... αποτελεσματικότητα. Καλό Σ/Κ !1 βαθμός
-
Προφανως, το μανικι αλλαζει σε καποιες, αλλα θα πρεπει να ξοδεψεις περισσοτερα απ' οσο κοστιζει η φτηνη κιθαρα. Πλακα πλακα, σε μια squier εαν αλλαξεις μανικι, γεφυρα, ηλεκτρικα, μαγνητες, tuners με us made, θα σου εχει κοστισει πολυ πανω απο 1000ρικο το οργανο, και παλι θα εχει διαφορα οριτζιναλ us made, στο σωμα και στο mojo...1 βαθμός
-
Αυτα που δεν μπορουν να αλλαχθουν στην φτηνη, ειναι που κανουν τη διαφορα στην ακριβη. Μανικι, ποιοτητα ξυλων, κατασκευη κλπ...1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
@BillTrantos Μπιλ,να σαι καλα αλλα..... Κατι σοβαρο με εμενα μεσα δε γινεται και επισης ο Φασιον ειναι κανονικος μουσικος,μην ξεφτιλιστει. Κριμα κι αδικο. Εξαλλου αυτα που παιζει ο ψηλος ειναι δυσκολα πραγματα,τα δικα μου ειναι απλα εως απλοικα και λαικης κοπης οπως λεμε.1 βαθμός
-
Οι προβληματισμοί σου είναι σωστοί, όπως και η παρατήρησή σου σχετικά με το πολύ ανώτερο φινίρισμα που είχε η ακριβή κιθάρα. Απλά συγκρίνεις δυο ανόμοιες κιθάρες και δεν τις έχεις παίξει σε κανονικό, αξιοπρεπή λαμπάτο ενισχυτή. Και είναι λογικό, λόγω διαφορετικού παικτικού στυλ, να σου φαίνεται πιο άνετη η Ibanez μέχρις ενός σημείου. Αν συγκρίνεις μια Τελεκάστερ των 300 ευρώ μια αυτήν του φίλου σου όμως, πέρα από το φινίρισμα θα προσέξεις σιγά σιγά και άλλες αλλαγές, πχ στην ταστοδουλειά και στα ηλεκτρικά, αλλά και στον ήχο, αν έχεις αξιοπρεπή ενισχυτή. Από την άλλη, 1800+ ευρώ για Τελεκάστερ είναι κατά την γνώμη μου υπερβολικά πολλά χρήματα, αλλά σίγουρα πληρώνεις και το όνομα. Το αντίστοιχο θα συμβεί επίσης αν συγκρίνεις την δικιά σου με μια high end Ibanez. Eκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν υπάρχει καμιά ''μούφα''. Αν είσαι πρακτικός τύπος, θα την καταβρείς με το όργανο που έχεις ήδη στην κατοχή σου και δεν θα σε νοιάζει τίποτα και θα 'σαι άρχοντας, γιατί είναι όντως μια χαρά όργανο. Αν όμως κάποια στιγμή σου δημιουργηθεί η επιθυμία να έχεις ένα όργανο ''για μια ζωή'', ένα prestige όργανο με το οποίο θα πορευτείς μουσικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, εκεί θα κοιτάς και άλλες λεπτομέρειες, όπως το finish, τα κλειδιά, τα ηλεκτρικά, το hardware κτλ. θα πας για κάτι πιο ακριβό, και στην τελικά ας πληρώσεις και το όνομα.1 βαθμός
-
ακριβώς όπως τα λένε @yameth και @panorios. Αμέσως πέσατε να τον φάτε και να τον νουθετήσετε λες και δεν έχετε φαγωθεί οι περισσότεροι με το πόσο καλές είναι οι squier και οι harley benton. Επίσης ο άνθρωπος είπε ότι το λούστρο στο μανίκι δε του άρεσε. Δεν έχει άδικο, που βάζουν ένα τόνο λακα για να τις κάνουν χιστορικλι κορεκτ ή δε ξέρω γω. Πρέπει να βάλεις baby oil στα χέρια για να παίξεις :) Σιγά τη σύνθετη κατασκευή την τελεκάστερ που χρειάζονται 2 και 3000 ευρώ. Μη παρεξηγηθώ, εγώ είμαι φανατικά υπέρ της "ακριβής" κιθάρας υπό την έννοια ότι δε μου έχει τύχει ποτέ να με απογοητεύσει ακριβό αμερικάνικο όργανο ΑΛΛΑ νομίζω, ειδικά για απλές κιθάρες (χωρίς περίεργα τρέμολα, piezo, hollow κλπ), βρίσκεις και πιο φτηνά. Τώρα το "φτηνά" ειναι σχετικό με το πόσα λεφτά έχεις. Για μένα μπορεί φτηνο να ναι με 500 για άλλον με 1000 Ε. Για το μόνο που συμφωνώ είναι ότι καλύτερα να συγκρίνεις μήλα με μήλα και όχι ibanez με fender. Επίσης @elephant κατά τη γνώμη μου συνήθως η τελεκάστερ δεν ειναι και το πιο εύκολο όργανο για να βγάλεις τέτοια συμπεράσματα. Τι εννοώ; Δεν έχει contours στο σώμα ή κάποιο εργονομικό σχήμα, έχει πριμάτους μαγνήτες κλπ και ίσως σε παρασύρει να μπερδέψεις το αν σου αρέσει σαν όργανο με το αν σου αρέσει η ποιότητα κατασκευής του. Η τελε έχει φανατικό κοινό γιατί είναι απλό και παραδοσιακό όργανο. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι εξελιγμένο ή το πιο ευκολόπαιχτο.1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
Α, άλογο κούρσας και συ δηλαδή. Το περνάνε πολλοί στον κύκλο μου αυτή τη περίοδο. Όπως είπες, περίεργο συναίσθημα..... Το περνάω και γω κατα καιρούς και όταν το παίρνω χαμπάρι με χαστουκίζω και συνεχίζω το δρόμο μου. Εϊναι κάτι που αξίζει την εσωτερική αναζήτηση (εγώ δεν έχω τολμήσει ακόμα)1 βαθμός
-
Καλησπερα σε ολους! Μολις εκανα rec ενα funky/fusion καπως σολακι. Ελπιζω να σας αρεσει! Καλη ακροαση!1 βαθμός
-
Εισαγωγή (και κατιτίς ακόμα) αφορμή γι αυτό το θέμα μια κουβεντούλα περί mastering (μια από τις πολλές διαχρονικά) που έγινε το καλοκαίρι… τότε λόγω του ότι όπως είχα πει την συγκεκριμένη στιγμή το μόνο mastering που με ενδιέφερε ήταν αυτό του ούζου στο mix του γαλέου σκορδαλιά με το χταποδάκι, δεν συμμετείχα (αν και με έτρωγε) και είχα επιφυλαχθεί για ένα ανάλογο τεστάκι όταν με το καλό γυρίσω (ντάξει έχω γυρίσει καιρό αλλά δεν ήταν και το πιο εύκολο να το κάνω τουλάχιστον όπως ήθελα οπότε συγχωράτε με και κάλιο αργά κλπ κλπ)… σε εκείνη την κουβεντούλα λοιπόν ( Mastering θέματα... ) όπως εξελίχθηκε, ειπώθηκαν πολλά και για τον εν γένει ρόλο του mastering και για την φύση του και για τον λόγο που κάποτε ξεκίνησε σαν διαδικασία και πιστεύω ότι θα λύθηκαν αρκετές απορίες στους μη μυημένους… βεβαίως βεβαίως (σιγά μη δεν γινόταν), στα περί τρόπου διεκπεραίωσης η κουβέντα γρήγορα πέρασε τηρουμένων των αναλογιών και στο ποιος είναι στους αιώνες των αιώνων ο «NBA goat»… o Μichael Jordan ή ο Lebron James (στα καθ ημάς ο πάλαι ποτέ MJ το analog gear και ο σύγχρονος LJ το digital)… analog vs digital λοιπόν… ok!... μεγάαααλο ζήτημα… καθώς πάει πρώτα θα λυθεί το μεσανατολικό και κατόπιν βλέπομεν και γι αυτό… δυστυχώς οι υποστηρικτές του πρώτου (που κατά κανόνα είναι και «οπαδοί») εμμένουν στην υποκειμενικότητα της ακουστικής αντίληψης και παραβλέπουν (χωρίς κακή πρόθεση θέλω να πιστεύω) την έννοια της «πιστότητας» ως κριτήριο, προκρίνοντας την τέρψη… η οποία όμως δυστυχώς (ή και ευτυχώς κατά περίπτωση) δεν έχει «σταθερές» ως reference point (απαραίτητα στοιχεία για αντικειμενικές συγκρίσεις)… το όλο πράγμα δεν είναι φυσικά καθόλου περίεργο και λόγω αυτής καθαυτής της ιδιαίτερης ατομικής προσλαμβάνουσας που βάζει στην άκρη την αντικειμενικότητα, οι επιστήμες της Ακουστικής και της Ψυχολογίας (κυρίως γιατί εμπλέκονται και άλλες), έχουν αναπτύξει τον σημαντικό κλάδο της Ψυχοακουστικής… τες πα… δεν αντιλέγω (και έχω απολαύσει προσωπικά κατά κόρον ως πάλαι ποτέ κακό παιδί του hi end) τα κατά περίπτωση (ειδικά σε ακριβές υλοποιήσεις) ευάκουστα στην πράξη αποτελέσματα που παράγουν τα artifacts των αναλογικών συστημάτων εγγραφής επεξεργασίας και κατ επέκταση αναπαραγωγής… όμως δεν μπόρεσα ποτέ να παραβλέψω το ότι ναι μεν η φύση στο επίπεδο που μπορούμε (αυτή τη στιγμή) να αντιληφθούμε είναι «αναλογική» αλλά ένα από τα μεγαλύτερα εργονομικά (και όχι μόνο) δώρα που μας έχει κάνει, είναι η δυνατότητα να μπορούμε πλέον να την «ψηφιοποιούμε»… και ναι οι πηγές μας είναι αναλογικές… και ναι μέχρι το στάδιο του A/D κονβέρτορα ο αναλογικός εξοπλισμός ως «αρχή» είναι το ήμισυ του παντός… από την στιγμή όμως που το «σωστά παραγόμενο» σήμα θα μετατραπεί σε ψηφία και θα αναπαραχθεί ως ψηφιακό αρχείο πλέον, ποτέ δεν κατάλαβα την λογική να το «υποβιβάσουμε» σώνει και καλά προσθέτοντάς του αρμονικές παραμορφώσεις και λοιπές εν δυνάμει αναλογικές αμαρτίες (εννοείται ότι και στο στάδιο της ψηφιακής επεξεργασίας μπορούμε να κάνουμε τα ίδια και χειρότερα με κάποιους κακούς αλγορίθμους αν δεν προσέξουμε)… το περιβόητο «αναλογικό χρώμα» (πρέπει να) δίδεται εξ αρχής (άντε και υβριδικά με επιμέρους outboard παρεμβάσεις) κατά το mix… ο κανόνας του SISO (shit In, shit out) ούτε εδώ συγχωρεί οποιαδήποτε αβάσταχτη (ακόμα και κατ ανάγκη) ελαφρότητα στο είναι… καλώς ή κακώς το mastering (πλέον των ειδικών περιπτώσεων που απαιτείται λόγω συνθηκών και μέσων μια οριζόντια επέμβαση) λίγα πράγματα μπορεί να κάνει ως προς την «ποιότητα» σε μια παραγωγή… να κάνει μια κακή λιγότερο κακή?... μια καλή λίγο καλύτερη?... ναι… μια άριστη όμως?... περισσότερες πιθανότητες έχει να την χαλάσει (ειδικά αν ο εκτελών δεν είναι ανάλογα άριστος ώστε να ξέρει καλά κυρίως το τι να μην κάνει κι όχι το αντίθετο)… είμαι από τους τυχερούς (μπα μάλλον άτυχους) που έχουν βιώσει τον «βιασμό» master tapes κατά την μεταφορά τους στο ελληνικό βινύλιο… τσι καημέναι… τύφλα ναχει το loundnes war από τους κατοπινούς ψηφιακούς δολοφόνους σήματος… γιατί έχομεν κι από δαύτους μπόλικους στην πολύπαθη audio ιστορία (χωρίς να με εξαιρώ εννοείται γιατί όλοι έχουμε βάλει το χεράκι μας)… anyway… προσωπικά σέβομαι την αισθητική του καθενός (κυρίως γιατί απαιτώ να σέβονται ανάλογα και την δική μου) αλλά δεν μπορώ το να θυσιάζουν εύκολα στον βωμό της, την αντικειμενικότητα (στο όποιο επίπεδο αυτή μπορεί να αποδεικνύεται πέραν της απλής θεώρησης-εκτίμησης-επιθυμίας)… Κυρίως Θέμα (ξέρω ξέρω επιτέλους) ντάξει καλό το μπλα μπλα (ειδικά γι αυτόν που το ξερνά εκτονωτικά όπως ο υποφαινόμενος) αλλά πάμε και επί του πρακτέου… συνήθως στις παρέες (όπως θεωρώ ότι είμαστε κι εμείς εδώ) αρεσκόμαστε στο να συζητάμε υπερβατικά ως προς την καθημερινότητα μας… π.χ. παρκάρουμε όπως μπορούμε τα φιατάκια μας έξω από την συνοικιακή μπυραρία και μπαίνουμε μέσα για να μιλήσουμε με πάθος (και ρομαντισμό ενίοτε) για απρόσιτα σούπερ καρς!!!... θεμιτό και εκτονωτικό ενίοτε δε λέω, αλλά εν προκειμένω με θεωρώ πιο χρήσιμο στην ομήγυρη όποτε μιλάω για «φιατάκια» παρότι έτυχε να έχω «οδηγήσει» και αρκετά «σουπερ καρς»… έτσι αποφάσισα να παρουσιάσω εδώ όσες ολοκληρωμένες (το δυνατόν) mastering suites μπόρεσα να βρω… κριτήρια?... κυρίως η ευκολία χρήσης και οι όποιοι αυτοματισμοί καθώς και η πληθώρα presets (ως βάση εκκίνησης) που θα εξισορροπούσαν σε ένα βαθμό την έλλειψη εμπειρίας του κάθε μέσου μουσικού που θα καλεστεί να τις χρησιμοποιήσει στο προσωπικό του studio… οι διαφορές τους χρηστικά είναι αρκετές (άλλες είναι standalone, άλλες λειτουργούν και ως Vst, άλλες είναι μόνο online, άλλες λειτουργούν μόνο αυτόματα, άλλες με reference αρχεία και πολλές άλλες μικρότερης ή μεγαλύτερης σημασίας στην πράξη) αλλά το σίγουρο είναι ότι κάποιες μπορούν όντως να παράγουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα χωρίς να χρειάζονται μια ιδιαίτερη σπουδή που θα σας αποπροσανατολίσει από την μουσική σας (που πάντα πρέπει να παραμένει στην πρώτη γραμμή)… Συνθήκες Θα μου πείτε κι εσείς με την σειρά σας τώρα: - -Καλά ρε θείο… προς τι το «τεστ»?... γιατί δεν μας τις ανέφερες ονομαστικά (απλά να μην ψάχνουμε) και να βαζες και κάποια από τα ηχητικά δείγματα που θα διέθεταν ως demo?... τι το κούρασες το πράμα?... Χμ!!!... ναι αλλά όχι… τα αποτελέσματα της σύγκρισης θάταν τελείως αποπροσανατολιστικά χωρίς κάποια κοινά reference points για όλες… απόλυτα συμπεράσματα έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να εξαχθούν λόγω της φύσης του εγχειρήματος αλλά προσπάθησα το δυνατόν να μην αδικήσω καμία (έτσι κι αλλιώς ο τυχόν ενδιαφερόμενος να αποκτήσει κάποια θα κάνει και μια πιο εμπεριστατωμένη έρευνα πριν)… έτσι έκανα mix σε δύο επιτηδευμένα διαφορετικά κομμάτια και ακολούθως ένα υποτυπώδες “mastering” στα 14Lufs με κάθε μία από αυτές, με χρήση eq, comp, limiting και ελαφρύ imaging όπου δινόταν η δυνατότητα… στις «αυτόματες» χρησιμοποιήθηκαν τα βασικά τους reference στις υπόλοιπες το δυνατόν κοινές επιμέρους ρυθμίσεις… προσπαθώντας να εξομοιώσω τις καθημερινές συνθήκες του μέσου μουσικού «προς το χειρότερο» (για να εξισορροπήσω και μια τυχόν μεγαλύτερη μου εμπειρία από κάποιους νέους φίλους μας) το mix έγινε αυστηρά σε διάρκεια 2 ωρών για το καθένα χρησιμοποιώντας την onboard κάρτα του υπολογιστή μου πάνω στα 4ιντσα Roland MA-15D για μόνιτορ (απόκριση αισιόδοξα μέχρι τα 70hz), βραδινές ώρες και σε εντάσεις που υπολείπονται δραματικά από τις ιδανικές για μίξη (αυτές άλλωστε έτσι κι αλλιώς θαταν σίγουρα αιτία διαζυγίου και σας αγαπώ πολύ δε λέω, αλλά λιγότερο από την Σοφία)… το αυτό και για τα υποτιθέμενα «mastering» με την διαφορά ότι ο χρόνος για την κάθε σουίτα περιορίστηκε στα 15 λεπτά περίπου (1-2 λεπτά πάνω κάτω)… προηγήθηκε μια διερευνητική μέρα όπου ασχολήθηκα με όλες μαζί από λίγο ώστε να γνωρίσω τις βασικές τους λειτουργίες για να μην ψάχνομαι εις βάρος κάποιας την στιγμή του τεστ… τέλος το καθένα από όλα έγινε διαφορετική μέρα για την αποφυγή αδικίας λόγω ακουστικής κόπωσης (ένας από τους λόγους της αργοπορίας μου)… Mastering suites (άντε και το ζουμί) να σημειώσω πριν ότι οι δύο πρώτες πέραν της διαχείρισης της δυναμικής περιοχής και της συχνοτικής επέμβασης προσφέρουν και διάφορες άλλες δυνατότητες που δεν είναι του παρόντος να αναφερθώ αλλά μπορείτε όσοι ενδιαφερθείτε περαιτέρω να δείτε στα official sites τους που παραθέτω… Finalizer (stand alone) βασισμένη στο κλασικό πλέον mastering hardware της tc electronic που έφερε «επανάσταση» στον χώρο στα τέλη της δεκαετίας του 90… -αρκετές δυνατότητες -αρκετές ρυθμίσεις -πολλά presets ως βάση -πολύ καλή εργονομία -πολύ εύκολη για τους πιο άπειρους https://finalizer.com Ozone 9 (stand alone και Vst) κλασική στο είδος της και η σουίτα της iZotope στην ένατη της έκδοση από το 2003… την χρησιμοποιούν πολλοί επαγγελματίες… -πολλές δυνατότητες -πολλές ρυθμίσεις -πολλά presets ως βάση -καλή εργονομία -σχετικά εύκολη για τους πιο άπειρους https://www.izotope.com/en/products/ozone.html Lurssen Mastering Console (stand alone και Vst) Η νέα σουίτα της IK Multimedia (και με free version για IOS που μπορεί να χρησιμοποιηθεί επικουρικά)… -μέτριες δυνατότητες με ελλείψεις στο metering -ελάχιστες ρυθμίσεις -αρκετά presets ως βάση -πολύ καλή εργονομία -πολύ εύκολη για τους πιο άπειρους (σε όσα προσφέρει) https://www.ikmultimedia.com/products/lurssen/index.php?p=info AAMS (Automatic Audio Mastering System) (stand alone) σουίτα με παρωχημένης αισθητικής περιβάλλον, που προσφέρει (υποτίθεται) αυτοματοποιημένο mastering βασισμένο σε μια βάση δεδομένων που αποτελείται από πρότυπα αναφοράς διάφορων μουσικών ειδών (σε δικού της τύπου αρχεία αλλά μπορείς να φτιάξεις και δικά σου)… -ελάχιστες δυνατότητες (στην auto λειτουργία), πολλές σε manual -ελάχιστες ρυθμίσεις (στην auto λειτουργία), πολλές σε manual -πολλά presets ως βάση, σε μορφή reference styles -κακή εργονομία (δεν είναι καν real time) -πολύ εύκολη για αρχάριους (σε όσα προσφέρει σε auto mode), δυσνόητη και μη λειτουργική (προσωπική εκτίμηση) σε manual -παραγόμενα αρχεία με true peaks -λάθος οι εντάσεις σε σχέση με τον στόχο BandLab (online) διαδικτυακή πλατφόρμα για μουσικούς και όχι μόνο, που προσφέρει και δωρεάν online auto mastering… από την εταιρεία που έχει αγοράσει την Cakewalk και διανέμει πια δωρεάν το αγαπητό μου Sonar… -3 presets ως βάση χωρίς δυνατότητα περαιτέρω επέμβασης -πολύ καλή εργονομία -πάρα πολύ εύκολη για τους πιο άπειρους (σε όσα προσφέρει) -παραγόμενα αρχεία με true peaks -χωρίς δυνατότητα στόχου έντασης -bug κατά την εξαγωγή του audio αρχείου (το παράγει σωστά χωρίς όμως την επέκταση που δηλώνει το είδος του και πρέπει να την συμπληρώσεις πληκτρολογώντας, πχ .wav) SCHNALZ (online) δωρεάν (με προεραιτικό donate) διαδικτυακή υπηρεσία online auto mastering… -ελάχιστες επιλογές χωρίς ρύθμιση (bass, treble, wide κλπ) -6 styles χωρίς δυνατότητα περαιτέρω επέμβασης τους -πολύ καλή εργονομία -πάρα πολύ εύκολη για τους πιο άπειρους -export master wav μόνο στα 44Khz/16bit -χωρίς δυνατότητα στόχου έντασης Various Vst (VST plugins) εδώ έχουμε να κάνουμε με διάφορα plugins που είναι ψηλά στις προτιμήσεις μου τελευταία και που χρησιμοποίησα ενδεικτικά ως μικτή σουίτα σύμφωνα με τους παραπάνω κανόνες και στους χρόνους των υπολοίπων, για λόγους σύγκρισης… FabFilter Pro-Q 3 ως EQ, https://www.fabfilter.com/products/pro-q-3-equalizer-plug-in FabFilter Pro-C 2 ως compressor με M/S για imaging control κατά περίπτωση https://www.fabfilter.com/products/pro-c-2-compressor-plug-in u-he Presswerk ως compressor https://u-he.com/products/presswerk/ FabFilter Pro-L 2 ως limiter https://www.fabfilter.com/products/pro-l-2-limiter-plug-in DMGAUDIO DUALism ως σύστημα signal analysis… https://dmgaudio.com/products_dualism.php -πάρα πολλές δυνατότητες συνδυαστικά -πάρα πολλές ρυθμίσεις -πολλά presets ως βάση για τα περισσότερα ατομικά αλλά που δυστυχώς όπως είναι φυσικό κανένα συνδυαστικό για όλα -καλή εργονομία γενικά -σχετικά δύσκολη για τους πιο άπειρους Επίλογος (παρά του λόγου του παράλογου) Αυτό ήταν λοιπόν… ξέρω ότι μάλλον σας κούρασα αλλά περιμένω με ενδιαφέρον την γνώμη σας… δώστε προσοχή στο πως η κάθε μία σουίτα αντιμετώπισε το αρχικό mix… δεν είναι απαραίτητο να σας αρέσει (δεν κρίνεται αυτό και άλλωστε ο καθένας σας θα το έκανε διαφορετικό και πολλοί καλύτερο)… το θέμα είναι αν η διαδικασία ανέδειξε θετικά κάποια στοιχεία του (και ποια σουίτα το έκανε συγκριτικά καλύτερα) χωρίς να αλλοιώσει τον χαρακτήρα των βασικών αρχικών επιλογών πέραν της έντασης… ΥΓ1 και για μια πιο εργονομική διαδικασία κατά την σύγκριση εδώ όλα τα tracks συγκεντρωμένα: NPap noiz test - All SoundCloud Tracks ΥΓ2 Το SoundCloud συμπιέζει πλέον το σήμα σε AAC στα 256… σίγουρα τα πράγματα είναι αρκετά καλύτερα ηχητικά από παλιότερα αλλά αν θέλετε να είστε περισσότερο αντικειμενικοί (και φυσικά αν πρόκειται να ακούσετε από ένα σύστημα αναπαραγωγής που θα μπορεί να αναδείξει την διαφορά), ανέβασα τα αρχεία εδώ σε 96Khz/24bit για download… Corina WAVs 24-96 JB song WAVs 24-961 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+03:00