Πίνακας συμμετοχής

Από το προσωπικό μου αρχείο για τους φίλους των Socrates και του Γιάννη Σπάθα, ένα λάιβ από 3/12/2005 "Στον Αέρα" Ζωντανή εμφάνιση των Socrates στο "Στον Αέρα" στις 3/12/2005 Guitar : Yannis Spathas Bass and Vocals : Antonis Tourkogiorgis Drums : Makis Gioulis Keybords : Asterios Papastamatakis Back Vocals : Markella Panagiotou 1. Born Again (from album "Breaking Through" 1981) 0:00:44 2. Stray Dogs (from album "Plaza" 1983) 0:04:05 3. No Prisoners 0:09:09 4. Queen of the Universe (from album "Phos" 1976) 0:13:40 5. Killer (from album "Phos" 1976) 0:17:23 6. Mr W.C. (from album "Waiting For Something" 1980) 0:21:18 7. Lady (from album "Waiting For Something" 1980) 0:24:44 8. Most People I Know (from album "Waiting For Something" 1980) 0:28:11 9. Time Of Pain (from album "Phos" 1976) 0:32:02 10. High Speed Ride 0:35:45 1. Living In A Hot Town (from album "Plaza" 1983) 0:39:00 12. See See Rider (from album "Taste Of Conium" 1972) (Animals) 0:42:18 13. Solo Bass 0:46:05 14. The Visitor 0:49:00 15. Jenny And Penny (from album "Breaking Through" 1981) 0:52:36 16. Solo Drums 0:56:27 17. Red House (Jimi Hendrix) 1:01:23 18. Message of Love (Jimi Hendrix) 1:07:35 19. Little story from high school 1:11:47 20. Mountains (from album "Waiting For Something" 1980) 1:12:51 21. Credits 1:19:00 22. Starvation (from album "Phos" 1976) 1:20:20 23. Sunshine Of Your Love (Cream) 1:24:45 24. Wild Thing (Jimi Hendrix) 1:27:11 .

Σορρυ παιδες αλλα δεν το εχω το κομματι καλα. Πριν τη δοκιμη το κοιταξα λιγο.

εγώ πάντως μέχρι Τζένη Βάνου φθάνω... τις κιουρίες δεν τσι γνώριξα πολύ καλώς ως ακροατής συγχωράτε με... ενδρέπομαι...? ΥΓ. πλάκα πλάκα προ αμνημονεύτων την Βανδή την γνώρισα ως Ροδίτη (νομίζω και με άλλο μικρό που δεν θυμάμαι, πάντως όχι Δέσποινα) πριν κάνει δισκογραφία... ήταν σε ένα καλοκαιρινό σχήμα παραλία και έκανε γυναικείο λαϊκό ως τρίτο όνομα... είχα περάσει από τις πρόβες και ακούγοντάς την σε κομμάτια της Μαρινέλας μου είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση με την ερμηνεία της (εντάξει ήμανε και μικρούλης και οι τραγουδίστριες με φωνητικά προσόντα πλην των πρώτων σπάνιζαν)... αλλά με είχε κερδίσει και με το χαμόγελο τον χαρακτήρα και το επίπεδό της σε σχέση με ότι είχα συνηθίσει στον χώρο μάλλον γι αυτό και μου έχει μείνει η γνωριμία... στην εμφάνιση ακόμα δεν το είχε ιδιαίτερα το σέξυ άθλημα... μάλλον συνηθισμένη και λίγο αφρατούλα όπως την φέρνω τώρα στο μυαλό μου... νόμιζα ότι θα κάνει πράγματα και της το είχα πει αλλά μετά από αρκετά χρόνια όταν την ξανάκουσα ο γνωστός και μη εξαιρετέος Χατζηδάκης της λαικοποπ την είχε ήδη "τακτοποιήσει" προς το στριγκλέ και το στρινγκ εν γένει και έχασα πάσα ιδέα...

ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ

είναι λίγο light. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα??

Ναι μολις εφτασε και βγηκε απο την κουτα. Ενα περιεργο πραγμα ομως. Γιατι γινανε ετσι τα χερια μου? Πρωτη φορα το βλεπω.

Ναι αυτή είναι. Σε pod hd500. Το κλασσικό μου preset πειραγμένο από το eq του cubase. Ντουπλαρισμένες φυσικα οι κιθάρες όπως στους Μετάπλυτα. Ενδέχεται να βάλω τους emg αν στον κανονικό ενισχυτή κλάνει ο ηχος των roswell.

ένα θέμα που την εποχή των DAW based studio αποκτά ιδαίτερη σημασία είναι η επεξεργασία ή όχι του προς ηχογράφηση σήματος... το βίντεο που ακολουθεί πραγματεύεται αυτό ακριβώς το θέμα και πιο συγκεκριμένα την χρήση EQ κατά την ηχογράφηση τυμπάνων. Το EQ ως ένα πολύ επιδραστικό εργαλείο μπορεί να βοηθήσει ώστε να πετύχουμε ένα πιο mix ready αποτέλεσμα, πολλές φορές όμως μπορεί να αποβεί μοιραίο είτε λόγω υπερβολικής και αλόγιστης χρήσης είτε απλά λόγω των παράπλευρων επιπτώσεων μιας τόσο παρεμβατικής επεξεργασίας. Που βρίσκετε λοιπόν η χρυσή τομή? Στο παρακάτω mini tutorial σας παρουσιάζω κάποιες ενδιαφέρουσες (θέλω να πιστεύω) πτυχές του συγκεκριμένου workflow (eq prior to recording).

Πω πω .... μεγάλη λέξη, 36 γράμματα έχει .....

She is my priiiiiide and joy!

Δεν θα με δώσει στεγνά ο Γιώργης ρε. Είναι φίλος. Χαίρομαι που σας διασκέδασα αγαπητέ Φώτη. (αλλά τα εννοώ, και εσύ ακόμα και να ήξερες που μένω δεν θα έκανες 500 χλμ. μόνο και μόνο για να με πετροβολήσεις, ε; )

@Spyros Delta ίσως φταίνε οι χορδές. Στο παραδοσιακό που γρατζουνάω και φοράει πάντα χορδές σονατα, το παθαίνω πάντα όταν έχω φρέσκιες χορδές και μετά από καμιά εβδομάδα σταματάνε να βγάζουν αυτή τη μαυρίλα.

Εγώ νομίζω ότι πρέπει να παίζει λίγο πιο αργά. Άναψε η ταστιέρα απ' την ταχύτητα. Μπορεί να φταίνε και οι χορδές όμως. Edit: Σπύρο, χαλάρωσε τις χορδές, πάρε λίγο χαρτί κουζίνας, φτύστο, και τρίψε την ταστιέρα να δεις αν όντως φταίει το βάψιμό της και όχι οι χορδές. Αν όντως φταίει το χρώμα στην ταστιέρα, και θέλεις να το ξεφορτωθείς γρήγορα, ίσως λίγο ζιπέλαιο σε ένα πανάκι βοηθήσει (περίμενε να πάρεις κι άλλες γνώμες όμως). Το θέμα είναι και να δεις τι ξύλο έχει από κάτω, μήπως και δεν είναι έβενος (που δεν το πιστεύω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις). Ή εναλλακτικά, πας για επιστροφή, μην τυχόν και σου πούνε μετά ότι έβαλες χέρι στο όργανο, και δεν στο αλλάζουν.

Με ό,τι και να παίξεις ηχάρα έχεις Σπύρο, δε μετράει. ?

Η άλλη δεν θέλει να εμβολιαστεί,μην αλλοιωθεί το dna της,και έστελνε χρόνια πολλά στον Καζαντζάκη,ανήμερα του Αγίου Νικολάου.

Τζένη την λέγανε κι όλα τα παιδάκια κλαίγανε.

https://www.thomann.de/gb/harley_benton_het_550_aw.htm

Τα είπες όλα δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Αλλά αυτή την παρθένα Αμαζονίου .... που σταδιάλα την βρήκανε στην Κινεζία ασούμε? Expedition στείλανε? Έχει σημασία αν είναι παρθένα Αμαζονίου στο τύλιγμα και στον ήχο? Αν δηλαδής ήτανε παρθένα από αλλού θα πείραζε? Τώρα θα μου πεις (και με το δίκιο σου) "ρε λαλάκα, που αλλού νομίζεις ότι θα βρεις παρθένα την σήμερον ημέραν?" Για το νησί του Πάσχα σκεφτόμουν, θα κάνει δουλειά?

Eιναι μια σπανια explorer απο εξωτικα ξυλα, σωμα αγριοπασατεμπια και ταστιερα φασκομηλια. Μαγνητες τυλιγμενοι στο χερι απο παρθενα Αμαζονιου και παιζω σε ενισχυτη που τον εφτιαξε ο ιδιος ο Jim Marshall προς τιμην μου. Πειτε τωρα μεταξυ σας και θα μπω το βραδακι μετα τα μαθηματα να γραψω λεπτομεριες. .

Ακκόρντα που έπιανα εγώ πριν 20 χρόνια με κάνουν να τα παρατήσω, όχι του Holdsworth :) :) :) :) :)

Ευχαριστω! Το backing ειναι παιγμενο στο ενσωματωμενο λουπερ του boss, αλλιως θα το ανεβαζα λιγο στο Daw. Αυτη την κιθαρα την εχω πανω απο δεκαετια, και εχει παιξει αρκετα σε απειρα μαθηματα, επισης αρκετα σε θεατρικες παραστασεις. Ειναι στοκ, δεν εχω αλλαξει κατι, και δεν εχει βγαλει ποτε προβλημα. Φοβερα βολικη για καναπε, ταξιδια, ενιοτε προβες κτλ. Εχω παρει ενα εξαρτημα απο thomann ωστε να βαζεις ολα τα σετ χορδων και οχι μονο double ball. Αξιοπρεπεις μαγνητες. Το μονο που δεν μου αρεσει ειναι το zero nut που εχει, θα προτιμουσα παραδοσιακο κοκκαλο. Αψογο playability, τρεμολο χωρις προβληματα. Βεβαια τωρα εχει παει στα 400 ευρω, εγω την ειχα παρει καμμια 200αρα απο αμερικη. Αλλα αν κανεις θελει travel guitar ειναι πολυ τιμια προταση.

Χωρίς να θέλω να παροτρύνω ή να αποτρέψω κανέναν (τι λόγο μπορεί να έχω άλλωστε) θέλω με την ευκαιρία που έχουμε εδώ τον Sami, να γράψω για την πολύ μικρή εμπειρία μου με δασκάλους μουσικής. Πριν αρκετά χρόνια πήγα να μάθω αποκλειστικά θεωρία με ιδιαίτερα, αυτό που συνέβη με όλους τους δασκάλους που απευθύνθηκα ήταν ότι προσπαθούσαν να μου εξηγήσουν κάτι το οποίο δεν καταλάβαινε κανένας από αυτούς. Μου έδιναν λίστες με πράγματα που πρέπει να αποστηθίσω και κανένας δεν απαντούσε στο ερώτημα μου, στο γιατί είναι έτσι τα πράγματα. Το συμπέρασμα μου είναι ότι δεν μπορείς να μάθεις κάτι σε κάποιον αν δεν το καταλαβαίνεις πρώτα ο ίδιος. edit Το κορυφαίο που θυμήθηκα τώρα ήταν με αγανάκτηση: ''σταμάτα να προσπαθείς να κατευθύνεις το μάθημα'' το οποίο το δέχομαι από μαθηματικό σε δημόσιο σχολείο, αν σου δώσω μεροκάματο έχουμε πρόβλημα.

Δεν εχει σχέση αυτο που γράφεις. Εκείνοι περα από ιστορικές φιγούρες της σύγχρονης μουσικης (που μονο αστείο είναι να τους βάζουμε στην ίδια πρόταση με τις εν λογω διασκεδαστριες) έγραφαν τα τραγούδια τους κατα μονας ή με τις μπάντες τους. Ο Λου Ριντ δε θα εμενε στην ιστορία αν δεν είχε γράψει και ερμηνεύσει τα δικά του χαρακτηριστικά τραγούδια. Το ιδιο και ο Ντίλαν (εξού και το νομπελ λογοτεχνίας). Παλι ατοπο και αστείο, αλλα πιο μεγάλη συνάφεια εχει ο Καρβελας με αυτούς που έγραψες παρα οι Βίσση-Βανδη. Για μενα, σε εναν καλλιτέχνη ειναι πιο σημαντικό οι επιλογές που κάνει πάρα αυτές καθεαυτες οι δυνατότητές του. Δυστυχώς η Βίσση ενω ήταν καλή τραγουδιστρια, τραγούδησε έναν τεράστιο όγκο σκουπιδοτραγουδων και αναλώθηκε στη νύχτα. Αυτό λέει πολλά για την καλλιτεχνική της παιδεια. Η Βανδή από την αλλη δε θα μπορούσε να κάνει και τπτ αλλο. Όταν ξεκίνησε, έκανε κάτι σεσσιον λαϊκά κλπ αλλα δε θα γινόταν ποτέ πρώτη μούρη. Και όλα αυτά πρέπει να κανονικοποιηθουν με την ελληνική πραγματικότητα και τις ίσως περιορισμένες επιλογές που είχαν (ή δεν είχαν). Ετσι πιστεύω τουλάχιστον. Χρόνια πολλά.

......Nestoras, cigaret13 κ.τ.λ....!

Mια χαρά φωναρες είναι και οι δύο.Η Βίσση εχει πολύ περισσότερα και πιο διαχρονικά τραγουδια... Live που τις έχω δει...η Βανδή είχε σπάσει στο φάλτσο (πολύ ψηλά ανέβαινε...έπαιζε στο όριο) είχε όμως πιο εντυπωσιακη σκηνική παρουσια....αλλά πάνε πολλά χρόνια από τότε....σίγουρα έχει βελτιωθεί πολύ τεχνικά. (Προσωπικά μετά τη Βίσση θα έβαζα τη Θεοδωρίδου και μετά τη Βανδή) Μόλις και η Βανδή αποσυρθει δεν ξέρω αν θα έχει ένα "Δωδεκα" η έναν "Τελευταίο Χορό" ωστε να έχει και υστεροφημια.Η Βίσση είχε και πιο έντονη ζωη με πιο πολλά ups and downs μένοντας στην επικαιρότητα για ακόμα ένα λογο.Φυσικά ειναι και οι δύο τους πολλά χρόνια στο κουρμπετι με image makers και μανατζαραιους ώστε να ξέρουν πως αυτή η υποτιθέμενη "κόντρα" δεν πρέπει ούτε να διαψεύδεται ούτε να επιβεβαιώνεται ώστε να... συντηρείται. Είναι και οι δύο πρώτες στο χωριό.... Η Βίσση είναι και λίγο τελευταία στην πόλη... Η Βανδή ....δεν έχει πάει στην πόλη... Μην εκπλαγειτε μετά τα οικονομικά στριμοκωλιδια που έφαγε όλος αυτός ο κλάδος λόγω κορωνοιου μην τις δούμε και μαζί στο σανίδι με την πρώτη ευκαιρία....να βγουν τα σπασμένα...

Καλησπερα και χρονια πολλα σε ολους! Παραθετω ενα νεο βιντεο που γυρισα πριν λιγες ωρες κι ελπιζω να το χαρειτε οσο κι εγω! Ευχομαι καλη χρονια σε ολους σας με υγεια κι ευτυχια. Καλη ακροαση/θεαση παιδες!

Koίτα, το να βγάλεις ποιοτικό ήχο από την αρχή, σπάνια παίζει. Τις περισσότερες φορές κοπανάνε σε τρελό βαθμό σχεδόν στάνταρ μέχρι επίπεδο μέσης τάξης. Παίρνει κάποια χρόνια μέχρι να μην ακούγεται κανείς ότι κοπανάει το πιάνο ανελέητα. Από την άλλη, σίγουρα είναι πιο γρήγορη διαδικασία από το μηδέν μέχρι το να μην ακούγεσαι άθλια, σε σχέση με την αντίστοιχη ακριβώς πορεία π.χ. στο βιολί ή στα πνευστά, στα οποία είναι πραγματικό βασανιστήριο η όλη φάση, και παίρνει καιρό μόνο και μόνο για να στρώσεις ΥΠΟΦΕΡΤΟ ήχο, όχι ποιοτικό. Άρα, νομίζω ότι μπορώ να καταλάβω τι λες εδώ. Αυτό που δεν παλεύεται με τίποτε είναι το θέμα της ανεξαρτησίας των χεριών από τη μία, ότι είναι στην πραγματικότητα δύο ανεξάρτητοι πιανίστες από τον ίδιο εγκέφαλο, και η ανεξαρτησία ήχου και μικρορυθμικής από το κάθε δάκτυλο από την άλλη, κάτι που φτάνει σε εντελώς τρελά επίπεδα στα υψηλότερα κλιμάκια. Όλα αυτά πέρα από την αντικειμενική δυσκολία της παρτιτούρας, που καταλήγει εντελώς ανελέητη. Φαντάζομαι έχεις εικόνα του τι εννοώ, βλ. διασκευή Petrushka του Στραβίνσκυ για ένα πιάνο, πραγματικός εφιάλτης. Όλη η ορχήστρα με ελάχιστα μέρη που δεν παίζονται. Πραγματική τρέλα. Με άλλα λόγια: είναι μεν πιο γραμμική η ανάπτυξη του πιάνου μέχρι το επίπεδο ανωτέρας. Από επίπεδο ανωτέρας και πάνω δεν υπάρχει πλέον γραμμικότητα. Είναι εντελώς νορμάλ ένα έργο να κάνεις μήνες να παίξεις τις νότες σωστά στο χρόνο, χωρίς πραγματική εκφραστική, εκτός από ειδικές καταστάσεις με φωτογραφικές μνήμες κτλ., ειδικές περιπτώσεις μυαλών. Οπότε, η γραμμικότητα είναι μέχρι ένα σημείο. Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω στο ότι είναι το όργανο που δεν υπάρχει λόγος να φοβηθείς να ξεκινήσεις μόνος σου. Αν είναι κάτι, είναι το όργανο που, αν έχεις ξεκινήσει σωστά, μπορείς να συνεχίσεις για λίγο μόνος σου, εφόσον φυσικά έχεις καλά τις βάσεις για να σε πάνε λίγο παρακάτω. Μόνος σου μπορείς πραγματικά να μείνεις μόνο στο υπερυψηλό επίπεδο, και εκεί δεν είναι σίγουρο, καθώς πολλοί από τους μεγάλους σολίστ κάνουν μαθήματα σε ακαδημίες ειδικές για τα ρεπερτόρια που κάνουν σε επίπεδο διδακτορικού και πάνω, όντας ήδη φουλ professional level κονσερτίστες. Ο καλός δάσκαλος με μεγάλη γκάμα ρεπερτορίου και πολύ καλή εμπειρία από συναυλίες σε πολλά έργα είναι εντελώς επιβεβλημένη, εφόσον μιλάμε για κλασσική μουσική, αν θέλει κανείς να μην πηγαίνει νοσοκομείο με τενοντίτιδες συχνά. Αρκεί μία σπουδή του Σοπέν να σε στείλει οff για μήνες αν η τεχνική σου δεν είναι η τέλεια για το χέρι σου, και ακόμη και τότε πάλι μπορεί να κινδυνεύεις. Είπαμε, ύπουλο όργανο το πιάνο...

που να χα και tv.

ναι T-tops είναι επειδή είχα και τους guild μαγνήτες και τους έχω ακόμα κρατημένους μου αρέσει πολύ καλυτερα με τους gibson έγινε πολύ καλύτερη και επειδή έχω δοκιμάσει παρά πόλους μαγνήτες για μένα οι gibson το απόγιωσαν το όργανο

Σε ένα λεπτό θα ξέρω. Κάτσε να πάρω τηλέφωνο τον gvour που ξέρει που μένουνε όλοι.

Νομίζω ότι είναι το πιθανότερο.

Αυτά παθαίνουν όσοι δεν παίζουν παραδοσιακά όργανα.

Κοίτα καλύτερη ΦΩΝΗ (range, σταθερότητα, κούρδισμα, γυρίσματα και τεχνική) έχει σίγουρα. Είναι ΣΑΦΏΣ καλύτερη singer. Δεν είναι όμως καλύτερη VOCALIST , σίγουρα όχι από τον Jagger ,τον Reed ,τον Dylan & τον Ozzy. Δυστυχώς από όσο ξέρω στην ελληνική γλώσσα δεν υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ singer & vocalist για αυτό και χρησιμοποιω ενΓκλεζικους όρους. Το τέλειο βέβαια είναι να είσαι ΚΑΙ τα δύο άλλα αυτό το επιτυγχάνουν ελάχιστοι οι επονομαζόμενοι και ΒΟΥΝΑ.... στην ΔΥΤΙΚΗ μουσική (συμπεριλαμβανομενης και της ελληνικής μια και δεν είναι ξεκάθαρα ανατολίτικη) απόλυτα ΒΟΥΝΑ είναι άτομα οπως ο Sinatra,η Franklin,o James Brown ,o Καζαντζίδης ,η Πίτσα Παπαδοπούλου ,η Αλεξίου και διάφορα τέτοια τραγουδιστικα τέρατα... Φυσικά αν συγκρίνεις τις....δύο "μεγαλύτερες ερμηνεύτριες" με τις δύο τελευταίες (Πίτσα και Χαρούλα) θα γελάσουν και οι πέτρες. Προς Θεού δεν λέω ότι οι ΙΔΙΕΣ έχουν πει κάτι τέτοιο, είμαι σίγουρος ότι και σεβασμό έχουν και επίγνωση των δυνατοτήτων τους (η Βίσση άλλωστε στο βίντεο με τον Μάκη το επισημαίνει δις εντός πέντε λεπτών)

Στο θρυλικό Rodeo.

Εντάξει... ντροπή

Αυτά είναι! Καλή χρονιά ! Ο Σούκας είναι σίγουρα υπερήφανος ακούγοντας σε! Έλιωσε η Starfire!Και ο ήχος κρύσταλλο. Για πες και τα λοιπά του εξοπλισμού...

Ναι ,με Μαζώ. Την θυμάμαι και εγώ, πολύ ευγενική κοπέλλα και όντως ξεχώριζε.

Δηλαδή αν σου δείξω φωτό με τα ακκόρντα που έπιανε ο Holdsworth, θα παρατήσεις και την κιθάρα?

Για μαέστρο βρήκα ένα Montreux Άκουσα καλά λόγια

και πολυ καλα εκανες....

Ευχαριστούμε.

εξαιρετικό, καλογραμμένο, εμπνευσμένο. Καλή Πρωτοχρονιά!!!

και οι δυο καλές είναι , έχουν τραγούδια που είναι τεράστιες επιτυχίες , ακόμα και παγκοσμίως και αυτό διότι Φοίβος και Καρβέλας έχουν αντιγράψει ξεδιάντροπα τις καλύτερες ροκ και electronic μουσικές των 90'ς και των 00'ς ??? ( βασικά τι λέω, στην περίπτωση της Βίσση ο Καρβέλας έχει κλέψει και τα 70'ς & 80'ς )

Προσωπικα εχω δυο 12χορδες μια Taylor σειρα 4 (πανω απο 2500Ε) και μια πολυ οικονομικη Mastro CDC 20-12 που μου την χαρισαν, και την οποια δεν τη βρισκω πουθενα πια διαθεσιμη. Μηδεν πληροφορια πλεον. Οταν την εβλεπα σε ελληνικο σαιτ (Ματσικας) την ειχε στα 120Ε και δεν το πιστευα οτι υπαρχει οργανο σε αυτα τα λεφτα που παιζει τοσο καλα. Στο θεμα μας. Ειχα μια εμπειρια με μια εξαχορδη του επιπεδου και προδιαγραφων της κιθαρας που θα προτεινω επισης στο μπατζετ σου και που εμεινα κατευχαριστημένος για την τιμη προς αποδοση της. https://www.sigma-guitars.com/guitars/1-series/jm12-1ste/ https://www.musicstore.com/en_OT/EUR/Sigma-Guitars-JM12-1STE-/art-GIT0044103-000 (δωρεαν μεταφορικα απο 299Ε και πανω και επιστροφη χρηματων αν μετανιωσεις και θελεις να την επιστρεψεις χωρις να αιτιολογησεις το γιατι- φυσικα χωρις να εχεις κανει καποια "επεμβαση" στο οργανο, εδω εχει τους ορους https://www.musicstore.com/en_OT/EUR/terms-and-conditions) JM12-1E Body Size: J-14 Fret (12-String) Construction: Dovetail Neck Joint Top: Solid Sitka Spruce Back & Sides: Mahogany Neck: Mahogany, Low Profile Nut & Saddle: Bone Fingerboard: Micarta Scale Length: 25.4” (645 mm) Neck width at nut: 1-7/8” (47,6 mm) Tuning Machines: Chrome, Mini diecast Electronics: Fishman Presys II (with Tuner) Finish: High Gloss Strings: D´Addario EXP38 Ενα βιντεακι που βρηκα (μιλαει ισπανικα) -------------------------------------------------------------- Επισης υπαρχει η πιο οικονομικη Sigma DM-12 https://www.sigma-guitars.com/guitars/1-series/dm12-1st/ (και διαθεσιμη στην Ελληνικη αγορα απο οτι φαινεται) https://www.skroutz.gr/s/15894860/Sigma-Guitars-DM12E-Natural.html Κι εδω παλι https://www.musicstore.com/en_OT/EUR/Sigma-Guitars-DM12E-/art-GIT0044077-000 (το ποσον δεν καλυπτει τα δωρεαν μεταφορικα, που ειναι 20ευρω) DM12-1 Body Size: D-14 Fret (12-String) Construction: Dovetail Neck Joint Top: Solid Sitka Spruce Back & Sides: Mahogany Neck: Mahogany, Low Profile Nut & Saddle: Bone Fingerboard: Micarta Scale Length: 25.4” (645 mm) Neck width at nut: 1-7/8” (47,6 mm) Tuning Machines: Chrome, Mini diecast Finish: High Gloss Strings: D´Addario EXP38 Η μονη διαφορα που βλεπω στις προδιαγραφες σε συγκριση με την JM12 (εκτος απο το σχημα και το binding), ειναι οτι δεν εχει fishman piezo και απο οτι διαβασα στα reviews του musicstore, εχει ενα θεματα να τρωει την μπαταρια γρηγορα αν δεν την αφαιρεις. .

Engl Ironball E606 https://www.engl-amps.com/ironball-e606-standard#content Engl Rockmaster E307 https://www.engl-amps.com/rockmaster-20-e307#content Engl Metalmaster E309 https://www.engl-amps.com/metalmaster-20-e309#content Engl Fireball E633 https://www.engl-amps.com/fireball-25-e633#content (μεταξύ μας δεν καταλαβαίνω την διαφορά μεταξύ Ironball, Fireball και Metalmaster...)