Πίνακας συμμετοχής

και όχι μόνο....άφησε το πιάνο και θέλει να μας κλέψει τη δόξα, δε φτάνει που μας έκλεψε την κιθάρα των 1504 ευρώ. Αντε φτιάξτε κανα λογαριασμό στο φβ να τσιμπήσουμε κανα λαικ.... https://www.facebook.com/effiepanagiotidou/videos/3986659318025054

Φώτης.....

- Γενικά το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μπεις σε μια ντουλάπα, γιατί τα ρουχα θα απορροφήσουν τα reflections. - Μην εμπειστευτείς apps για να σου κάνουν μείωση θορύβου. - Μερικά κινητά ηχογραφούν από 2 μικρόφωνα (stereo) αλλά δεν είναι καλή ιδέα γιατί θα έχει μεγάλη διαφορά το ένα κανάλι από το άλλο. - Αν έχεις κάποιο laptop, προτίμησέ το. Τα Macbook ας πούμε έχουν εξαιρετικό μικρόφωνο για το μέγεθός τους.

Αντί να κάτσει να κάμει καμιά ταινία της προκοπής, κάθεται και ασχολείται με ένα γκρουπ που διαλύθηκε πριν μισό αιώνα.....

Φαε 450 αυγα, κρατα τις αυγουλιερες βαλτες ολες στο μπανιο σου, και μετα παρε ενα νοκια 3210 (εξαιρετικα για ηχογραφηση), και βαλε την κοπελα στο μπανιο να τραγουδησει, αφου εχεις αερισει (καλη ιδεα και για στιχο).

Όχι ρε παιδιά cutaway στην ακουστική....κριμαΣ... Ποτέ μου δεν κατάλαβα το λόγο του cutaway.... σολίδια στο 22ο ταστο θα κάνει στην ακουστική; Ο Σεγκόβια πάντως δεν χρησιμοποιεί cutaway ?

Disclaimer: No Brent Mason Telecasters were used in the making of this video.

Υπάρχουν κάποια σημεία που χρήζουν προσοχής. Όπως το ότι η Yamaha έχει λεπτό (thinline) σώμα (όλη η APX σειρά είναι έτσι). Θα είναι πιο άνετη στο πιάσιμο ίσως, αλλά πιο αδύναμη ηχητικά unplugged. Αν ενδιαφέρεται ο αδερφός σου περισσότερο για τον ακουστικό ήχο, εγώ δεν θα την συνιστούσα. Θα την προτιμούσα για ηλ/ακουστικό live περισσότερο. Θα κοιτούσα κάτι με άλλο τύπο σώματος προσωπικά. Αλλά γούστα είναι αυτά. EDIT: Αφού θέλει να κινηθεί σε grand auditorium, εγώ θα κοιτούσα αυτές (αλλά αυτός είμαι εγώ, και η άποψη απόλυτα προσωπική). https://www.thomann.de/gr/furch_blue_gc_cm.htm https://www.thomann.de/gr/takamine_p3nc_pro_serie.htm https://www.thomann.de/gr/guild_om_150ce_nat_westerly.htm Οι παραπάνω είναι all solid wood, κάτι που δεν είναι η Taylor, και δεν είμαι σίγουρος για την Yamaha (μάλλον δεν είναι κι αυτή).

Από ότι βλέπω τα πλαϊνά και η πλάτη της Taylor είναι κατασκευασμένα από σάπια παλέτα για λιπάσματα -28, από την άλλη η Yamaha είναι μεν από τα πιο άσχημα μοντέλα που έχει η εταιρία αλλά δεν έχει pickguard όπως η Taylor οπότε +7 (αν το βγάλεις η σκιά του μένει για πάντα στο καπάκι), ύστερα έχουν και οι 2 κομμένο σκάφος οπότε -19 έκαστη, επίσης η Yamaha έχει άθλιο πάνελ με χειριστήρια -12 ενώ η Taylor έχει διακριτικά knob +1. μην κάνεις τη σούμα, καλές είναι και οι δυο

Από τους πρώτους μου ενισχυτές. 'Ηθελα έναν πολύ μικρό και ελαφρύ ενισχυτή, με καθαρό ήχο, που να μπορώ να τον βάλω πάνω στην πεταλιέρα και να μπορώ να βγάλω ένα live. Πρώτα είχα αγοράσει την ac έκδοση, η οποία και χρωμάτιζε αρκετά τα πετάλια μου. Εδώ να σημειώσω ότι βγαίνει σε πολλές ακόμα εκδόσεις ήχους marshall, dumble κ.α. Με την clean έκδοση, που αγόρασα στην συνέχεια, είχα λίγο περισσότερο headroom και πιο κλασικό fender ήχο, καλύτερο για χρήση πλατφόρμας. Τον χρησιμοποίησα σε αρκετά λαιβ με επιτυχία. Πολύ καλός ήχος, όσο δυνατός ήθελα σε εσωτερικό χώρο, και στην ουσία κουβαλούσα μονο την καμπίνα. Εκείνη την εποχή (προ 3ετίας) παίζαμε και αρκετά δυνατά. Εμφάνιση/Ποιότητα κατασκευής: Είναι αρκετά στιβαρό μηχάνημα, από ανθεκτικό πλαστικό, όπου δίδει την εντύπωση ότι θα κρατήσει για πάντα. Ζυγίζει περίπου μισό κιλό και έχει διαστάσεις 13x10x7,5εκ, καθιστώντας εφικτή την τοποθέτησή του σε κάθε pedalboad. Τα μίνι chicken knobs είναι ποιοτικά και μικρή αντίσταση κατά την περιστροφή. Εμφανισιακά ο MV50 έχει vintage καταβολές, καθώς έχει τις χαρακτηριστικές γραμμές ενός VOX AC. Βοηθά αρκετά και ο μετρητής output level στην πρόσοψη. Στην κορυφή βρίσκεται η λυχνία προενίσχυσης nutube, με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα, που δίδει μια μοντέρνα χροιά. Αρκετά όμορφο σε γενικές γράμμές. Χαρακτηριστικά/Λειτουργίες: Στο μπρος πάνελ υπάρχουν τρία knobs, treble, bass και volume. Το eq section είναι αρκετά ευαίσθητο και η επίδραση στον ήχο είναι άμεση και αισθητή. Επίσης, υπάρχει ο "διακοσμητικός" φωτισμένος μετρητής του output. Δεν προσφέρει και πολλά στην πράξη. Ίσως να ήταν προτιμότερο να υπήρχε ο διακόπτης on/off στη θέση αυτή. Στο πίσω πάνελ υπάρχει η έξοδος για line out και ακουστικά. Το line out είναι αρκετά καλό για ηχογράφηση (δεν το έχω δοκιμάσει σε λαιβ αλλά φαίνεται να έχει αρκετά καλή προσομοίωση). Δίπλα ακριβώς βρίσκεται ο διακόπτης eco on/off, ο οποίος σβήνει αυτόματα τον ενισχυτή μετά από κάμποσα λεπτά απραξίας. Για να ξανανοίξει πρέπει να κλείσουμε και να ανοίξουμε πάλι τον power on/off διακόπτη, οποίος βρίσκεται ακριβώς δίπλα και είναι σχετικά δύσκολα προσβάσιμος, καθώς το δάκτυλο συνήθως εμποδίζεται από το καλώδιο τροφοδοσίας. Την δουλειά του την κάνει πάντως. Μετά συναντάμε τον διακόπτη eq deep switch, ο οποίος δίδει έξτρα σώμα (μπάσο) στον ήχο. Είναι χρήσιμο όταν παίζει κάποιος με μικρή καμπίνα, ώστε να έχει πιο γεμάτο ήχο. Η διαφορά στο μπάσο είναι αρκετά αισθητή. Εν συνεχεία, συναντάμε το attenuator το οποίο έχει τρεις επιλογές. Στην full επιλογή η ένταση είναι στο μέγιστο, κατάλληλη για λάιβ, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο σπίτι, καθώς έχει πολύ καλή διαβάθμιση της έντασης. Η επιλογή 1/10 είναι ιδανική για εξάσκηση στο σπίτι, ή σε χαλαρή πρόβα, ενώ η επιλογή 1/100 είναι ιδανική για πιο χαμηλές εντάσεις. Η ποιότητα ήχου μειώνεται, όχι πολύ σημαντικά, με τη χρήση attenuator. Τέλος, έχουμε την έξοδο για καμπίνα. Με 4 ohm καμπίνα παίρνουμε όλα τα 50 watt της ισχύος. Με αυτή την χρήση έχουν αναφερθεί υπερθερμάνσεις από χρήστες, μέσω διαδικτύου. Στα 8 οhm παίρνουμε 25watt και στα 16 οhm παίρνουμε 12,5 watt. Η χρήση που του κάνω, προσωπικά, είναι στα 25 watt και δεν έχω παρατηρήσει κανένα ίχνος υπερθέρμανσης. Ήχος/Απόδοση: Πρόκειτα για έναν υβριδικό ενισχυτή, ο οποίος μέχρι το τέρμα της έντασης διατηρεί καθαρό τον ήχο. Με humbuckers, βέβαια, μετά την μέση αρχίζει και "σπάει" ο ήχος, ενώ στο τέρμα γίνεται ελαφρώς crunchy. Με low output single coils, στο τέρμα ο ήχος αποκτά τρίχα. "Ακούει" στο χτύπημα της πένας αρκετά καλά. Δεν έχει τις δυναμικές ενός λαμπάτου, εμφανώς, αλλά είναι αρκετά κοντά σε αίσθηση. Το μεγαλύτερο "αρνητικό" που έχω δει είναι ότι με τη μείωση του volume pot της κιθάρας, δεν καθαρίζει σε καμία περίπτωση όπως έναν λαμπάτο ενισχυτή. Καθαρίζει αρκετά καλά, αλλά δεν κάνει κρύσταλλο τον ήχο. Και αυτό γίνεται πιο εμφανές όταν λειτουργεί κάποιο overdrive πετάλι. Ενώ πχ σε έναν bugera v22 ο βρώμικος ήχος θα καθάριζε εντελώς, στον mv50 υπάρχει πολλή "τρίχα". Αλλά αυτό είναι παραξενιά δικιά μου. Την δουλειά του την κάνει σωστά, και ο ήχος καθαρίζει επαρκώς, απλά όχι σε επίπεδα λαμπάτου ενισχυτή. Με τα πετάλια είναι 100% συμβάτο, σε όλη την ένταση του. Δεν έχει παραξενιές. Και μάλιστα σχεδόν όλα ακούγονται εξαιρετικά και "γεμάτα". Fx loop, ως είναι φυσικό, δεν υπάρχει και όλα τα πετάλια μπαίνουν στο input. Εξαιρετική πλατφόρμα για τη δουλειά αυτή. Και χωρίς πετάλι ενεργό, ο καθαρός ήχος που παράγει ο mv50 είναι πάρα πολύ καλός και πλήρως αξιοποιήσιμος. Από ένταση, έχει μπολική, Με καμπινα 1x12 στα 8 ohm (άρα στα 25 watt) ο ήχος μου αρκεί για να γεμίζει ροκ χρώμα ένα μαγαζί 100 ατόμων. Σίγουρα με μεγαλύτερη καμπινα θα έχω περισσότερο headroom, κάτι που είναι φυσιολογικό. Στα καθαρά, όταν παίζω με διπλούς μαγνήτες, δεν έχω την ένταση που θέλω για funk ή ρεγκε (μιλώ για αρκετά υψηλές εντάσεις που συνηθιζα να έχω). Τον ντραμερ τον υπερκαλύπτει ο ήχος, όπως και να έχει. Εν κατακλείδι: Όποιος θέλει ένα πολύ μικρο ενισχυτή, με καθαρά που φέρνουν σε blackface, ώστα να τον βάζει στο pedalboard και μην κουβαλά combo ή κεφάλια, o MV50 είναι αυτό που ψάχνει. Δεν παίρνει δάφνες ποιότητας ήχου (σε σχέση με το real λαμπάτο thing), άλλα έχει την ένταση και αρκετή ποιότητα ώστε κάθεται άψογα στο μιξ. Κόστος περί τα 180 ευρώ. Χαρακτηριστικά: • Input/Output Jacks: INPUT x 1, LINE/PHONES x 1, SPEAKER OUT x 1• Preamp: Nutube 6P1• Output Power：Max 50W RMS@4Ω, 25W RMS@8Ω, 12.5W RMS@16Ω• Power Supply: AC adapter DC19V• Current Consumption: 3.43A• Dimensions (W x D x H): 135mm x 100mm x 75mm/5.31 x 3.94 x 2.95 in• Weight: 540g/1.19 lbs Ηχογραφημένα κλιπ: Στην ηχογράφηση έγινε χρήση μιας v100gt με P90 μαγνήτες, σε καμπίνα 1x12 με G12-35XC, και με shure SM57. Καθαρός ήχος με vol στο 3: mv50vox clean3.mp3 Καθαρός ήχος με vol στο 6: mv50vox clean6.mp3 Καθαρός ήχος με vol στο 10: mv50vox clean10.mp3 Με boss od3: mv50vox od3.mp3 Με EHX crayon: mv50vox crayon.mp3 Με xotic sl drive: mv50vox sl drive.mp3 Με ΤC dark matter: mv50vox dark matter.mp3 Με DOD carcosa fuzz: mv50vox carcosa.mp3 Ηχογράφηση με line out και χρήση tc dark matter: mv50vox di out.mp3

H Gretcsh G5222 είναι η double cut εκδοχή της G5220 electromatic. Είναι η double jet πρόταση της εταιρίας στην κατηγορία των 500 ευρώ. Κάτι ανάλογο των Epiphone les paul standard και prs 245 standard, ποιοτικά, αλλά διατηρώντας το DNA των Gretcsh, τόσο ηχητικά όσο και εμφανισιακά. Είναι ένα εργαλείο που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ήχων, έχοντας έφεση σε hard rock καταστάσεις, λόγω των BroadTron μαγνητών. Η έκδοση με το bigsby (G5232) έχει την ίδια τιμή και αντί τους BroadTron είναι εγκατεστημένοι οι Filtertron, όπου είναι πιο κοντά στον παραδοσιακό ήχο (είναι πιο low output και πιο πριμάτοι). Αμφιταλαντεύτηκα, είναι η αλήθεια, καθώς ήθελα την έκδοση με μαγνήτες filtertron, αλλά δεν θα “άντεχα” την παρουσία και τις ιδιαιτερότητες του bigsby. Και έτσι κατέληξα στη G5222, που ήταν και η πρώτη μου επιλογή. Είχε και το χρώμα που μου αρέσε… Ποιότητα κατασκευής/Εμφάνιση: Πιστεύω ότι αυτό είναι και το δυνατό σημείο της κιθάρας αυτής. Δεν έχει, σχεδόν, κανένα ψεγάδι. Εξαιρετικό βάψιμο και φινίρισμα. Το σώμα είναι chambered (έχει θαλάμους) με αποτέλεσμα το μειωμένο βάρος και την χαρακτηριστική χροιά που δίδει στον ήχο. Το άβαφο maple top είναι όλα τα λεφτά, σε συνδυασμό με τα σκούρα ταστιέρα και το μαύρο της πίσω πλευράς. Την γουστόζικη εμφάνιση έρχονται να συμπληρώσουν τα μίνιμαλ inlays (αναφέρονται ως pearloid Neo-Classic inlays) και η ασυνήθιστη “αγκυροειδής» stoptail. Το, κολλημένο στο σώμα, thin U μανίκι είναι επίσης εξαιρετικό. Θυμίζει αρκετά το φαρδύ slimtaper της Epiphone les paul std, αλλά είναι πιο παχύ. Θα έλεγα ότι προτιμά τα μεγάλα δάκτυλα, ειδικά εάν ο παίχτης έχει την τάση να “χουφτώνει” τον λαιμό. Η ταστιέρα έχει 12” radius, 22 medium jumbo τάστα, με scale 625mm. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τάστα είναι άριστα τοποθετημένα, χωρίς αιχμηρές άκρες κλπ. Τα κλειδιά, μάρκας Grover, κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους και έχουν πολύ καλή αίσθηση. Δεν αφήνουν την κιθάρα να ξεκουρδίσει. Το nut (απο συνθετικο κοκκαλο, με πλατος 43mm) θέλει λίγο δουλίτσα στην D όπου σκαλώνει ελαφρώς, αλλά και πάλι δύσκολα ξεκουρδίζει. Η γέφυρα δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά την δουλειά της την κάνει σωστά. Εργονομία: Εάν έχεις συνηθίσει μια tele ή μια les paul, η G5222 μοιάζει κάπως χοντροκομμένη, όταν την πιάνεις στα χέρια σου. Λίγο το χοντρό και πλατύ μανίκι, λίγο το παχύ σώμα σε προδιαθέτουν κάπως. Η αλήθεια ότι είναι εξαιρετικά βολική, τόσο καθιστός, όσο και όρθιος. Πολύ πιο βολική και ισορροπημένη από την G400. Εξαιρετική και προσεγμένη σχεδίαση. Επίσης, έχει εξαιρετικό ζύγισμα. Περίμενα να έχει έστω λίγο neck dive, αλλά ακόμα και με ζώνη δεν υπάρχει τέτοια τάση. Είναι αρκετά ευκολόπαιχτη, και η πρόσβαση στο 22ο τάστο είναι υποδειγματική, όπως θα ήταν και σε μια SG. Τα χειριστήρια είναι σχετικά προσβάσιμα, με το volume pot του bridge λίγο απομακρυσμένο, αλλά το συνηθίζεις γρήγορα. Το μόνο άβολο είναι το master volume pot, αλλά η χρήση του μπορεί να παρακαμφτεί από τα μεμονωμένα volume pots. Να σημειωθεί ότι στο μοντέλο με το bigsby, θα ήταν πολύ δύσκολο να πλησιάσω το volume pot του neck μαγνήτη και θα μου δυσκόλευε την πρόσβαση και από εκείνο του bridge. Τέλος, ενδεικτικό του προσεγμένου σχεδιασμού είναι και τα κλιπ για τη ζώνη. Έχουν το σχέδιο των χειριστηρίων των pots, ξεβιδώνουν, μπαίνει η ζώνη, βιδώνουν και είσαι έτοιμος. Η απλότητα στο μεγαλείο της. Ηλεκτρικά: To ηλεκτρικό κύκλωμα της G5222 περιλαμβάνει δύο volume pots (ένα για κάθε μαγνήτη), ένα tone pot και για τους δύο μαγνήτες, και ένα volume pot ως master volume. Είναι κάτι το συνηθισμένο για Gretcsh κιθάρες, αν και προσωπικά δεν βρίσκω σοβαρό λόγο ύπαρξης του master volume. Ποιοτικώς, τα pots δεν φαίνεται να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Καλή κύλιση, με αρκετή αντίσταση (κάτι που δεν προτιμώ). Το tone pot έχει μικρή επίδραση στα πρίμα. Αφαιρεί λίγο πρίμα, όπου λόγω του έντονου presence, o ήχος δεν αλλάζει και πολύ. Τα volume pots, επίσης, δεν ρίχνουν την ένταση, παρά μόνο εάν είναι σχεδόν κλειστά. Εάν, όμως, έχω το tone pot στην μέση (με ελάχιστη απώλεια πρίμων), τότε το volume pot “μεταφορφώνεται” και με ελάχιστο γύρισμα ρίχνει κατευθείαν την ένταση. Ακριβώς όπως θα ήθελα να συμβαίνει εξ’ αρχής, δηλαδή. Το σίγουρο είναι ότι μπορούν να προκύψουν πολλοί διαφορετικοί ήχοι με την χρήση και τον συνδυασμό των χειριστηρίων. Τέλος, το 3way switch δουλεύει πολύ σωστά και με καλή αίσθηση. Ένα αρνητικό είναι ότι πρέπει να προσέχει από πού το πιάνεις, για να αλλάξεις θέση, καθώς πολύ εύκολα σου μαγκώνει και στου δαγκώνει το δάκτυλο. Το δακτυλίδι του επιλογέα είναι πολύ κοφτερό και ο πόνος έντονος. Broad’Tron pickups: Ξεκινώντας από τους BroadTron (2ης γενιάς), να αναφέρω ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα specs στο διαδίκτυο. Είναι οι πιο high output διπλοί μαγνήτες της Gretcsh, με μέτριες επιδόσεις στο definition. Είναι αρκετά touch sensitive, παρότι δίδουν την εντύπωση ότι έχουν αρκετό φυσικό compression. Έχουν μέτριες επιδόσεις στο “καθάρισμα” με ρίξιμο του volume pot και γενικότερα δυσκολεύονται να διατηρούν τον ήχο crystal καθαρό. Ο bridge είναι πολύ δυνατός με έντονα μεσαία, ενώ ο neck είναι πιο μπασάτος και στρογγυλός. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, δεν πολυαντιδρούν και στο tone pot. Δίδουν αρκετή “τρίχα”, ακόμα και σε low gain ενισχυτές (ίσως φταίει το έντονο presence). Ακόμα και έτσι, λόγω του eq, ο καθαρός ήχος είναι αξιοπρεπής και κόβει αρκετά στο μιξ. Έχουν μπόλικα χαμηλά, πολύ δυνατά μεσαία, και κάπως μαλακά ψηλά. Χρειάζεται να δίδω λίγο παραπάνω πρίμα στον ενισχυτή για να έχω ισορροπημένο ήχο. Το φυσικό τους περιβάλλον, εύκολα, είναι ο crunchy ήχος. Για ACDC δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο μαγνήτη. Σίγουρα πιο πριμάτος ήχος σε σχέση με PAF, νομίζω και πιο hot, διατηρώντας κάποια στοιχεία από τον παραδοσιακό ήχο Gretcsh, με το κλασικό twang να μην είναι έντονο. Το καλό είναι ότι ρυθμίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ρυθμίζεται το ύψος, η κλίση σε treble/bass side, αλλά και η κλίση κατά μήκος της κιθάρας, έτσι ώστε να ακολουθούν την κλίση των χορδών. Επίσης, ρυθμίζοντας τις βίδες πάνω στον μαγνήτη, μπορείς να αλλάξεις και το eq, σηκώνοντας πχ την βίδα κάτω από την χορδή G. Κάποιοι, μάλιστα, αφαιρούν και κάποιες συγκεκριμένες βίδες εντελώς, μετατρέποντας τους μαγνήτες σε noiseless single coils, ανεβάζονται πολύ το clarity. Λογικά, πρέπει να είναι alnico 5, με τον bridge γύρω στα 9Κ και τον neck λίγο κάτω από 8Κ. Οι δικοί μου μαγνήτες είναι ρυθμισμένοι πολύ ψηλά, γύρω στα 2mm. Εάν κατέβουν πιο χαμηλά, ο ήχος καθαρίζει αρκετά. Pros n' Cons: + τίμια τιμή + ποιότητα κατασκευής + πολύ καλή εργονομία - Μέτριοι μαγνήτες - Το 3way switch "δαγκώνει" - Μετρια επιδραστικότητα στον ήχο από τα vol και tone pots. Ηχητικά samples: Σε VHT special 6, με καθαρό ήχο: VHT6clean.mp3 με crunchy ήχο: VHT6crunch.mp3 με fuzz: VHT6fuzz.mp3 Σε Marshall DSL5R με καθαρό ήχο: dsl5clean.mp3 με crunchy ήχο: dsl5crunch.mp3 με distortion: dsl5distortion.mp3 Σε Laney IRT15, με high gain ήχο: irt15high gain.mp3 με ultra high gain ήχο: irt15ultra high gain.mp3 Φωτογραφικό υλικό:

Δες αυτή την εφαρμογή. Δεν την έχω χρησιμοποιήσει - ψάξτη λίγο πριν την αγοράσεις - αλλά την έχει μια φίλη με καλά αποτελέσματα. Έχω την εντύπωση ότι δεν χρειάζεται καν δεύτερο κινητό. https://www.smule.com/apps Ένα δείγμα με απλό handsfree: https://app.box.com/s/8n6fdf98dqsngch8gab27d3k8101k9lr

κάθεσαι και πεδευεσαι τσάμπα φίλε..... δεν γίνεται δουλειά έτσι ότι και να κάνεις το αποτέλεσμα θα ειναι μαπα... παίρνεις αυτό και καθάρισες.... https://www.thomann.de/gr/focusrite_scarlett_solo_studio_3rd_gen.htm επίσης εαν ειχες πάρει αυτο όταν έψαχνες για πλήκτρο https://www.thomann.de/gr/korg_pa_700.htm δεν θα ασχoλούσουν τώρα με ντουλάπες, κινητά και αηδίες ουτε θα χρειαζοσουνα καρτα ηχου, έχει onboard mic και γράφει απευθείας στο σκληρό και σε στικ.... το μονο που χρειάζεσαι ειναι ενα φτηνο μικ https://www.thomann.de/gr/shure_sm_48_lc.htm και ενα καλωδιο xlr σε καρφί. αλλα δεν ακους ποτε....???

Έχω μια apx 600 πολύ καλή και εύκολη στο παίξιμο.Yamaha δαγκωτό.

Yamaha δαγκωτο!

Βρήκα λύση! χαχα

Ντουλάπα με χειμωνιάτια παλτά κατα προτίμηση. Όχι φιλτρα στο κινητό που μετά δεν μπορείς να βγάλεις. Ό,τι φίλτρα μπουν θα μπουν στο τέλος Η άλλη λύση, πας στο leroy και παίρνεις ένα φύλλο ricophon. Κάνει 10 ευρώ το πολύ. Το κάνεις ημικύκλιο και τραγουδάει μέσα σ αυτό

Άρα πρέπει να εστιάσεις στο μέρος που θα σου κάνει αθόρυβη την ηχογράφηση και όχι στο app όπως σου είπε και ο yameth καθώς το υποτιθέμενο app που θα "κόβει θορυβο" δεν σου κάνει αθόρυβη την ηχογράφηση...απλά έχει ΟΝ ένα φίλτρο (Dolby like) που θα μπορούσες και συ να το κάνεις στο daw μετά και με καλύτερο (ισως) συμβιβασμό συχνοτικων αποτελεσματων.Το αμάξι η μέσα σε μια ΝΤΟΥΛΑΠΑ !!!! είναι μια χαρά για όσο πιο dry ηχογράφηση γίνεται....

Το αυτοκινητο που θα ειναι;

Να την χαιρεσαι την κορακλα! Απ' οσο ξερω, κανει πολυ ωραια πραγματα με τη φωνη της και με τη μουσικη γενικοτερα. Δεν μοιαζει να εχει αναγκη απο "σπρωξιμο", φτιαχνοντας της κομματια κλπ. Ηδη φαινεται οτι περναει πολυ καλα με αυτα που κανει και εχει βρει τον δρομο της. Στη θεση σου, βεβαια, θα "χρησιμοποιουσα" τη φωνη της με καθε ευκαιρια και θα εφτιαχνα κομματια ειδικα για εκεινη. Ανεκτιμητο δωρο απο εσενα. Αλλα και απο εκεινη. Ειναι win win. Ειναι bonus και για τις δυο πλευρες. Εαν φτιαξεις και πιο ευκολοχωνευτα* κομματια, θα τα τραγουδα και πιο συχνα. Πιθανον και σε εμφανισεις της. * ειναι πολυ ευκολο. Το μονο που εχεις να κανεις ειναι να αφηνεις την παραγωγη του κομματιου στη μεση, και να το γεμισεις αρπετζια... ?

@cigaret13 Αγγλική Φιλολογία

Ναι, ο Peter-Lord-Of-The-fucking-Rings-Jackson.

Πέστα χρυσόστομε. ?

Έτσι σου είπε? Ωχ ωχ ωχ, κρύψου γρήγορα. Γυαλίζει το κουζινομάχαιρο στο φεγγαρόφως.

Yamaha FS(Χ)3. Κλάσεις ανώτερη και από τις δύο που αναφέρεις. Εκπληκτική κιθάρα για μια ζωή. https://www.nakas.gr/prd/yamaha-fsx-3-ilektroakoistiki-kithara Υπάρχει και χωρίς ηλεκτρικά https://www.thomann.de/gr/yamaha_fs3_nt.htm

εχω APX, πολυ σταθερή (τις 2-3 φορες τον χρόνο που την παίζω λολ)... γενικά ασούμε Yamaha ?

Εγγυηση το orilriver και free. Με κλειστα ματια. Ειναι ισαξιο με της Valhalla

Και να στην στείλω δεν θα την δεις......? Εγώ δεν ζω μαζί σας βρε.... στο μέλλον ζω!

Γιατι κακία? Κακο ειναι να εισαι ...ηντα+? Ειναι ενα γεγονος.... Απο που το πηρες?? Στειλε τιμη...

1. Σωστός, αν και νομίζω ότι όλες οι ώρες είναι καλές για να το παίξεις. 2. Βλέπεις και πονηρές ταινίες βλέπω.

Τα όργανα σου Φάσιον είναι πολύ ωραία πάνε ομως από 42.5 mm Nut width μέχρι 45 mm, τέρμα διαφορετικά όργανα, δεν διαλέγεις το ένα αντί του άλλου έτσι απλά. Μια και ο ενδιαφερόμενος ξεκίνησε πρόσφατα είναι κρίμα να πάρει ένα όργανο με 45 mm Nut και να νομίζει ότι η ακουστική είναι ένα πολύ δύσκολο όργανο στο οποίο δεν μπορείς να πιάσεις δυο χορδές με τη μύτη ενός δακτύλου... άσχετο το μέγεθος των χεριών.

Ακριβο το πηρες

Εχουν περασει δυο Apx απο τα χερια μου, η πρωτη νομιζω ηταν η 500 ενος φιλου για σεταρισμα, και η δευτερη μια 900 εαν θυμαμαι καλα, απο ανταλλαγη, ο ηχος τους ως ακουστικες, θα το πω ευγενικα ...ηταν στο οριο του αποδεκτου λογω σκαφους... ως ηλεκτρακουστικες ηταν τιμιες. Απο Taylor αυτης της κατηγοριας ειχα μια 110 ακουστικη, νομιζω μαονι, την ειχα ως δευτερη ακουστικη κανα διχρονο, μια χαρα ηταν ...την ειχα αγορασει καινουρια, ηθελε το καπακι λιγο ανοιγμα... Εκανα παρεα και με μια μασιφ taylor 314 φιλου, ηλεκτρακουστικη, με το παλιο συστημα της Fishman...με καινουριες χορδες...αλλη κλαση...με ρευμα η χωρις. Ολα αυτα προ δεκαετιας...

Αυτό που άλλοι πασχίζουν να ελέγξουν με τα χέρια τους άλλοι το κάνουν με ένα χριτς χρατς.......πανάθεμα! Δε λέω φυσικά οτι είναι κακό....κοτζαμ κιθαρισταράδες το χρησιμοποιούν άλλωστε. Απλά θεωρώ οτι το αθόρυβο παίξιμο (ανευ βοηθήματος) είναι μια κορυφαία ικανότητα αν κατακτηθεί και το επίπεδο της αντίληψης του παίκτη ανεβαίνει πολλά σκαλοπάτια με αυτή.

Έχει budget για Transacoustic; Οφειλει να ξεκινήσει από εκει. Λογικα θα βρει και για δοκιμή αν ζει σε μεγάλη πόλη Με το καλο

μωρε ασε με να ξέρω κι εγώ κάτι.... άκου αυτό (βάζω απόσπασμα γιατί ...δεν ξέρω δεν θέλει να το ανεβάσει αυτό). Μια μέρα μου πήρε την BR600 έκατσε στο πιάνο και σε ένα απόγευμα το σκάρωσε.... https://www.dropbox.com/s/mu9j12coxgvuzuo/ttc.mp3?dl=0

αφού χρησιμοποιείς Reaper πολύ απλά ψάξε για (free) impulse responses για το reaverb. Συνεργάζεται άψογα με τα περισσότερα που θα βρεις και επειδή μίλησες για ακουστικά όργανα νομίζω πως η convolution φάση θα σου ταιριάξει καλύτερα (πιο ρεαλιστικοί χώροι) σε σχέση με τα algorithmic. Για algorithmic θα δώσω και εγώ μία ψήφο στα Valhala DSP που είναι εξαιρετικά. Από εκεί και πέρα οι επιλογές είναι πραγματικά άπειρες...

τελευταία, χρησιμοποιώ το devil spring reverb, που (υποτίθεται ότι) έχει όλα τα είδη spring reverb και όχι μόνο https://www.lostin70s.com/#/plugins επίσης, χρησιμοποιώ και αυτά https://www.kvraudio.com/product/orilriver-by-denis-tihanov https://tal-software.com/products/tal-reverb-4

Αποστόλη, τσέκαρε κι αυτό. http://stone-voices.ru/vst/ambient_reverb

Κατέβασα ένα royalty free acoustic dry track και του έβαλα 4 reverbs που έχω, όλα στο ίδιο εύρος τιμών (40-50ε). Track 1: Dry Signal Track 2: Valhalla Room (Big Plate) Track 3: Valhalla VintageVerb (Large Plate) Track 4: Lexicon MPX Reverb (Medium Hall) Track 5: Eventide Ultra Reverb (Hall 1) Προσπάθησα να φέρω τα settings των plates και των halls όσο πιο κοντά γίνεται, δεν είμαι επαγγελματίας οπότε take it with a grain of salt. Εγώ με όποιο και από τα 4 κι αν έμενα θα ήμουν ευχαριστημένος. Έχω αγαπημένο αλλά δεν το λέω για να μην επηρεάσω.

Οι προενισχύτριες δεν φαίνονται εύκολα αν ανάβουν θα τις δείς με σιγουριά στο σκοτάδι Απο την πλακέτα που μας δείχνεις ειναι αδύνατο να βγάλουμε άκρη προσοχή στα ρεύματα ξαναβάλτο στη θέση του και μετά άνοιξε το! εισαι σίγουρος οτι δουλεύει το μεγάφωνο?

Μου έχουν κάνει εντύπωση οι BroadTron. Σε σχέση με τους κλασικούς gretcsh μαγνήτες, "κατηγορούνται" φέρνουν πολύ προς paf και είναι μακριά από τον παραδοσιακό ήχο. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι ο ήχος τους έχει πολύ έντονη προσωπικότητα και είναι πάρα πολύ χρωματισμένος. Ξεχωρίζει, κοινώς. Μετά κάμποσες ημέρες συνεχούς παιξίματος, έπιασα κιθάρες με ac2 και ac2 paf, και μου φάνηκαν εντελώς άχρωμοι και φλατ οι μαγνήτες τους. Δεν έχουν κάτι οι paf, φυσικά. Ίσα ίσα που έτσι πρέπει να είναι. Πολύ απλά, οι Broadtron έχουν ήχο που ξεχωρίζει. Μπορούν να κάνουν τη δουλειά ενός paf, αλλά την κάνουν με gretsch τρόπο. Ενώ λέγεται ότι είναι γύρω στα 9Κοhm, δίδουν την αίσθηση των 2-3Κ παραπάνω, εάν τους συγκρίνεις με 9Κ paf. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν καθαρίζουν όπως ένας low output paf, και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Κάποια στιγμή θα κάνω συγκριτικό μεταξύ τους. Προς το παρόν έκανα μια εγγραφή με AC10 (με sm57) πάνω σε ενα backing που είχα φτιάξει παλαιότερα, με καθαρούς και mid gain ήχους. blues major G5552 AC10.mp3

Μόλις το δοκίμασα. Και πριν το επαναφέρω, έκανα μια αναμνηστική ηχογράφηση με τον HT1R HT1R single coil.mp3 Και ακριβώς οι ίδιες ρυθμίσεις με κανονική ρύθμιση στους μαγνήτες... HT1R humbacker.mp3 Και μιας και έπιασα αυτούς τους ήχους, έκανα και μια ηχογράφηση για να φανεί πως ακούγεται στο μιξ. Μπλούζ πάντα.... a minor backing 5222.mp3

Toν βρήκα σε προσφορά, από τον Νάκα το καλοκαίρι, και τον "χτύπησα" στα 340 ευρώ περίπου. Ήθελα έναν high gain ενισχυτή κυρίως για ηχογραφήσεις. Είχε όλο το πακέτο που ήθελα. Μικρό (σχετικά) μέγεθος, αρκετά watt για live και πρόβες, 1 watt για οικιακή χρήση, emulated output για εγγραφές χωρίς να συνδέω καμπίνα, και φυσικά έναν πολύ καλό και ισορροπημένο ήχο. Δεν χρειάζεται πετάλια για να το χρησιμοποιήσω σε μια πρόβα. Έχει το reverb του και δυνατότητα για footswitch. Εμφάνιση/ποιότητα κατασκεύής: Έχει μοντέρνα εμφάνιση. Διάτρητος μεταλλικός σκελετός, γεμάτο κόκκινα led φωτάκια όπου προϊδεάζουν για τη χρήση που προορίζεται. Μην ξεχνάμε οτι πρόκειται για την πιο high gain σειρά της Laney. Έχει μέγεθος και βάρος ενός ενισχυτή 5 watt (154x424x235mm και 5,5 κιλά), μοντέρνα knobs και γενικότερα αρκετά μοντέρνα specs. Φαίνεται αρκετά στιβαρός και ανθεκτικός. Τα knobs έχουν ποιοτική κύλιση και μια σχετική αντίσταση κατα το γύρισμα. Θετικό είναι και το γεγονός ότι δεν ανεβάζει πολλή θερμοκρασία κατά την λειτουργία. Ενώ σε άλλους ενισχυτές ψήνεις αυγά πάνω τους, ο irt (λόγω του διάτρητου σκελετού) ζεσταινεται ελαφρώς. Λειτουργίες: Πρόκειται για έναν μονοκάναλο ενισχυτή με δυο εισόδους με απόδοση 1 watt και 15 watt. και υπάρχουν αρκετά ρυθμιστικά για να φέρεις κανείς τον ήχο εκεί που τον θέλει. Έχει 3 band eq στην προενίσχυση, το οποίο είναι αρκετά δραστικό, έχει ρύθμιση για gain και για preboost. To τελευταίο είναι σαν να βάζεις ένα booster μπροστά από τον ενισχυτή. Δίδει αρκετό γκάζι παραπάνω και ελέγχεται με το footswitch. Στην ουσία, είναι σαν γίνεται δικάναλος ο ενισχυτής. Στο στάδιο της τελικής ενίσχυτης έχουμε το volume, το οποίο και δίδει το κάτιτις παραπάνω σε gain εάν περάσει τη μέση, το tone το οποίο δίδει εξτρα brightness και αρμονικές σε ψηλές συχνότητες, και το dynamics το οποίο ελέγχει το πόσο σφικτές θα είναι οι χαμηλές συχνότητες. Και φυσικά υπάρχει και το πολύ καλό ψηφιακό reverb. Στην πίσω πλευρά συναντούμε δύο εξόδους για καμπίνες (8 και 16 ohm), είσοδο για footswitch (για έλεγχο του preboost και του reverb), Fx loop στο οποίο υπάρχει δυνατότητα αφαίρεση του από την αλυσίδα, αλλά και επιλογή για +10db. Υπάρχει jack για είσοδο mp3 player και υπάρχει και το record out, το οποίο περιλαμβάνει live record out και silent record out. To πρώτο είναι για ζωντανές εμφανίσεις όπου η καμπίνα δουλεύει ταυτόχρονα με το di, και το δεύτερο είναι για σιωπηλές ηχογραφήσεις. Τέλος, στην πίσω πλευρά υπάρχει και ο on/off διακόπτης του ενισχυτή. Δεν είναι το ιδανικότερο μέρος, αλλά τουλάχιστον δουλεύει σωστα. Ήχοι/Απόδοση: Με τρεις ECC83 στην προενίσχυση και δυο EL84 στην τελική ενίσχυση, περιμένεις κανείς να ακούσει πλούσιο distortion. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον IRT. Με ένα σετ hot μαγνήτες, ο ήχος φτάνει σε ultra high gain επίπεδα, κατάλληλο για μοντέρνο μέταλ. Βέβαια δεν είναι μόνο αυτή η χρήση του, καθώς είναι εξίσου καλός στο κλασικό ροκ, και το μυστικό είναι στη ρύθμιση του eq. Για ροκ ήχο δίδω λίγο μεσαια, ενώ για πιο μοντέρνο μεταλ ήχο κόβω τα μεσαια εντελώς. Παίζει εξίσου καλά με μονοπηνιους και διπήνιους μαγνήτες. Θα μπορούσα να παίζω βρώμικα μπλουζ όλο το βράδυ, με gain στο 3-4 και ενεργοποιώντας το preboost για lead parts, με μια τελεκάστερ. Άρκετά πειστικός vintage ηχος. Δεν έχει την καθαρότητα και διαυγεια ενός low gain ενισχυτή στα καθαρά, αλλά έχει ισορροπημένο ήχο, και εκπληκτικά βρώμικα. Καθαρίζει άριστα με ρίξιμο του volume της κιθάρας, και δεν χρειάζεται πετάλι να για βγάλεις όλους τους ήχους που έχεις στο μυαλό σου. Αρκεί να έχεις την κατάλληλη κιθάρα και τα χέρια. Από ένταση, στα 15 watt είναι αρκετή για να ξεπερνά έναν πολύ δυνατό ντράμερ. Υπερβολική για σπίτι, φυσικά. Στο 1 watt, εάν το ψηλώσω πάνω από το 09:00, θα έχω πρόβλημα με τους κοντινούς γείτονες σε ώρες κοινής ησυχίας. Είναι αρκετά δυνατός και στο 1 watt. Και είναι πολυ θετικό το γεγονός ότι δεν χάνει, σημαντικά, ποιότητα ήχου. Προσωπικά, τον δουλεύω σπίτι στο 1 watt, με ένταση στο 09.00. O ήχος μου αρέσει αρκετά και ας είναι σε "χαμηλή" ένταση. Με αυτή ακριβώς την ρύθμιση έκανα και τις παρακάτω ηχογραφήσεις, σίγουρα θα ήταν καλύτερο ο ήχος με το volume στην μεση, και ακόμα παραπάνω στα 15 watt, αλλά μου αρέσει να ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω και να μην πιέζομαι με δυνατότερους ήχους απ' όσο σηκώνουν τα αυτιά μου. Χρησιμοποίησα καμπίνα 1x12 με G12-35XC και SM57 την ηχογράφηση. Με telecaster και gain στο 2 χωρίς boost, και με ενεργοποιημένο το boost. irttelegain2.mp3 irttelegain2boost.mp3 Με telecaster και gain στο 5 χωρίς boost, και με ενεργοποιημένο το boost. irttelegain5.mp3 irttelegain5boost.mp3 Με telecaster και gain στο 10 χωρίς boost, και με ενεργοποιημένο το boost. irttelegain10.mp3 irttelegain10boost.mp3 Με prs και low gain alnico 5 μαγνήτες και gain στο 5 με ενεργοποιημένο το boost. irtprsgain5boost.mp3 Με prs και low gain alnico 5 μαγνήτες και gain στο 10 με ενεργοποιημένο το boost. irtprsgain10boost.mp3 Και λίγο μέταλ ήχος με καπως πιο hot alnico 5 μαγνήτες. irtmic.mp3 Όλες οι παραπάνω ηχογραφήσεις, μαζεμένες, από emulated οutput. irtlineout.mp3 Pros n' Cons: + χαμηλή τιμή + πλούσια specs + καλός ήχος + μικρό βάρος και διαστάσεις + λίγος θόρυβος - Δεν περιλαμβάνει footswitch - Δεν περιλαμβάνει θήκη - Το emulated output έχει μετρια ποιότητα ήχου Χαρακτηριστικά: Power RMS 15 Watts & < 1 Watt Inputs 1x Jack 15 Watts & 1x Jack 1 Watt Channels Single IRONHEART channel Equalisation Bass, Middle & Treble with Pull-Push EQ shift on each Master presence control Overall TONE Boost switch Footswitchable PRE BOOST Preamp valves 3x ECC83 Output valves 2x EL84 Class Class AB Reverb Laney designed Digital reverb Footswitch Stereo FS2 (not supplied) Speaker connections 2x Jack - 8 & 16 Ohms FX Loop(s) Yes - variable level FX loop Speaker Emulated Jack for Silent/Phones & Jack for Live DI - Record Out Speaker emulated MP3 Input Mini jack DI Socket Jack for Live DI - Speaker emulated Weight 5.5 Kg Unit 8Kg boxed Dimensions (mm) H x W x D 224 x 46 x 285 (Packed Dimensions) 154 x 424 x 235 (Unit Dimensions - for int. case

Σε δύο φετινές αγορές κρατούσα πολύ μικρό καλάθι όταν πατούσα το κουμπί (έως πεταμένα λεφτά) και τελικά απρόσμενα μου βγήκαν λίρα εκατό. Το ένα είναι το παρακάτω wireless system Ούτε delay ούτε signal drops ούτε φυσιματα ούτε θόρυβοι ουτε τίποτε. Ήμουν πολύ επιφυλακτικός για live καταστάσεις όμως μια χαρά ανταποκρίθηκε και εκεί.Στα 35e Kαι δεύτερον η Harley Benton Delta Blues Travel guitar.Mε τα κατάλληλα mods (Fishman piezo installationγια να γίνει ηλεκτροακουστικη Brass nut Brass saddle Κουρδιστήρια Αλλαγή από 12ρες σε 10ρες Και άλλα που τώρα δεν θυμάμαι...) Παίζει σούπερ για τα λεφτά της Δυστυχώς δεν την ευχαριστιεμαι στο maximum γιατί πάντα θα την ακολουθεί μια θλιβερή side story καθώς ο φίλος που μου την έφερε το πρωί (είχαμε κάνει ομαδική παραγγελία από Thomann) την ίδια μέρα πέθανε αναπάντεχα από ανακοπή 44 χρονων... Στα 68ε