Πίνακας συμμετοχής

Ήρθε αυτό το μπουμπούκι προχθές. Δίνω μάθημα αύριο και μόνο ένα boot για να δω ότι δουλεύει πρόλαβα να κάνω. Έρχεται review από βδομάδα όμως. Έχω να χαρώ έτσι με αγορά εξοπλισμού πολύυυυ καιρό. Καλή σας μέρα κύριοι.

Eκανα μια προσπαθεια,βαρεσα κατι ψιλα. Αν και απο καποια παιξιματα που ακουσα,μου εφυγε ο τακος,μαλλον να σιωπησω ηπρεπε. Ωραιο μπακιν,πολυ του γουστου μου Σπυρε. JJ.mp3

Αυτές ήταν κιθάρες....

Και τωρα που το ειδα και παρακατω, ενισχυει την αποψη μου στο οτι οταν ακους απο τους αλλους τον ηχο δεν μπορεις να ξεχωρισεις τοσο τις διαφορες. Στα χερια σου ομως φαινονται αμεσως. Δες στο 18.30. Εμενα μου αρεσει οταν πιανω οργανα των 150 ευρω και βλεπω οτι παιζουν για πολυ παραπανω. Θαυμαζω τους "μαστορες" που με τοσο μικρο μπατζετ βγαζουν τοσο καλο αποτελεσμα. Υπαρχει λογος μαλλον. Οταν ημουν πιτσιρικας και δεν ειχα τα φραγκα να παρω το καλο το ακριβο το οργανο, με τα τοτε 150 ευρω επαιρνες οργανο που δεν επαιζε ουτε 10. Και να ηταν μονο αυτο? Ακομα και με 500 ευρω, σπανια εβρισκες οργανο που επαιζε. Αν δεν εσκαγες την 1500αρα να παρεις φενδερ και γιμπσον δεν εβγαζες ακρη. (ενδεικτικες οι τιμες) Τα σημερινα παιδια μπορουν ομως και παιρνουν με 150 ευρω, noname οργανο που παιζει για 500 (ψιλο-yesname), και δεν σιχαινονται τη μουσικη και το οργανο πριν καν ξεκινησουν να ασχολουνται σοβαρα. Οταν πανε στα 500-800 παιρνουν οργαναρες .

Πάρα πολυ ωραίος! Οχι απλά ωραίος. Πήρα απο τις αγγελίες έναν Crate 150. Class D. 335 > Boss ME-70 > Crate > Mesa Lonestar Cabin Κόλαση. Θα φτιάξω κάποιο βίντεο σύντομα. Ξέρετε εσείς.?

https://www.nakas.gr/prd/pac-311hbl-hlektpikh-kithapa-yamaha Κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει καλύτερο όργανο για τα χρήματα που δίνεις γι' αυτήν, σε αυτή την κατηγορία. Οι Squier Classic Vibe που αναφέρθηκαν έχουν λίιγο ξεφυγει σε τιμή, αλλά εξακολουθεί να αποτελεί όργανο που εμπνέει και είναι αξιόπιστο (με ελαχιστη εως μηδενική φροντιδα) για κάθε χρήση, ακόμη και "επαγγελματική". Μην τρομαζει το τρέμολο, ειναι κάτι που μπορεί να ρυθμιστεί για trouble free παίξιμο, έστω για αρχή. Κάποια Epiphone SG ίσως όπως αναφέρθηκε, είναι καλή λύση. https://www.nakas.gr/prd/epiphone-sg-muse-wanderlust-green-metallic-hlektriki-kiuara Οι Vintage επίσης που αναφέρθηκαν είναι trouble free, κανονικότατα όργανα με αξιοπρεπεστατο hardware και μαγνήτες. https://www.musicpower.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/vintage-v100cs-ilektriki-kithara-cherry-sunburst001608.html https://www.musicpower.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/vintage-v72ftb-deluxe-thin-line-tele-ilektriki-kithara-tobacco-burst001886.html Οι περισσότερες από όσες αναφέρω, εκτός απροόπτου, παίζουν απ' ευθειας από το κουτί, με ελαχιστη ρύθμιση του καταστήματος. Για ενισχυτή, χωρίς να ειμαι σιγουρος, αλλα στην εποχή μας νομίζω με ένα καλούτσικο bluetooth ηχειο ή ακουστικά και μια εφαρμογη στο smartphone, μπορείς να βγάλεις πλέον πληθώρα πειστικών ηχων. Υπόθεση κανω, ας βοηθήσει καποιος που γνωριζει.

Μα εννοείται αυτό. Και εγώ στο παιδί μου τέτοια θα έπαιρνα μια σαν αυτή που πόσταρε ο Σατανάς των 150 ευρώ ? Αν μου έλεγε ''μα εγώ μπαμπά θέλω Fender USA/Gibson'' θα του έλεγα ''τότε κάτσε μάθε να παίζεις πρώτα μαλακισμενο ? ''

Και πολυ καλα σκεφτηκες αλλωστε σιγουρα υπαρχουν apps που θα σου δωσουν τον ηχο της κιθαρας εστω και με ακουστικα (και ετσι δεν θα ενοχλεις και τους γυρω σου μεχρι να γινεις παικταρΟΥ ? ) ενα μεγαλο συν ειναι οτι παιζοντας με τα apps θα μαθεις σιγα σιγα και τι ακριβως ειδος ενισχυτη σου αρεσει ωστε οταν αγορασεις τo real thing να κανεις την σωστη επιλογη για εσενα. Τοτε να ΠΑΡΕΙΣ STRATOCASTER ,δεν υπαρχει τιποτα πιο σημαντικο απο το να σε εμπνεει η κιθαρα σου.

Έτσι χτίζονται οι δυνατοί οικογενειακοί δεσμοί ....

Μπορεις να Ψολάρεις και ταυτόχρονα να φορτώνεις παιχνίδι στον commodore αν θες. Ουτε λεπτό για χάσιμο.

Και συνεχίζω στο ένα (1) τσιγάρο την ημέρα. Χωρίς καμία προσπάθεια. Μόνο του πάει το πράγμα.

Είσαι η ντροπή των DIΥers η του Dewars! Άκου πλαστικές! ?

Είναι αυτό που κάνει ο cos_dr. Πρώτα κάνει mastering στο κομμάτι, και μετά το ηχογραφεί. Τι αυτό ήτανε? Ούτε ένα "τσόγλανε", ούτε ένα "μουλόσπορε", έστω ένα "μαλακισμένο" ρε συ. Πώς θα καταλάβει δηλαδή ο κανακάρης, ότι είναι ο πατέρας του που του μιλάει, και πρέπει να τον ακούσει ασούμε?

Βλέπεις πόσο καλό κάνουν οι καινούργιες αγορές? Παίρνεις άλλον αέρα. Όπως είπαν και άλλοι έχεις φωνή που έχει δυνατότητες αλλά θέλει να μάθεις το κουμάντο. Βρες έναν δάσκαλο για φωνητική. Ακόμα κι αν όλο αυτό το κάνεις για την πλάκα σου όπως λες. Το ότι δεν γουστάρεις να ακούς τη φωνή σου, αλλά μόνο να τραγουδάς συμβαίνει σε όλους. Αγνόησέ το. Και βρες ένα δάσκαλο γμτ μου....Χτες

Αυτό ήθελα να πω στο προηγούμενο μου ποστ.

Αυτη ειναι κιθαρα για τον @cos_dr.....θα βαΝει στο κασετοΨωΜο ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ και θα γουστερνει σολαροντας απο πανω με τον ΛΕΒΙΕ.

Να προσθέσω σε όσα ωραία είπε ο @Alex Raptakis πως το Jazz Improvisation το κάνει ο Gary Burton. Επίσης, ο τρόπος εξέτασης είναι peer review, δηλαδή οι εργασίες σου αξιολογούνται από την κοινότητα. Αν θες να ολοκληρώσεις κάποιο course και λάβεις το σχετικό certificate, πρέπει και να παραδώσεις τις εργασίες-υπάρχει deadline-και να κάνεις ο ίδιος αξιολογήσεις. Τουλάχιστον έτσι ήταν παλιότερα, διόρθωσε με αν κάνω λάθος. Εχω παρακολουθήσει κάποια εκπληκτικά courses στο παρελθόν. Είχε το Berklee ένα για songwriting με τον Pattison, απίστευτο. Ηταν ένα από κάποιο Arizona University ή κάτι τέτοιο για μουσική τεχνολογία, με γράψιμο σε Python, που έφτανε μέχρι στοχαστική, Markov Chains κλπ...φανταστικό. Αυτό που λες από το Yale, ωραίο. Εχει κι ένα αντίστοιχο από το Curtis, επίσης ωραιότατο.Από τα πιο χρήσιμα που έχω κάνει ήταν το Rehearsing Music Ensembles, εκπληκτικός καθηγητής, στοιχεία conducting και τεχνικές πρόβας που χρησιμοποιώ από τότε καθημερινά, ακόμα και στην μελέτη. Τέλος, το πιο απολαυστικό, βαθιά επιδραστικό και απολύτως εκπαιδευτικό ήταν το ModPo από το Penn, ένα απίστευτο ταξίδι στην σύγχρονη αμερικάνικη ποίηση- από Whitman, Dickinson και δώθε.

Καλωσόρισες στην παρέα του Noiz! Εδώ θα ακούσεις πολύ τη λέξη Tele, Telecaster, τη θεά, Fender, και άλλα πολλά. Επίσης βλέπω πολύ Thomann να πέφτει αλλά αφού είπες ότι δε ξέρεις ακόμα τι μπορεί να σε βολεύει, θα σου πρότεινα να περιμένεις λίγο να τελειώσει το lockdown και να κάνεις μια βόλτα στα μαγαζιά, και να κάτσεις να παίξεις ότι βρεις στις τιμές που ψάχνεις. Τα περισσότερα καταστήματα έχουν πλέον πάνω κάτω ίδιες τιμές με το Thomann. Αν βρείς κάτι που σου αρέσει εκεί, προσπάθησε να βρεις κάτι παρόμοιο για να πας να το δεις από κοντά. Έχοντας αγοράσει πρόσφατα (από Thomann και γω), σου προτείνω τα παρακάτω: - Κοίτα να σου αρέσει εμφανισιακά, γιατί πρέπει όταν τη βλεπεις να μη θες να την αφήσεις. - Άγγιξέ τη, παίξε τη, νιώσε το feeling της ταστιέρας και του λαιμού, που είναι ίσως το πιο σημαντικό, γιατί ουσιαστικά είναι το μόνο κομμάτι της κιθάρας που ακουμπάς όταν παίζεις. - Δες πώς κάθεται στο πόδι σου. Γλιστράει? Είναι βαριά? Έχει μεγάλο όγκο? κτλ - Άκουσέ την, εννοείται, αλλά να ξέρεις ότι εφόσον ΔΕΝ πάρεις ακριβώς τον ίδιο ενισχυτή που θα ακούσεις στο μαγαζί, δε θα έχει τον ίδιο ήχο σπίτι σου. - Μη σε ξεγελάσει το "Αυτή έχει 5 μαγνήτες ενώ η άλλη έχει 2", δε λειτουργεί έτσι. > Οι μαγνήτες αλλάζουν αργότερα > Μη σε νοιάζει αν το ξύλο είναι σπάνιο. Προφανώς δε θα είναι. > Ότι και να πάρεις, πρόσεχέ το, καθάριζέ το, άλλαζε χορδές όποτε πρέπει, και πάνω απ'όλα, εξάσκηση!

Εγώ είμαι στο Coursera από τον Σεπτέμβρη, μιας και μέσω του ReGeneration είχε τα περισσότερα τζάμπα για νέους μέχρι 29, μέχρι τέλη Σεπτέμβρη που αργότερα έγινε τέλη Οκτώβρη. Νομίζω βέβαια έπρεπε να κάνεις εγγραφή με συγκεκριμένο σύνδεσμο (τον οποίο μου τον έστειλε η εταιρία που δουλεύω). Έχω κάνει πάρα πολλά courses, μου και μου μένουν άλλα 3. Σας γράφω για την άποψή μου σε ότι έκανα: Το Musicianship είναι κυρίως γύρω από Blues και ελάχιστα Jazz, και ξεκινάει με απλή μουσική θεωρία και ελάχιστη αρμονία. Είναι πολύ καλό γιατί έχει τεστάκια τύπου ντικτέ, ακούς διαστήματα και συγχορδίες και διαλέγεις το σωστό. Στο τέλος σου ζητάει να γράψεις το δικό σου κομμάτι, τύπου 12-Bar Blues. Tα Guitar courses ήταν αρκετά καλά, αλλά για πολύ αρχάριους, ειδικά τα πρώτα 3. Στο 4ο έχει κάτι ωραίες ασκήσεις, κάπως προχωρημένες που σίγουρα θα δυσκολέψουν έναν αρχάριο. To Music Business είχε αρκετό ενδιαφέρον, αλλά εντελώς νομικού τύπου, και 100% βασισμένο στα δεδομένα των ΗΠΑ. Μαθαίνεις πολλά για τα copyrights, πώς δουλεύει το σύστημα, κτλ. Το Music Production II (The Technology of Music Production) είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ. Σου μαθαίνει πάρα πολλά τεχνικά κομμάτια που κάθε παραγωγός πρέπει να ξέρει, και τα αναλύει πολύ καλά. Τα υπόλοιπα είναι χρήσιμα για κάποιον που μόλις ξεκινάει. Οι ασκήσεις είναι από το να φτιάχνεις κομμάτια, μέχρι να φτιάχνεις 'μαθήματα' σύμφωνα με αυτά που έμαθες. Το Arranging for Songwriters είναι ψιλομούφα, εκτός αν πιστεύεις ότι χρειάζεσαι κάποιο βοήθημα. Η άσκηση είναι να γράψεις ένα κομμάτι και να το εξελίξεις. Είναι μόνο 1 course, δεν ανήκει σε κάποια κατηγορία. Δε το προτείνω ιδιαίτερα. Το Jazz Improvisation είναι ίσως το καλύτερο που έχω κάνει. Είναι και αυτό μόνο του. Εγώ προσωπικά έπαθα πλάκα. Σε βάζει βέβαια στα βαθιά και δεν είναι για αρχάριους. Από την πρώτη βδομάδα σου ζητάει να κάνεις improvise σε ένα jazz κομμάτι. Σκληρό. Τώρα κάνω το Introduction to Classical Music. Το μόνο που πήρα από άλλη σχολή. Όλα ήταν μέχρι τώρα Berklee, ενώ αυτό είναι από Yale. Και όπως, ο καθηγητής είναι φοβερός, και έχει μεγάλα αποσπάσματα από πραγματικές συνεδρίες της σχολής. Ξεκινάει να σου λέει πολύ βασική μουσική θεωρία και αργότερα συνεχίζει να αναλύει κάθε εποχή μουσικής, από μεσαιωνική μέχρι σήμερα. Είμαι λίγο πριν τη μέση αλλά αν ενδιαφέρεστε έστω και λίγο να μάθετε κλασσική μουσική, το προτείνω φουλ! Γενικά για το Coursera: Ο τρόπος "εξέτασης" είναι σχετικά γελοίος, και τα μαθήματα μπορείς να τα προχωρήσεις. Επίσης μπορείς να κάνεις όσα θες, όποτε θες, και τα deadlines δεν είναι καθόλου αυστηρά. Το Specialization είναι ένα extra "χαρτί" παραπάνω, αν τελειώσει κανείς τα 4 courses που χρειάζονται. Μπορείς να τα κατεβάσεις σαν pdf, και μπαίνουν με verified κωδικό στο linkedin.

Ενα βιντεάκι σχετικά με το πως έφτιαξα το κομμάτι μου με τίτλο Spaces στον τελευταίο διαγωνισμό noizlock

sad but true...

-Κάτσε μάθε να παίζεις κιθάρα ρε όλη μέρα τσιγκι-τσιγκι μας γάνωσες το κεφάλι. -Μα αυτό κάνω πατέρα. -Ε τότε μάθε πώς μαθαίνουν.Εγώ στην ηλικία σου πρώτα μάθαινα καλά και μετά μάθαινα. -Την πέτρα τι ώρα την έστυβες;

Μαρινα, τον ηχο τον βγαζει κυριως ο ενισχυτης, και οχι τοσο η κιθαρα. Προτιμησε, αναλογα με τις αναγκες σου, να αγορασεις σωστο ενισχυτη εξ' αρχης. Εαν εχεις σκοπο να τζαμαρεις με φιλους στο προσεχες μελλον, μην "πεταξεις" ~80 ευρω σε ενα οικιακο μικρο ενισχυτακι. Οπως και να εχει, η καλη κιθαρα ειναι επενδυση. Και η classic vibe ειναι καλη. Παρε τη σωστη κιθαρα, παιζε μεσω υπολογιστη εαν εχεις τη δυνατοτητα, και μολις εισαι ετοιμη για τον σωστο ενισχυτη, τοτε μονο να προχωρησεις σε αγορα. Να υπολογισεις γυρω στα 200 εαν θες πληρες πακετο για σπιτι, τζαμ με φιλους, και λάιβ αργοτερα. Περιπου τα μισα λεφτα θα κοστισει μικροτερος ενισχυτης, μονο για οικιακη χρηση.

+1 για Yamaha Pacifica. Λένε ότι είναι μακράν από τις καλύτερες starting κιθάρες. Στην οικογένια είχαμε μια Yamaha του 2002-03, ίσως και πιο πρίν. Την είχε πάρει δώρο η μαμά στη μεγάλη αδερφή τότε. Η κιθάρα έχει παίξει σε αρκετά live και εκδηλώσεις, έφαγε και ένα σετάρισμα πρόσφατα, και τη θεωρώ πολύ καλοστημένη. Δε παίζει να έκανε παραπάνω από 300 ευρώ. Οι σημερινές Pacifica πρέπει να ναι 5 φορές καλύτερες από αυτή βέβαια, με τα ίδια χρήματα.

Καλέ αυτός πήρε φόρα!

Διαβάστε το ΟP πριν την μπλέξετε την κοπέλα με τελάρα και τρέμολα. Είναι αυτοδίδακτη στην κλασική και θέλει μια basic ηλεκτρική κιθάρα (με όσο το δυνατόν λιγότερα ζητήματα ρύθμισης, προσθέτω εγώ) για να ξεκινήσει. Και αν αύριο θελήσει να την πουλήσει επειδή δεν της έκανε, να μπορεί να την πουλήσει κανένα 150άρι και όχι για καυσόξυλα του 50άρικου (ξαναπροσθέτω).

Το 'χεις και αυτο Γιωργη κι ας ειναι δυσκολο. Αν ειναι κιολας μια και εξω με λιγο ζεσταμα και προβα θα το "εσκιζες". Εμενα αυτο που με ξενιζει μερικες φορες ειναι ο τροπος που ερμηνευεις. Σε αλλα μου ταιριαζει γαντι σε αλλα με δυσκολευει. Αυτο ομως δειχνει χαρακτηρα,οτι εχεις τον δικο σου τροπο,δεν εισαι αχρωμος. Να βαρας να σε ακουμε.

Μετα απο ενα σημειο, που θα σε "παιρνει", να αρχιζεις να πιεζεις σταδιακα τον εαυτο σου, βαζοντας στοχους και χρονοδιαγραμματα. Ελπιζω να μην εχει την καταληξη που εχουν οι διαιτες μου, δηλαδη να γινει τροπος ζωης και να απαλλαγεις μονιμα απο το περιττο, αυτο, "βαρος".

Σπύρο μου διαφωνώ. Κατ' αρχήν είναι έξω από το μπάτζετ (150-400). Όμως νομίζω ότι η Jazzmaster δεν είναι όργανο για να αρχίσει κάποιος μ' αυτό. Έχει ιδιαιτερότητες που χρειάζονται κάποια εμπειρία (πχ γέφυρα, το τρέμολο έχει ιδιοτροπίες, κλπ). Ίσως και να κάνω λάθος βέβαια. Μαρίνα καλωσήρθες. Εγώ θα σου προτείνω να αποφύγεις τις κιθάρες με τρέμολο για την ώρα. Θα σου πρότεινα αυτήν ... https://www.musicland.gr/ilektrikes-kithares/epiphone-sg-g-400-pro-ebony .... αλλά πρέπει να σου αρέσει κιόλας. Είναι πανάλαφρη, παίζεις τα πάντα, και έχει κι άλλα καλούδια που δεν έχει νόημα τώρα να στα απαριθμίσω. Πήγαινε παίξτην μετά την καραντίνα και κρίνε μόνη σου. Αν φυσικά σου αρέσει.

Λίγο αργό βγήκε, αλλά το κατάλαβα αφότου έγραψα όλες τις κιθάρες και τη μισή φωνή. creep.mp3

Αυτό το ξανάκουσα παλιά, με τον ρουφηχτό ήχο από το μηχάνημα καπνού.... Εδώ καλύτερα το λες, αλλά φαντάζομαι για την κοπελιά κάτω....

Δεν κανω πλακα. Μου αρεσει να τραγουδαω (πολυ), αλλα δεν μου αρεσει να ακουω τη φωνη μου ηχογραφημενη. Οι λογοι ειναι διαφοροι, και εχουν να κανουν με ποιοτικα χαρακτηριστικα της φωνης μου στην εκαστοτε ηχογραφηση. Σε live, παντως, μου αρεσει να την ακουω στα ηχεια. Δεν χρειαζεσαι καποιον με καλο αυτι. Σε πολλα σημεια χανω λιγο τη νοτα, ειτε λογω κακης αναπνοης, ειτε λογω κακης συγκεντρωσης. Ενα take εκανα ολο και ολο. Γενικοτερα, σπανια θα φαλτσαρω νοτα, εντονα. "Κουρδιζω" πολυ καλα. Αλλα το τραγουδι δεν ειναι μονο κουρδισμα, vibrato και δυναμη στη φωνη. Ειναι και πολλα αλλα πραγματα, οπως η χροια, η αρθρωση, η ερμηνεια, η αισθηση του χρονου και πολλα αλλα. Απο την αλλη, ομως, επαγγελματιας δεν ειμαι. Δεν με ενοχλουν τα λαθη και η μετρια αποδοση οταν ανεβαζω κατι τετοιο εδω μεσα. Δεν νιωθω οτι εκτιθεμαι. Καθε αλλο. Χαιρομαι που 5-10 συναδελφοι μουσικοι το ακουνε και γουσταρουν. Ειμαι ο αυστηροτερος κριτης του εαυτου μου.

Σε προσκαλώ να έρθεις στο εργαστήριο για μία εβδομάδα να παρακολουθήσεις πώς βγαίνει μια κιθάρα και πόση δουλειά χρειαζεται για να στηθεί και να παρουσιαστεί σωστά ένα μέρος του οργάνου σε μικρή, τοπική κλίμακα. 6 μέρες x10 ώρες. Καλό είναι να μην αφορίζουμε ούτε να γενικεύουμε. Θα έπρεπε να προσβληθώ κανονικά, αλλά θα σου δώσω ένα δίκιο, ως προς τον ελιτισμό και το κοινό στο οποίο στοχεύουν ορισμένοι κατασκευαστές. Ρίξτε λίγο τους τόνους. Αυτό δεν είναι review. Αυτό είναι μίσος για όλες τις κιθάρες πλην τις low budget.

Κι ένα κλιπάκι από μένα. Υπερσλόπυ παίξιμο, το πρωί το έγραψα με τον καφέ, 3η προσπάθεια μια κι έξω. Am spesial Strat, Fender Mustang 1 αντί κάρτας ήχου, Guitar rig, Reaper. Joker 2.mp3

Ψυχή,Στράτο.

Πολύ ωραίο και αυτό Γιώργο! Μπράβο!

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια, μου δίνουν ...δύναμη για παρακάτω. Τώρα που το ακούω, διαπιστώνω και αρκετά προβλήματα, όπως ιδίως λογικά κενά και αυτό διότι όπως είπα στην πορεία πέταξα τουλάχιστον 5-6 προηγούμενες εκδόσεις. Το πιό πιθανό είναι ότι θα το φτιάξω με σενάριο, διότι δεν έχω μείνει ευχαριστημένος. Ούτε από τον τρόπο που εξηγώ αυτά που θέλω να πω. Αλλιώς θέλω να τα πω και αλλιώς βγαίνουν τελικά.

Εγώ πάντως βρήκα πολύ ενδιαφέρον το video και μου έδωσε τροφή για σκέψη και ψάξιμο. Αυτές οι συνεχείς αλλαγές που έκανες στο time signature ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Γενικά το κομμάτι ήταν πολύ ενδιαφέρον. Ενώ το είχα ακούσει στον χρόνο που ανέβασες στο διαγωνισμό τώρα που είδα το video με έκανε να το ακούσω και να το καταλάβω καλύτερα. Θα μου είναι πολύ ευχάριστο να παρακολουθήσω κι άλλα δικά σου video στο μέλλον στα οποία θα αναλύεις αυτά που κάνεις. Σε σχέση με τις θεαματικότητες και την προσοχή του κόσμου που αναφέρεις, θα πρέπει να δημιουργήσει κανείς πολύ content με πιο οργανωμένο τρόπο, π.χ σενάριο, keywords, απαντήσεις σε άλλα video κ.ο.κ έτσι ώστε να δημιουργήσει μια βάση περιεχομένου η οποία στο μέλλον θα φέρει και traffic και αναγνωρισιμότητα. Θέλει υπομονή, επιμονή και σχέδιο. Είναι υπέροχο άτομα που έχουν γνώσεις να τις μοιράζονται και το video είναι ο πιο άμεσος και εύπεπτος τρόπος να το κάνει κανείς.

Πολύ ωραίο Γιώργο.

Συμφωνώ και επαυξάνω. Θα έβαζα κι εγώ τη YAMAHA Pacifica -311αλλά δεν τη βρήκα στο Thomann. Eπειδή είχα ακριβώς αυτή την κιθάρα, έβγαινα κανονικότατα και σε live, είναι πολύ ισσοροπημένη σε ήχο και μαγνήτες, noise free, και παίζει right out of the box.

ιεεεπππ βλεπεις κανα Ντειλ?? εδω Ντέιλ?

Καλησπέρα Μαρίνα, Συμφωνώ με όσους λένε squier classic vibe, είναι αξιοπρεπής κιθάρα και επειδή έχει καλό όνομα θα κρατήσει και κάποια αξία εάν αποφασίσεις να την πουλήσεις. Επειδή την έχω, υπάρχει πιθανότητα κάποια στιγμή να σου ζητήσει 1-2 πράγματα αλλά είναι φτηνές αναβαθμίσεις. Έχοντας αυτά στο μυαλό σου, θα πρότεινα να πας σε κάποιο κατάστημα και να δεις τι υπάρχει, να ακούσεις διαφορετικά όργανα και ενισχυτές και να δείς τι άλλο έχουν να σου προτείνουν. Εάν βρίσκεσαι στην Αθήνα μια βόλτα απο τον Νάκα στη Ναυαρίνου θα ήταν καλή για χάζι και αν έχεις χρόνο εκεί γύρω υπάρχουν αρκετά μαγαζιά να επισκεφθείς. Ο ενισχυτής είναι αντίστοιχης σημασίας με την κιθάρα και καλό θα ήταν να ακούσεις μερικούς συνδυασμούς. Για τιμές, πάντα έχε στο μυαλό σου οτι το μεγαλύτερο κατάστημα στην Ευρώπη είναι αυτό https://www.thomann.de/gr/index.html Οι περισσότεροι από εμάς ελέγχουμε με αυτό σαν σημείο αναφοράς, τα περισσότερα καταστήματα το γνωρίζουν και έχουν αντίστοιχες τιμές αλλά καλό είναι να γνωρίζεις. Για όποια απορία έχεις είμαστε εδώ. Καλή αρχή.

Μια απο τις πιο ακριβες Squier stratocaster ή telecaster θα ηταν ο,τι πρεπει, και εντος του budget σου. Ενισχυτη εχεις? Η πρεπει να καλυφθει και αυτος απο το budget που ανεφερες?

Καλησπέρα, Είναι το πρώτο κιθαρίστικο βίντεο που ανεβάζω. Την κιθάρα την πήρα Ιούλη, και μαθαίνω μόνος (πιο εντατικά από Σεπτέμβρη). Ότι και να πείτε, τη λατρεύω - αλλά - γνωρίζω ότι ο συγκεκριμένος τύπος κιθάρας δεν έχει καμία σχέση με το είδος, αλλά είπα να κάτσω να βγάλω κάποια "classics". Επίσης έκατσα και έκανα μόνος το backing track. Aν θυμάστε το θέμα με το scale-length και string gauge, τελικά την έκανα Eb Standard. Καθόλου περιττό να πω ότι ήθελα να το βγάλω one-take χωρίς edits, και εν τέλει μου πήρε πάνω από 100 takes. Αυτό είναι από τα τελευταία. Είχα άλλο ένα καλό (ίσως καλύτερο από αυτό) αλλά τρόμπαρα και το διέγραψα Κάποια στιγμή σταμάτησα από τον πόνο. Δε μπορούσα να κάνω μισό bend, οπότε είπα, οκ φτάνει. Θέλω το feedback από εσάς τους τρανούς, να δω τι μπορώ να βελτιώσω, και πώς. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας ?

Συνεχεια με κατασκευη καβιλιας και τοποθετηση,τρυπημα για dots,radius sanding και neck shaping.

Λοιπόν εφ όσον ξεμπερδέψαμε με το αμαρτωλό βίντεο ιδού το τεμάχιο. Σχετικά με την σύλληψη. Ήθελα να είναι κάτι δομημένο και ουσιαστικά χωρισμένο στα τρία. Το πρώτο εισαγωγικό ήθελα να έχει ένα hook, που έγινε με ένα ελαφρό rake με sus πάνω του, που επαναλαμβάνεται με γέμισμα ανάμεσα και ίσως πιό ενδιαφέρον σημείο το τριημιτόνιο την τρίτη φορά. Για το δεύτερο μέρος ήθελα επίσης κάτι που να μπορεί να το θυμάται ο ακροατής που προτίμησα να παιχτεί με οκτάβες, όχι κατά τον Wes τρόπο, αλλά όπως συνηθίζω τις περισσότερες φορές, δηλαδή με αντίχειρα και δείκτη ταυτόχρονα. Το τρίτο μέρος είναι καθαρά αυτοσχεδιαστικό χωρίς να δίνω βάρος ιδιαίτερα σε κλίμακες, αλλά κυρίως εκεί που με πάει αυτό που ακούω αλλά σε γενικές γραμμές είναι κάτι ανάμεσα σε μείζονα με μιξολύδια και χρωματική όπου μου φανεί βολικό. Τώρα εξοπλισμός. Χρησιμοποίησα δυό κιθάρες. Η squier tele με τον neck Bill Lawrence L280TN και στο μεσαίο μέρος η Epiphone Dot με τον Bendetto A6. Καθόλου πενα πουθενά εννοείται. Και οι δυό πέρασαν από ένα ΗΒ Dyna Compressor σε ένα Joyo American Sound (που στην περίπτωση της Dot ήταν κλειστό) σε έναν Boss CL50 Compressor-Limiter, στο Behringer V amp Pro χωρις amp sim μόνο για ένα stereo echo και από εκεί στο Lexicon MX200 για Vocal Plate Reverb στο ένα κανάλι και chorus στο άλλο και από εκεί στην RME Babyface ProFS sf solo.mp3