Πίνακας συμμετοχής

Να 'μαι κι εγώ, γνωστός μαϊντανός στα τζαμαρίσματα. Να 'σαι καλά Νίκο, μ' έβαλες κι έπιασα κιθάρα μετά από 10 μέρες. SF jam.mp3 Edit: Ξέχασα τα παρελκόμενα μπλα μπλα όπως ορθά παρατήρησε ο ΣΦ, οπότε έχουμε: Guitar: '57 American Vintage RI Strat (ola stock) Amp: Amplitube Deluxe Reverb Pedal: Amplitube Tubescreamer Ως γνήσιος μπλουζοσαουθερνάς, το κομμάτι εγώ το άκουσα κυρίως ως Mixolydian πλην του bridge σε A που αποφάσισα να το ακούσω ως Dorian. Παρόλα αυτά κι επειδή τα τονικά κέντρα είναι λίγο φλου (κι αυτό είναι το ωραίο) έπαιξα και λίγο "γύρω-γύρω" για να βάλω χρωματάκι. Αυτά I think.

Με άγχωσες ρε! Ορίστε! Η διαδικασία ήταν η εξής...άκουσα το backing μερικές φορές, ώστε να καταλάβω τα μέρη, ακόρντα κλπ. Αποφάσισα την δομή που θα έχει το σόλο, γενικά. Δηλαδή, η κορύφωση θα ήταν στο 2ο μέρος, το 1ο θα οδηγούσε σε αυτό και το 3ο θα ήταν η αποφόρτιση. Στην συνέχεια έπαιξα μερικές φορές, κυρίως για να μαρκάρω κάποιους τονισμούς του rhythm section ώστε να πέσω πάνω τους , να αποκτήσω μια αίσθηση της κίνησης της αρμονίας και για να δω αν θα μου προκύψει κάποιο μοτίβο που θα δώσει στο όλο πράμα μια ταυτότητα. Ύστερα, έκανα ένα take, μου άρεσε και το ξαναέπαιξα άλλη μία λίγο, άλλα όχι τελείως, πιο καθαρά. Γενικά, το αντιμετώπισα σαν μια δουλειά, δεν ήθελα απλά να τζαμάρω. Ως προς το αρμονικό, σκάλες κλπ, γενικά έπαιξα πάνω στα ακόρντα. Gear, η Strat και VG8. sf.mp3

Από τους πρώτους μου ενισχυτές. 'Ηθελα έναν πολύ μικρό και ελαφρύ ενισχυτή, με καθαρό ήχο, που να μπορώ να τον βάλω πάνω στην πεταλιέρα και να μπορώ να βγάλω ένα live. Πρώτα είχα αγοράσει την ac έκδοση, η οποία και χρωμάτιζε αρκετά τα πετάλια μου. Εδώ να σημειώσω ότι βγαίνει σε πολλές ακόμα εκδόσεις ήχους marshall, dumble κ.α. Με την clean έκδοση, που αγόρασα στην συνέχεια, είχα λίγο περισσότερο headroom και πιο κλασικό fender ήχο, καλύτερο για χρήση πλατφόρμας. Τον χρησιμοποίησα σε αρκετά λαιβ με επιτυχία. Πολύ καλός ήχος, όσο δυνατός ήθελα σε εσωτερικό χώρο, και στην ουσία κουβαλούσα μονο την καμπίνα. Εκείνη την εποχή (προ 3ετίας) παίζαμε και αρκετά δυνατά. Εμφάνιση/Ποιότητα κατασκευής: Είναι αρκετά στιβαρό μηχάνημα, από ανθεκτικό πλαστικό, όπου δίδει την εντύπωση ότι θα κρατήσει για πάντα. Ζυγίζει περίπου μισό κιλό και έχει διαστάσεις 13x10x7,5εκ, καθιστώντας εφικτή την τοποθέτησή του σε κάθε pedalboad. Τα μίνι chicken knobs είναι ποιοτικά και μικρή αντίσταση κατά την περιστροφή. Εμφανισιακά ο MV50 έχει vintage καταβολές, καθώς έχει τις χαρακτηριστικές γραμμές ενός VOX AC. Βοηθά αρκετά και ο μετρητής output level στην πρόσοψη. Στην κορυφή βρίσκεται η λυχνία προενίσχυσης nutube, με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα, που δίδει μια μοντέρνα χροιά. Αρκετά όμορφο σε γενικές γράμμές. Χαρακτηριστικά/Λειτουργίες: Στο μπρος πάνελ υπάρχουν τρία knobs, treble, bass και volume. Το eq section είναι αρκετά ευαίσθητο και η επίδραση στον ήχο είναι άμεση και αισθητή. Επίσης, υπάρχει ο "διακοσμητικός" φωτισμένος μετρητής του output. Δεν προσφέρει και πολλά στην πράξη. Ίσως να ήταν προτιμότερο να υπήρχε ο διακόπτης on/off στη θέση αυτή. Στο πίσω πάνελ υπάρχει η έξοδος για line out και ακουστικά. Το line out είναι αρκετά καλό για ηχογράφηση (δεν το έχω δοκιμάσει σε λαιβ αλλά φαίνεται να έχει αρκετά καλή προσομοίωση). Δίπλα ακριβώς βρίσκεται ο διακόπτης eco on/off, ο οποίος σβήνει αυτόματα τον ενισχυτή μετά από κάμποσα λεπτά απραξίας. Για να ξανανοίξει πρέπει να κλείσουμε και να ανοίξουμε πάλι τον power on/off διακόπτη, οποίος βρίσκεται ακριβώς δίπλα και είναι σχετικά δύσκολα προσβάσιμος, καθώς το δάκτυλο συνήθως εμποδίζεται από το καλώδιο τροφοδοσίας. Την δουλειά του την κάνει πάντως. Μετά συναντάμε τον διακόπτη eq deep switch, ο οποίος δίδει έξτρα σώμα (μπάσο) στον ήχο. Είναι χρήσιμο όταν παίζει κάποιος με μικρή καμπίνα, ώστε να έχει πιο γεμάτο ήχο. Η διαφορά στο μπάσο είναι αρκετά αισθητή. Εν συνεχεία, συναντάμε το attenuator το οποίο έχει τρεις επιλογές. Στην full επιλογή η ένταση είναι στο μέγιστο, κατάλληλη για λάιβ, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο σπίτι, καθώς έχει πολύ καλή διαβάθμιση της έντασης. Η επιλογή 1/10 είναι ιδανική για εξάσκηση στο σπίτι, ή σε χαλαρή πρόβα, ενώ η επιλογή 1/100 είναι ιδανική για πιο χαμηλές εντάσεις. Η ποιότητα ήχου μειώνεται, όχι πολύ σημαντικά, με τη χρήση attenuator. Τέλος, έχουμε την έξοδο για καμπίνα. Με 4 ohm καμπίνα παίρνουμε όλα τα 50 watt της ισχύος. Με αυτή την χρήση έχουν αναφερθεί υπερθερμάνσεις από χρήστες, μέσω διαδικτύου. Στα 8 οhm παίρνουμε 25watt και στα 16 οhm παίρνουμε 12,5 watt. Η χρήση που του κάνω, προσωπικά, είναι στα 25 watt και δεν έχω παρατηρήσει κανένα ίχνος υπερθέρμανσης. Ήχος/Απόδοση: Πρόκειτα για έναν υβριδικό ενισχυτή, ο οποίος μέχρι το τέρμα της έντασης διατηρεί καθαρό τον ήχο. Με humbuckers, βέβαια, μετά την μέση αρχίζει και "σπάει" ο ήχος, ενώ στο τέρμα γίνεται ελαφρώς crunchy. Με low output single coils, στο τέρμα ο ήχος αποκτά τρίχα. "Ακούει" στο χτύπημα της πένας αρκετά καλά. Δεν έχει τις δυναμικές ενός λαμπάτου, εμφανώς, αλλά είναι αρκετά κοντά σε αίσθηση. Το μεγαλύτερο "αρνητικό" που έχω δει είναι ότι με τη μείωση του volume pot της κιθάρας, δεν καθαρίζει σε καμία περίπτωση όπως έναν λαμπάτο ενισχυτή. Καθαρίζει αρκετά καλά, αλλά δεν κάνει κρύσταλλο τον ήχο. Και αυτό γίνεται πιο εμφανές όταν λειτουργεί κάποιο overdrive πετάλι. Ενώ πχ σε έναν bugera v22 ο βρώμικος ήχος θα καθάριζε εντελώς, στον mv50 υπάρχει πολλή "τρίχα". Αλλά αυτό είναι παραξενιά δικιά μου. Την δουλειά του την κάνει σωστά, και ο ήχος καθαρίζει επαρκώς, απλά όχι σε επίπεδα λαμπάτου ενισχυτή. Με τα πετάλια είναι 100% συμβάτο, σε όλη την ένταση του. Δεν έχει παραξενιές. Και μάλιστα σχεδόν όλα ακούγονται εξαιρετικά και "γεμάτα". Fx loop, ως είναι φυσικό, δεν υπάρχει και όλα τα πετάλια μπαίνουν στο input. Εξαιρετική πλατφόρμα για τη δουλειά αυτή. Και χωρίς πετάλι ενεργό, ο καθαρός ήχος που παράγει ο mv50 είναι πάρα πολύ καλός και πλήρως αξιοποιήσιμος. Από ένταση, έχει μπολική, Με καμπινα 1x12 στα 8 ohm (άρα στα 25 watt) ο ήχος μου αρκεί για να γεμίζει ροκ χρώμα ένα μαγαζί 100 ατόμων. Σίγουρα με μεγαλύτερη καμπινα θα έχω περισσότερο headroom, κάτι που είναι φυσιολογικό. Στα καθαρά, όταν παίζω με διπλούς μαγνήτες, δεν έχω την ένταση που θέλω για funk ή ρεγκε (μιλώ για αρκετά υψηλές εντάσεις που συνηθιζα να έχω). Τον ντραμερ τον υπερκαλύπτει ο ήχος, όπως και να έχει. Εν κατακλείδι: Όποιος θέλει ένα πολύ μικρο ενισχυτή, με καθαρά που φέρνουν σε blackface, ώστα να τον βάζει στο pedalboard και μην κουβαλά combo ή κεφάλια, o MV50 είναι αυτό που ψάχνει. Δεν παίρνει δάφνες ποιότητας ήχου (σε σχέση με το real λαμπάτο thing), άλλα έχει την ένταση και αρκετή ποιότητα ώστε κάθεται άψογα στο μιξ. Κόστος περί τα 180 ευρώ. Χαρακτηριστικά: • Input/Output Jacks: INPUT x 1, LINE/PHONES x 1, SPEAKER OUT x 1• Preamp: Nutube 6P1• Output Power：Max 50W RMS@4Ω, 25W RMS@8Ω, 12.5W RMS@16Ω• Power Supply: AC adapter DC19V• Current Consumption: 3.43A• Dimensions (W x D x H): 135mm x 100mm x 75mm/5.31 x 3.94 x 2.95 in• Weight: 540g/1.19 lbs Ηχογραφημένα κλιπ: Στην ηχογράφηση έγινε χρήση μιας v100gt με P90 μαγνήτες, σε καμπίνα 1x12 με G12-35XC, και με shure SM57. Καθαρός ήχος με vol στο 3: mv50vox clean3.mp3 Καθαρός ήχος με vol στο 6: mv50vox clean6.mp3 Καθαρός ήχος με vol στο 10: mv50vox clean10.mp3 Με boss od3: mv50vox od3.mp3 Με EHX crayon: mv50vox crayon.mp3 Με xotic sl drive: mv50vox sl drive.mp3 Με ΤC dark matter: mv50vox dark matter.mp3 Με DOD carcosa fuzz: mv50vox carcosa.mp3 Ηχογράφηση με line out και χρήση tc dark matter: mv50vox di out.mp3

καλησπερα παιδια. η δικη μου εκδοχη ειναι εδω.τωρα θα ξεκινησω να ακουω τους αλλους συμφορουμιτες.εξ αρχης μπραβο σε ολους.παιζω με μια ημιτελη partcaster(vintage noiseless μαγνητες,και κααααποια στιγμη θα μπει μια πλακετα eric clapton) και μια line6 pod500(με μια προσωμοιωση fender blackface στο sweet spot κατα καποιον τροπο).στο πρωτο μισο πατησα σε νοτες των ακκορντων και στο δευτερο 5τονικη με λιγους χρωματισμους.και παλι μπραβο σε ολους. sfjam.mp3

Here's my take. Eλλείψει γνώσεων και chops, σχεδόν ποτέ δεν αυτοσχεδιάζω για να βγάλω κάτι αξιοπρεπές, οπότε το παιδεύω, σύνήθως δοκιμάζοντας πράγματα πάνω στο κομμάτι. Σε αυτό το σόλο νομίζω το πλέον βασικό και ενδιαφέρον μέρος είναι τα μέτρα που παίζουν G F# E και ειχα δύο σκέψεις, είτε να τονίσω αυτήν ακριβώς τη διαφοροποίηση απλά παίζοντας ακόρντα (όπως ο SF) και εντάσσοντάς τα στο σόλο ως ατόφιο μέρος του ή να παίξω ένα lick πριν από αυτό το μέρος επαναλαμβάνοντάς το και στο πρώτο μέτρο αυτού, στην ουσία τονίζοντάς το δια της σύγκρισης. Τα υπόλοιπα είναι απλά προσλαμβάνουσες απο τις μουσικές που άκουγα παλιότερα, ενώ στο τέλος έπαιξα με ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο (μου αρέσουν τα μοτίβα γενικά). Sorry αν η ορολογία μου πάσχει, είμαι παντελώς ακατάρτιστος θεωρητικά. Έγραψα με την Epi Firebird (DiMarzio MiniHumbuckers, τον Marshall Origin 20 με ένα sm58 μπροστά του, το "transistortion" του @alderbody, phaser από τη Line6 HD500 και λίγο reverb από το DAW. Yπάρχει και βίντεο από την προσπάθεια, αλλά δεν έχω χρόνο προς το παρόν για ανέβασμα... noiz solaki.mp3

Καταρχην σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια και για την εμπιστοσυνη στην κριση μου. Το θεμα ειναι συνθετο. Δεν θα πω τι κανουν οι αλλοι επαγγελματιες, αλλα μονο εγω. Μεγαλη σημασια στο χρονο αλλαγης των χορδων παιζει, το κατα ποσο ο ιδρωτας των χεριων τους οξειδωνει τις χορδες. Και φυσικα, εαν και εφοσον ιδρωνουν τα χερια τους. Εμενα πχ δεν ιδρωνουν πλεον καθολου τα χερια μου, γιατι δεν "σφιγγομαι" (δυσκολευομαι) για να παιξω. Θυμαμαι τα πρωτα 2-3 χρονια που επαιζα, ιδρωνα και οι χορδες σε 8 ωρες ηταν για πεταμα (μια μερας μελετη δηλαδη) Γι'αυτο το λογο δεν μπορω να δωσω συγκεκριμενους χρονους "ληξης" της ζωης των χορδων. Αυτο που μπορω να πω ειναι οτι οποιος κιθαριστας θελει να γουσταρει το παιξιμο και φυσικα μπορει (οικονομικα κυριως), τοτε να αλλαζει τις χορδες του οταν χανουν τη φρεσκαδα τους (φαινεται απο το χρωμα τους, την καθαροτητα του ηχου, το sustain, το κουρδισμα). Ενα παραδειγμα. Πολυ παλια (80's) ειχα μια kramer usa με floyd rose, που λογω του οτι χρειαζομουν 1 ωρα για να αλλαξω χορδες, τις αλλαζα καθε 2-3 μηνες. Οταν εφτανε το τελος του τριμηνου ηθελα να την πουλησω γιατι μου φαινοταν "καροτσι". Μολις αλλαζα χορδες, σκεφτομουν τη βλακεια πηγα να κανω. Και η πλακα ειναι οτι αυτο γινοταν συνεχεια. Δεν εβαζα μυαλο. (επηρεαζουν λοιπον και την ψυχολογια οι φρεσκιες χορδες, και για την αγαπη στο οργανο και για την ορεξη για παιξιμο και μελετη) Επειδη λοιπον ειναι και αρκετες οι κιθαρες και λιγοστος ο χρονος για αλλαγη χορδων, αντι για καθε 1-2 εβδομαδες ή 20-30 ωρες παιξιματος (οτι ερθει πρωτο) οπως πρεπει για τη δικη μου περιπτωση οπως ανελυσα, κανω αλλαγη χορδων απο 1-3 μηνες και σε καποιες που δεν πολυπαιζω καθε 6 μηνες, ισως και παραπανω. (Τις φυλλασω ομως μεσα στις θηκες τους) Οσο για το studio, εξαρταται απο το ποσο συμπεριφερονται σε καποιον ως ακρως επαγγελματια, για να φερεται και αυτος ως ακρως επαγγελματιας. Πχ θυμαμαι οταν εγραφε ο al di meola στο στουντιο ακουστικες για τον νταλαρα, ειχε διπλα μια κουτα με χορδες και καθε μια ωρα εβαζε καινουριες. Τις ειχε και τσαμπα ομως απο τον σπονσορα. Δεν μπορει ομως να φωναζουν καποιον να ηχογραφησει κιθαρες σε ενα κομματι (6χορδη, 12χορδη ακουστικη, ηλεκτρικες) και να τον πληρωνουν πχ με 50 ευρω μαυρα και να ζητανε να καλυψει με αυτα (εκτος της υπηρεσιας του) την ασφαλεια του, τα εξοδα μεταφορας, (βενζινες-διοδια-φθορες), και τη συντηρηση των οργανων του. Μονο για καινουριες χορδες στην 6χορδη και 12χορδη, χρειαζονται 45 ευρω. Και αλλα 15 για 2 ηλεκτρικες, συνολο 60. Και τα σεσιον δεν ειναι οπως παλια καθε μερα. Μπορει να μεσολαβησουν μερες ή και εβδομαδες για το επομενο. Η πλακα εινα να ζητησουν να πας και ενισχυτη που εκτος του κινδυνου βλαβης απο τη μεταφορα, θελει και αλλαγη λαμπες απο τη χρηση. (παλια που υπηρχαν πιο αξιοπρεπεις πληρωμες, σου ειχαν και τον ενοικιασμενο ενισχυτη στο στουντιο ετοιμο αναμμενο και ζεστο). Περικοπες λοιπον οι εργοδοτες? Περικοπες και οι εργατες. Ηχογραφηση στο σπιτι με προσομοιωσεις και παλιες χορδες και πολυ τους ειναι. Για το λαιβ? Ποιο λαιβ? ΟΚ μεχρι περσι, τα ιδια με το στουντιο ισχυαν και στο λαιβ. Παντα ομως, παιζει ρολο και κατα ποσο εχει επιζησει μεσα στον επαγγελματια το μερακι του ερασιτεχνη. Και εννοω να παιζει και για την παρτη του και την αυτοεκτιμηση του. Να το ευχαριστιεται και να μη κοιταζει μονο εσοδα εξοδα. Αυτο ισχυει και για ολο τον εξοπλισμο του. Εχω δει "επαγγελματιες" να εχουν οργανο του "κατοσταρικου" κι αντιθετα ερασιτεχνες να εχουν συλλογη απο πανακριβες κιθαρες. Οποτε μη το πατε επαγγελματιες ερασιτεχνες. Δεν παιζει ρολο. .

Mια tele Indio by Monoprice που παρελαβα χθες και ενα ετοιμο πρεσετ blues απο την boss gt 1 και λιγο delay.. μουσικα 5tones SF-JAM-FUNK.mp3

πολλοί ψαγμένοι gamers προτιμούν ακόμα τα crt μονιτορς και για το refresh rate και για το latency. Το latency τους αλλά και για κάποιους το refresh rate αποδίδεται (το πρώτο συντριπτικά) πολύ καλύτερα ακόμα και με το δικό μου AOC gaming μονιτορ με το VRR και το ULLM Δεν είδα ακόμα τα βίντεο που παρατέθηκαν, έγραψα πρώτα το post και θα τα δω γιατί λατρεύω τέτοια βίντεο, βλέπω συνέχεια ως λάτρης από μικρό παιδί της τεχνολογίας (ιδιαίτερα των Η/Υ και των περιφερειακών τους) και σεβασμό για όλες τις εποχές της, ακόμα και τις προγενέστερες από εμένα. @LK Άμα θες πάμε να τον δείρω αλλά μετά θέλω να με αθωώσεις στο δικαστήριο. Αν ήμαστε και τυχεροί και πέσουμε σε εισαγγελέα και δικαστες λάτρεις της τεχνολογίας το έχουμε πιστεύω πρωτόδικα.........................................χαχαχαχαχαχαχαχα

Τώρα που έρχεται το νέο lockdown παίρνω τα κατάλληλα μέτρα ασφάλειας στο σπίτι για την περίπτωση κλοπής.

Δεν αναφέρθηκαν δύο πολύ βασικοί παράγοντες, η σύσταση του pH του δέρματος του καθενός και οι κλιματολογικές συνθήκες. Έχω δει κιθάρα πελάτη, τρεις μέρες μετά το σεταπ με φρεσκες χορδές και τρόμαξα. Πολλοί άνθρωποι χαλανε χορδές μόνο που τις βλέπουν. Επίσης όταν υπάρχει υγρασία στην ατμοσφαιρα, το φαινόμενο επιταχύνεται. Οπότε το νορμάλ του ενός, μπορεί να ειναι extreme για κάποιον άλλο. Γενικά ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές παραμετρους, συνθήκες και ανοχές που επηρεάζουν τον κύκλο ζωής των χορδών. 3-4 φορές το χρονο μου φαινεται νορμάλ για τυπική ημιερασιτεχνική χρήση, τηρουμένων όλων των παραμέτρων.

Τώρα που μας μαντρωΚανε μονο να ονειρευομασΤαι μπορουμΑΙ ? https://driveandlisten.herokuapp.com/ ΠΟΛΥ ωραια εφαρμογη (για Βερολινο που το δοκιμασα σκοτωνει!)

Από αύριο που μας μαντρώνουν πάλι αναμένω ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ Σε ΕΣΑΣ το λεΓω που καΜνετε τον Ντοναλντ Ντακ..... ? @Spyros Delta @fusiongtr @pipityri @matawan @argytar @yameth @mpamps @BillTrantos @cos_dr @cigaret13 @Nikos Aravanis αλλά και σε ΟΛΟΥΣ τους υπολοιπους παικταραιΟΥς του forum !

Μπράβο ρε Φάνη, πολύ ωραίο παίξιμο. Και όταν λέω πολύ ωραίο, εννοώ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ. Τα τεχνικά δεν με νοιάζουν, η αίσθηση όμως είναι ΑΡΙΣΤΗ. Γιατί είναι φοβερό το φραζάρισμα. ΤΕΛΟΣ.

Μια strat,καποιο preset του guitar rig-δε θυμαμαι ποιο δυστυχως-περασμενο μεσα απο ενα booster,ενα chorus,flanger και delay. sf.mp3

Ενταξει ψιλοντρέπομαι ,γιατι, σε σχεση με αυτα που ελπιζω να ακολουθησουν, ειναι λιγο αστειο αλλα το ζητησε ο @dimsonic Eastwood Airline με Lolar low output P90s >TC Mojo Mojo od>Boss GE7>Ibanez ES1 analog delay>Custom Tweed deluxe w/ceramic 40W Tone Tubby speaker>Rhode NT1>Audient soundcard ? sf.mp3

Στο προηγούμενο funky backing track δεν κατάφερα να γράψω. Πολύ δύσκολο. Σε αυτό παρολίγον να μην γράψω... Εν τέλει, δεν έγραψα, αλλά ζωγράφισα....? (ζορίστηκα άσχημα, λέμε!) Πρώτη φορά παίζω με τέτοια ακόρντα. Ενδιαφέρον "μάθημα". Παίζω με tele, στον HT1R, με line out, και παίρνω το overdrive από nobels odr mini. sf.mp3

Δεν εχει να κάνει αυτό το post τόσο με την ψύχωσή μου με τα crt monitors και εν γένει τα vintage μηχανήματα. Αυτό ειναι δικό μου πρόβλημα ? . Αλλά εχω ενα θέμα με το πως συμπεριφέρονται σε αυτά οι άνθρωποι . Η άποψη "δικό μου είναι, το βάζω φωτιά και το καίω", δεν εχει εφαρμογή σε εμένα. Ο σεβασμός στην τεχνολογία για εμένα είναι εκ των ων ουκ ανευ. Για να μην σας κουραζω. Στο πρωτό video, ενας τσογλανος σπάει για την πλάκα του ενα crt pc monitor. Στο δευτερο, ένας απίστευτος τύπος, μερακλης, ανασταίνει ένα crt pc monitor.....κυριολεκτικά .

Γιώργη η επιλογή των νοτών μια χαρά, του ήχου όμως ... Όλων οι συμμετοχές έχουν ενδιαφέρουσες φράσεις, αλλες με καλό ήχο, άλλες με μέτριο. Ο @pipityri όμως παρουσίασε το πιο ενδιαφέρον, το πιο δομημένο, το πιο ... Μπράβο.

Ζωή, Οδηγίες Χρήσης - Ζωρζ Περέκ Το Βιβλίο των μικρών πραγμάτων - Χουν Χαθίντο Μουνιοθ Ρένχελ Τελευταίο ερχεται το Κοράκι - Ιταλο Καλβίνο (Τα δυο τελευταία είναι διηγήματα)

Πραγματικά ευκαιρία για διάβασμα! Δεν έχω αφήσει manual για manual. Ειναι μεγαλή ικανοποίηση να καταλαβεις ότι μεχρι τωρα χρησιμοποιούσες την όποια συσκευή/ software στο 10 % των δυνατοτήτων της./του ....ενω τώρα την/το έφτασες στα όριά της/του........:P

Αρχίζω και τα μαζευω ΟΛΑ ΜΑΖΙ γιατι οι σελιδες εγιναν πολλες... Τραμπαριφας εδω (ειναι wav δεν ανεβαινει και δεν εχω κονβερτορα στο λαπιτοπι) gkourmoul1.mp3 gvour.mp3 jazzjocker.mp3 pipityri.mp3 pnoi nyxi.mp3 superfunk.mp3 yiannisp.mp3

Πράγματι έτσι είναι.Διαβασα και κάποια άλλα reviews του και είναι πολύ καλός αλλά ταυτόχρονα πολύ αντικειμενικός και κάθετος στα ελαττώματα της εκάστοτε συσκευής πράγμα που θα τον έκανε μη εμπορικό για περιοδικά και site του χώρου. Ένα blog η δική του σελίδα θα ήταν καλύτερο.Η και κανάλι στο YouTube.

Χαχαχα, υπερμαγγανικό κάλιο. Ισχύει. Παίζουν κι άλλα μικρά πραματάκια ρόλο, όπως η ποιοτητα της επιμετάλλωσης του hardware ( αν εχει φθαρεί, η οξείδωση μεταφέρεται πιο εύκολα στις χορδες) ή αν ειναι maple η ταστιέρα (!!). Στις traditional maple ταστιερες το βερνίκι πεφτει πάνω από τα ταστα και μετά γινεται fret dress, όπου σπαει το βερνικι για να γυαλιστούν τα τάστα. Εκεί μεταξύ τάστου και σπασμενου βερνικιού μαζεύονται στιβαδες νεκρου δερματος, και η οξείδωση παραμένει "εγκλωβισμένη" σε ένα δύσκολο σημείο. Αυτή η πρασιναδα που φαίνεται στις maple ταστιερες, ειναι εγκλωβισμένη οξειδωση. Που περνάει και στις χορδές.

Σπυρο με καλυψες στο φουλ. Ρε συ Φανη (με ολο το θαρος λογο που σε εχω γνωρησει in real life και εισαι λαικο παιδι και οχι μη μου απτου) ποτασα βγαζει αυτος για υδρωτα; Πιο πιθανο μου ειναι μαπα υλικα στις χορδες παρα τo pH του δερματος που δεν μπορει να διαφερει τοσο τραγικα απο ανθρωπο σε ανθρωπο (4.5-5.5 είναι,να ηταν 2-6 να πω οκ)

Τα ειδα Δημήτρη . Ο Matteo απιστευτος. Εχει ακομα "ψωμιά " για να γϊνει μεγαλος. Θέλει: Συνθέσεις, διάρκεια και αν κατακτησει και προσωπικο ηχο. Εϊναι ενας στο billion παντως.

Αμα ζορίζεται κι ο Αλ...τί να πούμε και μεις.... κι ο Βαι.... πάρτε και ένα γουορκσοπ.... πατήρ και υιός (αν και δεν έρχεται απο το φβ) https://www.facebook.com/watch/?v=10155013847050143 κι αυτό πολύ καλό... (έχει άλλα δυο στο ίδιο βίντεο, αλλά....έλεος πιά....)

Μπράβο Θάνο πολύ καλή δουλειά όπως πάντα! Και να μη ξεχνάς να βγάζεις φωτο γιατί χάνουμε επεισόδια?

Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα - Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ - Αλεξάντρ Σολζενίτσιν

Από πολύ μικρός (15 ετών) ξεκίνησα να διαβάζω βιβλία διότι έβρισκα τα σχολικά θλιβερά. Αγαπημένοι Καζαντζάκης, Άγγελος Βλάχος, Παπαδιαμάντης, Φρέντυ Γερμανός,Πόε, Νίτσε, Ντοστογιέφσκι, Τόλκιν κτλ. Όταν για πρώτη φορά διάβασα Καινή Διαθήκη κατάλαβα ότι δεν υπάρχει λόγος να διαβάζεις κανένα άλλο βιβλίο και γι'αυτό δεν ξαναδιάβασα τίποτε άλλο.

Μάλιστα! Δεν μας αφήνετε στην "αιώνια λιακάδα ενός .......... μυαλού" λέω 'γώ!

Νταξ, άκουσα @Jazzjoker και έπαθα σοκ. Πέρα από τα τεχνικά δηλ. κάτι glissando-σηκώματα που θα ζήλευε ο Πετρολούκας, η προσεγγιση, ο ήχος, η ροή. Στα αυτιά μου έβγαλε το πιο seamless αποτέλεσμα, όπου το ύφος ταίριαξε σε όλο το υπόβαθρο χωρίς διακριτές στυλιστικές μεταβάσεις ή εναλλαγές modes. Έχω την αισθηση ότι έπιασε ακριβώς το ζητούμενο από τη δομή και θα "έπαιρνε" το σέσιον. Πρεπει να ξανακουσω τα προηγουμενα και τα επομενα λιγο καλύτερα.

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ......(PART 2) χασταγκ #PANAKAPSOTSIKITHARESMOU#

θα κάνω αίτηση Anthrax πρώτα μιας και δεν έχω μαλλιά και αν με απορρίψουν βουρ για την θέση του Ross! Στο μεταξύ τον παιδόφιλο που έπαιζε και αρπετζιος ο άθλιος και χάλαγε την ροκ'ν'ρολ κουλτούρα που είχε φτιάξει ο Ross θα έπρεπε κανονικά να τον πεταξουν στον καιάδα. Ελεος... δηλ.... δεν είχε τσιπα να παίζει το Defender... Θα τρίζουν τα κοκκαλάκια του Ορσον Γουελς. δερμάτινες βερμούδες μιας και είμεθα και θρασερς ?

Όλοι όσοι γουστάρουμε Manowar μας αρέσουν τα δερμάτινα βρακιά. Αυτές τις βλακείες να μην έλεγαν...

Πάντως τα Kbds των heep ήταν του ίδιου επιπέδου του Lord

Ο sf μας διδει μια απλη πληροφορια τεχνικης φυσεως. Το πως την αξιοποιουμε, και σε τι βαθμο, ειναι δικο μας θεμα. Ολες οι λοιπες παραμετροι δεν αναιρουν την ορθοτητα της πληροφοριας αυτης.

Εκοψα και ρουταρισα το headstock στα 15 χιλ.(και οχι 14 που ειναι το τελικο) και αυτο γιατι θελω να εχω 1 χιλ. αβαντα οταν το περασω στο drum sander.

Η φάση της σελήνης επηρεάζει σίγουρα!

uriah heep, μια μπαντα που εβγαλε ΚΟΜΑΤΑΡΕΣ.. magicians birthday, demons and wizards , look at yourself , salisbury , τι δισκάρες.... καμιά φορά αναρωτιέμαι πισω στην παιδική μας ηλικία πως μπορουσαμε και ακούγαμε ΤΟΣΟΥΣ δίσκους, παρά τα διαβασματα, σχολεια, και τώρα 1 δισκο τον χρονο και αυτον κλεφτα...

E6sus2(#11) μου το βγαΝει το chord finder...αλλα αΦτο ουτε ο TED GREENE δεν θα μπορουσε να το κΣερει ?

Ο Cole Porter το έγραψε?

Κι είπα να δοκιμάσω την τύχη μου. Τελικά μαλλον θα αφεθω στην τυφλα μου...

Death to false metal. Θα σέβεστε! (πολύ ωραίο cover)

Και κάτι ακόμα τελευταίο. Ένα μικρό σόλο, είναι επίσης πολύ δύσκολο (αν και το σώζει η μικρή του διάρκεια). Έχεις και την "οικονομία" να λάβεις υπόψην σου. Δεν έχεις χρόνο για αερολογίες. Θέλει δουλειά. Αν όμως έχεις κάτι να πεις, και το δομήσεις σωστά, το φραζάρεις σωστά .... EDIT: Να ευχαριστήσω εδώ τον Αχιλλέα για την ευκαιρία που μου έδωσε και να ζητήσω συγγνώμη άλλη μια φορά.

Δηλαδή ψάχνεις κάποιον ''χταπόδι'' ντράμμερ που να παίζει τύμπανα με απεριόριστο stamina και δικασιές, έναν high pitch τραγουδιστή (πρέπει να υπάρχουν.... 5-6 στην Ελλάδα όλοι κι όλοι), έναν κιθαρίστα ή πληκτρά με άψογη τεχνική κατάρτιση και τον αντίστοιχο εξοπλισμό. Και όλα αυτά για να κάνεις μια μπάντα που στο 99,999999% των πάλκων που υπάρχουν στην Ελλάδα ΔΕΝ θα μπορεί να παίξει γιατί δεν υπάρχει εξοπλισμός (και σε ένα κοινό που κατά 89,99999% δεν ενδιαφέρεται και τόσο να πάει να πληρώσει για να ακούσει κάτι τέτοιο). Και βγαίνεις να πεις ''μα που είναι οι μουσικοί''? Ακόμα πάντως και έτσι, αν έχεις τα κατάλληλα ''διαπιστευτήρια'' -έστω για την δημιουργία μπάντας με σκοπό την δημιουργία μουσικής- και αναζητάς τους αντίστοιχους μουσικούς, δηλαδή παρουσίαση των συνθετικών και τεχνικών σου ικανοτήτων (μέσω ντέμο, παρουσίασης μουσικών ιδεών), ακόμα και αυτοί οι 5-6 μουσικοί που μπορούν και είναι διαθέσιμοι για κάτι τέτοιο, θα ενδιαφερθούν. Το να βγω και εγώ και ο οποιοσδήποτε και να πω ''αναζητώ μέλη και για την δημιουργία prog-70's μπάντας στο στυλ Genesis - Yes - Mahavishnu Orchestra και δεν βρίσκω μουσικούς με τίποτα, μαμώ την μπουζουκοκρατια και την ασχετοσύνη του Έλληνα '' δεν λέει κάτι. Δηλαδή με λίγα λόγια πρέπει να φτιάξεις το μουσικό ''προφίλ'' σου και να το προωθήσεις κατάλληλα (αγγελίες, μέσα κοινωνικής δικτύωσης) και έτισ άτομα που έχουν το ίδιο όραμα με σένα μουσικά και τους αρέσει το παίξιμο σου ή η μουσική σου σίγουρα θα ενδιαφερθούν από μόνοι τους.

Οι μπάντες δεν φτιάχνονται από αγγελίες ,οι μπάντες φτιάχνονται από ΦΙΛΟΥΣ.

έχω χρόνια να δω τέτοιο πράγμα, σαν όνειρο θυμάμαι κάτι τύπους στα mid90s... καλή επιτυχία πάντως και ανεβάστε βίντεο να σας δούμε