Πίνακας συμμετοχής

Μιτζόρε και μανόρε. Οι καλύτερες σκάλες.

Mijor and mainer chords.

Βάλε και μιτζόρε.

Δεν ακουγεται πολυ τιμιο αυτο. Γιατι να κανω εγω τη βρωμοδουλεια; Κανεις δεν εχει χρονο για αλλο πονο. Και γενικα ο τυπος με την μπριγιαντινη στο τσουλουφι και την γλυκεια φωνη μου ειναι ιδιαιτερα αντιπαθής για να δωσω βαση σε 8 γιουτουμπαδες εκ των οποιων ως κιθαριστες δυο εχουν-ειχαν πραγματικη καριερα και βαρεια δισκογραφια. Αν θα το κανω θα το κανω μονο για να μπορω να συμμετεχω στην οποια συζητηση σε μια παρεα

Πάτησα λάθος μουτράκι...? Ντάξει, το ξέρω το προγκρέσιον, το κάνουνε και οι Ρέντιοχεντ στο Κριπ. ? Σωστός. Απλά,κάνε εσύ τον κόπο-εγώ πίνω, έχω δουλειές, δεν προλαβαίνω-και κάνε το σχετικό update. ?

Νομίζω πως ο Thorn είναι μερικά levels πιο πάνω, εφευρετικότητα και delivery, κλείδωμα πάνω στο rhythm section, story telling Α κατηγορίας. Ο τελευταίος, πολύ καλός αλλά δεν μου άρεσε. Ακούγεται προβαρισμένο αυτό που παίζει. Και ο τυπάκος με την thin line, τρομερός. Μόνο πεντατονική αλλά. Αλλά...

Αξιολογότατο από όλες τις απόψεις. Πολλά παιδιά εδώ θα καταλάβουν πάρα πολλά αν του δώσουν σημασία. Χθες είχαμε ανάλογες κουβέντες.

Pete Thorn Chris Buck Danish Pete

Δεν τρελάθηκα με κανέναν, βέβαια ήταν και μάπα το chord progression ,καλό για 70s soft porn. Νομίζω ότι για πλάκα τους έχετε όλους αυτούς οι παικταραδες του ΝΟΙΖ. Θετε να φτιαΣω ένα μπακιτρακι να καΜνομεν διαγΟνιΖμο και εμείς; Πείτε μου μόνο πόσα ακκορΔα θέτε και βάζω μπρος. ?

Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα. Η δεύτερη φορά ξεγυμνώνει κυριολεκτικά το backing track που με την απλότητά του ουσιαστικά υποβαθμίζει την αξία των παικτών (όποια αξία είναι αυτή - που κατά τη γνώμη μου δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, πλην 2-3) και φυσικά με βάση το γνωμικό ¨οι παρόντες εξαιρούνται". Αυτή η δεύτερη ακρόαση επιβεβαίωσε εν πολλοίς την πρώτη, μου έδωσε όμως τη δυνατότητα να καταφέρω να μην αδικήσω ορισμένα παιδιά που κόπιασαν για το βίντεο αυτό και δεν το έκαναν στο πόδι. Το backing είναι εξαιρετικά απλό, σχεδόν παιδαριώδες και ιδιαίτερα μικρό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι παίκτες να αναπτύξουν σωστά αυτό που θέλουν. Επίσης έχει όλα τα χαρακτηριστικά από το youtube που απεχθάνομαι, όπως τον παρουσαστή, τον τρόπο του (που φυσικά πουλάει-και δεν χρειάζεται εμένα να το κρίνω) και την όλη περσόνα που βγάζει προς τα έξω. Θεωρώ ότι οι λίγοι σοβαροί παίκτες έχασαν μονάδες συμμετέχοντας στο πανηγύρι αυτό πχ Beato, Pierce, Thorn. Κατά τα άλλα θα ήθελα να δώ κάποια "τρανταχτά" ακόμα ονόματα όπως πχ τον σίγουρα αξιόλογο έτερο των that pedal show, ίσως τον Chapman ή τον αχώνευτο καπετάνιο του. Τώρα γι αυτά που άκουσα. Ο Pierce έκανε την πιό σωστή κίνηση στη δόμηση του σόλου βάζοντας ένα αυστηρά γραμμένο μέρος. Εχασε μονάδες στη λογική του ότι ο χώρος ήταν τόσο λίγος που φαινόταν ότι είχε στο νού να παίξει τη φράση και να την λύσει. Φυσικά από τις τόσες καλές κιθάρες απορώ γιατί διάλεξε αυτή την φρικτή sg και τον ήχο αυτό. 9 στο σόλο λοιπόν, 5 στον ήχο. Ο σαμουράι, συμπαθής, δεν έκανε τίποτα φάνσυ ήταν ήρεμος και κρατήθηκε στο απλο ύφος του απλού μπακ. Καλός ήχος συμπαθής προσέγγιση. 7 στο σόλο 7 στον ήχο. Ο Beato. Όλο λάδι κι απο τηγανίτα τίποτα. Κακή επιλογή κιθάρας, μέτριος ήχος, ανέμπνευστο σόλο με εντελώς άστοχες διφωνίες στη μέση που του ήρθαν σαν καλή ιδέα αλλά, προφανώς δεν ήξερε τι να χωρέσει μετά μέχρι το κλείσιμο. Απογοήτευση. 4 στο σόλο 5 στον ήχο. Ο μαθητής του Beato Ρετ, άλλος αχώνευτος καναλάρχης, είχε καλό ήχο με την κακάσχημη κιθάρα του, αλλά σιγουρ κάτι συνεννοήθηκαν με το Ρικ γιατί είχαν την ίδια ιδέα για διφωνίες στη μέση. Ασχετα και αδικαιολόγητα συρσίματα εδώ και εκεί λες και παίζει το 3rd stone from the sun. Μετριότης. 5 στο σόλο, 6 στον ήχο Ο Thorn, σίγουρα το έψαξε κι αν δεν το έψαξε ήταν πολύ άνετος, καλή επιλογή κιθάρας, σχεδόν άριστος ήχος, κουλ σημεία σε ένα αδιάφορο μπακ, όπως το πρώτο μέρος στο νεκ, κάτι χρωματικές, κάτι ρεικς και γενικά έρεε το σόλο του, χωρίς φυσικά το ίδιο το μπακ να επιτρέπει τίποτα παραπάνω. 8 ή και 9 στο σόλο, 8 στον ήχο. Ο τύπος με την PRS, κολοκύθια, μια ώρα να αναλύει τι γίνεται με την PRS λες και άλλες δεν μπορούν να το κάνουν. Μέτριος ήχος τυπικός βαρύς PRS, κάτι μου θύμησε και τίποτα μαζί. 6 σε όλα. Ο Δανός είχε καλό ήχο και λίγα λόγια. Επίσης ακολούθησε την βασική διαδρομή που δεν χάνεις κανείς. 7 σε όλα. Ο συναρμολογητής πεταλιέρας απέδειξε και πάλι ότι είναι σοβαρός τύπος. Εξαιρετική ιδέα να χρησιμοποιήσει το envelope filter έδωσε αυτό το κάτι άλλο. 7 στο σόλο 8 στον ήχο. Ο αξύριστος με την σκουάιρ και το χήλιξ....Τι να πω.. Κρίμα ...τη σκουάιρ και κρίμα το χήλιξ... 3 στο σόλο, 4 μετα βίας στον ήχο, κι όσο για τον παρουσιαστή που ξελαιμιάστηκε την ίδια ώρα, τζάμπα καίει η λάμπα... Ο Μπάκ γενικά μου είναι συμπαθής, αν και προσπαθεί κι αυτός να ψτιάξει μια περσόνα πολύ επιτηδευτή, τεσπά. Ίσως ο καλύτερος ήχος και καλό το σόλο. 7 στο σόλο, 9 στον ήχο. Αυτά τα ολίγα και καταλήγω συμφωνώντας με τον Σπύρο, σίγουρα δεν ήταν Στραβίνσκυ και όντως πολύ ασχοληθήκαμε. Από την άλλη τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή, και φυσικά δεν είναι τυχαίο που διακρίθηκαν σ αυτή τη ζωή ως μουσικοί ο Pierce και ο Thorn, ενώ οι άλλοι διακρίνονται κάπου αλλού και σίγουρα καλά. Φυσικά μισό εκατομύριο βγιουζ.....άρα ο σκοπός επετεύχθη.

Σίγουρα δεν το έχει πάιξει εκεί μέσα. Αλλά μου άρεσε σαν βίντεο και η ηχογράφηση στο στούντιο είναι πολύ καλή.

Κόβω το κεφάλι μου ότι αποκλείεται να το έπαιξε αυτό εκεί, ανάμεσα στα κοντέινερ. Φτιαχτό είναι ασούμε. Ωραίος.

Α, τώρα έγινε βρωμοδουλειά ε?

Ντάξει, ντάξει....μαζί σου για την παρέα.

Έλα ρε Σπύρο μου που είσαι και confused (ώπα το άλλαξες, είσαι πονηρίδης ). Μιλάμε για πολύ προχώ αρμονία τώρα, τι δεν αντέχει και δεύτερο άκουσμα και κουραφέξαλα ασούμε. ?

Δεν ειπα να παιξει και στην αρχη, παρομοια οπως απο τη μεση και μετα. Απλα δεν μου αρεσε το πρωτο μερος. Στο δευτερο μερος μου αρεσαν αυτα που επαιξε αλλα δεν μου αρεσε ο ηχος του. Πολυ μπριτζιλα μαγνητης για τετοιο backing edit Τωρα που το ξανακουσα ουτε και στο πρωτο μερος ηταν τιποτα ιδιαιτερο ο ηχος του. ? Eχω ακουσει πολυ καλυτερους ηχους απο αυτον. Με ψιλοαπογοητευσε.

Γιατί ρε φίλε? Εδώ πάει από F σε Fm ασούμε πάνω σε C τονική.

καθαρά ο Pierce έχει την καλύτερη προσέγγιση και δόμηση σόλο. Και πιστεύω οφείλεται στην γενικότερη εμπειρία του. Κατά τα άλλα ενδιαφέρον το σόλο στη thinline, ωραίος ο Thorn (και μάλλον από τους καλύτερους ήχους). Οι υπόλοιποι για μένα καλοί για αυτό που κάνουν, αλλά όχι για να δώσουν αξία σε ένα κομμάτι. Απογοήτευση ο Beato. (όλα αυτά με ένα μόνο άκουσμα)

Για όσους δεν έχουν afti. ?

Έλα τώρα ... Η theoria γαμώ το στανιό μου μέσα.

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο που να έχει σημασία, στην τελική. Βγάλε αυτά τα δύο συστατικά και έχεις, ας πούμε, τον Beato. Και ο Levin, που στα δικά του είναι πρωτότυπος και δημιουργικός, εδώ είναι φλατ, το παίξιμο είναι μαθητικό.

Επιπλέον, καταφέρνει να αναδείξει το backing track ως κάτι περισσότερο από μουσική επένδυση διαφήμησης γισ σερβιέτες. Τους άλλους τους καταπίνει. Οχι όλους, τους περισσότερους.