Πίνακας συμμετοχής

το παιδί αυτό (παιδί είναι, έχει την ηλικία της κόρης μου) έχει αποφασίσει να μας αποτελειώσει πριν την ώρα μας.

Δυο φίλοι συναντιούνται για καφέ. Πάνω στην κουβέντα λοιπόν, λέει ο ένας .. "Ρε φίλε, πήρα πρόσφατα ένα σκύλο, αλλά είναι επιθετικός ρε γμτ, πάω να του βάλω να φάει και φοβάμαι μήπως με δαγκώσει." "Μην ανησυχείς" του λέει ο άλλος, "ξέρω έναν εκπαιδευτή σκύλων τέλειο, αρνάκι θα στον κάνει. Κάτσε να σου δώσω το τηλέφωνο." Περνάει κανένας μήνας, παίρνει ο φίλος τηλέφωνο τον άλλο φίλο. "Τι έγινε ρε? Τον πήγες τον σκύλο για εκπαίδευση?" "Και βέβαια" του λέει ο άλλος. "Και είναι ακόμα επιθετικός?" "Όχι, ο εκπαιδευτής τον γύρισε σε αμυντικό χαφ".

To Live at Budokan. Ειμαι fan. Μπανταρα!

εκεί έπαιζε εκείνος ο Ρικ που στοίβαζε 3-4 κιθάρες στον σβέρκον του?

Καλό. Πολύ ενδιαφέρουσα ροή ακκόρντων. Μπράβο.

κάποτε τα πήγαινα. Αλλά ξέρεις υπάρχει shredding και shredding. Υπάρχει με νόημα και χωρίς νόημα. Υπάρχει με ζουμί και χωρίς ζουμί. Δεν ξέρω γιατί απορείς. Μια γεμάτη δεκαετία άκουγα το είδος. Αλλη μια άκουγα jazz manouche. Αλλη μιά Beatles. Αλλη μια stones. Και άλλη μια τους δίσκους του πατέρα μου και άλλη μια ροκ όπως όλος ο νορμάλ κόσμος.

Interesting!

Η ευρώπη δεν μπορεί να καταναλώσει αυτό που η ίδια παράγει γιατί το παράγει ακριβά με αποτέλεσμα να μην παράγει ή να συμφέρει να παράγει σε άλλες χώρος για διάφορους λόγους. Το μόνο που θα καταληξουμε όλοι να παραγουμε, ειναι φούμαρα για μεγαλοστελέχη που καρπώνονται αυτής της τακτικής. Όλοι οι υπόλοιποι θα παλαμοκροτάμε που ο εκαστοτε διαχειριστής της οικονομίας μας επιτρέπει να χαιρόμαστε με τον καφέ του ενος ευρώ πίσω από το πλεξιγκλάς και τις κιθάρες των 100€. Την Ευρώπη θα την καταπιεί ο αποπληθωρισμός της; Τα όργανα αυτά είναι προϊόντα στόχευσης στον υπερκαταναλωτισμό. Σίγουρα πολλοί γονείς ανακουφίζονται που δεν θα χρειαστεί να κόψουν το κάπνισμα για ένα μήνα για να παρουν ένα αξιοπρεπές όργανο στα παιδιά τους. Οι Harley benton και οποιαδηποτε άλλη μαρκα αυτου του επιπεδου τιμής είναι αντικειμενα μιας χρήσης. Είναι αξιοθαύμαστο βεβαίως το ότι φτάνουν στο πιάτο μας με 100€ και έχουν βασική δομη οργάνου, αλλά από εκεί μεχρι το εφοδιάζομαι με ένα εργαλείο που θα μου μαθει να παιζω σωστα ή θα μου δωσει ένα extra χρωμα σε ηχογράφηση ή θα μου προσφέρει βασική αξιοπιστία σε πρόβα η σε live, απέχει πολύ. Το δε quality control ειτε στο εργοστάσιο είτε στο υπε-ντούπερ καταστημα-ρυθμιστή αγοράς ειναι λεξη αστεία οταν κάποιος παραλαμβάνει αυτό: Ή παθαίνει αυτό: Και για να είμαι δικαιος, η μπάλα παίρνει και άλλες "γνωστές" μαρκες και οργανα που αγγίζουν το χιλιάρικο με ΤΡΑΓΙΚΑ κατασκευαστικα ατοπήματα, που τις περισσότερες φορές δεν φαίνονται καν. Το λεω και το ξαναλεω εδώ και χρονια. Δεν υπαρχει value for money. Kαθε πράγμα κοστίζει ακριβώς όσο αξίζει, με ορισμενες φωτεινές ή σκοτεινές εξαιρέσεις.

Το fretgroove είναι πχιο ιντερεστιγκν https://marcobassguitars.com/technology/

Το ιδιο μου λεει και η γυναικα μου οταν πλατιαζω ?

Mahavishnu orchestra album: Apocalypse (1974) producer: George Martin @-discogs info-@ επ ευκαιρίας της μνημόνευσης του από φίλους σε άλλο θέμα, ξανακούω μετά από χρόνια αυτόν τον "ύμνο" στην μουσική έκφραση αλλά και την παραγωγή... είναι μερικές δουλειές που ακούγοντας μόνο ένα μικρό μέρος τους είναι σαν να "σπουδάζω" το μουσικό τους είδος στον πυρήνα του... ένα είδος "μαγείας" στη δική μου αντίληψη... έχετε νοιώσει ανάλογα και για ποιες δουλειές (ανεξαρτήτως μουσικού είδους)?...

Ετσι, να μου βαζεις ιδεες....

Εσύ δουλειά σου. Και ο Moore έχει 50 σόλο σε κάθε κομμάτι (λέμε τώρα). Κάθε πράγμα είναι διαφορετικό.

Γειασάν του μάγκα. Πολύ καλό. Και χρονικά πολύ σωστό. Και παίξιμο σούπερ.

? EDIT: Αχιλλέα χίλια "συγγνώμη" για το off topic, σταματάω.

Μου αρέσουν τα απλά και καθαρά πράγματα!

nice!

Μ' αρέσεις!

Κατα καιρους το εχουν χρησιμοποιησει διαφοροι, ειδικα σε 80s prog rock / fusion σκηνικα τα βλεπεις που και που. Μια φορα ειχα παιξει λιγο με ενα ESP/LTD 8χορδο (παιζει να ηταν αυτο του λινκ σου ή καποιο παρομοιο) και σιγουρα δεν ειναι και οτι πιο βολικο για το δεξι χερι, αλλα συνηθιζεις. Στην τελικη ειναι οργανα γκαρνταρομπας, με εναν πολυ ιδιαιτερο ηχο που δεν ειναι και παντοτε το ζητουμενο... https://en.wikipedia.org/wiki/Eight-string_bass_guitar

Οχι για πιο παλια μιλαω...βασικα για τον ΑΠΟΛΥΤΟ δισκο τους τοτε που επαιζε με το HAMMER το 8αρι ,το οποιο μετα εξέλιξε και το εκανε και 12χορδο: Παντως και αργοτερα που τους εχω δει Live 2-3 φορες με κανονικο μπασο δεν νομιζω να τον ειχα δει,μονο με 8αρι ή 12αρι... (βεβαια δεν το υπογραφω κι ολας γιατι μονο για τον Bun E Carlos ειχα ματια ?)

Αριστερόχειρη κιθάρα στην οποία εχουν περάσει τις χορδές για δεξιόχειρα. Αυτές οι κιθάρες, θεωρώ οτι κάνουν πανω κατω ό,τι όλες οι μαρκες και κατασκευαστές. Προσπαθούν να πουλήσουν ετερόφωτα "πακέτα κιθαριστικής εμπειρίας" (πχ. Fender στο 1/10 της τιμής ή Fender στο x3 της τιμής αν μιλάμε για μπουτικάδες). Καθόλου μεμπτό. Εδώ εξεταζουμε αν το όργανο αυτό στέκει στην κατηγορία τιμής του, την δικαιολογεί ή όχι. Είναι ακριβώς αυτό που ειναι. Μια κιθαρα των 100€. Ένα οργανο 3 φορές χειροτερο από μια αξιοπρεπή κόπια αλλα και τρεις φορές φθηνότερο. Όποιος συνειδητοποιεί τι παίρνει με αυτά τα χρήματα τοτε ολα οκ.

Ελλάς - Γαλλία συμμαχία !!

Αυτό δεν το ήξερα. Νόμιζα ότι είχες θέμα με την ταχύτητα αυτή καθαυτή. Από εκεί και πέρα, σίγουρα υπάρχει παίξιμο χωρίς νόημα και παίξιμο με νόημα, άσχετα με την ταχύτητα.

Πολυ καλη δουλεια εκανες Θανο και τραγουδησες επισης πολυ καλα

Παίζετε ωραία! Μπράβο! Μου άρεσε και το κομμάτι. Θα μπορούσατε να έχετε αποφύγει τα Αγγλικά εφόσον υπάρχουν όντως κάποια ζητηματάκια στην προφορά, άλλωστε τα Γαλλικά ακούγονται τόσο όμορφα! (Ιδίως αυτή την εποχή ακούγονται ακόμα πιο όμορφα στα αυτιά μας...Ελλάς - Γαλλία συμμαχία!).

Δεν διαφωνώ αλλά θεωρώ ότι έχει σημασία τι χρήμα ρίχνει ο καθένας στο outsourcing εργοστάσιο, δλδ η squier προφανώς θα δίνει κάποιο βάρος στην ποιότητα που μια άλλη εταιρεία δεν θα το κάνει. Δλδ αυτό που λέω είναι ότι μπορεί να παράγονται στο ίδιο μέρος αλλά και πάλι δεν είναι το ίδιο. Για τα υπόλοιπα που λες δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Ο Thomman διαφημίζει τις fusion και τα λοιπά όργανα ως καλής ποιότητας (και δεν αμφιβάλω ότι είναι αρκετά καλά) αλλά δεν παύουν να είναι low-mid priced όργανα που με μερικές αναβαθμίσεις μπορεί να βγάλουν εξαιρετικό ήχο αλλά στην δευτερογενή αγορά δεν θα πιάνουν πολλά.

Red Hot Chili Peppers album: Blood Sugar Sex Magik (1991) producer: Rick Rubin @-discogs info-@

Ευχαριστώ Νίκο πηρα τελικά από το banzai

Θα αφήσω κομμάτια που θεωρούμε όλοι classics για τους συμφορουμήτες που τα έζησαν όταν γράφτηκαν και κυκλοφόρησαν. Ασφαλώς και η μουσική ως κληρονομιά ανήκει σε όλους, αλλά όπως και να 'χει είναι αλλιώς να ακούς κάτι όταν βγαίνει, μπορείς να αφουγκραστείς λίγο περισσότερο την εποχή, το timing, κλπ. Κάτι το οποίο άκουσα και με μάγεψε από την πρώτη φορά ήταν το παρακάτω τραγούδι. Όποιος ξεπεράσει τον τίτλο και το ακούσει, ας κάνει μια χάρη στον εαυτό του κι ας το ακούσει με ακουστικά ή studio monitors σε σωστή θέση. Είναι ένα μουσικό ταξίδι. Devin Townsend Album: Deconstruction (2011) Producer: Devin Townsend @-discogs info-@ Το είχα ακούσει τυχαία πριν βγει γιατί συμμετείχα σε ένα forum που έγραφε και ο Dev. Φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει "βόλτα" σε ένα gear forum και να βλέπει ένα thread που να λέει μέσες άκρες "έγραψα αυτό direct στην κάρτα ήχου, θα είναι κομμάτι από ένα concept album που γράφω". Πάτησα play και άκουσα 2 κομμάτια, το ένα ήταν αυτό. Ήταν από τους δίσκους που άναψαν ένα μικρό λαμπάκι στο κεφάλι μου, εξού και το σεντόνι. Έκτοτε έχω δει live τον Devin, έχω μιλήσει μαζί του και στηρίζω όλες του τις κυκλοφορίες, είναι ένας άνθρωπος που τον θεωρώ πραγματικά ξεχωριστό.

Συμφωνώ απόλυτα. Τώρα αν οι ανάγκες είναι "εν δυνάμει", "υποβόσκουσες", "υπαρκτές ήδη" ή "διαβλεπόμενες" είναι μια άλλη ιστορία.

αυτό που άκουσα μου άρεσε α. πάρα πολύ ως σύνθεση β. πολύ ως ηχογράφηση και εκτελεστική παραγωγή, αν και σε αρκετά σημεία σηκώνει βελτιώσεις γ. μου άρεσε λιγότερο η φωνητική προσέγγιση, και όπως είπαν και άλλοι το βρήκα αρκετά προσποιητό, σαν να θέλει να πείσει περισσότερο από όσο μπορεί από μόνο του. σίγουρα πιστεύω θέλει έναν καλό παραγωγό, έναν άνθρωπο να ξέρει το αντικείμενο και τον χώρο. Θα ήταν καλό να υπήρχε κάποιος διαγωνισμός να κατέβεις, έστω ακόμα και eurovision. Στείλτο να το ακούσουν 10 άνθρωποι. Δεν παίζει ρόλο που δεν ταιριάζει εκεί. Πάντως έχε υπόψη ότι πολύ λίγοι έχουν όλο το πακέτο. Ελάχιστοι. Μπορεί να σε ικανοποιεί και να σε κάνει να νιώθεις καλά ότι τα κάνεις όλα μόνος σου, αλλά δεν πειράζει να υπάρχουν αδυναμίες και να διορθώνονται για να επιτευχθεί ένας σκοπός. Όλα αυτά τα λέω επειδή αυτό που άκουσα έχει δυνατότητες και θα το ήθελα να πάει παρακάτω.

Γραφε τους στιχους εσυ και ασε τα πολλα πολλα... ? Και γραψε και κανα κομματι για το ντουετο, μιας και το ανεφερες....

Άντε να δούμε πότε θα σας ακούσουμε μαζί......

Απόστολε, εισαι τραγουδιστης. Τελειος οχι, αλλα κανεις δεν ειναι τελειος. Εχεις ιδιαιτερα φωνητικα προσοντα που δεν τα συναντα καποιος ευκολα. Εχεις δυνατα και αδυνατα σημεια. Δουλεψε λιγο τα αδυνατα σημεια. Σχετικα με τη θεατρικοτητα σε ενα τραγουδι, μου αρεσει το μετρο. Δηλαδη, οχι θεατρικοτητα παντου. Σωστη ερμηνεια παντου, και σε καποια σημεια να το κανεις εντονο. Αυτο, βεβαια, ειναι αναλογα και με το κομματι. Σε καποια κομματια χρειαζεται παραπανω θεατρικοτητα, και σε καποια αλλα οχι. Αυτη ειναι η εκτιμηση μου. Στο συγκεκριμενο κομματι ησουν πολυ καλος. Θα μπορουσες να ησουν και καλυτερος, κατι στο οποιο δεν στεκομαι διοτι λιγη σημασια εχει. Το μηνυμα το περασες, οπως πρεπει, με το κομματι αυτο. Τη συνολικη εικονα βλεπω και μου αρεσει. Οι λεπτομερειες καλες ειναι αλλα "κοστιζουν" για να τις αποδωσεις σωστα. Δεν θεωρω οτι ειναι παντα το ζητουμενο. Συνεχισε να φτιαχνεις ομορφα κομματια, απευθεια οπως βγαινουν απο μεσα σου.

Βασικά εισαι τυχερός που ειναι bullet, παραγγέλνει νέο, βγάζεις παλιό*, βάζεις νέο. 1/8 της ιντσας είναι το σωστό allen wrench. Δηλ. 3,2mm. Αν βάζεις 3mm δεν δουλεύει και χαλάει το grip. Αν είναι ήδη φαγωμένο, δοκιμάζεις ένα 3,5mm. Μπορεί να δουλέψει και ένα ίσιο κατσαβίδι στο κατάλληλο μέγεθος, με λίγο χτύπημα απο πίσω με σφυράκι, θα "χωθεί" στο μεταλλο του truss rod nut και θα το "πιάσει". Αν δεν δουλέψουν αυτά βλέπουμε. (Ξερω οτι οι το κόστος των υπηρεσιών στη Γερμανια φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη, και δεδομένης της "υπερβολικα" επαγγελματικής νοοτροπίας των Γερμανών, μπορεί να καταληξεις να πληρώνεις ένα κατοστάρικο για μια απλή αλλαγή βίδας... Τελευταία φορά που ήμουν Αμβούργο, κάποιος ήθελε ν αλλάξει pot στο μπασο του και του ζητούσαν 40€ +κόστος υλικού. Καταλήξαμε να αγοράσει ένα κολλητήρι, κόλληση, pot με 15€ και να του το περασω ένα όμορφο βράδι που μαζευτήκαμε να δούμε μπάλα. Όμορφο γιατί ο Άρης εριξε τεσσάρα στον ΠΑΟΚ.)

Εγω θα έλεγα πως ανήκουν στην τελευταία κατηγορία, μαζί με το Boss BD-2.

Μια χαρα ειναι ο τραγουδιστης απλα θελει λιγο δουλεια στη μιξη γιατι καπου καπου μπουκωνει τιποτα που δε λυνεται με λιγο eq.Πολυ καλη η μπαντα σας παιδια μπραβο

Αυτή είναι η συμμετοχή μου στον διαγωνισμό του Mateus Asato!Ελπίζω να σας αρέσει!

Τι λες τώρα .... Δώσε link άμεσα. Είναι από τα καλά όμως? Αυτά με το κίτρινο χρώμα μπροστά και το καφέ πίσω, δηλαδής.

Αυτές τις μέρες έρχονται από διάφορες πηγές isolated tracks από κομμάτια των beatles. Αυτό που με ιντριγκάρει περισσότερο καθώς τα ακούω είναι κυρίως το leakage που υπάρχει ανάμεσα στα tracks που υποδηλώνει τίποτα άλλο από την αναγκαστική ηχογράφηση σε ζωντανό επίπεδο ή σχεδόν ζωντανό επίπεδο και φυσικά το αποτέλεσμα που έβγαινε στο τέλος. Καλό είναι να τα βλέπουμε όλοι εμείς οι "ηχολήτπες" του γλυκού νερού (αλλά και οι πιό επαγγελματίες απανταχού) που είμαστε μαθημένοι στις αποστειρωμένες και αμόλυντες λήψεις. Επίσης εντύπωση κάνει η ώρες ώρες αίσθηση της χαμηλής ποιότητας και σε εκτελεστικό και ηχοληπτικό επίπεδο, που όμως μαγικά εξαφανίζεται στο τελικό αποτέλεσμα. Πχ ακούστε το παρακάτω

Ρε παραγγείλτε και sit back & enjoy. Πιείτε καφέ, παίξτε pro, πληρώστε τους λογαριασμούς, το ενοίκιο, πηγαίνετε να πάρετε το τριβείο που έβγαλε το λιντλ και μια τριαδα βρακιά 6€, δείτε λίγη μπάλα, βάλτε τα ράφια στην κουζίνα που υποσχεθήκατε πριν 4 μήνες ότι θα βαλετε, πεταχτείτε από το γιατρό να σας γράψει τα φάρμακα, δώστε το παντελονι στο ραφτη να σας βάλει μπαλωμα στο καβάλο που τριφτηκε και μέχρι να το καταλάβετε θα έχει έρθει και η παραγγελία. Εδώ κοντεύετε να λύσετε τα προβλήματα του παγκοσμιου logistics ναούμε.

Μαγαζί είναι κι αυτό Μιχάλη! Ξέρει τι λέει ο Στράτος...