Πίνακας συμμετοχής

Ούτε Λεπτό Παραπάνω Με ένα μπαλόνι στον ουρανό ψηλά θα ανέβω να ανασάνω. Όλα τα λόγια σα θα πετώ εκει επάνω να τα φωνάξω. Την άδεια πόλη θα χαιρετώ τις γκρίζες στέρνες θα τις ξεχάσω. Λύνω τον κόμπο απ΄ τον λαιμό με μία ανάσα να τον ξεράσω Φύγε στ΄ αλήθεια να με βρω μια μέρα ακόμα δεν χάνω τον χρόνο απόψε σταματώ ούτε λεπτό παραπάνω Φύγε στ' αλήθεια στο ζητώ το λάθος μου άσε να κάνω δρόμος που φτάνει ως εδώ ούτε λεπτό παραπάνω Μ' ένα σεντόνι σαν τον τρελό μακριά θα φύγω για να προλάβω την μαύρη νύχτα και το θεριό σαν μπουρλοτιέρης να ανατινάξω Φυγε στ΄ αλήθεια να με βρω μια μέρα ακόμα δεν χάνω τον χρόνο απόψε σταματώ ούτε λεπτό παραπάνω Φύγε στ' αλήθεια στο ζητώ το λάθος μου άσε να κάνω δρόμος που φτάνει ως εδώ ούτε λεπτό παραπάνω

To ακόλουθο άσμα (?) το παρουσίασα εδώ πριν δυο χρόνια νομίζω, αλλά δυό χρόνια είναι τεράστιος χρόνος για έναν μαθητευόμενο μάγο, οπότε θεώρησα καλό να το χτενίσω και να το ευπρεπίσω με τις σύγχρονες και εξελιγμένες γνώσεις που απέκτησα τα τελευταία χρόνια. Αλλωστε ήταν λίγο υποτονικό από όσο θυμάμαι. Enjoy ! (τώρα αυτό το τελευταίο το ψιλοκόβω για δύσκολο...αλλά ...ΟΚ)

Συμμετέχουν : Κλαρινέτο , Πιάνο , Μπάσο , Μαντολίνο, Strings, Celeste , Ακκορντεόν (2) , Κιθάρα , Drums

Ενα κομμάτι αφιερωμένο στη μνήμη ενος παλιού καλού φίλου που χάθηκε πρόσφατα. Γραμμένο αποκλειστικά με stratocaster που ηταν και η λατρεμένη του κιθάρα....

Rainy roads, long roads, blues roads..... σπάνια να γράψω blues αλλά όταν εiμαι στο mood πιάνω την κιθ... εεε το πλήκτρο....

Σας παρουσιάζω την Dela. Γεννήθηκε το βράδυ της 30/8 κάνοντας διάφορες σκέψεις για την επόμενη μέρα. Ήταν να αποτελέσει τη βάση για κάτι που θα ερχότανε, ή απλά ένας πειραματισμός σε ένα άλλο είδος και εξοπλισμό. Οι προσπάθειες για edit πήγαιναν βουρ για να το καταστρέψουν. Μετά από αρκετές μέρες αποφάσισα να το αφήσω ως έχει, με τα λάθη του και το αρχικό του ύφος. Μια κι όξω....

Το κύκνειο βιντεοκλίπ του μεγάλου μαέστρου/πληκτροσυνθέτη/παραγωγού cos_dr Με αυτό κλείνει οριστικά ένας κύκλος videoclip που έφτιαχνα για πλάκα χαχαχαχαχχαχα Λιγα τεχνικά για το μουσικό μερος Δημιουργήθηκε με το Roland V-Synth και στοιχεία του NI Komplete 10 Το Roland V-Synth χρησιμοποιήθηκε για τις κιθάρες/κιθαροεφφε και για τους lead ήχους synth. Από το NI Komplete χρησιμοποιήθηκαν το Massive και το Αbsynth 5 για τα synth pads/bass, το Damage καθώς και το Abbey Road 70's Drummer για τα κρουστα. Η παραγωγή έγινε στο SONAR X3 Producer Απολαύστε το! Όποιες παρατηρήσεις ευπρόσδεκτες.

Προχθές άκουγα μερικά παλιά μου κομμάτια (ναι το ξέρω ότι είμαι μαζόχας...) και άκουσα κι αυτό. Παρ''όλο που είναι ενός χρόνου μίξη μου απογοητέυτικα, τζάμπα τα παιξίματα του Gvour και του Nikos Aravanis.... Το κομμάτι είναι του Αραβανή με σόλα του Γιώργου-Gvour (εκτός του τελευταίου σολακίου) και η μίξη κ.τ.λ δικά μου. Κρίμας ήταν να πήγαινε "χαμένο" με την τότε απαράδεκτη μίξη και τα τύμπανα που ακούγονταν, το λιγότερο, παράταιρα με το όλον! Edit: Μετά από την επισήμανση του Σπύρου-pipityri, το κομμάτι αλλάχθηκε με αλλαγμένα hi-hat (και λίιιγο την μπότα και το μπάσο) στο 1ο μέρος για να "μοιάζει" με 12/8... Edit No2: Ανέβασα λίγο το πιάνο και έκανα κάποιες πολύ μικρές αλλαγές σε κάποια σημεία εδώ κι εκεί στο άσμα που φυσικά ξαναλλάχθηκε...

Το μεγαλύτερο μυστικό για να ηχογραφήσουμε μια καλή ηλεκτρική κιθάρα, είναι ο ίδιος ο ήχος που βγαίνει από το ηχείο του ενισχυτή μας. Δηλαδή ο συνδυασμός της κιθάρας, του ενισχυτή και των χεριών του κιθαρίστα. Πέρα απο αυτό όμως είναι πολύ σημαντικές κάποιες βασικές γνώσεις ηχοληψίας, για την σωστή αποτύπωση του ήχου αυτού, όπως τα παρακάτω. 1. Τοποθέτηση μικροφώνων Συνήθως ένα Shure SM57 ή κάποιο δυναμικό μικρόφωνο φωνής κοντά στο ηχείο, στοχεύοντας στο κέντρο του μεγαφώνου στα 5-10εκ. περίπου, με κλίση 45 μοιρών ή εναλλακτικά 90 μοίρες στην μέση απόσταση του κώνου απο την περιφέρεια. Η κλίση ως προς το μεγάφωνο είναι σημαντική. Μη ξεχνάτε ότι ο ακροατής δεν ακούει μπροστά στο μεγάφωνο αλλά υπό γωνία και αν πειραματιστείτε φορώντας ακουστικά, θα βρείτε τον ήχο που έρχεται στ' αυτιά σας. Οσο μεγαλύτερη η κλίση τόσο πιο μαλακά τα πρίμα. Σκεφτείτε πως ρυθμίζετε το equalizer μετακινώντας το μικρόφωνο. Αν θέλουμε περιπέτεια, ένα πυκνωτικό μικρόφωνο (Neuman U87, AKG 414) μπορεί να ακολουθήσει σε απόσταση ενός μέτρου, στο ίδιο ύψος, περιμετρικά, (ακόμα και πίσω απο την καμπίνα) στοχεύοντας προς το μεγάφωνο. Αν θέλουμε να το παρακάνουμε; Άλλο ένα πυκνωτικό μικρόφωνο στη τριπλάσια απόσταση από το προηγούμενο. (δηλ. στα 2,5 - 3 μέτρα ) και στο ύψος των αυτιών μας λειτουργεί άψογα σε συνδυασμό. Με αυτό το στήσιμο έχουμε 3 πηγές που μπορούμε να γράψουμε σε τρία διαφορετικά κανάλια και να μειξάρουμε κατά βούληση αργότερα, για να πετύχουμε τον δικό μας ήχο. Προϋπόθεση για τα μακρινά μικρόφωνα είναι ο σωστός χώρος. Ένας καλός ροκ ήχος επιτυγχάνεται συνήθως με το κοντινό μικρόφωνο, περασμένο σε κάποιο compressor (από το insert της κονσόλας) με ratio 4:1 και λίγο βάθος - reverb. Πολλοί καταξιωμένοι κιθαρίστες με μαγάλη δισκογραφία δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία περισσότερων μικροφώνων. 2. Διαφορά φάσης Λάβετε όμως υπ' όψη ότι με τις “περιπέτειες” έρχονται και τα προβλήματα. Αυτά είναι διαφορές φάσης μεταξύ των μικροφώνων, δηλαδή οι πηγές δεν φτάνουν ταυτόχρονα στο μέσο ηχογράφησης με αποτέλεσμα η μία πηγή ήχου να ακυρώνει την άλλη. Ετσι το αποτέλεσμα είναι αναιμικό και συνήθως ο ήχος εξαφανίζεται όταν κάποιος ακούσει την μείξη μονοφωνικά. Γενικός κανόνας τοποθέτησης για την αποφυγή τετοιων φαινομένων, είναι η σχέση απόστασης των μικροφώνων μεταξύ τους να είναι 3 προς 1. Δηλαδή το μικρόφωνο που ακολουθεί τοποθετείται 3 φορές την απόσταση του πρώτου από την πηγή. 3. Τα μικρόφωνα σαν EQ Aν θέλουμε να μπούμε στις “περιπέτειες” που λέγαμε παραπάνω και γράψουμε με περισσότερα μικρόφωνα, στη μείξη μπορούμε να προσθέσουμε σιγά – σιγά στο κοντινό και μέχρι την επιθυμητή ισορροπία, τον ήχο από τα άλλα μικρόφωνα. Θα έχουμε τη λεπτομέρεια του κοντινού, με τον γεμάτο ήχο του χώρου από το δεύτερο, ενώ το τρίτο θα προσθέσει μπάσα λόγω της απόστασης. Μπορούμε να δώσουμε όγκο και πλάτος με panning δεξιά – αριστερά. Πειραματιστείτε με τη σχέση των τριών μικροφώνων για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κανόνας δεν υπάρχει. Δοκιμάστε κάθε πιθανή τοποθέτηση μικροφώνου. Πίσω από την ανοιχτή καμπίνα, με κλίσεις κάποιων μοιρών ως προς το μεγάφωνο για πιό μαλακά πρίμα, κλπ. κλπ. 4. Προσοχή στο βάθος! Είναι προτιμότερο να γράψουμε “ξερά / στεγνά” και να προσθέσουμε αργότερα στη μείξη stereo βάθος, παρά να έχουμε το mono spring reverb του ενισχυτή και να μη μπορούμε να το αφαιρέσουμε στη συνέχεια. 5. Πειραματιστείτε Επίσης μπορείτε να γράψετε παράλληλα και ήχο από το speaker emulation ή recording-out του ενισχυτή (εφ' όσον υπάρχει). Μπορείτε να προσθέσετε κάποιο Vst εφέ μετά ή να χρησιμοποιήσετε κάποια κιθαριστική σουίτα preamp/fx και να το μειξάρετε με τα μικρόφωνα. 6. Διόρθωση Το σημαντικότερο είναι ο ήχος να είναι σωστός από την πηγή του. Αν όμως θέλουμε να διορθώσουμε κάτι, οι ύποπτες συχνότητες που επηρεάζουν την κιθάρα, είναι τα 300-500hz, τα 700hz για πιό “ξύλινο” ήχο, τα 1000hz για να ξεχωρίσει, τα 3000hz για περισσότερο bite, ενώ τα 5, 8 και 10khz θα την πριμάρουν. Προσωπικά ούτε αυτόν τον άτυπο "κανόνα" δεν ακολουθώ. Απλά ψάχνω κάθε φορά την ύποπτη συχνότητα που θέλει συνήθως υποτονισμό. Αυτά τα ολίγα αλλά σημαντικά αν ακολουθηθούν σωστά και έχετε όρεξη, θα βοηθήσουν πολύ να αποτυπώσετε τον ήχο της κιθάρας σας σε μια ηχογράφηση. Υ.Γ. Να σημειώσω εδώ πως τα παραπάνω μικρόφωνα είναι τα πιο συνηθισμένα, όμως πέρα απο τις εναλλακτικές προτάσεις άλλων εταιρειών Sennheiser, AKG στα δυναμικά και τις δεκάδες επιλογές πυκνωτικών απο παραδοσιακούς κατασκευαστες όπως Rode, Beyer και μυριάδες καλά και κακά κινέζικα, πολλοί ηχολήπτες προτιμούν κατασκευές Ribbon όπως τα Royer Labs R-121, Beyerdynamic M160 και Coles 4038 μεταξύ άλλων για τον χαρακτηριστικό τους ήχο.