Πίνακας συμμετοχής

Ευχαριστώ @cigaret13 @gkourmoul1 για την ακρόαση και τα σχόλια. Προκειμένου να μην δημιουργηθούν λάθος εντυπώσεις, να ξεκαθαρίσω πως θεωρώ το μουσικό μέρος του έργου, απολύτως αυτόνομο και πλήρες, έχει δηλαδή όλα εκείνα τα στοιχεία που το καθιστούν ικανό για ακρόαση, χωρίς παραπέρα συσχετισμούς. Δεν θα το μοιραζόμουν εδώ, διαφορετικά. Θεωρώ επίσης ενδιαφέρον το ότι η χορογραφία ήταν ήδη έτοιμη όταν μου ζητήθηκε να γράψω την μουσική, καθώς και το ότι έγραψα την μουσική χωρίς να δω τα clips από τις πρόβες. Δεν κρύβω πως αμφότεροι σχεδόν σκιαχτήκαμε όταν διαπιστώσαμε πως το αποτέλεσμα ήταν εξωπραγματικά in sync, και σε επίπεδο macro-είσοδοι/έξοδοι διαφορετικών ομάδων-και σε επίπεδο micro-κίνηση των χορευτών σε απόλυτο συγχρονισμό με ηχητικά cues. Μιλάμε, δηλαδή, για κοινή αισθητική, κοινή αντίληψη πάνω στη φόρμα, στην σχέση ανάμεσα σε κίνηση/ακινησία, ήχο/σιωπή κλπ. Μιλάμε επίσης-αν και γνωριζόμαστε από το 1979-και για απίστευτη τύχη.... Όπως και να΄χει, σήμερα παρακολούθησα μία ακόμα πρόβα. Μια και το ανέφερε ο Γιώργος, η χορογραφία εξακολουθεί να δουλεύεται αρχικά χωρίς την μουσική και είναι πραγματικά εντυπωσιακό να παρακολουθείς ένα σύνολο μονάδων να αρχίζει σταδιακά να συμπεριφέρεται σαν ένας και μόνο οργανισμός, ακολουθώντας έναν ενιαίο εσωτερικό μετρονόμο. Απλά, απίστευτο. Συγκινητικό επίσης να βλέπεις όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους να δουλεύουν , να τα δίνουν όλα-όλα όμως-ουσιαστικά για το γαμώτο του πράγματος. Ελπιδοφόρο από τη μία, από την άλλη, αναλογιζόμενοι πόσοι τελικά θα καταφέρουν να δουλέψουν, σε πιάνει μια στεναχώρια...Αν και, προσωπικά, κρατάω την ελπίδα.

Στην πραγματικότητα, τα μέρη που εντόπισες αντιστοιχούν σε διαφορετικές ομάδες χορευτών. Η ηχογράφηση έγινε εκεί που γίνεται πάντα, στο σπίτι μου. ? Όλα έχουν παιχτεί από μένα-υπάρχουν δύο κανάλια κιθάρας με extended techniques, 5-6 κανάλια με ebow, όλοι οι υπόλοιποι ήχοι είναι παιγμένοι με το guitar synth ( διάφορα samples), εκτός των φωνών-αυτός είμαι εγώ. Η χρήση όλων των ήχων-κρουστών ή μη- έχει να κάνει με την δημιουργία συγκεκριμένων υφών και δεν είναι ρυθμική, καθώς, όπως είπα και πιο πάνω, υπήρχε ρητή οδηγία για την αποφυγή παλμού. Το πήγα λίγο παραπέρα και αυτό που επιδίωξα είναι να μην υπάρχει τίποτα που να θυμίζει θέμα, τίποτα το αξιομνημόνευτο-παρά μόνο η εντύπωση πως ίσως υπάρχει. Δηλαδή,να δημιουργείται μια αίσθηση χωρίς να μπορείς εκ των υστέρων να πεις τι ακριβώς την δημιουργεί. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός. @dimsonic Ευχαριστώ, Δημήτρη. Και ναι, έχεις δίκιο, το ευχαριστήθηκα δεόντως. ?

Πέντε μικρές ιστορίες για το ίδιο θέμα, που τις διηγούνται διαφορετικά άτομα. Πέντε διαφορετικές οπτικές, πέντε διαφορετικές φωνές που πραγματεύονται ένα και μόνο αντικείμενο. Σαν να μοιράζονται ένα μυστικό, μια συνενοχή, μόνο αυτοί οι πέντε, και μαζεύτηκαν να πουν πώς αισθάνεται γι' αυτό ο καθένας τους. Αυτή είναι η δική μου εικόνα. Μου άρεσε πολύ. Θα ήθελα όμως να δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες για πολλά πράγματα όπως ... Που το έγραψες, όργανα/εξοπλισμό που χρησιμοποίησες. Επίσης από που είναι οι ήχοι που ακούγονται, οι φωνές, κλπ. Ένα άλλο, είναι τι ρόλο παίζουν κάποια background κρουστά που ακούγονται, δημιουργώντας κάτι σαν ένα δεύτερο επίπεδο προσοχής. Πώς το σκέφτηκες/συνέλαβες, αισθητικά. Πολύ όμορφο ρε φίλε, μπράβο σου. EDIT: Κάποιοι φίλοι έγραψαν για "γαλήνια" συναισθήματα, αλλά δεν συμφωνώ. Εμένα μου φαίνονται συναισθήματα έντασης, όχι ηρεμίας, και μάλιστα εντεινόμενης έντασης που στην αρχή είναι "εξωραϊσμένη", υποβόσκουσα, αλλά όσο περνάει η ώρα γίνεται σχεδόν αβάσταχτη. Να υποθέσω ότι αυτό ήταν το αρχείο που δεν σου άνοιγε στο sonar?

χωρις να θέλω σώνει και καλά να διαφωνήσω με τα παιδιά, πρίν από λίγο ολοκλήρωσα την 3η ακρόαση και θα έλεγα ότι το θεωρώ αυτόνομο, μπορει να σταθει μόνο του, περιμένω σχεδόν την εξέλιξή του από μέρος σε μέρος και ακόμα χωρίς την πραγματική του εικόνα, αυτές οι πολλές εικόνες που μπορεί να μου δημιουργεί στη φαντασία με αποζημιώνουν γι αυτό που μου λείπει. Μου λείπει το ένα κομμάτι του puzzle για να συμπληρωθεί η εικόνα όπως την είδε ο Σπύρος. Δεν ξέρω αν η εικόνα αυτή θα με ξενερώσει γιατί θα εξαφανίσει αυτές που "έφτιαξα" ή θα με ανταμείψει. Θεωρώ ότι ήδη έχει γίνει μια καταγραφή και πάμε παρακάτω.

Ουτε εμενα με συνεπηρε, καθως δεν ειναι ολοκληρωμενο μουσικο εργο. Δεν ειναι μουσικη οπου στεκεται μονη της. Ειναι μουσικη που υποστηριζει την κινηση των χορευτων. Ετσι λειτουργει, και απο μονη της δεν λαμβανεις ολα εκεινα που λαμβανεις απο το οπτικοακουστικο συνολο. Σκεψου να εβλεπες του χορευτες να πηγαινουν πανω κατω χωρις μουσικη. Ισως να κανω και λαθος, αλλα αυτη την εντυπωση εχω. Οσο πιο πληρες ειναι ενα μουσικο εργο, τοσο λιγοτερη αναγκη εχει απο οπτικο μεσα για να το συμπληρωσουν. Εαν ενα μουσικο εργο ειναι πληρες, τοτε πιστευω οτι δεν θα υπηρετουσε σωστα τον ρολο του σε ενα χορευτικο. Αρα, θεωρω, οτι το εργο του pipi ειναι στοχευμενο να δωσει συγκεκριμενες πληροφοριες στους χορευτες και στους θεατες. Και απ' οσο ακουσα πρεπει να ειναι και πολυ επιτυχημενο. Σιγουρα ειναι αρκετα δυσκολο να εισαι "λιτος" στα μουσικα εργαλειο που χρησιμοποιεις και να προσπαθεις να βγαλεις τετοιο αποτελεσμα.

Για να το "καταλάβω" και να το "εμπεδώσω" χρειάζομαι να δω το έργο ολοκληρωμένο με τους χορευτές να χορεύουν την χορογραφία της Αντιγόνης Γύρα και σκηνοθετημένο από την Δήμητρα Χατούπη. Έτσι δεν καταλαβαίνω τίποτα στα 16 λεπτά που διαρκεί.... Συγνώμη Σπύρο μου αλλά αυτό που άκουσα (μόνο του) δεν με συνεπήρε... Φαντάζομαι όταν το ακούσω με τις προϋποθέσεις που ανέφερα πιο πάνω θα αλλάξω γνώμη άρδην!

Υποβλητική και γαλήνια μουσική, σου δημιουργεί από μόνη της εικόνες στη φαντασία σου και αυτό και μόνο λέει πολλά. Φυσικά θα ήταν ακόμα καλύτερα να βλέπαμε πως δένει με την χορογραφία. Μου θυμίζει σε αρκετά σημεία τη δουλειά του Pat Metheny στο Imaginary Day, αλλά ίσως πηγαίνει στην επιλογή οργάνων και reverb. Απο τις μουσικές που θα ήθελα να ακούγονται περισσότερο στο νοιζ, γιατί ξέρω ότι υπάρχει έξω εκεί κόσμος που το έχει. Ως συνήθως περίμενα να βρώ την κατάλληλη ώρα και διάθεση για να το ακούσω όπως αρμόζει με ακουστικά και χωρίς παρεμβολές. Αξιος ο κόπος σου Σπύρο, είμαι σίγουρος ότι το έχεις ήδη ευχαριστηθεί πριν πούμε εμείς τη γνώμη μας. Συγχαρητήρια.

Γιώργο, σ΄ευχαριστώ πολύ για την ακρόαση και τα καλά σου λόγια. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την πρώτη πρόβα των παιδιών στο θέατρο και, δεν σου κρύβω, ήταν για μένα μια στιγμή πολύ έντονη. Ξέρεις πως είναι, να ακούς κάτι που έχεις γράψει να γεμίζει μια αίθουσα.Και η χορογραφία, τι να πω...η Αντιγόνη είναι κορυφαία χορογράφος, μακάρι να υπάρξει κάποιο βίντεο, με χαρά θα το μοιραστώ. Η ιδέα για πως θα έπρεπε να είναι η μουσική ήταν δικιά της. Ήθελε ένα soundscape, με χώρους και χωρίς παλμό-ήταν απόλυτη σ΄αυτό. Ήθελε επίσης αναφορές στο πρωτότυπο soundrack της ταινίας καθώς και το τελευταίο μέρος να οδηγεί στην αρχή της παράστασης όπου ακούγεται ένα συγκεκριμένο τραγούδι από την ταινία. Συνθετικά, βασίστηκα κυρίως στην αίσθηση των πραγμάτων-ταινίας, χορογραφίας και του πρωτότυπου soundrack-για να φτιάξω ένα δικό μου κολάζ από αυτόνομα και αλληλοεπικαλυπτόμενα ηχητικά αντικείμενα. Το τελευταίο μέρος χρησιμοποιεί μοτιβικά και αρμονικά στοιχεία από το συγκεκριμένο κομμάτι της ταινίας, διαλυμένα σε μια ελεύθερη πολυφωνία. Επιπλέον, ιδιαίτερη φροντίδα υπήρξε και τον spatial παράγοντα, την συμπεριφορά όλων των ηχητικών αντικειμένων μέσα στον χώρο-κάτι που στην μεγάλη αίθουσα λειτούργησε, ευτυχώς, πολύ ικανοποιητικά. Ο Eno-και από κοντά ο Fripp- είναι πάντα ένα σημείο αναφοράς, φυσικά. ?