Πίνακας συμμετοχής

Πιστεύω θα ταίριαζε σαν "χαλί" σε μοντάζ με ωραία γκολ εξού και το όνομα.

Προχειροδουλειές, αλλά από το τίποτα...

Επέγδυση θα έλεγα ...

Θα ήθελα να μάθω τι συνδυασμούς πεταλιών ή και ενισχυτών χρησιμοποιείτε όσοι παίζετε με την Gibson 335 ή παρόμοιες κιθάρες semi-hollow που έχουν ένα πολύ χαρακτηριστικό ήχο στα χαμηλομεσαία. Οταν δε παραμορφωθεί με κάποιου είδους distortion pedal είναι για κλάματα εκτος και αν παίζεις grundge και West side psychedelia. Βέβαια ο μάστορας του ήχου για τα αυτιά μου πάντα, είναι ο Larry Carlton ο οποίος παίζει με 335. Εκείνος πετυχαίνει τον ήχο του με έναν Dumble ενισχυτή ή πιο πρόσφατα με τον Bloodotone αποκλειστικά όπως λέει ο ίδιος χωρίς πετάλια αλλά και ούτε έχει δείξει κάποια προτίμηση ποτέ σε κάποιο, απο τότε που τον παρακολουθώ. 40 χρόνια τώρα. Τετοιους ενισχυτές δεν είχα ποτέ. Νομίζω όμως πως δεν υπάρχουν άγια δισκοπότηρα και σίγουρα με έναν ενισχυτή του χιλιάρικου με ίδια κύρια χαρακτηριστικά, όπως 12ΑΧ7 και 6L6 ή 5881 λάμπες, κάπου κοντά θα έπεφτε κανείς. Κοντά στον ήχο που ακούω στις ηχογραφήσεις του, έχω βγάλει με Les Paul (solid body) κιθάρες. Με 335, όχι. Οσο και αν ο ήχος αυτός οφείλεται στα χέρια του Carlton σίγουρα, η 335 είναι ένα πολύ δύσκολο όργανο να δαμάσει κανείς στην break-up παραμόρφωση. Απο τα 400Hz μεχρι τα 800, κάτι γίνεται και τονίζονται κάποιες συχνότητες λόγω του σκάφους και οσο και αν δεν απασχολεί κανέναν το θέμα μιας και στα καθαρά αλλά και σε εμφάνιση σκίζει, παραμένει ένας μικρός εφιάλτης. Ακούστε τον Lee Ritenour πχ με 335 σε παλιές ηχογραφήσεις και θα καταλάβετε τι εννοώ. Τελείως διαφορετικός ήχος απο του Larry και με όλα τα αρνητικά που ανέφερα. Γι αυτό και ο άνθρωπος κατέληξε να παίζει με Les Paul για overdrive και L5 για καθαρά αργότερα. Κι έτσι τείνω και εγω να καταλήξω σε αυτό το συμπέρασμα πως ο ήχος του Larry Carlton είναι μόνο στα χέρια του και η 335 παίζει διακοσμητικό ρόλο. Δεν είναι συλλέκτης και έχει μια κιθάρα που παίζει απο το 1969. Πριν πάρω λοιπόν για εικοστή φορά Les Paul με humbuckers, ρωτάω μήπως κανένας μάστορας απο εδω μέσα, έχει βρει την προενίσχυση - πετάλι - ενισχυτή που δάμασε την 335.

Καλησπέρα!! Ένα γρήγορο tone test πάνω στο "Vol. 3 - The Subliminal Verses" των Slipknot. Σκοπός ήταν να φτιάξω έναν ήχο που να πιάνει το vibe του δίσκου, χωρίς post-eq στο daw. Υλικά κατασκευής: Esp Eclipse II, Fractal Audio Axe-Fx II XL, Ownhammer Impulses.

Να υποθεσω Γιαννη οτι στο ακολουθο δεν σου αρεσει καθολου ο ηχος...ειμαι σιγουρος δε οτι εκει στο 2:30 βρισκεται ο απολυτος εφιαλτης σου... Το αστειο της υποθεσης (ξερεις... περι ορεξεως) ειναι οτι αυτος ο φαζοηχος ειναι ο λογος που ψαχτηκα να αγορασω ξανα 335. Νομιζω οτι τον ηχο που θελεις να πετυχεις, μπορω να τον πετυχω σπιτι μου με την συγκεκριμενη 335 που εχω, δηλαδη κυριως με τους μαγνητες, στον cornell romany μου στη θεση eq cut, και παΙζοντας με τα ρυθμιστικα της κιθαρας. Θα τσεκαρω το Σαββατο που θα χω λιγο χρονο. τι μαγνητες εχει η 335 σου? Χωρις overdrive _ καρφι!

Η αίσθησή μου πάντως είναι ότι η 335 δεν κάνει (ως πλατφόρμα) για αυτό τον ήχο - οι solidbody τον πετυχαίνουν πιο εύκολα. Οι 335 είναι για να έχουν αυτή την (κατά κάποιο τρόπο) ένρινη ατάκα και την αλληλεπίδραση με τον ενισχυτή (για τις οποίες απαιτείται μεγαλύτερη ένταση και έχει διαφορετικό χαρακτήρα στις solidbody) Αν για κάποιο λόγο *θέλεις* να παίζεις με 335 πρέπει να βρεις τρόπο να αλλοιώσεις το χαρακτήρα της και να την κάνεις να μοιάζει με solidbody. Θα έκοβα το tone και θα έβαζα και ένα ήπιο limiter/compressor. (Αν τα κάνεις αυτά όλες αρχίζουν να ακούγονται ίδιες.) Μετά, θα πήγαινα σε ένα ήπιο drive τύπου barber ltd και μετά θα ξαναπείραζα το eq π.χ. από τον ενισχυτή σπρώχνοντας τα μεσαία και κόβοντας λίγο τα υψηλά.

Μόλις το είδα. Επισήμως η πιο ακριβή κιθάρα που δημοπρατήθηκε ποτέ. Αγοραστής ο Peter Freedman ιδρυτής της RODE Microphones LLC. Υποθέτω ότι ο Kurt θα χειροκροτούσε ολίγον τι ειρωνικά, αλλά όπως και να έχει είναι μία από τις ιστορικότερες κιθάρες. https://www.bloomberg.com/news/articles/2020-06-21/kurt-cobain-s-mtv-unplugged-guitar-rakes-in-6-million

Ναι, pc δυστυχώς. Το warzone είναι cross platform

Σουπερ Σαββατο.... Ανασκόπηση γκολ Σαββατοκύριακου απο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα... Ο Σταύρος Τσωχος θα ηταν πολυ περηφανος γι αυτο το μουσικό χαλί...

Warzone παίζεις? Αμα σε πετύχω μέσα θα σε γαζώσω να το ξέρεις. Χαχαχαχαχα .

Τι file type προσπαθείς να ανοίξεις? cwp ή cwb? Δοκίμασε να κάνεις copy-paste αλλού και να μετονομάσεις το cwb αρχείο. Δοκίμασε να το μετονομάσεις, αλλάζοντας επίσης το file type. Κάπου θα αποθηκεύει το sonar τα σφάλματα, κοίταξε εκεί μπας και γράφει τίποτα.

+1 Τα autosave σώζουν ζωές

Ψάξε στο φάκελο του project πάντως μη βρεις και κανένα ξεχωριστό auto save που να το αναγνωρίζει.

Μάλλον επένδυση έκανε ο άνθρωπος...

Πολλοί μιλάνε για άνοιγμα σε safe mode, δες παρακάτω εδώ: https://www.cakewalk.com/Documentation?product=SONAR X2&language=3&help=Troubleshooting.13.html και εδώ: http://forum.cakewalk.com/Advice-on-a-corrupted-project-m3395310.aspx Στο δεύτερο σύνδεσμο δε, κάποιος αναφέρεται και σε αντιγραφή του project (αν καταλαβα καλά, το cwp) σε διαφορετικό μέρος, (φαντάζομαι για να αποκλείσει τυχών bad sectors του δίσκου;)

Το στάνταρ που κάνω πλέον με κάθε κιθάρα που παίζω, συμπεριλαμβανομένης και μια κουφωτής epiphone dot με dimarzio PAF, είναι να χρησιμοποιώ ένα booster ή το boss eq πάντα ανοιχτό, μετά από οποιοδήποτε overdrive. Με αυτό τον τρόπο αυξάνεις το headroom και μειώνεις το κλιπάρισμα του drive, έχοντας φυσικά το drive χαμηλά. Αν έχεις αρκετά μεσαία, μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάποιο πετάλι με flat μεσαία, όπως το boss blues driver ή το EHX Soul food, αντί για πετάλια που τονίζουν τα μεσαία, όπως το tubescreamer ή το sd-1. Επίσης μπορείς αντί για overdrive να χρησιμοποιήσεις δύο booster μαζί ή έναν κομπρέσσορα κι ένα boost, ώστε να πετύχεις το break up. Σε μια τέλε έβαλα το tubescreamer πρώτο μονίμως ανοιχτό με χαμηλό drive και μετά το soul food για να παραμορφώνει τον breakup ήχο. Μπορείς βέβαια να χρησιμοποιήσεις και το boss sd-1 και να αλλάξεις το eq μ' ένα πετάλι eq. Έχει ο Wampler ένα τέτοιο βίντεο. Τέλος, μπορείς να αλλάξεις και το ύψος των μαγνητών, ειδικά στον neck, ώστε να μην έχει τόσα μπάσα

Ένα piano cover του come to me, μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου (Voices) Enjoy!

Aγιουζ κι άγιος ο θεός. Πανάλαφρη, resonant -σε πραγματικής Λεσπόλ επίπεδα, μανίκι κουπί αλλά ευχάριστο. Την ένιωθες να δονείται παντού. Δυστυχώς ήμασταν σε ώρα κοινής ησυχίας και δεν τσιτώθηκε ως έπρεπε. Ωραία τα Steinberger, αν και εγώ θα πετούσα καραβίντατζ επάνω, στο 1/3 του βάρους. Το χρώμα ελαφρώς με απογοήτευσε γιατί το περίμενα με πιο μπλε hue από κοντά, αλλά τελικά είναι πράσινο γήινο. Νομίζω με κρέμες πλαστικά θα μου άρεζε περισσότερο. Σύντομα θα επανέλθω και για ρηβγιού-πεταλιού, φρεσκοψημένου που έφερε ο Alderbody και το δοκιμάσαμε ντροπαλά. Next time, θενξ για την παρέα παιδιά.

(Όταν ο Lou έκραζε τον Τραμπ, εμείς πίναμε τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι) Μικρή ιστορία γιατί έγινε αγαπημένη μου κιθάρα η Telecaster κατα λάθος Η εντελώς ανεπιτήδευτη παραγωγή και το εντελώς ανεπιτήδευτο παίξιμο κιθάρας σε αυτόν τον δίσκο αριστούργημα. Αυτή η δύναμη που έβγαινε από τον -ala solid state- καθαρό και αφτιασίδωτο ήχο. Στο προ-κιθαριστικό μυαλό μου (δεν είχα ακόμη πιάσει κιθάρα) αυτόν τον ήχο θα έπρεπε να έχει μια Telecaster και είναι η αιτία που έγινε η αγαπημένη μου κιθάρα, ακόμη κι αν τελικά δεν ήταν Tele αυτή που άκουγα στον δίσκο. Στην προ-βιντεοκλιπ εποχή, φανταζόμουν τον Λου Ρηντ να παίζει καθιστός μια Tele. Πρόσφατα, καμιά 25 χρόνια μετά από τότε που τον πρωτοάκουσα, έμαθα και το όνομα του κιθαρίστα: Mike Rathke. Aυτός είναι νομίζω ο δίσκος-σταθμός στην διαμόρφωση της Telecaster-ιακής μου συνείδησης. Mόνο Butterscotch, μόνο maple-one piece. Σε κάθε άλλη περίπτωση χρώματος ή configuration, η Tele πρέπει να έχει DB (double binding) για να μου κλικάρει οπτικά.

Παντως το overdrive που θα δωσει ενας καλος λαμπατος σε εντασεις, ειδικα χωρις master volume, δε θα το δωσει ποτε κανενα πεταλι. Εγω τους πιο απολαυστικους ηχους με την 335 τους βγαζω στα λαιβ καρφι στον ενισχυτη, κανοντας το ολο απο την κιθαρα. Το μισο ειναι ο ηχος, το αλλο μισο η αποκριση, το πως καθαριζει, δυναμικες, κτλ. Μετα απο χρονια παιζοντας ετσι, ποτε δεν ευχαριστηθηκα πεταλι πραγματικα, και εχω δοκιμασει πολλα (εχω και ενα σωρο). Ωραια ειναι διαφορα, αλλα αισθανεσαι σαν να μπαινει κατι αναμεσα στην κιθαρα και στον ηχο σου..

Έγινε το πρώτο σέσχιον με ολα τα απαραιτητα μετρα οπως ζωνες από δερμα φιδγιού και το να μην πίνουμε ο ένας απ τον καφέ του άλλου! Πνοή και Νύξη fine industries. Προηγήθηκε ιστορικό / θερμομέτρηση.

Dark Eyes Oh, the gentlemen are talking and the midnight moon is on the riversideThey’re drinking up and walking and it is time for me to slideI live in another world where life and death are memorizedWhere the earth is strung with lovers’ pearls and all I see are dark eyesA cock is crowing far away and another soldier’s deep in prayerSome mother’s child has gone astray, she can’t find him anywhereBut I can hear another drum beating for the dead that riseWhom nature’s beast fears as they come and all I see are dark eyesThey tell me to be discreet for all intended purposesThey tell me revenge is sweet and from where they stand, I’m sure it isBut I feel nothing for their game where beauty goes unrecognizedAll I feel is heat and flame and all I see are dark eyesOh, the French girl, she’s in paradise and a drunken man is at the wheelHunger pays a heavy price to the falling gods of speed and steelOh, time is short and the days are sweet and passion rules the arrow that fliesA million faces at my feet but all I see are dark eyes T' αντρειωμένου τ' άρματα Τ’ αντρειωμένου τ’ άρματα δε πρέπει να πουλιώνται, μόν’ πρέπει μπρος στην εκκλησιά και εκεί να λειτουργιώνται Πρέπει να κρέμονται ψηλά σε πύργο αραχνιασμένο, να τρώει σκουριά το σίδερο κι η γη τον αντρειωμένο

Αφου με πιεζετε ?θα βαλω και εγω κάποιες δικες μου που μου λείπουν, και ας εχουν περασει χρονια από τότε που τις έδωσα....

Αγαπητέ Leo. Με τόσο κακό ήχο τι να καταλάβουμε. Υπάρχουν σημεία που (υποθέτω) παίζεις καλά, αλλά και άχρονα και ατυχή.

Γεια χαρά! Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια σειρά από βίντεο που έφτιαξα σχετικά με την ιστορία και την εξέλιξη των Μπλουζ (και γενικά της Αφροαμερικάνικης μουσικής) μέσα στους αιώνες. Έχω δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην περίοδο πριν την γέννηση των Μπλουζ (16ος-19ος αιώνας) και στον τρόπο που διαφορετικές μουσικές παραδόσεις αλληλεπίδρασαν και εξελίχθηκαν εν μέσω των κοινωνικο-οικονομικών εξελίξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βέβαια πολλά επεισόδια αφορούν στη γέννηση και εξέλιξη της Μπλουζ μουσικής καθώς και στις εμβληματικότερες μορφές της, ξεκινώντας από το Proto-Blues στυλ που αναπτύχθηκε στον Αμερικάνικο Νότο, μέχρι τα “ηλεκτρικά” Μπλουζ του Σικάγο που έδωσαν ζωή σε νέα είδη μουσικής και στις δυο πλευρές του ωκεανού. Ελπίζω να βρείτε κάτι χρήσιμο σε αυτή την εργασία! Πάνος Χαραλαμπίδης Σε αυτό το πρώτο επεισόδιο τη σειράς “Η Ιστορία και Εξέλιξη των Μπλουζ”, θα εστιάσουμε στη ζωή και τις μουσικές παραδόσεις κατά τους πρώτους δυο αιώνες της αποίκησης του Νέου Κόσμου. Θα δούμε τον ρόλο που έπαιξαν τα “Work Songs” και τα “Field Hollers” τη περίοδο της σκλαβιάς, και πως αυτές οι μουσικές εκφράσεις βοήθησαν να κρατηθούν κάποιες Αφρικάνικες παραδόσεις ζωντανές. Υ.Γ. Αγγλικοί και ελληνικοί υπότιτλοι είναι διαθέσιμοι

The History and Evolution of the Blues p.2 [18th-19thcentury] Σε αυτό το επεισόδιο θα μιλήσουμε για την γέννηση των Spirituals μετά τον εκχριστιανισμό πολλών σκλάβων στα τέλη του 18ου αιώνα. Επίσης θα δούμε πως η αναπόφευκτη μουσική ανταλλαγή μεταξύ διάφορων λαών κατά τη διάρκεια αυτών των αιώνων είχε ως αποτέλεσμα η μαύρη και η λευκή παραδοσιακή μουσική να εξελιχθούν πλάι πλάι.

Blue screen of death δηλαδή;