Πίνακας συμμετοχής

Για του φίλους που ψάχνονται με τέτοια πράγματα-εσείς οι 3...4....ξέρετε ποιοι είστε ? .... ...Βρήκα αυτήν την καταπληκτική μελέτη-πρόκειται για διδακτορικό-πάνω σε αυτό που γενικά ονομάζεται outside παίξιμο. Είναι σε 3 μέρη. Στο πρώτο εξετάζονται και αναλύονται 20 παραδείγματα-από Bird και Benson μέχρι Sco και Jarrett. Στο δεύτερο,σε βάθος μελέτη του πρώτου μέρους του A Love Supreme, ειδικότερα του σημείου με τη μεταφορά του βασικού μοτίβου σε άλλες τονικότητες-και σύνδεση της σειράς των μεταφορών αυτών με τα Mother και Grandmother Chords από το βιβλίο του Slonimsky-καθώς επίσης και η σχέση του μοτίβου αυτού και των παραγώγων του με το παίξιμο του Dolphy. Στο ίδιο μέρος υπάρχει μια καταπληκτική μελέτη της αρμονίας του Miles στα ηλεκτρικά του 80, αναλύονται κομμάτια από το Man With A Horn, Decoy και You Are Under Arrest.Είναι η πρώτη φορά που βρίσκω κάτι τόσο εκτενές για αυτή την περίοδο, θυμάμαι μόνο μια αναφορά σε μια παλιά συνέντευξη του Roben Ford που μιλούσε για μια τεχνική που του είχε δείξει ο Miles. Η μελέτη αυτή πάει πολύ βαθιά. Το τρίτο μέρος ασχολείται αποκλειστικά με τις τεχνικές του Steve Coleman-και είναι ίσως το πιο δύσκολο, καθώς δεν έχει να κάνει τόσο με γνωστές σκάλες ή ακόρντα, αλλά διαστήματα, μορφές συμμετρίας κλπ κλπ. Συνολικά, πρόκειται για μια καταπληκτική εργασία-μιλάμε για περίπου 700 σελίδες, με πάρα πολλά μουσικά παραδείγματα. https://openaccess.city.ac.uk/id/eprint/8397/?fbclid=IwAR3GI2YGIZFCFsXsd9T67FFMRDN8zEv2bWETQopXXw2hSCl4wO-sUCyk1y0

Πάει ο καφές, πάει το πληκτρολόγιο, πάω κι εγώ στο πάτωμα να κλαίω ..... Δεν ηπάρχης λαίμαι ....

Τι ΜΟΥΣΙΚΑΡΑ που ειναι ο κΗρατας.....

Για κανενα 5λεπτο την ειχα καραβρει, καθως πατουσα το καλωδιο, και μπορουσα να ξυστω με το αριστερο...

άλλος ένας που τον γελάσανε

Τί κάνατε εκεί βρε Γυμνασιόπαιδα , πρέπει να οργανώσουμε φιλικές επισκέψεις-Αρμένικες όπως είπες- και να παίζουμε με τα παιγνίδια των άλλων να πάρουμε πίσω τον χαμένο κορωνοχρόνο Να ξέρεις ότι η 335 σου με άναψε φωτιες θα καταλάβεις τι εννοώ όταν ανεβάσω το επόμενο thread, άσε που ο Rivera από το thread του Μάκη μου γυάλισε και αυτός που τώρα κακόκοιτάω τον studiotone Άβυσος η ψυχή του ανθρώπου

Λοιπόν τα κατέβασα,αλλά το πιο πιθανό είναι είτε να πάθω εγκεφαλικό,είτε να νιώσω τέρμα βλάκας που δεν θα καταλαβαίνω τα περισσότερα,είτε να απογοητευτώ από τον όγκο της πληροφορίας και να τα παρατήσω....θα σας ενημερώσω σε λίγες μέρες ?

Αν εχουν σπασμένο χέντζτοκ, ναι. Τις χορδες, Τις κολλάω απλά ενώνω την Α και τη D για να φτιανω μια κανονικιΑ E, γιατί οι 38άρες κάνουν για σφεντόνα.

Γνωρίζω οτι τα ξέρουν αλλά πάντα υπ'αρχει ενδιαφέρον γι αυτά ?

Μέσα σε αυτά έχει και το εξής McCoy Tyner, Modal Jazz, and the Dominant Chord Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό τον ποταμό συνδεόμενων πεντατονικών που έπαιζε ο Mc Coy και λέω να ξεκινήσω απο αυτό?

Τι μας κάνεις τώρα ρε φίλε ? τώρα μετά από ΧΧ χρόνια αδυνατώ να γυρίσω σε τέτοιες βαθυστόχαστες μελέτες θα προσπαθήσω να το παρακολουθήσω ?

Ναι γνωστα αυτα. Άλλωστε στη Φαντασια πρωτοπαιξε ο Jimi, στα Δειλινά ο Rory, στο Παγκοσμιο ο David, στο Εννατο ο Eric, στα Σοδομα ο Stevie και στη Νεραιδα ο Richie.

Γιγαντας. Ίσως ο αγαπημένος μου κιθαρίστας. Τέρας ήχου, songwriter ολκής, anti-celebrity, γούστο στις κιθάρες, guitar layering σε ηχογραφήσεις για σεμινάριο, ευρηματικός σε licks και φωνητικά, βράχος ρυθμικά, χωρίς κιθαριστικά κλισέ. Η επιτομή του εύστοχου και περιεκτικού band member. Για χάρη του πήρα καποτε ένα EHX English Muffin' κι έψαχνα να βρω Ibanez Wah. To εδωσα σε μια εβδομάδα. Σταμάτησα να ψάχνω και το Ibanez και να τρέφω αυταπάτες ότι θα ακουστώ εστω και λιγο σαν κι αυτόν.

εδω τωρα σοβαρευει το πραγμα!!

είχαμε μια Τ60 στην ορχήστρα της λέσχης το 1982

Έτσι κάνω. Τα μπουκάλια και τα ποτήρια, αλλά και το τασάκι είναι σε άλλο μικρό τραπεζάκι δίπλα. Την έχω πατήσει βλέπεις ...

Χωρίς πλάκα τώρα, έχω θέμα κι εγώ. Όχι από κινητό, αλλά από πισι. Ειδικά τα βράδια γίνεται χαμός, άλλα αντ' άλλων γράφω.

Εφοσον ειναι σε φορμα το ολο φωνητικο συστημα, και εφοσον παιρνεις αναπνοη (ο αερας στην κοιλια) πριν βγαλεις ηχο, τοτε οντως σφιγγει η κοιλια (σα να προετοιμαζεσαι για μπουνια) και το διαφραγμα παραγει τον ηχο. Το αποτελεσμα ειναι να μην ζοριζεται ο λαιμος, και ο ηχος να ειναι πιο ζεστος, γεματος, και λιγοτερο τραχυς.

Μπορεί να μην εχει εργονομικό, αλλά έχει ηθικό πλεονέκτημα. Η SG η καλή θελει μαόνι ελαφρύ, βεργα μονή, κλειδί κλουζόν πλαστικό, μια καλή ζώνη suede, να μη γλιστράει και κατα προτίμηση και μια maestro vibrola

Δες καλά τις φωτό (ειδικά τις φωτό από πίσω που δείχνουν πώς πιάνει). Εσύ την ρυθμίζεις πόσο θέλεις να γέρνει και προς τα που.

1000%. Από κιθάρες. Από θρησκείες, η καλύτερη ειναι η Tele, εννοειται. Και ο Άρης.

Φίλως άμα δεν το κατεχεις μην παίρνεις SG. Πάντα δίπλα σε περβάζι, σε σκάλα ή σε ντράμμερ παίζεται. Και του λες να μην ακουμπήσει το κρας, γιατί στηρίζεις το headstock σου πάνω του...

Και την L-5. Εσύ δεν κάνεις για το noiz, κόβεσαι.

Αχ βρε μπαγάσηδες πιο έντονο g.a.s. δεν έχω ξανανιώσει στα 12 χρόνια που βρήκα το noiz

Και η εργασία για τον Tyner είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Εκτενής αναφορά στο μεταβατικό στάδιο, καθώς τα modal στοιχεία αρχίζουν σταδιακά να εμφανίζονται σε αρμονικό και μελωδικό επίπεδο-τα νέα voicings, οι προσεγγίσεις στον αυτοσχεδιασμό, οι συσχετισμοί με την ήδη υπάρχουσα bebop γλώσσα. Πολλά γραμμένα παραδείγματα, ωραίο ανάγνωσμα.

https://equipboard.com/pros/john-frusciante/mxr-dyna-comp-compressor-m102

Μην μασάς, βιβλίο είναι αυτό. Πάρτο αργά και μαλακά, και όπου κολλήσεις, εδώ είμαστε.

Νιώθω ήδη το εγκεφαλικό να έρχεται,δεν κατάλαβα τίποτα ?

Εννοείται και θα σας ενοχλήσω! Δεν γίνεται να μας πετάτε την καυτή πατάτα και μετά να σφυράτε κλέφτικα ?

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ανέβαζε κάποιος ένα άρθρο με θέμα το outside playing στην jazz. Τι είναι, ιστορική αναδρομή, τρόποι χρήσης, τρόποι που μπορεί να επιτευχθεί, παραδείγματα (ηχητικά και γραπτά), και από εκεί και πέρα ... Τρόπους που χρησιμοποιεί ο ίδιος, γιατί τους επέλεξε, παραδείγματα, κλπ. Έτσι ώστε να μπορούμε όλοι (οι τρεις μας δηλαδή ) να πούμε πώς εμείς προσπαθούμε να το πετύχουμε, και γενικότερα την δική μας οπτική στο θέμα. Το outside παίξιμο, ήταν ο πρώτος λόγος που ήθελα κάποτες να μάθω να παίζω jazz. Πιστεύω ότι θα γινόταν μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με αφορμή ένα τέτοιο άρθρο. Σύμφωνοι, κι εμείς τα ξέρουμε. Δεν είναι εκεί το θέμα. Άλλο τι ξέρει κάποιος και άλλο πώς το σκέφτεται, πώς το αντιμετωπίζει, πώς το χρησιμοποιεί, κλπ. Πάντα είναι ενδιαφέρουσα μια τέτοια μελέτη που περιλαμβάνει και παιχτικές απόψεις μουσικών τεράτων.

Ο Μάκης και ο Sami τα ξέρουν.

εγω γιατί διαβάζω Κολλάς και τις γκόμενες? (κάτι δεν πάει καλά σήμερα)

Εγώ πάντως, όταν σκέφτομαι Frusciante & RHCP τους ταυτιζω με την Stratocaster

Ότι χρησιμοποιήσεις που δεν έχεις δικαιώματα μπορεί να δώσει δικαίωμα να παίρνει ο δικαιούχος (οι) τις όποιες απολαβές από το youtube εάν το ζητήσει. Με απλά λόγια εάν το βίντεο φτάσει εκατομμύρια προβολές και βγάζει λεφτά εσύ δεν θα παίρνεις τίποτα ή λίγα. Μιλάμε πάντα για μικρά αποσπάσματα, στην περίπτωση που έχεις κάτι ολοκληρωμένο είναι πιθανό να κατέβει. Δεν είμαι δικηγόρος ή ειδικός απλά αναφέρω αυτά που έχω ακούσει και διαβάσει από άλλους. Οι όροι χρήσης αλλάζουν οπότε δεν θα είναι κακό να τους διαβάσεις για να είσαι σίγουρος . Εδώ είναι αυτοί που είναι σε ισχύ. https://www.youtube.com/static?gl=GR&template=terms

Δεν θα έλεγα ακριβώς "πολιτισμική ένδεια" αλλά αν ήταν να κάνω μια βιοτεχνία για οποιαδήποτε δουλειά θα προτιμούσα να την κάνω στη Θεσσαλονίκη (ή ακόμα και στην Κρήτη) παρά στην Αθήνα. Είναι δύσκολο στην Αθήνα να βρεις ένα καλό μηχανουργείο, μια εταιρεία να σου αναπτύξει μια πλακέτα για ηλεκτρονικά, κάποιον να σου κάνει μια ανοδίωση σε αλουμίνιο και τέτοια. Υπάρχουν, ξέρω, αλλά αν τους βρεις θα είναι είναι ο ένας στο Μενίδι, ο άλλος στον Πειραιά και ο τρίτος στην Ελευσίνα. Καλύτερα μέσω internet.

Εσεις οι νεοι οφειλετε να μαθετε το υφος των βετερανων κ να μην αντιδρατε στα προβοκαρισματα τους. ???

Ο Yameth? Για 45 τον κόβω.

never liked them

Αχ... αυτή η νεολαία...η Tele μέχρι το 53 pickup blend pot είχε... Τα ΕΙΠΑΜΕ και τα ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΑΜΕ... ΜΙΑ είναι η κιθάρα: Tele ,οι υπόλοιπες είναι για την ΓΚΑΡΝΤΑΡΌΜΠΑ....σαν τα λαχανι πΟκαμισο με τους γιακαδες προπέλα που σου πήρε η μαμά σου όταν ήσουν επτά χρονών και απλά το έχεις και το κοιτάς ?

Κι εγώ βρηκα το κειμενο απο το θρεντ που ανέφερα πριν, σωσμενο σε mail, απο ανασφαλεια μη χαθεί. Το παραθετω. Αν βρει κανεις και το θρεντ, ευπρόσδεκτο. O Leo Fender (και οι συνεργάτες του) δεν ακολουθούσε το ρητό form follows function αλλά είχε ένα problem solving attitude που έτυχε να γεννήσει, κατά λάθος, όχι απλά ένα όργανο, αλλά τον ορισμό της ηλεκτρικής κιθάρας και ένα είδωλο του παγκόσμιου design. Το form δεν ήταν καν στο μυαλό τους για να το ακολουθήσει το function. Όταν λέω ότι η Strat είναι ένα "εργονομικό χάος" σημαίνει ότι γεννήθηκε από κάτι άλλο και προσαρμόστηκε σε κάτι άλλο για να καταλήξει να χρησιμοποιείται για κάτι άλλο. Είναι ωραία και ρομαντική η ιστορία του μοναχικού οραματιστή που σκάρωνε όργανα με μη συμβατικό τρόπο, αλλά θεωρώ ότι του αποδίδουν, κατόπιν εορτής και ερήμην του, ιδιότητες που ίσως και ο ίδιος δεν ήθελε. Όπως ακριβώς κάνουν οι κριτικοί και οι αναλυτές τέχνης που εικάζουν "τι ήθελε να πει ο ποιητής". Η Strat λοιπόν ήταν η ιδέα να εφαρμοστεί σε κιθάρα, η σημαντικότερη ανακάλυψη του Leo, το ηλεκτρικό μπάσο. Αρχικά αυτό, ήταν Telecaster με μανίκι μπάσου, που δεν μπορούσε να σταθεί (neck heavy) oπότε σκάρωσαν ένα μοντέλο και τράβηξαν ένα κέρατο ως το 12ο τάστο (που είναι και γεωμετρικό κέντρο ενός 34" μπάσου) για να μην πέφτει το μανίκι. Και εγένετο μπάσο. Κι ας θυμώνουν οι φίλοι που τους λέω χιουμοριστικά ότι το μπάσο είναι μια 4-χορδη κιθάρα κουρδισμένη μια οκτάβα κάτω. Νωρίτερα, για να λύσουν το πρόβλημα του neck heaviness στην Τele, είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν βαρύτερα ξύλα (northern ash και pink alder) και τώρα, με το σχέδιο του p-bass στα χέρια τους, θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε ελαφρύτερα σώματα αν το προσάρμοζαν σε κιθάρα. Πιο ελαφρύ όργανο, καλύτερη εργονομία, λιγότερη κούραση στο fretting hand αφού δεν χρειάζεται να κουβαλάει και το βάρος του μανικιού. Σε ποιο κοινό απευθυνόταν ο Leo; Country και western παλικάρια, επαγγελματίες του μεροκάματου που γυρνούσαν την επικράτεια παίζοντας 4-5 μέρες την εβδομάδα. Oι ακουστικές κιθάρες ήταν μεν ελαφρύτερες αλλά ήταν πιο ογκώδεις και δεν μπορούσαν να πάρουν το ρόλο και lapsteel. Σε αυτούς έπρεπε να πουλήσει. Τα όργανά του δεν ήταν αποτέλεσμα "σπουδαίου, μακρινού οράματος που θα άλλαζε τον ρου της μουσικής". Lapsteel κιθάρες έφτιαχνε πριν την Tele και ενισχυτές. Tο unique selling proposistion που είχε ο Leo στα χέρια του με την Τele ηταν 2σε1 εμ Electric Spanish εμ Lapsteel. To μόνο του πρόβλημα ήταν το βάρος που όταν το έλυσε του δημιούργησε άλλο, το balance. Με το P-Bass στα χέρια του, ήταν μονόδρομος να το πάει και σε κιθαρομορφή Strat. Στην ουσία η Stratocaster ήταν η λύση στο πρόβλημα βάρους που είχε η Tele. Δεν είναι όργανο που σχεδιάστηκε σε κενό χαρτί. Και μάλιστα τώρα, με το κέρατο να κρατάει τα μπόσικα, μπορούσαν να αφαιρέσουν κι άλλη μάζα από τη Strat χωρίς να έχουν θέμα neck dive. Arm countours, belly contours, μεγάλο cavity, πλαστικά knobs, πιο ελαφριοί μαγνήτες, μεγάλο σκάψιμο για tremolo. Ηoorey, τώρα το USP (unique selling proposition) επεκτάθηκε. Εμ electric spanish εμ lap steel και πλέον και lapsteel hawaian (με το τρεμολο) και βιολάκι. Η τοποθέτηση των controls (εκεί που με ενοχλούν προσωπικά αφάνταστα) έγινε έχοντας στο νου flat παίξιμο πάνω στα γόνατα. Όλα είναι κοντά μεταξύ τους για να μπορεί ο παίκτης λάστιχο, να έχει γρήγορη πρόσβαση στο tremolo bar, να αλλάζει θέση διακόπτη χωρίς να αλλάζει τη ροή του παιξίματος και να κάνει και το βιολάκι του με το μικρό το δάχτυλο την ώρα που πενιάζει. Ο 3θέσιος είναι εκεί για να αλλάζει θέση όταν το slide περνάει από τον neck μαγνήτη, ωστε να μην "διαβάζονται" οι "πίσω από το slide" φασαρίες. Ο μεσαίος μαγνήτης δεν ήταν εκεί για ποικιλία ήχων, αλλά για πρακτικούς λόγους. Μιλάμε ακόμη για εποχή western και country. Έτσι κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολυεργαλείο στα χέρια του "χειρωνάκτη" μουσικού όπου αυτός και ο picking buddy του πλέον θα μπορούσαν να ανταλλάσσουν ρόλους παίζοντας κιθάρα, lapsteel, hawaian και μπάντζο (βάζοντας ένα μαντήλι ανάμεσα στις χορδές και το "άχρηστο" ashtray). Το palm muting ήταν rock n roll, δεν υπήρχε ακόμη, οπότε τα βιδάκια των saddles που προεξέχουν (ναι αυτά που μου κόβουν το ρημαδοδεξί όταν πάω να σκάσω reggae chunks και μου φεύγουν chunks στην κυριολεξία από το χέρι). Ή όταν κοπανάω με το δεξί το volume knob και κλείνω κατα λάθος την ένταση. Ή όταν καταλήγω πάντα να παίζω bridge μαγνήτη γιατί ο διακόπτης είναι στο strumming action του δεξιού μου χεριού. Οι country western boys στράμαραν κοντά στο neck άλλωστε, δεν τους ενοχλούσαν αυτά.Και αφού είχε φτιάξει ένα καταπληκτικό USP, oι country & western είπαν "τι σαχλαμάρα" και εξακολουθούσαν να προτιμούν tele. Και τότε ήρθαν οι "αναθεματισμένοι αράπηδες" (Ιke Turner) και οι φλωροκολλεγιόπαιδες (Buddy Holly) να σώσουν τη Strat και να την κάνουν rock n roll icon. Η νεολαία της πόλης γούσταρε αμάξια με πτερύγια και χρώματα και space age και atomic design. Ο Leo δεν είχε τον Hendrix και τον Beck στο μυαλό του όταν έφτιαχνε τη Stratocaster. Ούτε καν τα παιδιά της πόλης. Δεν προέβλεπαν το μέλλον. Δημιουργούσαν με βάση τις ανάγκες του τότε, προσπαθώντας να φτιάξουν ένα προϊόν που θα πουλούσε. Με πρακτικό τρόπο. Δεν υπήρχε σχεδιασμός. Eίχαν προβλήματα να λύσουν κι όχι όνειρα για να ονειρευτούν. Δεν ήταν ιδιοφυίες. Άνθρωποι εργατικοί, πρακτικοί και καταφερτζήδες ήταν. Η πρώτη κιθάρα που μελετήθηκε και σχεδιάστηκε πραγματικά στο χαρτί πριν βγει στο πρωτότυπο ήταν και η καλύτερή τους. JazzmasterΚαι μετά είπε κάποιος: "Τι χάλια, πώς να παίξεις surf και garage σε τέτοιο όργανο;"

Η Les Paul. Βρε Φάνη, να σε ρωτήσω κάτι. Έχει γίνει κοινός τόπος σε πολλά μπάσα πια το pickup blend pot. Γιατί όχι και στις κιθάρες?

Επειδή λέγονται πολλές αλήθειες σε αυτό το θρεντ, προτείνω να διευρύνουμε το ερώτημα: Αξίζει σε κιθάρα 5.000 να βάλω μαγνήτες 30 ευρώ;

Και βέβαια. Ποιός δεν ξέρει άλλωστε ότι έπαιζε με tele και επειδής δεν του άρεσε, άλλαξε το σώμα και έβαλε από strat που είναι πιο ωραίο ασούμε. Όταν του είπαν ότι είναι fender, και επιτέλους το κατάλαβε .... Κι όταν βαρέθηκε τα συναρμολογούμενα, πήρε μια σοβαρή κιθάρα.

Κι αυτός με tele νόμιζε ότι έπαιζε. Από το λιώσιμο δηλαδή ...

έβαλε Richie Kotzen ο άνθρωπος ε ;; Να ξέρουμε πότε να σταματήσουμε Ντάξει , μετά έβαλε John 5 βέβαια , εκεί δεν μετράνε οι μαγνήτες , μόνο στο άλλο θρεντ Και ο Jim Root με tele παίζει . Δυνατός tele ήχος σε όλους τους Slipknot δίσκους

Σας το είπα: γίνεται όλο και πιό ενδιαφέρον !

Ποιον να βάλω; Υπάρχει μεγαλύτερος κιθαρίστα από αυτόν; Όταν αυτός είχε γυρίσει τρεις φορές οι άλλοι που μας τσαμΠουρνας ακόμα δεν είχαν παΓει ? Αλλά και πάλι εκτός θέματος είσαι. Το θέμα είναι ποια είναι η καλύτερη κιθάρα όχι κιθαρίστας. Όπως και τα αυτοκίνητα,όντως οι περισσότεροι με ΤΟΥΟΤΑ κυκλοφορούν αλλά η Bentley είναι σίγουρα καλύτερη,αν θες εσύ πάρε ΤΟΥΟΤΑ πάντως δημοκρατία εχομεΝ ? εγώ θα προτιμησω Bentley.

Ευτυχώς που υπάρχει και το ΝΟΙΖ και μαθαίνουμε ότι Πυξ Λαξ και Rolling Stones ινε το ειδιο. ? θα μου πεις εδώ μάθαμε ότι ο Χέντριξ δεν ηξερε να παίζει κιθάρα και ότι οι Beatles ινε αμπαλοι. στους Stones θα κολλήσουμε ; ?