Πίνακας συμμετοχής

Για του φίλους που ψάχνονται με τέτοια πράγματα-εσείς οι 3...4....ξέρετε ποιοι είστε ? .... ...Βρήκα αυτήν την καταπληκτική μελέτη-πρόκειται για διδακτορικό-πάνω σε αυτό που γενικά ονομάζεται outside παίξιμο. Είναι σε 3 μέρη. Στο πρώτο εξετάζονται και αναλύονται 20 παραδείγματα-από Bird και Benson μέχρι Sco και Jarrett. Στο δεύτερο,σε βάθος μελέτη του πρώτου μέρους του A Love Supreme, ειδικότερα του σημείου με τη μεταφορά του βασικού μοτίβου σε άλλες τονικότητες-και σύνδεση της σειράς των μεταφορών αυτών με τα Mother και Grandmother Chords από το βιβλίο του Slonimsky-καθώς επίσης και η σχέση του μοτίβου αυτού και των παραγώγων του με το παίξιμο του Dolphy. Στο ίδιο μέρος υπάρχει μια καταπληκτική μελέτη της αρμονίας του Miles στα ηλεκτρικά του 80, αναλύονται κομμάτια από το Man With A Horn, Decoy και You Are Under Arrest.Είναι η πρώτη φορά που βρίσκω κάτι τόσο εκτενές για αυτή την περίοδο, θυμάμαι μόνο μια αναφορά σε μια παλιά συνέντευξη του Roben Ford που μιλούσε για μια τεχνική που του είχε δείξει ο Miles. Η μελέτη αυτή πάει πολύ βαθιά. Το τρίτο μέρος ασχολείται αποκλειστικά με τις τεχνικές του Steve Coleman-και είναι ίσως το πιο δύσκολο, καθώς δεν έχει να κάνει τόσο με γνωστές σκάλες ή ακόρντα, αλλά διαστήματα, μορφές συμμετρίας κλπ κλπ. Συνολικά, πρόκειται για μια καταπληκτική εργασία-μιλάμε για περίπου 700 σελίδες, με πάρα πολλά μουσικά παραδείγματα. https://openaccess.city.ac.uk/id/eprint/8397/?fbclid=IwAR3GI2YGIZFCFsXsd9T67FFMRDN8zEv2bWETQopXXw2hSCl4wO-sUCyk1y0

Για να με πάρει.

Πάει ο καφές, πάει το πληκτρολόγιο, πάω κι εγώ στο πάτωμα να κλαίω ..... Δεν ηπάρχης λαίμαι ....

Πες της, σε παρακαλώ, ότι έχει πολύ καλό γούστο στην μουσική κι ότι την ευχαριστούμε!?

Τι ΜΟΥΣΙΚΑΡΑ που ειναι ο κΗρατας.....

Για κανενα 5λεπτο την ειχα καραβρει, καθως πατουσα το καλωδιο, και μπορουσα να ξυστω με το αριστερο...

άλλος ένας που τον γελάσανε

Αν και λείπει το ρεφραίν το κομμάτι είναι καλό. Άρεσε και στη γυναίκα μου που σχολίασε ευμενώς και την κιθάρα αλλά και τον τραγουδιστή. Μ' άρεσε και ο ήχος της κιθάρας.

Oπως τα ειπε ο σοφος Φασιον. Η αληθεια ειναι οτι οι περισσοτεροι το περιμεναμε και νομιζω θα ταιριαζε. Επισης πολυ ωραιες πενιες στις κιθαρες. Μπραβο και στους τρεις σας, γιγαντες και φιλοι. Βαρουτε!

Καταπληκτικός και εντυπωσιακός ο Trifonov με μια πολύ ιδιαίτερη ερμηνεία που σε καθηλώνει... Σχετικά με το άλλο, είναι από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης με συναδέλφους και καθηγητές μου, το πώς θα ήταν η μουσική αν οι παλαιοί μεγάλοι συνθέτες είχαν τα σύγχρονα τεχνολογικά βοηθήματα στην κατοχή τους. Θα αναφέρω τον Beethoven (είναι και έτος Beethoven φέτος) που πριν συνθέσει, τον έβλεπε κανείς να περπατάει στην εξοχή, "όντας στον κόσμο του", μουρμουρίζοντας έντονα και κάνοντας απότομες χειρονομίες, σε σημείο που κάποιος που δεν τον γνώριζε, τον περνούσε για τρελό. Ο άνθρωπος απλά σχεδίαζε και άκουγε στο μυαλό την επόμενη σύνθεσή του, εκκεντρικά μεν, αποτελεσματικά δε. Προσωπικά πιστεύω ότι σήμερα αυτό αποτελεί μειονότητα (δε θα πω ότι λείπει), η διάθεση χρόνου και το αποκλειστικό δόσιμο ψυχής στη σύνθεση. Αν βάλουμε στο παιχνίδι και τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής, δε θέλει πολύ να καταλάβουμε γιατί μεγάλο μέρος της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας είναι τύπου fast food. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, το μεγαλύτερο μέρος της EDM σήμερα απλά φτιάχνεται με το mouse στο laptop ίσως και όταν ο συνθέτης είναι εν κινήσει σε τουρνέ... Εννοείται εργαλεία όπως MIDI, Cubase, Finale κτλ. είναι εξαιρετικά χρήσιμα για τον μουσικό σήμερα, κανείς δεν αμφιβάλει γι' αυτό, το ερώτημα είναι πώς ισορροπούμε την quality over quantity.

Τί κάνατε εκεί βρε Γυμνασιόπαιδα , πρέπει να οργανώσουμε φιλικές επισκέψεις-Αρμένικες όπως είπες- και να παίζουμε με τα παιγνίδια των άλλων να πάρουμε πίσω τον χαμένο κορωνοχρόνο Να ξέρεις ότι η 335 σου με άναψε φωτιες θα καταλάβεις τι εννοώ όταν ανεβάσω το επόμενο thread, άσε που ο Rivera από το thread του Μάκη μου γυάλισε και αυτός που τώρα κακόκοιτάω τον studiotone Άβυσος η ψυχή του ανθρώπου

Λοιπόν τα κατέβασα,αλλά το πιο πιθανό είναι είτε να πάθω εγκεφαλικό,είτε να νιώσω τέρμα βλάκας που δεν θα καταλαβαίνω τα περισσότερα,είτε να απογοητευτώ από τον όγκο της πληροφορίας και να τα παρατήσω....θα σας ενημερώσω σε λίγες μέρες ?

Αν εχουν σπασμένο χέντζτοκ, ναι. Τις χορδες, Τις κολλάω απλά ενώνω την Α και τη D για να φτιανω μια κανονικιΑ E, γιατί οι 38άρες κάνουν για σφεντόνα.

Γνωρίζω οτι τα ξέρουν αλλά πάντα υπ'αρχει ενδιαφέρον γι αυτά ?

Μέσα σε αυτά έχει και το εξής McCoy Tyner, Modal Jazz, and the Dominant Chord Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό τον ποταμό συνδεόμενων πεντατονικών που έπαιζε ο Mc Coy και λέω να ξεκινήσω απο αυτό?

Τι μας κάνεις τώρα ρε φίλε ? τώρα μετά από ΧΧ χρόνια αδυνατώ να γυρίσω σε τέτοιες βαθυστόχαστες μελέτες θα προσπαθήσω να το παρακολουθήσω ?

Ναι γνωστα αυτα. Άλλωστε στη Φαντασια πρωτοπαιξε ο Jimi, στα Δειλινά ο Rory, στο Παγκοσμιο ο David, στο Εννατο ο Eric, στα Σοδομα ο Stevie και στη Νεραιδα ο Richie.

Γιγαντας. Ίσως ο αγαπημένος μου κιθαρίστας. Τέρας ήχου, songwriter ολκής, anti-celebrity, γούστο στις κιθάρες, guitar layering σε ηχογραφήσεις για σεμινάριο, ευρηματικός σε licks και φωνητικά, βράχος ρυθμικά, χωρίς κιθαριστικά κλισέ. Η επιτομή του εύστοχου και περιεκτικού band member. Για χάρη του πήρα καποτε ένα EHX English Muffin' κι έψαχνα να βρω Ibanez Wah. To εδωσα σε μια εβδομάδα. Σταμάτησα να ψάχνω και το Ibanez και να τρέφω αυταπάτες ότι θα ακουστώ εστω και λιγο σαν κι αυτόν.

εδω τωρα σοβαρευει το πραγμα!!

είχαμε μια Τ60 στην ορχήστρα της λέσχης το 1982

Μπορεί να μην εχει εργονομικό, αλλά έχει ηθικό πλεονέκτημα. Η SG η καλή θελει μαόνι ελαφρύ, βεργα μονή, κλειδί κλουζόν πλαστικό, μια καλή ζώνη suede, να μη γλιστράει και κατα προτίμηση και μια maestro vibrola

1000%. Από κιθάρες. Από θρησκείες, η καλύτερη ειναι η Tele, εννοειται. Και ο Άρης.

Καλά αΦτος ινε μπητλις. Εξ ορισμού ΑΜΠΑΛΟΣ.

Και την L-5. Εσύ δεν κάνεις για το noiz, κόβεσαι.

https://equipboard.com/pros/john-frusciante/mxr-dyna-comp-compressor-m102

Σας ευχαριστώ όλους για το καλό feedback! Ο συγχρονισμός όλων των μερών έγινε χειροκίνητα. Το πρώτο φωνητικό track πήρε αρκετό χρόνο και ενδιάμεσα διαλείμματα μέχρι να βεβαιωθώ ότι ακούγεται συγχρονισμένο μαζί με το όργανο. Στην πορεία όσο πιο πολλά tracks συγχρόνιζα, τόσο πιο εύκολο γινόταν καθώς στην χορωδία ξεκαθάριζαν σημεία όπως είσοδοι, τονισμοί σε σύμφωνα και καταλήξεις.

Νιώθω ήδη το εγκεφαλικό να έρχεται,δεν κατάλαβα τίποτα ?

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ανέβαζε κάποιος ένα άρθρο με θέμα το outside playing στην jazz. Τι είναι, ιστορική αναδρομή, τρόποι χρήσης, τρόποι που μπορεί να επιτευχθεί, παραδείγματα (ηχητικά και γραπτά), και από εκεί και πέρα ... Τρόπους που χρησιμοποιεί ο ίδιος, γιατί τους επέλεξε, παραδείγματα, κλπ. Έτσι ώστε να μπορούμε όλοι (οι τρεις μας δηλαδή ) να πούμε πώς εμείς προσπαθούμε να το πετύχουμε, και γενικότερα την δική μας οπτική στο θέμα. Το outside παίξιμο, ήταν ο πρώτος λόγος που ήθελα κάποτες να μάθω να παίζω jazz. Πιστεύω ότι θα γινόταν μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με αφορμή ένα τέτοιο άρθρο. Σύμφωνοι, κι εμείς τα ξέρουμε. Δεν είναι εκεί το θέμα. Άλλο τι ξέρει κάποιος και άλλο πώς το σκέφτεται, πώς το αντιμετωπίζει, πώς το χρησιμοποιεί, κλπ. Πάντα είναι ενδιαφέρουσα μια τέτοια μελέτη που περιλαμβάνει και παιχτικές απόψεις μουσικών τεράτων.

Ξέρω και κανα δύο άλλους αλλά μπαίνουν ποιό σπάνια (Μάκης, Sami και λοιποί) Ρε σεις πωσ θα γίνει να ρίξουμε καμμιά πενιά βαρέθηκα την απομόνωση ας ειναι και ιντερνετική

Ωραία, οι τρεις μαζευτήκαμε. Που είναι οι άλλοι?

όλοι οι μεγάλοι κάπως έτσι ξεκινανε

Τρελός είσαι? Θα τις βάλω σε μια άλλη που έχω. Έχουνε μια πενταετία ζωή ακόμα χαλαρά. Μετά βέβαια, άμα θέλεις ... στις στέλνω.

Ότι χρησιμοποιήσεις που δεν έχεις δικαιώματα μπορεί να δώσει δικαίωμα να παίρνει ο δικαιούχος (οι) τις όποιες απολαβές από το youtube εάν το ζητήσει. Με απλά λόγια εάν το βίντεο φτάσει εκατομμύρια προβολές και βγάζει λεφτά εσύ δεν θα παίρνεις τίποτα ή λίγα. Μιλάμε πάντα για μικρά αποσπάσματα, στην περίπτωση που έχεις κάτι ολοκληρωμένο είναι πιθανό να κατέβει. Δεν είμαι δικηγόρος ή ειδικός απλά αναφέρω αυτά που έχω ακούσει και διαβάσει από άλλους. Οι όροι χρήσης αλλάζουν οπότε δεν θα είναι κακό να τους διαβάσεις για να είσαι σίγουρος . Εδώ είναι αυτοί που είναι σε ισχύ. https://www.youtube.com/static?gl=GR&template=terms

ο "Ινδιάνος" με τον ΜΑΚΗ πάντως με μια γιαπωνεζα sonic blue strat επαιζε ?

Δεν θα έλεγα ακριβώς "πολιτισμική ένδεια" αλλά αν ήταν να κάνω μια βιοτεχνία για οποιαδήποτε δουλειά θα προτιμούσα να την κάνω στη Θεσσαλονίκη (ή ακόμα και στην Κρήτη) παρά στην Αθήνα. Είναι δύσκολο στην Αθήνα να βρεις ένα καλό μηχανουργείο, μια εταιρεία να σου αναπτύξει μια πλακέτα για ηλεκτρονικά, κάποιον να σου κάνει μια ανοδίωση σε αλουμίνιο και τέτοια. Υπάρχουν, ξέρω, αλλά αν τους βρεις θα είναι είναι ο ένας στο Μενίδι, ο άλλος στον Πειραιά και ο τρίτος στην Ελευσίνα. Καλύτερα μέσω internet.

Περαν απο το γεγονος οτι ο τυπος ειναι genius συνθετικα η ειρωνια ειναι οτι καποιοι πιστευουν οτι αυτα που παιζει ειναι ευκολα. Σαν και αυτο ενα πραγμα:

H stratocaster, είναι η κιθάρα που πήγε το κιθαριστικό παίξιμο ένα βήμα παραπέρα. Από την τροπόσφαιρα, που προσέφερε η Les Paul και η Broadcaster-Telecaster, στην στρατόσφαιρα. Ενέπνευσε κόσμο και κοσμάκη να ξεφύγει από το ''στατικό'' country-blues στυλ και να πάει στο στυλ που γνωρίζουμε σήμερα. Άσχετα με το ότι την προόριζαν για διαφορετική χρήση. Είναι πιο ''αέρινη'' κιθάρα. Πχ τα παρακάτω δεν γίνεται να ακουστούν έτσι (και τολμώ να πω ότι δεν θα είχαν δημιουργηθεί καν) χωρίς την στρατ. https://www.youtube.com/watch?v=xPx-cL2t9TE https://www.youtube.com/watch?v=drAv2FoYji8 https://www.youtube.com/watch?v=CiXNIjGX1hY https://www.youtube.com/watch?v=leZ4T8kt-1o https://www.youtube.com/watch?v=i5sqJNFFwqc https://www.youtube.com/watch?v=Gc-AAjcvzEA Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι η ίδια η μουσική ωφελήθηκε από την στρατ, έστω και από ατύχημα, λόγω του ότι άνοιξε νέους ορίζοντες στους παίκτες. Για τους παραπάνω λόγους, την θεωρώ προσωπικά το καλύτερο όργανο που έγινε ποτέ

Ώστε γι' αυτό μου είσασταν συνέχεια στα pm, ε? Κλεφταράδες, κλέψατε την μελωδία απ΄τον κλέφτη λέμε. Εννοείται ότι κάνω πλάκα. Μπράβο σας παιδιά, πάντα τέτοια. Αν έχω να παρατηρήσω κάτι αυτό είναι η απόδοση της φωνής στις χαμηλές, όχι ότι είχε πρόβλημα, αλλά η εκφραστικότητα κάπως χανόταν (Γιώργο ξέρω ότι είναι δύσκολες οι χαμηλές για να βγουν άψογες). Επίσης νομίζω ότι η λέξη ρολόι επαναλαμβανόταν παραπάνω απ' όσο θα έπρεπε. Ωραίες οι κιθάρες, τα πιάνα, κλπ., ειδικά σε κάποια σημεία πορώθηκα (διευκρινίζω ότι το άκουσα ως απλός ακροατής και το καταευχαριστήθηκα, παρ' όλο που δεν ακούω τέτοιου είδους κομμάτια). Μπράβο σε Φώτη, Γιώργο και Νίκο. Συνεχάτε μάγκες, φτιάχτηκα. EDIT: Χαζομάρα μου που δεν το έθιξα. Ρε παιδιά λείπει ένα ρεφραίν δυνατό, μια καλή φράση (για στίχους μιλάω) να παίξει τον ρόλο του home, του "γυρνάω πάλι εδώ να σας θυμίσω".

Παντως μπερδευομε τις εννοιες "καλύτερος", "δημοφιλεστερος", "ευέλικτος", "εργονομικός", "ομορφότερος", "σημαντικότερος" και άλλα ασχετα πράγματα, μεταξύ τους. Η strat είναι η δημοφιλεστερη κιθαρα όλων και συνάμα η πιο αναγνωρίσιμη. Δεν καταλαβαινω γιατί αυτα τα δυο την κάνουν την καλύτερη απαραίτητα. Αν βαζαμε μια κιθάρα στο Voyager, βέβαια, αυτή θα επρεπε να είναι.

Κι εγώ βρηκα το κειμενο απο το θρεντ που ανέφερα πριν, σωσμενο σε mail, απο ανασφαλεια μη χαθεί. Το παραθετω. Αν βρει κανεις και το θρεντ, ευπρόσδεκτο. O Leo Fender (και οι συνεργάτες του) δεν ακολουθούσε το ρητό form follows function αλλά είχε ένα problem solving attitude που έτυχε να γεννήσει, κατά λάθος, όχι απλά ένα όργανο, αλλά τον ορισμό της ηλεκτρικής κιθάρας και ένα είδωλο του παγκόσμιου design. Το form δεν ήταν καν στο μυαλό τους για να το ακολουθήσει το function. Όταν λέω ότι η Strat είναι ένα "εργονομικό χάος" σημαίνει ότι γεννήθηκε από κάτι άλλο και προσαρμόστηκε σε κάτι άλλο για να καταλήξει να χρησιμοποιείται για κάτι άλλο. Είναι ωραία και ρομαντική η ιστορία του μοναχικού οραματιστή που σκάρωνε όργανα με μη συμβατικό τρόπο, αλλά θεωρώ ότι του αποδίδουν, κατόπιν εορτής και ερήμην του, ιδιότητες που ίσως και ο ίδιος δεν ήθελε. Όπως ακριβώς κάνουν οι κριτικοί και οι αναλυτές τέχνης που εικάζουν "τι ήθελε να πει ο ποιητής". Η Strat λοιπόν ήταν η ιδέα να εφαρμοστεί σε κιθάρα, η σημαντικότερη ανακάλυψη του Leo, το ηλεκτρικό μπάσο. Αρχικά αυτό, ήταν Telecaster με μανίκι μπάσου, που δεν μπορούσε να σταθεί (neck heavy) oπότε σκάρωσαν ένα μοντέλο και τράβηξαν ένα κέρατο ως το 12ο τάστο (που είναι και γεωμετρικό κέντρο ενός 34" μπάσου) για να μην πέφτει το μανίκι. Και εγένετο μπάσο. Κι ας θυμώνουν οι φίλοι που τους λέω χιουμοριστικά ότι το μπάσο είναι μια 4-χορδη κιθάρα κουρδισμένη μια οκτάβα κάτω. Νωρίτερα, για να λύσουν το πρόβλημα του neck heaviness στην Τele, είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν βαρύτερα ξύλα (northern ash και pink alder) και τώρα, με το σχέδιο του p-bass στα χέρια τους, θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε ελαφρύτερα σώματα αν το προσάρμοζαν σε κιθάρα. Πιο ελαφρύ όργανο, καλύτερη εργονομία, λιγότερη κούραση στο fretting hand αφού δεν χρειάζεται να κουβαλάει και το βάρος του μανικιού. Σε ποιο κοινό απευθυνόταν ο Leo; Country και western παλικάρια, επαγγελματίες του μεροκάματου που γυρνούσαν την επικράτεια παίζοντας 4-5 μέρες την εβδομάδα. Oι ακουστικές κιθάρες ήταν μεν ελαφρύτερες αλλά ήταν πιο ογκώδεις και δεν μπορούσαν να πάρουν το ρόλο και lapsteel. Σε αυτούς έπρεπε να πουλήσει. Τα όργανά του δεν ήταν αποτέλεσμα "σπουδαίου, μακρινού οράματος που θα άλλαζε τον ρου της μουσικής". Lapsteel κιθάρες έφτιαχνε πριν την Tele και ενισχυτές. Tο unique selling proposistion που είχε ο Leo στα χέρια του με την Τele ηταν 2σε1 εμ Electric Spanish εμ Lapsteel. To μόνο του πρόβλημα ήταν το βάρος που όταν το έλυσε του δημιούργησε άλλο, το balance. Με το P-Bass στα χέρια του, ήταν μονόδρομος να το πάει και σε κιθαρομορφή Strat. Στην ουσία η Stratocaster ήταν η λύση στο πρόβλημα βάρους που είχε η Tele. Δεν είναι όργανο που σχεδιάστηκε σε κενό χαρτί. Και μάλιστα τώρα, με το κέρατο να κρατάει τα μπόσικα, μπορούσαν να αφαιρέσουν κι άλλη μάζα από τη Strat χωρίς να έχουν θέμα neck dive. Arm countours, belly contours, μεγάλο cavity, πλαστικά knobs, πιο ελαφριοί μαγνήτες, μεγάλο σκάψιμο για tremolo. Ηoorey, τώρα το USP (unique selling proposition) επεκτάθηκε. Εμ electric spanish εμ lap steel και πλέον και lapsteel hawaian (με το τρεμολο) και βιολάκι. Η τοποθέτηση των controls (εκεί που με ενοχλούν προσωπικά αφάνταστα) έγινε έχοντας στο νου flat παίξιμο πάνω στα γόνατα. Όλα είναι κοντά μεταξύ τους για να μπορεί ο παίκτης λάστιχο, να έχει γρήγορη πρόσβαση στο tremolo bar, να αλλάζει θέση διακόπτη χωρίς να αλλάζει τη ροή του παιξίματος και να κάνει και το βιολάκι του με το μικρό το δάχτυλο την ώρα που πενιάζει. Ο 3θέσιος είναι εκεί για να αλλάζει θέση όταν το slide περνάει από τον neck μαγνήτη, ωστε να μην "διαβάζονται" οι "πίσω από το slide" φασαρίες. Ο μεσαίος μαγνήτης δεν ήταν εκεί για ποικιλία ήχων, αλλά για πρακτικούς λόγους. Μιλάμε ακόμη για εποχή western και country. Έτσι κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολυεργαλείο στα χέρια του "χειρωνάκτη" μουσικού όπου αυτός και ο picking buddy του πλέον θα μπορούσαν να ανταλλάσσουν ρόλους παίζοντας κιθάρα, lapsteel, hawaian και μπάντζο (βάζοντας ένα μαντήλι ανάμεσα στις χορδές και το "άχρηστο" ashtray). Το palm muting ήταν rock n roll, δεν υπήρχε ακόμη, οπότε τα βιδάκια των saddles που προεξέχουν (ναι αυτά που μου κόβουν το ρημαδοδεξί όταν πάω να σκάσω reggae chunks και μου φεύγουν chunks στην κυριολεξία από το χέρι). Ή όταν κοπανάω με το δεξί το volume knob και κλείνω κατα λάθος την ένταση. Ή όταν καταλήγω πάντα να παίζω bridge μαγνήτη γιατί ο διακόπτης είναι στο strumming action του δεξιού μου χεριού. Οι country western boys στράμαραν κοντά στο neck άλλωστε, δεν τους ενοχλούσαν αυτά.Και αφού είχε φτιάξει ένα καταπληκτικό USP, oι country & western είπαν "τι σαχλαμάρα" και εξακολουθούσαν να προτιμούν tele. Και τότε ήρθαν οι "αναθεματισμένοι αράπηδες" (Ιke Turner) και οι φλωροκολλεγιόπαιδες (Buddy Holly) να σώσουν τη Strat και να την κάνουν rock n roll icon. Η νεολαία της πόλης γούσταρε αμάξια με πτερύγια και χρώματα και space age και atomic design. Ο Leo δεν είχε τον Hendrix και τον Beck στο μυαλό του όταν έφτιαχνε τη Stratocaster. Ούτε καν τα παιδιά της πόλης. Δεν προέβλεπαν το μέλλον. Δημιουργούσαν με βάση τις ανάγκες του τότε, προσπαθώντας να φτιάξουν ένα προϊόν που θα πουλούσε. Με πρακτικό τρόπο. Δεν υπήρχε σχεδιασμός. Eίχαν προβλήματα να λύσουν κι όχι όνειρα για να ονειρευτούν. Δεν ήταν ιδιοφυίες. Άνθρωποι εργατικοί, πρακτικοί και καταφερτζήδες ήταν. Η πρώτη κιθάρα που μελετήθηκε και σχεδιάστηκε πραγματικά στο χαρτί πριν βγει στο πρωτότυπο ήταν και η καλύτερή τους. JazzmasterΚαι μετά είπε κάποιος: "Τι χάλια, πώς να παίξεις surf και garage σε τέτοιο όργανο;"

Μεγάλος παίχτης!

Brent Mason Danny Gatton Roy Buchanan Eddie Bricket Mike Bloomfield James Burton Jim Campilongo Albert Collins Steve Croper Prince Don't drink and post ?

Συγχαρητήρια! Είναι καταπληκτικό το αποτέλεσμα! Για τον τόσο ακριβή συγχρονισμό στα αρχεία ήχου μεταξύ τους χρησιμοποιήσατε κάποιο plugin ή το κάνατε "χεράτα";

Εννοείται. Και κάποια δύσκολα μέρη τα είχαν κάνει midi από πριν. Τέτοιοι ήταν.

Άσχετο, ίσως, αλλά υπάρχει ένα γράμμα του Debussy προς στον Igor, όπου ο μνημονεύεται μια πρώτη παρουσίαση της Ιεροτελεστίας- σε κλειστό κύκλο-από τους δυο τους σε πιάνο για 4 χέρια. Όπου μάλλον ο Debussy το έπαιξε prima vista. Φρίκη!!!