Πίνακας συμμετοχής

Από τα δυό κομμάτια που ανέβασα φέτος στον διαγωνισμό του νοιζ το πρώτο που έφτιαξα ήταν το Spaces. Η ιδιαιτερότητα του κομματιού αυτού (για μένα) είναι ότι είναι το πρώτο που φτιάχνω χωρίς να είναι γραμμένο για κιθάρα και χωρίς να υπάρχει κιθάρα. Επίσης είναι το πρώτο που φτιάχτηκε εξ αρχής και εξ ολοκλήρου για πιάνο. Τα πλήκτρα γενικότερα ήταν το πρώτο όργανο που πλησίασα μικρός αν και ποτέ δεν ασχολήθηκα "σοβαρά" μαζί τους. Στο κομμάτι αυτό είχα το πρώτο ακόρντο που ωρίμαζε τους τελευταίους 3-4 μήνες χωρίς συνέχεια. Ορφανό. Με την ανακοίνωση του διαγωνισμού αποφάσισα να το φτιάξω, καθώς μία από τις φράσεις κλειδιά ταίριαζε ακριβώς σ αυτό που έψαχνα τόσο καιρό με το ακόρντο αυτό. Όπως και στο άλλο κομμάτι, αφού ολοκληρώθηκε η σύνθεση, είχα στο νού έναν συγκεκριμένο ήχο και ενορχήστρωση ιδίως για το δεύτερο μέρος όπου υπάρχουν τύμπανα, μπάσο και ένα ακόμα όργανο με μικρό αλλά αποφασιστικό ρόλο. Δεν κρύβω ότι δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, καθώς όσο λιγότερα είναι τα όργανα τόσο πιό δύσκολη είναι η δουλειά και η παραγωγή, αλλά έφτασα αρκετά κοντά στην αναφορά μου. Κάποια στιγμή θα ήθελα να φτιάξω ένα βίντεο και να παρουσιάσω το τρόπο προσέγγισης σ αυτό που έφτιαξα.

Είναι το κομμάτι που έβαλα στον διαγωνισμό lockdown. Σας ευχαριστώ όλους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βοηθήσατε να το φτιάξω. Το tribal στον τίτλο είναι για να παραπέμπει στους tribal tech (όπως είπε και ο Φώτης, έπιασα τους "ήρωές μου"). Ο πισίς αρνιόταν πεισματικά να μου το κάνει export, κάτι θα ξέρει ... Είναι το πρώτο κομμάτι που ανεβάζω στο νέο noiz, και είμαι πολύ περήφανος γι' αυτό. Γράφτηκε σε τρεις μέρες, καλόγερος έγινα, ούτε στο noiz έγραφα, ούτε έτρωγα, ούτε κοιμόμουνα, μόνο μπύρες, κρασί και ... άκουγα. Άκουγα πολύ, μπας και μου έρθει τίποτα. Τώρα ..... χώστε αλύπητα, αντέχω μέχρι και μπινελίκια ....