Πίνακας συμμετοχής

Αφιερωμένο σε όσους κρυβόμαστε, αναπαυτικά μουδιασμένοι, πίσω από τον τοίχο μας. #ComfortablyNumb #SapiesHordes Υποσημειωση : Ο Koch βρισκεται εκει για να μη φαινεται η ηλεκτρικη σκουπα που βαζω στη γωνια. Με Line6 HD500 ηχογραφησα

Σκέψου να είχα πάρει μέρος κι' εγώ.

Τι μου θύμησες βρε Νίκο ... Κάπου στα 90s που έμενα στην Νέα Σμύρνη, πήγα να πάρω χορδές από γνωστό συνοικιακό κατάστημα της περιοχής. Έριξα ως συνήθως και μια ματιά στις κιθάρες, ψάχνοντας κάτι σε jazz semi ή jazz σκάφος. Είδα κάτι Ibanez, κάτι washburn, και μιλώντας με τον μαγαζάτορα (ο κυρ Γιώργος πάντα σου έπιανε κουβέντα, έξω καρδιά άνθρωπος), τον ρωτούσα για τα specs τους. Η απάντηση ... "Εγώ αδερφέ, να σου την αλήθεια με Καζατζίδη μεγάλωσα, δεν ξέρω, αλλά όλα τα παιδιά σήμερα κάτι Τζάκσον μου ζητάνε. Πώς και εσύ κοιτάς τέτοιες?"

ευχαριστώ παίδες, Γιώργο εγώ φωτογραφίες εσύ όμως νότες και υπέροχες ερμηνείες όπως ξέρεις! πέστε το πλεονεξία Αλλά πριν τελειώσω την πρώτη που είναι στην ταστοδουλειά ξεκίνησα και τη δεύτερη τώρα που έχω τη γνώση φρέσκια? θα δείξω εδώ τις διαφορές από την πρώτη , ξύλα τα ίδια ταστιέρα έβενος τώρα που τον βρήκαμε τα υπόλοιπα Βλέπουμε σημαντική διαφορά το σκάψιμο στο σώμα που το κάνει chambered και ελαφρύνει και το όργανο το καπάκι από κελεμπέκι δεν διαμορφώθηκε με ρούτερ αλλά έγινε ένα ξεγύρισμα περιμετρικά και διαμορφώθηκε με ροκάνι και αυτό το θαυματουργό πλανάκι της φωτό - μία μέρα έσκαβα να το φέρω τούτο το μαδέρι νέα φουρνιά μου φάνηκε σκληρότερο απο το προηγούμενο -πέτρα! οι τρύπες για τα τα ποτς - διακόπτη έγιναν πριν διαμορφωθεί το καπάκι

Είμαι ατάλαντος.

Τι διαγωνισμός είναι αυτός? Εγώ ρε παιδιά προλαβαίνω? χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Κλαινε κι οι ζωντοχηρες....

αααααασε μας ρε φουζιε! κλαίν’ οι χήρες...!

Έτσι είναι. Γι' αυτό λέω φέτος να πρωτοτυπήσουμε. Επειδή είναι πολύ περισσότερα τα καλά κομμάτια, εμείς να δώσουμε τα δώρα στα τρία χειρότερα. Έτσι έχω κάποιες ελπίδες.

Εχω ακούσει προσεκτικά 30 συμμετοχές μεχρι στιγμής και δηλώνω άφωνος! Ο πήχης έχει ανέβει πολύ.

έχω εναν υπουργό, να τους πιάσει. χαχαχαχαχα;χαχαχαχα

Αυτά να τα πεις στον @Nestoras που μου κολλάει ?

Έχεις δίκιο sir, αν και ξεχνάς έναν ακόμα (κατά την γνώμη μου) που δεν γράφει πια πολύ συχνά εδώ. Τον spyrosch. Και το εντυπωσιακό (και ταυτόχρονα για μένα πολύ καλό) είναι ότι ο καθένας τους ασχολείται με εντελώς διαφορετικό είδος μουσικής. Και αυτό πολύ ωραίο dim.

είναι κι αυτός κομματάκι δύσκολος...

Έπρεπε να είχες πάρει μέρος, σοβαρά τώρα.

Που να δεις τι έκανε στο live με Scott Henderson και Jeff Berlin. Σε κάποιο κομμάτι αρχίζουν να παίζουν οκτάμετρα, μια τα τύμπανα μια όλοι μαζί. Σε κάθε οκτάμετρο των τυμπάνων, ο Henderson έπαιζε ένα ριφφ για να κρατάει τον βασικό ρυθμό. Και κοιτάζονταν όλοι μεταξύ τους. Ο Dennis σε κάθε νέο οκτάμετρο έπαιζε και πιο πολύπλοκα ρυθμικά, κοιτάζοντας συνοφρυωμένος τον Henderson. Κάποια στιγμή του είχε αλλάξει τόσο πολύ τα φώτα ρυθμικά, που γυρνάει ο Henderson και τον κοιτάει γελώντας σε στυλ "ρε μεγάλε θα χάσω το ριφφ", και τότε ο Dennis έβαλε τα γέλια (μέχρι κάτω ακούστηκαν τα γέλια του) και το ξέσκισε ακόμα περισσότερο. Ο Henderson σταμάτησε να παίζει και άνοιξε τα χέρια του με απόγνωση γελώντας. Μόνο όταν ο Chambers τους έκανε νόημα ξαναμπήκαν όλοι στο κομμάτι κανονικά. Διάβασα μετά σε συνέντευξη τον Henderson να λέει ότι "όταν σολάρει ο Dennis πρέπει να χτυπάω το πόδι μου κάτω για να μην χαθώ, αλλά καμιά φορά κι αυτό δεν είναι αρκετό".

No matter how hard you try, you can't stop us now No matter how hard you try, you can't stop us now We're the renegades of this time and age This is the time and age of renegades Renegades of this time and age This is the time and age of renegades Since the Prehistoric ages and the days of ancient Greece Right down through the Middle Ages Planet earth kept going through changes And then no renaissance came, and times continued to change Nothing stayed the same, but there were always renegades Like headless guitars,ergonomics 8strings and multiscales They were renegades of their time and age The mighty renegades

ο χριστός κ η παναγια.... αν είχαν τα τύμπανα στομα να μιλήσουν θα έκλαιγαν με αναφιλητά. ρε αυτός παίζει στο βασικό ρυθμό (που πασχίζει να κρατήσει ο ασιάτης) τα δικά του και μασάει τη τσίχλα σε άλλο, τρίτο, ρυθμό.........τιναφταρε;!;!

Μπραβο ΜΑΣΤΟΡΑ!!! Ειναι το hard maple που πηραμε απο Tim....a ?

Μένουμε σπίτι για λίγο ακόμα και μοιραζόμαστε μαζί σας ένα κομμάτι που αγαπάμε πολύ να παίζουμε στα live. To clip δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς τους αγαπημένους μας φίλους. Σας ευχαριστούμε όλους πολύ που μοιραστήκατε στιγμές από την καραντίνα σας και χορέψατε το Κάστρο μας! Youtube Subscribe Perfume: http://bit.ly/2DDxCOO Perfume - Κάστρο | Quarantine Video Clip Ακολουθήστε τους Perfume στα Social Media: Facebook: http://bit.ly/2UPMcIM Instagram: http://bit.ly/2DErpSJ Στίχοι: Perfume Μουσική: Perfume/ Στέλιος Στυλιανίδης Μοντάζ: Ηλίας Κοντοκλώτσης. https://m.youtube.com/watch?v=FzMUm2WP_7c

Αυτά μας τα έχουν ξαναπεί στα 80s... (και μετά τις πουλούσαν δύο + 1 δώρο και με τον ενισχυτή, δύο βρακιά ΣΠΑΝΤΕΞ , 1 σεσουάρ για το mullet και τις πΣηφιακες "φέτες" extra δώρο αν έπαιρνες παραπάνω απο 4 στα καλάθια στο Μοναστηράκι που τις πουλοντουστασανε) ?

Εγώ πάντως που συμμετείχα, δηλώνω μπασίστας. ?

αν το κριτήριό σου είναι η ομοιότητα στον χαρακτήρα των προενισχυτών, Roland Rubix44 (υπάρχει και σε 2 κανάλια)... https://www.roland.com/global/products/rubix44/

Σούπερ!

Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που θέλεις, θα μείνω στο χαμηλό action (το οποιο πολλες φορές σημαινει μειωμενο playability). Οχι jumbo frets απαραιτητα, αλλα σιγουρα να εχουν καποιο ύψος (υπάρχουν vintage ψηλά που παίζουν υπέροχα σε πολλές περιπτώσεις) Τα μεγέθη έχουν να κάνουν με την ανατομία του καθενός. Είναι άτοπο να λεμε άνετο ένα μανίκι 20mm πάχος για να πάει να παίξει ο Tal Farlow πχ, με τεράστια δάχτυλα. Το ίδιο ισχύει και για το spacing στο nut. Προσωπικά, βρίσκω πιο γρήγορο το παίξιμό μου σε λεπτά C μανίκια, αλλά με κουράζουν γρήγορα και σε μεγάλο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και με τα χοντρά. Μετά από κάποια ώρα παιξίματος, μισή και πάνω, νιώθω πίεση στα δάκτυλα και τον καρπό. Θεωρώ ότι έχω μάλλον κανονικά/μικρά χέρια. Με βολεύουν πολύ τα στρογγυλά C ή soft v. (H Eric Clapton signature πχ κούμπωσε πολύ ωραία στο χέρι μου). Όμως. Μια που αναφέρθηκε, έπαιξα πρόσφατα με μια Strandberg και ομολογώ πως αν ήθελα να γίνω κιθαρίστας επιδόσεων σε πολλά είδη, θα την σκεφτόμουν πολύ σοβαρά. Και δεν έχει καμία σχέση το προφίλ του μανικιού της με οτιδήποτε άλλο ( κάτι σαν τραπέζιο σε στρέψη, με τρεις φλατ επιφάνειες). Μετα απο 10 λεπτά σαστίσματος και headscratching παίζοντας, άρχισε να έρχεται πιο φυσιολογικα και βρίσκω καλα τα πατήματά μου. Το κωνικο προφιλ ταστιέρας(compound οπως το λεμε λανθασμένα) βοηθάει στο σετάρισμα χαμηλά, αλλα και στο παίξιμο πέρα απο την οκτάβα. Υπ' όψη ότι σχεδόν όλες οι ταστιέρες έχουν ένα βαθμό κωνικότητας, αφού το fret levelling κάνει ακριβώς αυτό, γεωμετρικά. Εκτός αν κάνεις το levelling του Erlewine, αν θες να κρατήσεις ομοιομορφία καμπύλης σε όλο το εύρος της ταστιέρας-που, γιατί να θες τέτοιο πράγμα. Σε μια ταστιέρα 12" ακτίνας, η προβολή της επιφάνειας πάνω στη γέφυρα σου δίνει συνήθως πιο flat αποτέλεσμα, πχ 14" για να είναι σωστά σεταρισμένο το πράγμα. Επίσης, μια κιθάρα η οποία έχει εργοστασιακά 16 radius, τότε και το bridge του θα είναι ανάλογο, οπότε μη σε ανησυχεί. Δεν βγαίνουν με μία διασταση οι tune-o-matic. Αλλα κι έτσι να είναι, πολυ εύκολα έρχεται στις διαστάσεις που πρέπει από εναν τεχνικό. Επίσης αν κάποιος "αγκαλιάσει" το φυσιολογικό buzz που είναι εγγενές στις ηλεκτρικές κιθάρες, τότε μπορεί να σετάρει και ένα όργανο των 9μιση ή 12 ιντσών ταστιέρας, πολύ χαμηλά, δίνοντας μηδενικό ή αρνητικό relief στο μανίκι. Το scale length δεν βρίσκω να παίζει κάποιο ρόλο στην ευκολία με την οποία κάνει κανείς γρήγορα περάσματα. Μιλάμε για ένα πόντο πιο πυκνή ταστιέρα ως το 12 και δέκατα του χιλιοστού διαφορά στο spacing μεταξύ τάστων από το 15 και πάνω. Θεωρώ εξαιρετικής σημασίας το πολύ καλό στήσιμο του οργάνου για αυτό το σκοπό, πέραν των γεωμετρικών χαρακτηριστικών του. Επίσης, οι πολλαπλές δοκιμές δια ζώσης δίνουν μια εικόνα, αλλά περισσότερο παρορμητική, καθώς μερικα λεπτά παιξίματος σε ένα πιθανόν ασετάριστο όργανο, δεν είναι και ο καλύτερος σύμβουλος. Θεωρώ καλύτερη οδό στην αναζήτηση, την αγορά μεταχειρισμένων, οπου έχει κανείς δυνατότητα να ζήσει με κάποιο όργανο αρκετά για να καταλάβει αν του κάνει ή όχι και τι θα ήθελε διαφορετικό. Έτσι πωλείται ή ανταλάσσεται με κάτι άλλο, χωρίς να χάνει κανείς χρήματα. Ξέχασα να αναφέρω τα stainless steel τάστα, αν θέλεις βιμπράτα και bends "αέρα". Sorry για την παράθεση όλου του post σου, γράφω απο κινητό και ήθελα να το έχω σαν αναφορά.

επιτέλους! Πολυ καλο

Καλησπέρα και σε ευχαριστώ για το reply Ίσως να παρεξηγήθηκα λίγο με τον όρο shredding γιατί παραπέμπει σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δεν έχω καμία σχέση με αυτού του είδους το παίξιμο, ανέφερα αυτό τον όρο περισσότερο για να πάει το μυαλό μας πιο εύκολα σε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της κιθάρας. Μια χαρά παίζω και με την tele & τη gibson και με κανα-δυο ακόμα που έχω. Το ζητούμενο είναι πολύ απλό και καταλαβαίνω ότι μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό αλλά το μόνο που θέλω είναι ένα κλικ παραπάνω άνεση στα solos, αργά ή γρήγορα solos δεν έχει σημασία. Μου φαίνεται πολύ ελκυστική η ιδέα μια ταστιέρας ή κιθάρας γενικότερα, που να σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη ή τέλος πάντων να σου προσφέρει μία ευκολία στο lead (την θέλω αποκλειστικά για lead). Δεν είπα ότι δεν γίνεται με άλλες κιθάρες, θα μπορούσα να βάλω σε μία tele μια ταστιέρα με 12'' radius και να είμαι σχεδόν καλυμμένος (το μόνο που με ενοχλεί λίγο είναι ότι είναι πολύ κοντά οι χορδές στις άκρες τις ταστιέρας). Το radius για εμένα είναι οπωσδήποτε 25.5 γιατί με βολεύει πολύ, είναι καθαρά πρακτικό το θέμα. Για τα jumbo τάστα το διάβασα σε forums, δεν έχω βιωματική εμπειρία. Γενικά μιλώντας, υπάρχει φυσικά η πιθανότητα να πιάσω 16'' ταστιέρα και να μου φανεί πολύ δύσκολη, παράξενη κτλ, γι'αυτό θα κάνω ένα test drive πρώτα, αυτό εννοείται.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής. - Τι εννοείς "shreding" Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σρεντάρεις, και διαφορετικές τεχνικές. Πχ, αλλιώς ήταν το σρέντιν στα 90s αλλιώς είναι τώρα Όμως επειδή τα πάντα τυποποιούνται, θα δεις διαφορετικές σχολές shreding με διαφορετικές τεχνικές, να χρησιμοποιούν διαφορετικά όργανα. Δεν μπορώ προσωπικά να καταλάβω το scale length (γιατί δηλαδή 25.5?) και τα jumbo τάστα (σε γλιστρήματα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη αντίσταση στο δάχτυλο που εφάπτεται με την ταστιέρα και κάνει το γλίστρημα). Αλλά εγώ έτσι έμαθα. Πιο εύκολα θα παίξω ένα γρήγορο single note run σε medium τάστα και μικρότερο scale length. Από την άλλη, συνήθως οι shreders παίζουν με αρκετή παραμόρφωση και αυτό πρέπει να το λάβεις πολύ σοβαρά υπόψιν σου. Γιατί εκεί ακούγονται τα πάντα (από το να αφήσεις μια χορδή, μέχρι και να ανασάνεις πάνω της). Που σημαίνει ότι πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το E to e σε τι απόσταση θα είναι. Πολύ μικρή ίσως έχεις πρόβλημα να ακουμπάς κατά λάθος διπλανή χορδή, πολύ μεγάλη θα σε δυσκολέψει, ειδικά στο string skipping. Πιο σημαντικό από όλα λοιπόν είναι η υπάρχουσα τεχνική σου, γιατί είναι κρίμα να αρχίσεις να μαθαίνεις πάλι την κιθάρα τεχνικά με άλλου είδους όργανο από ότι έχεις συνηθίσει. Το radius πάλι παίζει (για μένα 12+ και πάνω), και έχει να κάνει με την όλη λογική κατασκευής του μπράτσου. Σε 12άρι μπορεί να είμαι πιο άνετος από 16άρι, ανάλογα με το μπράτσο. Το compound radius έχει να κάνει με την άνεση να παίζεις ακκόρντα και σόλο, επειδή τα ακκόρντα παίζονται συνήθως σε τάστα πιο κοντά στα κλειδιά και το σόλο πιο κοντά στους μαγνήτες. Η γνώμη μου είναι η εξής. Βρες 4-5 δύσκολες φράσεις (που χρειάζονται διαφορετικές τεχνικές), και δοκίμασε κιθάρες γνωρίζοντας τα specs τους. Όταν κάποια σε δυσκολεύει περισσότερο από αυτήν που έχεις τώρα, δες γιατί. Το ίδιο όταν κάποια την αισθάνεσαι πιο άνετη. Σταδιακά θα βρεις σε τι σε βολεύει εσένα να σρεντάρεις

Βρυκόλακας με Ibanez και λαιμό οδοντογλυφίδα Βρυκόλακας με strat και λαιμό ψιλο-fat Βρυκόλακας με tele και λαιμό μπαστούνι του baseball Ένα πιο κοντινό παράδειγμα θα ήταν: Έχω ακούσει ότι οι Porsche παν τάπα, αλλά, μήπως να πάω να οδηγήσω και κάνα-δυο ακόμα πριν αγοράσω; Συμπέρασμα: Με ό,τι νιώθεις πιο άνετα.

Τα jumbo ταστα βοηθανε να μπορεις να κανεις bend με χαμηλο action. Δεν ξερω εαν βοηθουν να παιξεις γρηγορα. Τα χαμηλα ταστα (πχ prs) βοηθουν πολυ στο γρηγορο παιξιμο, αλλα θα πρεπει να αυξησεις το action εαν θες να κανεις vibrato. Ειναι σιγουρα θεμα συνηθειας. Θεωρω οτι η κιθαρα δεν κανει τον παιχτη. Οι δυνατοτητες και η εμπειρια του θα κανει την διαφορα σε οποια κιθαρα και εχει κανεις. Δηλαδη, εαν πχ εχεις "κολλησει" με την tele, δεν θεωρω οτι θα δεις τεχνικη εξελιξη με καποια "γρηγορη" κιθαρα. Το πολυ πολυ να σου κανει τη ζωη ευκολη. Θελει δουλεια. Αυτα που θα κανεις αργοτερα στην γρηγορη κιθαρα, θα τα κανεις ανετα και στην τελε, διοτι εχεις εξελιχθει ως παιχτης. Δεν μιλω για τον op, προσωπικα. Γενικα μιλαω.

Για ακούστε και τα υπόλοιπα εφτά κομμάτια του..... Το ένα καλύτερο απ'το άλλο!

Μολις τελειωσα αλλο ενα κομματακι μου και ελπιζω να σας αρεσει. Καθε κριτικη καλοδεχουμενη... ΥΓ. Ο Admin αν θελει ας διαγραψει το προηγουμενο Thread μου στην κατηγορια Clips με ονομασια Dracula...γιατι εκανα πατατα! ? "Ο ΓΕΡΟΔΙΑΟΛΟΣ" (INTRO) (VERSE 1) .... Και γεννήθηκα μαζί με το φως. Κυνηγήθηκα σα να μαι λεπρός Το ψέμα σου... Σαν ξαπλωνεις θα σου σβηνω το φως Δεν θα μαθεις τον λογο το πως ΘΑ ΠΙΝΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ... (REFRAIN) Α-ΓΡΥ-ΠΝΩ (Στην αγωνία σου) Α-ΨΗ-ΦΩ (Την υστερία σου) Α-ΣΕ-ΛΓΩ (Στην Ιστορία σου) Σε ορίζω και... ΤΡΑ-ΓΟΥ-ΔΩ (Την τραγωδία σου) ΛΑ-ΦΥ-ΡΟ (Η αμαρτία σου) ΣΕ Ο-ΔΗ-ΓΩ (Ως την κηδεία σου) Και ξαναρχίζω να ζω.... (VERSE 2) ... Και βαφτίστηκες "πιστεύω" να λες Να βασιζεσαι σε 10 εντολές Μα αμφέβαλλες... ... Και μεγάλωσες για ολα να φταις Θα γελω μονάχα οταν κλαις ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΜΕ ΕΒΑΛΕΣ... (REFRAIN) (BRIDGE) (VERSE 3) ... Και σε στέλνουνε σε μενα ξανα Ομως μένω στα πιο μαύρα βουνά... Της σκέψης σου... Μα στο τελος θα τα πουμε ξανα Οταν θα ρθει η ωρα για να ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΣΤΕΨΗ ΜΟΥ... (ΡΕΦΡΑΙΝ) (OUTRO)