Πίνακας συμμετοχής

Αφιερωμένο σε όσους κρυβόμαστε, αναπαυτικά μουδιασμένοι, πίσω από τον τοίχο μας. #ComfortablyNumb #SapiesHordes Υποσημειωση : Ο Koch βρισκεται εκει για να μη φαινεται η ηλεκτρικη σκουπα που βαζω στη γωνια. Με Line6 HD500 ηχογραφησα

Σκέψου να είχα πάρει μέρος κι' εγώ.

Τι μου θύμησες βρε Νίκο ... Κάπου στα 90s που έμενα στην Νέα Σμύρνη, πήγα να πάρω χορδές από γνωστό συνοικιακό κατάστημα της περιοχής. Έριξα ως συνήθως και μια ματιά στις κιθάρες, ψάχνοντας κάτι σε jazz semi ή jazz σκάφος. Είδα κάτι Ibanez, κάτι washburn, και μιλώντας με τον μαγαζάτορα (ο κυρ Γιώργος πάντα σου έπιανε κουβέντα, έξω καρδιά άνθρωπος), τον ρωτούσα για τα specs τους. Η απάντηση ... "Εγώ αδερφέ, να σου την αλήθεια με Καζατζίδη μεγάλωσα, δεν ξέρω, αλλά όλα τα παιδιά σήμερα κάτι Τζάκσον μου ζητάνε. Πώς και εσύ κοιτάς τέτοιες?"

ευχαριστώ παίδες, Γιώργο εγώ φωτογραφίες εσύ όμως νότες και υπέροχες ερμηνείες όπως ξέρεις! πέστε το πλεονεξία Αλλά πριν τελειώσω την πρώτη που είναι στην ταστοδουλειά ξεκίνησα και τη δεύτερη τώρα που έχω τη γνώση φρέσκια? θα δείξω εδώ τις διαφορές από την πρώτη , ξύλα τα ίδια ταστιέρα έβενος τώρα που τον βρήκαμε τα υπόλοιπα Βλέπουμε σημαντική διαφορά το σκάψιμο στο σώμα που το κάνει chambered και ελαφρύνει και το όργανο το καπάκι από κελεμπέκι δεν διαμορφώθηκε με ρούτερ αλλά έγινε ένα ξεγύρισμα περιμετρικά και διαμορφώθηκε με ροκάνι και αυτό το θαυματουργό πλανάκι της φωτό - μία μέρα έσκαβα να το φέρω τούτο το μαδέρι νέα φουρνιά μου φάνηκε σκληρότερο απο το προηγούμενο -πέτρα! οι τρύπες για τα τα ποτς - διακόπτη έγιναν πριν διαμορφωθεί το καπάκι

Είμαι ατάλαντος.

Τι διαγωνισμός είναι αυτός? Εγώ ρε παιδιά προλαβαίνω? χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Κλαινε κι οι ζωντοχηρες....

αααααασε μας ρε φουζιε! κλαίν’ οι χήρες...!

Έτσι είναι. Γι' αυτό λέω φέτος να πρωτοτυπήσουμε. Επειδή είναι πολύ περισσότερα τα καλά κομμάτια, εμείς να δώσουμε τα δώρα στα τρία χειρότερα. Έτσι έχω κάποιες ελπίδες.

Εχω ακούσει προσεκτικά 30 συμμετοχές μεχρι στιγμής και δηλώνω άφωνος! Ο πήχης έχει ανέβει πολύ.

έχω εναν υπουργό, να τους πιάσει. χαχαχαχαχα;χαχαχαχα

Αυτά να τα πεις στον @Nestoras που μου κολλάει ?

είναι κι αυτός κομματάκι δύσκολος...

Έπρεπε να είχες πάρει μέρος, σοβαρά τώρα.

Που να δεις τι έκανε στο live με Scott Henderson και Jeff Berlin. Σε κάποιο κομμάτι αρχίζουν να παίζουν οκτάμετρα, μια τα τύμπανα μια όλοι μαζί. Σε κάθε οκτάμετρο των τυμπάνων, ο Henderson έπαιζε ένα ριφφ για να κρατάει τον βασικό ρυθμό. Και κοιτάζονταν όλοι μεταξύ τους. Ο Dennis σε κάθε νέο οκτάμετρο έπαιζε και πιο πολύπλοκα ρυθμικά, κοιτάζοντας συνοφρυωμένος τον Henderson. Κάποια στιγμή του είχε αλλάξει τόσο πολύ τα φώτα ρυθμικά, που γυρνάει ο Henderson και τον κοιτάει γελώντας σε στυλ "ρε μεγάλε θα χάσω το ριφφ", και τότε ο Dennis έβαλε τα γέλια (μέχρι κάτω ακούστηκαν τα γέλια του) και το ξέσκισε ακόμα περισσότερο. Ο Henderson σταμάτησε να παίζει και άνοιξε τα χέρια του με απόγνωση γελώντας. Μόνο όταν ο Chambers τους έκανε νόημα ξαναμπήκαν όλοι στο κομμάτι κανονικά. Διάβασα μετά σε συνέντευξη τον Henderson να λέει ότι "όταν σολάρει ο Dennis πρέπει να χτυπάω το πόδι μου κάτω για να μην χαθώ, αλλά καμιά φορά κι αυτό δεν είναι αρκετό".

No matter how hard you try, you can't stop us now No matter how hard you try, you can't stop us now We're the renegades of this time and age This is the time and age of renegades Renegades of this time and age This is the time and age of renegades Since the Prehistoric ages and the days of ancient Greece Right down through the Middle Ages Planet earth kept going through changes And then no renaissance came, and times continued to change Nothing stayed the same, but there were always renegades Like headless guitars,ergonomics 8strings and multiscales They were renegades of their time and age The mighty renegades

Μένουμε σπίτι για λίγο ακόμα και μοιραζόμαστε μαζί σας ένα κομμάτι που αγαπάμε πολύ να παίζουμε στα live. To clip δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς τους αγαπημένους μας φίλους. Σας ευχαριστούμε όλους πολύ που μοιραστήκατε στιγμές από την καραντίνα σας και χορέψατε το Κάστρο μας! Youtube Subscribe Perfume: http://bit.ly/2DDxCOO Perfume - Κάστρο | Quarantine Video Clip Ακολουθήστε τους Perfume στα Social Media: Facebook: http://bit.ly/2UPMcIM Instagram: http://bit.ly/2DErpSJ Στίχοι: Perfume Μουσική: Perfume/ Στέλιος Στυλιανίδης Μοντάζ: Ηλίας Κοντοκλώτσης. https://m.youtube.com/watch?v=FzMUm2WP_7c

Αύριο, στις 20:30, στην ερτ3, έχει ντοκυμαντέρ στον Astor Piazzolla για όποιον ενδιαφέρεται.

Εγώ πάντως μπερδεύτηκα, ως προς το αντικείμενο του thread. Εντάξει, έλιωσα στο γέλιο με την ατάκα αυτή και ανταποκρίνεται σε κάποιο βαθμό στην αλήθεια, η βάση του καλού χιούμορ νομίζω είναι πάντα κάτι που στηρίζεται στην αλήθεια.

... γιατί σε αγαπάει!

Άριστο(ς).

αν το κριτήριό σου είναι η ομοιότητα στον χαρακτήρα των προενισχυτών, Roland Rubix44 (υπάρχει και σε 2 κανάλια)... https://www.roland.com/global/products/rubix44/

Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που θέλεις, θα μείνω στο χαμηλό action (το οποιο πολλες φορές σημαινει μειωμενο playability). Οχι jumbo frets απαραιτητα, αλλα σιγουρα να εχουν καποιο ύψος (υπάρχουν vintage ψηλά που παίζουν υπέροχα σε πολλές περιπτώσεις) Τα μεγέθη έχουν να κάνουν με την ανατομία του καθενός. Είναι άτοπο να λεμε άνετο ένα μανίκι 20mm πάχος για να πάει να παίξει ο Tal Farlow πχ, με τεράστια δάχτυλα. Το ίδιο ισχύει και για το spacing στο nut. Προσωπικά, βρίσκω πιο γρήγορο το παίξιμό μου σε λεπτά C μανίκια, αλλά με κουράζουν γρήγορα και σε μεγάλο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και με τα χοντρά. Μετά από κάποια ώρα παιξίματος, μισή και πάνω, νιώθω πίεση στα δάκτυλα και τον καρπό. Θεωρώ ότι έχω μάλλον κανονικά/μικρά χέρια. Με βολεύουν πολύ τα στρογγυλά C ή soft v. (H Eric Clapton signature πχ κούμπωσε πολύ ωραία στο χέρι μου). Όμως. Μια που αναφέρθηκε, έπαιξα πρόσφατα με μια Strandberg και ομολογώ πως αν ήθελα να γίνω κιθαρίστας επιδόσεων σε πολλά είδη, θα την σκεφτόμουν πολύ σοβαρά. Και δεν έχει καμία σχέση το προφίλ του μανικιού της με οτιδήποτε άλλο ( κάτι σαν τραπέζιο σε στρέψη, με τρεις φλατ επιφάνειες). Μετα απο 10 λεπτά σαστίσματος και headscratching παίζοντας, άρχισε να έρχεται πιο φυσιολογικα και βρίσκω καλα τα πατήματά μου. Το κωνικο προφιλ ταστιέρας(compound οπως το λεμε λανθασμένα) βοηθάει στο σετάρισμα χαμηλά, αλλα και στο παίξιμο πέρα απο την οκτάβα. Υπ' όψη ότι σχεδόν όλες οι ταστιέρες έχουν ένα βαθμό κωνικότητας, αφού το fret levelling κάνει ακριβώς αυτό, γεωμετρικά. Εκτός αν κάνεις το levelling του Erlewine, αν θες να κρατήσεις ομοιομορφία καμπύλης σε όλο το εύρος της ταστιέρας-που, γιατί να θες τέτοιο πράγμα. Σε μια ταστιέρα 12" ακτίνας, η προβολή της επιφάνειας πάνω στη γέφυρα σου δίνει συνήθως πιο flat αποτέλεσμα, πχ 14" για να είναι σωστά σεταρισμένο το πράγμα. Επίσης, μια κιθάρα η οποία έχει εργοστασιακά 16 radius, τότε και το bridge του θα είναι ανάλογο, οπότε μη σε ανησυχεί. Δεν βγαίνουν με μία διασταση οι tune-o-matic. Αλλα κι έτσι να είναι, πολυ εύκολα έρχεται στις διαστάσεις που πρέπει από εναν τεχνικό. Επίσης αν κάποιος "αγκαλιάσει" το φυσιολογικό buzz που είναι εγγενές στις ηλεκτρικές κιθάρες, τότε μπορεί να σετάρει και ένα όργανο των 9μιση ή 12 ιντσών ταστιέρας, πολύ χαμηλά, δίνοντας μηδενικό ή αρνητικό relief στο μανίκι. Το scale length δεν βρίσκω να παίζει κάποιο ρόλο στην ευκολία με την οποία κάνει κανείς γρήγορα περάσματα. Μιλάμε για ένα πόντο πιο πυκνή ταστιέρα ως το 12 και δέκατα του χιλιοστού διαφορά στο spacing μεταξύ τάστων από το 15 και πάνω. Θεωρώ εξαιρετικής σημασίας το πολύ καλό στήσιμο του οργάνου για αυτό το σκοπό, πέραν των γεωμετρικών χαρακτηριστικών του. Επίσης, οι πολλαπλές δοκιμές δια ζώσης δίνουν μια εικόνα, αλλά περισσότερο παρορμητική, καθώς μερικα λεπτά παιξίματος σε ένα πιθανόν ασετάριστο όργανο, δεν είναι και ο καλύτερος σύμβουλος. Θεωρώ καλύτερη οδό στην αναζήτηση, την αγορά μεταχειρισμένων, οπου έχει κανείς δυνατότητα να ζήσει με κάποιο όργανο αρκετά για να καταλάβει αν του κάνει ή όχι και τι θα ήθελε διαφορετικό. Έτσι πωλείται ή ανταλάσσεται με κάτι άλλο, χωρίς να χάνει κανείς χρήματα. Ξέχασα να αναφέρω τα stainless steel τάστα, αν θέλεις βιμπράτα και bends "αέρα". Sorry για την παράθεση όλου του post σου, γράφω απο κινητό και ήθελα να το έχω σαν αναφορά.

Η prs θα σου δωσει 3 κλικ περισσοτερη ανεση σε ολα, και ειδικα στο μανικι. Προσωπικα, βρισκω ακρως βολικο το μανικι απο sg τυπου κιθαρες. Αλλη φιλοσοφια, με παχυ λαιμο, αλλα την θεωρω το ιδιο "γρηγορη", δλδ ευκολοπαιχτη, με την prs. Επισης, παρατηρω οτι μπορω να παιξω πολυ πιο γρηγορα σε κλιμακες κατω του 25, οπου οι αποστασεις μικραινουν.

Σύμφωνοι, αν ήταν ένας το κανόνιζα, αλλά είναι τέσσερεις. Πολλά τα λεφτά.

Βρυκόλακας με Ibanez και λαιμό οδοντογλυφίδα Βρυκόλακας με strat και λαιμό ψιλο-fat Βρυκόλακας με tele και λαιμό μπαστούνι του baseball Ένα πιο κοντινό παράδειγμα θα ήταν: Έχω ακούσει ότι οι Porsche παν τάπα, αλλά, μήπως να πάω να οδηγήσω και κάνα-δυο ακόμα πριν αγοράσω; Συμπέρασμα: Με ό,τι νιώθεις πιο άνετα.

Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε με 126 συμμετοχές! Συγχαρητήρια σε όλους και καλή επιτυχία. Οσο εμείς εδω θα ακούμε μπορείτε να κάνετε τις συμμετοχές σας share στο Facebook για να τις ακούσουν και οι δικοί σας.

Θα τολμήσω να γίνω λίγο προκλητικός. Πήγα στην Αγγλία και νοίκιασα μια πόρσε,αλλά δεν με βόλευε να μπαίνω στην στροφή "τάπα". Εδώ στο χωριό μου,το ζάσταβα μου με βολεύει περισότερο,άρα καλύτερα να τρέχω με το ζάσταβα γιατί είναι καλύτερο απο την πόρσε. Που θέλω να καταλήξω; Κάτι μας βολεύει γιατι έτσι έχουμε συνηθίσει,όμως δεν πάει να πει οτι είναι πάντα και η καλύτερη επιλογή. Πάρε πχ μια strandberg να "σρεντάρεις" κανα χρόνο,και μετά πες μου άμα μια tele σε βολεύει στο "σρεντάρισμα" περισότερο.

Για ακούστε και τα υπόλοιπα εφτά κομμάτια του..... Το ένα καλύτερο απ'το άλλο!

Δυστυχώς αυτή η ΑΗΔΙΑ που αντικατέστησε τον bridge pickup (εντελώς κουφό που ο Vic επέλεξε αυτόν τον μαγνήτη ενώ πέταξε και τον original ) και το γεγονός ότι ο Vic Flic είναι θρύλος αλλά όχι διάσημος κόστισε στο μαγαζί που την αγόρασε 20.000 δολλάρια (η κιθάρα πουλήθηκε ξανά για 35.000 )

Μολις τελειωσα αλλο ενα κομματακι μου και ελπιζω να σας αρεσει. Καθε κριτικη καλοδεχουμενη... ΥΓ. Ο Admin αν θελει ας διαγραψει το προηγουμενο Thread μου στην κατηγορια Clips με ονομασια Dracula...γιατι εκανα πατατα! ? "Ο ΓΕΡΟΔΙΑΟΛΟΣ" (INTRO) (VERSE 1) .... Και γεννήθηκα μαζί με το φως. Κυνηγήθηκα σα να μαι λεπρός Το ψέμα σου... Σαν ξαπλωνεις θα σου σβηνω το φως Δεν θα μαθεις τον λογο το πως ΘΑ ΠΙΝΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ... (REFRAIN) Α-ΓΡΥ-ΠΝΩ (Στην αγωνία σου) Α-ΨΗ-ΦΩ (Την υστερία σου) Α-ΣΕ-ΛΓΩ (Στην Ιστορία σου) Σε ορίζω και... ΤΡΑ-ΓΟΥ-ΔΩ (Την τραγωδία σου) ΛΑ-ΦΥ-ΡΟ (Η αμαρτία σου) ΣΕ Ο-ΔΗ-ΓΩ (Ως την κηδεία σου) Και ξαναρχίζω να ζω.... (VERSE 2) ... Και βαφτίστηκες "πιστεύω" να λες Να βασιζεσαι σε 10 εντολές Μα αμφέβαλλες... ... Και μεγάλωσες για ολα να φταις Θα γελω μονάχα οταν κλαις ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΜΕ ΕΒΑΛΕΣ... (REFRAIN) (BRIDGE) (VERSE 3) ... Και σε στέλνουνε σε μενα ξανα Ομως μένω στα πιο μαύρα βουνά... Της σκέψης σου... Μα στο τελος θα τα πουμε ξανα Οταν θα ρθει η ωρα για να ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΣΤΕΨΗ ΜΟΥ... (ΡΕΦΡΑΙΝ) (OUTRO)