Πίνακας συμμετοχής

Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε με 126 συμμετοχές! Συγχαρητήρια σε όλους και καλή επιτυχία. Οσο εμείς εδω θα ακούμε μπορείτε να κάνετε τις συμμετοχές σας share στο Facebook για να τις ακούσουν και οι δικοί σας.

Το μουσείο Guggenheim άνοιξε την βιβλιοθήκη του ελεύθερα https://archive.org/details/guggenheimmuseum Πάνω από 200 βιβλία τέχνης δωρεάν από το Solomon R. Guggenheim Museum

συμφωνώ φυσικά. Εγώ τα άκουσα σιγά σιγά όλα και μου έμεινε η ίδια αίσθηση. Εντυπωσιασμένος και ενθουσιασμένος από το άκουσμα τους που μου βγάζει και το πάθος, την αγάπη και το μεράκι των συμμετεχόντων για τη μουσική και τη μουσική τεχνολογία.

Θα τολμήσω να γίνω λίγο προκλητικός. Πήγα στην Αγγλία και νοίκιασα μια πόρσε,αλλά δεν με βόλευε να μπαίνω στην στροφή "τάπα". Εδώ στο χωριό μου,το ζάσταβα μου με βολεύει περισότερο,άρα καλύτερα να τρέχω με το ζάσταβα γιατί είναι καλύτερο απο την πόρσε. Που θέλω να καταλήξω; Κάτι μας βολεύει γιατι έτσι έχουμε συνηθίσει,όμως δεν πάει να πει οτι είναι πάντα και η καλύτερη επιλογή. Πάρε πχ μια strandberg να "σρεντάρεις" κανα χρόνο,και μετά πες μου άμα μια tele σε βολεύει στο "σρεντάρισμα" περισότερο.

Έχω δει αρκετά βίντεο με αυτή την νέα τεχνολογία της Nvidia και έχει πολύ πλάκα. Δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα αλλά πιστεύω ότι θα είναι πολύ χρήσιμο. Λέτε σε λίγο να είναι απαραίτητος εξοπλισμός ηχολήπτη μια rtx gpu;

Την Prs την έχω στην κατοχή μου γύρω στα 2 έτη. Την έχω χρησιμοποιήσει σε κάμποσα λάιβ και με έχει βγάλει αρκετά ασπροπρόσωπο. Πρόκειται για μια all around κιθάρα, που τα πάει πολύ καλά τόσο με low gain stuff, όσο και με τα medium to high gain. Είναι αρκετά ελαφριά, ευκολόπαιχτη, ποιοτική, όμορφη, και σε "σπρώχνει" να παίζεις γρήγορα, καθώς έχει γρήγορο μανίκι. Ο ήχος δεν είναι fat όπως σε μια les paul, ούτε thin όπως μια στρατ. Είναι κάπου στην μέση. Ποιότητα κατασκευής: Εξαιρετική, made in Korea, ποιότητα κατασκευής για τα χρήματα που κόστισε. Εξαιρετικά στιβαρή και άκαμπτη αίσθηση (σε αντίθεση πχ με μια epi g400), με το βάρος να κυμαίνεται περίπου όπως μια stratocaster. Το σώμα από mahogany με maple top. O λαιμός maple, με σχήμα wide thin και κλίμακα 25 ιντσών. Τα 24 τάστα είναι medium jumbo, αλλά προς vintage πλευρά. Κάπως πιο χαμηλά από αντίστοιχα medium jumbo που έχω συναντήσει σε fender, squier και epiphone. Η ποιότητα βαφής (gloss acrylic urethane) είναι αρκετά καλή, με μόνο μια μικρή ατέλεια να έχει στην δική μου κιθάρα. Το φιλμ της βαφής, επίσης, δίδει την αίσθηση ότι έχει μικρότερο πάχος σε σχέση με epi les paul και ΜΙΜ telecaster. Ειδικά η epi μοιάζει σα να έχει 2 κιλά λούστρο. Με την Prs δεν χάνεται η αίσθηση του ξύλου, εσωτερικά. Περιφερειακά μέρη: Το nut είναι πλαστικό. Με ένα ελαφρύ άνοιγμα στα αυλάκια, και περιστασιακή λίπανση, δεν δημιουργεί θέματα ξεκουρδίσματος. Τα κλειδιά της Prs δεν είναι μεν locking, αλλά κρατάνε το κούρδισμα για αρκετή ώρα παιξίματος. Χρειάζεται κάμποση χρήση τρέμολο για να ξεκουρδίσει η κιθάρα. Έχουν, επίσης, πολύ καλή αίσθηση και ακρίβεια κατά το κούρδισμα. Η γέφυρα της Prs με το τρέμολο λειτουργούν υποδειγματικά. Το τρέμολο έχει ακρίβεια στην κίνηση, και δεν είναι βιδωτό, αλλά το συγκρατεί μια μικρή αλενόβιδα. Οι ρυθμίσεις στην γέφυρα, πραγματικά, δεν χαλάνε με τίποτα. Είναι η μοναδική μου κιθάρα όπου, μετά το πρώτο σετάρισμα, δεν έχω πειράξει τίποτα στην γέφυρα. Κρατάει όλες τις ρυθμίσεις. Και ο λαιμός, σε αντίθεση με άλλες κιθάρες, δεν είναι τόσο ευαίσθητος σε αλλαγές καιρού. Ελάχιστες φορές ρύθμιση του truss rod ανα έτος. Ηλεκτρικά: Οι 85/15s μαγνήτες της Prs παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον, σε συνδυασμό με την καλωδίωση. Είναι η βελτιωμένη έκδοση των 85/15, η οποία είναι πιο κοντά στους US μαγνήτες. Πραγματικά καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα ήχων. Καθώς δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες (και με κάθε επιφύλαξη), ο bridge είναι alnico 5 γύρω στα 9 kohm,με αρκετά τσιμπημένα τα πρίμα, ενώ ο neck είναι alnico 2, γύρω στα 8 kohm, με πολύ ισορροπημένο ήχο. Σε πολλούς δεν αρέσουν, ειδικα ο bridge, τον οποίο και θεωρούν οτι "ξυρίζει" αρκετά. Εγώ έχω ψηλώσει λίγο την bass μεριά του μαγνήτη και έχει στρώσει κάπως. Υπάρχει ένα volume και ένα tone ποτενσιόμετρο (το οποίο είναι push pull για να σπλιτάρει τους μαγνήτες), καθώς και ένας 3way επιλογέας, τα οποία ουδέποτε έχουν παρουσιάσει κόπωση, σκρατσάρισμα, δυσκολία στην κίνηση κλπ. Είναι και υποδειγματικά σαν χρήση. Φοβερή αίσθηση όταν γυρίζεις το pot. Υπάρχει και treble bleed κύκλωμα στην καλωδίωση, το οποίο πιο πολύ θυμίζει 50s wiring. Εξαιρετικά πρακτικό. Επίσης, σε κατάστάσεις υψηλού gain, οι μαγνήτες είναι σχετικά θορυβώδεις, σε σχέση με άλλα HH μοντέλα που έχω. Έχουν αρκετό hiss. Playability: Η κιθάρα είναι πολύ ευκολόπαιχτη. Μα πολύ ευκολόπαιχτη. Κάνουν το παίξιμο στρατ και τέλε να μοιάζει με αγγαρεία. Τα βασικά ατού της είναι ο σούπερ λαιμός και η ταστιέρα της, και το πολύ μαζεμένο και καλοσχεδιασμένο σώμα. Σε προδιαθέτει να παίζεις γρήγορα. Τα χειριστήρια είναι σχεδόν τόσο πρακτικά όσο σε μια στρατοκαστερ. Με λίγο έκταση των δακτύλων, την ώρα που παίζεις, έχεις πρόσβαση σε volume pot και επιλογέα. To setup της είναι σχετικά εύκολο (σαν σε στρατοκάστερ). Το relief όταν είναι σχεδόν μηδενικό, το action να πέφτει εύκολα κάτω από 1,5mm χωρίς κανένα ίχνος buzz. Όσh δύναμη και να βάλεις στις μαμά 9άρες δεν θα μπαζάρει. Θα παίξει πιο δυνατά. Με τόσο χαμηλό action (λίγο πάνω από 1mm) η ταστιέρα γίνεται πολύ γρήγορα, αλλά χάνει αρκετά σε δυνατότητα για bend, λόγω και των αρκετά χαμηλών τάστων. Με ψήλωμα action άνω του 1,5mm όλα τα bends είναι πολύ πιο εύκολα. Τέλος, η πρόσβαση στο 24ο τάστο είναι υποδειγματική. Γενικότερα, είναι η κιθάρα με τις λιγότερες απαιτήσεις σε σετάρισμα, σε βάθος χρόνου. Αισθητική: H κιθάρα είναι αρκετά όμορφη. Αυτός είναι και ο πρωταρχικός λόγος που την αγόρασα,μιας και καλά καλά δεν ήξερα να παίζω και να κρίνω το το αγοράζω. Με τον καιρό κατάλαβα την αξία της. Ανάμεσα στους πολλούς διαθέσιμους χρωματισμούς, επέλεξα το whale blue. Το περίμενα λίγο πιο φωτεινό, αλλά πλέον δεν κολλάω εκεί. Ήχος: Η κιθάρα είναι πασπαρτού. Παίζει κανείς από τζαζ και funky, μέχρι και thrash metal. Δεν χρειάζεται καν να σπλιτάρω μαγνήτες, καθώς έχω άψογα καθαρά με humbucker mode. Πολλές φορές έχω ξεχάσει σπλιταρισμένο μαγνήτες για αρκετή ώρα. Αυτό συμβαίνει διότι δεν χάνει πολύ σε ένταση, gain και sound shape, όταν παίζει σαν μονός. Δέχεται επικρίσεις για το πόσο πριμάτος είναι ο bridge στη γέφυρα, και αυτό είναι δικαιολογημένο. Ειναι πολύ πριμάτος, σε σημείο πολλές φορές να χρειάζεται έξτρα tweaking στον ενισχυτή για να διορθώσω τον ήχο. Δεν είναι ο "ευκολότερος" μαγνήτης που θα παίξει κάποιος. Ο ήχος δεν θυμίζει τοσο les Paul. Δεν είναι τόσο "παχύς" και ογκώδης. Ούτε έχει τόσο sustain, κάτι που το έχω παράπονο. Είναι κάπως πιο ογκώδης από τους area hot t που έχω στην tele. Ακριβώς στην μέση μεταξύ strat και les paul. Πιο εύκολα θα παίξει σαν strat (πχ shine on you crazy diamond ήχος) παρά σαν les paul (parissiane walkways).Ένα τεράστιο ατού που έχει είναι το πόσο καλά και γρήγορα καθαρίζει με το volume pot. Με μια μικρή κίνηση έχεις από βρώμικο, καθαρό ήχο ιδανικό για άρπισμα και strumming. Δεν χρειάζεται καν να σπλιτάρεις. Ηχογράφησα με τον αρκετά πριμάτο και δύστροπο origin20, καρφί στην κάρτα, και με τον συνήθη ύποπτο HT1R, επίσης καρφί στην κάρτα. Στο πρώτο κλιπ σπλιτάρω σε κάθε θέση. Στα υπόλοιπα δεν σπλιτάρω, αλλά συχνά ρίχνω το volume pot και καθαρίζει ο ήχος. Βάζω λίγο reverb από το daw. Και οι χορδές είναι 9-42 καμπόσων μηνών. prsorigin20clean.mp3 prsorigin20crunchy.mp3 prsorigin20dirty.mp3 prsorigin20distorted.mp3 prsht1rmedium gain.mp3 prsht1rhighgain.mp3 EN ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΕΙ Τα υπέρ + ποιότητα κατασκευής + μεγάλο εύρος ήχων + εργονομία + ταστιέρα + καθάρισμα ήχου με χρήση volume pot Τα κατά - Πολύ πριμάτος bridge μαγνήτης - Δεν έχει το sustain που θα ήθελα

Ένας από τους αγαπημένους μου ενισχυτές. Δεν τον χρησιμοποιώ σπίτι, καθώς ακόμα και στο 1 watt είναι αρκετά δυνατός, αλλά τον προτιμώ για λάιβ καταστάσεις. Θέλει χώρο και ένταση για να αποδώσει σωστά. Με reverb και delay στο fx loop και ένα tubescreamer μπροστά έχω όλους τους ήχους που χρειάζομαι. Πετυχαίνω ακριβώς τους ήχους που θέλω, δηλαδή πλούσιους σε αρμονικές, να έχουν fatness και μπόλικο sustain, καθώς και να κόβουν στο μιξ. Είναι μικρός, ελαφρύς, όμορφος, δυνατός και αρκετά ποιοτικός. Πάμε να τα δούμε πιο αναλυτικά: Εμφάνιση: Η εμφάνιση είναι κάτι το καθαρά υποκειμενικό. Οι μισοί κιθαρίστες χαλιούνται αρκετά από τα μπλε φωτάκια. Προσωπικά, μου αρέσει να τα βλέπω. Μου αρέσει η απλότητα που εκπέμπει ο ενισχυτής της H&K. Είναι αρκετά μικρός (355x155x150mm), με λείες επιφάνειες και τα μόνα εξογκώματα που έχει είναι οι διακόπτες και τα ποτενσιόμετρα ρύθμισης. Είναι διαφανής και βλέπεις τι συμβαίνει στο εσωτερικό, και γενικότερα έχει αρκετά μοντέρνο σχεδιασμό σχέση με τον ανταγωνισμό. Ποιότητα κατασκευής: Με βάρος μόλις 5 κιλά, μόλις τον πιάνει κανείς στα χέρια του γίνεται αμέσως αισθητό το πόσο στιβαρός και ποιοτικός είναι. Μεταλλικό πλαίσιο, μεταλλικές πλαϊνές χειρολαβές, ανθεκτικό plexiglass, και μεταλλικά χειριστήρια. Στα τελευταία αξίζει να σταθώ, καθώς έχουν πολύ ποιοτική λειτουργία. Δεν κολλάνε, δεν σκρατσάρουν και διατηρούν τις ρυθμίσεις, με το βάλε βγάλε από την πολύ στενή θήκη τους, καθώς απαιτείται σχετική πίεση ώστε να περιστραφούν. Λόγω του ότι ο ΤΜ18 είναι αρκετά compact και όλα τα μέρη του είναι “στριμωγμένα”, τίποτα δεν κουνάει, δεν κουδουνίζει ή δίνει την εντύπωση ότι δεν είναι σωστά βιδωμένα στο εσωτερικό. Πολύ συμπαγής αίσθηση. Ένταση και ποιότητα ήχου: Ο ενισχυτής είναι 18 watt. Υπάρχει ενσωματωμένο attenuator όπου η ισχύς μπορεί να πέσει στα 5 και στο 1 watt. Υπάρχει και η λειτουργία silent, την οποία χρησιμοποιεί κάποιος όταν δεν θέλει να συνδέσει καμπίνα. Βάζεις ένα xlr στο emulated output, στο πίσω μέρος του ενισχυτή, και δίδεις ήχο απευθείας στην κονσόλα ή στην κάρτα ήχου για σιωπηλές εγγραφές. Στο 1 watt ο ενισχυτής είναι αρκετά δυνατός. Στο lead κανάλι βγάζεις πρόβα άνετα με νορμάλ έντασης drummer. Στο σπίτι εάν ανεβάσεις την ένταση πάνω από το 3 γίνεται ενοχλητικό, καθώς είναι κάπως “brutal” η αίσθηση και η ένταση αρκετά υψηλή για τα γούστα μου. Η αλήθεια είναι πως στο 1 watt δεν είναι και τόσο καλός ο ήχος όπως στα 5 και στα 18. Λείπει “σώμα” από τον ήχο και τα ψηλομεσαία ξυρίζουν. Εάν στρέψουμε το volume knob μετά τη μέση αρχίζει και φτιάχνει λίγο ο ήχος, καθώς δουλεύουν οι δύο EL84 τελικές λάμπες. Μιλάμε για έναν ενισχυτή ακατάλληλο για οικιακή χρήση με νορμάλ εντάσεις, εκτός και εάν δουλεύουμε με ελάχιστο ή καθόλου gain. Υπάρχουν άλλοι ενισχυτές πολύ πιο κατάλληλοι, όπως dsl5, τον οποίο και έχω στην μέση της έντασης και δεν με κουράζει, Είναι κομπρεσαρισμένος και αρκετα μαλακός ο ήχος. Δεν χρειάζεται χώρο για να αποδώσει. Ο ΤΜ18 ασφυκτιά σε μικρούς χώρους. Στα 5 watt ο ενισχυτής είναι κατάλληλος για δυνατή πρόβα (με καμπίνα 1x12) στο lead κανάλι. Επίσης είναι αρκετά δυνατός και για δυνατό ροκ live σε κλειστό χώρο πχ 70 ατόμων, αλλά και σε ανοικτό χώρο με μέτριες εντάσεις. Με την 1x12 πίσω μου, και τον ντράμερ να βαράει δίπλα μου, ακούω καθαρά τον ήχο μου και όλο το μαγαζί γεμίζει ήχο κιθάρας, βοηθούμενο λίγο από τα κύρια ηχεία που παίζουν σε χαμηλή ένταση. Στο καθαρό κανάλι για να έχω headroom θα πρέπει να τερματίσω το gain. Σε άλλη περίπτωση, εάν θέλω κρυστάλλινα καθαρά, θα πρέπει να δουλέψω στα 18 watt. Έχω λύσει το πρόβλημα αυτό, με το να έχω always on έχω καθαρό boost ώστε να μου ανεβάζει την ένταση στο καθαρό κανάλι, και όταν εναλλάσσω με το lead να υπάρχει ισορροπία στο output. Στο lead (με boost on) κανάλι, εξάλλου, το booster δεν μεταβάλλει την ένταση καθόλου. Στα 5 watt, σε γενικές γραμμές, στο ηχητικό αποτέλεσμα δεν γίνονται πολλές παραχωρήσεις. Στα 18 watt o ενισχυτής βγάζει το 100% την απόδοσής του. Ο ήχος είναι εξαιρετικός. Ιδανικός για μεγαλύτερους χώρους, εσωτερικούς και εξωτερικούς. Με τον ντράμερ να βαράει στο αυτί μου και σχεδόν να μην τον ακούω, άκουγα κανονικά την καμπίνα που είχα πίσω μου. Επίσης, η καμπίνα είχε γεμίσει με ήχο όλο τον 100άδων μέτρων χώρο και τα κυρίως ηχεία ήταν αρκετά χαμηλά. Να σημειώσω ότι και η ένταση είναι, επίσης, υποκειμενική. Αυτό που εγώ θεωρώ δυνατό και ανυπόφορο, κάποιος άλλος θα το χαρακτήριζε αδύναμο. Έχει να κάνει και με τα τι είδους μουσική παίζει ο καθένας. Προσωπικά, παίζω κυρίως blues-hard rock, και δεν μου έχει παρουσιαστεί ανάγκη για πιο δυνατό ήχο. Και να σημειώσω ότι λόγω της απειρίας μας, έχουμε πολύ υψηλή ένταση στο πατάρι. Θα μπορούσα να κάνω την ίδια δουλειά και στα 5 watt, πιθανότατα. Συμβατότητα με πετάλια: Ο ενισχυτής είναι δικάναλος. Έχει και λειτουργία boost, στο lead κανάλι, οπότε θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κάποιος ως τρικάναλο. Στο καθαρό κανάλι, με gain στην μέση, και με low output μαγνήτες, ο ήχος είναι αρκετά καθαρός. Κρυστάλλινα καθαρός. Με gain τέρμα ο ήχος γίνεται crunchy. Πλήρως αξιοποιήσιμος. Το volume knob δεν παραμορφώνει το σήμα, όπως κάνει σε έναν τυπικό μάρσαλ. Απλά ανεβάζει την ένταση. Ο ήχος στο κανάλι αυτό είναι κάπως “ξηρός” σε σχέση με έναν fender ή έναν vox. Κάπως “στεγνός” και ακομπρεσσάριστος. Παρόλα αυτά είναι αρκετά καθαρός και διαυγής. Έχει τον δικό του έντονο χαρακτήρα. Δεν θα τον χρησιμοποιούσα σαν πλατφόρμα για πετάλια, αν και, όπως θα δούμε στην συνέχεια, τα δέχεται αξιοπρεπώς. Το lead κανάλι έχει ίδια ένταση με το καθαρό. Το επίπεδο gain ξεκινά με ελαφρώς crunchy ήχο και καταλήγει σε hard rock καταστάσεις, ανάλογα και με τους μαγνήτες. Είναι πολύ φιλικό σε booster, od, και fuzz πετάλια, τα οποία στην ουσία μπουστάρουν το σήμα. Προσωπικά προτιμώ πετάλια με έντονα μεσαία όπως bb preamp, tubescreamer, mxr badass overdrive κλπ, διατηρώντας το tone σε χαμηλά επίπεδα. Με boost on ανεβαίνει αρκετά η ένταση στο lead, έχοντας διαφορά με τα άλλα δυο κανάλια, και ο ήχος κομπρεσσάρεται αρκετά. Το επίπεδο gain ξεκινά από ένα κρεμώδες έντονο overdrive και καταλήγει σε ήχο parissianne walkways, με ένα σετ PAF. Πολλές φορές χρησιμοποιώ μόνιμα αυτό το “τρίτο” κανάλι. Ρυθμίζω ώστε να έχω έναν καλό lead ήχο. Ρίχνοντας το volume της κιθάρας στο 7 έχω ρυθμικό ήχο, και στο 3 έχω cleanish ήχο για άρπισμα. Πατώ και το TS9 όταν θέλω να πάω σε ήχο για old schoοl metal. Να αναφέρω στο σημείο αυτό ότι ο ενισχυτής αυτός “καθαρίζει”, με ρίξιμο του volume, καλύτερα από κάθε άλλο ενισχυτή που έχω ακούσει. Έχω όλους του ήχους που θέλω μόνο στα χέρια μου, πλην κρυστάλλινα καθαρά, σε ένα κανάλι. Τον ήχο του lead με booster on, μπορώ να τον δημιουργήσω βάζοντας ένα transparent od (πχ soulfood, mojo mojo, ocd) να μπουστάρει το lead κανάλι. To αποτέλεσμα, και στις δυο περιπτώσεις, είναι αρκετά κοντινό. Πολλοί, βέβαια, προτιμούν να δουλεύουν πάνω στο lead κανάλι, βάζοντας εκεί πετάλια. Τα υπόλοιπα πετάλια που έχω στο board (tremolo, chorus, delay, reverb), τα ρίχνω στο πολύ καλό fx loop. Δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα μέχρι στιγμής. EQ: Ο ΤΜ18, εκ φύσεως, έχει έντονα ψιλομεσαία. Έχει και πολύ έντονες χαμηλές συχνότητες, ειδικά στο lead boost on κανάλι. Συνήθως, κλείνω εντελώς το bass knob, έχω τα μεσαία στη μέση και τα πρίμα στο 7-8 για να έχω ισορροπημένο ήχο, ανάλογα και με την καμπίνα που το συνδέω. Συνήθως παίζω με v30 (είναι και η κατασκευάστρια επιλογή ηχείου). Έχω παίξει και με πιο το πιο φλατ G12-65 heritage. Σπίτι το έχω δοκιμάσει και με G12-35XC και είναι φανταστικό. Ακολουθούν κάποια δείγματα ήχου από το emulated output απευθείας στην κάρτα ήχου. Χρησιμοποίησα παράλληλα μια τέλε και την prs. Ίσως έπρεπε να χρησιμοποιήσω les paul αντι Prs διότι η τελευταία είναι λίγο παράξενη με τις ψηλές συχνότητες του bridge μαγνήτη. Δεν μου πολυαρεσε. Από εφέ, μόνο ελαφρύ reverb μέσω daw. Telacaster σε καθαρό κανάλι με gain στη μέση: 1.mp3 Prs σε καθαρό κανάλι με gain στη μέση: 2.mp3 Telacaster σε καθαρό κανάλι με gain τέρμα: 3.mp3 Prs σε καθαρό κανάλι με gain τέρμα: 4.mp3 Telacaster σε lead κανάλι με gain τέρμα: 7.mp3 Prs σε lead κανάλι με gain τέρμα: 8.mp3 Telacaster σε lead κανάλι, με boost on, και με gain τέρμα: 11.mp3 Prs σε lead κανάλι, με boost on, και με gain τέρμα: 12.mp3 Prs σε καθαρό κανάλι, με OCD και παραπάνω εφέ από daw: 14.mp3 Telecaster σε καθαρό κανάλι, με DOD carcosa fuzz pedal, και παραπάνω εφέ από daw: 15.mp3 Pros n’ Cons: + Υψηλή ποιότητα κατασκευής + Μεγάλο εύρος ήχων + Μικρό μέγεθος και χαμηλό βάρος - “dry” ήχος στο καθαρό κανάλι - Σκαλοπάτι στην ένταση με χρήση της λειτουργίας boost. - Σχετικά υψηλή τιμή - Hi-fi αίσθηση στον ήχο Χαρακτηριστικά: CHANNELS Clean, Lead + Boost POWER 18 Watts POWER SOAK 5 , 1, 0 Watts POWER AMP 2 x EL84 PREAMP 2 x 12AX7 TSC Ja EFFECTS LOOP Serial FOOTSWITCH FS-2 (optional) SWITCHING FUNCTIONS Channels, Boost SPEAKER OUTPUT 1x 8-16 Ω DIMENSIONS 355 x 155 x 150 mm WEIGHT 5 kg PROTECTIVE COVER Softbag included

Βρυκόλακας με Ibanez και λαιμό οδοντογλυφίδα Βρυκόλακας με strat και λαιμό ψιλο-fat Βρυκόλακας με tele και λαιμό μπαστούνι του baseball Ένα πιο κοντινό παράδειγμα θα ήταν: Έχω ακούσει ότι οι Porsche παν τάπα, αλλά, μήπως να πάω να οδηγήσω και κάνα-δυο ακόμα πριν αγοράσω; Συμπέρασμα: Με ό,τι νιώθεις πιο άνετα.

η δισκογραφια μου σε mp3, οχι αυθεντικα.

Πάνω από 10 σελίδες οι συμμετοχές. Κάθομαι και ακούω κάποια που δεν είχα ακούσει και ... .... τι κομματάρες ανεβάσατε ρε παιδιά! Πολύ ψηλός μέσος όρος, αρκετά δε, είναι απίστευτα, άλλα παιχτικά, άλλα συνθετικά, αλλά αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση, είναι η φαντασία, και η διαφορετικότητα, καθώς και η εφευρετικότητα. Άνετα βγαίνουν 7 - 8 cd με κομμάτια από τον διαγωνισμό. Μπράβο σε όλους ανεξαιρέτως.

Θεωρώ πως τα jumbo frets βοηθούν εξαιρετικά στην ταχύτητα πέρα από τα bends, εξάλλου τα scalloped necks έχουν την αίσθηση ακόμα μεγαλύτερου τάστου, ο λόγος ότι για να ακουστεί η νότα, ο παίχτης ακουμπάει με τη λιγοστή απαραίτητη δύναμη τη χορδή, επομένως γλυτώνει χρόνο (εκατομμυριοστά αλλά συνολικά..μαζεύονται) για να πάει στην επόμενη νότα. To έχει πει και ο Yngwie Malmsteen αυτό έμμεσα, Basically, it's like having very high frets. But more extreme because I have carved out wood and high frets. You can put a fuckin' train on these things https://www.ultimate-guitar.com/news/general_music_news/yngwie_malmsteen_how_i_got_into_scalloped_fretboards.html

Τα jumbo ταστα βοηθανε να μπορεις να κανεις bend με χαμηλο action. Δεν ξερω εαν βοηθουν να παιξεις γρηγορα. Τα χαμηλα ταστα (πχ prs) βοηθουν πολυ στο γρηγορο παιξιμο, αλλα θα πρεπει να αυξησεις το action εαν θες να κανεις vibrato. Ειναι σιγουρα θεμα συνηθειας. Θεωρω οτι η κιθαρα δεν κανει τον παιχτη. Οι δυνατοτητες και η εμπειρια του θα κανει την διαφορα σε οποια κιθαρα και εχει κανεις. Δηλαδη, εαν πχ εχεις "κολλησει" με την tele, δεν θεωρω οτι θα δεις τεχνικη εξελιξη με καποια "γρηγορη" κιθαρα. Το πολυ πολυ να σου κανει τη ζωη ευκολη. Θελει δουλεια. Αυτα που θα κανεις αργοτερα στην γρηγορη κιθαρα, θα τα κανεις ανετα και στην τελε, διοτι εχεις εξελιχθει ως παιχτης. Δεν μιλω για τον op, προσωπικα. Γενικα μιλαω.

Γενικά αυτό που κάνει το μπράτσο πιο γρήγορο, επομένως κατηγοριοποιεί μία κιθάρα σε shred και άλλες σε λιγότερο ή περισσότερο shred, τουλάχιστον για τους περισσότερους κιθαρίστες, είναι το radius σε συνδυασμό με το πάχος-σχήμα των τάστων, medium, jumbo κλπ. Δεν είναι τυχαίο που οι γρήγοροι κιθαρίστες (οκ όχι όλοι προφανώς αλλά αρκετοί αν όχι οι περισσότεροι), χρησιμοποιούν scalloped necks, jumbo frets και πολύ πιο flat μπράτσα από το 12ο τάστο και μετά, που στην ουσία τι κάνουν όλα αυτά; Δίνουν την αίσθηση ότι παίζεις με ακόμα πιο χοντρά και ψηλά τάστα και πιο flat λαιμό και επίσης βολεύουν στα γρήγορα bends. Δες ας πούμε για παράδειγμα η fender, από κάτι 7,5 radius και κάτι vintage τάστα, έβγαλε σταδιακά jumbo frets, scalloped necks. Αυτό το αποδεικνύουν τα signature μοντέλα πχ της fender η οποία απευθύνεται παραδοσιακά σε μη shredders (βλ. πχ τα μοντέλα signature Malmsteen, Eric Johnson, Dave Murray που μάλλον τους λες γρήγορους κιθαρίστες). Χρησιμοποιώ το παράδειγμα της fender γιατί όταν χρειάστηκε να απευθυνθεί σε πιο γρήγορους κιθαρίστες, άλλαξε τα κλασσικά της specs.

Η εσωτερική διάσταση της Μουσικής https://www.nea-acropoli-athens.gr/arthra/filosofia/350-i-esoteriki-diastasi-tis-mousikis

Και 'γω το προτιμώ, αλλά, και το 25" που έχουν οι PRS είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Καλησπέρα και καλό μήνα to you, too. Το "πήγαινε να δοκιμάσεις" δεν cliche. Είναι η πιο σωστή αντιμετώπιση. Παράδειγμα: Που σημαίνει, με ό,τι νιώθεις άνετα. Προσωπικά, όχι ότι παίζω τίποτα σοβαρό, αλλά, όλα αυτά που θεωρητικά έχει μια shredding κιθάρα δεν με βόλεψαν ποτέ και μου αρέσει να προσπαθώ να παίζω γρήγορα ή τεχνικά ή πολύπλοκα ή πιο μοντέρνα ή πες το όπως θες. Ούτε το φαρδύ nut, ούτε το μεγάλο radius ( ένιωθα ότι τα δάχτυλα πήγαν σε γκρεμό να αυτοκτονήσουν), ούτε οι λεπτοί λαιμοί, γιατί με πονούσε η μισή παλάμη προς το μέρος του αντίχειρα, όσο έβαζα δύναμη για να μπορώ να κοντράρω στο μπράτσο. Τα μεγαλύτερα τάστα πιθανόν να είναι το μόνο must. Πχ. κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου μια Jem του '87. Πολύ καλό όργανο με full shred προδιαγραφές. Δεν την κράτησα πάνω από μια εβδομάδα γιατί δεν μπορούσα καν να την πιάσω σωστά, δεν με βόλεψε καθόλου. Οι γέφυρες με ρυθμιζόμενα saddles (το καθένα ξεχωριστά καθ' ύψος) σε βοηθάν όντως περισσότερο να ρυθμίσεις. Compound radius έχω σε κάποιες κιθάρες και δεν έχω καταλάβει αν όντως κάνει δουλειά ή αν είναι απλά καλοφτιαγμένες. Για παράδειγμα, η κιθάρα με την οποία νιώθω πιο άνετα απ'όλες είναι μια MusicMan Axis Supersport με σταθερή γέφυρα. Και όποτε την πιάνω να παίξω είναι σαν προέκταση των χεριών. Και μου αρέσουν πάρα πολύ οι κιθάρες με το μικρότερο nut width, 1 5/8. Ο μάστορας από πάνω, που παίζει παπάδες, χρησιμοποιεί Gibsonοειδές, που, γενικά, δεν προσφέρεται για τέτοια παιξίματα. Δεν ξέρω τι παιξίματα έχεις κατά νου, αλλά, το βασικότερο με όλα είναι εσύ να νιώθεις άνετα με ό,τι κρατάς. Ελπίζω να βοήθησα, κάπως.

Μήπως εννοείς μπράτσο; Η ταστιέρα είναι η "φλούδα" ξύλου που είναι κολλημένη πάνω στο μπράτσο. Κατά τα άλλα οι "shred" κιθάρες έχουν τα specs που γράφεις. Το compound radius βοηθά σε ακόμα χαμηλότερο action

ο mr335 αυτοπροσωπως μας κανει ενα ανεπισημο demo της 335(H7 αν δεν κανω λαθος) με την ευκαιρια της international jazz day!!

Καλημέρα και καλό μήνα. Πάρα πολύ ωραίο και αναλυτικό review όπως και τα προηγούμενα. Γιώργο από εξοπλισμό έχεις πολύ πράμα απ’ ότι καταλαβαίνω, δώσε κι άλλα review, αν μπορείς φυσικά

το παλεύω

Πειραγμα mode on Πραγματικα, δεν το εχεις στον γραπτο λογο! ? Πειραγμα mode off

Αν εννοεις που δεν εψαξα οτι το μεν δεν εχει usb και το δε δεν εχει midi υπαρχουν ανταπτορες απο usb σε midi

Εγω ξεκινησα με αυτο και παω σφαιρα.

Εν αναμονή των parts από USA land, δίνω έμφαση στις λεπτομέρειες . Τρίψιμο και ξανά τρίψιμο... Καλή Ανασταση σε όλους!

Τωρα ξερω γιατι οι Les Paul στοιχιζουν τοσα λεφτα, γιατι η Gibson προσθετη στην αξια της καθε κιθαρας και την αξια των templates που χρειαζεται για να τη φτιαξει!?