Πίνακας συμμετοχής

Και τα 2 πάνω στο PC με το USB και συνδέονται στο πρόγραμμα που χρησιμοποιείς.

Οι "συλλογικές" προσπάθειες ΟΛΩΝ των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα είναι ακριβώς το ίδιο. Στην Ελλάδα δικαιώματα έχουν ΜΟΝΟ οι κρατικοί υπάλληλοι (δεν υπαρχουν "δημοσιοι" υπαλληλοι στην Ελλαδα,μονο κρατικοι) και μάλιστα χωρίς αυτά να συνοδεύονται από αντίστοιχες υποχρεώσεις. Για αυτό και το κράτος παραμένει ο μεγαλύτερος εργοδότης και οι περισσότεροι Έλληνες ζουν από αυτό. Τα υπόλοιπα ΘΥΜΑΤΑ που δεν ζουν από αυτό απλά ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ όσους ζουν από αυτό. Εντ οφ στορυ και αν δεν σου αρέσει να φύγεις.Να πας αλλού. ?

Λοιπόν απαντάω στον εαυτό μου αλλά και για κάθε ενδιαφερόμενο! Εν συντομία, είναι ένας κωδικός που απαιτείται να αγοράσεις αν θες να βάλεις το τραγούδι σου στο iTunes, Spotify κλπ δηλαδή να είναι διαθέσιμο για αγορά. Κοστίζει 2$ για κάθε track ενώ είναι 19$ η εγγραφή η οποία γίνεται μια φορά. Υπάρχουν και άλλες τιμές αν πρόκειται για album Περισσότερα εδώ www.isrc.com καλύτερα παρά στο Ελληνικό www.ifpi.gr Να ρωτήσω κάτι. Στο Youtube όταν ανεβάζεις ένα video, υπάρχει ένα πεδίο που λέγεται Licence. Βρίσκεται στο Video Details. Οι επιλογές εκεί είναι : Standard YouTube Licence (προεπιλεγμένο) και Creative Commons-Attribution. Απότι έψαξα, με την δεύτερη δίνεις άδεια σε οποιονδήποτε να επαναχρησιμοποιήσει το video σου, οπότε καλύτερα να αφήνεις την προεπιλεγμένη επιλογή Απορίες: 1) Γιατί, ενώ εγώ έχω αφήνω την προεπιλεγμένη τιμή Standard YouTube Licence, κατά την προβολή του video στο Youtube δεν εμφανίζεται στις λεπτομέρειες από κάτω το πεδίο Licence? 2)σε άλλα video γνωστών καλλιτεχνών, βλέπω ότι το πεδίο Licence εμφανίζεται ως "Licenced to YouTube by" και η τιμή του δεν είναι καμία από τις δυο παραπάνω, αλλά έχει άλλες τιμές όπως πχ "SME (on behalf of Columbia), and 2 Music Rights Societies" κλπ. Πως μπήκε αυτή η τιμή και εμφανίζεται αφού στο edit video στο Youtube σου έχει μόνο τις δυο παραπάνω επιλογές που ανέφερα και δεν μπορείς να γράψεις κάτι άλλο. Γιατί σε αυτά τα video εμφανίζεται στη περιγραφή το πεδίο Licenced to YouTube by" ενώ σε μένα όχι? 3) Επιπλέον βλέπω σε video καλλιτεχνών να εμφανίζονται και άλλα πεδία (πεδία από το Youtube, δεν τα έχει πληκτρολογήσει ο χρήστης από το πληκτρολόγιο) κάτω στην περιγραφή όπως: Song Artist Album Τι πρέπει να κάνω στο edit video στο Youtube για να εμφανίζονται και σε μένα αυτά τα πεδία? Δεν βλέπω κάπου αυτές τις επιλογές. Να πω ότι έχω βάλει ως category την επιλογή Music

Ένας από τους αγαπημένους μου ενισχυτές. Δεν τον χρησιμοποιώ σπίτι, καθώς ακόμα και στο 1 watt είναι αρκετά δυνατός, αλλά τον προτιμώ για λάιβ καταστάσεις. Θέλει χώρο και ένταση για να αποδώσει σωστά. Με reverb και delay στο fx loop και ένα tubescreamer μπροστά έχω όλους τους ήχους που χρειάζομαι. Πετυχαίνω ακριβώς τους ήχους που θέλω, δηλαδή πλούσιους σε αρμονικές, να έχουν fatness και μπόλικο sustain, καθώς και να κόβουν στο μιξ. Είναι μικρός, ελαφρύς, όμορφος, δυνατός και αρκετά ποιοτικός. Πάμε να τα δούμε πιο αναλυτικά: Εμφάνιση: Η εμφάνιση είναι κάτι το καθαρά υποκειμενικό. Οι μισοί κιθαρίστες χαλιούνται αρκετά από τα μπλε φωτάκια. Προσωπικά, μου αρέσει να τα βλέπω. Μου αρέσει η απλότητα που εκπέμπει ο ενισχυτής της H&K. Είναι αρκετά μικρός (355x155x150mm), με λείες επιφάνειες και τα μόνα εξογκώματα που έχει είναι οι διακόπτες και τα ποτενσιόμετρα ρύθμισης. Είναι διαφανής και βλέπεις τι συμβαίνει στο εσωτερικό, και γενικότερα έχει αρκετά μοντέρνο σχεδιασμό σχέση με τον ανταγωνισμό. Ποιότητα κατασκευής: Με βάρος μόλις 5 κιλά, μόλις τον πιάνει κανείς στα χέρια του γίνεται αμέσως αισθητό το πόσο στιβαρός και ποιοτικός είναι. Μεταλλικό πλαίσιο, μεταλλικές πλαϊνές χειρολαβές, ανθεκτικό plexiglass, και μεταλλικά χειριστήρια. Στα τελευταία αξίζει να σταθώ, καθώς έχουν πολύ ποιοτική λειτουργία. Δεν κολλάνε, δεν σκρατσάρουν και διατηρούν τις ρυθμίσεις, με το βάλε βγάλε από την πολύ στενή θήκη τους, καθώς απαιτείται σχετική πίεση ώστε να περιστραφούν. Λόγω του ότι ο ΤΜ18 είναι αρκετά compact και όλα τα μέρη του είναι “στριμωγμένα”, τίποτα δεν κουνάει, δεν κουδουνίζει ή δίνει την εντύπωση ότι δεν είναι σωστά βιδωμένα στο εσωτερικό. Πολύ συμπαγής αίσθηση. Ένταση και ποιότητα ήχου: Ο ενισχυτής είναι 18 watt. Υπάρχει ενσωματωμένο attenuator όπου η ισχύς μπορεί να πέσει στα 5 και στο 1 watt. Υπάρχει και η λειτουργία silent, την οποία χρησιμοποιεί κάποιος όταν δεν θέλει να συνδέσει καμπίνα. Βάζεις ένα xlr στο emulated output, στο πίσω μέρος του ενισχυτή, και δίδεις ήχο απευθείας στην κονσόλα ή στην κάρτα ήχου για σιωπηλές εγγραφές. Στο 1 watt ο ενισχυτής είναι αρκετά δυνατός. Στο lead κανάλι βγάζεις πρόβα άνετα με νορμάλ έντασης drummer. Στο σπίτι εάν ανεβάσεις την ένταση πάνω από το 3 γίνεται ενοχλητικό, καθώς είναι κάπως “brutal” η αίσθηση και η ένταση αρκετά υψηλή για τα γούστα μου. Η αλήθεια είναι πως στο 1 watt δεν είναι και τόσο καλός ο ήχος όπως στα 5 και στα 18. Λείπει “σώμα” από τον ήχο και τα ψηλομεσαία ξυρίζουν. Εάν στρέψουμε το volume knob μετά τη μέση αρχίζει και φτιάχνει λίγο ο ήχος, καθώς δουλεύουν οι δύο EL84 τελικές λάμπες. Μιλάμε για έναν ενισχυτή ακατάλληλο για οικιακή χρήση με νορμάλ εντάσεις, εκτός και εάν δουλεύουμε με ελάχιστο ή καθόλου gain. Υπάρχουν άλλοι ενισχυτές πολύ πιο κατάλληλοι, όπως dsl5, τον οποίο και έχω στην μέση της έντασης και δεν με κουράζει, Είναι κομπρεσαρισμένος και αρκετα μαλακός ο ήχος. Δεν χρειάζεται χώρο για να αποδώσει. Ο ΤΜ18 ασφυκτιά σε μικρούς χώρους. Στα 5 watt ο ενισχυτής είναι κατάλληλος για δυνατή πρόβα (με καμπίνα 1x12) στο lead κανάλι. Επίσης είναι αρκετά δυνατός και για δυνατό ροκ live σε κλειστό χώρο πχ 70 ατόμων, αλλά και σε ανοικτό χώρο με μέτριες εντάσεις. Με την 1x12 πίσω μου, και τον ντράμερ να βαράει δίπλα μου, ακούω καθαρά τον ήχο μου και όλο το μαγαζί γεμίζει ήχο κιθάρας, βοηθούμενο λίγο από τα κύρια ηχεία που παίζουν σε χαμηλή ένταση. Στο καθαρό κανάλι για να έχω headroom θα πρέπει να τερματίσω το gain. Σε άλλη περίπτωση, εάν θέλω κρυστάλλινα καθαρά, θα πρέπει να δουλέψω στα 18 watt. Έχω λύσει το πρόβλημα αυτό, με το να έχω always on έχω καθαρό boost ώστε να μου ανεβάζει την ένταση στο καθαρό κανάλι, και όταν εναλλάσσω με το lead να υπάρχει ισορροπία στο output. Στο lead (με boost on) κανάλι, εξάλλου, το booster δεν μεταβάλλει την ένταση καθόλου. Στα 5 watt, σε γενικές γραμμές, στο ηχητικό αποτέλεσμα δεν γίνονται πολλές παραχωρήσεις. Στα 18 watt o ενισχυτής βγάζει το 100% την απόδοσής του. Ο ήχος είναι εξαιρετικός. Ιδανικός για μεγαλύτερους χώρους, εσωτερικούς και εξωτερικούς. Με τον ντράμερ να βαράει στο αυτί μου και σχεδόν να μην τον ακούω, άκουγα κανονικά την καμπίνα που είχα πίσω μου. Επίσης, η καμπίνα είχε γεμίσει με ήχο όλο τον 100άδων μέτρων χώρο και τα κυρίως ηχεία ήταν αρκετά χαμηλά. Να σημειώσω ότι και η ένταση είναι, επίσης, υποκειμενική. Αυτό που εγώ θεωρώ δυνατό και ανυπόφορο, κάποιος άλλος θα το χαρακτήριζε αδύναμο. Έχει να κάνει και με τα τι είδους μουσική παίζει ο καθένας. Προσωπικά, παίζω κυρίως blues-hard rock, και δεν μου έχει παρουσιαστεί ανάγκη για πιο δυνατό ήχο. Και να σημειώσω ότι λόγω της απειρίας μας, έχουμε πολύ υψηλή ένταση στο πατάρι. Θα μπορούσα να κάνω την ίδια δουλειά και στα 5 watt, πιθανότατα. Συμβατότητα με πετάλια: Ο ενισχυτής είναι δικάναλος. Έχει και λειτουργία boost, στο lead κανάλι, οπότε θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κάποιος ως τρικάναλο. Στο καθαρό κανάλι, με gain στην μέση, και με low output μαγνήτες, ο ήχος είναι αρκετά καθαρός. Κρυστάλλινα καθαρός. Με gain τέρμα ο ήχος γίνεται crunchy. Πλήρως αξιοποιήσιμος. Το volume knob δεν παραμορφώνει το σήμα, όπως κάνει σε έναν τυπικό μάρσαλ. Απλά ανεβάζει την ένταση. Ο ήχος στο κανάλι αυτό είναι κάπως “ξηρός” σε σχέση με έναν fender ή έναν vox. Κάπως “στεγνός” και ακομπρεσσάριστος. Παρόλα αυτά είναι αρκετά καθαρός και διαυγής. Έχει τον δικό του έντονο χαρακτήρα. Δεν θα τον χρησιμοποιούσα σαν πλατφόρμα για πετάλια, αν και, όπως θα δούμε στην συνέχεια, τα δέχεται αξιοπρεπώς. Το lead κανάλι έχει ίδια ένταση με το καθαρό. Το επίπεδο gain ξεκινά με ελαφρώς crunchy ήχο και καταλήγει σε hard rock καταστάσεις, ανάλογα και με τους μαγνήτες. Είναι πολύ φιλικό σε booster, od, και fuzz πετάλια, τα οποία στην ουσία μπουστάρουν το σήμα. Προσωπικά προτιμώ πετάλια με έντονα μεσαία όπως bb preamp, tubescreamer, mxr badass overdrive κλπ, διατηρώντας το tone σε χαμηλά επίπεδα. Με boost on ανεβαίνει αρκετά η ένταση στο lead, έχοντας διαφορά με τα άλλα δυο κανάλια, και ο ήχος κομπρεσσάρεται αρκετά. Το επίπεδο gain ξεκινά από ένα κρεμώδες έντονο overdrive και καταλήγει σε ήχο parissianne walkways, με ένα σετ PAF. Πολλές φορές χρησιμοποιώ μόνιμα αυτό το “τρίτο” κανάλι. Ρυθμίζω ώστε να έχω έναν καλό lead ήχο. Ρίχνοντας το volume της κιθάρας στο 7 έχω ρυθμικό ήχο, και στο 3 έχω cleanish ήχο για άρπισμα. Πατώ και το TS9 όταν θέλω να πάω σε ήχο για old schoοl metal. Να αναφέρω στο σημείο αυτό ότι ο ενισχυτής αυτός “καθαρίζει”, με ρίξιμο του volume, καλύτερα από κάθε άλλο ενισχυτή που έχω ακούσει. Έχω όλους του ήχους που θέλω μόνο στα χέρια μου, πλην κρυστάλλινα καθαρά, σε ένα κανάλι. Τον ήχο του lead με booster on, μπορώ να τον δημιουργήσω βάζοντας ένα transparent od (πχ soulfood, mojo mojo, ocd) να μπουστάρει το lead κανάλι. To αποτέλεσμα, και στις δυο περιπτώσεις, είναι αρκετά κοντινό. Πολλοί, βέβαια, προτιμούν να δουλεύουν πάνω στο lead κανάλι, βάζοντας εκεί πετάλια. Τα υπόλοιπα πετάλια που έχω στο board (tremolo, chorus, delay, reverb), τα ρίχνω στο πολύ καλό fx loop. Δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα μέχρι στιγμής. EQ: Ο ΤΜ18, εκ φύσεως, έχει έντονα ψιλομεσαία. Έχει και πολύ έντονες χαμηλές συχνότητες, ειδικά στο lead boost on κανάλι. Συνήθως, κλείνω εντελώς το bass knob, έχω τα μεσαία στη μέση και τα πρίμα στο 7-8 για να έχω ισορροπημένο ήχο, ανάλογα και με την καμπίνα που το συνδέω. Συνήθως παίζω με v30 (είναι και η κατασκευάστρια επιλογή ηχείου). Έχω παίξει και με πιο το πιο φλατ G12-65 heritage. Σπίτι το έχω δοκιμάσει και με G12-35XC και είναι φανταστικό. Ακολουθούν κάποια δείγματα ήχου από το emulated output απευθείας στην κάρτα ήχου. Χρησιμοποίησα παράλληλα μια τέλε και την prs. Ίσως έπρεπε να χρησιμοποιήσω les paul αντι Prs διότι η τελευταία είναι λίγο παράξενη με τις ψηλές συχνότητες του bridge μαγνήτη. Δεν μου πολυαρεσε. Από εφέ, μόνο ελαφρύ reverb μέσω daw. Telacaster σε καθαρό κανάλι με gain στη μέση: 1.mp3 Prs σε καθαρό κανάλι με gain στη μέση: 2.mp3 Telacaster σε καθαρό κανάλι με gain τέρμα: 3.mp3 Prs σε καθαρό κανάλι με gain τέρμα: 4.mp3 Telacaster σε lead κανάλι με gain τέρμα: 7.mp3 Prs σε lead κανάλι με gain τέρμα: 8.mp3 Telacaster σε lead κανάλι, με boost on, και με gain τέρμα: 11.mp3 Prs σε lead κανάλι, με boost on, και με gain τέρμα: 12.mp3 Prs σε καθαρό κανάλι, με OCD και παραπάνω εφέ από daw: 14.mp3 Telecaster σε καθαρό κανάλι, με DOD carcosa fuzz pedal, και παραπάνω εφέ από daw: 15.mp3 Pros n’ Cons: + Υψηλή ποιότητα κατασκευής + Μεγάλο εύρος ήχων + Μικρό μέγεθος και χαμηλό βάρος - “dry” ήχος στο καθαρό κανάλι - Σκαλοπάτι στην ένταση με χρήση της λειτουργίας boost. - Σχετικά υψηλή τιμή - Hi-fi αίσθηση στον ήχο Χαρακτηριστικά: CHANNELS Clean, Lead + Boost POWER 18 Watts POWER SOAK 5 , 1, 0 Watts POWER AMP 2 x EL84 PREAMP 2 x 12AX7 TSC Ja EFFECTS LOOP Serial FOOTSWITCH FS-2 (optional) SWITCHING FUNCTIONS Channels, Boost SPEAKER OUTPUT 1x 8-16 Ω DIMENSIONS 355 x 155 x 150 mm WEIGHT 5 kg PROTECTIVE COVER Softbag included

Σήμερα έπεσα πάνω σε μια κιθάρα που λεγόταν Larry Carlton S7FM και αναρωτήθηκα αν διάβαζα καλά. Είναι μια Strat type που πουλιέται στα εξακόσια κάτι ευρώ όπως είδα στον Thomann. Απ' ότι φαίνεται σε συνέχεια της αγαστής συνεργασίας με τον Marcus Miller στα μπάσα, η Κορεάτικη Sire επέλεξε άλλο ένα μεγάλο όνομα, γνωστό για τον ήχο του, για να παρουσιάσει μια σειρά απο κιθάρες. Τα 3 μοντέλα που είναι για pre-order σήμερα, είναι μια Strat, μια Les Paul και αναπόφευκτα μια 335. Φαίνονται εκ πρώτης όψεως κιθάρες με καλές προδιαγραφές και αισθητικά όμορφες και αν λάβουμε υπ' όψη την ποιότητα των μπάσων θα πρέπει να είναι όργανα για μια ζωή.

να προχωρήσουμε το θέμα μας, γιατί πάμε να βγάλουμε άκρη...?

Η σούπερστρατ με κέρδισε και εμένα

Μούρλια φαίνονται... Στην αρχή μου άρεσε πιο πολύ η LP, αλλά όταν την είδα σε ανφάς άλλαξα γνώμη και μου άρεσε πιο πολύ η superstrat (locking tuners και satin neck) και φυσικά η 335. Ευτυχώς που δεν είμαι 335άκιας γιατί τώρα θα είχα άσχημο g.a.s.

The History and Evolution of the Blues p.8 [1930s] Σε αυτό το επεισόδιο θα μιλήσουμε για τη δεκαετία της Μεγάλης Οικονομικής Κρίσης όπου “γεννήθηκαν” οι πρώτοι εθνικοί Ποπ αστέρες. Θα δούμε πως άλλαξε η Μπλουζ μουσική, αφότου πολλοί μουσικοί μετανάστευσαν στις πόλεις του Βορρά για να βρουν δουλειά και να ηχογραφήσουν δίσκους. Θα μιλήσουμε επίσης για την παράλληλη εξέλιξη της Country μουσικής και θα γνωρίσουμε μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες που ξεκίνησαν την καριέρα τους εκείνη τη δεκαετία.

Οπτικά φαίνονται πολύ όμορφες Edit : είδα και τα specs . Ωραιότατες και καλές τιμές

ωραία, άμα βρεις άκρη μην ξεχάσεις να ξανααπατήσεις στον εαυτό σου

Ενω? Ειχαν πει οτι θα διαθεσουν χρηματα στην ερευνα για την καταπολέμηση του AIDS και τα κανανε κιθαρες? Κανε και λιγο κρατει ανθρωπε μου στα ποστς... ασε και τιποτα να περασει

Εχω την εντύπωση πως αν μπεις στον κόπο να ρίξεις μια ματιά στα δημοσιευμένα θέματα θα βρεις την απάντηση που ζητάς καθως και απόψεις. Δεν είναι και πολλοί οι ειδικοί στην ψωροκώσταινα. Και ως πιο ειδικό στα Roland δεν ξέρω άλλο απο τον Χναράκη.

Θα δώσουν παράταση όπως με τα τέλη κυκλοφορίας?

Ο διαγωνισμός λήγει απόψε τα μεσάνυχτα. Κουνηθείτε όσοι τεμπελιάζετε!?

φίλοι με μπερδέψατε (χωρίς να φταίτε φυσικά)... δεν κατάλαβα και πολλά αλλά αναπόλησα άλλες εποχές που οι διεκδικήσεις μας ήταν λιγότερο "σύνθετες"... αχνοθυμάμαι ενδεικτικά που πιτσιρικάς συμμετείχα σε "απεργία" μας σαν μουσικός και μας κάλεσε στο γραφείο του το "αφενδικόν" να το "συζητήσομεν" για να μας πει τους λόγους που ημείς δεν έπρεπε να έχομεν "παράπονα" και αφού μας άφησε να πούμε, να πούμε, να πούμε (παρακολουθώντας με συγκαταβατικό βλέμμα όποιον το λαλούσε δεν λέω), αφού τελειώσαμε αντί να μιλήσει έστω παρηγορητικά όπως περιμέναμε με τη σειρά του, άνοιξε το συρτάρι έβγαλε το σιδερικό, το έβαλε πάνω στο γραφείο και με τη συγκατάβαση κρυμμένη πίσω από ένα ψυχρό βλέμμα πλέον, είπε μόνο μια κουβέντα... - "όποιος δεν γουστάρει μέχρι αύριο το βράδυ φέρνει ισάξιο του αντικαταστάτη και την κάνει... όποιος μείνει δεν ξαναμιλάει"... απλά πράγματα... ούτε έτσι ούτε γιουβέτσι... κοτέτσι (όταν αργότερα, όντας νέος κι επαναστάτης και έχοντας δει πολλές ταινίες, τόλμησα να ψελλίσω σε πολύ φίλο συνδικαλιστή παρά τω προέδρω τότενες του ΠΜΣ, κάτι περί "καταγγελίας" του φοβερού για μένα γεγονότος, κόντευα να τον πνίξω από τα γέλια που έβαλε)... ?? στα σοβαρά τώρα, το φαινομενικά άσχετον ενσταντανέ της μνήμης μου (το οποίο σε διάφορες παραλλαγές λιγότερο δραματικές αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα το βίωσα πολλές φορές ακόμα), το αναφέρω γιατί κατά κανόνα όσα χρόνια ήμουν ενεργός στο χώρο οι συλλογικές προσπάθειες των μουσικών είναι ως συνισταμένη (στα δικά μου τουλάχιστον μάτια), μια ιλαρή ιστορία (τα τελευταία χρόνια προσωπικά δεν γνωρίζω αλλά από ότι ακούω και βλέπω ως παρατηρητής δεν υπάρχει και μεγάλη αλλαγή του κανόνα ως προς το "κύρος" και κυρίως την αποτελεσματικότητα των διεκδικήσεων)... και αυτή η ιστορία Λάκη μου, ειδικά αν την συγκρίνεις (στο οποιοδήποτε επίπεδο) με του δικού σας δικηγορικού, δεν είναι δυστυχώς καθόλου για γέλια... ο μέσος "ανώνυμος" μουσικός ήταν και είναι εν πολλοίς (στην πράξη) ΕΝΤΕΛΩΣ ακατοχύρωτος και έρμαιο (και ως άτομο και θεσμικά) σε κάθε είδους επαγγελματική εκμετάλλευση... οπότε σε έκτακτες και ιδιαίτερες συνθήκες όπως αυτές που βιώνουμε, το να "αδικηθεί" κοινωνικά δεν με εκπλήσσει καθόλου (αν και εξακολουθεί να με στεναχωρεί το ίδιο)... όσο για τις (διαχρονικές) όποιες ευθύνες, παραμένουν ΠΑΝΤΑ ΟΡΦΑΝΕΣ και κανένας δεν είχε τα @@ να τις υιοθετήσει και να τις "αποκαταστήσει" ώστε να εμπνεύσει ενεργή συλλογική συμμετοχικότητα στον κλάδο... αν βάλεις και τον καταλυτικό ρόλο των κομμάτων στην συνταγή το δεσες το γλυκό...???

Εξαιρετικό https://www.youtube.com/watch?v=lhTCeKkM-bQ

The History and Evolution of the Blues p.7 [1920s] Σε αυτό το επεισόδιο θα μιλήσουμε για τις κοινωνικές και τεχνολογικές εξελίξεις τη δεκαετία του 1920, καθώς και για την επιρροή τους στην Αμερικάνικη μουσική. Θα δούμε επίσης πως η τεχνολογική ανάπτυξη βοήθησε στην εξάπλωση της Παραδοσιακής μουσικής και θα γνωρίσουμε μερικούς από τους πρώτους και πιο σημαντικούς χαρακτήρες της Μπλουζ εκείνης της δεκαετίας.