Το δεύτερο από μια σειρά κομματιών που δουλεύω αυτόν τον καιρό, κυρίως για να εξασκήσω τα arranging chops. Και αυτό, όπως και το προηγούμενο, για έγχορδα και ξύλινα. Και αυτό, όπως και το προηγούμενο, ήταν αρχικά για πιάνο, το οποίο και κράτησα σε διάφορα σημεία.
Ένα καινούριο μου κομματάκι....
Σχόλια, σούξου μούξου...., ευπρόσδεκτα!
Υ.Γ. Και για να σας προλάβω..., ναι σε κάποια σημεία μοιάζει με Mike Oldfield και σε κάποια άλλα με Pink Floyd, ίσως και με Camel.....
Χρόνια πολλά στην παρέα.
Το νέο άσμα πήρε τον τίτλο λόγω της ημέρας, αν και όλο προς τα εκεί είχα το μυαλό μου τις τελευταίες μέρες που το έφτιαχνα.
Όπως θα δείτε έχει ένα βασικό απλό θέμα, και από και πέρα ...παρασύρθηκα.
Δεν είχα σκοπό να το πάω προς τα εκεί, εφ όσον όμως πήγε, όλα φτιάχτηκαν ανάλογα.
Πολύ θα ήθελα να ακούσω τις αρνητικές (και θετικές ευπρόσδεκτες πάντα) σας κριτικές για το όλον και ιδίως για την παραγωγή.
Παράκληση μην το ακούσετε από το κινητό ή τα ηχεία του πισί... Δεν ...βγαίνει τίποτα.