Πίνακας συμμετοχής

Είναι σαν τον κορονοϊό, κολλάει εύκολα, και τα συμπτώματα κάνουν καμιά εβδομάδα να φανούν ....

Καλημέρα στην παρέα.. Είπα να ποστάρω το ρακάκι που χρησιμοποιώ τελευταία για πρόβες και ηχογραφήσεις. Αποτελείται από τον Mesa Mark V 25 τον οποίο έχω "ρακάρει", τη G-System, το Nova Drive και το Isp Decimator G-String II.. Η πορεία του σήματος είναι: Guitar-->Isp guit in-->Isp guit out-->Nova Drive in-->Nova Drive out-->Mesa guit in-->Mesa effects loop send -->Isp dec in-->Isp dec out-->G system insert return--> G-system L output-->Mesa effect loop return. Επίσης, έχουν γίνει οι εξής συνδέσεις: G-system midi out-->Nova Drive midi in όπου έχω ρυθμίσει το Loop 1 κουμπί της G-sys να ανοιγοκλείνει το overdrive section του Nova Drive και το Loop 2 κουμπί της G-sys να ανοιγοκλείνει το distortion section του Nova Drive και G-system sw out 1-->Mesa ft sw όπου έχω ορίσει το Loop 3 κουμπί της G-sys να αλλάζει τα 2 κανάλια του ενισχυτή. Με το παραπάνω set up (μέθοδος 3 καλωδίων) έχω θυσιάσει τα analog loops και το compression και filter section της G-sys.. Από την άλλη μεριά, δεν υπάρχει υποψία για tone sucking ή για τον παραμικρό θόρυβο ακόμα και σε super high gain ρυθμίσεις (πχ Mesa Mark IV mode πουσαρισμένο με overdrive από το Nova Drive..) Οπότε, συσκευές όπως Lehle Sunday Driver ως input buffer ή Morley Hum Eliminator, TRS καλώδια και λοιπά είναι αχρείαστα.. Το ρακ το συνδέω είτε με κάποια καμπίνα (Mesa Thiele 112, ή Mesa Recto 212), είτε με το υπέροχο Torpedo C.A.B. M με original Mesa IR για direct ηχογράφηση σε DAW (στην περίπτωσή μου Auria Pro) ή για σύνδεση με κονσόλα..

Γελάτε αλλά έρχεται η ώρα που θα απαγορευτούν και τα δίσολα...?

Λίγο ξεμπούκωμα στη φωνή... catch the rainbow.mp3 miss serajevo.mp3 Ηχογράφηση φωνή ταυτόχρονα με κιθάρα, με το tracer pro. (δεν ξέρω εάν ακούστηκε, αλλά στην κορόνα έμεινα από ανάσες και έχασα λίγο το χρώμα μου ?)

Αξίζει με το παραπάνω να ακούσετε τα 15 λεπτά του κυρίου, όσο απλά και γνώριμα κι αν ακούγονται. Για εμάς τους αυτοδίδακτους, που όλο και κάτι έχει ξεφύγει αλλά και για εκείνους του ωδείου που το έβγαλαν σαν... σχολείο, είναι τόσο απόλυτα λογικά και ωραία τοποθετημένα που σίγουρα θα πούμε κάποια στιγμή, "αααα....γι αυτο!" Δυστυχώς μιλάει μόνο άπταιστα αγγλικά.

Θα συμφωνησω με τους προλαλησαντες,ειναι παρα πολυ ωραιο. Και πληκτρα παραπανω θα χωραγε βεβαιως και κατι σαν οπερατικα φωνητικα σε σημεια αλλα ειπαμε οι γνωμες ειναι σαν τις τρυπες της ακουστικης κιθαρας.... Η ουσια μια,τα σπασατε και μπραβο σας παλικαρια. Βαρατε να ακουσουμε κι αλλα. Και κατι τελευταιο. Ελαχιστος ο καιρος που αρχισε ο Γιωργης να ασχολειται με το κολπο και εχει κανει αλματα. Μεγαλη διαφορα. Εξτρα μπραβο Γιωργαρε.

Ολα κι όλα,ρατσιστής δεν είμαι. Και με τους Τζαζικούς θα κάνω παρέα και με τους ροκάκιδες,αρκεί να είναι καλά παιδιά.

Μια από τα ίδια, 3 μήνες κι εγώ την έχω. Κι εμένα με έχει βολέψει αυτό το όργανο! Ένα μικρό δείγμα που τράβηξα με το κινητό μου πριν από λίγο..

Μέχρι δυο άτομα επιτρέπεται άκουσα ....

Τρεις μήνες τώρα έχω στην κατοχή μου την εν λόγω κιθάρα. Είναι η δεύτερη vintage που έχω στην κατοχή μου, και σίγουρα όχι η τελευταία. Είχα παραγγείλει την απλή έκδοση butterscotch blonde, και μου έστειλαν την distressed. Mου κόστισε 300 ευρώ, και μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος, από την ποιότητα κατασκευής, το playability, και τον ήχο. Την ημέρα που την αγόρασα είχα αλλάξει τους μαγνήτες με ένα σε τ area hot t/area t, και δεν είχα σχηματίσει άποψη για τους μαμά Wilkinson μαγνήτες. Πριν λίγο τους επανέφερα, και είπα να κάνω αυτό το review. Ποιότητα κατασκευής: Προσεγμένη κατασκευή σε γενικές γραμμές. Αρκετά ελαφρύ poplar σώμα, maple λαιμός με πολύ άνετο και βολικό “soft C” σχήμα. Έχει 22 medium jumbo τάστα, τα οποία δεν έχουν καμία κατασκευαστική ατέλεια. Βοηθούν πολύ στο παίξιμο. Το nut από γραφίτη είναι εξαιρετικό. Δεν ήθελε καμία επέμβαση, ούτε καν λίπανση. H (σκουριασμένη) vintage γέφυρα είναι αρκετά καλή, έχει brass saddles, και σίγουρα προσφέρει τα μέγιστα στον ήχο του οργάνου. Η βαφή είναι απλή ματ, χωρίς λούστρο, και είναι αρκετά ανθεκτική (δεν ξεφτίζει με το νύχι...), παρότι σκοπίμως ταλαιπωρημένη και σε πολλά σημεία απούσα (έχω το distressed μοντέλο). Τα κλειδιά ήταν σκουριασμένα, εσωτερικά και εξωτερικά. Μιλάμε για πολύ σκουριά. Σχεδόν δεν γυρνούσαν. Έριξα αρκετό wd40 στο εσωτερικό τους, και έρεαν μαύρα ζουμιά προς τα έξω. Μετά από αυτό επανήλθε η λειτουργία τους. Παρότι κάνουν καλά τη δουλειά τους και κρατάν το κούρδισμα, κάποια έχουν χάλια αίσθηση και ακρίβεια κατά κούρδισμα, και ένα από αυτά σκαλώνει συνεχώς κατά το ξεκούρδισμα. Θα αγόραζα καινούργια, καθότι πολύ οικονομικά, αλλά δεν μπορώ να τα βρω σκουριασμένα… Ηλεκτρικά: Το (σκουριασμένο) control plate έχει τα μικρά, σε μέγεθος, χειριστήρια. Αρκετά άνετα στη χρήση. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ποιοτικά. Οι Wilkinson μαγνήτες είναι πολύ καλοί. Θα έλεγα ότι είναι φλατ ο ήχος τους. Αρκετά πρίμα, ισορροπημένα μεσαία, αρκετά μπάσα. O bridge είναι γύρω στα 8kohm, flat poled, με base plate, ενώ ο neck είναι γύρω στα 7kohm. Ένα βασικό μείον είναι ότι δεν υπάρχει κάποιο καλώδιο γείωσης να πηγαίνει προς τη γέφυρα. Αναγκάστηκα να το κάνω ο ίδιος, ώστε μόλις ακουμπώ τη γέφυρα ή τις χορδές να σταματά ο πολύς θόρυβος. Μικρό το κακό. Playability: Η κιθάρα είναι εξαιρετικά ευκολόπαιχτη. Τα βασικά ατού της είναι ο σούπερ λαιμός της, και το πολύ ελαφρύ σώμα. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι ο λαιμός είναι αρκετά πιο παχύς από κείνον μια fender ΜΙΜ, ή squier standard, οι οποίες είναι και αρκετά βαρύτερες σε σχέση με την V52. To setup της είναι αρκετά εύκολο, με το relief να είναι σχεδόν μηδενικό, το action να πέφτει εύκολα κάτω από 1,5mm χωρίς ίχνος buzz, και το intonation να είναι αρκετά ακριβές, παρά τις δυσκολίες λόγω vintage γέφυρας. Μακάρι να ίσχυε το ίδιο σε άλλες ακριβότερες κιθάρες που έχω. Αισθητική: H κιθάρα είναι αρκετά όμορφη. Αυτός είναι και ο λόγος που επέλεξα να την κρατήσω, παρά το γεγονός ότι προτιμούσα την απλή έκδοση non-distressed. Είναι σχετικά υπερβολικό το ρέλικ, τόσο στις ξύλινες, όσο και στις μεταλλικές επιφάνειες, αλλά θεωρώ ότι είναι αρκετά προσεγμένο για την αξία της κιθάρας. Νομίζω θα ξαναέπαιρνα distressed vintage κιθάρα, ειδικά εκείνη τη γαλάζια στρατ που μου έχει γυαλίσει. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι το γεγονός ότι κάθε κιθάρα που έχω δει σε φωτογραφίες έχει τόσο διαφορετικό επίπεδο τεχνητής “φθοράς”, όσο και διαφορετικά σχέδια στην φθορά αυτή. Ήχος: Τόσους μήνες την είχα με άλλους μαγνήτες και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για τον ήχο των Wilkinson. Οι ηχογραφήσεις που ακολουθούν είναι ενδεικτικές για το τι ψάρια πιάνει. v52ht1CLEAN.mp3 v52ht1BREAKUP.mp3 v52ht1CRUNCH.mp3 v52ht1DIRTY.mp3 v52ht1HIGHGAIN.mp3 Η ηχογράφηση έγινε με blackstar HT1R, απευθείας line out στην κάρτα, και προστέθηκε λίγο reverb από το daw. EN ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΕΙ Τα υπέρ + ποιότητα κατασκευής + ήχος + εργονομία + χαμηλό βάρος + χαμηλή τιμή Τα κατά - κλειδιά κουρδίσματος - υπερβολικό relic (υποκειμενικό)

Γεια χαρά! Είμαι ο Πάνος και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το αποτέλεσμα της έρευνας μου πάνω στις μικροτονικές μπλουζ κλίμακες. Για πολλά χρόνια έπαιζα Μπλουζ μουσική με το μυαλό ενός τζαζίστα, χρησιμοποιώντας μινόρε και ματζόρε πεντατονικές, τρόπους, και αρπέζ πάνω σε ματζόρε μπλουζ φόρμες, αλλά δεν κατάφερα να ακουστώ ποτέ “αυθεντικός”. Κάτι έλειπε… Πριν μερικά χρόνια γνώρισα τον Γιώργο Ζήκο (κιθαρίστα της μπάντας Zero Zero) ο οποίος με εισήγαγε σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης για τις μπλουζ κλίμακες που με οδήγησε σε αυτή την έρευνα και τελικά στη δημιουργία δυο σειρών από βίντεο (“Microtonal Blues Scales” & “Blues History”). Αν και κάποια από αυτά που θα παρουσιάσω για τις μπλουζ κλίμακες είναι γνωστά στους ακαδημαϊκούς, δεν έχουν ακόμα ενσωματωθεί στη διδασκαλία της Αμερικάνικης μουσικής. Οπότε, θα προσπαθήσω να κάνω ένα πρώτο βήμα με αυτά τα μαθήματα, όχι επειδή είμαι κάποιος ειδικός, αλλά για να ξεκινήσω μια συζήτηση πάνω σε αυτό το ευαίσθητο θέμα. Στη πρώτη σειρά από βίντεο που θα ανεβάζω κάθε εβδομάδα, ονόματι “Microtonal Blues Scales”, θα προσπαθήσω να αντιμετωπίσω το “πρόβλημα” πολλών μουσικών (συμπεριλαμβανομένου εμού) να αυτοσχεδιάσουν πάνω σε Blues ή Blues-based μουσική και να ακούγονται “πειστικοί”. Βέβαια ένας σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να εστιάσουμε είναι οι κλίμακες που χρησιμοποιούμε. Πρέπει να παίξουμε μια ματζόρε κλίμακα? Μήπως πρέπει να παίξουμε μια μινόρε? Και αν ναι, γιατί να παίξουμε μια μινόρε κλίμακα πάνω από ματζόρε συγχορδίες? Όπως θα εξηγήσω σε αυτά τα βίντεο, οι μπλουζ κλίμακες ΔΕΝ είναι σαν τις κλασσικές κλίμακες, όπου οι νότες έχουν ένα συγκεκριμένο και σταθερό τονικό ύψος. Μια μπλουζ κλίμακα είναι πιο πολύ σαν ένα Αραβικό Maqam ή μια Ινδική Raga (όπου οι νότες παρεκκλίνουν από το Ευρωπαϊκό συγκερασμένο σύστημα). Ωστόσο οι Μπλουζ κλίμακες έχουν την ιδιαιτερότητα όχι μόνο να έχουν Δυτικά στοιχεία στο DNA τους (λόγω μουσικής ανταλλαγής μεταξύ Αφρο-αμερικάνων και Ευρω-αμερικάνων) αλλά επίσης να έχουν εξελιχθεί, εξηγηθεί και διδαχτεί σε μια κοινωνία λευκών. Ίσως ήταν η αναπόφευκτη ερμηνεία από τη οπτική ενός αφομοιωμένου τονικού συστήματος, ή ίσως ήταν απλά για παιδαγωγική διευκόλυνση, το αποτέλεσμα είναι ότι οι λευκοί υπεραπλούστευσαν την Αφροαμερικάνικη μουσική χρησιμοποιώντας Κλασσικά εργαλεία και έννοιες για να την εξηγήσουν (τουλάχιστον από τον 19ο αιώνα). Βέβαια πολλοί μελετητές έχουν προσπαθήσει να αναλύσουν τη φύση των μπλουζ κλιμάκων. Είναι σαφώς ένα δύσκολο έργο δεδομένου ότι οι μπλουζίστες παίζουν τις μπλουζ κλίμακες λίγο διαφορετικά ο ένας από τον άλλο, ανάλογα τις επιρροές τους, το όργανο που χρησιμοποιούν, και τη προσωπικότητα τους. Επίσης ερμηνεύουν τα τραγούδια διαφορετικά κάθε φορά. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να βρει κοινό έδαφος μεταξύ των πιο επιδραστικών μπλουζ μουσικών και να βγάλει κάποια άκρη μέσα σε αυτή τη πολύπλοκη παράδοση. Αυτό που θα παρουσιάσω είναι μια περιγραφή αυτών των μικροτονικών κλιμάκων (θεωρία) που πιστεύω ότι είναι αρκετά συνεπής με το πραγματικό μπλουζ παίξιμο, δηλαδή, εξηγεί τα περισσότερα πράγματα τις περισσότερες φορές. Κρατήστε στο νου σας ότι αυτή είναι η προσωπική μου ερμηνεία και η δικιά σας μελέτη μπορεί να παράξει διαφορετικά αποτελέσματα. Από την άλλη, κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι τα Μπλουζ είναι ένα στυλ που θα πρέπει να μαθαίνεται μόνο ακούγοντας δίσκους και δεν θα έπρεπε να προσπαθούμε να το εξηγήσουμε και να το περιγράψουμε, αφού το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις το “μπλουζ συναίσθημα” για να το ερμηνεύσεις πειστικά. Λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι αλήθεια για οποιοδήποτε είδος μουσικής, όχι μόνο για τα Μπλουζ. Κάποιος με μεγάλο ταλέντο θα μπορούσε να αποκωδικοποιήσει και να μάθει κάθε μουσική γλώσσα και τις προφορές της μόνο ακούγοντας τη, αλλά για μας τους υπολοίπους χρειάζεται μια κατευθυντήρια γραμμή (θεωρία) για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε που να δώσουμε προσοχή όταν μελετάμε τα Μπλουζ. Μη ξεχνάτε μόνο, ότι οι θεωρίες φτιάχνονται για να εξηγήσουν υπάρχουσες μουσικές πρακτικές, και επομένως δεν πρέπει να μας περιορίζουν στην έκφραση και τη δημιουργία νέας μουσικής. Στη μια δεύτερη σειρά από βίντεο θα προσπαθήσω να παρουσιάσω την “Ιστορία & Εξέλιξη των Μπλουζ” σε σχέση με άλλες Αμερικάνικες μουσικές και τις κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις μέσα στους αιώνες. Έχω δώσει ιδιαίτερη έμφαση στη περίοδο πριν τη γέννηση των Μπλουζ (16ος-19ος αιώνας), αφού έχει ενδιαφέρον να δούμε πως διάφορα μουσικά στυλ εξελίχθηκαν μέσα στον χρόνο και επηρέασαν το ένα το άλλο, οδηγώντας στη δημιουργία νέων μουσικών ειδών. Θα δημοσιεύω αυτά τα μαθήματα Ιστορίας κάθε εβδομάδα παράλληλα με τα μουσικά. Ελπίζω να βρείτε κάτι χρήσιμο σε αυτή την εργασία! Πάνος Χαραλαμπίδης P.S. Το παραπάνω βίντεο είναι μια αναγκαία εισαγωγή σε αυτόν τον νέο τρόπο σκέψης. Θα πρέπει να περιμένετε μέχρι την επόμενη εβδομάδα για τη παρουσίαση της πρώτης κλίμακας ? P.S.2 Αγγλικοί και Ελληνικοί υπότλιτοι ειναι διαθέσιμοι

Ένα synth από την Cherry Audio, το Voltage Nucleus, δίνεται δωρεάν μέχρι 30 Απριλίου. https://www.pluginboutique.com/product/1-Instruments/4-Synth/5594-Voltage-Nucleus Σπεύσατε!

Για εκμάθηση synth θα έλεγα πολύ καλό. Από εγκατάσταση....άστα να πάνε. Θέλει να φτιάξεις δυο account και login...

Χαμένα τα 'χω γενικώς

Υπέροχη φωνή ...και κιθάρα ...πρώτη φορά σε ακούω να τραγουδάς και ....μαζεύω σαγόνια....

καταιγιστικό ρυθμό των γρήγορων μερών.

Και όπερα ρε θηρίο Κρητικέ....!!

Λοιπόν δοκίμασα το Vocal finalizer που ανέφερα παραπάνω. Ευτυχώς υπάρχει trial που απλά κάθε 30'' κόβει τον ήχο αλλά ήταν αρκετό για να το δοκιμάσω. Η αλήθεια είναι δεν τρελάθηκα ούτε παρέχει κάτι φοβερό. Δεν είδα διαφορά από τα ήδη παρεχόμενα από το Cubase effects. Ή διαφήμιση στο Youtube είναι λίγω στημένη, δείχνει ότι έχεις διαφορά σαν τη μέρα με τη νύχτα ενώ δεν είναι έτσι. Ευτυχώς γλίτωσα 30€

Τα plugins που ειναι ειδικα σχεδιασμενα για φωνη κατα τη γνωμη μου δεν ειναι απαραιτητα για να βγαλεις ωραιο ηχο στα φωνητικα, περιττα ειναι μη σου πω. Eq, compression, d-essing, sends σε delay και reverb και ισως λιγο parallel saturation ειναι οι συνηθεις κινησεις. Αν τα κανεις χειροκινητα εχεις καλυτερο ελεγχο και ελευθερια και οσο περισσοτερο πειραματιζεσαι τοσο πιο γρηγορα θα φτανεις σε αποτελεσμα που να σου αρεσει!

SIX STRINGS DOWN Jimmy Vaughan short cover

Ημέρα γενικής καθαριότητας σήμερα. Μετά το συμμάζεμα των καλωδίων του ρακ, καιρός ήταν να αναζωογονήσω το MXR Delay που κοντεύει να γίνει 40 χρονών και είχε να ανοιχτεί από τότε... Καθαρίστηκαν όλα τα ποτς και οι διακόπτες που με είχαν ταράξει στο σκρατς. Επίσης επειδή ήμουν σε μεγάλα κέφια έβαλα και έναν πρόσθετο footswitch για το dry defeat. Αρκετά δύσκολο το άνοιγμά του μέχρι να καταλάβεις τι και πως, και μάλιστα αναγκάστηκα να κόψω έναν αποστάτη που δεν άφηνε την πλακέτα με τη μνήμη που φαίνετι στην 3η φωτό να βγεί. Τελικά άξιζε η όλη επέμβαση, καθώς όλα πλέον γυρνάνε και πατιούνται αθόρυβα και στέκονται στις ρυθμίσεις τους (και πιστεύω να κρατήσει άλλα 40 χρόνια), φυσικά κάτι που είναι εντελώς άγνωστο με τα ψηφιακό. Όμως...κάποιοι θα πουν με τι ασχολείσαι... Κι όμως το εργαλείο αυτό ήταν state of the art γύρω στο 80κάτι, βασικό delay του Gilmour, και παραμένει έως σήμερα απίστευτο σαν ήχος. Όσοι συνήθισαν με τα ψηφιακά δεν μπρούν να φανταστούν τι σημαίνει καλό αναλογικό delay με αναλογικά στάδια εξόδου και φυσικά τι πρόσβαση έχεις σε ένα κάρο λειτουργίες άμεσα και χωρίς ποντίκια και γάτες.

Καλημέρα! Σ'ευχαριστώ πολύ! Κάηκα στο διάβασμα αυτες τις μέρες!!

Πάλι αργοπορημένος το μαθαίνω κι αυτό αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Για 4η συνεχή χρονιά το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών διοργανώνει διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης για ταινία animation. Προθεσμία υποβολής: Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020, 17:00 ώρα Ο σύνδεμος για περαιτέρω πληροφορίες. http://www.megaron.gr/default.asp?pid=391&la=1