Πίνακας συμμετοχής

Δεν θα σου αναλύσω τα πλεονεκτήματα μιας ακουστικής κιθάρας με thermal top (ή thermo-treated ή torrefied ή roasted ή baked) έναντι κιθαρών χωρίς επεξεργασμένο -θερμικά- καπάκι γιατί πολύ απλά δεν συγκρίνονται. Αρχικά να πούμε ότι το trend με τα roasted tonewoods είναι σχετικά πρόσφατο, όμως η διαδικασία υπάρχει στην επεξεργασία ξυλείας για εξωτερική χρήση, εδώ και αιώνες, με πρωτοπόρο τη Σκανδιναβία. Στην ουσία πρόκειται για "ψήσιμο" του ξύλου σε ελεγχόμενο περιβάλλον μέχρι αυτό να αποβάλλει τα πτητικά του στοιχεία (έλαια, ρητίνες, σάκχαρα) μια διαδικασία που ούτως ή άλλως συμβαίνει στο ξύλο, σε βάθος χρόνου. Υπάρχουν συγκεκριμένες εταιρείες που ακολουθούν συγκεκριμένες διαδικασίες, με πιστοποίηση, γι' αυτό και έχουν διαφορετικές ονομασίες (torrefaction, thermo-treatment και άλλη μία που μου διαφεύγει). Θεωρητικά το ξύλο αποκτά χαρακτηριστικά παλαίωσης δεκαετιών ( γίνεται πιο ελαφρύ, πιο άκαμπτο αλλά και πιο εύθραυστο ). Το αποτέλεσμα είναι, κατασκευάζοντας ένα όργανο με θερμικά επεξαργασμένη ξυλεία, έστω και μόνο το καπάκι, να έχουμε καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα σε σχέση με μη επεξεργασμένη, ενώ καταργείται και ο λεγόμενος χρόνος "ανοίγματος" του καπακιού, τα πρώτα 1-2 χρόνια δηλ. ενός οργάνου με καπάκι ερυθρελάτης. Επίσης, το θερμικά επεξαργασμένο ξύλο είναι πολύ πιο ανθεκτικό σε ατμοσφαιρικές αλλαγές. Δεν συρρικνούται ούτε διαστέλεται στο βαθμό της απλής ξυλείας ξηραντηρίου. Αν η διαδικασία είναι πιστοποιημένη και παρακολουθούμενη, θεωρητικά δεν υπάρχει μειονέκτημα. Πρακτικα όμως έχουν αναφερθεί αστοχίες στην κόλληση (ένα θερμικά επεξεργασμένο ξύλο έχει χάσει μεγάλο μέρος υγρασίας με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται οι περισσότερες "υδροφιλικές" κόλλες ξυλουργικής να έχουν συγκολλητική ή συνεκτική ιδιότητα. Ενώσεις καπακιών, καβαλάρης, καμάρια είναι τα σημεία που μπορεί να αποκολλώνται. Οι περισσότερες εταιρείες που χρησιμοποιούν ψημένη ξυλεία, θεωρητικά έχουν λύσει το θέμα, ο καθένας με κάποιο τρόπο. Άλλο μειονέκτημα είναι ότι όταν έχεις εξ΄αρχής ένα "παλαιωμένο" καπάκι και ήχο, τι περιμένεις ότι θα γίνει σε 20-30-40 χρόνια στο όργανο; Δεν ξέρουμε ακόμη, θα δείξει. Όμως το βασικό θέμα προς συζήτηση όσον αφορά το ψημένο ξύλο, είναι η ποιότητα του κομματιού, αυτού καθεαυτού. Δηλ. δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα μέτριο κομμάτι ερυθρελάτης να πάρουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η θερμική επεξεργασία είναι εκεί για να βελτιώσει μια ήδη στέρεη βάση και να επιταχύνει καταστάσεις. Είναι εξόχως προτιμότερο ένα καπάκι ερυθρελάτης να μην έχει grain runout παρά να είναι roasted. (Grain Runout είναι όταν οι παράλληλες προς τη επιφάνεια, ίνες του ξύλου δεν είναι ...παράλληλες. Μπορεί ένα καπάκι να είναι άψογα quarter-sawn, να είναι ισόβενο/staight grain, να είναι πυκνόβενο, να έχει όλα τα χαρακτηριστικά δηλ. ένός καλού καπακιού, αλλά να είναι short grained, κάτι που του μειώνει την -παράλληλη προς τις χορδές- ακαμψία και άρα τη δομική ακεραιότητα με συνέπειες και ηχητικά). Το grain runout, παρεπιμπτόντως δεν εντοπίζεται με το μάτι, παρά μόνο κατά την επεξεργασία του κομματιού και μάλιστα με την επεξεργασία στο χέρι και όχι με την μηχανική. Εν τέλει, έχει ενδιαφέρον όλο αυτό και είναι σπουδαίο να υπάρχει εξέλιξη από τεχνολογικής άποψης, στην οργανοκατασκευή που είναι κατ'εξοχήν δύσκαμπτος τομέας. Ακόμη και η χρήση της τεχνολογίας αποσκοπεί στην αναπαραγωγή με πιστότητα προδιαγραφών και ήχου του περασμένου αιώνα. Ελπίζω να έδωσα λίγο φως χωρίς να μπερδέψω περισσότερο τα πράγματα.

Προορισμός Μusikhaus Thomann, Treppendorf... Mετά από πολλά χρόνια και αναρίθμητες παραγγελίες, έφτασε η ώρα να επισκεφτώ την αφετηρία όλων αυτών των παραγγελιών και κάποιους από τους ανθρώπους που είχα έρθει σε επικοινωνία όλα αυτά τα χρόνια. Δυόμιση ωρίτσες δρόμος λοιπόν,που πέρασαν μονομιάς,μιας και η λαχτάρα για μία Disneyland με μουσικά όργανα ήταν μεγάλη. Όσοι έρχεστε από νότια και βρεθείτε σε αυτό το δρομάκι εμπιστευτείτε τον πλοηγό σας και συνεχίστε την πορεία σας,μιας και λίγα χιλιόμετρα παρακάτω,ξεπροβάλλουν οι εγκαταστάσεις Ανάμεσα λοιπόν σε τεράστιες μονάδες αποθήκευσης και διανομής,βρίσκεται και το κατάστημα. Σε αυτό το σημείο,θέλω να πω ότι το φωτογραφικό υλικό είναι πολύ περιορισμένο,μιας και κατά την άφιξή μας το κατάστημα κηρύχθηκε κλειστό(προληπτικά κατά του Κορωνοιού) και μετά από διαπραγμάτευση μπορέσαμε και επισκεφτήκαμε μόνο τον χώρο με τις κιθάρες, που ήταν και αυτός που με ενδιέφερε. Κιθάρες Μερικές ακόμη φωτογραφίες

Και η moog στη φάση υποστήριξης των εσώκλειστων

rock ballad.mp3 Στράτο, ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβουλές και καθοδηγηση!!!

Σε ευχαριστούμε πολύ για την ανταπόκριση! Σχεδόν ζήλεψα.. Οσο για τους υπαλλήλους, εντάξει, κατά βάση είναι ιντερνετικό μαγαζί, απλά διατηρεί και το φυσικό. Έχω απορία πόσους πελάτες μπορείς να έχει που πάνε στο φυσικό κατάστημα.. πιστεύω ότι οι καλοί υπάλληλοι και οι πιο έμπειροι είναι στο customer service, δεν έχει νόημα να τους έχεις στη λιανική...

Houston we have lift off. Με 64bit. Nice one!!

Θα μπορούσα να πω πώς πρέπει να (μην)κόβεται η ξυλεία, πράγμα πιο σημαντικό όσον αφορά την οργανοποιία σε σχέση με την "τεχνητή" κατά την άποψή μου, δημιουργία αναγκών-όπως το "ψήσιμο". Είναι απείρως πιο σημαντικό, ένας συνειδητοποιημένος (και πολύ ακριβός) οργανοποιός να έχει τα δέντρα του, από τα οποία θα αντλεί και θα σχίζει μόνος του την ξυλεία του, ώστε να δημιουργεί ο ίδιος τις προϋποθέσεις για premium κομμάτια-χωρίς grain runout (και με αρκετή φύρα όμως). Αυτός και μόνο αυτός μπορεί να το ελέγξει αυτό. Δυστυχώς διανύουμε μια εποχή όπου λατρεύουμε το παλιό, απαξιώνοντας όμως τους παλιούς τρόπους. Οι master luthiers (θέλει πολύ κόπο για να βάλεις το master μπροστά από το luthier) όλα αυτά τα θεωρούσαν δεδομένα και κυρίως, τα ήξεραν και δεν έκαναν συμβιβασμούς. Τώρα, πάρε ένα barbeque ξυλείας και άσε τον άλλον να πιστεύει ότι κατέχει το holy grail. Παρ' όλα αυτά, το ψημένο ξύλο προσωπικά μου αρέσει σε πολλές περιπτώσεις αισθητικά αλλά και από άποψη βάρους. (ένα κάποιο φετίχ με το βάρος το έχω, ομολογώ)

Μου άνοιξες την όρεξη να φάω ένα roasted τοστάκι. Ευτυχώς που δεν ανέλυσες.... ?

Γεια χαρά! Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια σειρά από βίντεο που έφτιαξα σχετικά με την ιστορία και την εξέλιξη των Μπλουζ (και γενικά της Αφροαμερικάνικης μουσικής) μέσα στους αιώνες. Έχω δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην περίοδο πριν την γέννηση των Μπλουζ (16ος-19ος αιώνας) και στον τρόπο που διαφορετικές μουσικές παραδόσεις αλληλεπίδρασαν και εξελίχθηκαν εν μέσω των κοινωνικο-οικονομικών εξελίξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βέβαια πολλά επεισόδια αφορούν στη γέννηση και εξέλιξη της Μπλουζ μουσικής καθώς και στις εμβληματικότερες μορφές της, ξεκινώντας από το Proto-Blues στυλ που αναπτύχθηκε στον Αμερικάνικο Νότο, μέχρι τα “ηλεκτρικά” Μπλουζ του Σικάγο που έδωσαν ζωή σε νέα είδη μουσικής και στις δυο πλευρές του ωκεανού. Ελπίζω να βρείτε κάτι χρήσιμο σε αυτή την εργασία! Πάνος Χαραλαμπίδης Σε αυτό το πρώτο επεισόδιο τη σειράς “Η Ιστορία και Εξέλιξη των Μπλουζ”, θα εστιάσουμε στη ζωή και τις μουσικές παραδόσεις κατά τους πρώτους δυο αιώνες της αποίκησης του Νέου Κόσμου. Θα δούμε τον ρόλο που έπαιξαν τα “Work Songs” και τα “Field Hollers” τη περίοδο της σκλαβιάς, και πως αυτές οι μουσικές εκφράσεις βοήθησαν να κρατηθούν κάποιες Αφρικάνικες παραδόσεις ζωντανές. Υ.Γ. Αγγλικοί και ελληνικοί υπότιτλοι είναι διαθέσιμοι

Τον Φεβρουάριο κάνει την εμφάνισή του. Ο δημιουργός τους αναφέρει μια δουλεία 8-10 ετών για την δημιουργία του. Δείχνει εξαιρετικό από πολλές απόψεις σύνθεσης και δημιουργίας ήχων. Με ταλαντωτές, φίλτρα, εφφέ. Δείχνει γρήγορο. Δεν είναι rompler και είναι όμορφο και φιλόξενο στην χρήση. Έτσι διαφαίνεται από το video. Κόστος; 1 μόνο €. Αναμένουμε !!! Τι αναμένουμε...πέφτουν τα σάλια μας. https://www.oz-soft.com/

Εδώ θα διαφωνήσω και θα εξηγήσω παρακάτω. Δεν το έκανα αλλά αν ήξερα ότι θα βγει έτσι, θα το είχα κάνει. Να εξηγηθώ λοιπόν. Εδώ έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε μια ασυνείδητη ανάπτυξη ενός θέματος (ένα σόλο), αριστουργηματική στον τρόπο δομής και χτισίματος, και επίσης κλιμάκωσης. Ο Γιώργος χωρίς να σκεφτεί καθόλου τι κάνει και πώς το κάνει, ανεβάζει σταδιακά το κομμάτι με μαεστρικό τρόπο σε κορύφωση, την οποία λύνει στο τέλος πολύ ωραία. Για μένα, είναι καταπληκτικός ο τρόπος που "λέει την ιστορία του". Νομίζω ότι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του, το 'χει αυτό. Άσχετα αν μετά το 4ο-κάτι λεπτό, παίζει μπάλα και ο Moore και καραγούσταρα προσωπικά. Από μένα πολλά μπράβο Γιώργο. EDIT: Να συμπληρώσω εδώ ότι είναι το πρώτο κομμάτι του Γιώργου που ακούω να έχει σαφές θέμα, το οποίο (και αυτό ασυνείδητα το έκανε) επεξεργάζεται και κατά την διάρκεια του σόλο με σαφείς αναφορές σ' αυτό, αλλά και κατά την "επανάληψή" του στο κλείσιμο. Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι η δική μου "παρέμβαση" ήταν μόνο να τον βοηθήσω να δομήσει και να εκφράσει αρτιότερα αυτό που έχει. Τίποτα περισσότερο.

hgtfh.mp3

Με πριζωσε ο Στρατος. Μου ειπε "σολαρε αν τολμας" ? Κοιτα, οτι (δικο μου) αρεσει εσενα, παρατηρω οτι δεν αρεσει του Στρατου. Και αναποδα. Πρεπει να κρατω λιγο τις ισορροπιες...? fixed τι είναι το γρανγκ?

Mην σκέφτεσαι έτσι. Όταν γράφεις θα σκέφτεσαι "είμαι ο καλύτερος, δεν παίζομαι" και θα δείς, θα βγάλεις πολύ καλά πράγματα. Εγώ έτσι κάνω απο τα 14 που κατάλαβα το κόλπο. ?

@John Tzinieris Πιστεύω πως αν δεν είχα την καταπληκτική επικοινωνία/εξυπηρέτηση τόσων χρόνων,δεν θα με εξέπληττε η αντίφαση με τη δια ζώσης εξυπηρέτηση. Δεν θα αναφερόμουν καν στο όλο θέμα. Θεωρώ πως η πιθανότερη εκδοχή είναι αυτό που έγραψε ο Μίλτος. "πιστεύω ότι οι καλοί υπάλληλοι και οι πιο έμπειροι είναι στο customer service, δεν έχει νόημα να τους έχεις στη λιανική..." Επίσης δεν πιστεύω ότι συρρέει κόσμος στο φυσικό κατάστημα, κυρίως εξαιτίας της γεωγραφικής του θέσης, οπότε μάλλον πέφτει το βάρος στο να κρατηθεί σε υψηλό επίπεδο το διαδικτυακό κατάστημα.

...δεν γίνεται. Κάνε απεγκατάσταση όλα. Και από την αρχή ξανά.

Για αυτό κάνει ένα ευρώ. Μην γκρινιάζεις. Η πρώτη του εφαρμογή είναι. Έχει δρόμο πολύ!

Αυτο με τα μπάσα δεν πολυ ισχύει γιατί υπάρχουν 10άρια με περισσότερα χαμηλά από 12άρια. Και το projection θα έλεγα εξαρτάται και από την καμπίνα οπότε.. Φορέθηκε? ? Συμφωνώ ότι είναι εξαιρετική επιλογή για AC και όχι μόνο.

http://www.frets.com/FretsPages/General/Glossary/Runout/runout.html Στο τέλος του άρθρου αναφέρει έναν τρόπο να δεις από μακριά το grain runout... έχετε δει ποτέ καπάκι να αλλάζει χρώματα έτσι? και τι άλλος τρόπος υπάρχει να το καταλάβεις σε ένα τελειωμένο όργανο?

ναι αλλά ποιά είναι η έκδοση 64 που έλεγες? εγω χτες έκανα δοκιμή με άλλο πρόγραμμα που είχα, μετακόμισα dll κλπ, έτρεξε το πρόγραμμα, αλλά δεν φορτώνει την εικόνα του interface. Οι ήχοι ακούγονται, αλλά δεν μπορείς να δεις τα κουμπιά.... Ηχογραφείς κανονικά και το ακούς. Μετά 20 λεπτά....γειά σας. Αν πας στο τρακ...σου βγάζει αποχαιρετιστήριο. τώρα πρέπει να δώσουμε άλλα 15? άλλο λογισμικό δεν υπάρχει για γέφυρες?

Μετά την αυτόματη εγκατάσταση το πρόγραμμα πάει στον σκληρό δίσκο programs x86. Τα δύο dll αρχεία του θα τα πας στον φάκελο του cubase / vst που ήδη υπάρχει στο programs x86 Ανοίγεις το jbridge. Και μια φορά το κάθε dll το γεφυρώνει στον νέο φάκελο όπου ήδη τρέχουν τα plugins σου. Ένα την φορά....δύο κινήσεις λοιπόν. Το μόνο μου θέμα είναι..ότι μετά τα 20 λεπτά λειτουργίας το jbridge μάλλον θα κλείσει. Χρειάζεται να δώσεις 14.99€ να πάρεις την φουλ έκδοση. ....αναμένω να περάσει το 20λεπτο.

Απάντηση: η "γέφυρα" που θα συνδέσει τα 32bit VST σε 64bit περιβάλλον.

Κλεισμένοι, πλέον, στο σπίτι δεν υπάρχει ησυχία, με τα κοπέλια πάνω κάτω. Ηχογράφηση ούτε καν. Μόλις κοιμηθούν "μπορώ", αλλά με εντάσεις ψιθύρου. Υπό αυτές τις συνθήκες... itan.mp3

Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που είχα ένα PSR-310 και πάλευα με εκείνο επί 13 χρόνια (μέχρι και σε live χρησιμοποιήθηκε - btw, υπάρχει ακόμη και είναι και λειτουργικό ) και βλέπω πως με ένα PSR κάποιος στα 14 του έγραφε τα παραπάνω. Εύγε! Για ακόμη 13 χρόνια όμως, είχα σταματήσει την μουσική, όχι να βγάλω κάτι, αλλά γενικότερα, δεν έπαιζα καν. Μεγάλη ιστορία και μετανιώνω οικτρά. Τον Απρίλη του 17 κατέβηκα Αθήνα. Τον Σεπτέμβρη του 19 ανακάλυψα ένα μαγαζί στο Μοσχάτο όπου διοργανώνονται "jam nights". Από κει και ύστερα, μπήκε το μικρόβιο ξανά μέσα μου. Βέβαια με 13 χρόνια αποχή, ένιωθα λες και έπαιζα πρώτη φορά. Μου μπήκε στο μυαλό και πήρα ένα MODX7 με το οποίο σιγά σιγά το προσπαθώ (ξεκινάω με αργά βήματα να μαθαίνω λίγο λίγο το cubase ? ). Θέλω ξανά μαθήματα για να θυμηθώ πράγματα βασικά που μάθαινα πριν 25 χρόνια, αλλά κάλλιο αργά... Δεν είμαι much of a player, τεμπελιάζω κι εγώ, δεν το κυνηγώ για να κάνω κάτι παραπάνω από το να "τζαμάρω" με παρέα και να γουστάρω. Όταν πάντως επιχειρήσω να γράψω κάτι, θα το postάρω και ας ξέρω πως δεν θα πλησιάσει ούτε στο 1/10 του 14χρονου ? Btw, στο στούντιο που παίζαμε το 2001, υπήρχε ένα ξέμπαρκο Alesis QS6. Το θαύμαζα back then αλλά δεν μπορούσα να το αποκτήσω, και ξάφνου μια φίλη μου πριν μερικούς μήνες ανέφερε πως είχε ένα ξεχασμένο QS6 το οποίο εν τέλει λειτουργεί και έχω στην κατοχή μου!

Σε αντίθεση με τους ρεφορμιστές? Μια χαρά μου ακούστηκαν όσα έγραψες παλικάρι. Όπως και να έχει, αν η προβατίνα δεν γυρίσει κανένα οχτάωρο στην σούβλα, θα έχει θέματα, δεν πα να την βάλεις εσύ σε φούρνο γρήγορης σούβλισης! Νόστιμη θα είναι, αλλά αλλού θα είναι πιο σκληρή, λίγο τα πάχια της δεν θα έχουν λιώσει, λίγο τα υγρά της θα έχουν φύγει όλα και θα είναι πιο στεγνή από όσο πρέπει, κλπ.

Κομμώσεις Σούλα - ανδρικές - γυναικείες - Νεοχωριον - προς το παρόν κλειστοί ένεκα μέτρων Και επδι σε κόβω για μπυροβιο - δες έγκυρες οδηγίες παρακάτω - αντιστέκομαι στα μέτρα και σε φιλώ στη μούρη - ηλίθιος ων

Για όποιον ενδιαφέρεται και για την ιστορία της Αφροαμερικάνικης μουσικής (εκτός απο τις κλίμακες της) μπορεί να τσεκάρει και τα βίντεο σε αυτό το thread:

Πριν λίγο η κρατική τηλεόραση αναμετέδιδε "ζωντανά" την Θεία λειτουργία ενός ναού της Θεσσαλονίκης... Περιττό να αναφέρω ότι η εκκλησία ήταν γεμάτη κόσμο...., ως επί το πλείστον μεγάλης ηλικίας! Δεν υπάρχει σωτηρία παιδιά!