Πίνακας συμμετοχής

Μπορεί να μην έπαθα πλάκα από τη μουσική, από το κορίτσι όμως ...

Φωτο υλικό απο την κιθάρα που πλέον τελείωσε? Καί βιντεο με ήχο Καρφί σε κεφαλή Bass man που έχει μετατροπή σε κανάλι με ελατήρια και παραμόρφωση + πεταλάκι boss blues driver

Νίκο, να 'τος...?

Εγώ ντρέπομαι και μόνο που ποστάρω εδώ μέσα. Τι λέτε ωρέ σύντεκνοι!! Μεταξύ σοβαρού και αστείου, αραδιάζω κάποιες σκέψεις μου: Ο καθένας μας έχει τα δυνατά και αδύνατά του σημεία. Καθένας μας ξέρει τι δουλειά έχει ρίξει στη μουσική, πόσο μας αντιπροσωπεύει αυτό που κάνει, πόσο μας γεμίζει. Δεν μπορεί κανείς να συγκριθεί με κανέναν και δεν έχει ουσία κιόλας. Δεν χρειάζεται ούτε σπουδαγμένος να είναι κανείς, ούτε να είναι η δουλειά του. Αρκεί να είναι μερακλής. Η μουσική είναι προέκταση του εαυτού μας και της παρουσίας μας εδώ μέσα, όπως προέκταση είναι και ο λόγος μας. Πάντα θα υπάρχει ένας πιο έξυπνος, πιο μορφωμένος, πιο όμορφος, πιο πλούσιος, πιο ταλαντούχος. Πάντα θα υπάρχει καλύτερος, γρηγορότερος, μελωδικότερος, πληρέστερος, αυθεντικότερος κλπ μουσικός. Αυτό δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την αξία του λόγου μας, όπως και δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την αξία της μουσικής μας. Πέντε πράγματα θέλει να "πει" ο καθένας μέσα από τις νότες τους. Είναι θεμιτό, σεβαστό και αξιέπαινο. Αν τύχει και τα πει, διασκεδάζοντας μας ταυτόχρονα, ακόμα καλύτερα. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την εσωστρέφεια και την έλλειψη επικοινωνίας. Και μη ξεχνάτε ότι η μουσική είναι μια πανάρχαια μορφή επικοινωνίας. Ζούμε και σε μια εποχή που μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες και μηνύματα από παντού. Παντού αναμασημένη τροφή και χιλιοειπωμένες ιστορίες. Οτιδήποτε καινουργιο, γνήσιο, και ανεπεξέργαστο το βλέπω ως μια όαση. Ειδικά εάν προέρχεται από άτομα που διαβάζα και συνομιλώ μαζί τους σε συχνή βάση. Προσωπικά δεν έχω ούτε ντροπή, ούτε καποιο κόλλημα να ανεβάζω δημιουργίες μου από την πρώτη μέρα που έμαθα το ρημαδι το daw. Ούτε εγώ είμαι μουσικός. Στερούμαι πολύ βασικών μουσικών γνώσεων. So what? Χαλαρώστε και ανεβάστε αβέρτα!

Χαιρετώ! Απο τις λίγες φορές που έκατσα και έφτιαξα μονάχος ντραμς και προσπάθησα να δημιουργήσω κάτι σαν chill hip hop beat(δεν έχω ιδέα σε τι γένος ανήκει,αν κάποιος ξέρει να πει,μην κρατάτε μυστικά ?) Η μίξη με δυσκόλεψε και τελικά έμειναν και κάποια πράγματα με τα οποία δεν είμαι και τέρμα ευχαριστημένος(το αρπέζ που πάιζει ψιλοχάνεται π.χ),οπότε στο μέλλον θα πέσει διόρθωση. Απόψεις/κράξιμο(με καλή καρδιά)καλοδεχούμενα ώστε να το διορθώσω όταν ασχοληθώ ξανά. Στράτο ευχαριστώ για άλλη μια φορά.

Εκεί στηρίζομαι και εγώ,να κοιτάει τα μάτια της κοπέλας ο ακροατής και να μην δίνει σημασία στα κουλά μου ?

Εγώ το έβαλα στο Reaper, το "είδα" σαν λούπα, 4 φορές στο τρακ (η μια πίσω απ'την άλλη και τις ένωσα) οπότε το έκανα κομμάτι 8 λεπτών... Για όλα υπάρχει λύση! Σπύρε, η κόρη σου έχει μουσικό αυτί και γούστο.....?

Ο πολιτικά ορθός τρόπος για να μεταφέρετε την άποψή σας στον κιθαρίστα σας. Θετική σκέψη, motivational προσέγγιση, peace, love and understanding. All is cool man.

1η Μαρτίου, πρέπει να είναι η μέρα της ντροπής, δεν εξηγείται αλλιώς. Τι π@π@ριές μας τσαμπουνάτε .... Δεν ντρέπεστε λιγάκι ρε σεις να μας λέτε τέτοια?

θα μπορούσε να είναι μουσική στο game world of warcraft

Φοβερό!! μου θύμησες την εποχή που έπαιζα WoW

Δεν θα το πιστέψεις ρε φίλε έχω ψιλό σταματήσει να παίζω με την ξανθιά 335 και παίζω με τέλε και αυτή είναι πολύ ανώτερη από τις προηγούμενες ? χωρίς να έχω ίχνος μιμητισμού με ότι κάνει ο Scofield το αυτί και το χέρι μου με οδήγησε στις tele Αυτά περί άμπαλου να τά ξεχάσεις είσαι ωραίος παίχτης ? οπότε ναί ρε φίλε το νέο θρεντ είναι “Ποιά κιθάρα για να παίξω Scofield”

Ναι.

Είναι φυσιολογικό. Δεν θέλει πίεση. Θα το κάνεις όταν είσαι έτοιμος και σταδιακά. Πειραματίσου και λίγο με ήχους, έτοιμους ρυθμούς κλπ. Κάποια στιγμή θα σου έρθει η φαεινή ιδέα και να ξεκινήσεις από κει ένα κομμάτι. Ανάποδα απ' ότι συνηθίζεις δηλαδή. Δεν είναι κάτι λάθος. Απλά θα σε οδηγήσει σε άλλους δρόμους, διαφορετικό. Δοκίμασε το στο επόμενο.

Στο πρώτο μου κομμάτι έκανα ακριβώς το ίδιο. Ένας ρυθμός σε μπάσο, μια λούπα με ντραμς. Και έδωσα βάση στη μελωδία. Ήταν αναμενόμενο ότι στο επόμενό μου κομμάτι χρησιμοποίησα λίγο περισσότερη ποικιλία. Και στο μεθεπόμενο, ακόμα περισσότερη. Το βασικό ήταν να ξεκινήσω με το πρώτο. Από κει και μετά όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Το κομμάτι και η μελωδία αξίζει πολύ για να το παρατήσεις. Μπορεί να μην είναι τώρα η ώρα του. Μη σκας. Κάνε ένα καινούργιο και βελτιωμένο κομμάτι και το πιάνεις αργότερα πάλι. Εάν μου μάθεις πως να φτιάχνω πιασάρικα ριφακια, θα σε μάθω να αναπνέεις....

Ωραίες μελωδίες. Πολύ ωραίες μελωδίες. Για τα γούστα μου, θα έπρεπε να κάνεις 3 βασικά πράγματα: 1. Μην μένεις σταθερός με τα ντραμς. Να υπάρχουν έστω μικρές εναλλαγές σε δυναμικές ή και σε ρυθμούς. 2. Μην μένεις σταθερός με το μπάσο. Να ακολουθεί τις αλλαγές στα ντραμς. 3. Να αφήνεις λίγο τις μελωδίες να αναπνεύσουν. Άφηνε κάποια κενά σε γέφυρες, βάλε διαφορετικούς ήχους στα κενά αυτά, άλλαζε παραστάσεις μέσα στο κομμάτι. Όπως είναι τώρα ξέρω τι να περιμένω να ακούσω πριν το ακούσω. Εξέπληξέ με κάτι διαφορετικό μέσα στο κομμάτι. Κάτι απρόσμενο, κάτι διαφορετικό. Τα βασικά είναι αυτά. Και η παραγωγή σίγουρα σηκώνει βελτίωση. Μου αρέσει που σε ακούω σε κάτι "διαφορετικό". Θα ήθελα βέβαια να βγάλω τα εισαγωγικά και να γίνει όντως διαφορετικό. Δεν θέλει πολύ, πιστεύω. Μελωδιάρες, στο είπα?

ωραίο είναι άμα είχα setup στο κανα low bap δυνατό

Αυτό που άκουσα είναι καταπληκτικό.

Aς μην επαναλαμβάνω. Ωραία φωνή, πειστική.

κι άλλο ένα μικρό

Αν και ωραία ιδέα, το κομμάτι χωλαίνει ρυθμικά και δεν μπορώ να κρίνω θετικά. Είναι σαν να μην ακούει το ένα όργανο πότε παίζει το άλλο. Το "προπολεμικά" δεν σημαίνει κάτι εκτελεστικό παρα μόνο ίσως στην ποιότητα της ηχογράφησης. Η προσέγγιση σου είναι σαν να μην γνωρίζεις τι παίζει ένας ντράμερ. Θα ήταν πιο απλό και σωστό να βάλεις ένα preset με shuffle beat στο drum machine να παίξει. Δοκίμασε το και ίσως σου αρέσει καλύτερα.

"Music is the space between the notes. It’s not the notes you play; it’s the notes you don’t play."

κάπου εκεί στο 1.23 ήρθε ο Miles και είπε την περίφημη ρήση του

Γουάου! Είναι τόσο περιεκτικό σε σκηνές και εναλλαγές συναισθημάτων, που δεν χρειάζεται μεγαλύτερη διάρκεια. Εννοείται, αριστούργημα.

Συμφωνώ με το Στράτο.Μόλις το άκουσα,έψαχνα σενάριο. Υπέροχο.

Την μουσική την έχουμε. Πρέπει τώρα να ψάξουμε να βρούμε την ταινία. Δύσκολο να βρεις τόσο καλή ταινία, να είναι αντάξια της μουσικής αυτής. Αριστούργημα.

Με έχεις μάθει αλλιώς και περίμενα παραπάνω από αυτά τα σκάρτα 2 λεπτά,δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ. Οπως και να έχει,μου αρέσει έστω και αυτό το λίγο που κρατάει.

Ένα χιλιοπαιγμένο κομμάτι που ερμηνεύει ο Μάκης Σάρας με το μπουζούκι του. Από εμένα η συνοδεία με την κιθάρα ...καλή ακρόαση

Επειδη ειναι λουπαριστο(λουποειδες??) θελει καποιον να ραπαρει. Νομιζω το ζηταει το τρακ. Μπορει ομως να λεω και ανοησιες μια και δεν ακουω τετοια και να στεκεται ως εχει. Ομορφο ειναι,Νικολας ειναι-μου θυμισε η μελωδια καποιο παλαιοτερο σου-καλο πραμα το λοιπον.

Εσύ hip hop, ο gmourmoul 1 ηλεκτρονική μουσική, εγώ disco, τι μένει...; ίσως να φτιάξει ένα κομμάτι rap ο gvour και να τo τραγουδήσει ....!? Εάν το άκουγα χωρίς τα τύμπανα πάντως θα ήταν ένα κλασικό Aravanis song.. Τώρα είναι ένα κλασικό Aravanis song με hip hop τύμπανα.... Για να το γκρουβάρεις πρόσθεσε μερικές νότες στο "μπάσο" για να δέσει καλύτερα με τα drums, γιατί τώρα ακούγεται "άδειο" με τόσο "γεμάτα" τύμπανα και τόσο "τεμπέλικο" μπάσο. Κατά τ'άλλα πολύ ωραίες μελωδίες, καλοπαιγμένες.

Μου αρεσουν και σε αυτο οπως και στα πιο πολλα σου οι ηχοι στις κιθαρες Γεωργιε. Ομορφες μελωδιες κι εδω οπως παντα,στα του ηχου πασο,δεν το κατεχω.

Ενδιαφερον! Βασικά αρκετά μαζεμένα όλα στο κέντρο. Τα τύμπανα έχουν ένα θεματάκι στο τέλος του verse. Μου άρεσε η προσέγγιση του σόλου στη μέση. Παλιομοδίτικο. Εκεί όμως χωλαίνει αρκετά η συνοδεία, μπάσο-τύμπανα. Θα μπορούσε να γίνει καλύτερο σίγουρα.

κουστούμια, πουκάμισα ή σορτς εγώ αυτό που είδα είναι 3 top class μουσικούς να κάνουν top class live music. Τώρα αν θα πρέπει να μας απασχολεί το image Ίσως να πρέπει πρώτα να παραβλέψουμε όλες τις μεσαιωνικές μπούρδες των 70s, τα leather outfits των 80s, τις νεκροκεφαλές και όλα τα gore των μεταλλαδων κλπ κλπ. Ούτε εμένα με κερδίζει η εμφάνιση των Metallica αλλά αρκει ένα live για να μη σε νοιάζει. Το ίδιο και με bonamassa. Άμα αυτό που προσέχει κάποιος κυρίως είναι το κουστούμι τότε ίσως απλά να μη του αρέσει αυτή η μουσική. Επίσης με άφησε αδιάφορο ποιος είναι ο "καλύτερος", λες και είμαστε 3η Δημοτικού. Δε περιμεναμε δα το 2020 για να καταλάβουμε τι υπέρμουσικος είναι ο Εμμανιουελ ή ο Μποναμασας.

Εχω τετοιο εργαλειο. Το χρησιμοποιω μονο σε live διοτι ειναι πολυ δυνατο για σπιτι. Ακομα και στο 1watt, οπου πρεπει να δωσεις λιγο γκαζι για να ακουστει καλα, ειναι ενοχλητικο. Με blackstar και marshall ευχαριστιεσαι ηχο σε πολυ χαμηλοτερη ενταση.

Εγω πιστευω οτι τιποτα δεν ειναι τυχαιο και και εμεις επιλεγουμε το τι ηχο θελουμε. Δεν μας επιλεγει αυτος. Μεσα στο μυαλο μας υπαρχουν ολοι οι πιθανοι ηχοι. Σκαλιζοντας και ψαχνοντας πεφτουμε πανω στον εκλεκτο, αυτον που μας κανει κλικ.

Εγώ νομίζω ότι κάπου στην πορεία συναντιόμαστε. Αρκετές φορές (όχι πάντα όμως) είναι κεραυνοβόλος έρως. Και στην πορεία, μαζί με μας, αλλάζει κι αυτός.

Ωραια σκεψη.

Τι νόημα έχει να τα ακούμε μόνοι μας? Να τα μοιραζόμαστε εδώ μέσα και να ακούμε τη γνώμη μουσικού από άσχετο είδος είναι πολύ σημαντικό!!! Κάτι που δεν μπορεί να γίνει στον μουσικό μας "κύκλο". Αρνητικά σχόλια δεν γράφει κανείς με κακία ούτως ή άλλως, να βοηθήσουν θέλουν όλοι. Μη ντρέπεστε λοιπόν και ανεβάζετε αβέρτα?

Μια υπέροχη σύνθεση,του Giacomo Susani,αφιερωμένη στον David Russell. Το τρίτο μέρος,μαγικό.

Eίναι λίγο δυσδιάκριτο το όριο στο αν βρίσκουμε τον ήχο ή αν μας βρίσκει αυτός. Δύσκολες νοητές γραμμές αλλά εύκολα μπορεί κανείς να εκλάβει ως ήχο το εγγενές ή αποκτηθέν ταλέντο του μουσικού στον να τον παράγει. Θέλω να πω, έχω κι εγώ πάμπολλα παραδείγματα όπου στα χέρια έμπειρων/ικανών μουσικών, ένα κακό όργανο ξαφνικά αποκτά ηχητικά ποιοτικά χαρακτηριστικά ανώτερα των προσδοκιών και των περιορισμών του οργάνου. Δεν παίζουν καλά λόγω του οργάνου, αλλά παίζουν καλά παρά το ότι παίζουν σε κακό όργανο. Βιντεάκι κερασμένο από Tim Pierce, φρέσκο. Λες και μας διάβαζε. Δεν μιλάει για φθηνές αλλά για παλιές vs καινούργιες. Και λέεί και πέντε πράματα περί ήχου. Και πάλι δίνει ρεσιτάλ φρασεολογίας. Και το κάνει με έναν τρόπο αγαπησιάρικο που να μην αναθεματίζει ή να κατακρίνει τις προτιμήσεις άλλων ούτε και να τραβάει κλικ.

Τούμπανο το κομμάτι παιδιά. Ήθελα και γω σόλο!

Ο δάσκαλος μου(και πολύ καλός μου φίλος) Γιώργος Κατσάνος, παίζει το hammond solo του Burn των Deep Purple, στο check sound μιας συναυλίας πριν μερικά χρόνια. Παίζει με Korg CX3, EHX Lester K πετάλι για Leslie effect και Yamaha MX49.

Την επόμενη εβδομάδα έχω να ραντίσω τις τριανταφυλλιές. Θα πάω να πάρω και μάσκες για το ράντισμα....... άμα βρω. Αν όμως βρω .... τρέμετε. Θα κατέβω στην Ομόνοια και θα τις πουλάω ένα εκατόμπαλο την μια. ? Άμα πια, μαυραγορίτες ....

Εδω κανω unboxing και παρουσιαση ? Ριξτου μια ματια με καμπινα φτηνιαρικη σπερνει...

ΟΚ εδω το τερματίζουν και τα παίζουν ΟΛΑ σε ένα απίστευτο duel. ? Μαθήματα συνύπαρξης και φρασεολογίας για να μας κρατήσουν απασχολημένους μήνες. Υ.Γ. Και στην κυριολεξία την ιδρώνει την φανέλα για να βγάλει το μεροκάματο ο Μποναμάσας.

Κόλαση σήμερα τη δοκίμασα, πέρασα χορδές 10ρες έκοψα τις θέσεις στο κόκκαλο κάποιες ψιλό ρυθμίσεις σε action μαγνήτες κλπ άριστα , νομίζω έχω γίνει tele addicted Σκάσιμο , καθαρότητα, ένταση, το μπράτσο είναι ματ βολεύει κάπως καλύτερα από το γυαλιστερό, λίγο ελαφρύτερη από την προηγούμενη χρωστάω οικογενειακή φωτό Το κόκκαλο θέλει τριμάρισμα και λείανση δεν έχει τελειώσει ακόμα λεπτομέρειες για μαγνήτες - γέφυρα προσεχώς Έγινε και μια πατάτα, τα κλειδιά shaller m6 locking satin δεν είχαν μέσα τα παξιμάδια οπότε έβαλα κάποια άλλα από σετ m6 κανονικό έως να βρούμε τα δικά του, είναι η δεύτερη φορά που μου έρχεται σετ με ζήτημα στα τεμάχια Και φωτό από τα κλειδιά που είναι απίστευτα όμορφα