Ενα κομμάτι που έγραψα μεταξύ 2005 και 7 πάνω σε μια βυσσινί Fender Telecoustic. Αφορμή η ενδοσκοπική φάση της εποχής εκείνης.
Στην ηχογράφηση που έκανα σε μια γκαρσονιέρα στον μαγευτικό Ψαθόπυργο Αχαΐας, συμμετοχή είχε ο φίλος μου Νίκος "Jazzman" Σταμούλης που έπαιξε τα ηλεκτρικά πιάνα που απογειώνουν το κομμάτι, με την ρυθμική αισθητική ενός ντράμερ αφού έχει διπλό ταλέντο. Το γλυκό έδεσε στα arpeggiators o ανιψιός μου και Producer/Dj, Νίκος Ησαγιόγλου.
Στο Mix ανεβάζω μια μίξη που απλά έχει mojo. Δεν είναι η reference και με τις δυναμικές που πρέπει αλλά αυτή είναι που έχω συνηθίσει να ακούω και να απολαμβάνω όταν μερακλώνω.
*Edit 24/9/2019 - Ανέβασα την εκδοχή με... φυσικότερα ντραμς στο βίντεο.
Καλημέρα σας αγαπητοί συνάδελφοι.
Κάμω ποδαρικό/δοκιμή στην κατηγορία κλιψ του νέου φόρουμ με ένα πρόσφατο κομμάτι που πήγαινε για τραγούδι αλλά δε μου έκατσε τελικά και το άφησα ως ινστρουμένταλ. Δεν ξέρω αν έχω συμπληρώσει τα πεδία σωστά και δε βλέπω να υπάρχει προεπισκόπηση πια οπότε θα δείξει.