Πίνακας συμμετοχής

Μεσα στις αγγελίες βρήκα αυτο το βίντεο και έπαθα! Τι παίχτης αυτό το παιδί! Για να αναδείξει την κιθάρα (που είναι πανέμορφη και πωλείται) το ρεπερτόριο περνάει απο παραδοσιακά, φλαμένκο, κλασσική, ροκ, you name it, σε πολύ ψηλό επίπεδο. Σπύρος Τσιώλης.

Μια αποπειρα στο Poor Boy Long Ways from Home του John Fahey. Ειναι απο τους αγαπημενους μου κιθαριστες εδω και χρονια αλλα μολις προσφατα αρχισα να προσπαθω να παιξω σε αυτο το ειδος ακουστικου fingerstyle με μεταλικα fingerpicks, τα οποια ακομα πασχιζω να συνηθισω για να πω την αληθεια. Θα ακουσετε και τα χρατςχρουτς στην ηχογραφηση, προσπαθησα να τα εξουδετερωσω σε ενα βαθμο αλλα ειναι αρκετα δυσκολο και ισως αξιζει δικο του θεμα συζητησης διοτι εχω ακουσει για διαφορες πατεντες με de-esser κλπ...I digress. Η κιθαρα ειναι μια Sigma JM-SG45 (J-45 copy δηλαδη) με (ψιλοψοφιες) nickel bronze χορδες και η ηχογραφηση εγινε με ενα stereo pair απο Superlux Hi-10 (small condenser). Λιγο eq και λιγο reverb μετα στο Sonar/Cakewalk/πωςτολενεαυτεςτιςμερες. Poor Boy.mp3

Όπως τα λένε οι προλαλήσαντες, απλά να βάλω και μια άλλη παράμετρο, γιατι είμαι παθών. Με το μαλακό το eq. Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω πειράξει και έχω πειράξει και είπα εντάξει καλο είναι, και την άλλη μέρα που το άκουσα με καθαρά αυτιά έκλαιγα από τα γέλια και φασκελωνόμουν. Πέρα από τα βασικά της καθαριότητας (Hpf για κραδασμούς και σαβούρα, lpf για ανεπιθύμητα ξουριστικά), οι παρεμβάσεις πρέπει να είναι λίγες και στοχευμένες κατ' εμέ. Ίσως μερικές φορές μια επανηχογράφηση με άλλη θέση στο μικρόφωνο να φέρει κατευθείαν ένα πιο επιθυμητό αποτέλεσμα από μια μισάωρη μάχη με το eq.

Ακυρώθηκε το χαράτσι των ΕΛΤΑ στα μικροδέματα, με εντολή της ΑΑΔΕ! https://www.sofokleousin.gr/akyrothike-to-xaratsi-ton-elta-sta-mikrodemata-me-entoli-tis-aade

εγώ ψηφίζω τους δυό τελευταίους

Ακριβώς ΔΕΝ υπάρχει πλέον επί πληρωμή ? Sonar παίρνεις πλέον μόνο από την Bandlab δωρεάν,η Cakewalk μας άφησε χρόνους. Η τζάμπα είναι ουσιαστικά μια βελτιωμένη Platinum.

Όχι. Η τζάμπα είναι η πιο πλήρης όλων των εποχών και η καλύτερη από πλευράς bugs,crashes etc. Δεν υπάρχει άλλωστε επί πληρωμή πλέον. Η απάντηση είναι φυσικά ΟΧΙ σε όλα. Όπως δεν μπορείς να ζωγραφίσεις με τα.... αυτιά έτσι και δεν μπορείς να μιξάρεις με τα μάτια. Και είναι η κλασσική παιδική αρρώστια των home mixers το να ακούνε με τα... μάτια... Ξεκινά μαθαίνοντας που κυμαίνεται συχνοτικα το κάθε όργανο για να καταλάβεις που γίνονται επικαλύψεις που θέλουν διαχείριση, υπάρχουν άπειρες πληροφορίες on line.

Kirk ended up with five strings on his guitar but no magic lost

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τα καλά σας λόγια. Απο τότε που κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ "I'm here and I'm gone" (κατα την γνώμη μου ένας απο τους κορυφαίους ντεμπούτο δίσκους στο σύγχρονο μπλουζ) ο Kirk με μάγεψε. Άσχετα με το που κατευθύνθηκε παικτικά στη συνέχεια, αυτός ο δίσκος έχει σαφείς αναφορές στους Hollywood Fats & Junior Watson, είναι σαν ένα direct link αυτής της σχολής και ύφους/προσέγγισης του μπλουζ, γεγονός που με συνεπήρε - καθοτι το λατρεύω. Για "χάρη" του έγραψα και το δικό μου "Swag" και του το αφιέρωσα. 'Οπως γράφω στον δίσκο NOS: "I wrote this cos I wanted so bad to steal something from Kirk Fletcher, another big fav of mine … and I did! Basically a reversed riff by Eli and then some." Ήθελα πάντα να τον γνωρίσω. Περάσαμε μια μέρα παρέα, πίνοντας, τρώγοντας, κουβεντιάζοντας και παίζοντας. Η ηλικία ποτέ δεν καθόρισε τις σχέσεις μου, ειδικά στη μουσική, παρότι είμαι αρκετά μεγαλύτερος του ένοιωθα πως βρίσκομαι με κάποιον απο τους "ήρωες" μου. Το απόλαυσα, το ίδιο πιστεύω και κείνος. Υπάρχει ακόμα ένα κλιπ απο το συγκεκριμμένο σέσιον, ελπίζω σύντομα να δημοσιευθεί. Το βράδυ είμασταν μαζί στο αεροδρόμιο, για διαφορετικούς προορισμούς, αφού χαιρετηθήκαμε, στάθηκα και παρατηρούσα την θηριώδη σιλουέτα του με την κιθάρα στον ώμο να ξεμακραίνει. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.