Ξέρω ότι ξενίζει σε αρκετό κόσμο αυτό που θα πω, γιατί η μουσική για την πλειοψηφία είναι χόμπι και αποσυμπίεση από την πρέσα της καθημερινότητας, αλλά όταν μαθαίνω κάτι προσπαθώ να το μάθω νότα-νότα. Κιθαρίστες σαν τον Timmons πχ θα έπρεπε να διδάσκονται στα ωδεία, το feel του πάνω στο όργανο δεν υπάρχει.
Πιστεύω λοιπόν ότι με αυτή τη νοοτροπία όλο και κάτι παίρνω από τους κιθαρίστες που μου αρέσουν.
Μακάρι να μπορούσα να πιάσω και μερικά ωραία accents που έχει το συγκεκριμένο solo, αλλά δεν έχω τόση υπομονή.