Πίνακας συμμετοχής

Αν και πάμε offtopic, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Στη ζωή, είτε μιλάμε για επαγγελματική δραστηριότητα είτε για ό,τι άλλο, σε πολύ λίγους σχετικά τομείς υφίσταται μετρήσιμη και αντικειμενική αξία για το άτομο. Ο καθένας παίρνει, κυρίως, αυτό που πιστεύει ότι αξίζει και διεκδικεί καλύτερα από τον ανταγωνισμό. Αυτό εντός κάποιων ορίων λογικής προφανώς, δηλαδή αν εγώ πιστεύω ότι αξίζω να γίνω πρόεδρος των ΗΠΑ, όσο κι αν το διεκδικήσω, δε θα το πετύχω ποτέ. Απλά η εικόνα της αξίας που έχουμε για τους ανθρώπους είναι, σε πλειοψηφικό βαθμό, καθρέπτισμα της αξίας που πιστεύουν ότι έχουν. Να το πω και λίγο μπακάλικα, πιο προσανατολισμένα στο μουσικό πεδίο. Πολύ συχνά, ο καλύτερος μουσικός, δε θα πάρει τη θέση. Θα την πάρει ο λίγο χειρότερος ο οποίος όμως προωθεί τον εαυτό του αποτελεσματικότερα. Γενικά ως είδος, δεν έχουμε πολύ καλή σχέση με την ουσία των πραγμάτων (αντικειμενικότητα). Είμαστε συναισθηματικά όντα που σημαίνει ότι εντυπωσιαζόμαστε, συγκινούμαστε, παθιαζόμαστε και κυρίως πιστεύουμε με ένταση πράγματα που δε βασίζονται πουθενά. Ωραία όλα αυτά αλλά απ' την άλλη θολώνουν τα νερά.

Μαχογκανυ καλώ γεια μαιταλ;

Αν υποθέσουμε πως μιλάς για την κιθάρα της φωτογραφίας, τυχαίνει και έχεις ένα κομμάτι μιας καλής χρονιάς Special χωρίς αυτό να του προσδίδει κάποια ειδική αξία. Κι αυτό γιατί έχει ωραίο tiger stripe maple top σχεδόν σαν μιας standard. Το binding το δικό σου είναι μονο στο σώμα και όχι και στο μπράτσο, ενώ είναι "ψεύτικο". Δηλαδή αντι να έχει δέσιμο περιμετρικά, έβαλαν ταινία πριν το βάψουν και μετα την αφαίρεσαν για να φανεί το περίγραμμα. Προσωπικά εχω κι εγω μια τέτοια κιθάρα και και πολλοί το προτιμούν αλλά είναι καθαρά αισθητικό το θέμα. Οι μαγνήτες που φοράει παίζουν επίσης ρόλο. Σε γενικές γραμμές η σειρά Special είναι μια Les Paul χωρίς φρου φρου κι αρώματα που κοστίζει η εργασία τους και φτηνότερα αλλά όχι υποδεέστερα ξύλα. Ετσι η μια κοστίζει 800 κι άλλη 2500 αν υπολογίσεις πως η εργασία δεν γίνεται μονο στα φρου φρου αλλά και στην συνολική κατασκευή της.

Φανταζομαι πως θα καταλαβε τον λογο που δεν πηρε τη θεση μολις θα πηγε στο πρωτο τους λαιβ, με τον νεο ντραμερ. Επισης, ειμαι σιγουρος πως η αξια του ντραμερ "εκ Λαμιας" δεν θα πηγε χαμενη. Καπου θα κατεληξε και αυτος, κανοντας την καριερα που του αρμοζει. Η εργατικοτητα και η σοβαροτητα ειναι δυο χαρακτηριστικα που ανοιγουν σχεδον ολες τις πορτες. Η ταπεινη μου, και πολυ γενικη, αποψη ειναι πως καθενας παιρνει ΠΑΝΤΑ ο,τι του αξιζει.

Νεο βιντεο στο καναλι μου, ενα τζαμαρισμα σε melodic shreddy υφος. Επηρεασμενος απο τον αγαπημενο μου κιθαριστα Marco Sfogli. Ελπιζω να σας αρεσει!

Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...... Καιρό είχα να διαβάσω "τέτοιου είδους" γραπτά στο Νόιζ!

μετά από αυτό αρνούμαι να διαβάσω άλλο . ? άλλοι καπνίζουν και φυσάνε πάνω της και την παρατάνε σε δωμάτιο διπλά σε τχζαμαρία να την φάει ο ήλιος ή ό,τι τέλος πάντων λένε ότι βοηθάει στο να κιτρινίσει εγκληματία να ουμε ?

H κιθάρα της φωτογραφίας, όπως μας την περιγράφεις, είναι μια studio les paul άσπρη, της δεκαετίας του 1990, κάτι που αποδεικνύεται με την ebony (μαύρη) ταστιέρα που συνήθιζαν να έχουν οι άσπρες les paul studio (τυγχάνει να έχω και εγώ μια τέτοια, κιτρινισμένη πλέον). Από εκεί και πέρα, η κιθάρα σου έχει υποστεί ολικό refinish, και μάλιστα όχι μόνο ξαναβάφτηκε αλλά τοποθετήθηκε έξτρα maple καπάκι, ίσως και καπλαμάς, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση η κιθάρα από μόνη της να είχε τέτοιο tiger stripe maple top. Συνήθως στις κιθάρες αυτής της κατηγορίας βάζουν plain maple top. Aυτό το extra maple καπάκι δημιούργησε πιθανότατα και αυτό το φυσικό biding περιμετρικά της κιθάρας. Καταλήγω στο συμπέρασμα λοιπόν ότι η κιθάρα σου είναι Gibson Les Paul Studio 90's με ebony ταστιέρα.

Eιναι standard όταν ΓΡΑΦΕΙ standard. Έχει αλλάξει τόσες φορές τα specs αλλά και τα μοντέλα της η Gibson που μόνο αυτό ισχύει. Το αν είναι chambered η όχι ελάχιστη σημασία έχει.

Το ετριψα ελαφρα με πιο ψιλο γυαλοχαρτο, με το χερι. Το χερι, ακολουθουσε πλεον την γραμμη που ειχε φτιαξει ο σωληνας. Γι αυτο φενεται τοσο τελειο. Αν δηλαδη το καθετο στο cut-away το εκανα με 120grid για να ισιωσω ατελειες απο το τρυπανι, το σημειο στο οποιο αναφερεσαι, αν θυμαμαι καλα το εκανα με 220 και μετα με 320grid

Σε ευχαριστω για τα σχόλιά σου! Οντως, τη συνδεση με γειωση, την ειχα στα υπ' οψη. Απλα δεν εχω φτασει ακομα σε αυτη την φαση. Η αληθεια ειναι οτι δεν γνωριζω το ποσο και αν ειναι αποτελεσματικο το shielding στα μουσικα οργανα. Εχω διαβασει κατα καιρους όμως, σε διαφορα φορουμ, οτι προτεινεται ως αναβαθμιση. Παραλληλα, καταστηματα που εμπορευονται ανταλλακτικα μουσικων οργανων, επισης εχουν αφιερωσει ''χωρο'' για αυτο το ειδος. Γνωριζω οτι ουτε η μια αλλα ουτε και η δευτερη περιπτωση αποτελουν αντρανταχτη επιχειρηματολογια, καποια πραγματα (να μην πω τα περισσοτερα) τα κανω για το δικο μου''piece of mind''. Το ειχα γραψει κι εγω εξ' αρχης οτι τα χαλικνα σωληνακια ειναι ενα overkill. Στην φαση που ημουν ομως, δεν ηταν και ιδιαιτερος κοπος να γινουν. Ασε που οταν θα τελειωνα, δεν θα γινοταν ετσι κι αλλιως. Με ενδιαφερει η αποψη σου, και ολων γενικα για αυτο το θεμα. Ξερω οτι ειναι πολυπλευρο και πιο πολυ "προσωπικο" μην πω οτι εχει να κανει πιο πολυ με τον υπολοιπο εξοπλισμο (εχω δει και το σχετικο νημα στο noiz) . Παρ' ολα αυτα οντως, οντως οι SD ειναι πρωτοι σαν επιλογη και μετα '' γλυκοκοιταζω'' και τους fishman. Οποτε εδω θα ηθελα μια αποψη. Active ή μη active μαγνητες; Να προτιμησω fisman αντι SD; Θα σου πω.... Αρχικα, σχεδιασα με το χερι και με ενα μαρκαδορακι το cut-away (ψιλοφενεται θαμπη η μλπε γραμμη στο κομματι που εφυγε).... Μετα, μετρησα με παχυμετρο, περιπου την διαμετρο για να αγορασω το σουπερ σπεσιαλ τουλ με το οποιο θα εφερνα τελικη επιφανεια... μετα, με dremel και τρυπανακι ακιδος (το τρυπανακι, αναλογως την δουλεια χρησιμοποιεις αντισοιχο, εγω το εκανα με 6 χιλιοστων) εκανα διαδοχικες διαμπερεις τρυπες στο σωμα, πολυ κοντα η μια στην αλλη (ετσι ωστε, με μικρη κινηση του τρυπανιου αριστερα δεξια, να "κοβει" κατα καποιο τροπο την σχεδιασμενη διαδρομη) και ακολουθωντας την γραμμη που ειχα σχεδιασει. Τελος, με το σουπερ σπεσιαλ τουλ λειανα και εδωσα το τελικο σχημα. Το σουπερ σπεσιαλ τουλ? Pvc σωληνας με κολλημενο το γυαλοχαρτο επανω του με βενζινοκολλα. Προσεξε πως απο τον σωληνα, εχω κοψει και αφαιρεσει μια λωριδα περιπου 15 ή 20 χιλιοστα προκειμενου να τον φερω στην καμπυλοτητα που ηθελα γιατι ηταν λιγο μεγαλυτερος.....ε μετα τα γνωστα δια της παλινδρομικης κινησεως.....?

Άσε με τωρα. Παίζω ......... χρηματιστηριο ?

Έχω την εντύπωση και διορθώσετε με αν κανω λάθος , ότι είναι ευρέως διαδεδομένο ότι η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στην αστροφυσική για διαστημικούς σκοπούς ( έρευνας εξερεύνησης κλπ ) είναι πολύ πιο προηγμένες από οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιείται στην καθημερινότητα μας και κάθε φορά που κάτι νεότερο βγαίνει προς χρήση , η "ξεπερασμένη" τεχνολογία περνάει σε εμάς τους υπόλοιπους (από ιατρική και αυτοκίνηση μέχρι smartphones laptops ) Θέλω να πω, το λένε ανοιχτά δεν είναι κάνα σενάριο συνομωσίας . Είναι ο βασικος τους αντίλογος κάθε φορά που τους εγκαλουν ότι σπαταλάνε δισεκατομμύρια ενώ ο κόσμος έχει άλλες ανάγκες κλπ

Space invaders, mooncresta, asteroids, the best. Θέλω όμως να είναι αυθεντικά. Να γράφει στο τέλος ... GAME OVER INSERT COIN

Για μένα,η κορυφαία μεταγραφή για κιθάρα,έργου του Scarlatti. Για τον Williams τί να σχολιάσω... Όσο για το "The Seville Concert"θα πρέπει να γίνει υποχρεωτική η προβολή του,ακροασή του,σε όλα τα σχολεία.

Έχω πολύ κρασί στο σπίτι (κοντά 9-10 λίτρα), δεν λέει να το πιώ όλο σήμερα. Ναι πολύς καιρός, και υπέροχος. Πάρε κι αυτά για συντροφιά, ίσως σου θυμίσουν κι άλλα.

Σκεφτομαι μερικες φορες ποσο κοντα τελικα ειναι ο ΒΒ με τον Lemmy. Για την παρτη σου. Eσα,Μπερμπον,Νεον,Σαλονικη,20σελιδα γραμματα,Λακης,Μπλουζ...........και ολα τα συναφη. Πολυς καιρος γμτο. Ωραιος ομως. Τωρα μολις ακουσα τα δυο εξτρα που εντιταρισες,ξες ποσο τα αγαπαω και τα γουσταρω. Με εκοψες στα 12,ειδικα με το Old love . Προσπαθω να μαζεψω τα κομματια αλλα δεν.... Καλα εκανες.

Αν ειναι να ζεις εξω απο την μεγαλη πολη, τουλαχιστον ζησε ετσι ?

Και εγώ σε καταλαβαίνω. Τρελαίνομαι κι εγώ με το παλιο hardware. Έχω μετανοιώσει που έχω δώσει όλες αυτές τις δεκαετίες πολύ πράγμα και λόγω μάλιστα της δουλειάς είχα πάντα πρόσβαση σε διάφορο εξοπλισμό ηλεκτρονικοϋπολογιστικού ενδιαφέροντος. Μάλιστα ήμουν υπέρμαχος του πως σε περιπτώσεις μεγάλων καταστροφών, αν και πλέον η τεχνολογία, το cloud service, οι δορυφορικές συνδέσεις και το prioritization στους αρμόδιες φορείς κλπ. φροντίζει για αδειάληπτη πρόσβαση και παροχή, θα πρεπει να κρατάμε, και κρατάω όσο μπορώ τον παλαιό εξοπλισμό, γιατί μπορεί να γινουν τα πράγματα έτσι που αυτοί που θα απομείνουν θα πρέπει να δουλεψουν και να οργανωθούν γραφειοκρατικά με ότι βρούν και να φτιάξουν αντίστοιχες δομές. Καλό είναι να κρατάμε επαφές και να ξέρουμε το παλιο. Γιατι όταν οι αλγόριθμοι τρελαθούν και επιτεθούν για να πάρουν τον πλήρη έλεγχο, θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε με κάθε μέσο. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Πάντως είναι μεγάλο σχολείο το να παίζεις με άλλους. Ακόμα και αν θέλει κάποιος τελικά να είναι DIY σπίτι του, καλό είναι να έχει επαφή με αυτή τη φάση. Στην τελική τα περισσότερα είδη σε φάση ροκ κλπ έτσι δημιουργήθηκαν, γκρουπ και άγιος ο θεός, είναι άλλη αίσθηση το interaction και άλλα πράγματα παίρνεις, όταν έρχεται η φάση και γκρουβάρει κάτι ομαδικά είναι μια απόλαυση που δε θα την πάρεις από κανένα DAW. Άλλωστε δε νομίζω ότι έχει και πολύ νόημα να παίζεις ροκάκια ξέρω γω μόνος στο σαλόνι. Ή βγες έξω, γίνε λιώμα, παίξε ροκ, μετά παίξε μπουνιές και στο τέλος γάμα μια σαύρα που αύριο θα πεις "τι έκανα ο μαλάκας", ή ρίξτο στο πιάνο ή την κλασσική κιθάρα να είσαι αυτόνομος κολλημένος βγάζοντας τρέλα, με μαλλιά σηκωμένα, καταραμένος καλλιτέχνης και έτσι. Να είσαι τώρα στο σαλόνι, με παντούφλες, τον Χατζηνικολάου στην TV και μπάμιες με κοτόπουλο στο τραπέζι μπροστά σου, και να τραγουδάς σιγούλια σιγούλια μην σε κράξουνε "σμόοοουκ ον δα γουόταααααρρρρ, εν φάιρ ιν δε σκάι" και ντου ντου ντου ντου ο 5 βατ μόντελινκ ενισχυτής... κατάντια, μιζέρια, καλύτερα πρεζάκιας που έλεγε και ο εκλιπών ?

θα βάλω δυο άλλες απόψεις στη συζήτηση. Αρκετοί φίλοι εδώ γνωρίζουν ότι η κόρη μου προσπαθεί εδώ και αρκετά χρόνια με το τραγούδι. Και κυνηγάει ό,τι βρεθεί. Μέχρι πριν ένα μήνα ήταν σε τρία σχήματα. Εκτός από το πρώτο που ήταν σχεδόν δικό της δημιούργημα και στην επιλογή ατόμων κλπ, στα άλλα δυό προηγήθηκε audition του τύπου που περιγράφεται. Και θυμάμαι χαρακτηριστικά το ρεπερτόριο που της ζητήθηκε να γνωρίζει που ήταν στην μεν πρώτη περίπτωση γύρω στα 20 κομμάτια της "σύγχρονης" ποπ και ροκ σκηνής των τελευταίων 20 χρόνων, ενώ στην δεύτερη όλα τα jazz standards από girl from Ipanema, μέχρι autumn leaves και this lady is a tramp, besa me mucho fly me to the moon κλπ. Μιλάμε για προετοιμασία τουλάχιστον εβδομάδας για κάθε audition, ενώ για την τελευταία περίπτωση για κομμάτια που κάποια τα άκουγε για πρώτη φορά, που έπρεπε να τα κατεβάσει σε διάφορες εκτελέσεις και να τα μάθει και στο πιάνο για να μπεί καλύτερα στο πνεύμα τους. Και στις δυό τελευταίες περιπτώσεις πήρε το gig και έτρεξε και τρέχει σε πρόβες, με σχεδόν ερασιτεχνική αν και σοβαρή προοπτική και ελάχιστα, ακόμα, live και πολλές φορές έρχεται με παράπονα ότι οι άλλοι δεν είναι προετοιμασμένοι ή συνεπείς οι ίδιοι όσο απαιτούν από αυτήν. Το jazz σχήμα πάντως δεν προβλέπεται να προχωρήσει καθώς δεν μπορούν να βρούν τον κατάλληλο drummer και γενικά έχουν ας πούμε χαλαρά σχέδια. Πρόσφατα έκανε άλλη μια audition για μελλοντική συνεργασία που θα τρέξει τους επόμενους μήνες και όταν της ζητήθηκε "κάτι σε ροκ" ή "κάτι σε jazz" χρειάστηκε να δώσει δείγματα σχεδόν από όλα τα προηγούμενα κομμάτια, και θέλω να πω μ αυτό ότι φτιάχνοντας ένα ρεπερτόριο, δεν θα πάει ποτέ χαμένο. Το άλλο που θέλω να πω σχετικά με το τι μπορεί να ψάχνει κανείς για να στελεχώσει ένα γκρουπ. Στο υποθετικό σενάριο (και μην το πάρετε στο ψιλό) που θα ήθελα να προσλάβω πχ έναν κιθαρίστα για να παίζω μαζί του και του έδινα πχ 5 κομμάτια, αν έρχονταν (υποθετικά μιλάμε ξαναλέω) ο "Lee Ritenour" και ο "Larry Carlton" είναι σίγουρο ότι και οι δυό θα παίζανε άριστα το πρόγραμμα. Προσωπικά θα ήθελα τον δεύτερο. Στο ακραίο αυτό παράδειγμα θέλω να πω ότι αυτός που θα εμφανιστεί μπορεί να είναι άριστος, προετοιμασμένος, συνεπής, αλλά να μην σου ταιριάζει. Ενα είναι σίγουρο. Η συνέπεια και η σοβαρότητα. Δεν πας κάπου αγνοώντας επιδεικτικά τον άλλον.

άσχετο και σόρυ για το οφτοπικ: πριν μερικές μέρες πρέπει να είχες έντονο λόξυγγα μια και σε μνημόνευα στον πεθερό μου κάνοντας ακρόαση τα κάτωθι πάλαι ποτέ hi end γιαπωνέζικα και αμερικάνικα μωρά του με τους "μουσικότατους" χάρτινους κώνους... Coral bx 2000 και Jbl lx4-1... κι όμως, ειδικά με τα πρώτα (μοντέλα του 1970) μάλλον θα μπορούσα να συζήσω και σήμερα... ?

Πάντα η απόκτηση μιας παλαιότερης συσκευής , έχει για εμένα τις έξης "εφαρμογές". Πέρα της διάσωσης ή του ντεκόρ (αν και πιο πολύ σε storage επίπεδο αποθηκεύονται- δηλαδή δεν εκτίθενται σαν μουσειακά αντικείμενα) , σκοπός μου είναι να λειτουργήσει, όπως λειτουργούσε την περίοδο που βγήκε. Π.χ. θα δω τι λειτουργικό έχει πάνω του, τι του λείπει από προγράμματα της εποχής, και θα του τα περάσω , αν υπάρχει κάποια έλλειψη. Μετά θα παίξω μαζί του λίγο, και μετά θα τον αποθηκεύσω. ¨Ένα χρόνο μετά, θα τον ξανα θυμηθώ και θα περάσω μαζί του ένα ή δύο απογεύματα. Αν βάλεις ό,τι έχω x τέτοια παιχνίδια, μπορείς να καταλάβεις ότι θα καλύψω αρκετά απογεύματα........π.χ. ενός μηνός απογεύματα, Απογεύματα που θα βαριέμαι να κάνω κάτι άλλο, μιλάμε πάντα για χρόνο "διασκέδασης", π.χ. θα βαριέμαι να βγω μια βόλτα ή για ένα ποτό ή να διασκεδάσω με σύγχρονα μέσα. Πρακτικά λοιπόν , διασκέδαση και ίσως ενασχόληση του μυαλού (π.χ. άντε να θυμηθώ τα windows 95)...και αποφυγή αλτσχαιμερ ?

αν η χρήση που την προορίζεις παραμένει ίδια με αυτή που ήδη αναφέρεις, παρότι η id22 είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί σήμερα στα λεφτά της, προσωπικά δεν θα σου πρότεινα να προβείς στην αγορά της (ή όποιας άλλης ανάλογης)... εφόσον δουλεύει χωρίς προβλήματα, η δική σου παραμένει παρά τα χρόνια της αξιολογότατη ως λύση για κάλυψη των αναγκών σου (τηρουμένων των αναλογιών)... αν οι απαιτήσεις σου αλλάξουν στο μέλλον, το εξετάζεις εκ νέου το θέμα...

κλαιω Δεν υπαρχει

Αγαπητέ μτ, το να "παίζεις" με τις γειώσεις, είναι σαν να περνάς καθημερινά ως πεζός μια λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας με κόκκινο φανάρι... το ότι δεν σε έχουν μαζέψει αλοιφή από τον "δρόμο" ακόμα, δεν είναι επαρκές επιχείρημα ώστε να προτείνεις "απαίδευτα" την πρακτική που ακολουθείς και σε άλλους... αν ακολουθήσει την συμβουλή σου και φάει 230 κατακέφαλα, τι θα κάνεις μετά? θα ζητήσεις συγνώμη? ΥΓ. σόρυ από μένα για το ύφος (δεν ξέρω και την ηλικία σου) αλλά λίγη υπευθυνότητα παραπάνω ποτέ δεν έβλαψε...