Πίνακας συμμετοχής

Είτε flanger είτε chorus, είτε Doubling ADT όλα είναι delay effects με πολύ μικρή καθυστέρηση. Είτε γίνεται με ταινία όπως γινόταν επι Beatles είτε πσσσηφιακά σήμερα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το Flanger έχει καθυστέρηση από 1ms έως 5ms. Το Chorus 5ms έως 25ms. Το Doubling ADT στην ουσία είναι μικρό delay 80‑120ms, χωρίς feedback. Στόχος σε όλα είναι να δημιουργηθεί η αίσθηση πως παίζεται το θέμα 2 φορές ή απο 2 κιθάρες, δίνοντας όγκο. Στο ADT το αποτελεσμα είναι ακριβές αντίγραφο, ενώ αν παιζόταν απο άνθρωπο το δεύτερο μέρος θα είχε πολλές χρονικές ανακρίβειες. Αυτές αναλαμβάνει να τις δημιουργεί τυχαία ένας ταλαντωτής στο Flanger και chorus.

Πω,πω...με Boss έπαιζε; Αφού ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΚΑΛΆ. Το διάβασα στο ντερνετ.

Και μιας κ ειναι στα ντουζενια του η σειρα Witcher κ ειχα στιχο να καθεται ,λεω ας βαλω συγχορδιες κ ας το ανεβασω youtube. Ακουω γνωμες. Ακομα παλευω με audacity να γραψω ηχο..

Ως Χαράλαμπος θα συμφωνήσω απόλυτα. Σε βαθμό που την 1η μου κιθάρα τη διάλεξα μόνο απο εμφάνιση και τίποτα άλλο!!! ?

chorus ακούω και κάποιο boost πιθανότατα, βάλε και λίγο delay έσφιξε η σούπα.

Γίγαντα Neil Peart στο καλό ??

Σκεφτομαι μερικες φορες ποσο κοντα τελικα ειναι ο ΒΒ με τον Lemmy. Για την παρτη σου. Eσα,Μπερμπον,Νεον,Σαλονικη,20σελιδα γραμματα,Λακης,Μπλουζ...........και ολα τα συναφη. Πολυς καιρος γμτο. Ωραιος ομως. Τωρα μολις ακουσα τα δυο εξτρα που εντιταρισες,ξες ποσο τα αγαπαω και τα γουσταρω. Με εκοψες στα 12,ειδικα με το Old love . Προσπαθω να μαζεψω τα κομματια αλλα δεν.... Καλα εκανες.

Love you Lefter, this is for you. Happy birthday pal. ? Και τα κάτωθι, είναι for my beloved bro, who is always there for me. What more can i ask for?

Την καρδιά μου ξεσκείς και τα συκώτια παίρνεις. Αυτό για το βαφτιστηράκι μου, που ξέρω ότι έχω αμελήσει. Το γιό του αδερφού μου.

το adt το είχε εφεύρει ένας μηχανικός της ΕΜΙ επειδή γενικά βαριόταν ο Lennon να ντουμπλάρει τη φωνη του ξανα και ξανά. Με δυό μαγνητόφωνα που μετακινούσαν την κεφαλή του δεύτερου μπρος πίσω. Στο while my guitar επειδή ήταν το μοναδικό που θα έπαιζε ο Clapton και δεν θέλανε να φανεί, αποφάσισαν να το παρακάνουν χρησιμοποιώντας το adt σχεδόν στα όρια του flanging. Ήταν μια δουλειά που σχεδόν πάντα έφτιαχνε ο δεύτερος μηχανικός στους δίσκους των Beatles, Richard Lush

Όπως θα είδες Γιώργο, πάνε 10 χρόνια από τότε που το ανέβασε. Παρ' όλα αυτά έχω κολλήσει. Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις, στις οποίες η εκπληκτική τεχνική, έρχεται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το άγγιμα της χορδής, το συναίσθημα. Αυτό σου μένει όταν τελειώσει, και όχι το εκπληκτικά τεχνικό παίξιμο.

Παραβλέψτε την "cult"εισαγωγή!

Καλλιτέχνες όπως ο Marcus King κτγμ ορίζουν το μέλλον της non-over produced, non-auto-tuned, αληθινής μουσικής.

Είναι νωρίς ακόμα για να πει κανείς και στα γραπτά όλα είναι πάντα υπέροχα αλλά, Η NEURAL DSP έχει αποδείξει ότι μπορεί και κάτι μου λέει ότι θα είναι ο επόμενος μεγάλος παίχτης στο μόντελινγκ?. Ίσως ακόμα και στο προφάιλινγκ. Όπως και να έχει εμείς θα βγούμε κερδισμένοι από τον σαματά και το μαλλιοτράβηγμα. Το Interface δείχνει έξυπνο, τα χαρακτηριστικά είναι εντυπωσιακά, το μέγεθος ιδανικό, μένει να ακούσουμε και τον ήχο (χρήσιμο). Η τιμούλα είναι "πάμε κόντρα" στο kemper stage. (1,600$) Δεν καταλαβαίνω ποιος κάνει προπαραγγελία σε τέτοια πράγματα. https://guitar.com/news/neural-dsp-quad-cortex-modeller-namm-2020/ https://neuraldsp.com/quad-cortex#pre-order

Χαχα , παιχνιδαρα κ μουσικαρες το game! Να σαι καλα!

Σωστά! Μου είχε διαφύγει! Της τρίλιας το κάγκελο λέμε! Θα διορθώσω λιγάκι το προηγούμενο σχόλιό μου: Η Abreu μάνα δεν έκανε παιδιά, κομπρέσορες έκανε!

Κλασσικό παράδειγμα 80s chorus

Έχω πολύ κρασί στο σπίτι (κοντά 9-10 λίτρα), δεν λέει να το πιώ όλο σήμερα. Ναι πολύς καιρός, και υπέροχος. Πάρε κι αυτά για συντροφιά, ίσως σου θυμίσουν κι άλλα.

Ως ειδικός στον παχύ ήχο και το καλό λάδι, έχω να επισημάνω ότι παχύς ήχος από strat βγαίνει με λίγο compression, λίγο overdrive (λιγότερο απ' ότι κανείς φαντάζεται αρχικά), EQ για mid boost από κάπου μετά το gain stage και κάποιο feedback από τον ενισχυτή (δηλαδή πιο εύκολα το πετυχαίνεις αν παίζεις με ένταση). Δεν αναφέρομαι σε ψυχοακουστικούς παράγοντες αλλά στο ηχογραφημένο αποτέλεσμα. Modulation και delay βοηθούν αλλά αν ο αρχικός ήχος "ξυρίζει" ή έχει πολύ attack, δεν πρόκειται να γίνει "παχύς" με το phaser ή το delay. Οι hot μαγνήτες βοηθούν, όχι τόσο λόγω output αλλά λόγω του (κατά κανόνα) περισσότερο μεσαίου αρχικού EQ. Edit, άκουσα για πρώτη φορά τώρα το clip του eangle. ?

Αυτο για το αδερφι μου με τα χρονια πολλα(ξερει εκεινος).

Έτσι είναι άμα ξέρεις να παίζεις!

αλλά....άσε κάτι ξέρουμε.... σε λίγο θα τραγουδάμε σαν τον μακαρίτη....Five years ..!

το ίδιο είπαμε.

80% Albert King, 10% Buddy Guy κι ένα 10% "μοντέρνα" προσέγγιση για ξεκάρφωμα..? Δεν του τόχα για τόσο, μου άρεσε πολύ. Απο τον φρέσκο του -ζωντανά ηχογραφημένο- δίσκο.

Γ...ατο ηταν. Ωραιος ο Τζος. Βαρανε ωραια και αν ημουν αποκατω-πολυ θα το ηθελα-θα βαραγα μερικες μπυρες επισης. Απο την αλλη δεν ειμαι μουσικος και δεν το ψειριζω πολυ το θεμα. Αν με χτυπαει στην ψυχη....με χτυπησε να λεμε.

Θάνατος. Α, και με pod Bill μου. 10 χρόνια πριν με ένα pod.

Τι είναι αυτά ρε πστ μου ?

Μόνος του το έφτιαξε. Να το πάω λίγο πιο βαθιά. Η φύση κάθε οργάνου, πολλές φορές είναι υπαίτια για το αν κάτι ακούγεται καλά. Στο προηγούμενο παράδειγμα, πήρα πιάνο και sax. Το πιάνο δεν έχει sustain, και είναι πολύ πιο κρουστό από το sax που έχει τόνους sustain. Η κιθάρα μπορεί να τα κάνει και τα δύο. Μπορεί να παίξει και φράσεις πιάνου και φράσεις sax. Θα πρέπει όμως να έχει πιο κρουστό, κοφτό, και χωρίς sustain ήχο (πχ jazz σκάφος) για να παίξει φράσεις πιάνου και να ακουστούν καλά, και πιο smooth, overdriven, με sustain ήχο για φράσεις sax. Δεν λέω όχι, όμως το "σχολείο" με τον "αυθεντικό" ήχο κάθε οργάνου, είναι μεγάλη δουλειά.

Ο αγαπημενος μου νοιζ κιθαριστας ο Θοδωρης. Και τον γνωρισα και απο κοντα και ειναι τοσο γλυκος ανθρωπος οσο και κιθαριστας.

Μιας και το κομμάτι που έβαλε ο OP, είναι αυτό, ποστάρω ξανά, την αγαπημένη μου εκτέλεση, που είναι από νοϊζά, και συγκεκριμένα τον eangle για όσους δεν την έχουν ακούσει.

Το phaser ας πούμε ότι παίρνει την μύτη από τον ήχο και την πάει λίγο από εδώ και λίγο από εκεί, για να το πω πολύ χαζά. Παχαίνει τον ήχο, σε βάρος, ας πούμε και πάλι (σχήμα λόγου είναι), του definition και της ατάκας. Όπως είπε και ο Yameth, με μια σχετικά αργή ρύθμιση του "πέρα-δώθε" (παίζοντας και με το πόσο "πέρα-δώθε" θέλεις να πηγαίνει) μπορείς να πετύχεις πολύ ωραίο αποτέλεσμα που θα παχύνει τον ήχο. Ξεκινάς βέβαια με το volume του εφφέ χαμηλά, και σταδιακά ανεβάζεις μέχρι το σημείο που θα είναι πιο "ογκώδης" ο ήχος σου, χωρίς να πολυφαίνεται το ίδιο το εφφέ.

Βασικά, το σόλο στο 2ο λεπτό, προσπαθεί να αναπαράγει τον ήχο που είχε η σόλο κιθάρα στο original track των Beatles. Και νομίζω ότι τα καταφέρνει αρκετά πειστικά! Τι είχε κάνει λοιπόν ο Eric Clapton - διότι αυτός έχει παίξει τη σόλο κιθάρα στο κομμάτι των Beatles? Απ' όσο γνωρίζω, είχε χρησιμοποιήσει ένα vibrato effect, το οποίο όμως πρόσθεσε μετά, κατά τη μίξη του κομματιού, αλλάζοντας χειροκίνητα την ταχύτητα στο tape machine που είχε για να βγάλει αυτόν τον warbling ήχο (δεν ξέρω πώς να το πω) ο οποίος είναι διαφορετικός σε σημεία. Είναι κάτι σαν ADT ("Automatic Double Tracking"), ένος είδους πρόδρομο των εφε chorus και Flanger που χρησιμοποιούμε. Κάποιοι λένε ότι οι Beatles τα εφήυραν , κι αν όχι, σίγουρα πάντως πρωτοπόρησαν σε αυτά. Καθώς είπα, το εφέ προστέθηκε κατόπιν, στη μίξη. Αν ακούσεις το isolated track της κιθάρας του κομματιού , θα διακρίνεις διαφορετική ποσότητα εφέ σε διαφορα σημεία. Κατα τη γνώμη μου μπορείς να βγάλεις σήμερα αυτόν (ανάλογο) ήχο με κάποιο digital flange ή leslie τύπου εφέ αλλά και πάλι, ανάθεμα κι αν θα ακουστεί τόσο ταιριαστά όσο το πέτυχαν στο στούντιο οι Βeatles... Aπό την άλλη βέβαια, μου θυμίζει τρομερά και το εφέ που είχε ο Clapton στο κομμάτι Badge των Cream... εδώ, στο 1:05'... Ποντάρω ότι και στα δυο tracks παίζει με κάποιο leslie speaker.

Πολλά ωραία λόγια γράψατε και οι 2 για μένα και σας ευχαριστώ. Θα 'θελα να πω όμως κάτι για τον εαυτό μου σαν εξομολόγηση. Επειδή έχω την τύχη ν' ακούω τις εκάστοτε ηχογραφημένες πρόβες μας ελάχιστες φορές έχω αναφωνήσει "πω τι σόλο έπαιξα, ίσως και καμία". Έχω πει όμως πολλάκις "εδώ πολύ ωραία συνόδεψα τον τραγουδιστή, τη τραγουδίστρια, τη μπάντα". Και αυτό είναι που με κάνει χαρούμενο.

Οι σένσορες (οι χρυσοί, γιατί υπάρχουν και άλλοι 3 χρωματισμοί με έμφαση σε άλλες μεσαίες συχνότητες και έχουν και μεγαλύτερη έξοδο) δεν είναι και ο πιο vintage strat ήχος. Είναι κοντά, είναι αθόρυβοι και ήταν στις E plus stratocasters, Eric Clapton, Jeff Beck, Buddy Guy και ίσως σε άλλες που δεν θυμάμαι. Στην Eric Clapton υπάρχει και το mid-boost που την πάει αλλού. Δες βίντεο με τον Latimer που την κάνει ν' ακούγεται Latimer δηλ. Les Paul.

Νορμαλ ηχος απο στρατ με drive μου ακουγεται. Μαλλον εχει καποιο modulation εφφε, αλλα αυτο πιο πολυ τον φερνει out of focus, παρα να του προσφερει τοσο πολύ ογκο που να κανει τη διαφορα. Εχει ανθρωπο δικο του απο κατω και την αρπαζει στον αερα. .

https://www.youtube.com/watch?v=ilgbWaG7G0Q η κιθάρα φαίνεται να ταξιδεύει ψηλά με κάποιον μηχανισμό κάπου κοντά στο 6:26 σ' αυτό το βίντεο Τα πετάλια του Prince

Σπάνια εμφάνιση ενός νέου Ford δίπλα στον Miles....