Πίνακας συμμετοχής

Μηπως με μπερδεψες με τον gvour? ? Επικειται (και δεσμευομαι γι' αυτο), αλλα στο μελλον. Με πιανεις στη μεταβαση απο ηχογραφηση κιθαρας μεσω κινητου, σε ηχογραφηση μεσω pc. Μολις το καταφερω, με επιτυχια, και κανω και κανα δυο μαθηματα παραπανω, θα επανελθω...

Να είσαι καλά Γιώργο και τον νέο χρόνο να έρθεις πιο κοντά στους αγαπημένους σου και τα όνειρα σου. Μιας και παίζεις κιθάρα όποτε έχεις όρεξη στείλε μύνημα να κάνεις τα μαγικά σου ? Πές τα κυρ Φώτη μας!

Μήπως επίκειται συνεργασία Ηρακλείου- Πάτρας....; Άντε ντε!

Πολυ ευστοχος ο τιτλος. Το εβαλα να το ακουσω, χαθηκα στις σκεψεις μου και τελειωσε το κομματι χωρις να το καταλαβω. Νομιζω λειπει μια βαρβατη ηλεκτρικη σολο κιθαρα, σε καποια σημεια, ωστε να αποκτησει περισσοτερη δυναμικη και να καθηλωσει τον ακροατη. Πολυ προσεγμενο κομματι. Ωραια αρμονια και ωραιοι ηχοι! Στα υψηλα στανταρ που μας εχει συνηθισει.... Καλη χρονια Νικο!!

Στράτο ευχαριστώ για την ενθάρρυνση. Η αλήθεια είναι ότι το μελετάω με τη φωνή και της δίνω περισσότερη σημασία πλέον. Βέβαια να πω κι ότι το κομμάτι είναι απολύτως μέσα στο range μου, πράγμα που είναι μάλλον σπάνιο γι' αυτά που γράφω συνήθως. Είναι (θεός φυλάξοι!) humbucker κι επιπροσθέτως, επειδή στο amplitube το μόνο overdrive που έχω είναι το TS-9, με τη γνωστή του ασάφεια στις μπάσες χορδές, αυτό χρησιμοποίησα και "αναγκάστηκα" να βασιστώ σε άλλα ηχητικά/παιχτικά μονοπάτια γιατί τα παραδοσιακά δεν ακούγονταν καλά.

Πολύ ωραίο, έχει πολύ ωραίες αλλαγές που είναι απρόσμενες. Αυτό είναι το μπαχάρι. Μπράβο ρε Νίκο.

babe, babe, baby I'm gonna leave you... leave you when the summertime leave you when the summer comes around...

Ευχαριστώ Bill, αλλά ας μην υπερβάλουμε. ? Ως προς το τεχνικό του πράγματος, όλα τα παραπάνω είναι βασική jazz θεωρία. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πιστεύω πως είναι ωφέλιμο για όλους να μελετήσουν jazz, ασχέτως του στυλ που παίζουν(άλλοι λόγοι είναι ο τρόπος διάδρασης των μουσικών σε ένα γκρουπ, η αίσθηση της φόρμας, το concept της κατασκευής lines). Και δεν έχει καν να κάνει με το ρεπερτόριο ή με τα στυλιστικά χαρακτηριστικά, αλλά με την απάντηση στο ερώτημα....οκ, τι μπορώ να παίξω πάνω σε ένα Dm7? Και αυτό που θα παίξω τι επιπτώσεις έχει στην αρμονία? Στην πραγματικότητα δεν είναι jazz, απλά η jazz παιδαγωγική το προσεγγίζει πρωτίστως από την οπτική του παίχτη/αυτοσχεδιαστή, κάτι που προσωπικά απλά το βρίσκω πολύ βολικό. Κατα τ΄άλλα, ένα F#/EmMaj7 δεν είναι Scriabin, Zappa, Pini ή jazz μέχρι να τεθούν σε λειτουργία άλλοι μηχανισμοί. Τώρα πάω να ξαναδώ τον Gould να παίζει Bach που ανέβασε ο Αετός. Να μην ξεχνιόμαστε.

Το Eb/E είναι slash chord. Ο τρόπος που παίζω τα υπόλοιπα ακόρντα-καθώς δεν είμαι πιανίστας-είναι ο εξής...στο αριστερό χέρι παίζω τον βασικό ήχο, δηλαδή 135, 137 ή 157 και στο δεξί παίζω διάφορα upper (εννίοτε και lower)structure triads.To Bbm9(#11) είναι στην πραγματικότητα C/Bbm7 και μετά όλο αυτό με μπάσο Ab που οδηγεί σε C/F#7. κλπ κλπ. Σχετικά με το πως τελικά συμβολίζω τα ακόρντα, αυτό είναι κάτι που αλλάζει ανάλογα με το ποιος πρόκειται να τα διαβάσει.Όταν το κάνω για μένα, επειδή βλέπω κάθε ακόρντο σαν μια συγκεκριμένη modality,αυτό που με ενδιαφέρει είναι να δηλώνεται ξεκάθαρα η οριζόντια έκφραση του, δηλαδή η συγκεκριμένη σκάλα. Αυτή θα μου δώσει και το μελωδικό υλικό αλλά και όλα τα triads ή άλλα intervalic structures που θα χρησιμοποιήσω αρμονικά. Για παράδειγμα, όταν γράφω DmMaj7(#11), αυτό που εννοώ είναι D Lydian Minor. Όταν γράφω Eb/E, εννοώ E w.h. diminished. Όταν γράφω A7b9(13) , εννοώ Α h.w. diminished κλπ κλπ Δηλαδή, το σύμβολο-στο δικό μου μυαλό- είναι ένας τρόπος να σημειώνω τις σκάλες. Κάποιες φορές απλά σημειώνω τις σκάλες, πχ...C Lydian Aug...τότε είναι ένας τρόπος να δίνω το ακόρντο. Εν ολίγοις, είναι το ίδιο πράγμα.