Πίνακας συμμετοχής

Πραγματικά μου κάνει εντύπωση το πόσο αρνητική πρώτη εικόνα είναι διατεθειμένος κάποιος να δείξει για τον εαυτό του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να πει "και που ήξερα εγω ότι θα με παίρνατε;" Μα πως να σε πάρουμε ρε κακομοίρη, αφου ενδιαφέρεσαι να παίξεις μαζί μας και δεν κάνεις τον κόπο να μάθεις 2-3 τραγούδια (που έτσι κι αλλιώς άχρηστα δεν πάνε) τα 40 θα μάθεις; Και στο κάτω κάτω την δική σου άποψη πάνω στα 5-6 ακόρντα ή τον ρυθμό ενός τραγουδιού και πως και αν θα τα παίξεις εσύ, θέλουμε να μάθουμε όχι για να σε εξετάσουμε αλλά για να δούμε αν προσθέτεις στο σύνολο μας. Υπάρχει ίχνος λογικής πίσω απο τέτοια συμπεριφορά; Λογική σκέψη μηδέν. Συναίσθημα όμως μπόλικο. Είναι σαν το παλιό ανέκδοτο με τον γρύλο. Κι επειδή είναι πολύ παλιό πάρτε μια δόση.

Έχω πάει σε live γνωστού ονόματος metal κάφρων. Βγαίνουν στην αρχή για support κάτι Ελληνάρες με τα Marshallάκια τους, και ο ήχος κομπλέ, ωραίος, γαμάτος, μπράβο στα παιδιά. Βγαίνει μετά το main event, με κάτι line6, και ο ήχος ήταν σα σκατά αναμιγμένα με κοπριά και βρεγμένο χιόνι σε χωμάτινο γήπεδο της Δ Εθνικής, που πάνω παίζουν ποδόσφαιρο για 3μιση ώρες φονιάδες βαρυποινίτες κατά τον προαυλισμό τους. Τα γουρούνια μόνο έλειπαν να κυλιούνται ευτυχισμένα, για τέτοια λάσπη μιλάμε, μόνο το μπάσο καταλάβαινες που και που, και μιλάμε το μαγαζί και ο ήχος ήταν πολύ καλό γενικά, άλλωστε οι Ελληνάρες το είχαν αποδείξει. Για μένα δε θα βρεις άκρη χωρίς λαμπάτο. Το μόνο που θα έβαζα μια πιθανότητα είναι το Kemper, γιατί 1ον) μου έχουν ζαλίσει τα @ρχίδια με αυτό γνωστοί καφροειδικοί και 2ον) αυτός που το έφτιαξε έχει φτιάξει και το access virus, το οποίο ΟΚ synth είναι και καμία σχέση, αλλά ο τύπος είναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΙΔΙΟΦΥΙΑ με τα ψηφιακά, κάτι μπορεί να πέτυχε. Αν μπορούσες να το δοκιμάσεις θα ήταν καλά, να δεις μπας και σου κάνει δηλαδή. Βέβαια η λάμπα είναι λάμπα, οπότε τι να πω, καλό κουράγιο. ?

θα βάλω δυο άλλες απόψεις στη συζήτηση. Αρκετοί φίλοι εδώ γνωρίζουν ότι η κόρη μου προσπαθεί εδώ και αρκετά χρόνια με το τραγούδι. Και κυνηγάει ό,τι βρεθεί. Μέχρι πριν ένα μήνα ήταν σε τρία σχήματα. Εκτός από το πρώτο που ήταν σχεδόν δικό της δημιούργημα και στην επιλογή ατόμων κλπ, στα άλλα δυό προηγήθηκε audition του τύπου που περιγράφεται. Και θυμάμαι χαρακτηριστικά το ρεπερτόριο που της ζητήθηκε να γνωρίζει που ήταν στην μεν πρώτη περίπτωση γύρω στα 20 κομμάτια της "σύγχρονης" ποπ και ροκ σκηνής των τελευταίων 20 χρόνων, ενώ στην δεύτερη όλα τα jazz standards από girl from Ipanema, μέχρι autumn leaves και this lady is a tramp, besa me mucho fly me to the moon κλπ. Μιλάμε για προετοιμασία τουλάχιστον εβδομάδας για κάθε audition, ενώ για την τελευταία περίπτωση για κομμάτια που κάποια τα άκουγε για πρώτη φορά, που έπρεπε να τα κατεβάσει σε διάφορες εκτελέσεις και να τα μάθει και στο πιάνο για να μπεί καλύτερα στο πνεύμα τους. Και στις δυό τελευταίες περιπτώσεις πήρε το gig και έτρεξε και τρέχει σε πρόβες, με σχεδόν ερασιτεχνική αν και σοβαρή προοπτική και ελάχιστα, ακόμα, live και πολλές φορές έρχεται με παράπονα ότι οι άλλοι δεν είναι προετοιμασμένοι ή συνεπείς οι ίδιοι όσο απαιτούν από αυτήν. Το jazz σχήμα πάντως δεν προβλέπεται να προχωρήσει καθώς δεν μπορούν να βρούν τον κατάλληλο drummer και γενικά έχουν ας πούμε χαλαρά σχέδια. Πρόσφατα έκανε άλλη μια audition για μελλοντική συνεργασία που θα τρέξει τους επόμενους μήνες και όταν της ζητήθηκε "κάτι σε ροκ" ή "κάτι σε jazz" χρειάστηκε να δώσει δείγματα σχεδόν από όλα τα προηγούμενα κομμάτια, και θέλω να πω μ αυτό ότι φτιάχνοντας ένα ρεπερτόριο, δεν θα πάει ποτέ χαμένο. Το άλλο που θέλω να πω σχετικά με το τι μπορεί να ψάχνει κανείς για να στελεχώσει ένα γκρουπ. Στο υποθετικό σενάριο (και μην το πάρετε στο ψιλό) που θα ήθελα να προσλάβω πχ έναν κιθαρίστα για να παίζω μαζί του και του έδινα πχ 5 κομμάτια, αν έρχονταν (υποθετικά μιλάμε ξαναλέω) ο "Lee Ritenour" και ο "Larry Carlton" είναι σίγουρο ότι και οι δυό θα παίζανε άριστα το πρόγραμμα. Προσωπικά θα ήθελα τον δεύτερο. Στο ακραίο αυτό παράδειγμα θέλω να πω ότι αυτός που θα εμφανιστεί μπορεί να είναι άριστος, προετοιμασμένος, συνεπής, αλλά να μην σου ταιριάζει. Ενα είναι σίγουρο. Η συνέπεια και η σοβαρότητα. Δεν πας κάπου αγνοώντας επιδεικτικά τον άλλον.

Αν 20 λεπτα ειναι προβλημα για ενα μουσικο, εχει προβλημα. Και μαλιστα 20 λεπτα που θα καθορισουν το αν θα παιξει σε μια μπαντα, που εννοειται οτι εχει αποφασισει να προσπαθησει να συμμετεχει. .

Για μένα η λάμπα δεν είναι πια η μόνη λύση, στην εποχής μας έχουμε πάρα πολλές επιλογές. Η πρόταση μου: Amp1 ενισχυτής με πετάλια ή G major ή Helix ή οτιδήποτε compact. Amp1 και ότι διαλέξεις στη πεταλιέρα για να τα κουβαλάς με το ένα χέρι. Μία καμπίνα, όγκος και βάρος θα καθοριστεί από την αντοχή σου, σίγουρα όχι 4x12, να μπορείς να τη κουβαλήσεις με το άλλο χέρι. Οι 4x12 είναι οι αγαπημένες μου καμπίνες αλλά είναι είτε για το σπίτι/studio είτε αν έχεις roadies. Για να είμαι αντικειμενικός, έχω ακούσει πολύ καλούς ήχους online από το Helix όπως και από το Fractal και το Kemper. Έχουν μεγάλη παραμετροποίηση, θέμα όρεξης και δυνατοτήτων του καθενός είναι να βγάλει ήχο που τον ικανοποιεί. Εγώ μιας και είπα για όρεξη, τα προτείνω αλλά δε τα αγγίζω, μόλις βλέπω μενού τρελαίνομαι.

Πάντα η απόκτηση μιας παλαιότερης συσκευής , έχει για εμένα τις έξης "εφαρμογές". Πέρα της διάσωσης ή του ντεκόρ (αν και πιο πολύ σε storage επίπεδο αποθηκεύονται- δηλαδή δεν εκτίθενται σαν μουσειακά αντικείμενα) , σκοπός μου είναι να λειτουργήσει, όπως λειτουργούσε την περίοδο που βγήκε. Π.χ. θα δω τι λειτουργικό έχει πάνω του, τι του λείπει από προγράμματα της εποχής, και θα του τα περάσω , αν υπάρχει κάποια έλλειψη. Μετά θα παίξω μαζί του λίγο, και μετά θα τον αποθηκεύσω. ¨Ένα χρόνο μετά, θα τον ξανα θυμηθώ και θα περάσω μαζί του ένα ή δύο απογεύματα. Αν βάλεις ό,τι έχω x τέτοια παιχνίδια, μπορείς να καταλάβεις ότι θα καλύψω αρκετά απογεύματα........π.χ. ενός μηνός απογεύματα, Απογεύματα που θα βαριέμαι να κάνω κάτι άλλο, μιλάμε πάντα για χρόνο "διασκέδασης", π.χ. θα βαριέμαι να βγω μια βόλτα ή για ένα ποτό ή να διασκεδάσω με σύγχρονα μέσα. Πρακτικά λοιπόν , διασκέδαση και ίσως ενασχόληση του μυαλού (π.χ. άντε να θυμηθώ τα windows 95)...και αποφυγή αλτσχαιμερ ?

εισαγωγή Top !!!

http://www.loudtechnologies.eu/ampeg/en/older-ampeg-parts/70-254-22/a-4468-29 Κατι τετοιο υπαρχει πιθανοτητα να κανει?

Δεν εχω εμπειρία από αναλογικό ήχο. Μόνο από προβάδικα και λαιβαδικα που δεν έχεις αρκετό χρόνο να ακούσεις και να βρεις τα sweet spots του μηχανήματος.Προσφατα κούμπωσα ενα Helix LT. Έκατσα κάποιες ώρες και έφτιαξα κάποιος ήχους (prog metal), πρόχειρα γιατί ερχόταν λάιβ και δεν προλάβαινα να την ψάξω και πολύ. Δεν ήμουν πολύ περίφανος για το αποτέλεσμα ακούοντας από τα μόνιτορ στο σπίτι αλλά ήταν ΟΚ. Πάω λοιπόν σε στούντιο για προβίτσα, κουμπώνω το μοτορι πάνω στα PA, ανοίγω το volume, παίζω ενα ακόρντο και γεμίζει ο χώρος ήχο. High gain παρακαλώ. Μπουκάρουν οι τύποιο του στούντιο μέσα να ακούσουν τι ακούγεται έτσι. Γουστάραμε όλοι μαζι. Κατάλαβα λοιπόν ότι για εμένα το Helix λάμπει σε περιβάλλοντα που μπορώ να τσιτώσω το volume.

Σύμφωνοι, και 20 λεπτά που είπα για το κομμάτι γενναιόδωρα τα είπα. Απλά πολύς κόσμος σήμερα είναι σε άμυνα. Πρώτα να μου δώσουνε για να δώσω. Γιατί; Δεν ξέρω. Θέμα του καθενός, απλά το βλέπω ότι ισχύει. Και άρα, χρειάζεται μεγάλη υπομονή. Από όλες τις πλευρές. Γιατί όπως ψάχνει να βρει κάποιος μουσικό από αγγελίες και του έρχεται το κάθε καρυδιάς καρύδι που είχε παίξει μια φορά τα κάλαντα στη μελόντικα, για πληκτράς, σίγουρα θα έχει απαντήσει και κάποιος σε αγγελίες και πάνω στην ακρόαση θα έμαθε ότι "ο Βιργίλιος δεν το έκανε έτσι εδώ ρε γαμώτο", και η παρακαταθήκη του Βιργιλίου έχει διασωθεί στον ήχο της μπαντός, και πάνε όλοι πέεεερα δώωωωθε ρυθμικά, κι όχι με τον τρόπο τον ελκυστικό, ή κάνουν γιάλα και ανεβαίνουνε 20 νούμερα στο μετρονόμο μέσα στα 3-4 λεπτά ενός κομματιού, και "Δε μας ακολούθησες ρε γαμώτη". Δικαίωμά του καθενός να ψάχνει το μουσικό που θέλει ή τη μπάντα που θέλει, αλλά υπομονή, υπομονή, υπομονή, και ψυχραιμία πάνω απ' όλα! Και μην το βάζουμε μαράζι, αλλά να γελάμε. Υπάρχει κι αυτή η τηλεόραση.

Ακριβώς. Οτιδήποτε μακρύτερα από το κέντρο από τον ΜΙΚΡΟ δακτύλιο της Αθήνας με γεμίζει ΤΡΟΜΟ. Καλά δεν μιλάμε για πόλεις μικρότερες του ενός εκατομμυρίου...όπου φύγει φύγει με τα πόδια στον ώμο....

Καλησπέρα και καλώς ήρθες. Ποτέ δεν κατάφερα να έχω όλα όσα θα ήθελα από έναν ενισχυτή, κατά την γνώμη μου το μεγάφωνο παίζει τεράστιο ρόλο και επίσης η ένταση που το ακούς. Το τι θέλεις να κάνεις με τον ενισχυτή είναι άλλος ένας σημαντικός παράγοντας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους μόντελερς- προφάιλερς και τα συναφή. Μεγάλο ρόλο παίζει το που τα ακούς. Έχω το κέμπερ, ένα dxr-10 ένα headrush 108 και έναν mustang 3 για να το ακούω και σε όλα είναι κάτι διαφορετικό. Ο κοντινότερος ήχος σε πραγματικό ενισχυτή; Το μάντεψες ο πραγματικός με κλειστή την προενίσχυση. Μου αρέσει καλύτερα ο ήχος; Όχι απαραίτητα. Δεν γνωρίζω καλά το helix από το λίγο που το άκουσα δεν με ξετρέλαναν τα στόκ gain presets αλλά μπορεί να έρχονται με ψάξιμο και είναι χρησιμοποιήσιμοι ήχοι. Το headrush 112 έχει την φήμη ότι είναι λίγο boomy Θα πρότεινα να το έχεις σε βάση και όχι στο πάτωμα και μακριά από γωνίες, ήταν ο λόγος που πήρα το 108. Εδώ με μπέρδεψες. Χωρίς να γνωρίζω το helix αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Μήπως κάτι δεν έχεις κάνει σωστά στα output settings ;

Σπίτι Helix καρφί σε monitors, live το κουμπώνεις σε τελικό-καμπίνα. Παίζω μόνο με digital από το 2015 και δε νομίζω να γυρίσω ποτέ σε καθαρή λύση λαμπάτου σε καμπίνα. Θα προσπαθήσω άλλη μία φορά λαμπάτο σε reactive loadbox, αλλά έως τώρα είμαι ευχαριστημένος που παράτησα τις καμπίνες.

Ενώ μου αρέσει πάρα πολύ το Helix για το σπίτι ή ηχογράφηση, δεν θα το έπαιρνα σε live ποτέ λόγω πρότερης αρνητικής εμπειρίας (αρκετών live) με ψηφιακά (AxeFx Ultra & 2). Δεν λέω ότι φταίνε τα μηχανήματα, εγώ προφανώς δεν μπορούσα να τα σετάρω, οπότε για live ένα combo και μερικά πετάλια και τέλος. Εξαιρετικό το Helix για το σπίτι -προσωπικά.

Εγω το εχει λυσει το θεμα με την 4 cable method κι ενα μικρο λαμπατο ενισχυτη.

ναι, αξέχαστα, μαγικά χρόνια. Φανταστικός λαός είναι οι Κρητικοί. Αμα σου πω οτι έμενα 50 μέτρα απο το καφε Αμάν, απέναντι απο τον Αγιο Τίτο... Στην καρδιά του Ηρακλείου.

Γεννημα θρεμα Ηρακλειου... Εσυ φοιτητης ησουν στα μερη μας?

Αφού άφησες να εννοηθεί πως μιλάς για Κρήτη, δεν ξέρω...η δική μου εμπειρία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Δεν μένω εκεί βέβαια, σίγουρα είναι διαφορετικά αν είσαι μόνιμος κάτοικος, αλλά στα διαστήματα που περνάω κάτω έχω γνωρίσει μουσικούς ανοιχτούς και συνεργάσιμους-κάποιους ντόπιους άλλα και άλλους που σαν κι εσένα έχουν εγκατασταθεί εκεί, από Αθήνα αλλά και από εξωτερικό.

1) Σίγουρα το αντιλαμβάνεται. Πιστεύω μάλιστα ότι δεν είναι απλά αμέλεια από την πλευρά του ενδιαφερόμενου, ή ανευθυνότητα, αλλά μια σιωπηρή δήλωση, της διαθέσιμης ενέργειας του. (Δηλαδή, αν ζητάς βατά κομμάτια που τα έχει ξαναπαίξει, λέει εντάξει μωρέ κλάιν πάω έτσι. Εκτός αν του έχεις πει θέλω την τάδε ηχογράφηση στο τάδε άλμπουμ από την τάδε παραγωγή. Αν του έχεις "φανταιζί" κατά τη γνώμη του κομμάτια, είναι ένας τρόπος του να πει, απαπα δεν κάθομαι να τα βγάλω αυτά. Νομίζω αν μιλάμε για ερασιτεχνική δουλειά δικαιού ο νέος για την εσσο) 2) Εκεί ξέρεις ότι πλην εξαιρέσεων δε θα μελετάει ποτέ και θα περνάτε κομμάτια στην πρόβα. 3) Λες "ευχαριστώ θα σας ειδοποιήσουμε" Λίγο στα πιο σοβαρά, δεν ξέρω αν μπάντες που γίνονται για μεράκι βρίσκουν εύκολα μουσικούς από αγγελίες. Είναι πραγματικά τόσοι πολλοί οι εν δυνάμει ενδιαφερόμενοι και τόσες λίγες οι πιθανότητες να ταιριάζουν, που αυτός που ζητάει μουσικούς θα τρελαθεί. Για μενα προσωπικά, καλύτερα να γίνονται νύξεις μέσα από το φιλικό περιβάλλον, σε άτομα που είναι γνωστό ότι πάνω κάτω ταιριάζουν τα χνώτα μουσικά. Και μετά να υπάρχει μια διάθεση από τον κύριο κορμό της μπάντας να διαθέσει λίγο χρόνο, κατεβάζοντας ταχύτητα, να ενσωματωθεί ο νέος. Είναι ανιαρό και ψυχοφθόρο το ξέρω, αλλά είναι και μια καλή ευκαιρία για κοσκίνισμα του ήδη υπάρχοντος υλικού που μπορεί να περνάει στο ντούκου καμια φορά λόγω σιγουριάς μετά από καιρό. (καλά το παίζουμε μωρέ το τάδε γιατί να το προβάρουμε) Τώρα αν δεν υπάρχει αυτή η διάθεση... είναι δυσκολάκι. Εγώ πάντως θα τα κοίταγα τα κομμάτια αν έκλεινα εγώ το ραντεβού (Έλα! Μαζευτείτε να μακούσετ.) Αν είχα δηλώσει ενδιαφέρον απλά κάποτε, και μετά από 2 βδομάδες με έπαιρναν στον δεύτερο ύπνο τηλέφωνο και μου λέγανε "Έλα! Μαζώξου να σακούσουμ.", ε, εκεί όχι, δε θα τα είχα περάσει τα κομμάτια. Μουσικοί ρεμάλια. Τι περιμένεις.

Εγώ γενικότερα έχω απηυδήσει από τον μη επαγγελματισμό επαγγελματιών , σε όλα τα επίπεδα και τους κλάδους, οπότε σε ερασιτεχνική φάση (όχι πως δικαιολογείται) είναι ακόμα πιο αναμενόμενο . Βασικά είναι στον άνθρωπο. Αν είσαι τσαπατσούλης θα είσαι παντού, είτε ως επαγγελματίας είτε ως ερασιτέχνης , σε όλες τις εκφάνσεις των δράσεών σου.

Απαράδεκτη απάντηση και σε τόνο τουλάχιστον προσβλητικό απολύτως αδικαιολόγητα. Λόγω ημερών, απλά σε προσπερνώ.