Πίνακας συμμετοχής

Εγώ πάλι, κοινωνικά και παιδαγωγικά σκεφτόμενος (κάποιος θα μπορούσε να πει 'ωφελιμιστικά' αλλά θα ήταν κακεντρεχής, μισαλλόδοξος και, εν τέλει, παλιοχαρακτήρας), βλέπω μια καινούργια αγορά να ανοίγει. Είχα την προνοητικότητα να κρατήσω όλα τα τεύχη Διάβασέ Με, Ταρατατά, Τέρορ, Ορίμπιλε κ.λπ. από τη δεκαετία του '80, σε νίαρ μιντ κοντίσιον. Θα τα φωτοτυπήσω και θα πηγαίνω να τα πουλάω έξω από λύκεια. Θα είναι βέβαια λίγο downgrading για τα πιτσιρίκια που έχουν συνηθίσει να βλέπουν το "Οι Τρεις Μιλφ κι ο Μεγάλος Μαύρος Κόκορας" σε 4Κ, αλλά θα έχω φροντίσει να δημιουργήσω hype από πριν, ώστε να εκτιμήσουν το βίνταζ του πράγματος. Έτσι σκέφτεται ο επιχειρηματίας ο σωστός, ο πρόστυχος. ΥΓ1. Όποιος Ιλουμινάτι, Μπίλντεμπεργκ, Σόρος, Σώρρας κ.λπ. διαβάζει αυτές τις γραμμές, να ξέρει ότι αστειεύομαι. Δεν έχω κανένα τεύχος από τα προαναφερθέντα έντυπα, δεν είναι σε άψογη κατάσταση και δεν σκοπεύω να πουλήσω φωτοτυπίες τους σε ανήλικους προς 2 ευρώ τη μία (με έκπτωση 10%, αν αγοράσουν 10 τεύχη). Σας αφήνω τώρα για να πάω να ρωτήσω τα παλικάρια στο μαύρο βαν που μόλις πάρκαρε έξω απ' την πόρτα μου, αν θέλουν κανά καφέ. Αν χαθώ για λίγο απ' το φόρουμ, ανησυχήστε. ΥΓ2. Το πού τη βρίσκετε την όρεξη για εκτεταμένη, σοβαρή συζήτηση πρωί-πρωί, Κυριακάτικα, is beyond me.

Καμία τεχνολογική ευκολία δεν είναι free of charge. Γενικότερα τίποτα που κάνει τη ζωή μας ευκολότερη δεν είναι. Τα πάντα έχουν ένα κόστος. Το θέμα είναι προς τα πού γέρνει η ζυγαριά "εσόδων-εξόδων¨. Στην προκειμένη περίπτωση, κερδίζεις π.χ. την απερίγραπτη ευκολία του gps και γενικότερα της θηριώδους online βάσης δεδομένων για οτιδήποτε μπορεί να χρειαστείς ή να σε ενδιαφέρει, από το πώς αλλάζεις λάστιχο σε semi truck μέχρι πώς να κάνεις τραχειοτομή με ένα στυλό ενώ λαμβάνεις real time οδηγίες από χειρούργο που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου. Γενικά λόγω συνήθειας, ευκολίας πρόσβασης και ταχύτητας έχουμε ξεχάσει πώς είναι η ζωή χωρίς τεχνολογικές ευκολίες. Ακόμα περισσότερο, ήδη υπάρχουν ενήλικες γενιές που καν δεν ξέρουν. Από την άλλη χάνεις οποιοδήποτε δικαίωμα ιδιωτικότητας όταν βρίσκεσαι σε online περιβάλλον. Ο σκοπός δεν είναι ο έλεγχος των μαζών για την επιβολή ενός καθεστώτος τυρρανίας και απόλυτης επίβλεψης, τουλάχιστον όχι με αυτή τη γραφική απεικόνιση που παρουσιάζουν οι ταινίες. Το πρωταρχικό είναι το κέρδος με την απόλυτη γνώση των επιθυμιών και κατ' επέκταση με το μπαράζ στοχευμένων προτάσεων. Δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι αλλά ζούμε εποχή επανάστασης στην έννοια της διαφήμισης. Μέχρι τώρα, όλες οι διαφημίσεις ήταν ίδιες για όλους κι όποιον πάρει ο χάρος. Πλέον, βάση του προφίλ μας που είναι μια καταναλωτική (και όχι μόνο) απεικόνιση του εαυτού μας, βλέπουμε πολύ περισσότερο αυτά που θα έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα κλικ. Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένας μας που να έχει κάνει κλικ σε διαφημιστικό μπάνερ ή να έχει επισκεφθεί κάποιο εμπορικό σάιτ και κατόπιν να μην έχει φάει το αντίστοιχο σπαμ διαφημίσεων ανάλογων προϊόντων οπουδήποτε κι αν βρεθεί online. Προς το παρόν το "AI" της διαφήμισης είναι χαζό και λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό απλοϊκά. Όσο περνάει ο καιρός όμως γίνεται όλο και πιο οξυδερκές. Προσωπικά όλα τα παραπάνω με ενοχλούν μόνο στο επίπεδο της, για την ώρα, αστοχίας του συστήματος. Είναι χαρακτηριστικό (και είμαι σίγουρος ότι δε σας λέω κάτι καινούριο) ότι τον τελευταίο καιρό έχω φάει ένα απίστευτο σπαμ στο feed μου στο fb με διαφημίσεις για μονόκλ (!). Ο λόγος είναι ότι στην πρώτη που μου εμφανίστηκε, μπήκα στα σχόλια να δω τι γράφει ο κόσμος κι έγραψα κι εγώ ένα κοροϊδευτικό. Για το σύστημα προφανώς αρκούσε ότι έκανα κλικ. Φυσικά οι προεκτάσεις όλων των παραπάνω μπορεί να είναι πολύ σοβαρότερες από το τι διαφημίσεις βλέπουμε στα feed μας. Π.χ. δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι εργοδότες/εταιρίες κοιτάνε προφίλ πριν προσλάβουν. Και τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς έχουν πλήρη πρόσβαση παρόλα τα κουτάκια που μπορεί να έχουμε τσεκάρει ή ξετσεκάρει σε διάφορες "ρυθμίσεις". Προς το παρόν αρκεί να είναι κανείς φειδωλός στην online παρουσία του. Δηλαδή όλο αυτό το απερίγραπτο trend με τη μανία δημοσιοποίησης οποιασδήποτε δραστηριότητάς μας, μόνο κακά αποτελέσματα μπορεί να έχει πιστεύω. Πάντως kateme και τουλάχιστον για την ώρα, η ζυγαριά κλίνει προς την πλευρά του οφέλους.

Την είχα αρκετό καιρό στο μάτι και το αποφάσισα. Ο λόγος για τη Yamaha Revstar 720b. Σας παραπέμπω στη σειρά μοντέλων Revstar καθότι έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Όσον αφορά τη συγκεκριμένη τώρα, αντιγράφω technical features: Construction: set-in Scale Length: 628 mm (24 - 3/4") Neck: Mahogany Neck Profile: medium Fingerboard: Rosewood radius: 350mm (13 - 3/4") Frets: Jumbo Body: Flamed Maple / Mahogany Body Cut : Top & Back Tuners : Diecast Hardware Color: Satin Nickel Nut / Width: plastic / 43 mm Bridge: Tune-O-Matic Tailpiece: Bigsby B-50 Pickguards: Black 3-ply Pickups: Filtertron style Humbucker Controls: Master volume/ tone Additional Function: Dry-switch (push-pull) Finish on Top: Steel wool Δε θέλω να κουράσω με πολλά τεχνικά γιατί δεν τα ξέρω κι όλας. Ακολουθούν φωτογραφίες και κλιπ σε κάθε θέση των μαγνητών. Να συμπληρώσω ότι δεν έχω γράψει με coil split (tone push-pull) καθότι δε με ενθουσίασε ο ήχος και αυτά τα θεωρώ και λίγο worst of two worlds. Δηλαδή αφού πάμε σε διπλούς θα ακούσουμε διπλούς. Τέλος να πω ότι οι χορδές είναι οι στοκ (noname) και ειδικά οι τυλιχτές ακούγονται τελειωμένες. Δεν τις έχω αλλάξει ακόμα. Να πω ότι το μαλλί πήγε γύρω στα 750 από Νάκα, με έκπτωση καθότι πρόκειται για εκθεσιακό μοντέλο πλην όμως σε άψογη κατάσταση. Επιφυλάσσομαι για κλιψ με βρώμικο ήχο, προς το παρόν Deluxe Reverb clean. Revstar 720B.mp3

Αυτό λοιπόν που μας φοβίζει δεν είναι η δυνατότητα γνώσης των στοιχείων μας (ή του αριθμού της πιστωτικής μας κάρτας) από έναν τυχαίο άνθρωπο (π.χ. τον υπάλληλο της τράπεζας) αλλά η δυνατότητα συστηματικής καταγραφής και ανάλυσης των δεδομένων μας. (Εκτός από την ταυτότητα, θυμάστε παλιά που σκανάραμε την πιστωτική μας σ' εκείνα τα χαρτιά και μετά βάζαμε και υπογραφή?) Συμφωνώ ότι υπάρχει ζήτημα, απλά αναφέρω το παράδειγμα με τις ταυτότητες στα μπαρ/εστιατόρια για να σχολιάσω ότι κοινωνίες όπως της Αμερικής είναι κάπως πιο εξοικειωμένες με την ιδέα της απόδειξης της ηλικίας μέσω επίδειξης ταυτότητας.

Ναι πρακτικο μεν αυτο που λες, αλλα ΑΛΛΟ η ματαιοδοξια (και αν πρεπει αυτη να τιμωρειται) και άλλο πραμα η ασφαλεια δικαιου.

Φούζιε ο τίτλος σου είναι προβοκατόρικος ?. Προφανώς και δεν τελειώνει η τσόντα στο διαδίκτυο ούτε θα τελειώσει ποτέ. Ούτε η τσάμπα τσόντα τελειώνει. Το μόνο που μας λέει το άρθρο ουσιαστικά είναι ότι στη Μεγάλη Βρετανία, οι χρήστες που είναι subscribed σε τσοντοσάιτ, θα καλούνται να αποδεικνύουν ότι είναι άνω των 18 με κάποιο έγγραφο και ότι αυτό σκέφτονται να ακολουθήσουν κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οπότε μη φοβάστε για τίποτα. Το ανώνυμο free τσοντοσέρφινγκ είναι τόσο επικερδές που κανένα regulation δε στέκει ούτε πρόκειται να εφαρμοστεί ποτέ. Το πολύ πολύ να απαγορευτεί το κάπνισμα την ώρα που βλέπεις τσόντες.

Μόλις έτυχε να διαβάσω αυτό. https://www.ogdoo.gr/diskografia/spania-ntokoumenta/mageia-akykloforito-kommati-tou-jimi-hendrix

cigaret13 Καθόλου off topic. Θα σου πω μια ιστορία......για την "εξέλιξη" και το political correctness. Με το ΠΡΩΤΟ walkman, το Sony TC-50 του 1968, η NASA εξόπλισε κάθε αστροναύτη της με δαύτο, προκειμένου να κρατούν και να ηχογραφούν τα αρχεία της αποστολής τους. Επαναλαμβάνω το 1968. Το συγκεκριμένο walkman δουλεύει με μπαταρία NiCd ήτοι μπαταρία νικελίου-καδμίου , δηλαδή ένας τύπος επαναφορτιζόμενης μπαταρίας που χρησιμοποιεί υδροξείδιο οξειδίου του νικελίου και μεταλλικό κάδμιο ως ηλεκτρόδια. Η μπαταρία αυτή…..με βάσει τους ΗΛΙΘΙΟΥΣ κανονισμούς του 2019 απαγορεύεται να «πετάξει». Δηλαδή , αν σου στείλει κάποιος κάτι , π.χ. από την Ιαπωνία, που δουλεύει με αυτή την μπαταρία , θα σου έρθει....χωρίς μπαταρία. Πέταξε στο διάστημα το 1968…..και τώρα δεν μπορεί να πετάξει ΠΟΥΘΕΝΑ . Μοντέρνους καρούς ζούμε…λίγο πιο συντηρητικούς από τον Μεσαίωνα. ? Υ.Γ. Σου στέλνω φώτο από το dashboard του αυτοκινήτου μου......1983 μοντέλο AE80 Toyota Corolla , My pride and joy ....να γουστάρεις. ? Υ.Γ.2 Παλιά τα αυτοκίνητα είχαν manual που σου έλεγαν πως να ρυθμίσεις το καρμπυρατερ και τα σημερινα manuals σου λενε "ΜΗΝ ΠΙΕΙΤΕ ΤΑ ΥΓΡΑ ΜΠΑΤΑΡΙΑΣ" . ΖΟυμε απλά στηςν πιο ηληθια εποχή...ευτυχώς γευτικα ελάχιστα 70's, 80's και 90's.

Έτσι κι αλλιώς δουλειά από αγγελία (άσχετα με το fb), είναι σαν να ψάχνεις γκόμενα μέσω αγγελίας, αλλά δεν υπάρχουν και πολλοί τρόποι.

Δεν ξέρω, αλλά φαντάζομαι το να βρεις δουλεια μεσω FB ενέχει τους ίδιους κινδυνους με το να βρεις γκόμενα μεσω FB ?

Xactly, Επίσης ΜΕΓΑΛΟ θεμα είναι και το ποιός συλλέγει τα δεδομένα μας. Το δημόσιο ή καποια αρχη, που εχουν τουλάχιστον ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ τα εχέγγυα ή καποιος ιδιώτης ;

Γιώργο μου, δεν παίζεις metal, γι'αυτό τα λες αυτά. Έχω δοκιμάσει όλες τις λύσεις του εμπορίου, πολλά watt λάμπα με 2x12 V30s, πολλά watt λάμπα με 1x12 Greenback, λίγα watt combo με 1x12, πολλά watt με power scaling/attenuation, πολλά watt σε loadbox με Impulse Responses και Studio Monitors. Όοοολα αυτά ακούγονταν τραγικά στο σπίτι, πάντα μιλώντας για metal και επίσης τις ώρες που μελετάω (μετά τη 1:00), ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθούν. Εξαίρεση ήταν η χρήση loadbox, που ακουγόταν φανταστικά και έπαιζα ό,τι ώρα ήθελα, αλλά τουλάχιστον 50% της εμπειρίας "λαμπάτος ενισχυτής" είναι στον αέρα της καμπίνας. Οπότε ο φίλος πιο πάνω καλά τα λέει, βέβαια δε μπορούμε εδώ να ασκήσουμε βέτο σε κανέναν σχετικά με το τι θα κάνει και πώς θα ξοδέψει τα χρήματά του, μόνο εμπειρίες μοιραζόμαστε. Μακάρι να τον βολέψει τον φίλο και να βρει τον ήχο που ψάχνει. Εγώ έχω 100% αντίθετη εμπειρία.

Αντιλαμβανεσαι Χαρη ότι αλλο να επιδείξεις απλως σε εναν σερβιτορο την ταυτότητα σου (και τι να προλάβει να συγκρατήσει. ...αριθμό κ.λ.π.) και αλλο να την σκαναρεις και να την ανεβάσεις και να εχουν προσβαση σε αυτή ποιος ξερει πόσοι και ποιοί . Η τελευταία αυτη περίπτωση ισοδυναμεί με απώλεια ταυτότητας και καλο θα ταν να ακυρωθεί. Μια απο της στανταρ διαδικασίες οταν απωλεσεις ταυτοτητα ,περαν των αλλων, ειναι να ενημερώσεις γραπτώς και τον Τειρεσία. . μηπως και με αυτην (την ταυτοτητα που έχασες) εγκριθεί καποιο δάνειο.

Αν δεν σε πειράζει (οχι εσυ γενικα) μπορείς πχ να ανεβάζεις ποιον γιατρο επισκέπτηκες και γιατί. Καποιοι το κανουν ηδη στο φβ για να κερδισουν συμπόνια ή προσοχή, οπως σωστα παρατήρησες πιο πάνω την έξαρση αμετροέπειας μερικών. Εγω δεν ανέχομαι να ξερει κανείς τριτος σε ποιον γιατρό ή δικηγόρο..ή τσαγκαρη πηγα.Εκτός αν θελω νσ το πω εγω.

Ολα τα νομοθετήματα απο την ηθική ξεκινούν και γίνονται νόμοι. Την τρέχουσα ηθική και το εθιμο, το οποίο υποτίθεται οτι αποαποτυπωνουν. Βασικα τα ιδια λεμε μάλλον με . αλλα λογια. Στο θεμα του pos το κρίσιμο ειναι κυριως η γνώση του θέματος απο τον τριτο ασχετο τραεζικο υπάλληλο

Μπράβο κι από μένα μια χαρά φαίνεται Κάνε μερικά live και περιμένουμε την άποψη σου γιατί τα όργανα εκεί φαίνονται

Αυτό δεν είναι τίποτα. Πού να κρυβόμασταν άμα θεσπιζόταν ως τεκμήριο ο μουσικός εξοπλισμός και γίνονταν δεκτά ως αποδεικτικά στοιχεία φωτογραφίες και βίντεα. Όλοι με τη μολότωφ ανά χείρας θα ήμαστε.

Εγω λοιπον, είμαι ψωνιο, για να συνδυάσω τις δυο τελευταιες μου απαντησεις, και οπως ξερετε πολυ καλα ΔΗΜΟΣΙΑ αναρτω φωτογραφιες μου στο FB με αυτοκινητα. Θα κληθω λοιπον με βασει τη λογικη αυτη , να πληρωσω τελη κυκλοφοριας για ολα αυτα; Θα προστεθουν οοοοοολαα αυτα τα αμαξια....στο τεκμαρτο μου εισόδημα; Και νταξ για ολα τα αλλα, για την dodge charger σκαω που ειναι 4.500 κ.εκ ?

Οχι το Ειρηνοδικειο Αθηνων ηταν. Απερριψε την υπαγωγη της στον νόμο 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά Δες και το σκεπτικο της αποφασης με το οποιο διαφωνω ΚΑΘΕΤΑ "Στο σκεπτικό της απόφασης του το δικαστήριο σημειώνει ότι οι φωτογραφικές ή κινηματογραφικές αναπαραστάσεις, φωνοληψίες και κάθε άλλη μηχανική απεικόνιση που προσκομίζεται ως αποδεικτικό μέσο σε πολιτική δίκη και αφορά σε ιδιωτική επαφή και συνομιλία εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση ενός εκ των συμμετεχόντων, καθίσταται απαράδεκτο αποδεικτικό μέσο. Ποια όμως είναι τα απαγορευμένα αποδεικτικά μέσα, τα οποία δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν στα πλαίσια της δίκης; «Οι εκτυπώσεις που αποτυπώνουν αναρτήσεις στις οποίες προέβη κάποιος χρήστης στο «προφίλ» του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης «facebook» ώστε να είναι ορατές μόνο από τους «φίλους» του στο συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης» λέει η Ειρηνοδίκης και υπογραμμίζει για την περίπτωση της εν λόγω δανειολήπτριας. «Όταν η ιδιωτική ζωή έχει ευρέως δημοσιοποιηθεί παύει να είναι άξια προστασίας από τον νόμο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, καθώς «όταν τα δεδομένα του ατόμου είναι γνωστά σε ένα σχετικά μεγάλο αριθμό προσώπων ή μπορούν να γίνουν από αυτούς εύκολα αντιληπτά και θεωρούνται εξακριβωμένα, τότε δεν προσβάλλεται το δικαίωμα για πληροφορική αυτοδιάθεση και στην ιδιωτική ζωή». Σύμφωνα με την απόφαση, στην περίπτωση Facebook, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να προβεί σε ρυθμίσεις ιδιωτικότητας στο προφίλ του, εάν επιθυμεί να περιορίσει τον κύκλο των προσώπων που έχουν πρόσβαση σε αυτό, στις φωτογραφίες του και γενικότερα στις αναρτήσεις του, δηλαδή να προβεί σε ρυθμίσεις περιορισμού προσβάσεως στις πληροφορίες του. «Ακόμη όμως, έχει τη δυνατότητα να καταστήσει δημόσια κι ελεύθερα προσβάσιμα σε όλους (ακόμη και σε χρήστες του διαδικτύου που δεν έχουν λογαριασμό στο «facebook») τα στοιχεία αυτά, με την καταχώρισή τους στον εν λόγω ιστότοπο χωρίς ρυθμίσεις ασφαλείας. Πληροφορίες, όμως, οι οποίες αναρτώνται από το υποκείμενο των δεδομένων σε δημόσια πρόσβαση στο διαδίκτυο δεν συνιστούν προσωπικό δεδομένο και δεν εμπίπτουν στις προστατευτικές διατάξεις του Ν. 2472/1997», αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφαση. Με αυτό το σκεπτικό το δικαστήριο δέχθηκε τα προσκομισμένα από τις αναρτήσεις στοιχεία με το σκεπτικό ότι τέθηκαν σε δημόσια πρόσβαση και δεν αποτελούν προσωπικό δεδομένο." Αλλα πραγμα αυτό, ότι φορολογουνται οι δωρεες χρημάτων , και δεν ενδιαφερει το παρον δικαστηριο. Επίσης, αν σου παρω εγω δωρο στην εορτή σου....πρεπει να το δηλωσω και στη ΔΟΥ; ..Ελά ΗΜΑΡΤΟΝ!

Ετσι ειναι, οπως τα λες Σπυρε. Το πρόβλημα ομως για εμενα ξεκιναεί, οταν ΣΕ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΝ να χρησιμοποιείς αυτην την τεχνολογια. Παράδειγμα pos. Καταγραφονται λοιπόν όλες οι κινησεις του πελατολογιου μου, με πρόσχημα την μη φοροδιαφυγη, αλλά "ξεχναν" ότι ετσι αποκαλυπτεται και ο εντολέας μου, η φυση της υποθεσης του....και παει περιπατο το δικηγορικό απορρητο.

Εγω , υστερα από εικοσι και πλέον χρόνια μαχομενης δικηγοριας, μπορώ πολυ ευκολα να καταλάβω, γιατι θεσπίζεται ένας νόμος.......ποια θα ειναι η αιτιολογική του έκθεση (για τα μάτια του κοσμου- για την επιφαση νομιμότητος) .......και για ποιους πραγματικά λογους θεσπίζεται. Ουτε εγω ειμαι συνωμοσιολόγος....αλλά ουτε και βλάκας, να μην ξερω τι γινεται. ΟΛΟΙ οι νομοι (αν εξαιρέσω τις 10 εντολές του Μωυση-που ρυθμισαν την κοινωνικη συμβιωση) ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ εξυπηρετουν, οπότε η συνωμοσιολογια ειναι εκ των ων ουκ ανευ. Εμ τι ειναι;

Το χω ξαναγραψει. Με την επίφαση ενός υπέρτατου σκοπού και την "προστασία" του (ανήλικοι -περιβάλλον- δημόσια υγεία. .......κ.λ.π) επιβάλλοντα όλες οι απαγορεύσεις.

Καθόμουν και σκεφτόμουν, πως ζούμε στο "μέλλον". Εμείς που είμεθα λιγο πιο μεγάλοι, είδαμε το "μέλλον" όταν ήμασταν μικροί, μέσα από ταινίες sci-fi....και πλέον το ζούμε. ΟΜΩΣ....για τη λογική μου....το πραγματικό μέλλον....η μετάβαση......έγινε κυριως στα 80's . Η πραγματική φουτουριστική εποχή (σχεδιαστικά σιγουρα- αλλά και λειτουργικά εν μέρει) ήταν τα 80'ς Η φηφιακή εποχή, που κυρίως σε εκείνη την εποχή εγινε πιο "καταναλωτική" , μας έδωσε πρόσβαση σε τεχνολογια .....μελλοντική Έκτοτε , 40 χρόνια μετά, φυσικά η τεχνολογια απογειώθηκε, αλλά η δυναμική εκείνης της μετάβασης , που έλαβε χώρα στα 80's , νομίζω είναι ανυπέρβλητη....μέχρι να γίνει στο μέλλον κάτι εξίσου δυνατό. Ακολουθούν 3 παραδείγματα.....μπορώ να σκεφτώ άλλα 100....για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ. Τα παραδείγματα των 80's δεν είναι ακραία , αλλά budget προιόντα .....άρα απευθυνόταν στον μέσο χρήστη: Παράδειγμα 1: Ρολόι χερός: 1989 VS 2019 Αυτοκίνητο: 1984 VS 2019

Εξαιρετικό φρέσκο βίντεο από το κανάλι του Tim Pierce με καλεσμένο τον John Tucci, έναν απίστευτα ευχάριστο και down to earth επαγγελματία. 5 αστέρια από εμένα, μικρό (20min), ευχάριστο, περιεκτικό, επιμορφωτικό. Ακόμη και τα διαλείμματα με παίξιμο κιθάρας είναι μικρά σεμινάρια φρασεολογίας. Γκουρμέ!

Tim Pierce εγγύηση. Ο αγαπημένος μου "Youtuber" μαζί με Pete Thorn.

Έτσι είναι. Τα 80's ήταν εποχή ορόσημο όταν η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας που συνέβη μέσα στον 20 αιώνα βρήκε εμπορεύσιμη εφαρμογή στο κοινό. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί από τότε, όπως λέει ο Λάκης. Δηλαδή έκτοτε γινόμαστε μάρτυρες της εξέλιξης των ήδη υπαρχόντων ειδών και πολύ λιγότερο βλέπουμε εντελώς καινούρια πράγματα. Προσωπικά θεωρώ ότι επίσης από αισθητικής άποψης και όσον αφορά κυρίως το design χώρων (από το εσωτερικό αυτοκινήτων μέχρι διαμερίσματα και επαγγελματικούς ορόφους), τα 70's και τα 80's ήταν ό,τι ωραιότερο έχει γίνει ως τώρα στον τομέα.

Και το βρώμικο κλιπ σε κάθε θέση όπως υποσχέθηκα. Α επίσης άλλαξα χορδές για πρώτη φορά σε κιθάρα με bigsby. Η ανωμαλία είναι σε πολύ μεγάλα επίπεδα, παίζει να μου πήρε κανά μισάωρο. Revstar 720b dirty.mp3

Έχουν ανοιχτεί πολλά τέτοια θέματα, τύπου "θέλω ενισχυτή για metal στο σπίτι". Για να σώσω λίγο από το χρόνο και το χρήμα σου, θα σου πω ότι λάμπα+metal+σπίτι, πολύ απλά δε γίνεται, είναι ένα όνειρο θερινής νυχτός με άπειρους συμβιβασμούς τύπου attenuator, loadbox, studio monitors και ένα κάρο τεχνολογίες, με τις οποίες εν τέλει φτάνεις να ξεχνάς ότι παίζεις λαμπάτο ενισχυτή. Been there, done that, που λένε και στο χωριό μου. Αν δε ζεις ανησυχητικά μόνος, οτιδήποτε λαμπάτο πάνω από 1w ξέχνα το. Μιλάω πάντα για metal, για άλλα είδη που έχουν ως βάση τους καθαρό ήχο, αλλάζουν δραματικά τα πράγματα.

Για τη φθινοπωρινή μελαγχολία, που έλεγε χθές ο @fusiongtr.

Έξω ρίχνει βροχούλα. Δρόσισε. Φθινόπωρο, και κάθε τέτοια εποχή, με πιάνει κάτι σαν εσωστρέφεια. Κάποια φθινοπωρινά κομμάτια όπως εγώ τα αισθάνομαι. Καληνύχτα βροχή, αύριο θα είσαι πάλι εδώ να σε μυρίσω, να αγγίξω τις σταγόνες σου, να τυλιχτώ στην ομίχλη σου, να αισθανθώ την υγρή σου αύρα, καληνύχτα βροχούλα.

Κάποτε είχα την ευκαιρία να φτιάξω μουσικά θέματα για ένα θεατρικό θρίλερ, ερασιτεχνικού θιάσου με πολύ κέφι. Μάλιστα σε όλη την διάρκεια της παράστασης υπήρχε τεχνική βροχή για να γίνεται περισσότερο βαριά η ατμόσφαιρα.... Ο σκηνοθέτης έδωσε τόσο καλές οδηγίες που τα θέματα ήταν σαν να φτιάχτηκαν μόνα τους. Τότε κατάλαβα ότι ο σκηνοθέτης πρακτικά έχει το αποτέλεσμα συνολικά στο κεφάλι του και προσπαθεί να το περάσει στους συντελεστές. Στο θέμα της μουσικής όμως δεν μπορεί να σου πει ούτε ηχοχρώματα ούτε μελωδίες ούτε αρμονίες, μπορεί όμως να σου πει τι αίσθηση θέλει να βγάλει. Ωραία εμπειρία. Μιλώντας πριν λίγα χρόνια με τον Alexandre Desplat, τον ρώτησα: τι είναι πιο εύκολο; Να γράφεις ελεύθερα μουσική ή να επενδύεις μουσικά μία ταινία; Η απάντηση ήταν κάθετη: ΦΥΣΙΚΑ το δεύτερο, γιατί δεν ξεκινάς από το μηδέν. Όπως διάβασα παραπάνω, πρέπει να προχωρήσεις παράλληλα με τον σκηνοθέτη. Έτσι, η άσκηση ίσως είναι περισσότερο να βρεις τι θέλει ο σκηνοθέτης παρά τι ταιριάζει στην ταινία. Εκτιμώ ότι καταλαβαίνοντας την απαίτηση μετά η έμπνευση θα έρθει μόνη της. Α, και κάτι τελευταίο: να θυμάσαι πάντα τη σημασία του ηχητικού κενού και της σιωπής, ειδικά σε δραματικές ταινίες. Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία. Εύχομαι να ευχαριστηθείς την κάθε στιγμή του επόμενου καλλιτεχνικού σου βήματος! ΥΓ Για τι ύφους ταινία λέμε;

https://www.pagenews.gr/2019/11/23/kosmos/telos-to-eleuthero-porno-sto-internet/ Μάλιστα κύριοι. Μετά το τσιγάρο μας κόβουν και την τσόντα. Μόνο η ποταπαγόρευση έχει μείνει να έρθει πλέον. Έχω πολλά σχόλια να κάνω επί του θέματος, αλλά θα ήθελα να ακούσω τα δικά σας πρώτα.