Πίνακας συμμετοχής

Ένας από τους μεγαλύτερες συνθέτες,μουσικούς και πιανίστες της Ελλάδας (και όχι μόνο) μας χαιρέτησε χθες. Από χθες το πρωί έχει κολλήσει το repeat το αγαπημένο μου άλμπουμ (ίσως η μεγαλύτερη μου συνθετική επιρροή ever ,με την έννοια του πως πρέπει να γράφεται ένα τραγούδι).

Πριν λίγες μέρες έκανα το παρακάτω. Έχω λατρέψει το MS3 της Boss, το οποίο χρησιμοποιώ για όλα τα Modulation/Delays/Reverb εφέ αλλά και compression. Στις 3 λούπες έχω τα JHS Double Barrel v4, Xotic BB Preamp, JHS AT@ distortion, και βασικά με αυτά τα 3 βγάζεις τεράστια γκάμα από light overdrive μέχρι distortion. To CAE/MXR Boost/Line Driver το χρησιμοποιώ ως always on buffer. Καλώδια George Ls, τροφοδοσία Voodoo Labs Pedal Power 2 Plus. Μικρό και ευκολοκουβάλιτο. Επίσης το MS3 είναι γελοίο στον προγραμματισμό. Στο expression pedal έχω το master volume του συστήματος.

Ανακατασκευή κιθάρας Sanox Sound Creator (made in Japan 1980) Αρχικά να πούμε ότι η κιθάρα είναι η Sanox Sound Creator (made in Japan 1980) αντιγραφή της Fender Red Lead II (1979). ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΘΑΡΑΣ Παίζουμε την κιθάρα να δούμε σε τι κατάσταση είναι. Από ότι φάνηκε η κιθάρα κατά ένα μεγάλο ποσοστό έπρεπε στην ουσία να φτιαχτεί από την αρχή γιατί διαπιστώθηκε ότι είχε: 1. Στρεβλωμένο μανίκι (neck warped) από το 5ο τάστο και μετά. Στην κάτω εικόνα παρατηρούμε ότι το μπράτσο είναι στραβό και παρεκκλίνει προς μια μεριά: 2. Βέργα ρύθμισης μπράτσου (truss rod): κατεστραμμένο σπείρωμα/πάσα! Αδυναμία ρύθμισης ισιάδας-καμπύλης μπράτσου για ρύθμιση του action: 3. Τάστα: φθαρμένα, χαμηλά, αυλακώσεις… 4. Nut: πλαστικό, σπασμένο nut με όλα τα περιπλεκόμενα προβλήματα (βαθιά αυλάκια ,η χορδή «πατούσε» σε όλο το αυλάκι κατά μήκος και όχι στην μπροστά άκρη του nut, ψηλό nut actionκτλ 5. String Action: πολύ ψηλό action των χορδών που έκανε την κιθάρα σχεδόν αδύνατη στο παίξιμο: 6. Γέφυρα (fixed fridge): παραμορφωμένα βαγονάκια, το σημείο επαφής της χορδής ανάμεσα στις δυο μικρές εξάγωνες βίδες, δεν ήταν στο κέντρο, έλειπαν ελατήρια και βίδες, οι αποστάσεις μεταξύ των χορδών ΔΕΝ ήταν σωστές, κατεστραμμένες βίδες στα σπειρώματα και στην κεφαλή και γενικά μια πολύ χαμηλής ποιότητας γέφυρα: 7. Ηλεκτρικά: χαλασμένα ποτενσιόμετρα (volume, tone),χαλασμένοι διακόπτες, κομμένα καλώδια, μόνο ο ένας μαγνήτες ήταν άθικτος και σε καλή λειτουργική κατάσταση. 8. Neck plate: κατεστραμμένες βίδες στην κεφαλή τους: 9. Κλειδιά κουρδίσματος και string trees: τα κλειδιά είχαν πρόβλημα στα γρανάζια τους και αδυνατούσαν να κρατήσουν σταθερό κούρδισμα. Τα strings trees ήταν παλιού τύπου όπου τα συγκεκριμένα «μαγκώνουν τις χορδές» και ΔΕΝ τις αφήνουν να τεντωθούν ομαλά στο κούρδισμα, στο intonation και στα bendings: Παρακάτω θα αναλύσουμε ένα προς ένα τα βήματα ανακατασκευής της: --Το πιο ΣΟΒΑΡΟ πρόβλημα της κιθάρας ήταν στο μανίκι. Πιο ειδικά διαπιστώθηκε ότι ήταν στρεβλωμένο (neck warped). Βλέπουμε στην παρακάτω εικόνα ότι το μπράτσο έχει μια κλίση της τάξης περίπου 3 χιλιοστών από την υπόλοιπη ταστιέρα: Οι αιτίες τις στρέβλωσης του μπράτσου πολλές, μια από αυτές είναι το ξύλο να ήταν προβληματικό από την ΑΡΧΗ. Πιο ειδικά το ξύλο να μην μπορεί να παραμένει σταθερό μετά την κοπή του και τον εγκλιματισμό του και να έχει την ΤΑΣΗ να παρεκκλίνει προς διάφορες κατευθύνσεις, όσες φορές και να πλανηθεί. Συνήθως τέτοια ξύλα ΔΕΝ τα χρησιμοποιούμε σε μουσικά όργανα και τα συναντάμε σε κιθάρας του εμπορίου μαζικής παραγωγής και χαμηλού κόστους. Επιδιόρθωση στρέβλωσης μπράτσου: Οι παρεμβάσεις που θα γίνουν είναι: - Αφαίρεση ταστιέρας - Ισοπέδωση μπράτσου - Αλλαγή του trussrod -Τοποθέτηση με δυο μπάρες ανθρακονήματος - Καινούρια ταστιέρα σφενδάμι (rock maple) - Βάψιμο 1. Αφαιρούμε τα τάστα και την ταστιέρα με θερμότητα: Αξιολόγηση: στην πάνω εικόνα παρατηρούμε την αφαίρεση της ταστιέρας και το truss rod μονής δράσης παρόμοιο με το truss rod που χρησιμοποιεί η Martin. Διαπιστώθηκε ότι το αυλάκι του truss rod είχε πολύ μεγάλα κενά με αποτέλεσμα η βέργα να ΜΗΝ είναι τοποθετημένη ΣΦΙΧΤΑ και ΣΤΑΘΕΡΑ μέσα του (βλέπε κάτω εικόνα). Το γεγονός ότι η βέργα ΔΕΝ ήταν «σφιχτή» στο αυλάκι του truss rod μπορεί να ήταν και αυτός ένας λόγος στρέβλωσης του μάνικου (βλέπε κάτω εικόνα). Επίσης, η βέργα δεν λειτουργούσε γιατί ήταν χαλασμένα τα σπειρώματά της, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ρυθμιστεί η καμπυλότητα-ισιάδα του μπράτσου και κατ επέκταση να μην μπορούμε να ρυθμίσουμε και το action της κιθάρας: 2. Αντικατάσταση του παλιού truss rod με καινούριο διπλή δράσης. Για να τοποθετηθεί το καινούριο truss rod ΣΦΙΧΤΑ και ΣΤΑΘΕΡΑ στο μανίκι επιβάλλεται να γεμιστεί το κανάλι του truss rod με ξύλο σφενδάμι (rock maple) και στη συνέχεια άνοιγμα ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ καναλιού, για να τοποθετηθεί η καινούρια βέργα. Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε το κανάλι του truss rod έχει καθαριστεί και είναι έτοιμο να κολληθεί σε αυτό ένα ΝΕΟ κομμάτι ξύλο από σφενδάμι: 3. Μετά το κόλλημα του ξύλου, ΠΛΑΝΙΣΜΑ της πάνω επιφάνειας του μπράτσου. Σε αυτό το σημείο πλανίζετε και η στρέβλωση του μάνικου που είδαμε πιο πάνω και πλέον το ξύλο είναι ολόισιο: 4. Το καινούριο truss rodείναι τύπου wheel, το οποίο θα ρυθμίζεται από την πίσω άκρη του μάνικου, χωρίς να είναι απαραίτητο να βγαίνει το μπράτσο κάθε φορά που θα χρειάζεται ρύθμιση, όπως γινόταν σε παλιές fender. 5. Άνοιγμα καναλιού truss rod: 6. Ενίσχυση του μάνικου: ανοίγουμε δυο κανάλια δεξιά και αριστερά του trussrod για να τοποθετήσουμε σε αυτά δυο βέργες ανθρακονήματος (carbon fiber). Να πούμε ότι, οι βέργες ανθρακονήματος σε συνδυασμό με καινούρια ταστιέρα από σφενδάμι (rockmaple) και καινούρια τάστα από ατσάλι ΘΑ προσδώσουν την απόλυτη σταθερότητα στο μάνικο χωρίς να υπάρχουν πλέον προβλήματα στρέβλωσης. TIP: να πούμε εδώ ότι με μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο θα δούμε ότι σε περιπτώσεις στρέβλωσης του μάνικου, κάποιοι εφαρμόζουν την μέθοδο του ατμού. Με αυτήν την μέθοδο μαλακώνουν το ξύλο με ατμό, το ευθυγραμμίζουν (διόρθωση στρέβλωσης), το αφήνουν να στεγνώσει και μετά το ξύλο έχει αποκτήσει την ισιάδα του. Παρόλα αυτά αυτή η μέθοδος ΔΕΝ είναι αξιόπιστη γιατί μετά από λίγο καιρό το ξύλο θα επανέλθει πάλι στην αρχική του κατάσταση, γιατί πολύ απλά τέτοια ξύλα είναι προβληματικά από την αρχή. Η λύση του ατμού, είναι γρήγορη λύση, οικονομική, δεν απαιτεί εξειδικευμένα εργαλεία και το σημαντικότερο ΔΕΝ είναι αποτελεσματική σε βάθος χρόνου. 7. Τοποθέτηση truss rod και ανθρακονημάτων. Η κόλληση των ανθρακονημάτων γίνετε με εποξική 2 συστατικών: TIP: όταν τοποθετούμε το truss rod, βάζουμε σε διάφορα σημεία λίγο σιλικόνη κυρίως στις ΑΚΡΕΣ και μεταξύ 7ου και 9ου τάστου. Αυτό το κάνουμε για να μην ακούγονται «τριξίματα» κατά το παίξιμο της κιθάρας βλέπε κάτω εικόνα: ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ ΤΑΣΤΙΕΡΑΣ 1. Σφενδάμι (rock maple), ακατέργαστο (rough), πλατύβενο (plain sawn? 2. Πλάνισμα πάνω και κάτω επιφάνειας και τρίψιμο με 120 γυαλόχαρτο. Μαρκάρουμε το ξύλο για να φανούν τα χαμηλά σημεία κατά το τρίψιμο. Έλεγχος πάχους ταστιέρας. 3. Διαμορφώνουμε στην ταστιέρα, καμπύλη ακτίνας 16’’ ιντσών με το παρακάτω εργαλείο: 4. Το επόμενο βήμα αφορά το κόψιμο των εγκοπών στην ταστιέρα για να μπουν στη συνέχεια τα τάστα. Αυτό το βήμα είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει να είναι να έχει 100% ακρίβεια, γιατί η κιθάρα θα ακούγεται εκτός τόνου (flat-sharp). Επιβάλλετε οι εγκοπές να ανοίγονται με εξειδικευμένα εργαλεία που είναι φτιαγμένα για αυτή τη δουλειά, όπως είναι τα παρακάτω εργαλεία: 5. Ανοίγουμε τα σημάδια (fretboard dots) στην ταστιέρα με το παρακάτω μίνι ρούτερ, αφού πρώτα τοποθετήσουμε στην επιφάνεια της ταστιέρας χαρτοταινία για να την προστατέψουμε από γδαρσίματα: 6. Αποφασίστηκε η ταστιέρα να φαίνεται κατά κάποιο τρόπο παλαιωμένη (relic). Ρίχνουμε διάσπαρτα και σε σημεία που τα δάχτυλα έχουν την μεγαλύτερη συχνότητα επαφής με την ταστιέρα, μια σταγόνα μαύρη βαφή διαλύτου και τρίβουμε με δέρμα εμποτισμένο σε διαλυτικό: -Μετά γεμίζουμε τα σημάδια (fretboard dots) με κόλλα (ανάμιξη εποξική 2 συστατικών και μαύρης βαφής διαλύτου: 7 .Έτσι θα δείξει η ταστιέρα παλαιωμένη (relic) στο τέλος της (προκαταβολική φωτογραφία!) : 8. Για δεύτερη φορά ΠΡΙΝ την εισαγωγή τάστων, διαμορφώνουμε την καμπύλη της ταστιέρας με το εργαλείο 16” radius block: 9. Κόλλημα της ταστιέρας στο μπράτσο. TIP: Τοποθετούμε το 16” radius block πάνω στην ταστιέρα ΓΙΑ να πετύχουμε όσο το δυνατόν ΙΣΗ πίεση σε όλο το μήκος της, βλέπε κάτω εικόνα: TIP: ΠΡΙΝ κολλήσουμε την ταστιέρα, την ευθυγραμμίζουμε πάνω στο μανίκι και ανοίγουμε 2 τρύπες του 1χιλιοστού στο 18ο και στο 1ο τάστο όπου σε αυτές τις τρύπες θα τοποθετηθούν μικρά καρφάκια για να κρατήσουν σταθερή την ταστιέρα (από γλιστρήματα) κατά την κόλλησή της (βλέπε κάτω εικόνα): 10. Παρακάτω βλέπουμε την ταστιέρα κολλημένη στο μανίκι: 11. Αφού κολληθεί η ταστιέρα, την αφήνουμε να στεγνώσει τουλάχιστον 24 ώρες. Στο επόμενο βήμα μαρκάρουμε με μολύβι την ταστιέρα και ισοπεδώνουμε με 16΄΄radius block έως εξαφανιστούν οι γραμμές από το μολύβι: 12. Ανοίγουμε τρύπες στα πλαϊνά της ταστιέρας και βάζουμε τα πλαϊνά σημάδια (side dots), κόλλημα με κυανοακρυλική κόλλα. ΠΡΟΣΟΧΗ όταν δουλεύουμε με κυανοακρυλικη κόλλα φοράμε προστατευτικά γυαλιά και γάντια!! 13. Στρογγυλοποίηση άκρης ταστιέρας: ΑΛΛΑΓΗ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ ΣΤΟ HEADSTOCK 14. Ευθυγραμμίζουμε το λογότυπο και μετά με cnc δίνουμε το όνομα του ιδιοκτήτη της κιθάρας κατόπιν συνεννόησης!: 15. Αναμιγνύουμε: κόλλα εποξική 2 συστατικών + κόκκινη βαφή διαλύτου και γεμίζουμε, μετά απαλό τρίψιμο με 120 γυαλόχαρτο: 16. Τοποθετούμε το μπράτσο στο σώμα και ελέγχουμε την κλίμακα της κιθάρας να είναι σύμφωνη με την γέφυρα για την σωστή ρύθμιση του intonationαργότερα: 18. Το neck pocket πρέπει να είναι 16χιλιοστά βαθύ. Στην κιθάρα αυτή ήταν 19χιλιοστά. Το γέμισμα με ξύλο 3χιλιοστών ήταν απαραίτητο, βλέπε παρακάτω εικόνες: 19. Καθάρισμα, ισοπέδωση και κόλλημα ξύλου σφενδάμι 3χιλιοστών: - 20. Πειραματισμός για να πετύχουμε την απόχρωση χρώματος, αναμιγνύοντας εποξική 2 συστατικών και κόκκινη βαφή διαλύτου: - ΒΑΨΙΜΟ ΜΑΝΙΚΟΥ 21. Αφαιρούμε το παλιό βερνίκι με υαλόχαρτο 120/240/320/400/600/ατσαλόμαλο τύπου 00: 22. Βάψιμο με γομαλάκα. Η γομαλάκα είναι φυσικό βερνίκι που χρησιμοποιούν στα καπάκια των κλασσικών κιθάρων. Αραίωση με καθαρό οινόπνευμα 95 βαθμών και εφαρμόζουμε με την «μέθοδο της μπάλας» όπως γίνετε στις κλασσικές κιθάρες και σε άλλα όργανα: 23. Βαφή μάνικου με γομαλάκα. Πιο πάνω είδαμε ότι θέλαμε να προσδώσουμε στην ταστιέρα την εικόνα του παλιού (relic), όπου είχαμε βάλει διάσπαρτα μαύρη βαφή διαλύτου. Παρακάτω είναι το τελικό αποτέλεσμα: - 24. Πριν την εισαγωγή των τάστων ελέγχουμε πρώτα με το παρακάτω εργαλείο το βάθος που πρέπει να έχει το κάθε αυλάκι ξεχωριστά, ώστε να τοποθετηθεί ακριβώς το τάστο χωρίς να προεξέχει πάνω στην ταστιέρα: 25. Στη συνέχεια με μια τριγωνική λίμα, λιμάρουμε πολύ ελαφριά το πάνω μέρος της εγκοπής ώστε να μπορεί να γίνει εισαγωγή-εξαγωγή των τάστων χωρίς να τραυματίσουμε το ξύλο τα λεγόμενα fretchips: 26. Εισαγωγή ατσάλινων τάστων (stainless steel Jumbo Jescar frets) με πρέσα για τάστα: - TIP: θα πρέπει ΠΡΙΝ την τοποθέτηση των τάστων, να διαμορφώσουμε την καμπύλη το radius των τάστων να είναι ίδιο με αυτό της ταστιέρας. Με αυτόν τον τρόπο θα πετύχουμε την ΤΕΛΕΙΑ επαφή ταστιέρας και τάστου. Η διαδικασία αυτή γίνετε με το παρακάτω εργαλείο: 27. Κόψιμο των τάστων με μικρό τροχό: TIP: κατά το κόψιμο με τροχό, στις άκρες το τάστο αναπτύσσει μεγάλες θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να ΚΑΙΓΕΤΑΙ η άκρη του ξύλου της ταστιέρας και ειδικά στο σφενδάμι που είναι ανοιχτόχρωμο ξύλο. Για περισσότερη ασφάλεια χρησιμοποιείστε κοπτικό για ατσάλι: 28. Οι άκρες των καινούριων τάστων έχουν γωνία 90ο. Με ειδικό εργαλείο τα λιμάρουμε για να προσδώσουμε γωνία 35ο για να μην ενοχλούν κατά το παίξιμο (fretbevel? Tip: το συγκεκριμένο εργαλείο είναι φτιαγμένο από τεφλόν, το οποίο ΔΕΝ γδέρνει την πάνω επιφάνεια των τάστων κατά το λιμάρισμα. 29. Ισοπέδωση τάστων (fret leveling). Κατά την ισοπέδωση των τάστων πρέπει να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν λιγότερο υλικό, για να μην μειωθεί πολύ το ύψος τους και για να πετύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη υψομετρική ομοιομορφία των τάστων μεταξύ τους. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες που είδαμε ΠΙΟ πάνω ΠΡΙΝ την εισαγωγή τάστων. Σε αυτό το βήμα, ρυθμίζουμε την ταστιέρα να είναι ολόισια κατά μήκος με το παρακάτω μεταλλικό χάρακα: Συνέχεια, ισοπέδωση τάστων: Στο ΠΡΩΤΟ βήμα μαρκάρουμε την κορυφή όλων των τάστων με έναν σκουρόχρωμο μαρκαδόρο, για να ελέγξουμε τα χαμηλά σημεία των τάστων κατά το λιμάρισμά τους. Μετά με μια λίμα ειδική για τάστα (fretleveler) μήκους 15 εκατοστών, περνάμε όλα τα τάστα κατά μήκος. Η φορά ισοπέδωσης των τάστων πρέπει να ακολουθεί την πορεία των κόκκινων βέλων, που αυτό σημαίνει ότι κάποια περάσματα θα πρέπει να γίνουν έξω από την ταστιέρα, βλέπε κάτω εικόνα: Στη συνέχεια, ξανά μαρκάρουμε την κορυφή τον τάστων και με το radius block, ξανά περνάμε κατά μήκος αλλά κυρίως κατά πλάτος όλα τα τάστα, ώσπου να σβηστούν όλα τα σημεία του μαρκαδόρου από την κορυφή των τάστων: TIP1: κατά την ισοπέδωση των τάστων, με το 16 radius block θα πρέπει να είναι σε ΣΥΝΕΧΗ επαφή με όλα τα τάστα χωρίς να μένει κανένα εκτός τόσο κατά την κίνηση μπρος-πίσω (κατά μήκος), τόσο και κατά πλάτος. Αυτό για να το πετύχουμε θα πρέπει το radius block να έχει μεγαλύτερο μήκος από την ταστιέρα. TIP2: σε αυτό το βήμα επειδή κατά το λιμάρισμα των τάστων ασκείτε κάθετη πίεση πάνω τους, και υπάρχει περίπτωση να καμπυλώσει το μανίκι ελάχιστα, θα πρέπει να ακυρώσουμε αυτήν την κάθετη πίεση για να διατηρήσουμε την ισιάδα του μπράτσου και αυτό θα το πετύχουμε πολύ απλά, υποστηρίζοντας με το χέρι την κάτω μεριά του μάνικου. 30. Fret Crowing: μόλις τοποθετηθούν τα τάστα έχουν την μορφή στην Α τάστο. Μετά την ισοπέδωση των τάστων, η πάνω επιφάνειά τους έγινε επίπεδη Β τάστο, επαναφέρουμε την κορώνα (στρογγυλοποίηση) του κάθε τάστου ξεχωριστά με ειδικές λίμες Fret crowing. Τελικό αποτέλεσμα Γ τάστο: 31. Στρογγυλοποίηση της άκρης του κάθε τάστου ξεχωριστά, με ειδική λίμα: 32. Γυάλισμα τάστων: τοποθετούμε χαρτοταινία ανάμεσα στα τάστα για να προστατέψουμε την ταστιέρα και γυάλισμα των τάστων με γυαλόχαρτα 120/240/260/400/600/ και τέλος polishing με dremer: TIP: μερικά περάσματα πρέπει να γίνουν με τον παρακάτω τρόπο. Τυλίγουμε σε ένα τύπου σφουγγάρι το γυαλόχαρτο και το περνάμε με γρήγορες κινήσεις κατά μήκος της ταστιέρας (θα λέγαμε στρογγυλοποίηση τάστων): 33. Με ένα αιχμηρό αντικείμενο κάνουμε επίτηδες «σημάδια» σε διάφορα σημεία στην ταστιέρα για να προσδώσουμε την εικόνα του παλιού: ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ 34. Για την μείωση του θορύβου (feedback) βάζουμε θωράκιση από χαλκό, στα cavities του σώματος και πίσω στο pickguard και γειώνουμε: 35. Αντικατάσταση των παλιών εξαρτημάτων με καινούρια ποτενσιόμετρα 250Kohms Bourns (Made in Germany), Jack και διακόπτες (switchcraft Made in USA): ΜΑΓΝΗΤΕΣ 36. Servise μαγνήτη: άνοιγμα μαγνήτη και καθάρισμα από σκουριά κυρίως: 37. Καθάρισμα των polepiecesμε dremer: 38. Παλιά λόγο έλλειψης τεχνογνωσίας, τους μαγνήτες ΔΕΝ του βύθιζαν σε υγρό (παραφίνη + κερί) για την μείωση του θορύβου-μια διαδικασία που ονομάζεται potting. Έτσι ήταν και αυτοί οι μαγνήτες. Οπότε potting: 39. Καινούρια: κλειδιά κουρδίσματος, roller string trees, neckβίδες, pickguard βίδες και καινούρια γέφυρα: ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ NUT 40. Αντικαταστάθηκε το παλιό πλαστικό nut με κοκάλινο. Υπάρχουν πολλοί τύποι nut (κόκκαλο, γραφίτης, μπρούτζος, τιτάνιο, ανθρακόνημα μέχρι και μαργαριτάρι). Σε αυτή την κιθάρα χρησιμοποιήθηκε nut από νεροβούβαλο (buffalo). Τοποθέτηση και ρύθμιση με τις παρακάτω λίμες: TIP: οι εγκοπές/αυλάκια του nut, στις οποίες κάθονται οι χορδές πρέπει να έχουν βάθος το ΜΙΣΟ της διαμέτρου της χορδής (βλέπε κάτω εικόνα). Για να μπορεί η χορδή να κινείτε ελεύθερα κατά το bending, κούρδισμα, ρύθμιση του intonation... SETUPκιθάρας και Τελικό Αποτέλεσμα

Thanks φίλε να είσαι καλά!!! Με αυτό το σεταπ έχει κανείς ευρύ ρεπερτόριο! Διμσόνικ και όσοι πιστοί βόρειοι, αύριο 16.00 παίζει νοιζοκαφές ΤΕΔχ @ Πνοή και Νύξη heavy industries. Θα γίνει προσπάθεια για απόκτηση οπτικοακουστικού υλικού! Οπότε Stay Tuned!!

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τον καλό λόγο, προσπαθώ να κάνω την εργασία μου όσο πιο βιώσιμη και αποτελεσματική γίνεται. Και το ίδιο θα επιθυμούσα και για όλους τους ευσυνήδειτους συναδέλφους. Οι περισσότερες δουλειές καταλήγουν κάπου εκεί, να δουλεύεις λίγο ή πολύ παραπάνω από τα συμφωνημένα. Αν το "πολύ" συμβαίνει συχνά είναι πρόβλημα. Been there-done that και κάηκα. Προσπαθούσα να χωρέσω ολόκληρος από μια τρύπα 10 εκατοστών για να βρεθώ στην μεριά του τοίχου που εκπληρώνονται οι υποχρεώσεις. Φυσικά, εξακολουθώ να "πέφτω έξω" σε κοστολογήσεις και budget και εξακολουθώ ενίοτε να αναλαμβάνω εργασίες ως case study, ως skills honing ή απλά για αναψυχή πάνω σε όργανα που μεταποιώ για εμένα ή για φίλους, μπλέκοντας το χόμπι μου (την επισκευή/κατασκευή μουσικών οργάνων) με την εργασία μου (την επισκευή/κατασκευή μουσικών οργάνων). Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι πάντα υπάρχει ένα trade-off σε under-budgeted δουλειές είτε αυτό λέγεται μη ύπαρξη deadline είτε πιο "χαλαρή" προσέγγιση σε ζητήματα αισθητικής αρτιότητας. (Σε ένα όργανο που κοστίζει 100Ε και έχει σπασμένο μανίκι-δεν θα υπάρχει άγχος για την αισθητική του αποκατάσταση-εφ' όσον συμφωνηθεί ότι είναι άνευ σημασίας/και λογικής να πληρώσει κάποιος 100Ε για τέτοια επισκευή). Καλή συνέχεια και αναμένουμε με ενδιαφέρον κι άλλες ανακατασκευές και περιηγήσεις επισκευών

Αισθητικά είναι άψογη πραγματικά. Τι βάρος έχει περίπου χωρίς τα πετάλια; Το χεις δει; Καθένας με τον πόνο του ? Τα τελευταία χρόνια έχω φάει κόλλημα με τις μικρές και ελαφριές πεταλιέρες. Έχουν περάσει θηρία από την κατοχή μου και δεν αντέχω άλλο να τα σηκώνω. Το θέμα με τα flatboards είναι να βρεις case. Ιδανικά θέλουν κάποιο flightcase που πάλι ανεβάζει το βάρος. Κάποιος που φτιάχνει flightcases μπορεί να σου φτιάξει πολύ εύκολα ένα flatboard. Μεγειές και καλόπαιχτα.

Θα εκτιμηθεί δεόντως!

Τον θυμαμαι. Στα παιδικα μου χρονια ως μαθητης πιανου το οποιο βαριομουν θανασιμα, ελεω κλασσικης μουσικης (ειπαμε 8 χρονων) η δασκαλα αποφασισε μπας κ μου κινησει το ενδιαφερον με κατι πιο ποπ. Enter Σπανος ( κ Χατζηνασιος) με διασκευασμενα κομματια για πιανο, μια αγαπη για το καλοκαιρι, σπασμενο καραβι και τα συναφη. Εξακολουθησα να βαριεμαι θανασιμα τα μαθηματα πιανου ωστοσο προτιμουσα anytime τα κομματια του Σπανου απο τις μαζουρκες του Σοπεν. Απο τοτε τον Σπανο μαζι με τον Χατζηνασιο του Σ θεωρω ενα αχωριστο διδυμο, οπως λεμε Αμποτ κ Κοστελλο, Simon & Garfkl, κλπ ? ?

Μαλακτικό ρούχων, δεν έχω ιδέα τι μπορεί να κάνει στα ξύλα-τάστα αλλά την μυρωδιά θα την ξεφορτωθείς.

H σωστή υγρασία είναι συνάρτηση της θερμοκρασίας. Οπότε, σε έναν χώρο που έχει γύρω στους 18 μια τιμή μεταξύ 50-60 θα έλεγα είναι ιδανική. Το καλοκαίρι όμως όταν φτάνουμε στους 28 η υγρασία πρέπει να κυμανθεί μεταξύ 40-50. Ενας αφυγραντήρας είναι μια καλή και φτηνή σχετικά λύση

Παράξενοι δεν λες τίποτα.......? Άντε και στο youtube....

Υποθέτω από το παίξιμο ότι στην τούμπα είναι ο David Bargeron...

Δεν ξερω πως το ειχες κατα νου και τι πιστευεις οτι θελει αλλαγη. Σε τετοιου ειδους κομματια ομως η μουσικη υπηρετει το λογο,την "ιστορια" του και τον τροπο που λεγεται. Και για μενα εδω αυτο επιτυγχανεται με τον καλυτερο τροπο,100%. Πολυ ωραιο ειναι Φωτη και μπραβο.

Ένα βιντεάκι με τις πρώτες νότες της κιθάρας

Δυστυχώς δεν έχω άποψη μιας και δεν έχω δει κάποια... νομίζω. Αλλά έχω ακούσει διθυράμβους απο καμμένα και followers των κόμιξ. Αν είναι αυτό που νομίζω πάντως (super action και εφέ) με αφήνουν παγερά αδιάφορο (μιας και γέρασα και δεν γουστάρω να βλέπω πολύ κίνηση, ιδιαίτερα της κάμερας) οπότε τείνω να συνταχθώ με τον τιτάνα του σινεμά που ξέρει απο αυτά. Τουλάχιστον αυτός έχει διηγηθεί ιστορίες που τις θυμάσαι για τους διαλόγους.

Edit: Όπου τα 2 λευκά DIY controllers ελέγχουν ταυτόχρονα τα presets του nux cerberus (μέσω midi με τη χρήση DIY arduino κατασκευής) και το mooer looper (δεν παίρνει midi αλλά έγινε με hardware πατέντα στους διακόπτες του)