Πίνακας συμμετοχής

Πολλά χρόνια πριν με την ορχήστρα της Λέσχης της ΠΑ με το μπάσο και στην κιθάρα τον Αγγελο Σκορδίλη

Μπήκα στην διαδικασία να μεταφέρω στον υπολογιστή κάποιες αρχαίες κασέτες κωδικοποιημένες με Dolby C που ήταν της μόδας στα 80'ς. Δυστυχώς το Aiwa AD-F350 έμεινε απο λαστιχάκια προφανώς, γιατί δεν γυρίζει και πρέπει να το πάω για ένα service. Εν τω μεταξύ έχω ένα Sony boombox με κασέτα που λειτουργεί! Δεν έχει Dolby όμως και μονο έξοδο ακουστικών. Το σύνδεσα με την κάρτα ήχου και έκανα μια μεταφορά κάποιας κασέτας. Ενθουσιάστηκα που άκουσα πράγματα που είχα ξεχασμενα απο εγγραφές του 80-83 και σαν ανυπόμονος που είμαι κάποιες φορές, ιδιαίτερα όταν είναι να κάνω μια μικρή αγορά, έψαξα να βρω μπας και υπάρχουν Software αποκωδικοποιητές Dolby B/C για να τα διορθώσω στο PC. Η έρευνα κατέληξε σε 2 υποψήφια προγράμματα. Το ένα είναι το Tape Restore Live! Ενα δωρεάν plugin για το Winamp και παρα το εκτεταμένο προφιλ σε επιλογές και διορθώσεις που διαθέτει όπως Bias, Azimuth, κ.α. υποστηρίζει μονο Dolby B. Το άλλο είναι το DDI Codec που θα βρείτε στο Microsoft και στο Apple store προς 15 ευρώ. Δείχνει πιο σοβαρό εμφανισιακά συν το C, οπότε και το αγόρασα. Αποκωδικοποίησα και με τα δύο το ίδιο πρόγραμμα. Δεν έχω βέβαια σωστό reference για σύγκριση αλλά... το Tape Restore Live! ακόμα και με Β μάλλον πατάει το DDI Codec. Περισσότερος όγκος και χαμηλά αλλά κυρίως πιο φυσικά πρίμα. Νομίζω. Αυτα σε μια διαδικασία 2 ωρών. Δεν έχω καταλήξει αλλά σίγουρα θα κάνω κι άλλες δοκιμές και ίσως βρω κάποιο αποκωδικοποιημένο αρχείο απο παλιά για να συγκρίνω. Δεν ξέρω πόσους αφορά το θέμα αλλά σίγουρα θα είναι ανω των 50 ετών. ?

Στο μυαλό (ημών) των κιθαριστών βέβαια, κάθε φορά που αλλάζει κάτι στην εξίσωση-προσθέτει-μέταλλα-κράματα-βάρος-αφαιρεί-ξύνει-αλλάζει-αγοράζει τρεις χιλιάδες πετάλια (κάθε πετάλι=2000% καλύτερος ήχος), οπότε με χίλια ευρώ έχεις 6.000.000% καλύτερο ήχο. Στο κεφάλι μας. Γιατί όλα αυτά, συμπληρώνουν το κενό που υπάρχει στον εγκέφαλο το οποίο έπρεπε να καταλαμβάνει η ικανότητα να στέλνει στα χέρια τις συνάψεις που κάνει-μουσικά-ώστε αυτά να παίζουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που σκέφτεσαι. Όποιος το βγάλει αυτό σε κιθάρα, ενισχυτή ή πετάλι θα το αγοράσω. ( ο tommy emmanuel δεν είναι πετάλι, άσε που αν τον βάλω μπροστά και όχι στο fx loop θα λασπώνει) Μέχρι τότε, άλλο μανίκι=άλλη κιθάρα. Πόσο άλλη? Όση μας επιτρέπουμε να μας παραμυθιάζει.

Εαν θέλουμε να μετρήσουμε με ποσοστά τη συνεισφορά κάθε μέρους του οργάνου στον ήχο, τότε κάθε part έχει 100% συνεισφορά στον ήχο του, αφού χωρίς αυτό ο ήχος του θα ήταν 0%. Αφτό είναι και το σωστό δηλαδής.

https://www.google.com/search?rlz=1C1GCEU_enGR819GR819&ei=VyywXfo-oKLV8A_Ok6yQDg&q=powerline&oq=powerline&gs_l=psy-ab.3..0i67j0j0i67j0l7.1153.1344..1537...0.3..0.87.165.2......0....1..gws-wiz.......0i71.bHtqfWBSD5g&ved=0ahUKEwi6xsqEl7LlAhUgURUIHc4JC-IQ4dUDCAs&uact=5

Όταν λέω ήχο, εννοώ τον ήχο που θα βγάλεις εσύ. Μαγνήτες και ηλεκτρικά εννοείται είναι το βασικότερο σημείο στο ηχητικό αποτέλεσμα. Ελπίζω να είναι εμφανώς διαχωρισμένες οι έννοιες. Για μένα μανίκι=κιθάρα, Your Mileage May Vary. Εγώ πάντως ακούγομαι εντελώς αλλιώς με baseball bats και αλλιώς με Ibanez Wizard μπράτσα, ανεξαρτήτως ηλεκτρικών. Όχι μόνο ακούγομαι διαφορετικά, αλλά παίζω και πολύ διαφορετικά.

Κάποιος καλός άνθρωπος έκατσε και έφτιαξε αυτόν τον οδηγό. Έχει μέσα τα πάντα για να προωθήσει ένας δημιουργός, μόνος του και δωρεάν, τη μουσική του με ονόματα και διευθύνσεις. Να είναι καλά. https://fortheloveofbands.com/2019/10/20/submit-to-indie-music-blogs-and-music-review-sites/

Την καλησπέρα μου σε όλους! Επιτέλους, περασε σχεδόν 1 χρόνος πριν ασχοληθώ με το δεύτερο μου εγχειρημα...Να κανω refret στην αγαπημενη μου κιθαρα Vintage Icon V6 MRSSB, αλλα με: Stainless Steel ταστα, Jescar 55090! (ναι, θα μου πειτε οτι πρεπει να ημουν αρκετα τολμηρος -να μην πω τρελλος- που θα εκανα refret και μαλιστα με ατσαλινα ταστα, και με "οικιακα" εργαλεια και DIY εργαλεία! Λοιπον, εχοντας αγορασει απο eBay τα εν λογω Jescar SS 55090 (αντιστοιχα των Dunlop 6105), προβληματιζομουν αρκετα να ηταν συννετο να αλλαξω στο ιδιο της μανικι ή να αγορασω ενα φθηνο και να αλλαξω σε αυτο, χωρις να καταστρεψω το...mama της... Ημουν αρκετα αισιοδοξος (οντας και η 2η φορα) και σκεφτηκα οτι το πολυ πολυ να μην παει καλα, και τοτε να παρω ετοιμο καλο μανικι (ακομα και αυθεντικο Fender replacement). Παρακατω, ολοκληρωμενη... ....to be continued... Αυτή τη φορα ημουν πιο προετοιμασμενος και σε υλικα αλλα και σε ιδιοκατασκευες. Συγκεκριμενα αγοραζοντας fret claw και radius απο ebay, εφτιαξα δικη μου πρεσα με δυο κομματια ξυλο και 2 μεταλλικες γωνιες και ετσι κρατησα χαμηλα το κοστος. Για να βγαλω τα ταστα, εκτος του ζεστου καλαΪ, εκοψα απο κουτακι μπυρας (μονο κοκακολες θα πινουμε; ? ) και με μια εγκοπη τοποθετησα κατω απο το ταστο οπως το εβγαζα για να προστατευσω την ταστιερα. Δυστυχως, σε μερικα ταστα μου ξεφυγε η πιεση και την "τραυματησα" λιγο. Αλλα οκ, για εμενα την φτιαχνω ετσι κι αλλιως. Τωρα, το να κοψω τα ασταλινα ταστα ηταν οντως αρκετα δυσκολο, και προσπαθησα μερικους τροπους. Ενας ηταν να τα κοψω με το Dremel. Ομως, το μονο που καταφερα ήταν να ζεσταθουν πολυ και να πυρακτωθουν σ εκεινο το σημειο (μαλλον δεν πιεσα και πολυ, φοβουμενος μην σπασει τιποτα και τραυματιστω, ασχετα αν ειχα ειδικα προστατευτικα γυαλια...Μπορει να εφευγε κανενα κομματι απο το δισκακι σε αλλο σημειο το προσωπου κλτ...) Προσπαθησα λοιπον λιγο λιγο να τα κοψω αφου τα μετρησα στην ταστιερα, με καλη πενσα τσαλινη που ειχα. Το καταφερα, αλλα μου βγηκαν τα χερια (βεβαια, δεν ξερω τι ποιοτητας ατσαλι ειναι τα Jescar, παντως αρκετα πιο σκληρο απο τα N/S ) Το κλειδι απο ο,τι καταλαβα ηταν να μπουν πολυ καλα στην θεση τους τα ταστα. Μετα ηταν ολα ευκολα. ΕΤσι, καθαριζοντας και γυαλιζοντας την ταστιερα μεχρι ψιλο γυαλοχαρτο, εγινε καλη η επιφανεια. Με την πρεσα που εφτιαξα, και λιγη κυανοακρυλικη κολα (προσεχτικα με γαντια γιαλια κτλ, γιατι την προηγουμενη φορα παραλιγο να κολλησουν τα δαχτυλα και να μην ξεκολλαν!!!! ) στα αυλακια, σταθερη πιεση, μπηκαν στην θεση τους. Ηταν λιγο πιο φαρδια, αλλα με τα μεταλικα files που ειχα ανοιξα το αυλακι οσο χρειαζοταν (ξερω, μπακατελα, αλλα πηγε καλα) Ενα ενα, και τρια τρια τα ταστα αμεσως εβλεπα αν καποιο ηταν πιο ψηλα η οχι, πριν κολλησουν καλα. Ετσι εφερα την ταστιερα σαν σε πληρως leveled. (σαν σε πληρως γιατι 1 ταστο πρεπει να ηταν ελαχιστα πιο ψηλα.) Αφου κολληθηκαν, σειρα ειχαν να κοπουν οι ακρες....OMG... Μετα απο μερικους τροπους που λιγο ελλειψε να φαγωθουν οι ακρες της ταστιερας, το εκανα τελειως χειρονακτικα. Με μια λαμα σεγας, εκοψα οσο πιο κοντα στην ταστιερα μπορουσα τα ταστα (ειχα αφησει αρκετο να περισευει, αλλα μου βγηκε σε καλο). Αρκετη δουλεια.... Τελος, με 2 λιμες (μια χοντρη- μια ψιλη, τοποθετησα στο τραπεζι την ταστιερα. Με τη λιμα να τριβω τα απεναντι ταστα και πιεση προς το μερος μου καταφερα να κανω μεχρι και 35 σχεδον μοιρες γωνια. (επομενη φαση να αγορασω κανονικο bevel λιμα με πλαστικο). Και με μια πιο ψιλη να στρογγυλεψω τις ακρες στο τελος. (βρηκα μια ακομα συμβουλη στο ιντερνετ που βοηθησε, να τριψω τις ακρες με το μαλακο block γυαλοχαρτο. Ετσι οντως, στρογγυλεψαν καλυτερα, και στρογγυλεψε λιγο και η γωνια της ταστιερας, που τωρα εχει καλυτερ αισθηση, και δεν κοβει οπως παλια. Αφου λοιπον συναρμολογησα την κιθαρα, με περισση, του ασχετου ιδεα, καταφερα να ειναι σχεδον τελεια τα ταστα. Ετσι γλιτωσα κατι που δεν υπηρχε αυτη τη φορα με ασαλινα ταστα να πετυχω: Να κανω fret level τριβωντας τα ολα τα ταστα. Χειροτερα θα τα εκανα, παρα καλυτερα (εδω ειναι που ενας επαγγελματιας δεν μπορει να αντικατασταθει με τιποτα...Οποτε, δεν το τολμησα καν...) Εν κατακλειδει, ειμαι υπερευχαριστημενος, παιζει τελεια, πλεον ακομα και το κουρδισμα και στα 3 πρωτα ταστα νομιζω ειναι καλυτερο (ειχα την εντυπωση οτι χαναν απο το Nut στο 2-3. Τωρα η κιθαρα θα κρατησει πολυ περισσοτερο, παιζοντας και κανοντας βαρια bend και τριψιματα, κατι που στην προηγουμενη ευκολα θα εβλεπα εστω και μια χαραγη και στις μπασσες χορδες, τωρα πραγματικα δεν φαινονται να επηρρεαζονται. Ευχομαι να κρατησουν... Θα δειξει... ΥΓ. Ηταν το δευτερο μου refret σε μια φθηνη αλλα καλη μου κιθαρα, που απο τη μια αξιζε να την φτιαξω στα μετρα μου, ενω απο την αλλη, και κατι να μην πηγαινε καλα, το κοστος θα ηταν μικρο! ;D Η συμβουλη μου και αυτη τη φορα; Οσοι εχετε διαμαντια κιθαρες που αξιζουν πολλα και συναισθηματικα και οικονομκα, και δεν εχετε σκοπο να καντε μονοι σας την διδικασια, απλα πηγαινετε σε καποιον επαγγελματια που ξερει. Οσοι απο την αλλη δεν υπηρχε περιπτωση να πατε ετσι κι αλλιως ή εχετε ορεξη, διαθεση, υπομονη και σχετικη ικανοτητα σε μερεμετια, τοτε βουτατε!

πιθανόν να μπορείς να το βάλεις χωρίς να βρίσκει ο κώνος. Αν αφαιρείται το ύφασμα μπορείς να το φαρδύνεις με μια σέγα. Να σε τινάξει όχι. Απλά τα 230 αντί 220 θα ζεσταίνουν περισσότερο το πρωτεύον του μτσ, οπότε θα ζορίζεται περισσότερο. Αν δεν αντέξει το πιό πιθανόν είναι να καεί ο μτσ τουλάχιστον. Φρόντιζε πάντως να τον βγάζεις από την πρίζα αν δεν παίζεις.

Επικό .Θυμιζει early 70"ς spiritual jqzz με ψυχεδέλεια .Πολλα στοιχεϊα απο πολλα είδη.

Eight 15 Το εχω σε 5 watt λαμπατο και τερματιζω, μαζι με booster για ζμπρωξιμο, και δεν νιωθει αβολα.

Καλύτερα αυτό που είναι και στα ίδια ohm με τον ενισχυτή σου https://www.thomann.de/gr/celestion_eight_15_4_ohm.htm

https://www.youtube.com/watch?v=h1TKMDPgLIo

αυτά που φαίνονται πίσω είναι το πατάρι σου? αν είναι να έρθω καμιά βόλτα! πρόσεξε το μηχανάκι είναι 220, και τώρα έχουμε 230 που μπορεί με την ανοχή να πάει και 240. Οπότε έχε το υπόψη πάντως σε έναν δικό μου samick που είχε 6άρι έβαλα αυτό https://www.thomann.de/gr/celestion_eight_15_8_ohm.htm

Mας έσωσες από την ανία, τη νωθρότητα και τη συναίνεση.

Και ενα ακομα μεγαλυτερο νουμερο κατεχει και ο ενισχυτης μαζι με τα πεταλια, αλλα δεν ειναι κομματι της κιθαρας. Το ιδιο ισχυει και με την πενα, τα δακτυλα κλπ. Μιλαμε καθαρα για τον ηχο που παραγει το οργανο.

Αυτό μας έλειπε να μην άκουγες... ? Αν τα βάζαμε κατά σειρά... επιρροής στον ήχο τo chart θα εμφανίζονταν ως εξής : BODY 2% NECK 4% BRIDGE 10% STRING AGE/TYPE 10% ELECTRONICS,PICKUPS 74%

Συγκρινει μανικι με σωμα, οχι με ηλεκτρικα. Ειναι προφανες οτι και pot να αλλαχτει, θα υπαρχει διαφορα στον ηχο. Ποσο μαλλον με αλλαγη μαγνητων. Οταν θελω να διαλεξω κιθαρα να παιξω, μετα απο τους μαγνητες, επιλεγω αποκλειστικα βασει μανικιου. Θελω χοντρο, θελω λεπτο, θελω μακρυ, θελω κοντο, θελω jumbo ταστα για blues, θελω vintage ταστα με χαμηλο action για shredding, κλπ. Αρα και για μενα κιθαρα ισον μανικι. Τα ηλεκτρικα και ο ηχος αλλαζει και στην φτηνοτερη κιθαρα. Η αισθηση και το playability ειναι κατι που το πληρωνεις και δεν επιδεχεται βελτιωσης στις πιο πολλες περιπτωσεις.

Δε θα συμφωνήσω. Σε μια κιθάρα άλλαξα μπράτσο (ίδια κλειδιά/τάστα - διαφορετικό προφίλ, nut & ξύλα) και άκουσα ελάχιστες διαφορές. Μεγαλύτερη διαφορά άκουσα αργότερα όταν άλλαξα μαγνήτες. Αν το προφίλ του μπράτσου είναι διαφορετικό λογικό να αλλάξει το feel αλλά για ηχητικές διαφορές αυτή η εμπειρία μου έδειξε πολύ μικρή διαφορά.

υπάρχουν και τα Electribes της Korg τα οποία δίδονται με Ableton Live 9 Lite, είχα δουλέψει εκτεταμένα τη προηγούμενη γενιά emx&esx για πιο harware & live setup καταστάσεις, ίσως αξίζει να τους ρίξεις μια ματιά.... https://www.thomann.de/gr/korg_electribe_blue.htm https://www.thomann.de/gr/korg_electribe_sampler_red.htm

Εβαλα πριν σε ένα ποστ του tamtam ένα παλιό κομμάτι της ορχήστρας του Horst Wende, ενός δίσκου του πατέρα μου που άκουγα όταν ήμουν 7-8 ετών... όπου παίζει κιθάρα ο Ladi Geisler, ένας σπουδαίος κιθαρίστας ποπ της ορχήστρας του Bert Kaempfert και James Last μόλις ανακάλυψα ένα βίντεο του Geisler λίγο πριν πεθάνει... αξίζει να βλέπουμε τα shapes of things to come !

Θέλουμε να βγάλουμε κάνα χαρτζιλίκι στα ξένα, από άλλες δουλειές το προτιμώ! ?

Αυτή είναι για μένα η απόλυτη αλήθεια σχετικά με parts. Ποτέ δεν κατάλαβα ανθρώπους που λένε "άλλαξα στην κιθάρα μου μανίκι". Δεν αλλάζεις μανίκι, αλλάζεις κιθάρα. Το μανίκι είναι πολύ σημαντικότερο του σώματος σε ήχο και feel.

Μπράβο παλικάρια πολύ καλό!!! Εύχομαι τα καλύτερα για την νέα σας δουλειά. .…και τώρα που τελειώνετε με τα βαμπάκια ελάτε να μαζεψουμε τις ελιές ?

Στο public Ιερισσού συνάντησα και άλλη μια diy strat που εφτιαξε ο johnps Very nice!