Πίνακας συμμετοχής

https://reverb.com/software/samples-and-loops/reverb/3514-reverb-drum-machines-the-complete-collection

κάθε δημιουργός έχει μια μοναδική και "αυθεντική" πρώτη ματιά για το κάθε του πόνημα, η οποία αποτυπώνεται στην παραγωγή του clip του (όσο βέβαια του επιτρέπει η τεχνική του γνώση και οι εξοπλισμός του μια και μιλάμε ως επί το πλείστον για "σπιτικές" παραγωγές)... εμένα όμως πάντα μου κινούσε το ενδιαφέρον και μια ενδεχόμενη δεύτερη ματιά-άποψη σε πολλά από αυτά που καταθέτουν οι φίλοι μας εδώ... προσωπικά το έχω ξανακάνει παλιότερα και σε κομμάτια του φίλου Σπύρου (Jazzjoker) περισσότερο σε τεχνική βάση αλλά αυτή την φορά αναφέρομαι περισσότερο στην "διαφορετικότητα" της έκφρασης μέσω της παραγωγής... το τεχνικό μέρος είναι απλά μια αναγκαία και αναπόφευκτη συνθήκη που δεν την καθορίζει απόλυτα (πχ οι επιλογές στις εντάσεις και την χωροταξία των επιμέρους οργάνων είναι καθοριστικές επιλογές που λειτουργούν ενδεικτικά και πέραν της όποιας "ηχοληπτικής αρτιότητας" συνολικά)... ανοίγω λοιπόν αυτή την συζήτηση, με αυτήν (την διαφορετικότητα) ως κύριο κριτήριο και όχι τις τεχνικές επισημάνσεις (που εντάξει κάποιες φορές θα ναι και αναπόφευκτες, αλλά όχι αυτοσκοπός)... ως πρώτο clip σε αυτή την ενότητα το Why Not του Δημήτρη (Dimsonic) που τον και ευχαριστώ θερμά ακόμα μια φορά για την εμπιστοσύνη... αναμένω εναγωνίως και από άλλους φίλους ανάλογες "δεύτερες ματιές" σε οποιοδήποτε clip... ΥΓ. για την ιστορία και μόνο, το remix έγινε στα φτωχά πλην τίμια tascam vl-x5, με μια Lexicon Ωmega μέσω του Sonar και διαφόρων plug-inιδίων...

Όχι. Τα όργανα δεν είναι παρά ΕΡΓΑΛΕΙΑ για εμένα. Αν κάποιο δεν μου χρειάζεται πλέον φεύγει. Έτσι κι αλλιώς υπολογίζω ότι αν δεν πουλούσα όργανα θα είχα σήμερα 310 κιθάρες και 90 ενισχυτές (ναι κρατάω αρχείο ? )

Φυσικά Νίκο. Μη ρωτάς καν.

τα irig κλπ είναι για κινητά. Δεν βολεύουν για δουλειά. Εξ αυτών που λες η solo είναι καλή, λίγο πιό ακριβή και υποτίθεται καλύτερη, αλλά η u είναι σίγουρα τίμια και αξίζει.

Σπύρος = εγγύηση ότι θα ακούσουμε κάτι πολύ καλό! Σε αυτό το τεμάχιο ίσως του "ταίριαζαν" 5-10 στιχάκια (λίγα, όχι πολλά έτσι για την γαρνιτούρα) και κάποια πιο "παλαιϊκά" (σε ήχο) τύμπανα, λέω εγώ τώρα....?

Ωραίο Σπύρο! Αφοσιωμένος στα Blues. Πάντως, "διαμαρτυρία" δεν θα το χαρακτήριζα. Ωραίο opening track μάλλον.

λίγοι εδώ μέσα (και γενικότερα έξω) μπορούν να παίζουν έτσι. Πολύ καλό. Raw power

εμένα κι η Αριανα μ' αρέσει , σε πιο χιουμοριστικό τόνο

Tα τελευταια χρονια πιστευω οτι οι εξαιρετικοι τραγουδιστες εχουν τοσο καλη συνδεση αναμεσα στο αυτι κ το λαρυγγι που πολλες φορες φτανουν στα ορια του μιμου. Δεν φτανει να ακους καλα την νοτα...το θεμα ειναι να μπορεις να την δωσεις στο στομα. Δειτε την Aguilera.

αν η προτεραιότητα είναι ο "ήχος" αξίζει σίγουρα να επενδύσεις σε κάτι καλύτερο όπως η Focusrite Scarlett Solo... μην φανταστείς τρελές διαφορές (η τιμή παραμένει στο entry level) αλλά και μόνο ότι η U-Phoria περιορίζεται στα 16bit την αποκλείει από πιο "σοβαρή" χρήση στον τομέα της ηχογράφησης...

Προσωπικά τις ικανότητες του Νίκου τις γνωρίζω από πρώτο χέρι καθώς έχει δώσει ζωή και σε δικό μου κομμάτι που έπλαιε σε πελάγη μουντάδας. Για το παρόν εξαιρετικό τεμάχιο (btw μπράβο στον Δημήτρη για όλη την επίπονη δουλειά της προσθήκης και του "σιδερώματος" του κομματιού) και τις δύο βερσιόν έχω να πω το εξής μόνο: Από καθαρά αισθητικής άποψης, το ορίτζιναλ ακούγεται ως "παιδί της εποχής του". Με άλλα λόγια ξεχειλίζει από 70's ήχο κατ' εμέ (πράγμα καθόλου κακό φυσικά). Με τον ηχητικό επαναπροσδιορισμό του Νίκου, ήρθε στο σήμερα με αξιώσεις σύγκρισης στα ίσα με σύγχρονη παραγωγή από ζωντανό περφόρμανς.

καλώς ήλθες... να ξεκαθαρίσουμε ότι το iRig 2 έχει φτιαχτεί με προτεραιότητα την φορητή χρήση του μέσω κινητών για play-rec ηλεκτρικής κιθάρας... επίσης σε desktop - laptop περιβάλλοντα είναι συμβατό μόνο με mac format και αν έχεις pc με windows δεν θα μπορείς να το χρησιμοποιήσεις... από την άλλη το U-Phoria UMC22 είναι ένα "ολοκληρωμένο" audio interface με προενισχυτή μικροφώνου πλέον της instrument εισόδου και μάλιστα με phantom +48V, επιτρέποντας σου να χρησιμοποιήσεις αν θελήσεις κάποια στιγμή και πυκνωτικά μικρόφωνα... τώρα για ηχητική ποιότητα φαντάζομαι και ο ίδιος καταλαβαίνεις ότι σε αυτά τα χρήματα δεν μπορείς να περιμένεις ιδιαίτερα πράγματα (να σημειώσω βέβαια ότι ειδικά στο μπουζούκι με την Behringer έχεις περισσότερες δυνατότητες για "καλύτερο" ήχο)... από την άλλη όμως μπορείς να κάνεις "ευπρεπώς την δουλειά σου" και με τις δυο αρχικές σου επιλογές... το θέμα είναι σε σένα για να κάνεις την επιλογή σύμφωνα με τις πραγματικές σου ανάγκες δίνοντας προτεραιότητα στην εργονομία και την συνδεσιμότητα... ΥΓ. εναλλακτικά (αν ανέβεις λίγο στο μπάτζετ σου) υπάρχει και το Focusrite iTrack Pocket που διαθέτει και ενσωματωμένα μικρόφωνα (κι αυτό για χρήση με κινητό)...

δεν το συζητώ για θέμα ενορχήστρωσης, εκτέλεσης, απόδοσης της ιδέας. Textbook και πολύ καλό. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!! Το μόνο που έχω να κάνω είναι επειδή το άκουσα από τα ..... καλά ηχεία μιας και λιώνω στο σπίτι σήμερα, είναι πως θέλει μια επιμέλεια σε κάποιες συχνότητες/εντάσεις οργάνων γιατί "διαμαρτύρονται" λίγο (τα ηχεία). Ίσως και μια καλύτερη τοποθέτηση στη στερεοφωνία σε μερικά σημεία για κάποια στοιχεία. Απέφυγα λίγο να το βάλω στην ένταση που του αρμόζει λόγω των ανωτέρω.

Εσείς να ακούτε ο’τι θέλετε εγώ στα γεράματα με βρίσκω εκεί που ξεκίνησα ?

Το σημαντικό πέρα από το να έχεις ένα ωραίο τραγούδι, είναι να έχεις ταυτότητα. Το τραγούδι φωνάζει "Σπύρος" από τα πρώτα 3 δευτερόλεπτα. Έχεις πολύ χαρακτηριστικό ύφος και παικτικά και στο πώς χειρίζεται το χώρο.

Στα παραπάνω έχεις δίκιο αφου σε βάθος χρόνου αυτά συμβαίνουν στην βιομηχανία. Εξ ου και το ερώτημα μου "γιατί η Fender δεν χρησιμοποίησε μαόνι", που απάντησε ο ΣουΦου. Για παράδειγμα απο τα 70'ς που ασχολήθηκα, διάβαζα στα brochures της Gibson αλλά και απο αρκετα σχετικά βιβλία, για το μαόνι της Les Paul και τη φλούδα maple on top που βάζουν για να δίνει "brightness" στο "μουντό" μαόνι.(!) Αλλιώς η μόνη εξήγηση θα ήταν για να φαίνεται πιο όμορφη bookmatched. Καθόλου απίθανο μιας και τα μουσικά όργανα μέχρι τότε π.χ. βιολιά, έτσι φαίνονταν. Προφανώς έχεις και κάποια προηγούμενα με όσους αγιοποιούν το κσύλα αλλά ναι, συμφωνώ πως ο συνδυασμός πολλών παραμέτρων (όπως όσα ανέφερες παραπανω) είναι που κάνει το αποτέλεσμα. Και ναι... απο τα παραπάνω θα επέλεγα το μαόνι γιατί all things being equal αυτό θεώρησα καλύτερο ηχητικά και όχι οπτικά που προτιμώ το ash.

να δεις που με αυτους θα αρχισουμε να ξανακουμε μεταλ στα γεραματα.

Το μαγαζάκι της γειτονιάς.. ?

Αυτό με τα σχολεία και το ότι δεν ακούν ροκ με προβλημάτισε. Μόνο τραπ και άδειο εγκέφαλο από δω και πέρα. Basic shite κ Άγιος ο Θεός. Οσον αφορά στα γρουψ, όταν οι Maroon 5 θέλουν 350,000 ντάλαρς να σε πάρουν σαππόρτι, τότε αν έχεις την ¨οικονομική δυνατότητα¨ πας για να το βάλεις στο βιογραφικό σου ή για να εκθέσεις τη δουλειά σου σε κόσμο. Πρέπει να χεις όμως και υλικό που λέει κ ο Γ. Παβέζας. Διάβασα μέχρι τέλους το θρεντ μήπως έκανε κανένας αυτό το τηλέφωνο να δούμε τελικά γιατί συζητάμε αλλά έπεσα σε cliffhanger και μετά το show ακυρώθηκε στην τρίτη season απ το Νετφλίξ. Ντάμετ.

πρωτα βηματα κιθαρα φωνη, αποψης... και μια ερωτηση, στα tabs οταν γραφη key-c πχ, και οχι tuning standard πχ, το παιζουμε κανονικα και απλα κανη αναφορα, γιατι το tuning οταν λεει πρεπει να το παιξουμε οπως λεει, περιμενω αποψης και για κιθαρα φωνη και την ερωτηση

Το υπόλοιπο το έγραψα άλλη μέρα και το vibe ήταν άσχετο, σαν metal blues αν υπάρχει ο όρος, οπότε έφαγε και Χ γιατί μου χάλαγε τη σούπα. Δεν έγραψα outro στη του όντως? Όταν βρω λεφτά να πάρω? Τώρα που έχω μαζέψει κάτι ψηλά, ζαχαρώνω kemper και στη συνέχεια πώληση κάθε είδους gear παλιάς τεχνολογίας που έχω. Ετοιμαζόμουν να ανοίξω και topic σχετικό. Όντως τα tracks μου "χάνουν" πολύ από την απουσία μπάσου και σοβαρών drums. Δυστυχώς λαγκάρει το daw από τα plugins και δεν μπορώ να το μιξάρω όπως θα ήθελα, με το ζόρι ανοίγει το track γζζζζ ποπ ποπ και τέτοια. btw θα θελα τη γνώμη σου για το σόλο μιας και είσαι παιχτούρα. Κρατάω ότι με βολεύει? Jam γραμμένο μονοκοπανιά είναι ούτως η άλλως. Μόνο το σόλο έκανα μερικά takes μέχρι να αποφασίσω πως το θέλω. Αλλά χωρίς σοβαρά τύμπανα δε μπαίνω καν στον κόπο να το κάνω τραγούδι ολοκληρωμένο. Με το τουκου τουκου που έχω τώρα ότι riffs και να γράφω αδικούνται? Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε σε γενικές γραμμές πάντως. Αν κουνήσατε το κεφάλι πάνω κάτω έστω και λίγο, η δουλειά έγινε !!! Για αυτό τα γράφω.

Φρέσκο, σπαρταράει αντάξιο του παρελθόντος τους?

Το περίμενες γιατί Μαόνι, καφέ-κόκκινο, γενικά σκούρο ξύλο=dark sound Gibson=μαόνι=humbuckers άρα...dark sound Αsh/maple, ασπρουλιάρικο-λευκό ανοιχτόχρωμο= bright sound Fender=Ash=single coils άρα bright sound όταν λέω εγώ ότι προβάλλουμε τα οπτικά και στερεοτυπικά χαρακτηριστικά στα υλικά... Έπειτα, ήδη προκατειλημμένοι γι' αυτό που θα ακούσουμε, ακούμε αυτό, ακόμη κι αν αυτό που ακούμε δεν είναι αυτό που ακούμε αλλά φυσικά προβάλλουμε την οπτική και στο παίξιμό μας για να δικαιώσουμε την ήδη προκατειλημμένη άποψή μας για αυτό που πρόκειται να ακούσουμε. Παίζω τσιμπώντας τις χορδές: α spanky πολύ bright και μπόλικο σκάσιμο Παίζω κοντά στον καβαλάρη: α ωραίο twang Παίζω ανοιχτές συγχορδίες: α ωραίο σαστέην Ωραία το μυθικά ξύλα και οι φοβερές τους ιδιότητες κλπ αλλά οι διαφορές στην τελική είναι τόσες όσο μια λεπτότερη πένα, ένα πιο conductive καλώδιο ή μια μετατόπιση του picking hand κατά 2-3cm. Aυτή η διαιώνιση debate μόνο και μόνο για να βγάλουμε με το στανιό είδηση μου φαίνεται αντιστρόφως ανάλογη των εκατοντάδων χιλιάδων νευρικών συνάψεων (και ευρώ) που ξοδεύονται στη διατήρηση αυτού του εξωφρενικά ασήμαντου παράγοντα στα ηλεκτρικά όργανα. Όχι ότι δεν με συμφέρει, ως οργανοποιό, αλλά δεν μπορώ να παριστάνω ότι wow! τι σημαντικό που είναι να βάλεις μαόνι αντί μουριάς για να πάρεις ένα "τσίμπημα" στους 2200 κυκλους. Έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να λύσω ως κατασκευαστής. Ειδικά όταν μιλάμε για ηλεκτρική κιθάρα. Λατρεύω το ξύλο σαν υλικό, σαν πρώτη ύλη, σαν άρωμα και σαν υφή. Σαν ιστορία, σαν κάτι ζωντανό που πεθαίνει και κάποτε ξαναζωντανεύει με άλλη μορφή. Έχω καθημερινή επαφή μαζί του, τις περισσότερες φορές επιβαρυντική για την υγεία μου. Το μαόνι λοιπόν δεν είναι έτσι όπως συμπαιρένει το video. Ούτε φυσικά και το swamp ash ή το alder. Ειναι πραγματικά αστείο να προσδίδουμε ιδιότητες σε ένα τόσο ανισοτροπικό (και ανισόρροπο υλικό). Και μετά να ξοδεύουμε περιουσίες ψάχνοντας holy grails και διαιωνίζοντας τη σαχλαμάρα των tonewood. Tonewoods υπάρχουν φυσικά. Δεν είναι είδη ξύλου. Είναι τρόπος ξύλου. Τρόπος κοπής, τρόπος αποθήκευσης και ξήρανσης, τρόπος χρήσης και τρόπος δουλέματός του. Αυτό είναι tonewood. Ούτε η μουσικότητα ούτε το mojo και το vibe. Αν έρθεις λοιπόν σε εμένα (τον οποιοδήποτε κιθαροφτιαχτη) και μου πεις θέλω κιθάρα από μαόνι για να ακούγεται όπως στο βίντεο θα σε απογοητεύσω, ή θα αναλάβεις πλήρως την ευθύνη ότι το αποτέλεσμα που θα πάρεις θα είναι αυτό που περιμένεις από το μαόνι. Και, ακόμη κι αν δεν είναι, εσύ μπορεί να το έχεις ήδη πιστέψει ότι είναι. Και αυτό είναι που τελικά έχει σημασία. **όσον αφορά το βίντεο, εννοείται ότι θα διάλεγα το μαόνι. Ίσως και με κλειστά μάτια. Καθαρό, ξερό, διαυγές, κρατσανιστό, αμείλικτο.

Είμαι εναντίον των αγοραπωλησιών. Τις κάνω σπανιότατα και μόνο όταν πραγματικά το χρειάζομαι. Βασικά κρατάω τα πάντα ακόμα κι αν δεν τα χρησιμοποιώ. Φυσικά αυτό έχει το κόστος του στους αποθηκευτικούς χώρους του σπιτιού αλλά έχω γλιτώσει και την μετάνοια. Για το μόνο που μετανιώνω είναι για ανθρώπους που είτε τους φέρθηκα καλά ενώ δεν έπρεπε είτε τους φέρθηκα άσχημα και δε ζήτησα ποτέ συγγνώμη.

Καλημερες

δεν την ηξερα την συγκεκριμενη..για να ειμαι ειλικρινης πριν λιγο την εμαθα!!!εξαιρετικη!!

In distant ages long ago...

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ RESPECT

Γι αυτα τα λαιβαδικα μιλάς?? Αστο καλύτερα, αλλη μεγαλη συζητηση που πονάει.... Άλλωστε γι αυτο εκλεισαν οι περισσότεροι κι εχουν μεινει ελαχιστοι που κι αυτοι εχουν φτιάξει το δικο τους κυκλωμα προκειμενου να επιβιώσουν με το ψωνιο των συγκροτημάτων... Tώρα βλέπεις ΟΛΟΙ γραφουν CD, κανουν βιντεο, μιλάμε σαν ROCKSTARS, και μετά ερχεται η προσγείωση της φωτο