Προσπερνώ μειδιάζοντας τα περί "πανμέγιστου", και έρχομαι στο ζουμί.
Νομίζω ότι έκανες πολύ καλή δουλειά Νικόλα.
Κατάφερες πραγματικά να "ξεθολώσεις" μελωδικά το 2ο μέρος, βάζοντας και πικάντικες αρμονικές πινελιές.
Η μελωδία του 1ου μέρους (που είναι και το θέμα) είναι πολύ δυνατή έτσι κι αλλιώς.
Μου άρεσε επίσης πολύ ο τρόπος μετάβασης από το ένα μέρος στο άλλο (που κάνει το 2ο μέρος να ακούγεται σαν φυσική εξέλιξη του 1ου, αλλά και το πώς ξαναγυρνάς στο θέμα, καταπληκτική η μετάβαση).
Γειασάν του μάγκα!