Smooth as a baby's bottom, σκληρό σαν πάγκος κουζίνας.
Είναι υλικό όνειρο, όποτε έχω refret σε ταστιέρα richlite όλα πηγαίνουν απίστευτα ρολόι (δεν θρυμματίζεται, δεν ξεφλουδίζει, έχει καλή αντίσταση σε κρούση, αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες).
Δεν επηρεάζεται από υγρασία/καιρικές συνθήκες, δεν συρρικνώνεται (όπως ο έβενος), δεν στραβώνει, δεν σκεβρώνει.
Μπορεί να φινιριστεί ματ, σατινέ ή πιο λείο. Κολλάει όπως ακριβώς το ξύλο. Είναι φιλικό προς τα εργαλεία κοπής. Μπορεί να έχει αποχρώσεις ή απομιμήσεις επιφανειών. Μπορεί μέχρι και να εκτυπωθεί κάτι επάνω. Είναι υλικό που χρησιμοποιείται δεκαετίες σε άλλες εφαρογές.
Μη με ρωτήσεις για τον ήχο. Με όλα τα παραπάνω πλεονεκτήματα, είναι απολύτως ασήμαντη ανησυχία...
Για τις συγκεκριμένες SG δεν έχω ιδία άποψη.
Έχω άποψη για το "ρυθμιζόμενο" nut (από τιτάνιο) το οποίο είναι λίγο gimmick, δηλ. φαγώνεται το μηδενικό τάστο και αλλάζει η επιφάνειά του, με τη χρήση. + ότι το nut, όταν ρυθμίζεται, πατάει στον αέρα (στις δύο βίδες).
Τα saddles από titanium επίσης δεν μου έδωσαν κάτι. Δηλ. άλλαξα τη γέφυρα (σε μια Les Paul) με μια των 5 ευρώ και δεν είδα διαφορά. Το είχα ηχογραφήσει κιόλας... Είναι πιο ελαφριά όμως, αν αυτό λέει κάτι.
Όσον αφορά το neck dive, μαλλον θα έχει όσο έχει και μια standard (με slim taper neck) αφού και στις δύο το μανίκι ενωνεται με το σώμα στο 22 τάστο.