Το παιξιμο σου, σε συνδυασμο με τον ηχο σου, εχει ενα χαρακτηριστικο που με εξιταρει. Δεν μπορω να το εξηγησω. Εχει μια ενεργεια, μια διαρκη κινηση, εχει ενθουσιασμο, αγνοτητα και ταυτοχρονα μια γοητεια, την δικια του γοητεια. Μεταδιδεις ολη σου την ορεξη και το μερακι με το κουταλι στο στομα του ακροατη. Δεν αφηνεις μπουκια να παει χαμενη.
Ειναι σαν να βλεπεις ενα μπουμπουκι 19 ετων, μες την καθαροτητα και αγνοτητα και χωρις ιχνος προστυχου, να λικνιζεται στον χορο και εσυ να παρακολουθεις μεθυσμενος απο την ομορφια.
Το κομματι με ενθουσιασε. Το σολο απλα ονειρεμενο.
Gvour, εσυ παιζεις με πολυ προστυχο τροπο!